ความคิดเห็นที่ 1 2. อยู่กับนาย ...ในที่สุดจังกับเพื่อนหมาอีกตัวก้อนั่งเดินทาง ผ่านค่ำคืนอันโกลาหลเล็กน้อยบนรถไฟ มาถึงหาดใหญ่โดยสวัสดิภาพ อิอิ....จะไม่ให้โกลาหลได้ไง ก้อเราสองตัวกลายเป็นดาราตัวน้อยๆประจำโบกี้รถไฟไปแล้วน่ะสิคะ เดี๋ยวคนโน้นก้อขออุ้มไปเล่นที คนนี้ก้อขออุ้มที มีสามีภรรยาอยู่คู่นึง สองคนนี้รักหมามากเลย ขอจังไปนอนกอดแก้คิดถึงหมาที่บ้าน แต่จังอยากนอนกะนายมากกว่าค่ะ ก้อเลย...อิอิ.....อึ๊ใส่ที่นอนพวกเขาไปนิดนึง แต่แปลกแฮะ พวกเค้าไม่ยักโกรธ กลับเป็นนายต่างหากที่รีบขอโทษพวกเค้าใหญ่เลย บางทีนะ...จังกับเพื่อนหมาตะกายปีนตะกร้าขอออกมาข้างนอก คนข้างๆนายสงสารพวกเราจึงบอกให้นายปล่อยพวกเราลงมาเดินเล่นบ้าง พอนายวางเราบนพื้น เท่านั้นแหล่ะแป๊บเดียวพวกเราก้อวิ่งเข้าใต้ที่นั่ง นายตกใจใหญ่เลย คนในโบกี้ก็ช่วยกันก้มหาใต้ที่นั่งตัวเอง เล่นเก้าอี้ดนตรีกันว่าลูกแมว เอ๊ย ลูกหมาสองตัวนั้นอยู่ใต้เก้าอี้ใคร แหม...จังกะเพื่อนแค่อยากเล่นซ่อนหากันเท่านั้น คนก้อทำตกใจไปได้เนอะ.... ไม่รู้เป็นเพราะตื่นเต้นไปมากรึเปล่า ทั้งจังกับเพื่อนหมาจึงทั้งอึ๊ ทั้งฉี่บ่อยเลยค่ะ ชนิดที่นายตามเช็ดตามล้างตัวโน้นที ตัวนี้ที ดังนั้นพอกลับมาถึงห้องของนาย นายรีบโทรไปหาน้าติ่งเจ้าของเพื่อนหมาที่ฝากนายซื้อให้มารับหมา ระหว่างรอน้าติ่งมา นายแก้ปัญหาให้พวกเรา ไม่ให้ถ่ายเรี่ยราดโดยการตัดแผ่นรองซับมาเย็บเป็นแพมเพิร์สให้พวกเราใส่ค่ะ แต่ฮิฮิ..นายคงตัดใหญ่ไปหน่อยนะ พอน้าติ่งมาถึงเห็นเข้า ถึงกับปล่อยก๊ากใหญ่เลย โห...พี่ นึกว่าพี่ซื้อหอยทากมา...? คุณๆลองนึกถึงภาพแพมเพิร์สที่ห่อหุ้มขาหลังของลูกหมาตัวน้อยๆเอาไว้เหลือแต่ขาหน้าสองข้าง เวลาตะกายเดินไปข้างหน้าทุลักทุเลแสนลำบาก จังกับเพื่อนหมาถึงแม้ไม่ถ่ายเรี่ยราดอีกแล้ว แต่ก็ยังซุกซนได้ แม้เหลือแต่ขาหน้าสองข้าง แต่ก็ยังตะกายไล่จับกัน เหมือนหอยทากสองตัวที่ไล่จีบกันบนฝาบ้านก็ไม่ปานเลยล่ะเจ้าค่ะเอ้ย.....เฮ่อ... " แหม...ก้อใครให้มันตัวเล็กนิดเดียวล่ะ " นายยังแก้ตัวเสียงอ่อย เฮ้อ..นายนะนาย โทษจังจนได้....! คราวนี้เรื่องต่อไปก้อคือการตั้งชื่อให้กับพวกเรา คุณๆรู้มั้ยคะว่า ทำไมจังถึงชื่อ..ชูจัง.. อิ๊อิ๊...ทายไม่ถูกช่ายมั้ยล่ะ.. เมื่อก่อนนะ นายจะตั้งชื่อจังว่า เจินเจิน ด้วยล่ะ นายบอกว่าเจินเจิน ชื่อฟังเป็นสาวน้อยน่ารักน่าเอ็นดู แต่น้าไมโลน่ะสิบอกว่าเรียกชูจังดีกว่า ชูจังเป็นนิคเนมที่นายชอบใช้เพจถึงน้าไมโล โดยนายจะเรียกน้าไมโลว่า " มาดาม " " อิอิ..เจ๊.. ยกชื่อให้หมาเหอะ ให้หมาใช้น่ารักกว่าคนใช้เยอะเลย ...." นายเหลือกตาค้อนใส่น้าไมโลขวับนึง แต่เพื่อจังแล้ว แค่นี้มีหรือนายจะยกให้ไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ ....ฮิฮิ หลังจากนั้นเป็นต้นมา....นายก้อยกเลิกชื่อชูจังในการเพจ..แล้วยกชื่อนี้ให้จังเป็นเจ้าของโดยสมบูรณ์ ส่วนเพื่อนหมาอีกตัว น้าติ่งก้อตั้งชื่อมันว่า " การ์ตูน " แต่แล้วปัญหาก้อเกิดตามมาอีก .....ชูจังอันเป็นชื่อเต็ม เวลาเรียกมักถูกเรียกสั้นๆว่า " ชู " เดี๋ยวคนโน้นเรียก " ชูจ๋า " คนนี้เรียก " ยัยชู...มานี่มะ..." วันหนึ่งนายกับน้าติ่งพาชูจังไปนั่งรถเล่น เจอรุ่นน้องของนายคนนึง เขาเข้ามาหยอกเล่นกับชูจัง " หนูชื่อไรครับเนี่ย..." " หนูชื่อชูจ้ะ...." นายตอบให้แทนชูจัง เขาเงยหน้าขึ้นยิ้ม " แหม..ชื่อเหมือนชื่อพ่อเพื่อนผมเลยนะ..." กลับมาห้องวันนั้น น้าติ่งบอกนาย " ปัญหาใหญ่นะปัญหาใหญ่ ..ต่อไปเราเรียกชูจังว่า " จัง " ดีกว่านะ.. จะได้ชื่อไม่ไปตรงกับ....ของใครเข้าอีก..." .............................. จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 13:51:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 3. ชูจังเป็นลำไส้อักเสบ ตอนที่นายซื้อจังมา จังติดเชื้อลำไส้อักเสบมาด้วยค่ะ แหม..ทำเอาจังแทบเอาชีวิตไม่รอดเลยเชื่อมั้ยคะ แต่โชคดีที่จังมีพยาบาลประจำตัวค่า ก้อเลยสบายหน่อย ตอนนั้นจังถ่ายเป็นน้ำโจ๊กๆเลยล่ะ แล้วก้อผอมเพราะกินอะไรไม่ได้ นายพาจังไปหาหมอ คุณหมอฉีดยาให้แล้วบอกนายว่าคงต้องรอดูอาการไปสักช่วงนึง ยังบอกไม่ได้ว่าจะเป็นยังไง นายพอฟังแล้วใจเสียเลยค่ะ นึกในใจว่าจังคงไม่รอดแล้วล่ะ แล้วที่ซ้ำร้ายไปกว่านั้น นายเห็นขนจังเริ่มยาวออก อยากจะซื้อหวีให้จัง แต่คุณหมอกลับแนะนำให้ใช้หวีธรรมดาอย่าไปซื้อหวีแพงๆเพราะว่าอาจจะไม่คุ้ม ต่อให้หมอไม่พูดตรงๆ นายก้อฟังออกว่าหมอคงอยากจะบอกว่า จังอาจไม่รอดหรอกนะ ซื้อไปแพงๆใช้ได้ไม่นานจังก้อคงตาย ตอนนั้นนายตั้งปณิธานในใจเลยว่า นายจะไม่ยอมให้จังตายหรอก เท่าไหร่เท่ากันซี แล้วนายก้อจะบำรุงให้จังอ้วน ปุ๊ก ลุ๊กเลย จากนั้นจะเอาจังไปโชว์ให้คุณหมอดู...ฮึ่ม ...โชคดีช่วงนั้นนายหยุดไม่ต้องเข้าเวร นายพาจังไปฉีดยาทุกวันเลย จังยังคงถ่ายเหลวเป็นน้ำ หมอสั่งงดอาหารทุกชนิดของจัง ให้จังกินได้อย่างเดียวคือน้ำเกลือแร่ นายเอาความรู้ในการให้การพยาบาลคนไข้มาใช้พยาบาลจัง ถ้าหากลำไส้อักเสบ การดูดซึมย่อมไม่ดี การให้กินอาหารจะทำให้ยิ่งท้องเสีย เพราะอาหารจะผ่านลำไส้ไปอย่างรวดเร็ว การรักษาที่ดีคือการพักลำไส้ นั่นคือไม่ต้องให้กินอะไรเลยยกเว้นน้ำเกลือแร่ ...จังไม่ยอมกินน้ำเกลือแร่เอง นายต้องใช้ไซริงค์ขนาด 2 ซีซี ดูดน้ำเกลือแร่ป้อนให้จัง ตอนแรกจังดิ้นค่ะ นายก้อเลยเอาผ้าขนหนูห่อตัวจังเหมือนเด็กทารกเลยล่ะ นั่นแหล่ะจังถึงยอมกิน ตอนนั้นจังถ่ายเป็นน้ำทุกครึ่งชั่วโมงเลย นายก้อป้อนน้ำเกลือแร่ให้จังทุกสิบห้านาที กลางคืนนายยังตั้งนาฬิกาปลุกเพื่อป้อนน้ำเกลือแร่ให้จัง ชนิดที่ว่าออกมาเท่าไหร่ก้อป้อนเข้าไปทดแทนเท่านั้น เพราะเหตุนี้มังคะ ถึงแม้จังจะถ่ายๆๆเป็นน้ำตลอด แต่จังก้อไม่เพลียค่ะ หลังจากงดอาหารและได้รับยาฉีดมา 2 วัน จังเริ่มถ่ายห่างขึ้น ไข้ก้อเริ่มลด หมอบอกกับนายอย่างแปลกใจว่า จังดูอาการหนักแต่ทำไมไม่มีอาการเพลียเลย ถ้าเป็นหมาตัวอื่นอาจต้องนอนที่โรงพยาบาลสัตว์ให้น้ำเกลือแล้ว จากนั้นหมอเริ่มอนุญาตให้จังกินอะไรได้ โดยเริ่มจากน้ำหวานก่อน นายจึงซื้อเฮลบลูบอยมาขวดนึง ละลายน้ำป้อนให้จังกินโดยใช้ไซริ้งค์ อิอิ...จังชอบจังเลยค่ะ ห่อตัวในผ้าขนหนู แอบซบกับอ้อมอกของนาย แล้วดูดน้ำหวานจากไซริ้งค์ที่นายป้อนให้ช่างมีความสุขที่สุดในโลกเลย นายใจดีเหลือเกิน จังกินพลางมองหน้านาย ยิ่งรักนายจนหมดหัวใจเลยล่ะค่ะ สามสี่วันผ่านไป จังอาการดีขึ้น ถ่ายเหลวนานๆครั้ง ไม่มีออกมาเป็นน้ำอีก นายซื้อเนสตุ้มมาป้อนให้จัง จังแข็งแรงขึ้นวิ่งซนได้รอบห้อง นายต้องวิ่งจับจังมาป้อนอาหารป้อนยา เหมือนแม่ลูกอ่อนเลยล่ะ ( อิอิ...นายว่างั้นน่ะค่ะ แต่ความจริงนายก้อไม่เคยเป็นแม่ลูกอ่อน ไม่รู้ว่าแม่ลูกอ่อนจริงๆเป็นแบบนี้รึเปล่านะ...) ...พอจังแข็งแรงขึ้น นายก้อเพลียเลยล่ะค่ะ ก้อนายต้องอดหลับอดนอนตั้งสามสี่คืน โชคดีที่นายเข้าเวรกลางคืนบ่อยๆ ร่างกายเลยชินกับการไม่ได้นอน ไม่ได้เพลียจนถึงขั้นล้มป่วย ...ไม่งั้นจังคงเสียใจแย่เลย ที่จังเป็นต้นเหตุทำให้นายไม่สบาย การป่วยครั้งนี้ของจัง ทำให้จังรู้ว่านายรักจังขนาดไหน และก้อทำให้จังยิ่งรักนายมากขึ้น จังจึงเชื่อฟังนาย และพยายามหาโอกาสทดแทนบุญคุณของนายอยู่เสมอ ตั้งใจว่าถ้านายไม่สบายจังจะดูแลนายบ้าง ...และแล้ววันหนึ่ง นายปวดท้องร้องครางเลย จังพอได้ยินเสียงนายก้อวิ่งเข้าไปดู เดินเวียนรอบๆนายทำอะไรไม่ถูก สุดท้ายก้อเข้าไปเลียหน้านาย " นายจ๋า ....นายเป็นไงจ้ะ เจ็บตรงไหน นายทำใจดีๆนะจ้ะ " ตอนนั้นนายลืมตาขึ้นมองจังอย่างแปลกใจ แล้วก้อลูบหัวจัง ดึงจังเข้าไปกอด จังก้อซุกนิ่งในอกนายเลย... แต่เฮ้อ...คุณๆรู้มั้ยคะ เรื่องครั้งนั้นทำให้นายได้ใจใหญ่เลย จังเพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายจังน่ะจอมมารยาจริงๆเลยค่ะ นายรู้ว่าจังรักและเป็นห่วงนายมาก พอเห็นว่าถ้าส่งเสียงครางแล้วจังจะต้องวิ่งเข้ามาดูนาย ปรากฏว่าหลังจากคืนนั้นเป็นต้นมา นายก้อถือโอกาสอ้อนจังใหญ่เลยล่ะ บางทีนะ..จังนอนหลับอยู่หน้าประตูดีๆ นายก้อร้องครางดังโอยขึ้น ทำเอาจังตกใจหมดเลย รีบวิ่งเข้าไปดมๆดูว่านายเป็นอะไร ..นายก็แกล้งทำเป็นนอนนิ่ง จังเดินเวียนๆอยู่หลายรอบ อยู่ๆนายก็ผุดลุกขึ้นนั่งแล้วหัวเราะ จังได้แต่ถอนใจเฮือกเลยล่ะ ...ไม่เข้าใจจริงจิ๊ง...ทำไมนายถึงเห็นความรักความห่วงใยของจังเป็นเรื่องสนุกได้นะ แต่จังก้อไม่โกรธนายหรอกนะค่ะ....ก้อจังรักนายสุดหัวใจแล้วนี่เจ้าคะ....!! คงเหมือนคำพูดของคนที่จังเคยได้ยิน ... เพราะรักเขาสุดหัวใจ จึงยินดีให้เขาหลอกครั้งแล้วครั้งเล่า...ไงคะ.... อิอิ....เอ..ใช่รึเปล่าน๊า.....? ................................... จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 13:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 4. ชูจังกลายเป็นลูกหมูแย้วววว ...หลังจากหายจากลำไส้อักเสบ นายบำรุงอาหารจังนานาชนิด ซื้อวิตามินอย่างดีมาให้จังกิน หวังจะให้จังเจริญอาหาร แต่จังกินยากเหลือเกิน ตอนแรกนายซื้อเพดดีกรีกระป๋องให้จังกิน กินแรกๆก้ออร่อยดีหรอก แต่กินไปนานๆมันก้อเบื่อบางทีหนึ่งกระป๋องกินจริงๆแค่สองสามคำ อาหารแบบเม็ดจังก้อไม่ยอมกิน ..นายปรึกษาคุณหมอ คุณหมอบอกว่าถ้าจะหัดให้จังกินอาหารสำเร็จรูป ช่วงแรกต้องหัดใจดำหน่อย ถ้าจังไม่กินก้อปล่อยให้จังหิวไปเหอะ สักพักจังคงยอมกินเอง แต่แล้วนายก้อใจดำไม่ลง...เพราะว่าจังอึดกว่าใจของนายน่ะ ไม่ยอมกินจนผอมแทบเหลือแต่กระดูก ...นายเปลี่ยนจากอาหารสำเร็จรูปมาซื้อตับไก่ทอดให้จังกิน ช่วงแรกจังกินได้เพราะมันอร่อยค่ะ นายดีใจแทบร้องไชโยเลย ...แต่คุณขา...ตับไก่ทอดอร่อยก้อจริง แต่พอกินไปทุกมื้อมันก้อไม่ไหวนะเจ้าค่ะ จังกินได้สองมื้อก้อเมินอีกแล้วค่ะ นายเลยเปลี่ยนเป็นไก่ทอด ซึ่งตับไก่สลับกับเนื้อไก่...จึงกลายเป็นอาหารของจังนับตั้งแต่บัดนั้นมา ...แต่จังยังเป็นจังเจ้าเก่าค่ะ คือขี้เบื่อค่ะ จนนายเนี่ยเวียนหัวเลย ไม่รู้จะทำอะไรให้จังกินดี เพราะจังช่างเลือกเหลือเกิน ...เฮ้อ..แต่ความจริงแล้วก้อเส้นผมบังภูเขาหรอกค่ะ จังไม่ใช่หมาที่กินอะไรยากหรอกนะ เพียงแค่ขอให้คนเข้าใจอะไรจังหน่อย นายอย่าเอาจังไปเปรียบกับลุงโปและน้าสิงโต (ชื่อหมาค่ะ..อิอิ ) ที่บ้านคุณตาสิคะ นั่นน่ะเค้าพันธุ์ใหญ่จึงกินข้าวได้ทีละกาละมัง แต่จังตัวนิดเดียว กระเพาะยังเล็กกว่ากำปั้นนายอีก จะกินอะไรได้ซักเท่าไหร่กันล่ะคะ ...และอีกอย่างนึง อยากจะให้นายเข้าใจหมาอย่างเราหน่อย เราก้อมีลิ้นเหมือนคนล่ะ ชอบอาหารที่มีรสชาติ และเปลี่ยนรสไม่ซ้ำซาก จังจะเหมือนกับนายได้อย่างไรล่ะเจ้าคะ ที่สามารถกินอะไรเหมือนกันได้ทุกมื้อ อิอิ..จังแอบได้ยินมีคนนินทานายนะคะ ว่านายมีความสามารถ กินแต่ข้าวหมูแดงได้ทุกมื้อเที่ยง หรือไม่ก้อกินข้าวแกงส้มไข่พะโล้ได้ทุกเย็นเป็นสัปดาห์เลย จนคนงานที่วอร์ดนายไม่ต้องรับใบออเดอร์สั่งอาหารจากนายก้อจำได้เลยว่านายจะกินอะไร ..โถ..อย่าไปว่านายจังเลยนะคะ ไม่ใช่นายชอบข้าวหมูแดง รึว่าชอบข้าวราดแกงส้มกะไข่พะโล้หรอกค่ะคุณ แต่เป็นเพราะนายนึกไม่ออกว่าจะกินอะไรต่างหาก ดังนั้นออเดอร์อาหารที่สั่งง่ายที่สุดของนายคือ. " ..เหมือนเมื่อวานค่ะ..." ...อิอิ ...และแล้วเหมือนพระมาโปรดนาย กะ จัง.... ...เมื่อน้าติ่งต้องมาอยู่เพื่อทำวิทยานิพนธ์ที่ห้องของนาย น้าติ่งก้อช่วยนายดูแลจังด้วย ...น้าติ่งเนี่ยเก่งนะคะ รู้ใจหมาอย่างจังไปหมดเลย รู้ว่าจังชอบกินอะไรและจังก็เริ่มกินได้มากขึ้นเมื่อน้าติ่งมาอยู่นี่แหล่ะ ...บางครั้งนายก้อแปลกใจ เมื่อเห็นเมนูอาหารจังมื้อนึงคือข้าวคลุกไข่เจียวค่ะ บางวัน..ปลาทูทอดคลุกข้าวก้ออาหย่อยค่ะ จังจะกินทุกอย่างที่น้าติ่งกิน ชอบกินมะม่วงเปรี้ยวๆ ส้มโอก้อกินเป็นนะเจ้าคะ ผักยิ่งช้อบ..ชอบ ถั่วฝักยาวเคี้ยวกรอบๆ จังฟันเล็กน่ะค่ะ เคี้ยวอาหารใหญ่ได้ไม่สะดวก น้าติ่งต้องกัดๆให้แหลกๆแล้วป้อนให้จัง โห...อาหารคลุกน้ำลายน้าติ่งเนี่ย สุดแสนจะอาหย่อยยิ่งกว่าเหยาะซ้อสแม้กกี้เลยล่ะ..อิอิอิ...แผล่บ..บ.บ.บ ...น้าติ่งรู้จักดัดแปลงอาหารให้จัง ทำให้จังเจริญอาหาร ตอนนี้จังเป็นลูกหมูไปแล้วล่ะเจ้าค่ะ ..นอกจากนี้น้าติ่งยังสอนให้จังกินน้ำแข็งด้วยล่ะ อิอิ...น้ำแข็งยูนิตเป็นก้อนใส่ถ้วยเล็กๆ ให้จังนอนเลียเล่น แหม..ช่างมีความสุขเหลือเกินล่ะค่ะคุณขา บางครั้งเลียไปๆแล้วก้อหลับคาชามน้ำแข็งเลยล่ะ นายกับน้าติ่งเห็นแล้วหัวเราะทุกทีเลยเพราะเวลาจังกินอิ่มๆน้าติ่งจะให้รางวัลจังด้วยน้ำแข็งก้อนนึง จังจะนอนเลีย..เลีย..แล้วทำตาหรี่..เหมือนเด็กเวลาได้ขวดนมดูดพลางหลับไปพลางยังไงยังงั้นเลย ..เดี๋ยวนี้จังไม่ชอบกินน้ำจากถ้วยใส่น้ำแล้วค่ะ แต่จะเลียน้ำแข็งแทน นายต้องซื้อน้ำแข็งยูนิตที่ใส่ถุงละห้าบาทมาเกือบทุกวันประจำตู้เย็นเลย ต่อมา..นายลงทุนซื้อตะแกรงทำน้ำแข็งมาทำน้ำแข็งก้อนเอง ก้อเลยประหยัดค่าน้ำแข็งไปได้เยอะเลย "...กุ๊ก...กุ๊ก..กุ๊ก..........!! " ..เอ...เสียงน้าติ่งเรียกจังไปกินอาหารแล้วค่ะ จังต้องไปก่อนนะคะ ไม่รู้มื้อนี้มีเมนูอาหารหย่อยๆอะไรน๊อ น้ำลายจังชักไหลแล้วล่ะท่าน แล้วค่อยมาคุยต่อก็แล้วกันน๊าาา อ๋อ..อย่าแปลกใจไปเลยค่ะ คำว่า....กุ๊กๆๆ แปลว่ามากินอาหารมามะ น่ะค่ะ ภาษาจังวันละคำ บัญญัติโดยน้าติ่งเองล่ะเจ้าคะ ......อิอิอิ ............................... จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 13:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 5. เฮ้อ...ขอนินทานายหน่อยเต๊อะ สวัสดีอีกครั้งค่ะ.. จังมีชื่อจริงว่า นางสาวชูจัง ส่วนอายุเป็นเพียงตัวเลขค่า..อิอิ ใครๆก้อบอกว่าจังเป็นสาวสวยร่างเล็กกระทัดรัดผมยาวตัวขาวสะอาดค่ะ และที่สำคัญ.....เฮ้อ ยังโสดอยู่อ่ะ ตอนเด็กๆจังอยู่กะนายค่ะ เรามีกันสองชีวิต ถึงแม้จะเงียบเหงาเพราะเมื่อนายไปทำงานจังก็ต้องนอนหง่าวอยู่ลำพัง แต่ก็นายรักและดีกับจังมากเลย ต่อมาเมื่อน้าติ่งมาอยู่กับพวกเราเพื่อพิมพ์วิทยานิพนธ์ ความคึกคักก็มาเยือนที่ห้อง อีกหลายชีวิตตามกันมาเป็นพรวน บนระเบียงหลังห้องนายเมื่อก่อนโล่งไม่มีอะไรเลย จังชอบออกไปนอนเล่นรับลม มองดูรถราที่วิ่งไปมาบนถนน คิดอะไรเล่นเพลินๆ บางครั้งก้อใจลอยคิดถึงพี่สุดหล่อ ตัวโย่งๆผมเกรียนๆชอบใส่น้ำหอมกลิ่นแรงที่อยู่ใต้หอพักข้างล่าง แต่หลังจากน้าติ่งมาอยู่กับเรา หลังห้องก้อเต็มไปด้วยกระถางต้นไม้เขียวกับอ่างเลี้ยงปลานานาชนิดๆ จนตอนนี้จังมองรถไม่เห็นแล้วล่ะ มันสูงจนบังมิดหัวจัง จังก้อเลยมองปลาแทน ปลาน้าติ่งเยอะเป็นร้อย น้าติ่งเนี่ยขยันจริงๆ พอว่างก้อจะมาพรวนดินรดน้ำต้นไม้ เพาะพันธุ์ปลา เชื่อมั้ย...น้ำในอ่างปลาน้าติ่งเนี่ยรสชาติดีนะคะ จังชอบมาแอบเลียชิมบ่อยๆ เลย จนวันหนึ่งจังก็ถูกจับได้ " ร้ายจริงชูจังเนี่ย." เสียงน้าติ่งร้องแหววขึ้นพลางวิ่งเข้ามา "..แอบมากินน้ำในอ่างปลาน้าติ่งอีกแล้ว..รู้นะ " จังทำหน้าเป๋อเหลอส่งสายตาแก้ตัวมองหน้าติ่ง .... จังปล่าวนะ.. " ไม่ต้องมาแก้ตัว..หลักฐานเห็นอยู่ทนโท่ นั่นไง..ลูกปลาหางนกยูงบนหนวดข้างแก้มตัวเองน่ะ มันกระโดดขึ้นไปอยู่บนนั่นได้ไงฮึ..." จังยิ้มแผล่ ลิ้นห้อยยาวลงที่ข้างปาก กระดิกหางเดินเข้าไปหาน้าติ่ง ยกขาหน้าทั้งสองตะกุยขาเบาๆอ้อน ... โถ..โถ..อย่าโกรธจังน้า...น้าติ่งคนดี๊..คนดี... เท่านั้นแหล่ะ...น้าติ่งก็หายโกรธยิ้มออก ถึงแม้บางครั้งที่จังทำอะไรผิด น้าติ่งก้อแค่ส่งเสียงดุ แต่ไม่เคยตีจังเลยล่ะ น้าติ่งใจดีมากๆเลย ทุกวันพอว่างน้าติ่งจะแปลงผมให้จัง เช็ดหูเช็ดตัวให้จัง แล้วนวดหลังจนจังสบายหลับปุ๋ยเชียวล่ะ น้าติ่งไม่เพียงใจดี เข้าใจไปหมดทุกเรื่องว่าจังต้องการอะไร ประการสำคัญคือใช้ง่ายเหลือเกิน ไม่เหมือนนาย บางครั้งน้าติ่งไม่อยู่ จังปวดฉี่ วิ่งไปบอกนาย จ้องก้อแล้ว ส่งเสียงร้องงี๊ดๆบอกก้อแล้ว แต่นายมัวนั่งทำอะไรไม่รู้กับเครื่องบนโต๊ะที่นายกับน้าติ่งเรียกมันว่าคอมพิวเตอร์ ไม่ยอมสนใจจังเลย ...โอยมันจะราดอยู่แล้ว... จังยกสองขาตะกุยขานาย ตะกุยจนนายต้องยอมหันมา " มีอะไร...." จังหมุนตัวรอบหนึ่ง แล้ววิ่งไปที่ประตู เงยหน้าขึ้นมองลูกบิดแล้วหันไปมองนาย มองนายแล้วมองลูกบิด "..รีบเปิดให้หน่อย..เร้ว..." นายหัวเราะร้องอ๋อ ลุกมาเปิดประตูให้แล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะดังเดิม จังรีบผลุงออกนอกห้อง แต่แล้วก้อต้องแบรคพรื๊ด..... อ้าว..ยังไม่ปูกระดาษหนังสือพิมพ์นี่นา ไม่มีส้วมแล้วจะฉี่ได้ไง ...นาย...... จังวิ่งกลับเข้าไปในห้องใหม่ ยกขาขึ้นเขี่ยนายอีกครั้ง " ประตูก้อเปิดให้แล้วนี่นา...จะเอาอะไรอีก.. " นายบ่นกระปอดกระแปด หันมามองจังแว่บหนึ่งแล้วกลับไปพิมพ์อะไรต่อก็ไม่รู้ จังได้แต่ถอนใจเฮือก และแล้ววันนั้นคุณเชื่อมั้ยคะ..จังต้องอั้นฉี่ไว้จนกระทั่งน้าติ่งกลับมา " โห..ยังงี้แสดงว่าอั้นไว้นานแน่...ออกมาเป็นทะเลสาปเลย..." น้าติ่งหัวเราะบอกกับนาย จังเป็นหมาที่รักความสะอาดค่ะ ถูกฝึกความเป็นระเบียบมาแต่แรกโดยนายเองแท้ๆ ทำไมหนอนายจึงจำไม่ได้ จังไม่เคยขับถ่ายเรี่ยราด หนังสือพิมพ์ที่เอามาเป็นส้วมก้อต้องใหม่และสะอาดนะ ของที่ใช้แล้วจะให้จังไปใช้ซ้ำมันถ่ายไม่ออกหรอก และหลังจากที่จังอึ๊เสร็จ เนื่องจากผมจังยาวมากเลย บางทีอึ๊มันก้อติดก้น จังต้องล้างก้นนะ มีอยู่วันนึง นายกลับมาจากที่ทำงานมองก้นจังแล้วหันไปถามน้าติ่ง " พี่ว่าก้นเจ้าจังมันดูแปลกๆนะ.." " แปลกยังไง.. " หน้าติ่งทำหน้าตายย้อนถาม " ก้อ..มันดูโบ๋ๆกลวงๆเข้าไปยังไงก้อไม่รู้..." " เปล๊า..ก้อไม่เห็นแปลกตรงไหนนี่นา...ก้อยังงั้นเหมือนเดิม...." จังค้อนน้าติ่งขวับ เฮอะ..ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ขนตรงนั้นถูกน้าติ่งเล็มจนเกลี้ยงชัดๆ อึ๊มันติดก้นจัง น้าติ่งเบื่อที่ต้องล้างก้นให้จังบ่อย ก้อเลยตัดเล็มขนออก เพื่อสะดวกเวลาจังขับถ่าย แต่เนื่องจากจังขนยาว ก้นฟู ถึงแม้จะตัดรอบๆรูทวารจนเกรียน แต่ขนบริเซณใกล้ๆก้อช่วยปิดบัง จึงเห็นแค่เป็นรูกลวงเข้าไป " แต่ก้อน่ารักดีเนอะ..." นายพูดยิ้มๆ ยี้...น่าเกลียด น่าอายไม่ว่า ยังงี้เวลาไปเจอพี่สุดหล่อที่ข้างล่าง ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว..เฮ้อ ! จังชอบให้นายพาไปเที่ยวที่ซู๊ดเลย..... นายจะให้จังนั่งบนตะกร้าหน้ารถค่ะ เวลารถวิ่งลมปะทะใบหน้า จนผมจังลู่ไปข้างหลัง พลางมองดูอะไรๆสองข้างทาง ทั้งเย็นสบายทั้งสนุกที่สุดเลยล่ะ แต่ไม่รู้ไง พอจอดรถนายมองหน้าจังแล้วต้องหัวเราะทุกทีเลย นายบอกว่า..ลมมันพัดผมบนหน้าจังจนเปลี่ยนทรง ทำให้หน้าจังตาล๊ก..ตาหลกไปเลย ในวันที่นายว่าง นายจะชวนน้าติ่งไปใส่บาตรตอนเช้า จังก้อได้ไปด้วยล่ะ ทั้งสองจะตื่นเช้าขึ้นเตรียมของตั้งแต่ตีห้ากว่าๆ น้าติ่งซื้อขนมผลไม้ไว้แล้วตั้งแต่ตอนเย็น ส่วนนายก็จะทำกับข้าวใส่ถุงแยกเป็นถุงๆ ระหว่างรอทำกับข้าวนั้น น้าติ่งก้อจะแปรงขนแต่งตัวติดกิ๊บให้จังไปพลางๆ พอทุกอย่างพร้อมเสร็จ เราก้อออกไปด้วยกัน พระที่มาเดินบิณฑบาตรจะจำวัดอยู่ที่วัดซึ่งอยู่ฟากถนนตรงข้ามกับโรงพยาบาลนี่เอง หกโมงตรงพระก็เริ่มออกมาบิณฑบาตรแล้ว พวกเรามักจะไปดักรอพระอยู่ที่ประตูทางเข้าเลย จะได้ใส่บาตรครั้งละ 5-6 รูป แต่มีอยู่วันนึงนะ นายตื่นสายไปนิดนึง เกือบไปไม่ทันพระแน่ะ จำได้ว่าวันนั้นนายบึ่งรถไล่ไปดักหน้าพระด้วยอ่ะ เฮ้อ...จังนั่งหมอบบนตระกร้าใจหายใจคว่ำสุดๆ ก้อตอนที่นายรีบจนลืมตัวห้อรถซิ่งข้ามเนินบนถนนน่ะ ตัวจังลอยแทบกระเด็นออกจากตะกร้าเลย โอย..กว่าจะได้ใส่บาตรวันนั้น จังแทบหัวใจวายตาย ไหนๆพูดแล้วก้อขอนินทาต่อเหอะนะ.... นายจังเนี่ยดูภายนอกเรียบร้อย ความจริงซุ่มซ่ามสุดๆ บ่อยครั้งที่ขนจังร่วงเป็นกระจุก เพราะนายไม่ทันดูว่าจังนอนอยู่ใต้เก้าอี้ พอนายลุกก็เหยียบขนจังทุกที เรื่องนี้พอให้อภัยนะ แต่เรื่องที่นายสะดุดพัดลมจนใบพัดหักน่ะ จังสุดจะให้ยกโทษจริงๆ จังขนยาวและขี้ร้อนค่ะ ดังนั้นจึงชอบนอนเปิดพัดลมมากๆ จำได้ตอนนั้นเป็นหน้าร้อนพอดี เราสามชีวิตจะอาศัยใต้พัดลมแทบ 24 ชั่วโมงเลย แต่วันนึง..ขณะที่จังกำลังซุกหน้าติ่งหลับสบายๆอยู่นั้น เสียงก็ดังโครม จังตกใจตื่นพอหันมองเห็นนายยืนทำหน้างัวเงีย มีหัวใจของจังแตกสลายอยู่แทบเท้า ก้อพัดลมเพื่อนรักของจัง มันหลุดกระเด็นออกมาเป็นชิ้นๆเลยล่ะ... " ขอโทษ.ตอนลงจากเตียงมามันไม่ทันเห็นน่ะ...ใครเอาพัดลมมาวางไว้ตรงนี้..." มันก้ออยู่ตรงนั้นตั้งนานแล้วล่ะน้าย....นายไม่ดูเองต่างหาก... จังแทบอยากจะร้องออกไปแบบนั้นด้วยความโกรธ ..ดูดิ...เมื่อก่อนนายสะดุดมันครั้งนึงแค่คอหักยังพอใช้การได้ แต่ตอนนี้ใบพัดหัก...แล้วนี่มันจะพัดยังไงเนี่ย ...นายต้องรีบซื้อตัวใหม่ให้จังนะ ไม่งั้นจังไม่ยอมจริงๆด้วย.... !! ............................... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 48 13:58:33 จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 13:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 6. ไหนนาย..นายอยู่ไหน ? แต่ว่าถึงนายจะเป็นอย่างไรก็ตาม จังก็รักนายค่ะ..... ถึงนายไม่ค่อยมีเวลาว่างให้จังเลย แต่ก้อโชคดีที่จังมีน้าติ่งเป็นตัวแทน ช่วงหลังจังจึงติดน้าติ่งแจ น้าติ่งมักสอนอะไรๆให้จังมากมาย สอนให้จังกินของแปลกๆ แล้วเราก้อมักจะผลัดกันสอนภาษาให้กันและกันด้วยล่ะ อย่างเช่น " ไหน..รักน้าติ่งเร้ว..." จั งก็จะยกขาหน้าขึ้นตะกุยเบาๆที่หน้าอกแล้ว เลียที่ใต้คางน้าติ่งเป็นความหมายว่ารัก " ไหนๆ..ใครมา..ใครมา.. " จังจะลุกขึ้นยืนหันไปที่ประตูแล้วส่งเสียงคำรามเบาๆในลำคอทันที " ไหนๆ..กระดูกอยู่ไหน..." จังรีบวิ่งไปหา...พอเจอกระดูกก็คาบเอามาให้น้าติ่ง แล้วจังก้อสอนน้าติ่งบ้าง เช่น ..ถ้าจังวิ่งไปที่ประตู จ้องหน้าน้าติ่งแล้วมองลูกบิด หมายความว่า ช่วยเปิดประตูให้หน่อย ..ถ้าจังเดินไปที่จานก้มลงมองจาน แล้วมองหน้าน้าติ่ง แปลว่า ขออาหารหน่อยนะคะ ..ถ้าจังเดินไปที่ตู้เย็น มองหน้าน้าติ่ง แล้วเงยมองตู้เย็น เป็นความหมายว่า ขอน้ำแข็งสักก้อนค่ะ ..ฯลฯ.... และแล้วหลังจากซักซ้อมกันจนคล่องแล้ว น้าติ่งกับจังก้อเริ่มเอามาโชว์ให้นายดู น้าติ่งสั่งจังให้ทำตามคำสั่ง ซึ่งจังก้อทำได้ถูกต้องหมดเลย " ไหนๆ..รักน้าติ่งเร้ว..." น้าติ่งสั่ง จังก้อทำถูกต้อง " อ้าว..มามา ไหนๆรักนายบ้าง.." จังเข้าใจ วิ่งเข้าไปหานาย แล้วตะกุยอก พร้อมกับยืดตัวเลียใต้คางนาย นายหัวเราะชอบใจ " เก่งจัง..." " จัง...ไหนๆใครมา...ใครมา..." จังพอได้ยินรีบหันไปมองประตูพร้อมกับคำรามในคอเบาๆ " เจ้าจังมันชอบเล่นซ่อนหาด้วยล่ะ... พี่ไปซ่อนตัวนะ...เดี๋ยวจะให้มันไปหาพี่..." น้าติ่งอวดการแสดงอีกชุด นายนึกสนุกฉวยโอกาสช่วงจังเผลอไปแอบซ่อน " อ้าว..จัง..ไหนนาย..นายไปไหน..ไปหานายเร้ว...." จังรีบลุกขึ้นยืนทันที จ้องหน้าน้าติ่ง... " ไหนนาย..ไหนนาย...ไปหานายสิ...." จังเอียงหน้างงๆ... เอ..ตอนเล่นกันไม่มีคำสั่งนี้นี่นา อ๋อ..รึว่า... แล้วจังก้อทำท่าเหมือนเข้าใจ วิ่งไปห้องนอนบ้าง ห้องครัวบ้าง.... ในที่สุดก้อคาบกระดูกวิ่งเข้ามาหาน้าติ่ง..... อาว.....น้าติ่งมองหน้าจังอย่างขำๆ ...แล้วนายกลายเป็นกระดูกไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...? ..หยั่งงี้ครูก้อหน้าแตกหมดเลยเด้.... .................................... จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6  7. เมื่อนายไม่สบาย (มั่ง) จริงหรือที่ว่า ใจที่เป็นสุขคือจิตใจที่ว่างเปล่า หมดสิ้นจากกิเลสเรื่องเศร้าหมองทั้งหลาย ปล่อยวางจากทุกสรรพสิ่ง เป็นจิตใจที่เปี่ยมอิสรภาพ..เป็นสุขล้ำ แต่คุณรู้ไหม การไขว่หาหนทางอิสระแห่งจิต คือการเบี่ยงเข็มชีวิต เพื่อเตรียมพร้อมรับกับความตายต่างหาก จิตที่มีบ่วงเท่านั้น คือจิตที่ช่วยยืดชีวิตให้ยืนยาวออกไป ใครจะว่าอย่างไรก็แล้วแต่ แต่ตอนนี้ฉันเชื่ออย่างนี้ล่ะ . โอย..ขอโทษทีนะท่านผู้อ่าน นายมางวดนี้ชักเพี้ยนๆ สงสัยเพราะยังไม่หายจากพิษไข้ พอขึ้นต้นอารัมภบท ก็ยกปรัชญาค้านปรัชญา (แปลว่าอะไรก็ไม่รุ ) กันเลยล่ะ ( นังชูจังถอยไป คราวนี้ทีนายเล่าเองตังหาก ) สวัสดีค่ะ นอนป่วยติดเตียงซะหลายวัน จึงซึมซาบสัจธรรมมาหลายอย่าง แต่สิ่งหนึ่งที่ซึ้งจริงๆ คือได้รู้ว่า คนเรานั้นการที่มีบ่วงถ่วงคออยู่ ทำให้เราสามารถมีแรงฮึดสู้ดูโลกอยู่ต่อไปได้จริงๆ อย่างน้อย ก็เพราะเจ้าบ่วงขนปุกปุยตัวนั้นล่ะ ที่ทำให้นายถึงต้องไม่ยอมตายง่ายๆ ไม่ว่าคราวนี้ หรือว่าคราวไหน ว่าแต่เอ.. นี่ถ้านายหาย จะให้นายพาชูจังเที่ยวเป็นการขอบใจ หรือเตะก้นชูจัง เป็นการล้างแค้นดีนะ.. ฮึ ?? ( แห่ะๆๆๆ เสียงแบคกราวน์นังจังหัวเราะ ) จากนั้น . เอ๋ง . ( What's happen ? ) หึหึ สมน้ำหน้า . ( ไม่บอก ใครจะทำไม ) สองวันก่อนนายมีไข้สูง เจ็บคอ เสมหะปนเลือดเลยล่ะ หนาวนอนติดเตียงลุกแทบไม่ขึ้น ทุกสี่ชั่วโมง นายจะลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ บ้วนปาก แล้วกินยาพาราเซตลดไข้ จากนั้นก็เซตุงกลับมานอนที่เตียง ชูจังโงหัวขึ้นมองนายอย่างสงสัย ไม่รู้ว่ามันจะรู้มั้ยนะว่านายไม่สบาย แต่ท่าว่ามันคงรู้ ว่านายมีอะไรที่ผิดปกติแน่ๆ ตอนแรกๆนะ พอนายออกจากห้องน้ำ มันก็ทำตาโต ยิ้มร่า วิ่งไปหมุนๆหน้าประตูด้วยความดีใจ เชอะ.. เจ้าหมานี่ มันคงคิดว่านายจะออกไปข้างนอกมั้ง เพราะถ้านายเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน นั่นแสดงว่า นายจะเตรียมตัวจะออกไปข้างนอก แน่ล่ะ.. บางทีชูจังอาจจะได้มีเอี่ยวด้วยไง ชอบอยู่แล้วนิ เรื่องเที่ยวน่ะ ( น.ว.ล. ในวงเล็บ อันนี้นายขอมาเถียงนอกจอนะท่านผู้อ่าน มันเป็นความเข้าใจของชูจังมันเอง ไม่ได้หมายความว่า นายจะล้างหน้าแปรงฟัน เฉพาะก่อนที่นายจะออกไปข้างนอกหรอกนะ.. แม๊ นังจังเนี่ย ทำนายเสียหาย คนอื่นเข้าใจนายผิดหมดเลย ) พอหลายๆครั้งไป ชูจังก็เกิดการเรียนรู้ แต่มันก็ต้องกระโดดตามนายไปนั่งรอหน้าห้องน้ำ แล้วพอนายกลับขึ้นเตียง ก็ค่อยกลับมาซุกนอนกับนาย เป็นเช่นนี้.. ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่นับล่ะว่ากี่ครั้ง ขี้เกียจ เวลานายหนาวสั่นงักๆ ชูจังก็จะเบียดตัวกลมๆอุ่นๆ พร้อมขนยาวนุ่มๆ เข้ามาแอบที่อกนาย ซึ่งก็ช่วยให้นายหายหนาวได้ไม่น้อย แต่แล้วคุณขา นายกำลังจะนึกขอบใจชูจังด้วยความตื้นตันอยู่เชียว แต่แล้วเจ้าหมาน้อย มันก็ดิ้นพรวดขึ้นมานั่งขึงตาใส่นาย พร้อมกับก้มหน้าพ่นเสียง แห่ะๆๆ เป็นจังหวะใส่หูนาย เหมือนราวจะส่งเสียงเรียกกรอกใส่หู " นาย นาย.. ตื่นๆๆ นายตื่น " " อาราย อะจัง ? " พอนายลืมตาส่งเสียงเท่านั้น คุณจังเธอก็กระโจนพรวดลงมาหมุนหน้าเตียง นายต้องเอื้อมมือเปิดไฟที่หัวเตียง ชะโงกหน้ามอง คราวนี้คุณเธอก็วิ่ง ไปที่ถ้วยน้ำแข็งประจำตัวของเจ้าหล่อน จากนั้นทรุดนั่งแหม่ะลงข้างถ้วยน้ำแข็ง (อดีตเคยเป็นถ้วยขนมหวานของนาย แต่พอชูจังเอาไปครอง นายก็ใจดีไม่เรียกคืนอีก) นายแสร้งทำเป็นไม่สน ชูจังจึงลุกวิ่งมาที่เตียงอีกครั้ง ยืนสองขาที่หน้าเตียง ยื่นขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดแขนนาย " นายๆๆ บอกให้ตื่นๆๆ " " โอย.. ตีสามแล้วนะ.. จะกินน้ำแข็งอะไรกันตีสาม ฮึ " นายบ่นออกมา ลืมไปว่ากำลังเจ็บคอสุดๆ " นายหนาวอยู่นะ ไม่อยากไปแงะน้ำแข็ง.." " นาย ๆๆๆ ขอน้ำแข็ง อ่ะๆๆ " ชูจังก็ไม่ลดล่ะ แม้นายจะเอาผ้าห่มคลุมโปง คุณเธอก็กระโจนขึ้นเตียง แล้วมุดตัวเข้าไปตะกายขอในผ้าห่ม สุดท้าย.. นายทนเจ้าเสียง " แห่ะๆๆ".. ของมันไม่ไหว ต้องลุกจากเตียงไปเปิดช่องฟรีซในตู้เย็น หยิบรางน้ำแข็งออกมา งัดน้ำแข็งก้อนหนึ่ง มาใส่ถ้วยให้เจ้าชูจัง คราวนี้ชูจังค่อยหยุดกวน . เฮ้อ..โล่งใจซะที นายกลับมานอน กำลังเคลิ้มๆ อะจ๊าก ก..ก . อะไรเย็นๆที่ใต้รักแร้เนี่ย ? นายผุดลุกนั่งอย่างตกใจ รีบยกมือปัดรักแร้ ขนลุกเกรียวด้วยความเย็น แห่ะๆๆๆ ชูจังนั่งยิ้มลิ้นห้อยยาวเป็นสีชมพูอยู่ภายใต้แสงโคมไฟจากหัวเตียง " หนูป่าวน้า . ก้อเห็นรักแร้นายมันร้อนอ่ะ ก้อเลยช่วยเอาน้ำแข็งมาประคบให้ ก็เท่านั้นเอง " แฮ่ ..... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 48 14:03:43 จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7  8. บ่วงสุดที่รัก คนเรานะ เวลามีไข้ มักจะปวดหัว นายจะปวดหัวมากเลย ปวดเหมือนอะไรหนักๆทับอยู่บนหัว ปวดจนร้าวไปหมดถึงต้นคอ ยิ่งลุกขึ้นยืน หรือเดินจะปวดมากขึ้น ดังนั้นเวลาปวดหัว นายไม่ค่อยอยากจะลุกจากเตียงเลย ยกเว้นต้องลุกขึ้นไปกินยาอย่างเดียว เพราะมีแต่ยาที่ทำให้อาการปวดหัวเจ็บคอ และความร้อนของไข้มันลดลง ไม่จำเป็นก็ไม่อยากลุก แม้แต่จะลุกไปหาหมอที่โรงพยาบาล ซึ่งอยู่ใกล้ไม่ถึงห้าร้อยเมตร ก็ขี้เกียจ รู้สึกไปไม่ไหวซะเหลือเกิน แต่ทว่า .. แต่ก ๆๆๆๆ ( เสียงเล็บเท้า ที่เต้นซอยอยู่บนพื้นปาเก้ ) เฮ้อ . อีกแล้ว.. เจ้าจังมาเต้นระบำอยู่หน้าเตียงอีกแล้ว จะเอาอะไรอีกนะเนี่ย . นายลืมตาเปิดผ้าห่มชะโงกมอง จริงดังคิด เจ้าชูจังมาหมุนๆอยู่หน้าเตียงจริงๆ " เอาอะไรอีกอ่ะ ? " " ปวดฉี่ ." ไม่มีเสียงหรอกนะ แต่หน้าตามันบอกเหมือนมันพูดคำนี้อ่ะ ท่าทางที่มันจะให้เราพามันไปปลดทุกข์น่ะ ของเจ้าจังมัน specific จริงๆ ดูปั๊บก็แปลออก บางทีนะ นายก็อยากจะเอาชนะมันมั่ง ก็อยากกินน้ำบ่อยนี่นา ก็เลยฉี่บ่อย สมน้ำหน้า ทนสักหน่อยเหอะนะ นี่ก็ยังตีห้ากว่าๆ ขอนายนอนต่ออีกแป๊บเหอะ ไว้ลุกพาไปฉี่ตอนนายลุกไปกินยาลดไข้ก็แล้วกัน " ไม่เอา.. จะฉี่ตอนนี้ ทนไม่ไหวแย้ว.." เสียงแต่กๆๆ ที่หน้าเตียงหายไป แต่เล็บในอุ้งขนปุกปุย กำลังสะกิดแขนนายแทน " นายๆๆ " นายชักหงุดหงิด สะบัดผ้าห่มลุกขึ้นนั่ง อะไรกันนักนะ กวนจริงๆ ไม่รู้รึไงว่าคนกำลังไม่สบาย ชูจังเห็นแววตานายก็ชักหงอ ค่อยๆหดตัวนั่งพับเพียบ(แบบของหมา) เรียบร้อย ทำตาปริบๆมองหน้านายอย่างสำนึกผิด " หนูไม่กวนนายก็ได้ งั้นขออนุญาตปล่อยตรงนี้นะนายนะ " เว้ย..ไม่เอา คราวนี้นายพอแปลท่าเจ้าชูจังออกก็สะดุ้ง รีบกระโดดลงจากเตียงอย่างลืมปวดหัว ไป ไป ..เดี๋ยวจะพาไปฉี่ จากนั้น.. นายผู้ซื่อสัตย์ ก็ต้องออกไปปูกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ระเบียงหลังห้อง ให้หมาน้อยผู้แสนดี พลางนั่งมือกุมหัวเพราะความมึน มองดูเจ้าชูจังมันค่อยๆปล่อยน้ำเหลืองๆออกมาอย่างยาวนาน โถ.. ก็จะไม่ให้ยาวนานได้ไงล่ะคะท่านผู้อ่าน ก็ชูจังน่ะอั้นมาทั้งคืนเลยล่ะเจ้าค่ะ นายน่ะทำเป็นบ่นนะ คืนนี้ทั้งคืนชูจังเพิ่งขอฉี่หนเดียวเอง ฮึ่ม..!! (ชูจังขอแก้ตัวมั่ง) จำได้.. ตอนที่ยังไม่มีเจ้าชูจัง นายป่วยแต่ละทีนะ ผอมไปหลายกิโลล่ะ เพราะว่าไม่ค่อยกินอะไรน่ะสิ ทั้งขี้เกียจลุกไปหาของกิน ทั้งยังเบื่ออาหารกินอะไรไม่ลง แต่ตอนนี้เหรอ เฮอะ ต่อให้กินอะไรไม่ลงก็ต้องออกไปหาของกินล่ะ โอ้ย.. ใครจะทนใจแข็งมองดูเจ้าชูจังมันขุดจานอาหารอยู่ได้ไง เย็นวันนั้น นายเพลีย และเบื่อไม่อยากจะกินอะไรเลย ทั้งยังไม่อยากลุกลงจากเตียง นายได้แต่นอนมองเจ้าชูจัง มองดูมันไปหมอบอยู่หน้าจานอาหารของมันพลางทำตาละห้อย นานๆทีก็หันมามองนาย นายแสร้งทำใจแข็งอยู่พักหนึ่ง ชูจังไม่มากวนที่เตียงอีก แต่มันค่อยๆลุกขึ้น ก้มมองจานอาหาร เอียงมองจานอาหาร แล้วใช้ขาหน้าพลิกจานอาหาร ราวกับจะหา เอ ปกติตรงนี้จะมีของกินได้ แต่ตอนนี้ทำไมไม่มีหนอ แน่ะๆๆ เห็นแล้วล่ะ มดตัวหนึ่งมันกำลังแบกข้าวเม็ดหนึ่งเดินไปทางนั้นแล้ว ชูจังรีบก้าวตามไป เอาเม็ดข้าวของชั้นคืนมานะเจ้ามด.. ของมีเจ้าของนะ มดห้ามขโมย นายถอนใจเฮือก เห็นตรงนี้แล้วก็ยอมแพ้.. นายทนอดได้เพราะไม่หิว แต่นายจะมาปล่อยให้ชูจังท้องกิ่ว จนต้องมาแย่งข้าวกับมด ด้วยความหิวโหย เพราะนายได้ไงกัน เอาล่ะ.. เดี๋ยวนายจะไปซื้อข้าวมาให้กินนะจังนะ เราจะกินข้าวมื้อแรกของวันนี้ด้วยกันนะจ๊ะ ในที่สุด นายก็อดทน ฮึดสู้ ฝืนลุกลงจากเตียง อาบน้ำแต่งตัว ขับรถออกไปซื้อของกิน ที่แผงลอย หลังรั้วมหา'ลัย มากิน ไม่อยากเชื่อตนเองเลยล่ะว่า ป่วยขนาดนี้จะมีแรงสามารถ ลุกออกมาทำอะไรได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย.. และเย็นของวันนั้น นายอมข้าวจนเพลินในปาก เพราะว่ามัวมองดูเจ้าจังกินข้าวในจานของมัน คุณเอ๋ย มันขย้ำข้าวจานเบ้อเริ่ม กินพลางก้นสั่นด้วยความหิวโหย หมดภายในแทบไม่กี่วินาที โอ ชูจังจ๋า นายขอโทษนะ นี่นายปล่อยให้หนูหิวจนขนาดนี้เชียวเหรอลูก และแล้ว.. จากนี้เอง นายจึงค่อยได้คิด ต่อไปนายจะไม่ปล่อยตัวเอง จะหายก็ช่าง จะตายก็ช่าง อีกแล้ว นายไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนี่นา นายยังมีชูจังอีกหนึ่งชีวิต เป็นบ่วงผูกใจนายอยู่ ถ้านายเป็นอะไรหนักกว่านี้ ถ้านายต้องโดนหามเข้านอนโรงพยาบาล แล้วชูจังจะอยู่กับใคร ดังนั้นนายต้องรีบหาย นายต้องเข้มแข็งลุกขึ้นทำโน่นทำนี่ นายต้องฝืนใจกินถึงแม้จะไม่หิว จะได้แข็งแรง จะได้หายเร็วๆ บ่วงนะบ่วง ไม่ใช่เพราะบ่วงขนปุกปุยตัวนี้หรือ ที่ทำให้นายเข้มแข็งขึ้นมาได้ถึงเพียงนี้ ขอบใจนะชูจัง มามะ มาขอนายเตะก้นทีมะ อิอิ จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 6  วิธีที่ชูจังบอกรัก   ท่าที่ 1. เดินเข้ามายืนสองขา แล้วเอาขาหน้าตะกุยหน้าอกคุณ จากนั้นค่อยกระโดดขึ้นตัก  เค้ากำลังจะบอกว่า " ก๊อกๆๆ เปิดประตู (หัวใจ)  เปิดไวไวจังมาแล้วจ้า ขอเข้าไปนอนหน่อยน้า" ท่าที่ 2.  นั่งพับเพียบที่หน้าเตียง เงยหน้าขึ้นทำเสียง "แหะๆ"  ไม่ก็ เอาขาหน้า ตบเบาๆที่หมอนซึ่งวางอยู่บนพื้นหน้าเตียง (วางไว้เป็นบันไดให้ชูจังกระโดดขึ้นเตียงได้ถนัดๆ เพราะถ้าจะใช้วิชาตัวเบา ลอยตัวขึ้นไปเลยมักติดพุง) ถ้าเสียง "แหะๆ" แล้วนายยังไม่ตอบรับ ทีนี้ก็จะเป็นเสียง "งี๊ดๆ" เราต้องขยับตัวไปกลางเตียงนิดหน่อย แล้วตบเบาๆที่บนฟูกข้างๆตัวเอง หรือบอกอนุญาตว่า "ขึ้นมาซี"  เค้าจึงค่อยกระโดดขึ้นมา แล้วก็หมุนตัวในท่าที่ล้มลงนอนพอดีกับเอาหลังชนกับหลังเรา  (ถ้าเรานอนหันหลัง)  หรือเอาหัวมาซุกเกยที่ใต้รักแร้ของเรา (แบบนางเอกนอนซุกในอ้อมแขนพระเอก)  แล้วทำตาซึ้งมองหน้าเรา เหมือนจะบอกว่า "รักนายจังเลย.. ฝันดีนะคะ" แล้วถ้าเราแกล้งทำเงียบไปซักพัก  แม่เจ้าประคุณก็จะลุกขึ้น ย่องน้อยๆ กระโดดแผล่วลงไปนอนที่ข้างเตียง หรือเดินข้ามตัวเรา ไปนอนกอดหมอนข้างที่วางไว้ติดฝา ท่าที่ 3. เวลาเราออกจากห้องน้ำ ถ้าหากหยดน้ำยังอยู่บนหลังเท้าและหน้าแข้งเรา  เพราะความรีบยังเช็ดตัวไม่แห้ง เขาก็จะเดินเข้ามา เลียให้เราอย่างอ่อนโยน ราวกับจะบอกว่า " รักนายจังเลย.. จังเช็ดให้นายนะคะ..." ท่าที่ 4.  เวลาเรานอนอยู่  บางทีอยู่ๆเขาก็จะเดินเข้ามาขอนอนด้วย โดยเดินขึ้นไปหมอบบนอกของเรา ซบหน้ากับไหล่ของเรา  ราวกับจะบอกว่า " รักนายที่สุดในโลกเลย.."  พอเราขยับตัว ก็จะผงกหัวขึ้น ทำตาซึ้งๆ (แบบหรี่ตาน้อยๆ) มองเรา  จากนั้นก็จะเลียเบาๆที่ใบหูของเรา (แปลกนะ เขาไม่ค่อยเลียหน้าตรงๆ แต่จะเลียที่หน้ากกหูของเราเสียมากกว่า) .. ส่วนใหญ่ชูจังจะทำแบบนี้ เวลานายนอนขี้เซา หรือไม่ก็ไม่สบาย ท่าที่ 5.  เวลาเราอุ้มเขา เขาก็จะเอาขาหน้าทั้งสอง โอบกอดคอเรา ไม่ก็วางที่ไหล่ของเรา จากนั้นเอาคางเกยไหล่ หรือ จะซบกับข้างคอ   ท่านี้ก็เป็นท่าบอกรักเหมือนกัน  นายจะชอบเป็นพิเศษ เพราะว่ามันอุ่นมากเลย  เวลาอุ้มเขามาหน้ากระจก แอบดูสีหน้าของเขา   แววตาของเขาที่ซบเรา กำลังซึ้งสุดขีดเหมือนกัน  นึกถึงฉากนางเอกซบพระเอกตอนกำลังลีลาศอยู่กลางฟลอร์ยังไงยังงั้น  ถ้ามันพูดได้ คงกำลังร้องเพลงอยู่ในใจ " รักหนูนานๆ อย่ารานรักห่าง อย่าจางร้างไป...ฮืม ฮืม..." ท่าที่ 6.  เวลาที่เรานั่งหน้าจอคอม  เขาก็เดินเข้ามา นอนอยู่แทบเท้าเรา โดยเอาคางหรือเอาหัว มาหนุนบนหลังเท้าของเรา ราวกับจะบอกว่า "รักนายมาก  ขอเท้าข้างนี้มาหนุนแทนหมอนไว้นอนฝันดี.. นะค้า " ................. (ท่าเคาะประตูหัวใจของน้องจัง) แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 48 14:16:57 จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9  4 ขั้นตอนการเรียกร้องความสนใจ ขั้นที่ 1.  ยืนจ้องหน้าเรานิ่ง... ส่งกระแสจิตรุนแรง... " จงหันมา จงหันมา " ขนาดเรานั่งคุย MSN เพลิน ยังรู้สึกถึงกระแสจิตที่มันมอง  (เรื่องเหลือเชื่อไหม ? ) ขั้นที่ 2. เมื่อใดก็ตามที่เราหันกลับไปมองมัน แสดงว่าเราแพ้.. มันจะแสดงความดีใจมาก โดยการกระโดดหมุนตัวเหมือนเต้นรำ ถ้าพูดได้คงพูด   "เย้.. นายแพ้จนได้ หันมาแย้ว " ขั้นที่ 3. ทีนี้ก็แล้วแต่จุดประสงค์ที่มันต้องการ ว่าจะเรียกเราเพื่ออะไร   - หากอยากจะฉี่ หรือ อึ๊ ก็จะวิ่งไปที่ประตูหลังห้อง หมุนตัวพลาง เงยขึ้นมองลูกบิดให้เราเปิดประตู  ทำท่าทางเร่าๆอย่างกับว่า "จะกลั้นไม่ไหวอยู่แล้ว"  ทั้งๆที่ตะกี้ ยังยืนนิ่งๆมองเราเขม็งได้เลย    ... ช่วงหลังนายไม่ค่อยหลงกลชูจังอีกแล้ว เพราะรู้ว่าเค้ากลั้นได้ แต่แสดงอาการโอเว่อร์หลอก  ดังนั้นถ้านายกำลังติดพันจริงๆ ก็จะหันไปดุว่า  "รอก่อน.. ไม่ราดหรอกน่า " แค่เสียงดุของนายเบาๆ ชูจังก็ทำท่า "จ๋อง"  เดินกลับมาหมอบข้างๆโต๊ะที่นายนั่ง  แล้วก็รอได้อีกพักใหญ่ๆ จนนายว่าง.. ไม่เห็นราดเลย.. เชอะ - ถ้าคลื่นไส้.. เขาจะหมุนตัวพลางมองลูกบิด แล้วโก่งคอ ทำเสียงขย้อน "เอิ๊กๆ" ในคอ เหมือนคนจะอาเจียน  ท่านี้นายจะกระโดดลงจากเก้าอี้ทันที  เพราะตามประสบการณ์ที่ผ่านมา  ถ้าหากไม่รีบปูกระดาษหนังสือพิมพ์ ให้เขาอ้วกใส่  เขาก็อาจจะอ้วกลงตรงหน้าประตูนั่นแหล่ะ - ถ้าหิวน้ำ.. หลังจากเรียกเราสำเร็จ เขาจะมาหมุนๆตัวไปมาอยู่ที่ถ้วยน้ำของเขา  อันนี้เราจะรู้ได้ เพราะว่าน้ำในถ้วยมันจะแห้ง - ถ้าอยากจะเล่น ..พอเราหันหน้าไปมองเค้า   เค้าจะรีบวิ่งคาบตุ๊กตา หรือไม่ก็หมอนใบเล็กๆของเขา เอามาสะบัดไปสะบัดมา แล้วโยนลงบนพื้น เหมือนยั่วเย้าให้เราเข้าไปหยิบหมอน เพื่อโยนให้เค้าวิ่งไปคาบ  ถ้าเราแสร้งทำเมินหน้าไปทางอื่น หรือเล่นคอมต่อ  เขาก็จะสะบัดๆพร้อมกับทำเสียงคำรามในคอเบาๆ จนเราต้องหันหน้าไปมอง แต่เชื่อเถอะ.. คุณจะอดรนทนใจไม่ได้หรอก  เพราะหน้าตาตอนนี้มันจะตลกมาก   ขนบนหน้าจะยู่ยี่ (เนื่องจากการขย้ำหมอน) พร้อมทำปากเชิดน้อยๆ นึกถึงหน้านางเอกจอมซนเวลาเชิดปากท้าทายพระเอกเลย  มันจะขย้ำหมอน (หรือตุ๊กตาตัวเล็ก) สะบัดโยนไปมา แล้วพอเราลุกขึ้น เขาก็จะถอยหลังไปก้าวหนึ่งแล้วโก่งก้น เหมือนเวลานักวิ่งเตรียมตัวจะออกจากจุดสตาร์ท  แลบลิ้นยาวๆใบหน้ามีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้น สายตาก็คอยจ้องมอง ว่าเราจะหยิบหมอน หรือตุ๊กตาตัวนั้นโยนไปทางไหน มันจะได้กระโดดวิ่งไปงับมาให้นายโยนต่อ อาการแบบนี้.. เป็นใครก็ต้องอดเผลอเข้าไปเล่นกับมันไม่ได้ -  อันนี้ก็อยากเล่นเหมือนกัน แต่เป็นอยากเล่นกอดฟัดกับนาย  โดยเขาจะกระโดดขึ้นไปบนเตียง กลิ้งตัวไปมา บางทีก็ใช้ขาหน้าขุดๆๆ บนเตียงเรา  พอเราหันไปมอง เขาก็จะยิ้มให้เราแล้วนอนตะแคงข้างยกขาหน้าขึ้น เหมือนจะกวักมือเรียก " มานายมา.. มาเล่นกันเต๊อะ"   ท่านี้ของชูจัง.. นายต้องอดใจไม่ไหว.. ลุกจากเก้าอี้ไปเล่นกอดฟัดกับมันไม่ได้ ขั้นที่ 4  แล้วถ้าวิชากระแสจิตสะกิดวิญญาณ ของชูจังในข้อ 1 ใช้เรียกนายไม่ได้ผล  มันก็จะใช้เสียง.. เช่นทำเสียง แหะๆ บ้าง  เสียงงี๊ดๆบ้าง .. แล้วท่ายังไม่ได้ผลอีก.. แม่คุณจะตัวช่วย โดยการวิ่งไปคาบอะไรมาสักอย่าง (หมอนหรือตุ๊กตา) มาสะบัดๆ (เค้าคงเกิดการเรียนรู้ว่า วิธีนี้ นายจะหันไปมองเค้า)   พอเราหันมอง ก็จะเสียทีเขาทันที  แล้วทีนี้..ชูจังก็จะเริ่ม  " ใช้นาย ! " ให้ทำโน่น ทำนี่ให้มัน .................. ท่าบนเตียง..นายจ๋า.. มาเล่นกันเต๊อะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 48 14:17:55 จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 4 ขั้นตอนการขออาหารของชูจัง 1. มันจะไม่จ้องหน้าเรา แต่จะไปนอนหมอบนิ่งๆ จ้องจานอาหารของมันแทน พร้อมกับทำตาละห้อย  ราวกับท่องภาวนาอยู่ในใจ " อาหารอยู่ไหน ทำไมไม่ยังมา อาหารจงลอยมาจากฟ้า  ลอยลงมาอยู่ในจานของชูจัง "   2. ถ้าหากหมอบนานแล้ว อาหารยังไม่ลอยลงมาจากฟ้า ชูจังก็จะเริ่มค้นหา  โดยจะเข้าไปเลียๆที่จาน  บางครั้ง มันเลียจนจานเกลี้ยงเกลาสะอาดไปเลย 3. ถ้านายยังไม่สนใจ.. เขาก็จะเริ่มขุดจาน โดยการใช้ขาหน้าเขี่ยๆที่ขอบจาน เป็นเสียงดัง ก๊องแก๊ง  (ไม่รู้เขี่ย หรือ เคาะจานนะ)  แล้วถ้าอาหารยังไม่มาอีก  คราวนี้แม่คุณจะงับคาบขอบจานสะบัดโยนเลยขอรับ ( ท่าทางจะโมโห  แต่อาการนี้นานๆที เพราะแค่ได้ยินเสียงเขาขุดจาน นายก็หันไปมอง แล้วก็จะลุกไปหยิบอาหารมาให้เขาแล้ว) 4. บางที.. หมอบรอจนเหนื่อย แม่คุณอาจจะหลับ โดยเอาหน้าวางอยู่ในจานอาหารเลย (ท่านี้.. นายจะรู้สึกผิดต่อชูจังมั่กๆ) ----------------------- ' อาหารมันจะลอยลงมาจากฟ้าไหมเนี่ย ?? ' จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:19:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สายตาสื่อภาษา (จากหัวใจของชูจัง) (1)  รอคอย..เมื่อไหร่นายจะกลับมาจั๊กที จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 (2) นายกินไรอยู่อ่ะ .. ขอมั่ง   จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 13 (3) นายจ๋า.. หนูหิว จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 14 (4)  หิวน้ำอ่า.. วางลงเร็วๆหน่อยจิ  ถือยั่วอยู่ได้ จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 15 (5) ฮือ...หนูไม่ซาบายค่า... (อย่าแปลกใจ รูปหัวเตียงจังนะ ดาราคนโปรดจัง เอาไว้นอนดูก่อนหลับตาค่า) จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 (6) สำนึกผิด (เวลาโดนดุ)   จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:27:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 (7) มีความสุขจังเล้ย ฮ่าๆๆ จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 (8) สายตาซึ้งๆที่นายต้องใจอ่อน จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 (9)  ง่วงนอนแล้วล่ะ.. เมื่อไหร่นายจะมานอนกับจังซะที   แก้ไขเมื่อ 02 ก.ค. 48 14:33:26 จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แล้วก็ขอถือโอกาส..บ๊ายบาย ไว้ค่อยมาเล่าใหม่วันหลังนะคะ ถ้าไม่เบื่อหน้าซื่อๆของนู๋จังซะก่อน ใครมีสัตว์เลี้ยงแสนรัก ก็เอามาเล่าให้ฟังกันมั่งน้า รักชูจัง..เลือกชูจัง  เอ๊ย..ม่ายช่าย..เข้ามาคุยกะชูจังนะค้า จากคุณ : หลานหลิง - [ 2 ก.ค. 48 14:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แหม...อ่านแล้วอยากเลี้ยงหมาแบบน้องชูจังจริงๆค่ะ น่ารัดที่ซูดดดดดดดด....... จากคุณ : Bralee - [ 2 ก.ค. 48 17:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 22 กรี๊ดๆ ตอนอ่านเม้นท์พี่จูน เดซี่ยังคิดอยู่เลย ว่าอยากอ่านเรื่องของชูจังอีกรอบ อิอิ สมใจเค้าเลยล่ะ ที่แท้ชูจังก็พันธุ์มอลทิสนี่เอง น่ารักเนอะ ^ ^ สำนวนก็วัยรุ่นมั่กๆ น้องหมาค่าตัวแพ๊งแพง แต่ก็คุ้มแล้วกับความรักที่มีให้ รูปน่ารักมากมายเลย ถ่ายเองเหรอคะ ชอบตอนที่ชูจังเป็นลูกหมูจัง อยากแย่งน้องหมากินมั่ง อิอิ และก็ชอบท่าที่ชูจังบอกรัก พี่ต้องเป็นคนช่างสังเกตมากๆ เลยน้า.. หลงรักชูจังแล้วซี อยากได้ไปเลี้ยงมั่งจัง จากคุณ : เดซี่น้อย - [ 2 ก.ค. 48 18:06:55 A:61.90.250.17 X: TicketID:103666 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ดีนะพี่จูนไม่ส่งไปสำนักพิมพ์นี้   ห่วยมากเลยอ่ะ   ไม่ให้ค่าตอบแทนคนที่เขียนไปเลย   ให้หนังสือก็ยังให้ไม่ครบอีกอ่ะ   อ่านแล้วเครียดแทน  อิอิ  ลองเข้าไปอ่านดูนะค่ะ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3572226/J3572226.html   อันนั้นน่าเกลียดแล้ว  ชื่อนามปากกาลืมใส่ให้นี่  แก้ต้วไม่ขึ้นเลยอ่ะ .... จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 2 ก.ค. 48 20:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ๊าก น้องชูจังเป็นหมูจริงๆ ด้วย แต่สงสัยว่าผอมลงหลังจากน้าติ่งกลับไปหรือเปล่า ฮี่ๆ จากคุณ : scottie - [ 2 ก.ค. 48 21:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เขียนได้น่ารักมากเลย น้องจังก็น่ารัก จากคุณ : stupid_9pm - [ 3 ก.ค. 48 03:17:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น่ารักจังเลย ชูจังอ้วนปุ๊กเลย จากคุณ : เม-ดา - [ 3 ก.ค. 48 10:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น่ารักมั่กมัก โอยยยย ดูชูจังแล้วใจละลายละลาย ชอบท่าขอความรักค่ะ แหม ดูน่ารักน่าขย้ำจริงๆ แหะ แหะ ส่วนเรื่องแลกเปลี่ยนประสบการณ์เจ้าตัวยุ่งสี่ขา ถ้าว่างพอสัญญาว่าจะเอามาแลกเปลี่ยนกะคุณหลานหลิงค่ะ ตอบแทนที่เขียนเรื่องชูจังที่น่ารักให้อ่านกัน จากคุณ : ปาล์ม. - [ 4 ก.ค. 48 00:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 28 น่ารัก เทใจให้เลย... จากคุณ : Bangkokian - [ 4 ก.ค. 48 01:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 น่ารักอ่ะ อ่านแล้วคิดถึงน้องหมาที่บ้าน ลูกรักเราชื่อ ปันปัน อ้วนมากเลยอ่ะ แต่หมาบ้านเรา ไม่ชอบถ่ายรูปอ่ะ พอเอากล้อง ไม่ว่าจะกล้อง หรือ กล้องจากมือถือ ออกมาทำท่าจะถ่ายรูปมัน มันก็จะวิ่งหนี มีขู่ มีเห่า แล้วก็มุดหายไปกับความมืดใต้โต๊ะเลยอ่ะ จากคุณ : oreocream - [ 4 ก.ค. 48 10:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 โอ๊ย ขำๆๆๆ ครับ น้องชู เอ๊ย น้องจังน่ารักที่ซู้ด ยิ่งท่าโก่งก้นเตรียมสต๊าร์ทนะ เห็นภาพเลย ฮ่าๆๆ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 4 ก.ค. 48 16:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กรี๊ดดด น่าร๊ากกกกก จากคุณ : i_tua_yung - [ 4 ก.ค. 48 17:50:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ฝากอุ้มชูจังด้วยค่ะ คิดถึงทั้งพี่จูนและชูจังค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 4 ก.ค. 48 19:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น่ารักมั้กมากคับ "ชูจังเป็นหมูระวังข้อสะโพก หน่อยนะ เดิน วิ่งดีๆ อย่ากระโดดมาก น้า เค้าเป็นห่วง" จิโระคุงพูดด้วยแววตาเป็นห่วง "นายเราบอกว่า ชูจังเก่งจังกินข้าวด้วย ไม่เหมือน อิจิโระ เลย กินแต่ ตังเม กะ ขนม dog chew แถมยังชอบให้นายนวดจนเมื่อยมือเมื่อยนิ้วไปตามๆกัน อิอิ" จากคุณ : วรานนท์ (วรานนท์) - [ 6 ก.ค. 48 10:28:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 น่ารักจังเลยค่า...... จากคุณ : คุโร่คุง - [ 9 ก.ค. 48 14:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ชูจังน่ารักจังเลย ^_^ จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 9 ก.ค. 48 17:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สวัสดีและชอขอบพระคุณทุกๆท่านค่า ช่วงนี้นายยุ้ง...ยุ่ง.. เลยไม่มาตอบกาทู้ให้จังเลย (งอนแย้ว) ขอฝากภาพน่ารักแบบหลอนๆไว้ให้นอนฝันสยองกับรอยยิ้มของชูจังไปพลางๆก่อนนาค้า... อิอิ จากคุณ : ชูจัง..หมาน้อยน่าร้ากกกก..คิคิ (kjb) - [ 10 ก.ค. 48 12:28:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ^          ^          ^ ...!! ยิ้มยิงฟันเป็นด้วยอ่ะ อย่างงี้ไม่ใช่สุนัขธรรมดาแย้ว สุนัขจำแรง (ช่างจำอย่างแรง) อยากหาไว้บ้าง เพื่อนรักแสนรู้อ่ะ น่าอิจฉานายของชูจัง จังเลยฮิ จากคุณ : zeromaster - [ 11 ก.ค. 48 10:59:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยากอ่านกระทู้เก่าๆ ของชูจังอ่ะค่ะ เช่น ชูจังมาอีกแล้วค่า.. พร้อมผมทรงใหม่ (อีกแล้ว) ชูจัง...ตอน..ไปเดินเล่น [สุนัขและแมว] ฯลฯ ไม่ทราบมีเก็บไว้บ้างหรือเปล่าคะ ไปหาใน atriumtech ก็ไม่โชว์รูป จากคุณ : แฟนพันทิปของชูจัง (AntiSpam) - [ 11 ก.ค. 48 20:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แวะมาอ่านค่า จังน้อยน่ารักสุดๆเลย จากคุณ : quin toki - [ 12 ก.ค. 48 18:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หนูชูจังน่ารักมากค่ะ พาไปโชว์ตัวที่ห้องหมาบ้างซิคะ  รับรองแม่ยกตึม จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) - [ 14 ก.ค. 48 13:03:59 ]