หวัดดีจ้า...มาต่อเรื่อง ต้อนรับวันเงินเดือนออกค่า
*************************************
ตอน
เส้นบางๆระหว่างใจ
ท่ามกลางแสงแดดจ้า
ในเวลาบ่ายสี่โมง
ฉันยืนรวมกับกลุ่มคนที่คุ้นเคย
สายตาทุกคู่จ้องไปข้างหน้าด้วยใจระทึก
เฮ้ย! ส่งมาๆ
เสียงโหวกเหวกโวยวายดังมาจากสนามฟุตบอลในลานกีฬาของหมู่บ้าน
เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเป็นประจำทุกเย็นวันอาทิตย์ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่จะจับกลุ่ม กันเป็นกลุ่มเป็นก้อนกระจายอยู่รอบสนาม ต่างแข่งกันตะโกนส่งเสียงเชียร์ทีมของตนดังลั่น
สายตาของผู้คนเหล่านั้นต่างมองผู้เล่นในสนามแบบไม่เจาะจงตัว แต่สำหรับฉัน
สายตาของฉันจับจ้องแค่แทนกับต้นเท่านั้น
เวลาที่พวกเขาถูกกระแทกหรือโดนขัดขาจนล้มลงไปนอนกลิ้งกับพื้น ทำเอาหัวใจฉันหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มทุกที
ฉันกับพวกเขา เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก บ้านของฉันตั้งกั้นกลางระหว่างบ้านแทนกับบ้านต้น
ในสมัยเรียนอยู่มัธยมปลาย ทั้งสองชอบชวนกันหนีเที่ยวกลางคืนเป็นประจำ จนแม่ๆของพวกเขาโมโห เทข้าวให้สุนัขที่เลี้ยงไว้กินจนเกลี้ยง หวังดัดนิสัยลูกชาย
ทว่า
ทั้งสองกลับพร้อมใจกันแอบปีนรั้วเข้ามาในบ้านฉัน และโทรเข้ามือถือของฉันเพื่อปลุกให้ลงมาหาข้าวให้พวกเขากินแทน
ฉันต้องแอบย่องลงมาทำอาหารให้พวกเขาเงียบๆ ถึงแม้ว่า ครอบครัวฉันจะสนิทสนมกับครอบครัวของทั้งสองคนมากแค่ไหนก็ตาม แต่คงไม่เป็นการดีนักหรอก หากพ่อแม่ตื่นมาเห็นผู้ชายสองคนเข้ามาอยู่ในบ้านกับลูกสาวของพวกท่านในยามวิกาล
และฉันเคยถามอย่างสงสัยว่า
ทำไมไม่หาอะไรกินกันก่อนกลับบ้าน จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนมาถึงฉัน
ไข่เจียวของเธออร่อยที่สุด นั่นเป็นคำตอบของต้น
ฉันชอบของฟรี และนั่นเป็นคำตอบของแทน ที่ทำให้ฉันต้องเงื้อมือตีไปที่ต้นแขนเขาอย่างฉุนๆ
แม้กระทั่งปัจจุบัน
ทั้งสองเรียนมหาลัยอยู่ปีสองแล้วก็ตาม แต่พฤติกรรมแอบปีนรั้วบ้านมาปลุกฉันยามวิกาลยังคงดำรงอยู่
แต่ก็ไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน เพราะตอนนี้พวกเขามีกิจกรรมของมหาวิทยาลัยที่ต้องกระทำมากมาย จนไม่เหลือเวลาว่างให้ออกไปทำเรื่องเหลวไหลได้อย่างแต่ก่อน
ต้น เป็นคนใจเย็น มีบุคลิกที่เคร่งขรึม รักสงบ
แต่นั่น
เป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น หากใครคบหาเขาอย่างลึกซึ้ง แล้วจะรู้ว่า ต้นเป็นคนไม่ยอมใครง่ายๆ ชนิดที่เรียกว่า ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เลยทีเดียว
ต้นเป็นคนเข้มแข็ง มักจะคอยปกป้องฉันกับแทนไม่ให้ถูกพวกเด็กเกเรที่ตัวโตกว่ามารังแกได้
แม้จะมีบาดแผลตามร่างกายมากมายแค่ไหนก็ตาม
แต่ไม่มีใครเคยเห็นน้ำตาของต้นเลยซักครั้ง
ทว่า
ต้นกลับกลัวเข็มฉีดยาเป็นชีวิตจิตใจ เขาจะร้องไห้เสียงดังทันทีที่หมอปักเข็มลงบนร่างกาย
และ
ต้นมีใบหน้า ที่สะดุดตาสะดุดใจเพศตรงข้ามทันทีเมื่อแรกเห็น บวกกับรูปร่างที่สูงเพรียว ทำให้เขาเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์อย่างเหลือร้าย
แต่นั่น
เป็นปัญหาที่ทำให้เขาต้องต้องปวดหัวบ่อยๆในการจัดตาราง เพื่อไม่ให้รถไฟตกราง หรือวิ่งชนกัน
แทน เป็นคนร่าเริง ยิ้มง่าย เข้ากับผู้คนได้ดี และมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง
แต่
สิ่งที่หลายคนไม่เคยรู้คือความอ่อนไหวในตัวแทน
เขามักจะร้องไห้เสมอเวลาที่ดูหนังเศร้า หรือเพียงแค่บทกวีที่มีข้อความซึ้งกินใจไม่กี่บทก็สามารถเรียกน้ำตาจากแทนได้แล้ว
เขาจึงถูกต้นแกล้ง โดยการหาหนังเศร้าๆมาหลอกให้ดูเป็นประจำ ซึ่งแทนก็แปลก พอรู้ว่าเป็นหนังเศร้า แต่ก็ยังนั่งดูไม่ขยับลุกหนีไปไหน
กระทั่งหนังจบ ถึงได้หันมาด่าต้นเสียงขรม พร้อมน้ำตานองหน้า
ถึงแทนจะไม่ได้มีใบหน้าที่สะดุดตาสะดุดใจเพศตรงข้ามเหมือนต้น
แต่เขากลับมีดวงตาคมกริบสีดำสนิทราวนิลเนื้อดี ที่มีแรงดึงดูดอย่างประหลาด มีริมฝีปากสวยเข้ารูปสีระเรื่อเหมือนริมฝีปากของผู้หญิง รวมทั้งมีรอยยิ้มที่พอใครเห็น แล้วต้องเหลียวมองซ้ำอย่างติดใจ
ผู้หญิงหลายคนอิจฉาที่ฉันสามารถเข้าไปคลุกคลีกับพวกเขาได้อย่างใกล้ชิดสนิทสนมในฐานะ เพื่อนสนิท แต่จะมีใครบ้าง ที่รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ฉันกำลังเผชิญอยู่ เพราะคำว่า เพื่อน นี่ล่ะ
เสียงเฮดังลั่นจากคนรอบข้าง ฉุดให้ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์ และเพ่งมองในสนามทันที จึงรู้ว่าต้นยิงประตูได้สำเร็จก่อนที่เสียงนกหวีดหมดเวลาจะดังขึ้นเพียงเสี้ยวนาที
แทนวิ่งเข้าไปกระโดดกอดต้นเป็นคนแรก ตามด้วยเพื่อนร่วมทีมคนอื่นที่เข้าไปมะรุมมะตุ้มรุมกอดเขาบ้าง จนร่างแทนกับต้นล้มลงไปนอนใต้ร่างของคนเหล่านั้น
เป็นที่สนุกสนาน เฮฮา
จากนั้นผู้คนก็เริ่มทยอยกันกลับไปด้วยอารมณ์ที่ต่างกัน
บ้างก็ดีใจ บ้างก็ผิดหวัง แต่ทุกคนก็รู้สึกสนุกไปกับการแข่งนัดนี้
ต้นและแทนลุกขึ้นจากพื้นวิ่งตรงมาหาฉันทันที
เป็นไง
ลูกเมื่อกี้สวยมั๊ย? ต้นถามฉันพร้อมรอยยิ้มภูมิใจ แต่แทนก็เบ้ปากและพูดขัดขึ้นว่า หึ๋ย
เป็นเพราะข้าส่งสวยหรอกน่ะ
อะไรวะ! อิจฉารึไง
โกลล์ออกใหญ่เบอเร่อเบอร่า เสือกยิงข้ามคานเองนี่หว่า
หน็อย
พูดแบบนี้มันหาเรื่องกันนี่หว่า อย่าอยู่เลย
พูดจบแทนก็กระโดดขี่หลังต้นและงับใบหูเขาไม่แรงนัก แต่ก็เรียกเสียงร้องโหยหวนจากต้นได้เหมือนกัน
โอ้ย! ไอ้เ-ย พร้อมสลัดร่างแทนให้พ้นตัว และหันมาไล่เตะแทนที่วิ่งวนอยู่รอบๆตัวฉัน พร้อมเสียงหัวเราะ ที่ผสานรวมกับเสียงหัวเราะของฉันด้วย
จากคุณ :
มาดาม เค 
- [
30 มิ.ย. 48 10:17:36
]
***ลำนำรักของไลลา บทที่๔ ตอน...เส้นบางๆระหว่างใจ***
