ความคิดเห็นที่ 1 ชุดที่สอง... -------------------------- ๏ ความฝัน... ทอแสงเรืองรอคว้าไขว่ งามภาพสวยอวยอุ่นไอ ฤๅเพียงใจเราแต่งเติม ๚ ๏ ความรัก... แทรกศรปักสลักเสริม แม้บอกใจให้คงเดิม กลับยิ่งเริ่มเพิ่มหวั่นไหว ๚ ๏ วัฏจักร... คือสังสารชวนหลงไหล ด้วยสุขเศร้าเคล้ากันไป ยั่วเย้าใจให้ไหวตาม ๚ ๏ ความคิด... หากทันรู้จักเกรงขาม หากเผลอฟุ้งจรุงความ กลับกลายทรามตามอารมณ์ ๚ ๏ ความทรงจำ... หากสวยงามก็สุขสม หากแสนเศร้าก็ทุกข์ทม พาจิตจมในวันวาน ๚ ๏ ความเหงา... คือเพื่อนหนึ่งซึ่งกล้าหาญ อยู่เสมอยามร้าวราญ คอยพบพานยามเดียวดาย ๚ ๏ ชีวิต... ทุกข์สุขเคล้าไม่ขาดสาย พาพบเจอสิ่งมากมาย ก็เพื่อหายในอีกวัน ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชุดที่สาม: งานแปลบทกวีญี่ปุ่น -------------------------- If I consider My body like the fields Withered by winter, Can I hope, though I am burnt, That spring will come again? -- Ise (translated into english by Donald Keene) ทุ่งหญ้ากายาฉัน ถูกเหมันต์ผลาญมอดไหม้ มีสิทธิ์ไหมฝันใฝ่ ว่ามวลไม้จะงอกเงย? +++ I am at a loss To say to whom if not to you I might show plum blossoms; For such beauty and such fragrance Only the best judge is a judge at all -- Ki no Tomonori ฉันหลงงงงวยนัก ยามพบพักตรยากเอื้อนเอ่ย โอ้ซากุระเอย ช่วยเฉลยความงามเธอ +++ That you like me not It may well be -- :-) will you not come Even to see the orange tree Abloom in my dooryard? -- Man'Yoshu ดอกส้มงามสะพรั่ง ฉันจึงหวังรอเสมอ ขอเพียงเชิญใจเธอ มาพบเพ้อยลใจฉัน +++ A purple iris Spattered with the droppings of a passing hawk. - Yosa Buson ไอริสสีม่วงไหว สะบัดไกวกลีบไหวหวั่น เพียงเพราะน่านฟ้านั่น เหยี่ยวโผผันบินผ่านไป +++ In the autumn fields mingled with the pampas grass flowers are blooming should my love too, spring forth or shall we never meet? -- Kokinoshu กลางทุ่งใบไม่ร่วง ปลดปล่อยห่วงลวงรักไว้ สับสนปนเปไป กับดอกไม้แรกผลิบาน +++ The hue of the cherry fades too quickly from sight all for nothing this body of mine grows old -- spring rain ceaselessly falling. -- Ono no Komachi กิ่งซากุระงาม ประดับยามที่หอมหวาน ท้าลมฝนเบ่งบาน เวลาผ่านก็โรยไป +++ Gentle foothills, and in the dew drops of the mountains, soaked, I waited for you-- grew wet from standing there in the dew drops of the mountains. -- Prince Otsu ยามที่ฉันรอเธอ เฝ้าคอยเพ้อใจหวั่นไหว ลมฝนโหมเพียงใด ก็สวยใสอบอุ่นนัก จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชุดที่สี่: กลอนเปล่า... -------------------------- ก้อนเมฆร้องไห้... ด้วยเจ้าอยาก ช่วยมวลหมู่ไม้ ให้รอดจากกองเพลิง +++ โอ้ผืนฟ้า... เห็นด้วยไหมว่า การปฏิวัติทางความคิด คือสิทธิมนุษยชน? +++ แบ่งแยกทำไม? ในเมื่อสายเลือดข้า เมื่อกรีดออกมา ก็เป็นสีเดียวกัน กับเลือดของท่าน +++ สวรรค์... เติบโตในความว่าง หลักจากคนๆ นั้น... ละทิ้งความทุกข์ไป +++ เมืองแห่งดนตรี เปี่ยมด้วยชีวิต เปี่ยมด้วยความคิต เปี่ยมด้วยสิทธิเสรี จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:15:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชุดที่ห้า... --- ๏ ดินแดนแห่งเสรี ไกลเอื้อมที่ใจเคยฝัน กลับอยู่เพียงใกล้นั่น จึงมุ่งมั่นเดินทางไป ๚ ๏ ท่องเที่ยวจนไปถึง ณ. จุดหนึ่งรู้มิใช่ เพราะพบเพียงในใจ ว่าวาดไว้งามงดเกิน ๚ ๏ ใจเจ้าจึงหยุดอยู่ พลันพบรู้ไม่หลงเพลิน ตัดปล่อยสิ่งปรุงเกิน แล้วเลือกเดินกับความจริง ๚ ๏ จึงเที่ยวอย่างที่ฝัน ได้สุขสันต์ในทุกสิ่ง ด้วยลบ "คาดหวัง" ทิ้ง ใจหยุดนิ่งอิ่มเอมชม ๚ ๏ ให้พร้อมท่องเที่ยวไป มองโลกใหม่อย่างรื่นรมย์ ด้วยเห็นเช่นเหมาะสม จึงนิยมอย่างที่ควร ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:19:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชุดที่หก: โคลงสี่สุภาพ -------------------------- ๏ สายลมแห่งขอบฟ้า....กระซิบผ่าน ริ้วรอกเกิดบนธาร..........กระทบรู้ ไหวก็ปล่อยมินาน.........กลับนิ่ง ได้เฮย เป็นกระจกไว้ให้ผู้-........ผ่านได้ยลชม ๚ +++ ๏ แม้ว่าใต้แผ่นหล้า........ระอุเดือด ดั่งจิตยามโกรธเชือด.......ฆ่าได้ หากบนมิแห้งเหือด.........น้ำหล่อ เลี้ยงเอย ก็จักข่มใจให้.................หยุดแค้นโกรธหาย ๚ +++ ๏ ขุนเขาสูงเสียดฟ้า........หนาวไหม ยิ่งใหญ่แล้วเหตุใด..........เปลี่ยวเศร้า อย่าลืมสิมองไป..............มวลพืช ยังหยัดรากปกเจ้า...........ใช่ทิ้งทอดไป ๚ +++ ๏ ความรู้นั้นอยู่ให้..........ไขว่ถึง เอื้อมสิอย่ารำพึง............ตัดพ้อ ความกลัวจักฉุดดึง..........หยุดอยู่ จงเปลี่ยนอย่าเพิ่งท้อ.......มุ่งก้าวเพียรเรียน ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชุดที่เจ็ด: กลอนกระทู้หน้าบท... -------------------------- ๏ ฝัน....เอยฝันใดใช่แค่ฝัน ...ไป....เถอะไปกันมั่นเสาะหา ...ให้....ถึงให้กล้าท้าดินฟ้า ...ไกล..สุดไกลตาพาใจไป ๚ ๏ แล้ว..พบแล้วพาอารมณ์นี้ ...ไป....ถึงไปที่มีสิ่งใหม่ ...ให้....รู้ให้รับจับจารใจ ...ถึง....ไหนถึงไหนไม่ท้อเลย ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชุดที่แปด... -------------------------- ๏ บินไปตามใจฝัน ไล่ล่ามันมั่นเสาะหา ด้วยหวังสิ่งมีค่า เรื่องนานาฝ่าข้ามไป ๚ ๏ ด้วยหวังจึงไปถึง แล้วจุดหนึ่งรู้มิใช่ ที่ทุ่มที่เทไป ก็แค่ใจไขว่คว้าเงา ๚ ๏ ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว น้ำตาพราวร้าวใจเหงา รอบตัวมีเพียงเรา กับความเศร้าเคล้าอารมณ์ ๚ ๏ เลยร้องให้ก้องฟ้า เสร็จเงยหน้าฝืนใจข่ม กลับพบสิ่งน่าชม โอบห่อห่มอยู่รอบกาย ๚ ๏ ความสุขของชีวิต ใช่ให้จิตลิขิตง่าย เพียงพอปล่อยวางคลาย พบจุดหมายในใจตน ๚ ๏ ฝันเอยฝันภายนอก เพียงภาพหลอกให้คนค้น ฝันจริงอยู่ในตน รอให้ยลยามอิ่มเอม ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชุดที่เก้า: กลอนแปลบทกวีอังกฤษ (Shakespeare's) -------------------------- "To be or not to be, --that is the question:-- Whether 'tis nobler in the mind to suffer The slings and arrows of outrageous fortune Or to take arms against a sea of troubles, And by opposing end them?" -- William Shakespeare [Hamlet] ๏ จะเป็นหรือไม่เป็น... เช่นนี้หรือคือคำถาม ทุกข์เศร้าเคล้านิยาม จะคล้อยตามหรือสู้มัน ๚ +++ "My words fly up, My thoughts remain below: Words without thoughts never to heaven go." -- William Shakespeare [Hamlet] ๏ คำพูดหากลอยล่อง... ดุจจะลองท่องฝั่งฝัน หากจิตคิดไม่ทัน ก็จบกันอย่าฝันเลย ๚ +++ "What's in a name? That which we call a rose By any other word would smell as sweet." -- William Shakespeare [Romeo and Juliet] ๏ กุหลาบอาบซ่านกลิ่น หอมหวานรินทั่วถิ่นเผย ให้คงความคุ้นเคย แม้ถูกเอ่ยด้วยนามใด ๚ +++ "The quality of mercy is not strain'd. It droppeth as the gentle rain from heaven Upon the place beneath. It is twice blest: It blesseth him that gives and him that takes." -- William Shakespeare [Merchant of Venice] ๏ เมตตาพรมฉ่ำชื่น สู่ผิวพื้นผืนดินไหน สร้างสุขทุกคนไป ทั้งผู้ให้และผู้รับ ๚ +++ "Cowards die many times before their deaths, The valiant never taste of death but once." -- William Shakespeare [Julius Caesar] ๏ คนเขลาเท่าที่เห็น ตายทั้งเป็นเพียงใจจับ ผู้กล้าอ้าแขนรับ รื่นรมย์กับชีวิตตน ๚ +++ "How poor are they that have not patience! What wound did ever heal but by degrees? Thou know'st we work by wit, and not by witchcraft; And wit depends on dilatory time." -- William Shakespeare [Othello] ๏ โถผู้ไร้ความเพียร หากไม่เรียนไม่ฝึกฝน เมื่อใดจักได้ยล ดอกและผลของเวลา ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รวมชุดภาพงานแปล Still Thoughts... -------------------------- ๏ อันสุขสรรมั่นที่ทรัพย์มักลับหาย จึงเสียดายถ้าหมายติดผิดลวงหลง เพราะสุขแท้แน่สติสิมั่นคง คือปลดปลงปล่อยลงว่างวางอุรา ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ๏ รู้สงบสบความคิดจับจิตรับ ร้อยสดับกับความนิ่งสิ่งหรรษา สร้างความว่างอย่างสบายสายรู้มา จึงเห็นค่าว่าจิตนิ่งคือสิ่งควร ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๏ เทิดเวลาว่าประเสริฐเถิดสรรจัด ใช้ให้ชัดจัดให้ลงคงทุกส่วน จักเกิดผลจนเกินหมายคลายตราตรวน ผ่านสิ่งยวลถ้วนลุถึงที่พึงไป ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ๏ อดีตเก่าเรื่องเล่าแล้วแคล้วเลยผ่าน วันใหม่นั้นมันอีกนานอ่านไม่ได้ ขณะนี้นี่มี่อยู่อย่าปล่อยไป ควรรู้ใช้ให้คุ้มเถิดเลิศวิญญู ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 -------------------------- จบชุด Still Thoughts จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:35:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชุดงามอย่างไทย -------------------------- - 1 - ๏ สุพรรณหงส์ลงสรงน้ำฉ่ำอุรา อวดคุณค่าริ้วนาวาชาวสยาม เลิศสง่าเสริมหน้าตาด้วยภาพงาม ภาคภูมิตามความเป็นไทยใจนิยม ๚ ๏ เจ้าออกอวดท่านผู้นำนานาชาติ เพริศพิลาศองอาจล้ำย้ำควรสม ภาพสือสร้างวางเราชื่นรื่นภิรมย์ ไม่ระทมสุมสมคล้ายหมายสิ่งใด? ๚ ๏ หวังนายทุนหนุนเงินทองด้วยปองหมาย แม้เหมือนคล้ายขายผักชีมีสงสัย แต่ต้องเชื่อเมื่อเล็งผลยลวิไล และหวังไปให้เค้าเห็นเป็นเช่นกัน ๚ ๏ เพราะไทยเลือดเชือดออกมาก็เลือดข้า เลยขอบ้าอีกสักคราว่าสร้างสรรค์ จึงเชิดชูดูชมงามว่าตามพลัน ด้วยหมายมั่นผลมันเพื่อเกื้อผองไทย ๚ะ๛ -------------------------- - 2 - ๏ ริ้วรอกพริ้วไหวในน้ำ งดงามเฉกเช่นภาพฝัน จารึกภาพไทยนิรันดร์ จึงปันมาให้เพื่อนชม ๚ ๏ ตระการตาเบิกฟ้าสยาม เจ้างามด้วยแสงห่อห่ม อาบไอโอ้มอ้อมพรพรม เหมาะสมเชิดค่าชาวไทย ๚ -------------------------- - 3 - ๏ เจ้าพระยาพาดลใจให้คิดถึง หวนคะนึงถึงริมฝั่งเวียงวังเก่า เจริญรุ่งจรุงหล้าภาษาเรา งดงามเคล้าเงาอารยะสยามชน ๚ ๏ วัดอรุณอุ่นความหลังครั้งเรืองรอง ผองพี่น้องพ้องชาวไทยทุกแห่งหน เทิดเชิดค่าว่างามแท้แม้แรกยล คู่ฝั่งชลผลแห่งศิลป์ถิ่นชาวไทย ๚ ๏ ร่วมร้อยปีที่ผ่านไปแม้ใจหาย ด้วยเสียดายสายนทีที่เคยใส แต่ยังดีศรีสถาปัตย์กอปรวัฒน์ไทย คงรักษ์ไว้ให้งามค่าทุกครามอง ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:39:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชุดงานแปล The Sindarin Hymn (ภาษาเอลฟ์)... -------------------------- The Sindarin Hymn A Elbereth Gilthoniel, ๏ โอ... เอลเบอร์เรธผู้จุดแสงดาว silivren penna miriel ส่งผลึกแก้วพราวราวอัญมณี o menel aglar elenath! จากห้วงสรวงงามจารฟ้าราตรี Na-chaered palan-diriel มอบสู่แดนที่สุดหล้าสายตา ๚ o galadhremmin ennorath, ๏ ถิ่นกลางแดนเลยได้ทออาภรณ์ Fanuilos, le linnathon ให้ฟานูย์ลอรส์ขาวงามสว่างหล้า ข้าจึงร้องเพลงมอบท่านอภิญญา nef aear, si nef aearon! จากอีกฝั่งฟ้าข้ามมหานที ๚ -------------------------- Tolkien's own translation of "The Sindarin Hymn": [The hymn:] "O! Elbereth who lit the stars, from glittering crystal slanting falls with light like jewels from heaven on high the glory of the starry host. To lands remote I have looked afar, and now to thee, Fanuilos, bright spirit clothed in ever-white, I here will sing beyond the Sea, beyond the wide and sundering Sea." จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชุดตลก: ดัดแปลงจากดั่งดวงหฤทัยของทมยันตี -------------------------- แม้มิใช่สายลม แต่ห่อห่มอุ่นอยู่ แม้มิได้ในทุกฤดู แต่ก็หรูเหลือเฟือ ความรัก ห่อหุ้มพักใจได้ อุ่นใดเล่าอุ่นใด เทียบได้อุ่นอ้อมไอรัก จรดลึกนึกอุ่นทุกครา ห่มอุ่นหนาดั่งผ้าหนักหนัก ผ้าห่มอื่นแม้อุ่นนัก แต่รักนี้อุ่นกว่านั้น จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:45:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แนวปลุกใจ... -------------------------- ๏ จักเป็นปราชญ์เฉกฉลาดชาติวิญญู อยู่เชิดชูคู่ไท้ไทยสยาม พลีเหงื่อหยาดฆาตอัตตาค่านิยาม ลบรอยนามงามหลังฝังปิดทอง ๚ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ชุดที่แต่งตอนอารมณ์ไม่ดี -------------------------- ๏ อัครตระการฟ้าท้าฤทธิ์โลก ระเริงโศกจึงฟาดผ่าฤๅไฉน ปุถุชนผลแผ่นดินถอดสิ้นใจ ด้วยหมดไร้สิ้นแรงต้านพาลหวาดกลัว ๚ ๏ จะทุกข์ทนก็ก้มหน้าว่าทนทุกข์ ที่เคยสุขกลับสุกร้อนจนถ้วนทั่ว ผืนฟ้าแห้งผืนดินแล้งสายพันพัว ความดีชั่วมั่วพันเกลียวเกี่ยวกังวล ๚ ๏ เลยวาดน้ำลำนำวางสร้างสติ เปิดปิติรู้ร้อนหายคลายสับสน แม้ฟ้าร้ายก็ยากกรายทำลายชล ด้วยไม่สนไม่หม่นว่างวางหมดไป ๚ ๏ เปลวแห่งฟ้าส่งตรงมาเป็นอาวุธ จักสิ้นสุดฤทธิ์แรงกล้าล้าหยุดได้ เพลิงแรงร้อนผลาญทำลายหมายสิ่งใด กลับว่างไร้ไม่มีย้อนสะท้อนแรง... ๚๛ะ จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:48:41 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ชุดส่วนประกอบของเครื่องบินบังคับ (มีน้องตั้งโจทย์ให้แต่ง) จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชุดมองโลก... -------------------------- มองโลก มอง ชีวิตพิศดูรู้หลงใหล โลก หมุนใจไร้หลักปักให้ถือ แง่ มุมมองตรองใหม่สิ่งใดฤๅ ดี ชั่วคือชื่อวัดจัดแยกวาง จัก หยุดอยู่ดูว่างวางยึดเหนี่ยว มี พันเกลี่ยวเกี่ยวก็หายคลายแตกต่าง ความ สงบครบควรแล้วแผ้วเส้นทาง สุข สายกลางสว่างสงบสบโลกดี จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:53:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 กลอนแต่งให้เพื่อนตอนเพื่อนท้อ -------------------------- กำลังใจ... ให้ไปต่อ... อย่ามัวท้อ... รอวันใหม่... ยังมีขา... ควรก้าวไป... เจ็บอย่างไร... ก็ต้องทน... มีชีวิต... เพื่อเรียนรู้... อดีตดั่งครู... ผู้ฝึกฝน... ทุกข์สุขนั้น... มีเจือปน... เกิดเป็นคน... ทนสู้ไป... อนาคต... อยู่ข้างหน้า... ไม่ไขว่คว้า... ก็ไม่ไหว... เดินก้าวย่าง... อย่างมั่นใจ... ทางแสนไกล... ไม่เกินจริง... -------------------------- Post รวมไว้แค่นี้ละกันค่ะ คิดว่าครบทุกรสแล้ว :) จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 19:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จากคุณ : รสา รสา - [ 30 มิ.ย. 48 20:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หายไปนานเลย  สบายดีนะจ๊ะ  ขอบคุณที่แบ่งงานดี ๆ ให้อ่านนะ        . จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 30 มิ.ย. 48 20:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แวะอ่านคะ จากคุณ : ทิกิ_tiki (tiki_ทิกิ) - [ 30 มิ.ย. 48 21:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 25 --- ศิษย์พี่รสา --- ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่... แบ่งกำลังใจให้ไว้ช่างอบอุ่น อยู่เสมอไม่เคยห่างอย่างการุณ เป็นแรงหนุนให้ไร้นามเสมอมา --- ศาลาฯ --- ที่ห่างหายก็เพราะงานนั้นพอกหาง (^^') เมื่อพอว่างก็เล่นบ้างอย่างที่เห็น ขีดๆ เขียนใน bloggang ตอนเย็นๆ แล้วรวมเป็นกระทู้มาสักคราที ตอนนี้ทำซ่าไปลงเรียนปริญญาตรีเพิ่มอีกใบหนึ่งจ้า (นิติฯ) + ทำงานประจำอีกต่างหาก เอิ๊กๆ จะรอดไหมเนี่ย --- คุณทิกิ --- ยินดีที่รู้จัก เมื่อมาทักลงชื่อไว้ ช่วยสร้างกำลังใจ ให้ดีใจแขกแวะเวียน (^_^) จากคุณ : ไร้นาม - [ 30 มิ.ย. 48 22:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ถึงไร้นามแต่น้ำใจไม่ไร้ค่า หยิบยกบทกวีมาฝากผองเพื่อน ในถนนนักเขียนเวียนมาเยือน เพื่อย้ำเตือนว่ายังอยู่คู่เคียงใจ......... จากคุณ : เจียวต้าย - [ 1 ก.ค. 48 07:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ยอดเยี่ยมทุกบทเลยค่ะ จากคุณ : พิมลพัทธ์ - [ 1 ก.ค. 48 15:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 --- คุณเจียวต้าย --- รับสารส่งสื่อสู่ใจไมตรีรับ คำหวานจับสดับได้ในเส้นเสียง เป็นแรงใจให้เอาไว้อย่างพอเพียง ย้ำเตือนรู้ยังคู่เคียงอยู่ข้างใจ --- คุณพิมลพัทธ์ --- ขอขอบคุณในคำชมที่ส่งฝาก แม้ไม่มากแต่ค่านั้นแสนยิ่งใหญ่ เป็นคำที่มีความหมายจากข้างใน ให้มุ่งเพียรเขียนต่อไปอย่างปรีดา จากคุณ : ไร้นาม - [ 1 ก.ค. 48 19:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สุดยอดคับ   ครบทุกรส แอบถาม คุณ ไร้นาม ลงเรียน นิติ ไรอ่ะ ตอนนี้นนท์ ก็ลงอยู่เพิ่งขึ้นเทอม 2 ของ มสธ คะ เหอ เหอ คิดไปคิดมาหาเรื่องใส่ตัวรึป่าวก็ม่ะรู้ แต่ อยากรู้ กม เผื่อจะมีโอกาสเปลี่ยนอาชีพอ่ะคะ จากคุณ : วรานนท์ - [ 3 ก.ค. 48 19:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 30 --- คุณวรานนท์ --- เรียนนิติที่รามฯ ตามน้องชาย เพราะว่าหมายติวน้องให้สอบผ่าน เพิ่งลองลงเทอมแรกไปไม่นาน จะพบพานเรื่องอะไรไม่รู้เลย คุย: กลัวเหมือนกันค่ะ ว่ากำลังหาเรื่องใส่ตัวรึเปล่าจำได้ว่าตอนจบเอก ก็ร้องเย่ๆ ชีวิตนี้ไม่ต้องเรียนอีกต่อไปแล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาเรียนอีกจนได้ (T_T) จากคุณ : ไร้นาม - [ 4 ก.ค. 48 08:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ๏ ฟ้า  ฝน  ดิน  ไฟ  ๏ ๏  ฟ้าเพียงลองมองดูหมู่มนุษย์ เข้ายื้อยุดฉุดแย่งและแข่งขัน จึงสะท้อนทอดถอนใจในฉับพลัน ด้วยรู้ทันมันเพียงภาพอาบเงาลวง ๏  ฝนจึงตกต่างน้ำตานภาร้อง ด้วยพิศมองแล้วหมองหม่นจนนึกห่วง หลากชีวิตใต้ฟ้าเดียวหลายใจดวง ต่างตักตวงทวงสิทธิ์ตน...จนน้ำใจ ๏  ดินรองรับซับซึมธารแห่งความทุกข์ จึงไร้สุขทุกทุกคราฟ้าร่ำไห้ แต่หนึ่งแรงใช่แกร่งพอจะขอใคร ให้เปลี่ยนไปให้ปล่อยวางอย่างที่ควร ๏ ไฟเปลวร้อนจึงลุกลามตามปลอบฟ้า โหมสูงคราแผ่นดินสอนให้ย้อนหวน แผดผลาญเผาจนมอดหายคลายเย้ายวน เป็นธรรมชวนทวนตรึกไว้ในอุรา จากคุณ : ไร้นาม - [ 12 ต.ค. 48 21:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ๏ ฟ้า ฝน ดิน ไฟ ๏ ๏ ฟ้าอาบแสงแดงเพลิงระเริงรู้ ฝนจะพรูพร่างพรมหลังชมเห็น ดินจะปริ่มอิ่มน้ำฉ่ำชื่นเย็น ไฟจะดับกลับเป็นเช่นก่อนกาล จากคุณ : ไร้นาม - [ 12 ต.ค. 48 21:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เต้นไปด้วยใฝ่ฝัน ว่าสักวันจะยิ่งใหญ่ จังหวะชีวิตใด ก็มั่นใจไม่ครามครัน เหนื่อยหน่ายก็ไม่ท้อ ด้วยใจรอขอมุ่งมั่น เริงร่าเรื่องใดกัน หรือเพียงฉันฝันเรื่อยไป ดื่มด่ำคำเย้ายวน ถูกเชิญชวนให้หลงใหล จนก้าวข้ามเลยไกล เกือบเกินใครจะห้ามทัน เพียงเสียงดนตรีจบ ได้พลันพบว่าที่ฝัน แค่ภาพหลอกตากัน ให้หัวปั่นคิดฝันไป จึงหยุดด้วยหลงรู้ แล้วทวนดูว่าอยู่ไหน แล้วก็ตัดสินใจ เดินกลับไปหาจุดเดิม กลับมาพบความจริง แม้เป็นสิ่งไม่ส่งเสริม แต่ใจหวังคอยเติม คอยค่อยเพิ่มคุณค่ามัน คงได้เพียงแต่หวัง ว่าสักครั้งที่สิ่งฝัน เป็นจริงได้สักวัน ดั่งมุ่งมั่นตั้งใจไป ปลอบใจให้ไม่ท้อ แล้วรู้พอเลิกฝันใฝ่ สิ่งนอกที่ยวนใจ หากมิใช่ก็ไม่รับ อดทนได้แค่ไหน จนหมดไฟมอดม้วยดับ เหลือรอยฝากประทับ โค้งคำนับนิรันดร เหลือเพียงภาพทรงจำ ให้หวนย้ำเป็นสิ่งสอน คอยเตือนให้อาวรณ์ พอนึกย้อนติดตรึงใจ จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ทีละเล็ก ทีละน้อย เราค่อยๆ ใส่ภาพฝัน เติมให้สวยด้วยคำมั่น ไม่หวาดหวั่นว่าจะหาย เวลาเปลี่ยนเวียนเลยผ่าน พอเนิ่นนานก็กลับกลาย หมองหม่นลงปลงเสียดาย แรงใจกายสายสัมพันธ์ จึงลองย้อนทบทวนดู ตรองให้รู้คลายยึดมั่น เลยได้พบภาพคืนวัน อยู่ตรงนั้นตามเส้นทาง แล้วค่อยๆ เก็บขึ้นมา ด้วยรู้ค่าสิ่งทิ้งขว้าง ล้วนเป็นสายใยเบาบาง ที่ก่อร่างสร้างสายใจ ทีละเล็ก ทีละน้อย จึงเฝ้าคอยสร้างขึ้นใหม่ จนทนทานทุกคราไป ไม่แล้งไร้ให้ผูกพัน จนเกิดภาพตระการตา สร้างคุณค่ากว่าคำมั่น รู้สึกได้ในนิรันดร์ แม้คืนวันจะผันไป จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เรื่องราวของดอกไม้ แล้วตื่นมามองดูอรุณ เพื่ออิ่มอุ่นกรุ่นความสดใส ให้หยุดนิ่งในห้วงหฤทัย ประทับไว้ใช่ภาพลวงตา ดั่งจะแย้มเผยผลิสิเจ้า ช่างยวนเย้าเฝ้าใฝ่ใส่ค่า กลีบใบบางวางซ้อนพรพา ยากจะหางามใดเปรียบปาน เป็นภาพพลีคลี่ภาพอาบฝัน หยุดนิรันดร์ปันเอื้ออ่อนหวาน ให้จิตนิ่งอิ่มรื่นชื่นบาน มองพิศผ่านสุขสมรมย์ใจ จึงชื่นชมนิยมคุณค่า สิ่งตรึงตราพาฉันฝันใฝ่ ธรรมชาติวาดสรรเฉกใด ช่างวาดได้เกินใจใฝ่ปอง จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เรื่องราวของสายหมอก ยามแรกเช้าเข้ากลุ่ม............สังสรรค์ เฝ้าอยู่อำลาจันทร์...............จากฟ้า เพื่อพร้อมรับตะวัน..............แสงแรก ก่อนส่องต้องผืนหล้า...........ดั่งผู้คุ้มครอง โอบถนอมห้อมห่อหุ้ม...........ไอดิน สร้างภาพสรวงประทิน.........แผ่นพื้น ให้เย็นร่มนครินทร์...............ทั้งบ่าย พรมห่มบ่มชุ่มชื้น................ชื่นห้วงแห่งฝัน จวบจนแสงระวิพ้น..............อำลา พร้อมรับยามทิวา................สงบแท้ สายหมอกก่อนนิทรา............ธรรมชาติ เพียงพิศงามงดแท้..............แทบเพ้อรำพัน จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ชี้ฟ้าทั้งที่ไร้..................นิ้วมือ สร้างชื่อก้องระบือ..........แผ่นหล้า ฝูงชนมั่นยึดถือ..............ปีนป่าย หวังเพื่ออยู่ใกล้ฟ้า..........จับคว้าไขว่ฝัน จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:57:59 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ต่อเรือแก้วผ่องแผ้ว...........เพื่อฝัน ข้ามทะเลวัฏฏอนันต์...........มุ่งพ้น สังสารไม่เที่ยงพลัน...........รู้ตระหนัก ปล่อยว่างวางไขว้ค้น..........สติพร้อมน้อมตาม จากคุณ : ไร้นาม - [ 21 พ.ย. 48 07:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่องราวของภาพเขียน จินตนาการใดในโลกหล้า วาดธาราประดุจมีชีวิตหนึ่ง ชวนย้อนมองตรองคิดจิตคะนึง ให้ตราตรึงซึ้งสื่อศิลป์กลิ่นอายครู จากคุณ : ไร้นาม - [ 2 ธ.ค. 48 08:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ปลายพู่กันละเลงฝันประพันธ์ภาพ ให้ซึ้งทราบอาบดวงจิตจนหยุดอยู่ เป็นสายน้ำลำนำเย้าให้เฝ้าดู สะกดผู้ผ่านพบเห็นเช่นต้องมนต์ จากคุณ : ไร้นาม - [ 2 ธ.ค. 48 08:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อัศจรรย์ว่าเป็นศิลป์ของมนุษย์ งามพิสุทธิ์เกินฝีมือถือฝึกฝน ช่างสรรสร้างอย่างเลิศค่าพาให้ยล เหมือนจริงจนชนเทิดไว้ในนิรันดร์ จากคุณ : ไร้นาม - [ 2 ธ.ค. 48 08:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เป็นเส้นสายลายอ่อนไหวให้ชีวิต วาดให้พิศจนติดหลงทรงคุณค่า ศิลป์แนวใหม่ให้สีสรรบรรเจิดตา เป็นอีกโลกแห่งมายาบนแดนดิน จากคุณ : ไร้นาม - [ 6 ธ.ค. 48 07:44:20 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สร้างละครสะท้อนถึงซึ่งสิ่งฝัน รวมประพันธ์ลงเป็นภาพซึ้งทราบศิลป์ ชวนติดตามความอ่อนไหวไกลเกินจินต์ มิจบสิ้นสรรเส้นสายหมายสื่อความ จากคุณ : ไร้นาม - [ 6 ธ.ค. 48 07:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ลมพัดพา... เลียบไล้กำแพงหิน รวบรวมธุลีดิน คืนถิ่น... ที่จากมา... โอ้แผ่นพื้น... ยืนตนเป็นภูผา ทำเหยียดเทียบเท่าฟ้า ลืมหล้า... เผ่าพันธุ์ตน... ฝนพรำพรำ... ชะล้างทุกแห่งหน ฝุ่นเอยเพลินเผลอปน ต้องมนต์... ให้หลงตาม... ฟ้าสาดแสง... สำแดงเดชเกรงขาม ให้น้ำทุกรูปนาม ครั่นคร้าม.... ระเหยไป... อนัตตา... ตรงหน้าอยู่ใกล้ใกล้ ให้ซึ้งตรึงทรวงใน หากใจ... ยอมเห็นเอง... จากคุณ : ไร้นาม - [ 1 ก.พ. 49 08:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คืนเสียงคืนสิทธิ์ให้...........ไทยประชา ได้ช่วยพิพากษา..............สักครั้ง ขอเถิดเพื่อนพ้องมา..........ใช้สิทธิ์ เข้าร่วมเพื่อเลือกตั้ง...........อย่างรู้ระบอบไทยฯ หมู่ม๊อบควรเลิกล้ม............ก่อกวน ขอโปรดหยุดจุดฉนวน........ป่วนแท้ ควรเคารพให้มวล-............ชนเลือก ฟังส่วนรวมใช่แพ้..............หยุดยั้งตรองดูฯ จากคุณ : ไร้นาม - [ 26 ก.พ. 49 09:59:01 ]