ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 23 กระดานสุดท้าย ยูวว์นั่งคดตัวกอดเข่า ด้วยความเดียวดายภายในส่วนลึกของจิตใต้สำนึกรอบข้างช่างดูดำมืด มืดสนิทไม่มีแม้นแสงใด ๆ  สำหรับยูวว์แล้วที่แห่งนี้มันช่างโหดร้ายยิ่งนัก อ้างว้างยิ่งนัก ยูวว์แทบทนไม่ได้เมื่อต้องคิดว่าจะต้องอยู่ในที่เช่นนี้ถึงหนึ่งปี  สัญญาที่ให้ไว้กับยูเรมันถูกต้องแล้วอย่างนั้นเหรอ?  แต่ถ้าระหว่างพี่น้องแล้ว บางที่ยูวว์อาจต้องจำทนมัน เค้าคิดเช่นนั้น ยูวว์นึกถึงยูเรและเรื่องในสมัยเด็ก ความผูกพันระหว่างพี่น้อง สิ่งนี้กระมังที่ทำให้ยูวว์ กัดฟันทนมาได้กว่าสามวันแล้ว โดยให้ยูเรเป็นผู้ครอบครองร่างของตน ส่วนตัวเองกลับเป็นเพียงแค่จิตที่ถูกซ่อนอยู่ภายใน   ภายในจิตใจอันดำมืดนั่นค่อย ๆ หนาวขึ้น ๆ เรื่อย ๆ หิมะได้ตกลงมา  รอบข้างกลับกลายเป็นน้ำแข็ง ยูวว์ รู้นึกหนาวเหน็บแหละตื่นกลัวยิ่งนัก ยูวว์เหงยหน้ามองหิมะที่ตกลงมา ด้วยความสับสน สองมือของยูวว์ค่อย ๆ ประคองหิมะ ที่ตกลงอย่าช้า ๆ สิ่งที่เห็นกลับน่าตื่นกลัวยิ่งนัก มือของยูวว์ จางลง ๆ ตัวของยูวว์ค่อย ๆ จางลง ๆ สัญชาตญาณ การอยู่รอดของยูวว์เป็นตัวบอกยูวว์ว่า ความตายใกล้มาเยือน เมื่อไรก็ตามที่ร่างจิตหายไป แน่นอนว่าจิตใจของยูวว์ย่อมหายไปด้วย จะไม่มียูวว์อีกต่อไป เหลือไว้เพียงยูเร  ยูวว์ตื่นกลัวสุดขีด ตะโกนร้องด้วยเสียงอันดัง แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาความสนใจใด ๆ จากยูเร ณ ห้องสอบมืออาชีพ สมาคมหมากล้อมมืออาชีพ โลก ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ "ยูวว์ ยิ้มอะไรอยู่คนเดียว การแข่งจะเริ่มแล้วนะ" เจ้าหน้าที่สมาคมฯ กล่าวกับยูเร "ไม่มีอะไรหรอกคุณเจ้าหน้าที่ฯ  แค่นึกถึงคนที่กำลังจะจากไป ฮะ ฮะ ฮะ" ยูเร หัวเราะคิกคัก ก่อนจะหยุดเมื่อเห็นแววตาอันไม่เป็นมิตรของผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของกระดานหมากล้อม ก่อนจะกล่าวต่อไปว่า "รีบ ๆ เดินซะทีสิ จะได้แข่งกระดานสุดท้ายนี้ให้มันจบ ๆ ไป" ยูเรกล่าวกระแทกเสียง "นายเป็นใคร?" เลียมถาม ยูเร อย่างดุดัน "................ฉันก็............ ยูวว์ ไง" ยูเรกล่าวแบบอิดออด "กระดานนี้ฉันจะต้องแข่งกับยูวว์ไม่ใช่นาย" เลียมกล่าวอย่างเกรี้ยวกราดจนกระดานรอบข้างเหลียวหันมาดู หนึ่งในนั้นคืออีกหนึ่งคู่เอก โทรุ ฮายาชิ พบ กับ ฮิโรชิ  ฮายาชิ  ซึ่งแพ้คนล่ะสี่เท่ากับยูวว์ แถมวันนี้คือกระดานสุดท้ายของทุกคู่ ยูเร ก้มหน้า หัวเราะคิกคัก ก่อนจะเงยหน้ามากล่าวเสียงแข็ง "ใช่!!!! ฉันไม่ใช่ไอ้ไก่อ่อนยูวว์ หรอกนะ ฉันคือ ยูเร พี่ของมัน" เลียมชี้หน้ายูเรก่อนจะกล่าวอย่างเย็นชาว่า  "ไม่!!!! ผิดแล้ว!!!! นายไม่ใช่ยูเร และก็ไม่ใช่ยูวว์  นายไม่ใช่อะไรทั้งนั้น!!!! ตัวตนของนายไม่มีอยู่จริง" "?????? ไอ้บ้า!!! ฉันคือ ยูเร!!!! ฉันมีตัวตน!!!!" "ไม่!!!! ผิดแล้ว!!!! ตัวตนของนายคือร่างของยูวว์ สิ่งที่ตัวนายคิดว่าเป็นก็เป็นแค่ ส่วนหนึ่งของจิตใจของยูวว์ ซึ่งอยากให้เป็นยูเร นายมันไม่ใช่อะไรทั้งนั้น" "ไม่!!!!!!!!!!!!!!!"ยูเร กล่าวด้วยเสียงอันดัง "ถ้านายมีตัวตน มีจิตวิญญาณ งั้นแสดงมันออกมาบนกระดานนี้สิ ถ้านายชนะ จะไม่มียูวว์อีกต่อไป จะมีแต่ยูเร เท่านั้น" เลียมกล่าวพร้อมกับวางหมากลงบนจุดตัด "แล้วแกจะต้องเสียใจ" ยูเร วางหมากอย่างรุนแรงที่มุมเพื่อเปิดเกม "กระดานนี้มีอะไรกันเหรอ???" เจ้าหน้าที่สมาคมฯ เดินเข้ามาเพื่อคุมสถานการณ์อันดูวุ่นวาย เลียมจึงลุกขึ้นกระซิบที่ข้างหูเจ้าหน้าที่ว่า "Multiple Personality Syndrome ผมเคยเจอคนที่เป็นแบบนี้มาแล้วในประเทศของผม ไม่ต้องห่วงครับ" หลังกล่าวกับเจ้าหน้าที่จบ เลียมก็กลับมาวางหมากต่อไป พร้อมกลับคิดในใจว่า "เราจะแพ้ไม่ได้ มีเพียงทางนี้เท่านั้นที่จะช่วยยูวว์ได้" ในขณะที่ทุกกระดานได้เริ่มแข่งไปแล้ว แต่ยังคงมีอีกกระดานหนึ่งที่ยังไม่ได้เริ่ม นั่นคือกระดานระหว่าง โทรุ กับ ฮิโรชิ ซึ่งเป็นศึกสายเลือด อีกทั้งยังแพ้เพียงคนล่ะสี่เท่ากัน หากใครชนะจะได้เป็นมืออาชีพแน่นอน ซึ่งมีความหมายอย่างยิ่ง  และยิ่งเมื่อทั้งคู่มีไม้ตายคือป้อมฮายาชิ เหมือน เพราะฉะนั้นการดวลกันจึงเริ่มตั้งแต่การทายหมากเลยทีเดียว "สิบเอ็ดเม็ด คี่!!!" ฮิโรชิ กล่าวอย่างมั่นใจ ก่อนที่โทรุจะค่อย ๆ ปล่อยมือจากหมากเผยให้เห็นเป็นจำนวนคี่ สิบเอ็ดเม็ด "บ้าชิบ!!!" โทรุลอบบ่นในใจ "แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้แข่งเลยนะ โทรุ ฮะฮะฮะ" ฮิโรชิ กล่าวไปหัวเราะไป นับว่าไม่ใช่กิริยาที่ดีเลย "แค่ได้ถือดำไม่ใช่ว่าจะชนะหรอกนะ ผมก็รู้จักป้อมฮายาชิไม่ต่างจากคุณชายหรอกครับ" โทรุกล่าวอย่างหนักแน่น "ถ้ารู้แค่นั้นสงสัยจะไม่พอนะสิ ฮะฮะฮะ" ฮิโรชิ กล่าวจบก็พลันวางหมากลงบนกระดานยึดมุมตามสูตร เปลี่ยนให้โทรุยึดอีกมุมหนึ่ง ก่อนที่ฮิโรชิ จะยึดมุมที่สอง ในตำแหน่งที่ต่างออกไปจากสิ่งที่โทรุเคยเข้าใจ "ไม่เปิดป้อมฮายาชิเหรอ?" โทรุกล่าวพึมพำในใจ ก่อนจะลงหมากขาวยึดมุมที่สอง ถัดจากนั้นพริบตาเดียว ฮิโรชิ ก็หยิบหมากดำเปิดป้อมศึกทันทีพร้อมกับกล่าวว่า "ชินฮายาชิ!!!!!" จากคุณ : Bluejade - [ วันอาสาฬหบูชา 07:22:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 24 ชินฮายาชิ ณ ห้องสอบมืออาชีพ สมาคมหมากล้อมมืออาชีพโลก ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ "ชินฮายาชิ?" โทรุตะลึงงัน ลอบกล่าวทวนคำด้วยความสงสัย  พร้อมกับพิจารณาสามหมากดำที่เรียงกันเป็นแนวป้อมศึก  และยิ่งเมื่อพิจารณาป้อมแบบใหม่นี้ด้วยแนวคิดป้อมฮายาชิแบบเก่า ทำให้ยิ่งตระหนักว่าการวางโครงร่างป้อมแบบใหม่นี้กลับยืดหยุ่นและ สอดสะดับรับกับสูตรมุมต่าง ๆ ที่จะนำไปใช้ได้เป็นอย่างดี อีกทั้งแต่ละหมากกับสร้างสมดุลกันอย่างยอดเยี่ยม "ไม่ต้องแปลกใจไปหรอก เพราะท่านพ่อเพิ่งคิดค้นได้ไม่นาน และจะถ่ายทอดให้แต่เพียงฉันเท่านั้น" คำกล่าวของฮิโรชิ ประดุจดังดั่งสายฟ้าผ่ากลางใจโทรุ ก็ไม่ปาน ทันใดนั้นเองภาพในวัยเด็กของโทรุก็ได้ย้อนกลับปรากฎชัดเจนในความทรงจำอีกครั้ง ภาพของชายวัยสามสิบในชุดยูกาตะ ตัดผมสั้นเกรียน ใบหน้าดูเข้มงวด ยืนอยู่ต่อหน้าโทรุในวัยเยาว์ ที่กุมมือแม่ของตนไว้ "คุณพ่อ" โทรุในวัยเยาว์กล่าวเรียก "เจ้าเรียกข้าได้แต่ว่า อาจารย์ นอกเหนือจากนั้นไม่มี" พ่อของโทรุตอบเสียงแข็ง ทำเอาน้ำตาของเด็กน้อยหลั่งรินอย่างมากมาย ยามใดที่โทรุนึกถึงเรื่องนี้ พลันมีน้ำตาปริม ๆ ที่ขอบตาทั้งสอง ประกอบกับใบหน้าอันปวดร้าวย่อมแสดงอารมณ์เศร้าของโทรุได้เป็นอย่างดี และในขณะที่โทรุกำลังจมอยู่กับอดีตอันไม่น่าจดจำ ก็ได้ถูกดึงความสนใจด้วยเสียงของฮิโรชิ "เดินสักทีสิเพิ่งเดินกันไปได้ห้าตาจะคิดอะไรมากมาย" ฮิโรชิ กล่าวเร่ง "ครับคุณชาย" โทรุกล่าวอย่างกล้ำกลืน เพียงแค่ต่างมารดาศักดิ์กับต่างกันถึงเพียงนี้เหรอ? โทรุพยายามข่มจิดใจให้คิดถึงแต่หมากกระดานเบื้องหน้า คิดถึงความเป็นไปได้ของสูตรมุมต่าง ๆ ในขณะกำลังคิดอย่างติดพัน ความตั้งใจก็พลันถูกดึงไปด้วยเสียงของฝั่งตรงข้ามอีกครั้ง "เดินเร็วหน่อยสิ" ช่างหยาบคายร้ายกาจ เปรี๊ยะ!!! โทรุพลันวางหมากตัดรำคาญ ในตำแหน่งที่คาดว่าน่าจะดีที่สุด โดยโจมตีหมากดำที่มุมอย่างห่าง ๆ เพื่อให้หมากดำปิดเอามุม ส่วนขาวก็รอดอยู่ภายนอก หากหมากดำหนีบก็พริ้วเข้ามุมคงรอดได้ไม่ยาก โทรุคิดเช่นนั้น เปรี๊ยะ!!! หมากขาววางลงในตำแหน่งที่สุดจะคาด "กดหัว!!!" โทรุถึงกลับกล่าวเสียงดัง จนเจ้าหน้าที่สมาคมฯ เหลียวมาดูก่อนจะกล่าวว่า "กดหัว!!!" แม้นแต่ เจ้าหน้าที่ฯ พอเห็นหมากนี้ก็กล่าวด้วยเสียงตะลึงงัน ไม่ว่าใครที่เหลียวมาดูก็ต่างตกตะลึงในตาเดินกดหัวของหมากดำ "สูตรมุมเก่า!!! นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เห็นเนี้ย" โทรุลอบกล่าวในใจ "ถ้าขาวเดินผ่าหมากเข้าไป ดำจะเป็นฝ่ายได้เลือกเดินเอาอิทธิพลหรือพื้นที่ เท่ากับว่าเราเป็นฝ่ายโดนจูงจมูกเพราะฉะนั้น เราจะเบียดหมากจากฝ่ายนอกทะยานออกไปก็แล้วกัน" เปรี๊ยะ!!! โทรุวางหมากขาวกระแทกอย่างหนักแน่น ทำเอาฮิโรชิ เอามือขวาขึ้นปิดปากครุ่นคิดบางสิ่งอย่างมุ่งมั่น "เดินต่อหมากไปสิ ต่อหมากสิ แล้วเราจะเดินเบียดเข้ามุม" โทรลอบกล่าวในใจ ก่อนที่หมากดำจะวางหมากเสียงดังฟังชัด "อะไรกันตัดหมากหรือนั่น!!!!!" โทรุลอบกล่าวในใจ สีหน้าพลันเปลี่ยนไปเมื่อเห็นหมากตัดของดำ ซึ่งทำให้เกิดรูปร่างตัดไขว้กันกลางกระดาน เสมือนสัญญาบ่งบอกถึงการต่อสู้ที่ใกล้จะเข้ามาถึง ต่อ  ปิด ตัด อาตาริ พริบตาเดียวการต่อสู้แผ่ขยาย ออกเป็นวงกว้าง แต่ด้วยโครงหมากดำที่เป็นป้อมอยู่แต่เดิมจึงทำให้หมากดำสร้างโครงพื้นที่ขนาดใหญ่ได้อย่างสวยงาม  สูตรมุมมายา ซึ่งหายสาปสูญไปนาน กลับถูกนำมาสานต่อ ผสมผสานกับป้อมศึกแบบใหม่อย่าลงตัว เมื่อเดินหมากกันไปถึงกลางกระดาน ความได้เปรียบจึงตกอยู่กับฝ่ายดำอย่างช่วยไมได้ โทรุมีสีหน้าที่อึดอัดอย่างยิ่ง หมากขาวเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด แต่ความอึดอัดบนกระดานนั้นเล่าไม่เท่าความอึดอัดภายใน ภาพในหัวของโทรุล้วนมีแต่ใบหน้าของผู้เป็นพ่อ แต่ไม่สามารถเรียกว่าพ่อได้แม้นสักครึ่งคำ เสียงที่ก้องดังภายในหัวก็มีแต่คำว่า "ท่านพ่อ ท่านช่างไม่ยุติธรรมนัก" "ทำไมถึงถ่ายทอดให้แต่เพียง ฮิโรชิ เพียงผู้เดียว ทำไมถึงลำเอียงเช่นนี้" โทรุลอบบ่นพึมพำในใจด้วยใบหน้าปวดร้าว  ยิ่งมองบนกระดานยิ่งช้ำใจ  ไม่ว่าขาวจะบุกเข้าตรงจุดไหนก็ดูเหมือนจะกลายเป็นเหยื่อไปเสียมากกว่า  ความพ่ายแพ้ดูเหมือนใกล้แค่เอื้อม พริบตาที่โทรุสิ้นหวัง กลับพลันได้ยินเสียงเลียมดังมาจากระดานข้าง ๆ ว่า "นายไม่สามารถชนะด้วยจิตใจแบบนั้นได้หรอก" พริบตาที่โทรุได้ยินคำกล่าวของเลียมพลันเตือนสติให้คิดถึงคำพูดที่เลียมเคยกล่าวไว้ "ถ้าเปรียบเทียบหมากล้อมเหมือนดั่งชีวิตคน มันก็ไม่มีรูปแบบการดำเนินชีวิตใด ที่เหมาะกับทุกชะตาชีวิตของคนหรอกนะ" "ฉันไม่ใช่ โทรุ ฮายาชิ อีกต่อไปแล้ว" โทรุพลันกล่าวกับตัวเองอย่างมั่นใจ  แนวคิดของโทรุพลันเปลี่ยนไป เค้าไม่ใช่โทรุ ฮายาชิ อีกต่อไปแล้ว แนวคิดการเดินหมากแบบฮายาชิ ล้วนถูกปฏิเสธไปสิ้น เสมือนเคลื่อนเมฆหมอกบังตา ทางแห่งความหวังพลันปรากฎ โทรุวางหมากบุกเข้าในตำแหน่งที่สุดที่ ฮิโรชิ จะคาด เป็นตำแหน่งที่แนวคิดแบบฮายาชิ ไม่สามารถเข้าไปถึงได้ หมากดำพลันตอบรับรุนแรงหมายล้อมดัก  หมากขาวกลับเคลื่อนทัพดุจสายน้ำ พลันลื่นไหลผ่านกองหิน ทราย สุดที่หมากดำจะล้อมดักไว้ได้ หมากนี้พลันเปลี่ยนพลิกกระดานกลับกลายเป็นเท่าเทียม สีหน้าแววตาของฮิโรชิ พลันเปลี่ยนไป ใบหน้าจองหองล้วนไม่เห็นแล้วในตอนช่วงจะเข้าปิดเกม จะเหลือก็แต่ใบหน้าที่เคร่งเครียด ไม่ต่างจากโทรุ ที่จริงจังและไม่ว่าผลจะเป็นเช่นไร แต่กระดานนี้นับว่าเปลี่ยนโทรุไปสิ้นเชิง จากคุณ : Bluejade - [ วันอาสาฬหบูชา 07:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3602372/W3602372.html ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3604672/W3604672.html ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3606818/W3606818.html ตอนที่ 3 - 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3608846/W3608846.html ตอนที่ 6 - 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3610561/W3610561.html ตอนที่ 10 - 12 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3612218/W3612218.html ตอนที่ 13 - 15 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3614439/W3614439.html ตอนที่ 16 - 18 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3616671/W3616671.html ตอนที่ 19 - 21 จากคุณ : Bluejade - [ วันอาสาฬหบูชา 07:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบ comment คุณ.... scottie - เห็นด้วยครับ, เพราะความสนใจในนิยายแต่ล่ะแนวของแต่ล่ะคนยังไม่เหมือนกันเลยเนอะ รสา รสา - เห็นด้วยครับว่าคนอ่านอาจจะอ่านตามไม่ทันก็ได้ งั้นผมจะลองโพสอีกทีสักอาทิตย์หน้าล่ะกันนะครับ ช่วงนี้จะไดมีเวลาแต่งนิยายเรื่องใหม่ด้วย ^-^ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 48 07:28:00 จากคุณ : Bluejade - [ วันอาสาฬหบูชา 07:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ในที่สุดก็อ่านทันแล้วดีใจจัง^^ ขอบคุณมากค่ะที่แต่งให้อ่าน จะมาติดตามอ่านต่อไปนะคะ ตอนนี้ก็พอจะมีความรู้ทางหมากล้อมอยู่งูๆปลาๆไม่เข้าใจอะไรมากหรอกค่ะ แต่ว่าพออ่านแล้วรู้สึกอยากเล่นเป็นแล้วสิ่ จากคุณ : รุ้งสวย - [ วันอาสาฬหบูชา 16:33:39 A:10.30.4.15 X:202.28.27.4 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาเก็บไปอ่านวันหยุดค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ วันอาสาฬหบูชา 17:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นิยายหมากล้อม : ทางแห่งหมากตอนที่ 25 - 27 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3622537/W3622537.html จากคุณ : Bluejade - [ 25 ก.ค. 48 07:19:03 ]