นางฟ้า
นางฟ้า
เธอมา จากไหน กันเล่านั่น
เธอช่าง เจรจาถ้อย ร้อยจำนรรจ์
แลสร้างสรรค์ โลกใหม่ ให้ดำรง
เธอประมวล เธอคิด เธอวิเคราะห์
มิได้เพียง จำเพาะ สิ่งสูงส่ง
เธอจรรโลง โลกยากไร้ ด้วยใจประจง
ให้ยืนยง ทรงคุณค่า กว่าที่เป็น
ปิดทองหลัง พุทธปฏิมา มาแอบแฝง
แต่แววแสง ยังฉายส่อง ฉันมองเห็น
เหนื่อยตลอด ชีวิต มิคิดลำเค็ญ
เปนความชุ่ม ฉ่ำเย็น เปนการุณ
นางฟ้า
เพียงสัมผัส แม้สักครา ก็อบอุ่น
เปนละไอ อันหอมหวล อวลละมุน
เปนนาบุญ แด่ผู้ยาก ลำบากกาย
แต่.....นางฟ้า
เหตุใดหนา ฟ้าต้องพราก ให้จากสลาย
คนดีดี ทำไม ไป...ง่ายดาย
รื้นน้ำตา...ว่าเสียดาย...นะ...นางฟ้า.......
จากคุณ :
พจนารถ
- [
วันสุนทรภู่ 19:03:12
A:61.91.79.246 X:
]