.....ถนนคอนกรีตริมทะเลสาบเลอมังในเวลาตีห้ากว่านั้นไร้ผู้คน แสงเรืองรองของอรุณรุ่งเริ่มจับขอบฟ้าระหว่างหุบเขา แต่ดวงจันทร์ยังคงทอแสงนวลเหนือฟากฟ้าฝั่งทิวเขาแม้ว่าจะถูกบดบังด้วยปุยเมฆบางเบา ท้องน้ำสีครามแลเห็นเงาสะท้อนของยอดเขามองบลังค์ซึ่งมีหิมะขาวโพลนปกคลุม ฝูงหงส์ว่ายอย่างอิสระริมตลิ่ง บางตัวขยับปีกโก่งคอเรียวยาวด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง
.....เรือยอร์ชจอดเรียงรายอยู่ริมน้ำตามแนวยาวของท่าจอดเรือ หลายลำคลุมด้วยผ้าใบสีขาวเหลือแต่เสากระโดง บางลำมีธงแดงกากะบาดสีขาวกลางผืนโบกไสวตามแรงลมอยู่ที่ยอดเสา เรือส่วนใหญ่มีราคาแพงมากเพราะเป็นเครื่องแสดงฐานะของชาวสวิส
.....ลมเย็นยะเยือกโชยแผ่วมากระทบกิ่งเชสนัทที่ไร้ใบ ก้านหงิกงอคล้ายมะเหงกของมันยังมีหยดน้ำค้างเปียกชุ่มเกาะอยู่ ดอกไฮเดรนเยียสีฟ้าอมม่วงแย่งกันชูช่ออยู่ในสวนหย่อมริมทาง ต้นหลิวสูงใหญ่แผ่กิ่งก้านปล่อยให้ใบย้อยแกว่งไกลตามลม ไม้ดอกนานาพรรณเริ่มเบ่งบานอวดโฉมรับอรุณ
.....หุ่นมัดด้วยฟางและกิ่งสนเป็นรูปปีกาซัสขนาดเท่าตัวคนเด่นเป็นสง่าอยู่กลางทางเท้า ในขณะที่หุ่นโพไซดอนยืนถือสามง่ามน่าเกรงขามถูกตั้งอยู่ที่ระเบียงริมตลิ่งแลดูเหมือนกำลังปกป้องพื้นน้ำ สัตว์ประหลาดในจินตนาการมีหัวเป็นสิงห์มีหัวแพะงอกอยู่กลางหลังแต่มีหางเป็นงูชวนให้ฉงนถูกจัดวางไว้กลางสวนหย่อมริมทาง เทศกาลหุ่นฟางปลายฤดูหนาวของเมืองมองเทรอซ์ผ่านไปได้ไม่กี่วันนี้เอง จึงยังมีหุ่นอีกหลายตัวตั้งแสดงอยู่ที่ถนนริมทะเลสาบแห่งนี้
.....มองจากถนนคนเดินเส้นนี้จะเห็นทางรถไฟบนเสาคอนกรีตขนาดใหญ่เลื้อยลัดเลาะริมหน้าผาจนลับเหลี่ยมเขา ยอดโบสถ์แหลมแบบสวิสบนเนินเขาสะท้อนแสงตะวันแรกของวันแวววับตัดกับสีขาวของสายหมอก ทิวไม้ชายเขาหลายต้นยังไร้ใบ ฝูงนกกำลังบินลัดฟ้ามุ่งตรงสู่ผืนน้ำ แสงจันทร์บนฟากฟ้าเหนือยอดเขามองบลังค์ค่อยๆจางลง เพราะถูกบดบังด้วยแสงสีชมพูแสดของรุ่งเช้าที่กำลังมาเยือน
.....ไฟส่องสว่างริมทางเท้าดับแล้ว แต่ไฟสนามของโรงแรมยังสว่างไสว ทำให้มองเห็นสวนแบบฝรั่งเศสที่จัดอย่างมีรสนิยมพร้อมชุดเก้าอี้สนามหรูหรา ถัดจากสวนแลเห็นป้ายไฟกระพริบและประตูทางเข้าคาสิโนของโรงแรม
.....หมอสันต์เดินทอดน่องไปตามถนนอย่างมีความสุข เขาเดินมาจากวงเวียนด้านสุดของถนนผ่านหน้าคาสิโนไปทางท่าเรือ ลมเย็นยะเยือกพัดต้องตัวเขาพร้อมกับหยดน้ำค้างจากกิ่งของต้นแมกโนเลียที่ปลูกไว้ริมถนน ใบหน้าเอิบอิ่มประดับด้วยรอยยิ้มบนมุมปากของเขาเกิดจากความปิติภายใน วันนี้เขามีนัดสำคัญ มันเป็นนัดที่เขารอคอยมานาน
.....ในความเงียบสงบหมอสันต์ฮัมเพลงเบาๆ เนื้อเพลงบรรยายถึงสายลมและดอกไม้แรกแย้ม สตรอเบอรี่รสหวานหอมกับไวน์รสดี วันนี้ที่แสนสุขกับหวานใจและล้านๆครั้งของวันพรุ่งนี้ที่จะผ่านมาเยือนพร้อมกับความพึงใจ เขาสูดหายใจลึกๆเพื่อสัมผัสสายลมที่แสนบริสุทธิ์ของทะเลสาบแห่งนี้ เบื้องหน้าเป็นม้ายาวสีขาวหันหน้าเข้าสู่ทะเลสาบ มันตั้งอยู่ระหว่างร่มไม้สองต้น เขาได้ยินเสียงร้องเบาๆของนกบนต้นไม้ซึ่งเป็นสัญญาณว่าวันใหม่ของชีวิตกำลังเริ่มต้น
......หมอสันต์นั่งลงบนม้ายาวตัวนั้นแล้วทอดสายตาออกไปยังทะเลสาบและเทือกเขาเบื้องหน้า เขาขยับหมวกไหมพรมสีดำให้เข้าที่แล้วซุกมือที่สวมถุงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแจ๊กเก็ตสีดำ จากนั้นค่อยๆเอนหลังลงอย่างผ่อนคลาย ถึงแม้ม้านั่งจะยังชื้นอยู่แต่เขายินดีที่จะนั่งรออยู่ที่นี่ ไออุ่นจากลมหายใจพวยพุ่งออกมาบดบังวิวที่งดงามเป็นระยะ เขามองมันจางหายไปช้าๆอย่างสุขใจ
..... หมอสันต์เคยมาที่นี่ครั้งแรกเมื่อยี่สิบปีที่แล้วในปลายเดือนมีนาคม มันเป็นช่วงเวลาที่กำลังจะออกจากฤดูหนาวเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ สายฝนของช่วงต่อระหว่างฤดูโปรยปรายในขณะที่เขากำลังล่องเรือกลางทะเลสาบ สายรุ้งประดับบนท้องฟ้าเหนือหุบเขาที่มีหิมะปกคลุมเป็นภาพที่ตรึงตาฝังใจหมอสันต์มายาวนานตลอดชีวิต