จะลุกนั่งเดินนอนไม่คลายผ่อน         ครั้นลงนอนยังไม่หลับอาภัพหนา
ประดุจดั่งตัวเรานี้ทุกข์ยากมา                    สุดสายดาไม่มีเว้นซึ่งทุกข์ตรม
         มีเรื่องทุกข์ขมขื่นใดก็หาไม่            สุกสบายก็เสพล้นเกินเหมาะสม
ได้แต่คิดมากความตามอารมณ์                  ให้ขื่นขมตรมจิตผิดอุรา
         หรือมีเรื่องรางร้ายให้บอกเหตุ          เกินสังเกตระแวดวังให้แน่นหนา
ยิ่งคิดหนักถึงเรื่องนี้ในแววตา                     หรือเพียงว่าคิดไปเองไม่เกรงตน
         ทั้งปวดหลังปวดไหล่คล้ายเป็นหวัด    เพียงสัมผัสก็หนาวไปถึงขุมขน
อีกเนื้อตัวก็เมื่อยล้าเกินจะทน                     เปรียบดั่งคนแก่เฒ่าใกล้เข้าโลง
         เป็นอะไรใครที่รู้โปลดช่วยบอก         ช่วยสำรอกทุกข์คลายดุจใจสงฆ์
ไม่เจ็บทุกข์เศร้าโศกปล่อยโลกปลง             วางทุกข์สิ่งเหมือนดั่งองค์พระศาสดา
        คิดดั่งนี้ก็ต้องเดินตามดำรัส               ไม่ข้องขัดเพียงพอให้สร่างสา
ไม่คิดมากเรื่องรักโลภโกรธหลงนา               จะได้มาซึ่งความจบสงบลง
        แต่หามีใครบนโลกทำได้ไม่               สุขสบายจนตัวตายเป็นผุยผง
จะเกิดใหม่สักร้อยชาติให้ขลาดปลง              แต่ทีหลงงมงายใยไม่กลัว      
       ขอชาวไทยคร่ำครวญช่วยกันคิด           เศรษฐกิจตกถึงภัยใครหนักหัว
มิใช่เพียงเราหรือที่จะกลัว                         ประมาณตัวรู้จักเจียมเสงี่ยมกาย
       ใครจะรวยขอให้เป็นเรื่องของเขา        ทำตัวเราให้พอดีเถิดมิสาย
รู้จักกินรู้จักใช้จะสบาย                             ไม่ขวนขวายหามากลำบากตน
       แค่พอดีมีกินและเหลือเก็บ                 คงไม่เจ็บถึงใจให้สับสน
ใครโกงกินบ้านเมืองให้อับจน                     ภาษีคนตาดำๆยังทำลง
       โปรดช่วยเห็นแก่พี่น้องทำลำบาก        พวกท่านลากทางโน้นทีทางนี้หลง
ทั้งส่วยเล็กส่วยน้อยค่อยๆปลง                   ประเทศคงจะเจริญเผชิญกรรม
       ถึงบทนี้เกรงว่าพี่จะมีภัย                    กลอนพาไปอย่าถือสาคิดว่าขำ
แต่บางข้อบางตอนอยากให้จำ                    นำไปทำปฏิบัติจะปัดภัย
       อย่างน้อยๆก็ให้เห็นแก่ทูลเกล้า            กษัตริย์เราท่านลำบากยากเหลือหลาย
หมดศึกรบต่างบ้านเมืองยังมิวาย                 ต้องมาคลายปราบขบถปลดชาติไทย
       แล้วตอนหน้าเราจะมารำพันอีก           ให้มันฉีกแนวคิดจิตพิษัย
พูดให้มันหายซีม่าโรชั่นไง                         เอ๊ะยังไงก็ให้หายคันปากเอย