ผันผ่านเพียงกาลเวลา
พัดพา ความหลัง ไปฝังจำ
ความหมายในคมคำ
มาเยือนย้ำให้ช้ำตรม
ใดเลยดวงใจใครจะรู้
ยอดพธูไยหมองครองขื่นขม
ฤาเรียมเลยร้างรักหักใจตรม
เพียงชื่นชมแล้วพรากจากใจจร
เจ้าจาบัลย์ด่ำดื่มโลกโศกสลด
น้ำตารดรินหลั่งสั่งใจถอน
ปาดน้ำตานองหน้ามิอาทร
เรียนรู้ตอนบทชีวิตลิขิตมา
"โอ้น้ำตาหรือจะแก้ปัญหาใจ
ร้องไห้ทำไมร้องไห้ทำไมให้เปลืองน้ำตา
จงยิ้มสู้โลกทิ้งความเศร้าโศกเถิดหนา
อย่าให้เขามาตราหน้าว่าขาดเขาเราหมดหนทาง"
แล้วเจ้าเองจะรับรู้และเรียนรู้
ตนเป็นครูสอนตนพ้นขีดขวาง
รักใดเล่าชื่นรสจรดใจจาง
ไยตัวนางไม่รักตนของตนเอง
กลอนนี้ผมยืมเนื้อร้อง เพลงของคุณศรวดี(ขออภัยถ้าเขียนชื่อผิด) มาใส่ไว้ด้วยเนื่องจากผมเคยได้ยินจากละครสมัยก่อนที่ช่อง7นำมาฉายตอนเช้าวันศุกร์เมื่อนานมาแล้ว เป็นท่อนของเพลงที่สะท้อนภาพของอารมณ์ได้อย่างบริสุทธ์ที่จะยืนหยัดขึ้นมาอีกครั้งอย่างทรนง หากใครมีท่อนของเพลงที่ยังก้องอยู่ในหูอย่างผมเขียนลงในกลอนแล้วมาสะท้อนเนื้อเพลงด้วยกันสิครับ
จากคุณ :
เชองดอยสุเทพ_สวนดอก
- [
วันสุนทรภู่ 22:21:29
A:172.17.12.179 X:61.19.199.142
]
น้ำตา
