ชื่อและนามสกุลเป็นภาษาญี่ปุ่นค่อยข้างจำยาก
ตัวทึบหนาคือที่ใช้ประจำเวลาบรรยาย
แต่ตัวละครเวลาพูดคุยกัน บางทีจะไม่เรียกตามนั้น นั่นขึ้นอยู่กับระดับความสนิทสนม และเพศที่แตกต่าง
เพื่อให้เกิดความสมจริง ตามแบบฉบับวัฒนธรรมชาวซากุระชนแท้ๆ
แนะนำตัวละครสำคัญจนถึงตอนนี้
อาซาโอกะ ทาดาฮิโร่ หรือ ฮิโร่ พระเอก ตัวเล็ก อ่อนแอ ปวกเปียก
ไอซาวะ ยูสิ หรือ ยูมิจัง เพื่อสนิทของฮิโร่ นิสัยห้าวๆ ไม่ยอมใคร
โยชิสุกะ ยูกิ หรือชื่อจริงว่า อาซาโอกะ อากิระ พี่ชายฮิโร่ เป็นนักร้องดัง ขี้เล่น ร่าเริง
ฮิวาตะริ ชินสุเกะ เพื่อนของฮิโร่ แสบซ่า หัวโจก แข็งแรง จริงใจ
มิโนะมิยะ ชิสึกะ ดาวโรงเรียน เย่อหยิ่ง อวดดี รักสวยรักงาม
มิฮาชิ คาสึกิ เด็กผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับฮิโร่อย่างกับฝาแฝด
ฟุคุดะ ริสึโกะ หัวหน้าห้อง เด็กเรียน เอาการเอางาน จริงจัง
มิกิฮาระ โอโนะ เด็กหนุ่มผมทอง เพื่อนซี้ร่วมทีมสตรีทบาสของคาสึกิ
โอฮาระ มินามิ พยาบาลสาวแสนสวย อากิระชอบอยู่
////////////////////////////////////////////
ตอนที่ 11
เวลาสามทุ่มสิบห้านาที ฮิโร่ ฮิวาตะริ และโอโนะค่อยๆ ย่องไปตามทางเดินพื้นไม้ขัดเงาทางด้านปีกขวาของตัวอาคาร พวกเขาหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องๆ หนึ่งซึ่งมีประตูฟุซุมะ(1) ลายกลีบดอกซากุระ
ก๊อกๆ..ก๊อกๆๆ..ก๊อก
รหัสถูกต้อง เข้ามาได้ เสียงหนึ่งลอดออกมา พร้อมกับประตูเลื่อนออกช้าๆ
พวกนายมาช้า ดูสิพวกฟุคุดะยังมาตรงตามเวลาเป๊ะ
คาสึกิบ่น แต่ก็หลีกทางให้พวกผู้ชายเดินเรียงแถวเข้ามาด้านใน
นี่ๆ พวกชั้นต้องคอยหลบพวกอาจารย์ที่นั่งดื่มสาเก(2) กันที่ห้องโถงกลางด้วยนะ ไม่เหมือนพวกฟุคุดะนี่ที่อยู่ฝั่งอาคารเดียวกัน โอโนะโวยวาย พร้อมกับนั่งลงบนพื้นเสื่อทะตะมิ(3)
ฉันไม่เห็นด้วยเลยนะที่เรามาแอบจัดปาร์ตี้กันอย่างงี้ แล้วฝั่งนี้ก็เป็นที่พักของพวกโรงเรียนอาซามิไดด้วย ฟุคุดะบ่นกระปอดกระแปดอย่างไม่เห็นด้วย
เอาน่าๆ หัวหน้า นานๆ ที โอกาสแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ นะที่จะมาสังสรรค์กับเด็กต่างโรงเรียน ถือซะว่าเป็นการแลกเปลี่ยนเชื่อมความสัมพันธ์ต่างโรงเรียนก็ได้นิ
ฮิวาตะริกล่าวพร้อมกับหย่อนตัวลงข้างๆ และหยิบขนมในถุงที่วางเรียงรายอยู่กลางห้องใส่ปาก
มาถึงก็กินเลยนะชินสุเกะ แล้วนั่นแว่นของโอโนะไม่ใช่เหรอ? คาสึกิสังเกตเห็นก่อนที่จะเขยิบมานั่งลงติดกับเขา
ก็ยืมมาใส่อ่ะ เห็นว่าสวยดี เดี๋ยวนะ.. ฮิโร่เข้ามาดิไม่ต้องอายหรอก ไปยืนเป็นอีแอบหน้าประตูอยู่ได้
ไหนๆ ฮิโร่คนที่นายพูดถึงมาด้วยเหรอ คาสิกิหันไปมอง
ฮิโร่เดินค้อมหลังอย่างหวาดๆ เข้าไปในกลุ่มเด็กวัยรุ่นนับสิบคนที่นั่งเป็นวงกลมกันอยู่กลางห้อง ทุกคนต่างใส่ชุดยูกาตะ(4) สีน้ำงินลายพื้นๆ ที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้ เมื่อฮิโร่มองเข้าไปในกลุ่มก็เห็นว่ามีที่เดียวที่ยังว่างอยู่ คือที่นั่งระหว่างคาสึกิกับยูมิ
โหยยยย!! สุดยอดเลยอย่างกับฝาแฝดแน่ะ
พวกผู้ชายและผู้หญิงหลายคนในนั้น ต่างอุทานเป็นเสียงเดียวกัน ส่วนฮิโร่กับคาสึกิซึ่งพึ่งได้พบหน้ากันเป็นครั้งแรก ต่างคนต่างตกตะลึงพรึงเพริด มองหน้าซึ่งกันและกัน
ไม่น่าเชื่อเลย หน้าเด็กคนนี้เหมือนชั้นเป๊ะ!! นี่ฉันหน้าเหมือนผู้หญิงขนาดนั้นเลยเหรอ
ไม่ผิดจากที่ชินสุเกะบอกเลย เด็กผู้ชายคนนี้หน้าเหมือนฉันจริงๆ นี่หน้าฉันเหมือนผู้ชายขนาดนี้เลยเหรอ
ทั้งฮิโร่และคาสึกิเกิดความรู้สึกประหลาด นอกเหนือจากความแปลกใจ นั่นคือความรู้สึกคุ้นเคย ราวกับเคยรู้จักกันมาก่อน แต่ได้หลงลืมไปนานแล้ว ทำไมนะ ทั้งที่เพิ่งเคยเจอหน้ากันเป็นครั้งแรกแท้ๆ หัวใจทั้งสองดวงอบอุ่นขึ้นมา เต้นระรัวเหมือนได้พบเจอสิ่งที่ขาดหายไปมานาน เมื่อทั้งสองหลุดจากภวังค์ ฮิโร่ก็เอ่ยปากทักทายก่อน
สะ สวัสดีนะ ฉันชื่ออาซาโอกะ ทาดาฮิโร่ แต่เพื่อนๆ ชอบเรียกว่าฮิโร่
เอ่อ อ้อ.. ฉันมิฮาชิ คาสึกิ ยินดีที่ได้รู้จักเธอนะฮิโร่คุง
พูดเสร็จก็ยื่นมือมาจับกัน ทั้งสองคนสะดุ้งเฮือกทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกัน เหมือนกับถูกไฟฟ้าช็อตก็ไม่ปาน
พวกเธอไม่รู้จักกันมาก่อนแน่นะ? ฮิวาตะริถามอย่างสงสัย เมื่อได้มาเห็นทั้งสองคนนั่งคู่กันและทำหน้าพิกล
เดี๋ยวก่อนนะแป๊บนึง เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจากโรงเรียนอาซามิไดพูดขึ้นมา แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปควานหาอะไรบางอย่างในกระเป๋าของเธอ
เจอแล้วๆ นี่ไงหมวก คาสึกิจังลองใส่ดูซิ แล้วเธอรวบผมเก็บไว้ในหมวกด้วยนะ
อะไรของเธอนะมิยูกิ คาสึกิรับหมวกมา และลองใส่ตามที่มิยูกิเพื่อนของเธอบอก
และแล้วประหนึ่งดังภาพสะท้อนจากกระจกเงา ฮิโร่ที่นั่งพับเพียบในชุดยูกาตะ กับคาสึกิในชุดเดียวกัน ทั้งสองเกือบจะเรียกว่าเหมือนกันราวฝาแฝด ทั้งรูปหน้า แววตา จมูก ใบหู หรือแม้แต่ความสูงที่เกือบจะเท่าๆ กัน ต่างกันแค่คาสึกิสวมหมวกอยู่เท่านั้น พนันกันได้เลยถ้าอากิระพี่ชายของฮิโร่มาเห็นเข้า เขาคงแยกไม่ออกแน่ๆ ว่าคนไหนเป็นน้องชายของเขา
อะโหๆ เหมือนกันเปี๊ยบเลยดูสิๆ ฮิวาตะริบอกให้ทุกๆ คนดูแฝดคนละฝา
ก็ไม่ถึงกับเหมือนเด๊ะๆ นะ อย่างกับว่าทางฮิโร่จะดูหวานกว่าคาสึกินะ อิอิ โอโนะหัวเราะ
คาสึกิดึงหมวกออก และสะบัดผมยาวเคลียไหล่ แล้วก็พูดอย่างหงุดหงิดว่า
ตกลงพวกเรานัดมาเล่นเกมหรือว่าจะมาดูฉันกับนายนี่กันแน่หา..
แหม
ก็ต้องเล่นเกมอยู่แล้ว แค่นี้เองอย่างอนไปสิยัยแต้วแว้ด
โอโนะที่นั่งฝั่งตรงข้ามแซวคู่หูร่วมทีม หลังจากนั้นโอโนะก็แนะนำคนอื่นๆ ให้รู้จัก ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้หญิงที่พักอยู่ในห้องนั้น และก็พวกเด็กหนุ่มสมาชิกทีมสตรีทบาสของคาสึกิที่แห่มาร่วมสนุกด้วย
แล้วนี่จะเล่นอะไรกันดีล่ะ? ยูมิถามขึ้นมา จนทำให้ฮิโร่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ถึงกับสะดุ้ง
ฉันคิดไว้แล้วล่ะ เราจะเล่นเกมพระราชากัน
ดีๆ ชั้นชอบ เห็นด้วยอย่างแรง
ฮิวาตะริกระตือรือร้นอย่างออกนอกหน้า
เกมอะไรนะ ฉันเล่นไม่เป็นหรอก ฮิโร่ถาม
ฮิวาตะริทำตาโต อะไรนะ?! นายไปอยู่ไหนมาเนี่ย เกมนี้ฮิตกันในหมู่วัยรุ่นจะตายไป
ก.. ก็ไม่เคยเล่นนี่ ขะ ขอโทษนะ
เอาเถอะๆ เดี๋ยวเล่นไปๆ ก็เป็นเองแหละ เกมนี้เล่นง่ายจะตายไป แล้วนายจะติดใจ ฮิฮิ ฮิวาตะรินั่งอมยิ้มสีหน้าเจ้าเล่ห์สุดๆ
นี่ๆ บอกไว้ก่อนนะว่าให้ใช้คำสั่งธรรมดาๆ ไม่มีเรื่องทะลึ่งใดๆ ทั้งสิ้น
ฟุคุดะโวยไว้ก่อน โดยมีบรรดาสาวๆ พยักหน้าหงึกหงักอย่างเห็นดีด้วย
ว้าาาา เสียดายง่ะ!! อุตส่าห์ได้เล่นทั้งที เอาวะๆ เล่นแบบธรรมดาก็ได้
โอโนะบ่นงึมเป็นหมีกินผึ้ง แต่พอลับหลังกลับแอบขยิบตากับฮิวาตะริอย่างมีเลศนัย
เฮ้เพื่อนๆ น้ำอัดลมอยู่ไหนเนี่ย ชั้นหิวน้ำจะแย่อยู่แล้ว อยู่ดีๆ ฮิวาตะริก็โพล่งถามขึ้นมา
อยู่ด้านหลังนายไงเล่า ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วเธอช่วยรินแจกทุกคนด้วยนะ มิยูกิบอก
ได้เลยๆ เข้าทางๆ เอ๊ย!! เข้าท่าๆ เดี๋ยวชั้นจัดการให้ เฮ้ยโอโนะ!! นายมาช่วยชั้นรินหน่อยดี๊
โอเคเพื่อนฝูง ชั้นจะไปช่วยนายเอง
โอโนะตะโกนบอก พร้อมกับกระวีกระวาดลุกมาช่วย
นี่ๆ พวกเรามาเริ่มเล่นเกมกันดีกว่า ปล่อยสองหนุ่มเค้าจัดการเถอะ ฉันเตรียมไม้เอาไว้แล้วนะครบตามจำนวนคนเลย เอ้าทุกคนหยิบไม้ได้
คาสึกิยื่นมือไปกลางวง ในมือของเธอกำแท่งไม้ไอติมไว้สิบกว่าอัน
ฮิโร่เห็นว่าทุกคนในวงต่างหยิบไม้ออกไปจากมือคาสึกิ ต่างคนต่างดูปลายไม้ไอติมของตัวเองที่หยิบมาโดยไม่ให้คนอื่นๆ เห็น ฮิโร่เลยต้องหยิบตาม เขาเห็นว่ามีเลข 6 เขียนไว้ที่ปลายไม้
อ้าวๆ โอโนะ ชินสุเกะ หันมาหยิบไม้ก่อน เหลือสองอันสุดท้ายแล้วนะ
คาสึกิว่าพลางโบกไม้สองแท่งที่เหลือไปตรงหน้าฮิวาตะริที่กำลังง่วนอยู่กับน้ำอัดลม
ฮิโร่ชำเลืองมองไปที่เด็กหนุ่มทั้งสอง เขาสาบานได้เลยว่า เขาทันสังเกตเห็นโอโนะแอบซุกขวดเล็กๆ ขนาดเท่าฝ่ามือไว้ข้างในชุดยูกาตะ โอโนะเองก็เห็นว่าฮิโร่มองดูเขาอยู่ เด็กหนุ่มผมทองขยิบตาให้
ต้องมีอะไรผสมอยู่ในน้ำดื่มพวกนี้แน่ๆ
เอ้าแจกจ่ายๆ แจกให้ทั่วถึงกัน ดื่มน้ำหวานเย็นชื่นใจก่อนแล้วค่อยเล่นเกมกัน
โอโนะกับฮิวาตะริทยอยส่งแก้วน้ำไปให้ทุกๆ คนในวง ฮิโร่เองก็รับมา แต่ก็ถือไว้เฉยๆ ไม่กล้าดื่ม
จากคุณ :
ณัฐกร 
- [
30 ก.ค. 48 23:32:07
]
พี่ผมเป็น SUPERSTAR ตอนที่ 11 (ภาคทัศนศึกษาเกียวโต) ลงใหม่ ^___^ อิอิ
