เพื่อนใจ : ความรักก่อตัวจากความใกล้ชิด โดยมีคำว่า เพื่อน เป็นเดิมพัน
****************
เพื่อนใจ
ผมมองทะเลที่อยู่ตรงหน้าอย่างทอดอาลัยตายอยาก สมองของผมไม่ยอมรับรู้ภาพทิวทัศน์นี้เลย มีแต่มึนงงและสับสนไปหมด
"เฮ้ย...ไอ้เคน เลิกทำหน้าเซ็งโลกได้แล้ว ฉันเบื่อกับหน้าแกเต็มที อะไรวะมาหาฉันแต่ละครั้งเอาแต่หน้าที่ซังกะตายนี่แหละมาเสนอ"
ผมหันไปมองเจ้าของเสียงแว้ดๆ นั่นนิดหนึ่ง...ที่จริงตัวมันก็ไม่สูงหรอกหรือเมื่อเทียบกับผม ตัวมันเสมออกผมเองเมื่อมายืนชิดกัน แต่เวลาผมนั่งมันยืนยังงี้ทำให้ผมต้องเงยหน้าซะสุดๆ ...หน้ามันอ่อน - - ใสยังกะเด็กทารก แต่ให้ตายเถอะ ไหงมันขี้บ่นยังงี้วะ.. ผมนึกในใจ
"เรื่องของฉันน่า เอ็งมาหนักอะไรด้วย"
"เรื่องของแก..ชิชะมากไปแล้วนะ งั้นเอ็งเสือกมาหาข้าทำไม"
เอากับมันสิ.. มันเห็นว่าผมไม่กล้าเตะมันรึไง? ที่จริงไม่กล้าเตะมันจริงๆ นั่นแหละ ก็มันเป็นผู้หญิง แถมตัวก็ยังเล็กกว่าผมอีก เหตุผลปลีกย่อยนี่แหละที่ทำให้ผมง้างขาไม่ขึ้น ท้ายสุดก็ลงอีหรอบเดิมอีกนั่นคือ ยอม...ยอมแพ้กับเสียงเคืองๆ ของมัน!
"เออๆ.. ฉันยอมแพ้ ขี้เกียจเถียงกับเอ็ง เห็นใจฉันหน่อยซิวะ ดิว คนอกหักเอ็งจะให้หน้าบานเป็นจานเชิงรึไง"
"เออ.. ทำยังงั้นได้ก็ดี อะไรวะอกหักได้อกหักดี ไม่เซ็งบ้างรึไง"
"เซ็งซิวะ ใครบ้างไม่เซ็ง ไม่มีใครอยากอกหักหรอกโว้ย แต่มันเหตุสุดวิสัย"
"นี่ขนาดสุดวิสัยนะ สองเดือนอกหักครั้งเป็นอย่างต่ำ ฉันละทุเรศกับเอ็งจริงๆ ถ้าเอ็งลดสถิเคนลงบ้างนะ ฉันว่าเอ็งมีค่าขึ้นอีกเยอะ"
"มีค่าสำหรับเอ็งแล้วมีประโยชน์อะไร เอ็งจะยอมเป็นแฟนฉันเหรอ"
"...
"นั่นไง.ก็เปล่าทั้งเพ แล้วเอ็งจะเสือกกับเรื่องข้าทำไม"
"ชะ..ไอ้เคนวอนตีนแล้วไหมล่ะ จะไม่ให้ข้าเสือกกับเรื่องเอ็งได้ไง ก็ทีหัวเอ็งยังซุกอยู่บ้านข้า อะไรวะไม่เคยซึ้งในบุญคุณ เอ็งอกหักซมซานมาแต่ละครั้ง ใครล่ะที่ให้ที่พักเอ็ง ไม่เคยบ่นไม่เคยไล่ ยังงี้จะไม่ให้ข้าเสือกอีกเหรอ"
ฟังมันพูดซิ นี่ขนาดไม่บ่นไม่ไล่นะยังขนาดนี้ ถ้ามันทั้งบ่นทั้งไล่จะขนาดไหนวะ เฮ้อ..แล้วมันจะรู้ตัวไหมนะว่ากำลังไล่ผมทางอ้อมอยู่
ผมได้แต่โคลงศีรษะอย่างระอา ไม่มีอารมณ์จะโต้เถียงกับมัน ได้แต่นั่งนิ่งเงียบ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ครั้งนี้อกหักเป็นครั้งที่เท่าไหร่ ผมก็จำไม่ได้ เพราะมันบ่อย...บ่อยมาก บ่อยจนผมจำไม่ได้ อย่างที่ดลยาเคยว่า "หักเป็นอาจิณ" แต่ทั้ง ๆ ที่หักบ่อยนี่แหละ ผมก็ไม่เคยชาชิน ไม่เคยเข็ดหลาบกับมันสักครั้ง มีอาการเพียงแค่มึนๆ ชาๆ
บางครั้งผมก็แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันว่า.. ผมหล่อจริงดังคำชมของพวกสาวๆ หรือไม่ เพราะผมจีบใครไม่เคยติด อกจึงเดาะอยู่บ่อยๆ ไอ้ดิวมันอาจจะเซ็งผมแล้วจริงๆ ก็ได้ เพราะแต่ละครั้งที่ผมอกหัก ผมจะมาหามันนี่แหละ มาพร้อมกับหน้าที่บูดๆ เน่าๆ ถึงแม้ปากมันจะร้ายไปนิด แต่มันก็มีน้ำใจกับผมเสมอมา เข้าทำนอง "ปากร้าย แต่ใจดี" อาจเป็นเพราะเหตุนี้ เวลาที่ผมอกหัก ผมจึงมักคิดถึงมันเป็นคนแรก...
............................................
(มีต่อ)
จากคุณ :
สักวัน
- [
20 ก.ค. 48 01:45:09
A:61.90.112.150 X:
]
เพื่อนใจ
