ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 14  บทสรุปฝีมือของโอโนะ ภายในห้องสีขาว ที่ตกแต่ง แบบเรียบ ๆ  แต่ดูสวยงาม และความเป็นระเบียบของข้าวของเครื่องใช้ทำให้ห้องสีขาว นี้ดูน่าอยู่อย่างมาก ภายในห้องไม่มีอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าอะไรมากมายนัก จะมีก็แต่เพียง คอมพิวเตอร์แบบโน๊ตบุ๊คเครื่องหนึ่งที่หญิงสาวเจ้าของกำลังใช้อย่างเพลิดเพลิน นิ้วยาวเรียว สวยบนมือที่ดูขาวนิ่มนวล กำลังบังคับ เมาส์ สีขาว อย่างว่องไว ดวงตาโตสวยจับจ้องบน กระดานหมากล้อมที่ปรากฎบนจอคอมฯ อย่างไม่กระพริบ ก่อนจะค่อย ๆ เอนหลังพิงพนัก และบิดเอว อันบาง ของเธอ ด้วยท่าทีที่ดู น่ารัก ไม่เบา สาวน้อยผู้นี้ แต่งตัวง่าย ๆ  กางเกงขาสั้น และเสื้อยืด สีชมพู ที่ดูสบาย ๆ แต่กลับรับกับผิวขาวนวลของเธอ อย่างน่ามอง เธอค่อย ๆ หยิบปิ่นปักผม สีดำยาว บนโต๊ะ มาคาบไว้บนริมฝีปากชมพู ก่อนจะ ใช้สองมือ รวมผมยาวดำ อย่างนิ่มนวล แล้วจึงหยิบปิ่นปักผมเอาไป เสียบผมไว้อย่างน่าดู ก่อนจะกลับไปตั้งสมาธิกับกระดานบนจอคอมฯ ของเธอ "พี่เข้าไปได้ไหม" เสียงผู้ชายดังลอดผ่านหน้าประตูของหญิงสาว "ได้ค่ะ พี่ รีบ ๆ เข้าเลยมีอะไรจะให้ดู" สาวน้อยหน้าสวย ตอบเสียงใส ชายในชุดเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนส์สีดำ รูปร่างสูง ผอม แก้มตอบเล็กน้อย แววตาเรียวยาว รับกับคิ้วที่บางยาว  หน้าตาคมคาย อายุไม่น่าเกินสามสิบ ค่อย ๆ กว่าเดินอย่างเรียบ ๆ เข้ามาในห้องน้องสาวอย่างเงียบ ๆ "ถ้าพี่เป็นหมากขาว พี่จะรอดไปได้ไหม" สาวน้อย ถามอย่างรวบรัด ชายหนุ่ม ก็ค่อย ๆ มองหมากบนกระดาน ที่แท้ หมากกระดานนี้ คือ ไก เล่นกับ มืออาชีพ โอโนะ นั่นเอง และหมากที่ สาวน้อยถาม ก็คือ หมากขาวที่บุกเข้ามาอย่างดุดันเหมือนเป็นคนล่ะคน ชายผู้แต่งกายสีดำ ก็มองอย่างละเอียดก่อนจะตอบกลับไปว่า "ถ้าพี่เป็นขาว มันต้องรอดได้อย่างแน่นอน ยุน อัน อย่าลืม สิว่าพี่คือหนึ่งในสิบสุดยอด ลี จี ชิน ผู้ไม่ตาย" "จะเป็นไปได้ไง พี่ มันจะรอดยังไง" ยุน อัน กล่าว พร้อม ต่อย แขน พี่ชายเบา ๆ "ขาวจะต้องลง P3" หลังจาก จี  ชิน กล่าวจบ ขาวก็ลง จุด P3 แม่นดุจตาเห็น พอดำตอบรับ จี ชิน ก็กล่าวต่อไปว่า  "R2" พอกล่าวจบ ขาวก็เดินจุด R2 จริง ๆ "S3" หลังกล่าวจบ ขาวก็ลง S3 ประดุจเดินตามคำบอกของ จี ชิน ก็ไม่ปาน "Q1",  "Q2",   "S2", พริบตาเดียว หมากขาวก็สร้างรอบร่างที่ดีได้ "ไม่รอดหรอกพี่ จี ชิน ถ้าหมากดำทำลายห้องที่ S1 ขาวก็ไม่ได้สองห้องแน่นอน" หลัง ยุน อัน กล่าวจบ มืออาชีพโอโนะ ก็ลง S1 ด้วยสีหน้าที่ดุดัน หมายจับกินหมากขาวทั้งกลุ่มให้ได้ "คนที่อยากจับกิน มักจะถูกจับกิน เพราะความอยากจับกินของตนเสมอ จำไว้นะ ยุน อัน"  จี ชิน กล่าวต่อเนื่องไปทันทีว่า "ตัดที่ O7" พริบตานั้นเอง หมากขาวก็วางตัดที่ O7 แบ่งดำเป็นสองฝั่งทันที ทำให้การต่อสู้ครั้งนี้ เรียกได้ว่า กำหนดผลแพ้ชนะทันที หมากดำและหมากขาว ไล่ล่ากันอย่างสนุก "พลิกตายกลายเป็นฟื้น"   จี ชิน กล่าว  "M 2" ในขณะที่ผู้ถือขาวก็ลงจุด M2 เช่นกัน ซึ่งเป็นหมากเด็ดอันจะทำให้ ในภายภาคหน้า หมากขาวจะเร็วกว่าหมากดำไปหนึ่งลมหายใจ  เกมจึงกลับด้านทันที หมากขาวแทนที่จะตายในมุม กลับกินกำแพงดำด้านหนึ่งรอดออกไปได้ พริบตานั้น มืออาชีพ โอโนะ หน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด "White won by resign" ไม่นานนัก หมากดำ ก็ต้องขอยอมพ่ายแพ้ ไปอย่างเจ็บปวด "พี่ว่าคนถือหมากขาว จะใช่ ไก มืออาชีพในตำนานไหม" ยุน อัน กล่าวเสียงใส จี ชิน เลื่อนเมาส์ไปมา คลิ๊กนั่น คลิ๊กนี้ ไปเรื่อย ก่อนจะย้อนหมาก ไปดูตั้งแต่ตาเดินแรก จนกระทั้ง จบเกมแล้วจึงหันกลับมาตอบคำถามน้องสาวตนว่า "โอโนะ ย่อม ไม่ใช่ผู้ที่จะเทียบสิบสุดยอดได้ในขณะนี้"   "ส่วนผู้ถือหมากขาว........" จี ชิน เหมือนจะกล่าวอะไรเพิ่ม แต่ก็พลัน ปิดปากเงียบจน น้องสาวคนดี รอคำตอบไม่ไหวจึงกล่าวเร่งพี่ชาย "พี่ จี ชิน อย่ามั่วแต่ อ่ำ ๆ อึ้ง ๆ สิตอบคำถามน้องมา" "หมากขาวจะว่าไม่ใช่ ไก ก็ได้ จะว่าใช่ไก ก็ได้ ไม่รู้จะกล่าวอย่างไรดี" "พูดไรไม่เห็นรู้เรื่องออกไปเลย" ยุน อัน ผลัก พี่ชายเบา ๆ หยอกเล่นตามประสา พี่น้อง จากคุณ : Bluejade - [ 18 ก.ค. 48 06:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 15 จอมปราชญ์หมากล้อม ภายในห้องเล็ก ๆ ณ มุมหนึ่งของสมาคมหมากล้อมมืออาชีพภาคพื้นเอเซีย ภายในห้องไม่มีอะไรมากนัก มีเพียง คอมพิวเตอร์ และ ชายสองคน ชายผู้หนึ่งได้กุม ศีรษะของเค้าด้วยมือทั้งสองข้าง แววตาช่างดูปวดร้าว ใบหน้าที่ยู้ยี้ แสดงอาการอันรวดร้าว สุดจะทน "มืออาชีพ โอโนะ ครับ ถึงคุณ จะแพ้ แต่อีกฝ่ายเป็นถึงมืออาชีพในตำนาน เพราะอย่างนั้นคงไม่เป็นไรหรอกครับ" ชายในชุดสูท ที่ดูเหมือนพนักงานของสมาคมฯ  พยายามกล่าวปลอบใจ ชายผู้ระทมทุกข์ ตูม!!!!! มืออาชีพ โอโนะ ทุบกำแพงด้วยกำปั้น อย่างหนักหน่วง ทำเอา เจ้าพนักงานสมาคมฯ ถึงกลับปิดปากเงียบไม่กล้ากล่าวอะไรอีก "ทำไม!!!!!!!!" มืออาชีพโอโนะ ตะโกนสุดเสียงอย่างไม่อาย เพื่อระบายความเจ็บช้ำ สิ้นเสียงของโอโนะ ชั่วครู่ ก็มีเสียงเปิดประตูดังมาจากทางด้านหลัง ทำให้ โอโนะ ต้องเหลียวไปมองด้วยสายตาอันเกรี้ยวกราด และไม่พอใจที่มีคนจะเข้ามาภายในห้อง ผู้เดินเข้ามา เป็นชายวัยกลางคนในชุดสูท เดินเข้ามาเป็นคนแรก เค้าเป็นหนึ่งในกรรการของ สมาคมฯ และเมื่อชายคนนั้นเห็นสีหน้า แววตาของ โอโนะ ถึงกับ ผงะ ไปด้านหลังเล็กน้อยด้วยความตกใจ ก่อนที่ชายแก่ที่เดินตามมาทีหลัง จะเดินเข้ามาตบบ่า ชายคนแรกเบา ๆ เพื่อให้ผ่อนคลาย ชายแก่ ที่เดินเข้าห้องมาเป็นคนที่สอง มาด้วยบุคลิก ท่าทางการเดิน ดูสง่างามราวกับ เทพก็ไม่ปาน แม้นจะสูงวัยจนผม เครา ขาว ไปหมด แต่ ใบหน้ากลับดูเปล่งปลั่ง แววตาดูเข็มแข็งและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน และยิ่งชุดกิโมโน ที่สวมใส่ ยิ่งขับให้ชายผู้นี้ ดุจเทพก็ไม่ปาน ทันทีที่ชายผู้นี้เข้ามาในห้อง บรรยากาศ ล้วนเปลี่ยนไปสิ้น เจ้าพนักงานฯ ที่ยืนข้างโอโนะ ก้มโค้งคาราวะแทบหัวจะแตะพื้น ด้วยความเคารพสุดประมาณ มืออาชีพโอโนะ ที่กำลัง เกรี้ยวกราดกลับสงบนิ่ง ก้มคาราวะ ชายแก่แทบไม่ทัน สีหน้าที่ปวดร้าว กลับเปลี่ยนเป็นยินดีไปได้ "สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ อิเอนากะ" มืออาชีพ โอโนะ กล่าวทักทายด้วยเสียงอันเคารพยิ่ง เพราะ ท่านอิเอนากะ ก็เป็นหนึ่งในสิบสุดยอด "จอมปราชญ์ หมากล้อม" และ ด้วยคุณวุฒิ วัยวุฒิ แม้นแต่ สิบสุดยอด ท่านอื่น ๆ ยังยอมรับนับถือ ให้ความเคารพอย่างยิ่ง "โอโนะ เมื่อครู่ ใย  ถึงมีสีหน้ารันทด ยิ่ง" อาจารย์ อิเอนากะ ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย อีกทั้งจำชื่อสกุล โอโนะ ได้อีก ทำเอาเจ้าตัวถึงกลับปลื้มปิติ ยิ้มแก้มปริ "ไม่มีอะไร หรอกครับเพียงแต่ผมพ่ายแพ้ฝ่ายตรงข้ามจึงเจ็บใจ" โอโนะ กล่าวตอบ "แพ้ มิใช่ ดี หรอกหรือ จะได้รู้ข้อบกพร่องของตน" "ครับ แต่มันก็อดเจ็บใจไม่ได้ที่ยังไม่เก่งพอจะเอาชนะได้" "ถ้าเช่นนั้น พ่อหนุ่มอยากเก่งกว่านี้หรือไม่" ชายแก่ถามอย่างจริงจรัง "ผมต้องการเก่งยิ่ง ๆ กว่านี้ครับ" โอโนะ ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่กระตือรือร้นอย่างยิ่ง "อย่างนี้ดีไหมล่ะ? เจ้าก็มาเป็น ลูกศิษย์ สำนักข้า" โอโนะ พลันยิ้มแก้มปริ แต่พอนึกบางสิ่งขึ้นได้ก็พลัน เก็บรอยยิ้มแล้วกล่าวไปเรียบ ๆ ว่า "ผมเป็นศิษย์ ของ อาจารย์ซากาอิ อยู่แล้ว หากจะย้าย สำนัก คิดว่าคงดูไม่ดี น่ะครับ" "อย่าพึ่งคิดมาก ๆ เราก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้เจ้ามาเป็นศิษย์ ประจำ เราเพียงเสนอแนะให้เจ้า มาที่สำนักเรา อาทิตย์ล่ะวัน สองวันก็พอ แล้วยังไงเราจะคุยกับซากาอิ ให้เองรับรองไม่มีปัญหา" "ครับผม ถ้าอย่างนั้น ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะครับ" โอโนะ กล่าวด้วยน้ำเสียงปิติ ยินดียิ่ง พร้อมกับนึกในใจว่าจะต้องล้างแค้น ไก ให้จงได้ "ถ้าเช่นนั้น พรุ่งนี้ เจ้าไปหาเราที่สำนักของเราได้เลย" ชายแก่ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ก็จะหันหลังเดินออกจากห้องไป จากคุณ : Bluejade - [ 18 ก.ค. 48 06:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3602372/W3602372.html ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3604672/W3604672.html ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3606818/W3606818.html ตอนที่ 3 - 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3608846/W3608846.html ตอนที่ 6 - 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3610561/W3610561.html ตอนที่ 10 - 12 จากคุณ : Bluejade - [ 18 ก.ค. 48 06:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อิอิ แอบปล่อยไก่ หัวข้อเขียนแค่ตอนที่ 13 - ลืม เขียนต่อว่าถึงตอน 15 อะครับ ขอบคุณคุณ scottie และ คุณ รสา ที่เข้ามาโพสตอบทุกวันนะครับ จากคุณ : Bluejade - [ 18 ก.ค. 48 06:38:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 น่าจะมีรูปตารางหมากล้อมด้วย เขียนเป็นตัวหนังสือนึกภาพตำแหน่งไม่ออก จากคุณ : egotech - [ 18 ก.ค. 48 09:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แหม เล่นต้องชนะอย่างเดียวหรือไง จากคุณ : scottie - [ 18 ก.ค. 48 16:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เล่นไม่เป็น จะอ่านรู้เรื่องมั้ยนะ จากคุณ : ทิม - [ 18 ก.ค. 48 20:48:53 A:202.176.143.218 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 นั่นน่ะสิคะ มันก็ต้องมีแพ้มีชนะสลับกันบ้างแหล่ะค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 19 ก.ค. 48 17:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนที่ 16 - 18 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3614439/W3614439.html จากคุณ : รสา รสา - [ วันอาสาฬหบูชา 23:28:43 ]