เรื่องสั้นหรรษา
ซื้อไม่เป็น
เมื่อถึงวันที่๑๔ กุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันแห่งความรัก ตามความนิยมของชาวตะวันตก ที่คนไทยรับเอามาเป็นวัฒนธรรมประจำชาติ เมื่อหลายปีมาแล้ว มักจะทำให้ดอกกุหลาบแดงในท้องตลาด แพงขึ้นไปจากราคาปกติถึงสิบเท่า เพราะในวันดังกล่าวนั้น บรรดาหนุ่มสาวนิยมมอบดอกกุหลาบแดง อันเป็นสัญลักษณ์ของความรัก ให้แก่กันและกัน
เว้นแต่ตัวเอกของเรื่องสั้นบางเรื่อง ในถนนนักเขียนห้องสมุดพันทิป ที่ให้ดอกหน้าวัวแทน
และอีกเรื่องหนึ่งในรวมเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับความรัก ของนักเขียนท่านหนึ่งจากถนนนักเขียนนี้เหมือนกัน ที่ให้ก้อนหิน ซึ่งแปลกดี
ทีนี้ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งชื่อนายแมว เขาเป็นหนุ่มปากน้ำโพ ซึ่งทำมาหากินได้ดิบได้ดีอยู่ในกรุงเทพ แต่ยังคงติดนิสัยประหยัดจากญาติผู้ใหญ่เหมือนเดิม
เขามีแฟนเป็นครูอยู่ที่อำเภอบางป่ามุง ชื่อนางสาวออดศรี เขาต้องเดินทางกลับไปเยี่ยมแฟนอยู่เสมอ แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดจึงยังไม่แต่งงานกันให้เป็นที่เรียบร้อยเสียที
ในวันสำคัญที่ว่านั้นเขาก็ต้องกลับไปหาแฟนเหมือนกัน แต่กี่ครั้งกี่หนก็ไม่มีดอกอะไรติดมือไปฝากสักที จนเป็นที่เอือมระอาของแฟน และถูกต่อว่าต่อขานมาตลอด
เขามาปรับทุกข์กับผมก็ให้ความเห็นไปว่า เพื่อเอาใจคนรัก ก็ควรจะทำตามธรรมเนียมเสียหน่อยจะหมดเปลืองไปสักเท่าไร
พอมาถึงปีนี้เขาก็เชื่อผม แต่ด้วยความที่เป็นคนรอบคอบคิดการไกล แทนที่จะเอาดอกกุหลาบหรือช่อกุหลาบ เขากลับหอบต้นกุหลาบแดงไปทั้งกระถาง หวังว่าสาวคนรักจะได้ชื่นชมดอกกุหลาบแดงไปทั้งปี
แต่แฟนกลับต่อว่า
ซื้อมาทำไมกัน กุหลาบน่ะ มีออกเกลื่อนบ้าน
โธ่
นี่มันกุหลาบแดงนะจ๊ะ
เขาบอกเสียงอ่อย
อุตส่าห์หอบมาทั้งกระถาง จะได้คิดถึงความรักของพี่ตลอดทั้งปีไง
อย่างอื่นซื้อไม่เป็นบ้างหรือไง
วันวาเลนไทม์ เขาก็ให้กันแต่ดอกกุหลาบแดงทั้งนั้น อย่างอื่นก็ซื้อกับเขาเป็นที่ไหน
บ้า
..ทองไง ทองตั้งโต๊ะกังน่ะ ทำไมจะซื้อไม่เป็น สลึงนึงก็ยังดี
.........................ฮา..........................................
จากคุณ :
เจียวต้าย 
- [
2 ก.ค. 48 09:33:05
]
ซื้อไม่เป็น (เรื่องสั้นหรรษา)
.
