ความคิดเห็นที่ 1 ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ ตะวันรอนร่อนเร่..ชิงพลบเมื่อล่วงลงสู่อัสดงยาม ฉาบฉายแสงสนธยาเรืองระยับผืนนภา หมู่สกุณาน้อยใหญ่รีบเร้นเข้านอนรังตามพุ่มพฤกษ์รายทางริมป่าละเมาะ ลัดเลาะไปตามท้องนาสาลีเกษตรอันไพศาลชายแดนเขตแคว้นมคธ.. พระพายรำเพยต้องยอดไผ่พริ้ว..เฉกเดียวกับยอดอันอ้อล้อลู่ลมราวเริงรำ กับต้นข้าวเขียวขจีกลางทุ่งรายทางเกวียนขรุขระ ที่ทอดยาวยังเบื้องหน้าคือป่าโปร่ง ปนด้วยดงไผ่สูง ซึ่งมืดลงยามสิ้นแสงตะวัน.. “หยุดทัพ...เราจักพักที่นี่” สุริยราเชนทร์ องค์คันธาระราชผู้นำทัพคืนสู่นาคร ทรงโบกพระหัตถ์เป็นสัญญาณให้พยุหพลทัพที่ตามพระองค์มาชลอลง และหยุดพักตั้งค่าย ณ ที่นี้ตลอดราตรีที่กำลังจักมาถึง.. เพียงสิ้นคำตรัส พลทัพจึงหยุดลงและแยกย้ายเป็นกลุ่มกองกองอย่างเรียบร้อย..ไผ่สูงถูกโค่นลงอย่างรีบเร่งเพื่อสร้างพลับพลาประทับแรม  เมื่อวรองค์โปร่งในอาภรณ์ครามเฉวียงอังสะเสด็จลงจากหลังอาชา.. ม้าทรงตัวงามจึงถูกนำไปให้น้ำและหญ้าในรางไม้ ใต้ต้นมลุลีใหญ่ชายป่าข้างทางเกวียน.. หากมิทันที่องค์คันธาระราชาจักทรงประทับสนิทเพื่อผ่อนพระอิริยาบถ บนผืนพรมนุ่ม พลันมีพลทหารนายหนึ่งเร่งมาขอเข้าเฝ้า..พร้อมด้วยสารลับในผืนผ้าดิบ ที่หุ้มห่อไว้อย่างมิได้มิดชิดนัก แสดงว่า..ย่อมจักเป็นข่าวความที่ผู้ส่งรีบร้อนยิ่ง.. “ม้าเร็วจากปัญจาบส่งความมาถวาย..พระเจ้าข้า” “ขอบใจ” องค์สุริยราเชนทร์เพียงตรัสความสั้น ก่อนที่จักคลี่ผืนผ้าออกดู ในสาร อักขระข้อความจารขึ้นจากถ่านผสมยางไม้อย่างรีบเร่ง พออ่านได้ความสั้น.. “...เพลานี้แคว้นปัญจาบ มิอาจจักต้านทานมหาพยุหพลทัพมาซีโดเนียได้..จึงหวังเพียงว่า คันธาระจักสามารถยุติยุทธนาการครั้งนี้..เพื่อมิให้เหล่าอนารยะนั้นได้กรีทัพรุกรานถึงลุ่มแม่น้ำคงคา..” เพียงทรงอ่านความในสารเสร็จสิ้น..ยิ่งทวีความกังวลในพระทัย ด้วยปัญจาบเป็นรัฐใหญ่ซึ่งพร่งพร้อมด้วยอาวุธ ยุทโธปกรณ์ และกองทัพช้างอันเกรียงไกร มิเป็นรองผู้ใดในภารตวรรษ ยังต้องแพ้พ่ายด้วยภัยจากกองทัพอนารยะ... แล้วเฉกนี้คันธาระ ซึ่งเป็นดินแดนสุขสงบด้วยเป็นสถานศึกษา..ตักศิลานาครอันอุดมด้วยเหล่าปราชญ์  พราหมณ์และนักพรต จำนวนกว่าร้อยสำนักทั่วนคร..จะสามารถต่อกรกับเหล่าพยุหพลผู้รุกรานได้อย่างใด แม้จักเป็นแคว้นใหญ่ มีทุ่งราบกว้างและหุบเขาอันซ้อนซ้อนเป็นพรมแดนได้เปรียบ..หากแต่จำนวนพลทัพยังเป็นรอง ซึ่งหากประจันกันต่อหน้าก็ย่อมพ่ายเสียที..มิต่างอันใดกับปัญจาบ.. เมื่อยุทธนาการมิได้ผล.ย่อมจักต้องเอาชัยชนะด้วยปัญญา.. “สั่งการลงไป... ทันทีที่คืนนาคร จงแจ้งแก่เหล่ามนตรี ให้มาพบข้าทุกคนที่ท้องพระโรงโดยพร้อมเพรียง” สุรเสียงเข้มถูกตรัสกับนายทหารที่คอยรับใช้อยู่เคียงองค์ผู้หนึ่ง ให้รับพระบัญชาไปกระทำตามที่ส่งรับสั่งเมื่อทรงนำพยุหพลทัพถึงตักศิลา..เอกนครแห่งคันธาระ... “พระเจ้าข้า” ผู้รับบัญชาเพียงทูลความคำสั้นเต็มเสียงก่อนที่จักถอยออกไปจากพลับพลา พร้อมด้วยผู้ที่นำสารมาถวาย..ในพระพักตร์ซ่อนความไม่สบายพระทัยไว้อย่างแนบเนียนในรอยสรวลบาง แล้วจักทำเช่นใดดีในยามวิกฤตเยี่ยงนี้... ความคำนึงของพระองค์ครุ่นกังวลในพระทัย ยามที่ทรงเอนองค์ลงบนพระเขนยอ่อน...ทอดถอนพระทัยยาวพลางทอดสายพระเนตรสู่เบื้องบน หมู่ดาราพริบพรายระยิบล้อมดวงเดือนเด่นกระจ่างกลางฟ้า.. ม่านราตรีค่อยคลี่คลุมลงสู่ยอดไม้ จนมองออกไปชายป่าทรงสามารถทอดพระเนตรเพียงกองไฟของเหล่าพลทหารน้อยใหญ่ ที่ต่างกำลังหุงหาอาหารเป็นเสบียงเลี้ยงท้องและเดินทางในวันพรุ่ง.. หรีดเรไรระงม เคล้าเสียงลมครวญลอดผ่านหมู่ไม้..ซึ่งทำให้กองฟืนในเปลวไฟเบื้องพระพักตร์แตกปะทุ พร้อมกับกลิ่นเกสรมลุลีหอมหวล ต้องพระนาสา.. ในยามเคลิ้มองค์ใกล้จักทรงล่วงสู่นิทราด้วยความอ่อนล้าที่รุ่มเร้าในพระวรกาย...ดอกมลุลีหอมระรื่นลอยลม..พลันทำให้ทรงหวนรำลึกถึงกลิ่นปลายปรางอนงค์นางหนึ่ง ใต้ร่มสารภีพราวเมื่อรุ่งอรุณ.. หัตถ์เรียวเอื้อมหยิบปิ่นไม้ที่ทรงบรรจงเสียบสอดอยู่บนเกล้ามวยพระเกศา ไว้แนบแน่น..ทำให้เส้นพระเกศาสลวย หยักศก คลายลงยาวเคลียกรอบพระพักตร์ไปจนถึงบั้นพระองค์.. ในแสงประทีปสลัวบนคบไม้ ปิ่นในพระหัตถ์เป็นเงาวาว รอยสลักเป็นเครือเถาบุปผาฝังมณีสีชาดเม็ดน้อยสะท้อนแสงไฟวาวระยับ เพื่อเป็นเกสรกลางกลีบบางซึ่งสลักละ เอียดราวกับดอกไม้ยามแย้ม ร้อยรัดเป็นเครือเถาจนทั่วทั้งก้านปิ่นสลัก. งดงามแบบบางดั่งเรือนร่างอรชร...ซึ่งทรงเคยประคองไว้ในอ้อมพระกร..ให้แนบสนิทเหนือเนินอุระ...ยังติดตราตรึงอยู่ ณ หทัย.. “...ปิ่นไม้บนเกล้าเกศา...เพื่อแสดงว่า...เจ้าจักอยู่เหนือสิ่งใดในหทัยข้า...” มีเพียงรอยสรวลน้อย แย้มละมุนยามที่ทรงนึกถึงคราวนั้น..หากสงครามมิได้อุบัติขึ้น ราตรีนี้ข้าคงมิต้องเดียวดาย ทว่าทรงมิอาจจักระงับยับยั้ง มิให้ยุทธนาการ ครานี้อุบัติขึ้นได้.. ชายภูษาทรงขลิบชายทองบนอังสากว้าง..พริ้วสะบัดยามต้องลมหนาว..กองไฟหน้าพลับพลาเริ่มราแสง หากยังคงสว่างรางไร เช่นเดียวกับจันทร์ที่ทอแสงนวลลงสู่พื้นดิน.. สายพระเนตรทอดไปยังชายป่าเบื้องพระพักตร์..มืดมัวมิรู้หนทางคล้ายกับการณ์ในวันข้างหน้า..จักทรงทำอย่างไรเพื่อให้คันธาระดำรงอยู่...แล้วหากพ่ายแพ้..จักทรงทำเช่นใดเพื่อรักษาแคว้นมคธซึ่งกำลังจักตกแก่องค์เยาวอนุชา..จันทรคุปต์กุมาร ยังมิทรงรู้แม้แต่การณ์ในวันหน้า...หากจักทรงทอดพระเนตรไปยังเบื้องหลัง ซึ่งทรงเสด็จจากมา ก็ยังทรงอาวรณ์.. ราตรีนี้ไยยาวนานยิ่งนัก.. ๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓ ม่านบานพระทวารถูกเผยออกรับลมราตรี..เพื่อไล่ความอับร้อนในห้องซึ่งเต็มไปด้วยแผ่นจารและมัดตำรามากมาย จนกว่าค่อนคืนแล้วแสงประทีบจากโคมแก้วบนแท่นทรงอักษรยังคงสว่างไสวด้วย พระองค์รัชทายาทผู้ประทับอยู่ด้านในยังมิได้เข้าที่บรรทม วรองค์โปร่งบางในพัสตราภรณ์สีเถ้าอ่อน ซ้อนทับด้วยสายมุกดาวาววาม ทบผืนภูษาเฉวียงอังสะไว้อย่างหลวม จนเริ่มร่วงลงบนพระพาหา หากแต่เยาวขัตติยพระองค์นั้นมิได้ใส่พระทัยในเครื่องทรงของพระองค์มากไปกว่าราชกิจเบื้องพระพักตร์ที่ถูกพระบิดาละเลยมากว่าแรมเดือน.. ด้วยเหตุผลดังที่ทรงตรัสว่า..มิใช่กิจรีบเร่งอันใดที่จักต้องทรงเร่งสะสาง..เพราะมคธจักเกรียงไกรย่อมมีผู้หวังรุกรานเป็นธรรมดา..และทุกครั้งมคธจักต้องมีชัยเหนือศัตรูด้วยกองทัพที่เข้มแข็งที่สุดแล้วในภารตวรรษ.. คำตรัสขององค์มคธราช..ดั่งทรงเชื่อพระทัยมั่นว่ามคธจักกร้าวแกร่ง ยิ่งใหญ่กว่านครรัฐใด ทั้งที่เพลานี้ มิใช่ดังแต่ก่อนมา.. สารแจ้งความข่าวต่างๆ เมืองจากชายแดนที่อยู่ใกล้เขตแคว้นวัชชี  โดยมากมักร้องเรียนเพื่อขอกองกำลังทหารจากราชคฤห์ เพื่อป้องกันการรุกรานของรัฐใกล้เคียง ซึ่งมิใช่การประจันหน้า ดังสงครามทั่วไป หากแต่มักจะเป็นการซุ่มโจมตี หรือปล้นสะดมเฉกโจร แม้จักเสียหายครั้งละเล็กละน้อย หากแต่เหตุการณ์เช่นนี้มักเกิดขึ้นบ่อยครั้ง..โดยกลุ่มผู้ลงมือมักจักกวาดต้อน ผู้คนในหมู่บ้าน ทรัพย์สินและเสบียงอาหาร หลบเร้นการติดตามของกองทหารประจำเมืองเข้าไปในป่าทึบชายเขาหิมาลัย..ชายแดนแคว้นวัชชี โดยทุกคราวครั้งที่องค์มคธราชทรงทราบความ..ก็จักทรงเพียงตริตรองการณ์ในพระทัยเพียงครู่ก่อนจักแย้มสรวลอย่างมิได้ปริวิตกอันใด..แล้วตรัสว่า ..ก็คงจักเป็นการปล้นสดมโดยกลุ่มโจรธรรมดา...เพียงให้แต่ละเมืองเพิ่มกองทหารระวังภัยตามตามชนบทหมู่บ้าน ก็เพียงพอแล้ว มิจำเป็นถึงกับต้องร้องขอกองกำลังทหารจากราชคฤห์.. เรื่องเล็กน้อยจักกลายเป็นเรื่องใหญ่ อย่างมิควรการ.. ทว่าเพลานี้องค์เยาวรัชทายาททรงไคร่ครวญความในพระทัย ไยจึ่งการปล้นสะดมมักจักเกิดขึ้นที่หมู่บ้านชนบท เฉพาะตามแนวนครรัฐวัชชี.. หากเป็นกลุ่มโจรธรรมดา ไยจักต้องการผู้คนและเสบียงอาหาร..แล้วเหตุใด จึงมักจะหนีไปหลบซ่อนที่ชายป่าเชิงเขาหิมาลัย..พรมแดนนครรัฐนั้นด้วย.. หรือนครรัฐวัชชีจักมีส่วนเกี่ยวข้องกับการณ์ครั้งนี้. จันทรคุปต์กุมารทรงเก็บความสงสัยนี้ไว้ภายในพระทัย..ก่อนที่จักทรงถอนพระทัยยาวอย่าทรงอ่อนล้า แล้วจึ่งขยับพระวรกายไปยังบานพระบัญชรที่เปิดกว้าง..พลางทอดสายพระเนตรไปไกล ณ ริมฝั่งคงคา. มหาวารียังคงไหล่เรื่อยรี่..ผิวน้ำสีเงินยวงไหวเป็นละลอก บ้างสะท้อนประกายดาวระยับ กระทบฝั่งท่าน้ำที่เรียงรายรอบแนวตลิ่งโค้งดั่งเสี้ยวเดือน แว่วเสียงสวดสาธยายมนตรา มาจากวิหารใดสักแห่ง...เยือกเย็น และ เนิบช้า ดั่งจังหวะการซัดสาดของเกลียวคลื่นในมหานที..ทำหใพระทัยขององค์เยาวกุมารทรงสงบลงจากงานราชกิจเมื่อครู่. เพลานี้ ดั่งว่า ราชคฤห์นาครกำลังหลับสนิทในห้วงนิทรารมย์..ไร้สรรพสำเนียงและผู้คนพลุกพล่าน เฉกยามทิวาวัน.. ความสงัดสงบในห้องรโหฐาน บังเกิดเพียงชั่วครู่ หากถูกทำลายลงด้วยเสียงฝีเท้าวิ่งกระชั้นมาตามระเบียงไม้ด้านนอก ก่อนที่ผู้เป็นเจ้าของเสียงนั้น จักปรากฏกายหน้าพระวิสูตรบางกั้นบานพระทวารอย่างรีบร้อน “องค์จันทรคุปต์กุมาร พระเจ้าข้า..” นกุลราชองครักษ์ร่างสันทัด ทรุดกายลงพร้อมกับหอบหายใจด้วยความเหน็ดเหนื่อยยิ่ง “มีเหตุอันใด..หรือ นกุล” องค์ผู้ตรัสถามแปลกพระทัย.ด้วยไยราชองครักษ์ของพระองค์ถึงรีบร้อนมาเข้าเฝ้าในยามดึกดื่นเช่นนี้.. “ข้าเพิ่งจักทราบข่าวบัดเดี๋ยวนี้เองว่า...ได้เกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่หลังตลาดกลางเมือง อันเป็นกลุ่มชุมชนของศูทรชาติ..ซึ่งเรือนของนางนฤตยานาฏกรได้อยู่ในนั้นด้วย พระเจ้าข้า” จันทรคุปต์กุมาร รีบหันพระพักตร์ไปยังบานพระบัญชรโดยพลัน ทอดสายพระเนตรยังหลังตลาดกลางเมืองดังที่ราชองครักษ์ว่าไว้. . ณ ที่นั้นอันไกลออกไปจากพระมณเฑียรทอง เมื่อทรงทอดพระเนตร เป็นกลุ่มควันไฟสีเทาลอยคลุ้งจากเปลวเพลิงซึ่งกำลังลุกแดง.. “นกุล..จงรีบเตรียมม้าแล้วไปที่นั่นพร้อมกับข้า บัดเดี๋ยวนี้” สุรเสียงสั่งเคร่งเครียด เช่นเดียวกับพระพักตร์ที่ตระหนกในบัดดล วรองค์โปร่งบางทรงเอื้อมคว้าผืนภูษาไหมสีดำมาคลุมองค์ ก่อนที่จักเสด็จออกไปพร้อมกับราชองครักษ์คนสนิทอย่างรีบร้อน “เสด็จเร็วเถิดพระเจ้าข้า” ราชองครักษ์หันมาทูลสำทับ..พลางกึ่งวิ่งกึ่งเดินนำเสด็จ ในพระทัยองค์เยาวกุมารหวาดหวั่นวิตก..กังวลถึงชีวิตของสตรีนางเดียวในพระทัยแห่งองค์พระเชษฐา..นฤตยานาฏกร ...ฝากนฤตยาไว้กับเจ้าด้วย...หวังว่าเจ้าคงจักมิทำให้ข้าผิดหวัง... ...เพียงสตรีนางเดียว ไยข้าจักปกป้องนางมิได้เล่า... คำตรัสของพระองค์เมื่อครั้งตรัสตอบองค์พระเชษฐา ก้องอยู่ในส่วนพระโสต...ดั่งย้ำให้ทรงมั่นพระทัย.. ...แม้สตรีผู้เดียวยังปกป้องมิได้ จักประสาอันใดกับแคว้นมคธอันยิ่งใหญ่.. ๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔ ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ.. อีกอย่างหนึ่ง มีเรื่องจะขอคำปรึกษาจากผู้อ่านด้วยน่ะค่ะ คือว่า..หลังจากบทนี้ ผู้เขียนอาจจะไม่สามารถเเต่งนิยายเรื่องนี้จนจบสมบูรณ์ได้ดังที่ตั้งใจไว้ เพราะว่าต้องเดินทางไปที่อินเดีย ซึ่งที่มหาวิทยาลัยมีคอมพิวเตอร์จำนวนน้อยเเละถ้าอยากจะใช้เนต ต้องไปร้านเนตซึ่งไกลออกไป.. ซึ่งไม่ค่อยสะดวกสำหรับการเเต่งนิยายน่ะค่ะ เเต่ใจจริงเเล้วยังอยากเเต่งต่อให้ครบ ซึ่งกรณีนี้ หากได้คำเเนะนำจากผู้อ่านว่าควรทำอย่างไรดีจะขอบคุณมาก.. มีอีกทางเลือกหนึ่งคือ ถ้าไม่สามารถเเต่งครบตามตั้งไว้เเล้ว ตอนหน้า จะเขียนเป็นฉากที่จบเเละสรุปเรื่องราวทั้งหมดของเองจะดีไหมคะ ขอบพระคุณสำหรับคำชี้เเนะเเละติดตามอ่านมาตลอดค่ะ.. ป.ล. ผู้เขียนมีเวปที่รวบรวมผลงานเรื่องอื่นๆ เช่น อัปสรา ศิวาลัย เเละ ดาราฝั่งทะเล ซึ่งเป็นเวปที่ทำกับเพื่อนๆเเล้วนะคะ ไปติดตามอ่านดูได้ http://lifesharmony.proboards31.com/index.cgi อชันฏา... แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 48 13:21:27 จากคุณ : อชันฏา - [ 13 ก.ค. 48 13:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ได้อ่านอีกตอนก่อนไป ก็เก็บลิงก์ตอนเก่าๆ ไปด้วย ว่างๆ ก็เขียนเก็บไว้ มีโอกาสไปใช้เน็ตค่อยลง อินเดียเขาเก่งคอมพ์ออกนะ เขียนในไออีหรือโออีก็คงได้จ้ะ ถ้าลงเวิร์ดหรือโปรแกรมอื่นๆ ไม่ได้ จากคุณ : scottie - [ 13 ก.ค. 48 19:42:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เพิ่งสังเกตชื่อคุณอชันฏา ค่ะ  ยังไงฝากเที่ยวด้วยนะค่ะ ถ้าได้ไปเยือนที่นั่นได้ ชอบมาก เคยเห็นแต่ภาพ อยากไป แต่มีปัญหาเรื่องการกินอยู่เลยใจไม่สู้ค่ะ ไม่งั้นจะไปดู ด้วยตาตัวเองเชียว  (เพราะเส้นทางไปถ้ำนั้น...โหดมาก) คิดว่าหากคุณไปอยู่เมืองมหาวิทยาลัยโดยตรง  หรือเมืองที่ เป็นศูนย์กลางพวกนี้  จะมีคอมฯใช้ง่ายเหมือนกันค่ะ พี่ที่อยู่  บอมเบย์ ยังโทรคุยผ่าน เอ็ม ตลอดเลย แต่โตมิฯไม่รู้ว่า คุณ อชันฏาเคยไปมาก่อนหรือเปล่า   รู้แต่ว่าพื้นที่แถบบอมเบย์ เนาส่าหรี่ พวกนี้  ก็ไม่กันดาร อย่างที่คิดเสียทีเดียว   เสียดายเรื่องนี้ค่ะ  ถ้าทิ้งไว้แล้วเขียนไม่จบ  แต่เข้าใจค่ะ เพราะเดี๋ยวนี้หาคนเขียนงาน"ฝีมือ" ได้ขนาดนี้  หาตัวยาก   ขนาดคุณพนมเทียนยังเขียนเรื่องศิวาราตรีแล้วบอกว่า เดี๋ยวนี้ท่านเองก็เขียนไม่ได้ขนาดนั้นแล้ว  เพราะท่าน เขียนในช่วงเวลาที่ภาษาของท่านถึงขีดสุด  และกำลังอยู่ ในวัยที่มีพลังในการใช้ภาษาได้เช่นนั้น       ขอเป็นกำลังใจค่ะ  ขอให้พลังอยู่กับคุณ....วิ้ว จากคุณ : เจได (โตมิโต กูโชว์ดะ) - [ 13 ก.ค. 48 20:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวังว่าจะได้อ่านต่อนะคะ จะรอค่ะ โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 48 20:44:53 จากคุณ : nongwin - [ 13 ก.ค. 48 20:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แพรจะไปเมื่อไร อ่ะ ติดต่อพี่ก่อนแล้วค่อยไปนะเฟ้ย... ไม่โทรมามี งอนๆๆๆ ไปไม่บอก แง่มมมม จากคุณ : เปียร์รุส - [ 13 ก.ค. 48 21:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะ พี่สะก๊อตตี้..พี่ขา อื่ม....โออี ไออี นี่คืออะไรอ่ะคะ หนูงง ใช้เป็นเเต่เวิรดอ่ะค่ะ มันเหมือนกันไหมอ่ะคะ คุณโตมิโต...ที่ที่กำลังจะไปอยู่เป็นชนบทในเมืองเล็ก ไกลจากเมืทองปูเน ในรัฐมหาราษฏร์ พอสมควรค่ะ ในมหาลัยมีคอมสองเครื่อง ถ้าจะเล่นเนตต้องนั่งสามล้ออกไป กันดานพอควรค่ะ ไปเป้นปีเเบบนี้เหงาเเย่ กะว่าจะเขียนสรุปรวมไว้ก่อนเเล้ว ถ้ามีเวลา ค่อยมาเขียนเพิ่มเติมส่วนที่ขาดไปน่ค่ะ คุณ nongwin..จะพยายามค่ะ..ขอบคุณที่ติดตามนะคะ พี่นัท...เค้าบอกเเล้วน้า เค้าบอกเเล้วอิอิ...หายงอนยัง ถ้ายังเดี๋ยวมีโป๊ดฉะก๊าดมาฝาก จะได้หายงอนดีไหมค้า.. ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ จากคุณ : อชันฏา - [ 14 ก.ค. 48 17:21:31 A:203.154.21.1 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 งานภาษาสวยๆอย่างงี้ อยากอ่านเต็มๆมากกว่าอ่านแค่บทสรุปอ่ะค่ะ ถ้าเกิดว่าต้องไปนานๆ และไม่สะดวกในการใช้อินเตอร์เน็ต ก็เขียนเก็บๆเอาไว้จนจบก่อน กลับมาเมื่อไหร่ค่อยลงตั้งแต่ต้นอีกทีดีไหมคะ จากคุณ : TSURUGI - [ 14 ก.ค. 48 18:43:21 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมว่าพอไปจริงๆ จะมีทางออกที่ดีให้คุณเขียนและวางต่อจนจบได้แน่นอน เชื่อเถอะครับ ไม่เชื่อคอยดูก็ได้ ^______^...... จากคุณ : Psycho man - [ 17 ก.ค. 48 07:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 <a href='http://www.yahoo.com'></a>Welcome! http://www.dirare.com/India/ <a href='http://www.dirare.com'>business yellowpages</a>. <a href="http://www.dirare.com ">international directory</a>: SMART Yellow Pages, About DIRare, Search in Business Category. Also [url]http://www.dirare.com/China/[/url] and [link=http://www.dirare.com]companies of the world[/link] from yellow pages . จากคุณ : yellow pages main - [ 28 พ.ค. 49 03:04:11 A:67.160.63.108 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 Welcome!!! http://www.dirare.com/Sweden/ online directory. [URL=http://www.dirare.com]YP national[/URL]: SMART Yellow Pages, About DIRare, Search in Business Category. Also [url=http://www.dirare.com]global directory[/url] from online directory . จากคุณ : online directory main - [ 28 พ.ค. 49 03:04:16 A:211.162.62.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 hello! http://www.dirare.com/Sweden/ online directory. SMART Yellow Pages, About DIRare, Search in Business Category. From online directory . จากคุณ : online directory main - [ 28 พ.ค. 49 03:13:35 A:61.222.129.20 X: ]