บ้านใหม่ของหลิว


แม่ขา หลิวย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ได้สองวันแล้วค่ะ
บ้านหลังใหม่นี้ดูโอ่อ่าใช่ย่อย ถึงไม่ใหญ่มากนักแต่ก็เข้าท่ากว่าบ้านเช่าหลังก่อนตั้งเยอะ

มีสวนเล็กๆหน้าบ้านด้วยค่ะแม่ เป็นบ้านสองชั้น
ข้างบนมีตั้งสามห้องนอน ส่วนด้านล่างมีห้องนอนเล็กอีกห้องหนึ่ง
บริเวณบ้านสะอาดเป็นระเบียบมากเลยค่ะ
สงสัยเจ้าของบ้านเขาใจดีมาทำความสะอาดให้เราด้วย

เราย้ายกันมาอย่างสะดวกสบายค่ะเพราะพี่ท่านไปเอารถคันใหญ่มาจากไหนไม่รู้
แถมมีโจรนั่งตีหน้าตายมาด้วย เราย้ายของแค่ไม่กี่ชั่วโมง

แต่จัดของนี้ซิเล่นเอาลิ้นห้อย นายโจร (แม่อย่าห้ามหลิวเลยก็แกเหมือนโจรๆจริงนิค่ะ)
เขาออกกำลังช่วยอย่างแข็งขันพี่รักก็เกณฑ์เพื่อนมาช่วยหลายคน

พวกนักเรียนแพทย์ด้วยกัน อ้อแม่ค่ะแม่คงตกใจแน่ๆ
ถ้าหลิวบอกว่าคนที่เรียนซ้ำชั้นหน้าตาเหมือนโจรนี้นะ เป็นถึงอาจารย์สอนนักเรียนแพทย์ที่นี่

เป็นไปได้ยังไงหลิวยังงงเป็นไก่หลงทางอยู่เลย ที่รู้ไม่ใช่เพราะพี่ท่านหรือคนตัวเล็กนะค่ะ
พวกเพื่อนพี่รักเขาเรียก ท่าน doctor ค่ะแม่ แต่พี่รักเรียกเคนเฉยๆ
(พี่ท่านบอกว่าไม่เรียกพี่เพราะมันดันตกอยู่กะเราตั้งสองปี)

แหม หน้ายังกะหมีควา.... ดันเป็นหมอซะงั้น ไม่ได้อคตินะค่ะแม่
ชมหรอกว่าเรียนเก่งจนมาเป็นอาจารย์หมา เอ้ย อาจารย์หมอได้
หลิวว่าพี่แกน่าจะเดินเข้าสนามมวยปล้ำยังจะเข้าท่ากว่า


เราขนของกันจนลิ้นห้อยออกมาข้างนอก พี่สะใภ้ตัวเล็กหน้าเด็กก็เอาน้ำมาเสริฟ
พวกผู้ชายก็เป็นเบียร์เย็นเจี๊ยบ ก่อนที่พวกเราจะทานข้าวเที่ยงกันแบบเต็มคราบ

วันนี้แก้วเขาใจดีค่ะ อุตส่าห์ทำอาหารไทยให้เราทาน มีทั้งไข่เจียวฟู น้ำพริกกะปิ ปลาทู แกงเลียง ต้มยำ ทอดมัน แถมยังมีกล้วยบวดชีแถมท้าย แม่อย่าตกใจนะค่ะที่ไม่ได้ยินว่า cream souce mushroom Sweet pepper salad salmon cocktail ceasar salad carrot terrine อะไรแบบนั้น



เขากินกันจนเบื่อแล้วละค่ะแม่ คนไทยที่นี้ ถ้าเห็นอาหารไทยแท้ๆ
ที่ไม่ใช่รสชาดฝรั่งละ เป็นกระโดดใส่กันทุกคน

หลิวนี้ยังโชคดีนะค่ะแม่ที่ไม่ได้มาเรียนเมืองนอกเมืองนากะเขาม่ายงั้นหลิวต้องร้องให้แง แง
กลับบ้านแน่ๆ
โทษฐานไม่มี น้ำพริกให้หลิวทาน (ทานที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าฝีมือแม่เลยค่ะ
หลิวมองซ้ายแลขวาก่อนเขียนนะค่ะนี้ กลัวแก้วเขาจะน้อยใจ)


พอทานข้าวเสร็จ เพื่อนพี่รักก็หายไปทีละคนสองคน เหลือนายโจรอยู่คนเดียว
หลิวกะแก้วเดินขึ้นไปจัดของข้างบน ปล่อยหน้าที่ล้างชาม
เก็บกวาดเป็นของพี่ท่าน ห้องของหลิวใหญ่เชียวค่ะแม่ สวยด้วย
มีผ้าม่านสีฟ้าบางพลิ้วสวยเชียว

แหม ใครนะช่างทำจริง หลิวเทของลงบนเตียง (เก๊าะหลิวขี้เกียจพับนี้ค่ะแม่)
ก่อนจะโกยเครื่องสำอางสามชิ้นไปวางบนโต๊ะ โยนแปรงสีฟัน ยาสีฟัน ครีมอาบน้ำ
เขาห้องบำบัดทุกข์ไป

ส่วนเสื้อผ้าหลิวเก๊าะแขวนไว้ในตู้เรียบร้อย เสร็จค่ะแม่กรรมวิธีของหลิว

ชื่นชมกับห้องนิดหน่อย หลิวก็เดินขากางไปเคาะห้องแก้ว
ห้องแก้วกับห้องหลิวคล้ายๆกันค่ะ เพียงแต่เตียงใหญ่กว่าเท่านั้น

แก้วเขาเก็บเสื้อผ้าอันเรียบร้อยของพี่รักออกมาแขวนอย่างเป็นระเบียบ
ฝากหนึ่งก็แขวนเสื้อผ้าตัวเอง เครื่องใช้ของแก้วดูกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักมากเลยค่ะแม่

แหมหลิวอยากได้มั้งจัง ส่วนของพี่รักมีแค่ไม่กี่อย่างเอง
สมเป็นลูกผู้ชายตัวจริง พี่ท่านไม่มีเครื่องสำอางอะไรเลย
เห็นแก้วว่า บางทียังเอาครีมล้างหน้าของแก้วเขาไปใช้
บางเช้าโกนหนวดยังเอาโฟมล้างหน้าแก้วล้างเฉยเลย
แต่แก้วเขาเฉยแล้วค่ะแม่ พี่รักนี้นิสัยแบบนี้มาตั้งกะเด็กไม่ยอมหายสักที
ซื้อหาอะไรไม่ค่อยเป็นเลย

หลิวจะนินทาพี่รักให้แม่ฟังนะค่ะ อันนี้แก้วเอาเผาสามีตัวเอง ม่ายช่ายหลิวนะแม่


ก่อนที่พี่รักจะมาจีบแก้วนั้น เขาก็จีบแม่พวกหน้าปลากะทุงเหวมาหลายราย
ทั้ง ฝรั่งเศส อิตาลี เยอรมัน สวิตส์ หรือแม้กระทั่งสาวไทยใจกล้าทั้งหลาย
แก้วเขาเห็นพี่รักชอบไปวนเวียนที่ตึกศิลปะ อยู่บ่อยๆ
แต่ไม่ใส่ใจ เพราะสมยานามพี่ท่าน เล่นเอาสาวไอ้มันหลายคนวิ่งตามหา
กันยังกะช้างตกมัน (ผู้หญิงที่นี้ตัวใหญ่มากค่ะแม่ ขนาดต้นหลิวนี้ก็ว่าตัวเองโย่งแล้วยังสู้ไม่ได้เลย)
เห็นพี่ท่านอกหักอยู่สามวันเดี๋ยวมีสาวใหม่มาควงอีก

หลิวเลยถามว่าแล้วพี่รักเขามาจีบแก้วยังไง
(แม่ทำใจดีนะค่ะ นี้ละลูกชายหัวแก้วหัวแหวนสุดที่รักของคุณแม่
ก๊ะคุณยายของนางสาวน้อยด้วยอีกคน เปล้า หลิวไม่ได้อิจฉานะ”

พี่สะใภ้ตัวเล็ก หน้าเด็กของตนหลิวเขาอมยิ้ม อยู่นั้นละค่ะ นานกว่าจะเอ่ยออกมาว่า

“ไม่ได้จีบหรอกค่ะ คุณรักเขาจะจีบเพื่อนแก้วที่เป็นฝรั่งเศส
คนนี้เขาเป็นนางแบบด้วย ก็ช่วยให้แก้วเป็นแม่สื่อให้ค่ะ
แต่ผู้หญิงคนนั้นเขามีแฟนอยู่แล้วคุณรักเลยอกหัก
เธอกินเหล้าเมามายเชียวค่ะ ไม่ได้ไปเรียนเลย บางวันแก้วต้องลากกลับห้องพัก

(ดูแผนพี่ท่านซิค่ะแม่ ร้ายไหม ถ้าใครรู้จักพี่รักดีก็ต้องบอกว่า
ด้านได้อายอด ตดก็ไม่ได้ดม พี่รักเขาชอบใคร เขาใช้แม่สื่อที่ไหนละค่ะ
เห็นเดินตรงรี่เข้าไปหาเขาเฉย ไม่มีสะทกสะท้าน แก้วจะรู้ไหมน้อว่าโดน
ศรี ธะ นน ชัย เมืองไทยหลอกเอา
นี้ไม่รู้แก้วเขาพาพี่รักไปตรวจเลือดหรือเปล่านะค่ะ แหมหลิวงี้กลัวแทนจริง
ขนาดแค่ ม .5 สาวๆยังตามไปที่บ้านกันจนเรารับไม่หวาดไม่ไหว
นี้มาไกลถึงนี้ พี่ท่านคงปล่อยหรอกค่ะ)

ไม่นาน พี่รักก็เดินตึงๆขึ้นมา บอกว่าจะพาออกไปนั่งรถเที่ยวกัน
หลิวหน่ะชิวออกไปเอาเสื้อตัวใหม่ตั้งกะได้ยินคำว่าเที่ยวแล้วค่ะแม่
พอลงมาข้างล่าง ไหงดันมาเจอหน้าลิงอุรังอุตังอีกไม่รู้


“พี่รักไปไหน “

รู้ว่าเป็นพี่ค่ะ แต่ไม่เรียกซะอย่างใครจะทำไม
“ เขาไปรอข้างนอกแล้ว ผมมาเอาตะกร้าอาหารเผื่อ
ไม่อยากกลับมาทานอาหารที่บ้าน จะได้ทานข้างนอกเลย “

หลิวก็ไม่ว่าอะไรหรอค่ะแม่ เดินเฉยไม่ช่วยซะงั้น
พี่รักกับตุ๊กตานั่งอยู่เบาะหลังค่ะ แก้วกำลังทาครีมที่มือให้พี่รัก ค่ะ แหม หวานกันหยดย้อย


“เมื่อก่อนไม่เห็นพี่รักชอบทาครีมเลย ทำไมเกิดชอบขึ้นมาตอนนี้ละ”

แม่ขา...คุณยาย พี่รักแกล้งหลิว ค่ะ
มือเท่าใบผายทิ่มพรวดมาจนหลิวหลบไม่ทันโดนเข้าเต็มๆเลย

“อุ้ยคุณหลิว ...คุณรักค่ะแกล้งกันอีกแล้ว”

“ก้อมาว่าผมทำไมละ ไม่ดูตามาตาเรือ ให้ดีซะก่อนขึ้น
มือฉันโดนประตูทับมายัยเบื้อก “

ท้ายประโยคไม่วายตะคอกหลิวค่ะแม่ นิสัยเผด็จการที่สุด

เราทำสงครามน้ำลายกันพอหอมปากหอมคอ
หัวหน้าโจรก่อการร้ายก็นั่งลงที่คนขับ ใส่เกียร์ค่อยกระชากรถออกไปอย่างนิ่มนวล
ไม่น่าเชื่อว่าคนเถื่อนๆแบบนี้จะทำอะไรพิถีพิถัน หลิวไม่อายหรอกค่ะแม่
(แม่ไม่ต้องมายิ้มหัวเราะหลิวเลย คุณยายด้วย ถ้านางสาวน้อย หัวเราะหลิว
หลิวจะไม่ซื้อน้ำหอมกับนาฬิกาฝังเพชรเทียมไปฝากจริงๆด้วย )
โทษฐานนอกกฎให้กำลังใจฝ่ายศัตรู

เราขับรถออกไปกันยังไม่มืดหรอกค่ะแม่ แต่บรรยากาศเย็นนั้นก็ทำเอาหลิวง่วงนอน
แต่บรรยากาศท่ามกลางเนินเขานี้ทำเอาหลิวเคลิ้ม

แม่ค่ะ ถึงซูริคจะเป็นเมืองเศรษฐกิจแต่พี่ท่านบอกว่า
มีประชากรแค่เจ็ดแสนกว่าคน แพ้กรุงเทพเราหลายขุม

เสียงโจรแว่วเขาหูหลิวมาว่า เมืองนี้เป็นส่วนที่อยู่กลางดินแดนตอนกลาง
ซึ่งเป็นเขตพื้นที่กว้างขวางที่ตัดผ่านประเทศจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ไปจนถึงภาคตะวันตกฉียงใต้ เห็นท่านโจรบอกว่าไว้ว่างๆผมจะพาออกเที่ยว

(เห็นต้นหลิวเป็นเด็กหรือไงค่ะเอาของมาล่อ แต่ คิดอีกที
พี่รักก็ไม่มีเวลาพาหลิวเที่ยว สักหน่อยคงไม่เป็นไร)
จำไม่ผิดหลิวคิดว่าได้ยินเสียงมารหัวเราะฮึๆ มาจากข้างหลังค่ะแม่ เสียงนางฟ้าพุงป่องฟาด เปรี๊ยะๆ
เราขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้านหลังหนึ่งค่ะ
แต่พอเข้าไปแล้วปรากฎว่าเป็นสถานรับเลี้ยงเด็ก
เหมือนบ้านเราค่ะแม่ถ้าเขาไม่มีเวลาเลี้ยงลูก ฝรั่งเขาก็เอามาฝากไว้เหมือนคนบ้านเรา



“พ่อค่ะ พ่อ”

อุ้ย....อุทานเป็นผู้หญิงหน่อยแม่อย่าตกใจนะค่ะ
ก็อะไรซีกละค่ะ โจรมีลูกเป็นเจ้าหญิงไปได้ไงค่ะนี้
แถมพูดไทยซะชัดขนาดนั้น

เด็กผู้หญิงอายุไม่เกินสามขวบค่ะ
ผมเป็นลอนยังกะตุ๊กตาบาบี้ แก้มงี้เป็นกระติกเชียว
ปากแดงขยับขึ้นลงเป็นจังหวะน่าฟัง

“หมูหวานนึกว่าพ่อจะไม่มา”

เสียงเด็กน้อยเจ้าหญิงนั้นดูเศร้าสร้อยชอบก
ล สงสัยพ่อกะแม่มัวทำแต่งาน น่าสงสารจัง

“มารับซิลูก จำคุณอารักกับอาแก้วได้ไหม”

นายหมี อุ้มเจ้าหญิงหันหน้ามาทางพวกเรา
เด็กน้อยคนนั้นต้องมีแม่เป็นคนไทยแน่ๆค่ะแม่ เพราะพูดไทยจัดแจ๋ว
แต่ดูตาแล้ว หลิวก็ไม่แน่ใจค่ะ เด็กน้อยนั้นเข้าไปกอดพี่รักกับแก้วแน่นทีเดียวแสดงว่าคงคุ้นเคยกัน

แต่กับหลิวเด็กน้อยมองตาแป๋วเชียวค่ะแม่ แต่นายโจรนั้นก็ไม่ยังแนะนำ พี่รักจึงบอกว่า
“นี้อาหลิวจ๊ะ เป็นน้องอารัก”

แม่หนูน้อยท่าทางคงไม่กลัวคนเท่าไร
เพราะแก เดินมากอดหลิวใหญ่ แถมหอมแก้มกันไปหลายฟอด

สุดท้ายแม่หนูน้อยก็กลับเข้าไปหาพ่อตามเดิม
สงสัยคงติดพ่อค่ะแม่(หลิวว่าผู้ชายนี้ส่งมาเรียนเมืองนอกนานๆนี้ชักยังไงๆนะแม่
หลิวเห็นสองแล้วนะ)

“หมูหวานจะได้กลับบ้านแล้วใช่ไหมค่ะ”
“ใช่ลูก ...ดีใจไหม”
เด็กน้อยคงพยักหน้าหงึกๆ จูบเคราดกๆของพ่อจนแกหัวเราะคิกคัก


“จั้กจี้ จั้กจี้ นะพ่อจ๋า”


ผู้ใหญ่อย่างเราเรา เลยหัวเราะขัน กันซิค่ะแม่
หลิวเห็นโจรท่านทำหน้าปูเลี่ยนๆ

เราไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะเหมือนเดิม แต่เป็นที่ใหม่

ยายหนูหมูหวานติดหลิวแจเชียวค่ะ แต่สงสัย คนเป็นพ่อจะไม่ชอบใจนัก
เพราะเห็นมองเขม่นอยู่ในที
(แหม หลิวแค่พายายหมูหวานของเรา หัดตีลังกาแค่นั้นพี่แกทำยังหลิวฝึกลูกแกไปรบงั้น)

ส่วนพี่รักกับแก้วนั่งเชียร์อยู่ข้างๆ กว่าเราจะกลับก็ประมาณสองทุ่ม
เพราะยายหมูหวานง่วงหลับไปแล้ว และที่มารู้ทีหลังนี้แทบลมใส่ค่ะแม่
บ้านที่เรามาอยู่นี้เป็นบ้านของท่าน doctor พี่รักบอกหลิวว่า

“แกจะให้ฉันไปหาบ้านที่ไหนทัน มาอยู่กะเขาก็ออกค่าใช้จ่ายช่วยกันก็เสร็จ”

การอยู่เมืองนอกนี้แปลกจากเมืองไทยมากค่ะแม่
ที่เมืองไทย ใครโตกว่า เขาเป ตลอดแต่ที่นี้ทุกอย่างต้องหาร

พี่รักตือโป้ยก่าย(กำลังทำน้ำหนักค่ะแม่) บอกหลิวว่า
ที่วันนั้นพี่แกกินเบียร์กะอีตานี้ เพราะพึ่งไปรับลูกมาจากบ้านเมียเก่า
จะเรียกไงดีค่ะแม่ คือว่า เขาไม่ได้แต่งงานกันหรอกค่ะ
แล้วหมูหวานก็เกิดมาแบบ แม่ไม่ได้อยากให้เกิด

นายโจรเขาก็อ้อนวอนไม่ให้ผู้หญิงเอาเด็กออก
สุดท้ายนายนี้เลยได้ตัวหมูหวานมาเลี้ยง
เสียเงินค่าอุ้มท้องให้ผู้หญิงคนนั้นไปมากทีเดียว เฮ้อ
ฟังแล้วเศร้าใจนะค่ะแม่

ค่ำคืนนี้ ต้นหลิวนอนหลับไม่ค่อยสนิทเลยค่ะแม่
กว่าจะหลับเกือบเช้า
และหลิวยังเห็นเด็กน้อยผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสีขาวน่ารัก วิ่งมาหาหลิว
เขากอดหลิวแน่นเชียวค่ะแม่ พอหลิวมองชัดๆ ยัยหมูหวานนั้นเอง



เฮ้อขอหลิวไปฝันต่อนะจ๊ะแม่จ๋า