ตอนที่ 6 ยอดนักฆ่า
ชายในชุดกิโมโนชุดขาว รูปร่างสูงใหญ่ เดินอย่างสง่างามดุจ ซามูไร ผู้เด็ดเดี่ยว แต่ล่ะก้าวบนทางเดินของโรงแรมหรูระดับห้าดาวเป็นไปอย่างมีระเบียบ ด้วยท่าทีขึงขัง ในมือขวาถือกระเป๋าหนังสีดำขนาดใหญ่ไว้ ชายผู้นี้เดินมาเรื่อย จนกระทั้งถึงห้องพักหมายเลข ห้า ศูนย์ ห้า จึงหยุดนิ่ง และมองที่ประตูอย่างใจจดใจจ่อ
ในจิตใจของชายผู้นี้ได้เสมือนมองทะลุผ่านประตูเข้าไป ภายในห้อง มีเพียงมังกรร้ายสีดำ ขนาดมหึมา
มือของซามูไรที่จับลูกปิดประตูถึงกับสั่นเทา จนต้องถอดหายใจอย่างแรง และคิดในใจว่า "นี้คือเวลาที่แกรอคอยไม่ใช่เหรอ" ขาที่นิ่งสนิท จึงค่อยๆ เขยิบก้าวเดิน มือที่จับลูกปิดจึงหมุนเปิดประตูเข้าไปได้
ภายในห้องตกแต่งแบบญี่ปุ่น ที่ดูเรียบ ๆ สิ่งที่สะดุดตามีเพียง กระดานหมากแบบมีขา และ ชายในชุดหนังสีดำ ซึ่งย่อมไม่ใช่ใคร ไก นั่นเอง
"นี้ สิบล้านเยน ที่ คุยกันไว้" ซามูไรชุดขาว วางกระเป๋าหนังสีดำ ไว้ข้างกระดาน ก่อนจะนั่งลงต่อหน้ากระดานไม้ญี่ปุ่น
"ชนะตั้งหลายรายการ เงินแค่นี้คงไม่เสียดายสินะ ซากาอิ ยอดนักฆ่า" ไกพูดพร้อมยิ้มเย้ย
"อย่าเปลื้องน้ำลายท่านเลย ความอับอายที่เคยเกิดขึ้น จะต้องจบลงบนกระดานนี้" ซากาอิ กล่าวด้วยเสียงแข็งกร้าว
ในมือขวาของซากาอิค่อยๆ หยิบหมากดำขึ้นจากโถหมาก พริบตานั่น ภาพในอดีตก็เวียนวนเข้ามา ภาพแห่งความพ่ายแพ้แบบจูโอชิ ในการแข่งขันรายการใหญ่ต่อไกแบบไม่มีทางสู้ รอยยิ้มแบบเย้ยหยันของไก ความเจ็บช้ำ พริบตาเดียวกันนั่นภาพต่าง ๆ ต่างแหลกละเอียดดุจกระจกแตกสะบั่น
เปรี๊ยะ !!!!! หมากดำได้กระแทกลงบนกระดานด้วยเสียงอันดัง ซากาอิ ลงหมากแล้ว ด้วยสีหน้าแววตา ไร้ซึ่งความลังเลอีกต่อไป
"แววตา ท่าทางแบบนี้ คงเตรียมตัวมาอย่างดีเพื่อแก้มือกับฉันสินะ" ไก กล่าวจบก็ลงหมากขาวที่มุม
ทั้งคู่ต่างวางหมากอย่างรวดเร็ว ถึงแม้นระหว่างเกมจะมีแต่การปะทะหมากและต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าฝ่ายใดจะลดความเร็วในการลงหมากไปเลย พลังการอ่านหมากของทั้งสองนับว่าสูงส่งนัก ภาพในหัวของทั้งสองมีเพียง ความเป็นไปได้ต่าง ๆ ในการเดินหมากดำแหน่งต่าง ๆ ซ้อนไปมาอย่างซับซ้อน
การต่อสู้ยังคงมีอยู่เป็นระยะ ๆ ทั้งคู่มีพื้นที่ไม่มากนัก ไกจึงเดินหมากเปิดมุม อย่างมั่นคง แต่พริบตานั่นเอง แววตาของ ซากาอิ เปลี่ยนไปและยื่นมือขวาลงหมากดำอย่างดุดันดุจมังกรทะยาน
"สังหารไร้สุ่มเสียง!!!!!" หมากตานี้นับว่าเผ็ดร้อนนัก เป็นตาเดินที่ขู่ตัด อย่างรุนแรง แต่ถ้าขาวเชื่อมก็จะเสียรูปร่างหมากไป และต้องดิ้นร้นอย่างมากเพื่อเอาชีวิตรอด
"ยอดเยี่ยม!!!! สมกับเป็นหนึ่งในสิบสุยอดแห่งยุค" ไกกล่าวพร้อมกับตบขาตัวเองอย่างแรง ด้วยความสะใจ ก่อนจะวางหมากขาวสร้างพื้นที่ โดยไม่สนใจความเป็นตายนั้น และก็เป็นหมากดำที่จำต้องตัดหมากกินเพราะขาวล่ะมืออย่างไม่ใยดี
ทั้งคู่ยังคงเดินอย่างรวดเร็วต่อไป หมากขาวมีพื้นที่ใหญ่ในขณะที่ดำมีพื้นที่จากการที่ได้จับหมากขาวกินได้จำนวนหนึ่ง ทั้งคู่เดินอย่างรวดเร็วต่อไปจนถึงระยะปิดเกม ซึ่งมาถึงตอนนี้แทบจะรู้ผลชัดเจนแล้วว่าใครชนะ
"ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ" ซากาอิ ยอดนักฆ่า หัวเราะอย่างได้อารมณ์ ในขณะที่ไก มีแววตาเศร้าเล็กน้อย
กระดานนี้แพ้ชนะกันด้วย จูโอชิ จึงไม่ต้องนับคะแนน
ไกลุกขึ้นยืนพร้อมหยิบกระเป๋าหนังสีดำในมือข้างขวาด้วยแววตาที่ยังคงเศร้าอยู่
"สาแก่ใจเหลือเกิน ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ" ซากาอิ กล่าวไปหัวเราะไป
"จริง ๆ แล้วสิ่งที่ท่านต้องการในวันนี้ย่อมไม่ใช่การล้างแค้น แต่ต้องการ ให้ข้าย้ำแค้นมากว่าใช่หรือไม่" ไก กล่าวเรียบ ๆ
"แล้วท่านล่ะ มีความสุขหรือ ที่หาคู่แข่งด้วยไม่ได้ ในขณะที่ข้ายังคงมีท่านเป็นจุดหมายอันยิ่งใหญ่" ซากาอิ กล่าวอย่างรื่นรมณ์
ไก นิ่งสงบ และค่อยๆ เดินจากห้องนั่นไปอย่างเปลี่ยวเหงา ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยากเข้าใจ
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 48 04:04:45
แก้ไขเมื่อ 16 ก.ค. 48 04:03:05
จากคุณ :
Bluejade
- [
16 ก.ค. 48 04:00:58
]