PANTIP.COM : W3639600 อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๔๑๏๏๏ อุ่นไอรัก๏๏๏ [บทกวี]

อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๔๑๏๏๏ อุ่นไอรัก๏๏๏

อาศรมฯชาวโคลงภาคนี้ อบอวลไปด้วยอุ่นไอแห่งรัก เพราะในวันพรุ่งนี้ (สิงหาคม) ก็จะเป็นเดือนแห่งความรัก “ของแม่” ซึ่งเป็นรักที่ยิ่งใหญ่ หารักใดเทียบไม่ได้

กรวีแอบอิจฉาเล็กๆ กับเพื่อนๆที่มีโอกาสเป็นแม่คนด้วยถือว่าคุณได้ทำหน้าที่ของเพศแม่ได้ดีในจุดหนึ่งแล้ว ...

ส่วนพ่อที่ทำหน้าที่แทนแม่ก็น่ายินดีแทนมิใช่น้อย...

ต่อไป... อยากให้ผู้เป็นแม่และพ่อ(ที่ทำหน้าที่แทนแม่) เลี้ยงดูลูก โอบอุ้ม ดูแลความรักของตัวเองให้ดี ...

เมื่อวันหนึ่งเลือดเนื้อเชื้อไขอันเป็นที่รักประสบความสำเร็จแห่งชีวิต น้ำตาแห่งความภาคภูมิใจของผู้เป็นพ่อ-แม่ จะหลั่งไหลเพราะเต็มเปี่ยมไปด้วยความ ภาคภูมิและยินดีเป็นที่สุด...

** การกระทำสิ่งใดก็ตามจะไม่เหน็ดเหนื่อย หากกระทำด้วยความรัก และเพื่อสิ่งอันเป็นที่รัก... ประโยคนี้แม่ของกรวีบอกมา...

๏ รักของแม่อุ่นเอื้อ..................หลั่งไหล
ดั่งหยาดหฤทัย.........................ท่วมท้น
กรองกรั่นจากภายใน.................หทัยอยู่
รวมหนึ่งน้ำนมล้น......................ลูกได้ดื่มกิน ๚

๏ หล่อเลี้ยงจนเกิดแล้ว................แรงกาย
เติมต่อใจพร่างพราย...................ไม่สิ้น
แม่เหนื่อยหนักแรงหาย.................สิ้นสนิท แท้นอ
หากเพื่อลูกจะดิ้น........................ต่อพร้อม“สู้โว้ย” ๚

(นี่แหละแม่กรวี อิอิอิ โคลงบทนี้ใช่เลย)

กระทู้นี้นอกจากอุ่นไอไปด้วยความรัก นอกจากความรักของลูกที่มีต่อแม่แล้ว ยังอยากได้รับการถ่ายทอดบทโคลงมาอีกหลายๆความรัก เช่น ความรักของพ่อที่มีต่อลูก ความรักของแม่ที่มีต่อลูก หรือความรักหนุ่ม-สาวที่มีให้แก่กัน ไม่จำกัดความรัก แต่เน้นด้วยความรัก ....

การให้ความรักกับลูกก็เหมือนเช่นการฝากธนาคาร ให้ความรักไปเท่าไหร่ก็จะได้ความรักกลับมาเท่านั้น อีกทั้งดอกเบี้ยแห่งความรักอีกทบทวีคูณ...

แต่เชื่อว่า พ่อ-แม่ หลายท่าน คงไม่คิดหวังได้รับสิ่งใดจากลูก นอกเสียจาก "การให้" ให้โดยไม่มีวันหมด และนี่คือ "รักแท้" ...

แต่ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่เราได้มีโอกาสเป็นแม่และได้ทำหน้าที่ความเป็นคนได้อย่างสมบูรณ์ได้มีโอกาสรักลูก และดูแลลูก หรือแม้แต่ใครสักคนที่เรารัก และด้วยความรัก ...

และนี่คือโอกาสที่เบื้องบนประทานมา หากคุณได้รับโอกาสอันมีค่านี้ แล้วคุณจะปล่อยโอกาสนี้ให้ผ่านไปหรือ ?

กรวีอยากทราบว่านักโคลงผู้เข้มขรึมและขี้เล่น จะบรรยายเกี่ยวกับความรักได้หวานหยดสักแค่ไหน!!!...

ลิงก์กระทู้ที่แล้วค่ะ
อาศรมชาวโคลง ภาค ๑๔๐ ๏๏๏ ข้าวยากหมากแพง ๏๏๏http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3618104/W3618104.html

***รูปนี้กรวีและพี่น้อง (สี่ใบเถา) ถ่ายกับแม่ในเดือนสิงหาคม 2547 (ทำหน้าเบลอๆไม่เป็นอ่ะ แฮๆๆๆ)
***แบบว่า พลาดอีกแระ แหะๆๆๆๆ

แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 48 15:33:45

แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 14:51:02

แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 17:20:39

แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 16:36:18

จากคุณ : กรวี - [ 31 ก.ค. 48 16:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 1

๏ เฝ้าเสาะหารักแท้........................พึงมี
จากเธอผู้แสนดี...............................ที่ให้
เหน็ดเหนื่อยหลากหลายที..............ไม่บ่น ท้อเฮย
เสาะสืบแม้ยากไร้............................เพื่อได้รักมา ๚

๏ ลืมไป!รักเกิดขึ้น......................ทุกคน
รักเกิดจากจิตดล.............................ห่อนร้าย
นามความรักใช่ปน........................ร้อยเล่ห์
เกิดก่อแล้วคงคล้าย.........................ค่าล้นศรัทธา ๚

๏ เคยอธิษฐานจิตแล้ว.....................เสี่ยงเทียน
ขอรักคงวนเวียน.............................คู่คล้อง
อย่าได้ห่างออกเพียร.......................พรากผ่าน ไปนา
คิดพร่ำเพรียกกู่ร้อง..........................เพื่อได้กลับคืน ๚

๏ และแล้วก็กลับฟื้น............................อีกครา
เพราะพึ่งแรงศรัทธา.............................มากล้น
ที่มีอยู่เสมอนา......................................ในจิต แท้เฮย
ยึดมั่นรักไม่พ้น.....................................จักแท้คืนสนอง ๚

แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 18:45:20
แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 17:26:32
แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 16:45:25

จากคุณ : กรวี - [ 31 ก.ค. 48 16:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2

ถึงอาร์พี
ครือว่า ขออณุญาติตัดหน้าเปิดกระทู้นะเจ้าค่ะ แหม...มันอยากเปิดจริงจริงเจียว(ประโยคต่อท้าย จิ๊ก อาทิวามา) แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ขอพี่น้องในอาศรมฯทุกท่านช่วยกันเฝ้ากระทู้นะเจ้าค่ะ หุหุหุ ...
แก้ไขเมื่อ 31 ก.ค. 48 18:43:34

จากคุณ : กรวี - [ 31 ก.ค. 48 17:42:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3

๏ "หิวไหมลูก" ประโยคนี้..............ขึ้นใจ
แม่ไถ่ถามห่วงใย.....................ทุกครั้ง
อยากกินสิ่งสรรค์ใด..................ต้องจิต
หากประสงค์ไม่ยั้ง....................จักพร้อมหามา ๚

๏ "หญิงแกร่ง" ใครจักสู้...............แม่ฉัน
ฟันฝ่าสู้เพื่อฝัน............................เกิดได้
ผองภัยผ่านประจัญ.......................มากอยู่
แม่หยัดยืนมุ่งไว้...........................จิตสู้อยู่เสมอ ๚

***กรวี แม่ โชกุน ที่หาดชะอำ จ.เพชรบุรี สิงหาคม 2547 ...
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 15:09:03

จากคุณ : กรวี - [ 31 ก.ค. 48 19:33:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4

รักลูกไม่คล้ายฝาก ธนาคาร
พ่อรักเจ้ามิต้องการ ดอกเบี้ย
เพียงเห็นลูกชื่นบาน เป็นสุข
เพียงเท่านี้หายเปลี้ย สุขแล้วจริงไหม

จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 31 ก.ค. 48 22:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5

ระเบียงอาศรม 1 / 141

สวัสดีครับคุณกรวี ชาวอาศรม และเพื่อนๆ เนื่องจากผมยังติดค้างการเสวนาโคลงกลอน
จากกระทู้ที่แล้ว จึงขอเอามาคุยต่อ ซึ่งหน้าที่รับแขกโดยตรงก็ให้เป็นของเจ้าของกระทู้
ส่วนผมขอใช้นอกห้องรับแขก สมมติว่าเป็นระเบียงอาศรมนั่งคุยแลกเปลี่ยนความเห็น
กันสบาย ๆ

โกฏิดารา 60 / 140

ข้าว ขายกี่หมื่นล้าน เล่มเกวียน
ยาก แลกสายพานเวียน ตรวจแท้
หมาก ส้มหมากขามเพียร พากปลูก
แพง บ่เท่าน้ำมันแล้ งบนั้นขาดดุล

แพง ฮักสงวนเขตค้า สมาคม
หมาก รุกเสรีนิยม ฆาตย้ำ
ยาก ปล่อยค่อยค่อยผสม อย่าปล่อย หมดนอ
ข้าว เวียตข้าวจีนกล้ำ รุกม้าอับจน

โกฏิดารา 96 / 140

ตอบคุณพี่คัมภีร์ #85 เรื่องโคลง #60 ครับ

ยากแลกสายพานเวียน ตรวจแท้

เก๊าะ สายพานตรวจระเบิด CTX9000 ไงครับท่าน
ขายข้าวกี่หมื่นเล่มเกวียนล่ะหนอ กว่าจะได้ อิอิ

แฟร์มาต์บอกแม่นแท้ คัมภีร์
แอร์ดิชพิสูจน์ดี เด่นล้ำ
ออยเลอร์มั่นทฤษฎี ทุกบท
คณิตศาสตร์ประกาศย้ำ ใช่แล้วสัจจา

ไอน์สไตน์บอกแน่แท้ ไม่มี
ไฮเซนเบิร์กเป็นสักขี กล่าวแก้
พลังค์สร้างบททฤษฎี ผิดแผก
ฟิสิกส์ควอนตัมแล้ สัจด้วยอนิจจัง

กระทู้ที่แล้วผมได้ตั้งข้อสงสัยโคลงกระทู้ ข้าวยากหมากแพง ของคุณโกฏิดาราไว้ว่าในบาท
ที่ ๒ ที่ว่า “ยากแลกสายพานเวียน ตรวจแท้” นั้น ความไม่ชัดซึ่งคุณโกฏิดาราได้มา
อธิบายเพิ่มเติมว่าหมายถึงเครื่องตรวจวัตถุระเบิด CTX9000

ที่น่าสนใจคือการตีความแบบตามกระทู้ที่ดี สื่อความชัดถึงสถานการณ์ “ข้าวยากหมากแพง”
ส่วนบทที่ ๒ ใช้วิธีสลับคำในกระทู้ “แพง หมาก ยาก ข้าว” อ่านแล้วไม่เข้าใจความหมาย
ส่วนกระทู้ที่สลับตั้งใหม่ แม้ใจความในบทโคลงจะถือว่าดี ก็จะไม่คุยด้วยครับ ฮิฮิ

ส่วนอีก ๒ บทข้างล่างเห็นมีชื่อ ปีแอร์ เดอ แฟร์มาต์ กับอีกหลายคนที่เกี่ยวข้องกับการตั้ง
ทฤษฎีและการพิสูจน์ทฤษฎีโดยออยเลอร์ในอีก 100 ปีต่อมา ซึ่งน่าจะสื่อความด้วยโคลงสี่
สุภาพได้ลำบาก โคลงอีกบทก็มีชื่อที่ผ่านตามาบ้างน่าจะเปรียบเทียบกับคำสอนเรื่องอนิจจัง
ในพุทธศาสนา

ยังไม่ได้อ่านโคลงของคุณโกฏิดารามากนัก คงจะเข้ามาช่วงก่อนหน้านี้สักพัก แต่ดูแล้วใน
เรื่องฉันทลักษณ์แม่นดี ระวังคำสัมผัสระหว่างบาท “ดี” กับ “ทฤษฎี” เสียงเดียวกันแม้
จะคนละตัว จะทำให้เสียงโคลงด้อยลงไปถนัดใจ เหมือนซ้ำสัมผัส

................................................................................

leel 100 /140

รีบตอบให้ตอนท้ายกระทู้ที่แล้ว มี จอมยุทธเมรัยช่วยตอบด้วย คุณ leel กำลังสับสนเรื่อง
“รูป” และ “เสียง” ในโคลงสี่สุภาพ มีข้อสงสัยเพิ่มเติมก็ถามเข้ามาได้ครับ

................................................................................

สายลมคิมหันต์ 101 / 140

ข้าว อิ่มแรงกลับฟื้น..........คืนพลัง
ยาก ยิ่งอุปสรรคยัง...........หยัดสู้
หมาก เคี้ยวปิดแผลหวัง.....หายสนิท
แพง ผิดหาก บ่ รู้-..........จักใช้เตือนตน

แหะ แหะ...เฮียคัมฯ ครับ...
ผมไม่ได้แต่งโคลงมานาน รบกวนช่วยชี้แนะด้วยคะรับ

ฮิฮิ สายลมคิมหันต์ มาแบบคุณยุตาเลย พี่น้องชาวอาศรมร่วมกันมาแท้ ๆ น่าจะมาช่วยกัน
เฝ้าอาศรมมากกว่า เชื่อไหมว่าถ้าลองเปิดกระทู้อาศรม แล้วดูแลอย่างเอาใจใส่โดยขอให้คน
ชำนาญอย่างศาลาไทย และพี่น้องอีกหลายคนช่วยเข้ามาตอบ สักสองสามครั้ง สายลมคิมหันต์
ก็จะเก่งเหมือนเดิม

อันดับแรกตีกระทู้ให้แตกก่อนครับ เป็นกระทู้เขียนยากแต่ถ้าจะให้เขียนแล้วไม่หลงให้ลองแบ่ง
กระทู้ออกเป็นสองช่วง ช่วงแรก “ข้าว ยาก” “ข้าว” เป็นคำประธาน “ยาก” เป็นคำ “กริยา”
ไม่ควรเอาคำ กริยา ตัวอื่นมาแย่งหน้าที่ “ยาก” เพราะฉะนั้นคำที่จะมาต่อกับคำว่า “ข้าว”
ในบาทแรก ก็น่าจะเป็นคำคุณศัพท์ขยายคำว่าข้าวมากกว่าคำว่า “อิ่ม” เพราะจะทำให้ต่อความ
กับบาทที่สองได้ไม่สนิท ตัวอย่างที่ดีเขียนโดย คุณ นายทิวา ตัวอย่าง

ข้าว.........แดงแกงร้อนราด........รดหัว
ยาก.........เปลี่ยนสันดานตัว......สัตว์ร้าย

คำว่า “แดงแกงร้อนราด........รดหัว” ที่มาเชื่อมต่อกับคำกระทู้ คือ “ข้าว” นั้นเป็นกลุ่ม
คำคุณศัพท์ที่ขยายความคำว่า “ข้าว” ทั้งสิ้น แล้วจึงต่อด้วยคำกริยาหลัก “ยาก” แล้วต่อ
ด้วยกลุ่มคำที่ทำหน้าเป็นกริยาวิเศษณ์ ขยายกริยา คือ “เปลี่ยนสันดานตัว......สัตว์ร้าย”

ลองเขียนตามกระทู้โดยใช้ร่างเดิมของสายลมคิมหันต์

ข้าว ไม่มีกรอกหม้อ พอประทัง
ยาก ยิ่งอุปสรรคหวัง หยัดสู้
หมาก ไม้พืชผลยัง ตายสนิท
แพง ทุกอย่างเว้นผู้ ยากแค้นคนไทย

..........................................................................

หางดาบ 102

ใครหนอโปรยเพชรพร้อย....ละลานตา
ใครนะโปรยยิ้มพา..............คลื่นพลิ้ว
ใครแย้มผ่านเมฆา-.............ครึ้มซ่อน แสงฤๅ
ใครเป่าเมฆเปลี่ยนริ้ว..........ล่องฟ้ากระจัดกระจาย

โคลงกระทู้คำเดียว “ใคร” หรือกระทู้ต้นเสมอ เป็นกระทู้ซ้ำคำในต้นบาททุกบาท โดยคุณ
หางดาบ ได้ปรับแก้แล้วสื่อความได้ดีทุกบาท ถือว่าฝีมือดีทีเดียว ลองเขียนโคลงวันแม่
หรือโคลงอื่น ๆ ส่งเข้ากระทู้ไปเรื่อย ๆ ถ้าอยากให้เอาโคลงมาฝึกวิเคราะห์วิจารณ์กัน
ก็ให้บอกด้วยครับ จะได้แลกเปลี่ยนมุมมองกัน

ป.ล. ชื่อ “หางดาบ” เฉย ๆ เท่กว่าเยอะ

......................................................................

จังงัง 105

..๏ กังวานหวานแว่วเวิ้ง...........วรรณศิลป์ (ชื่อบ้านหมอโมโน)
กวีกาพย์ฉันท์โคลงยิน............เสนาะแท้
ไพเราะเพราะเพียงถวิล...........ยังสุข- เสมอนา (ไพเราะ-เพราะ ?)
บรรเจิดเลิศลักษณ์แล้............ระรื่นล้ำคำกวี ฯ

..๏ เรียงคำนำเสกสร้าง...........สละสลวย
คึกคักกระชุ่มกระชวย.............ฉลาดล้ำ
บรรยายเมื่อใจระทวย.............โศกสลด
คราสนุกปลุกกระแสย้ำ...........ขยับย้ายสบายใจ ฯ

วางโคลงไว้ ๔ บท สองบทหลังตัดทิ้งไปเพราะแซวคนอื่น ไม่ได้บอกว่าจะให้อ่านเฉย ๆ
หรือทำอะไร

ท่าทางจะชอบแนวโคลงนิราศสุพรรณแบบของท่านสุนทรภู่ ดูจากโคลงที่ใช้สัมผัสใน
ระวังการใช้คำที่มีความหมายเดียวกัน (ไพเราะเพราะ) จะทำให้ความไม่เดิน

คำที่ป็นคนละอารมณ์เช่น ใจระทวย – โศกสลด

รู้ว่าเขียนให้ดีกว่านี้ก็ทำได้ แต่ใจไม่ค่อยสู้

.......................................................................

หิ่งห้อยน้อยใจ 108

ใดใดในโลกล้วน............อนิจจัง
ธรรมชาติคงปลูกฝัง...........อย่างนี้
ขอโน่นนี่ด้วยหวัง............ให้จิต สบายเอย
ยามหลับได้หลบลี้............ทุกข์พ้นชั่วคราว

วางโคลงไว้หลายบท เลือกเอามาบทเดียวที่ดูจะมีเรื่องให้เขียนถึงบ้าง

บาทแรก “ใดใดในโลกล้วน.......อนิจจัง” เป็นของโบราณ ถ้าจะเอามาใช้แบบนี้ก็
น่าจะระบุที่มาสักหน่อย บาทที ๔ มีแปร่งตรงคำว่า ยามหลับ

......................................................................................................

ออกัสท์แมน 109

๏ แวะเวียนมาช่วยกันปั่นกระทู้
ดีกว่าอยู่เปล่าเปล่าไม่เข้าเรื่อง
ฝากกลอนแซวพาไปไม่ขุ่นเคือง
แค่สิ้นเปลืองจิตเหงา..เราหมดไป

เรื่องการเมืองการมุ้งดูยุ่งยิ่ง
เราชายหญิงยากงดฤๅอดไหว
ยุคข้าวยากหมากแพงแสลงใจ
หากมีใครมักมาก...ยากสุดทน๚ (ออกัสท์แมน)

อันการเมืองยังมีมุ้งให้ยุ่งเหยิง
ขอการแม้วอย่าเหลิงไร้เหตุผล
แต่การมุ้งนั้นต้องมีสองคน
อย่าพิกลสวาปามถึงสามเลย (คัมภีร์)

.............................................................

ลุงเวทย์ 110

ขอบคุณมากครับ บทกลอนเนื้อหาหนักสาระ เขียนได้ราบรื่นตามมาตรฐาน
ลุงเวทย์ อยู่ทางโน้นใกล้ชิดธรรมชาติกว่ากรุงเทพฯ อาจจะได้อ่านแนว
จากลุงเวทย์บ้าง

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 1 ส.ค. 48 02:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6

เดือนสิงหาคมนี่เป็นเดือนเกิดของคุณพ่อดิฉันค่ะ
(โดยปกติวันพ่อและวันแม่ของดิฉันจะถือเอาวันเกิดของพ่อแม่ตัวเองเป็นสำคัญ)

ดิฉันกับพ่อ..เราสนิทกันมาก สำหรับดิฉันแล้ว พ่อไม่ได้เป็นพ่อแต่เพียงอย่างเดียว หากแต่เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของลูกคนนี้ด้วย

ท่านเสียไปเกือบจะครบ ๕ ปีแล้วละค่ะ

เลยขอมาเขียนโคลงถึงพ่อที่เป็นเพื่อนแท้ของลูกคนนี้..

leaf

..ลูก มิอาจสะกดกลั้น ชลนา
คิด คิดอุระพา ทุกข์สะท้าน
ถึง ระลึกเสมอมา นะชนก
พ่อ จากลูกจากบ้าน สู่ฟ้าแดนไหน ?

...อยากรู้ไยต่างต้อง พรากกัน
อยากพบเพื่อชื่นขวัญ สักครั้ง
น้ำตาหลั่งจาบัลย์ โลมพักตร์
มัจจุราชบ่หยุดยั้ง แน่แท้โลกา

...เกือบห้าปีผ่านพ้น เนานาน
บ่หยุดคิดสักวาร ชอกช้ำ
โอ้..เอ๋ย..อุระราน ร้าวระทด
อยากกระซิบอยากย้ำ พ่อด้วยรักเสมอ

...แม้มิเจออีกแล้ว ชั่วชนม์
พ่อสถิต ณ กมล ชั่วฟ้า
คือรักนิรันดร์ดล ชั่วชิ วิตเอย
บริสุทธิ์ผ่องผุดกล้า ลูกรู้ฤาลืม

ว่างๆจะมาเขียนใหม่ค่ะ เขียนถึงพ่อนี่ไมได้เลย เขียนไปน้ำตาหยดไป สมองเลยตื้อไปหมด ตอนที่เขียนนี่มือนึงพิมพ์ไป อีกมือถือผ้าเช็ดหน้าไว้ซับน้ำตาเป็นระยะๆ

เฮ่อ

จากคุณ : เบญญาภา - [ 1 ส.ค. 48 10:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7

ขวัญเอยเจ้าเนื้ออุ่น
หอมกรุ่นในกลิ่นแก้ม
ปากบางเจ้าเย้ยแย้ม
ดูแฉล้มแอร่มตา

โอบอุ้มกุมมือน้อย
กระจ้อยร่อยน้อยจริงหนา
หลับเถิดนะขวัญตา
แม่จะพาเจ้าฝันดี...

จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 1 ส.ค. 48 14:31:19 A:203.113.51.104 X:203.151.140.118 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 8

แดงน้อย #4

๏ นี่คือรักแท้ที่...............พ่อมี
หวังเพื่อลูกเปรมปรีด์.......สุขได้
ยิ้มอย่างอิ่มเอมดี............ทุกสิ่ง
เพียงแค่เจ้ายิ้มให้............พ่อนี้สุขเกษม ๚

นี่แหละ.... สุดยอดปรารถนาของพ่อ

รัก

..................

เฮียคัมฯ #5
๏ ตามสบายเลยนะถั้น..............เฮียคัมฯ
แนวระเบียงอาจจะทำ...............คับข้อง
เชิญท่านอวุโสนำ......................เข้าสู่ ห้องนอ
ทั้งเพื่อนสนิทหลากห้อง..............อีกพ้องอาศรมฯ

รัก

................
เบญญาภา #6

๏ โอ๋โอ๋โอ๋อย่าร้อง...................คนดี
ท่านพ่อคงสุขี..........................มากล้น
อยู่บนวิมานคงมี.......................สุขกว่า
เราอยู่โลกต่างค้น.....................ต่างคว้าความหมาย ๚

เสียใจด้วยค่ะ.. แต่เป็นความทรงจำแสนดีทุกครั้งที่นึกถึงนะค่ะ..

รัก

haha
...........

แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 14:49:39
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 16:18:50
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 15:32:20
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 15:28:12
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 15:24:59

จากคุณ : กรวี - [ 1 ส.ค. 48 15:18:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9

๏ วสันตฤดูล่วงเข้า พรรษา
มวลพฤกษชาติดาษดา ต่อแต้ม
สมานฉันท์หมู่ชาวนา ลงแขก
ไอรักพายิ้มแย้ม อุ่นน้ำใจสหาย ๚

*** ไปเที่ยวจังหวัดน่านเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา
เห็นภาพชาวนากำลังลงแขกดำนากัน ก็เลยแวะถ่ายภาพมาฝากคนกรุง
ช่วงนี้ฝนกำลังดี ............. ป่าเขาก็เขียวขจีเป็นยิ่งนัก

ปล. มาไม่ทันกระทู้เรื่องข้าวของคัมภีร์ ก็เลยนำมาผสานกับอุ่นไอรักของกรวี leaf
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 02:40:45

จากคุณ : lek Isara - [ 1 ส.ค. 48 15:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10

flower

วันแม่ใกล้ครบแล้ว....................อีกครา
หนูหิ่ง ฯ ถึงเวลา......................กลับแล้ว
คิดถึงถิ่นจากมา........................ที่สุด
วันแม่นี้ไม่แคล้ว........................ซิ่งขึ้นบนดอย ^_^

สวัสดีเจ้าพี่ไหมที่คิดถึง วันแม่ไปแอ่วดอยตวยเฮาก่เจ้า ?

ฝากนิดค่ะ คำว่า สู้โว๊ย หนูหิ่ง ฯ เคยถูกติงว้า....... ให้เขียนเป็น สู้โว้ย ! ค่ะ ^_^

ถึงเฮียคัม ฯ เจ้าค่ะ ^_^

แฮ่..... สารภาพนะคะว่า...... บาทแรก หนูหิ่ง ฯ คุ้น ๆ ว่าเคยได้ยินค่ะ ก็เลยหยิบมา
ก็ไม่ทราบว่ามาจากไหนเหมือนกันเจ้าค่ะ ^_^

สำหรับบาทที่ 4 มีแปร่งตรง ยามหลับ ถ้าจะกรุณาอธิบายเพิ่มสักนิด จักเป็นพระคุณยิ่งนะเจ้าคะ ^_^

ครือว้า........ นู๋....... ม่ายเข้าใจ เมี้ยว ๆ ๆ ๆ ๆ

อาบน้ำเด็ก

จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 1 ส.ค. 48 16:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11

หวัดดีครับกรวีคนงาม ^__^
ผ่านมาพอดี เลยแว้บเอาโคลงมาฝากสองบทครับ

+ + + + + + + + + +

..อุ่นไอรัก..

อุ่นไอรักจากอ้อม.......อกอัน
อบอุ่นดั่งแสงสวรรค์....อาบเวิ้ง
ที่ต้นอ่อนเริ่มบรร-.......จงเกิด
กล้าเติบกระลดเลิ้ง......วุ้งเวิ้งวิไล

คือไอรักแม่ซึ้ง...........ตรึงทรวง
คือทิพย์สริตรวง..........วิโรจหล้า
คือรัตน์วิสิฐแห่งขวง....โกสิยเขต
ยอหัตถ์จรดรวงหน้า.....แนบเท้าระลึกคุณ

+ + + + + + + + + +

สวัสดีครับคุณคัมภีร์ฯ

ขอบคุณสำหรับความระลึกถึงกันและคำนิยมในทู้ที่แล้วครับ
คนอื่นอาจจะเจอวิกฤตการณ์น้ำมันแพง..
แต่กระผมเจอวิกฤตการณ์งานท่วมหัวเอาตัวไม่รอด..
เรื่องปู่โสมเฝ้าอาศรมฯ (ชั่วคราว)ก็คงต้องขอผลัดไปก่อนครับ ^_^

สวัสดีครับท่านซอมฯ
ดีใจจังที่อ่านกาพย์แล้วรู้ว่าแต่งจากคนมีความสุข (แต่ตานับได้ ๑๒ หรือเปล่าน้อ)

หวัดดีจ้านู๋หิ่งฯ
ฉงกะฉัยว่า ยามหลับ หมายถึง ยามกำลังนอนหลับอุตุ ครอกฟี้ ๆ ใช่ก่
คิก คิก คิก

จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 1 ส.ค. 48 20:19:47 A:161.246.19.48 X:161.246.1.34 TicketID:062831 ]

ความคิดเห็นที่ 12

เอ่อ....
อ่า.....

สวัสดี ขอรับ
แหะ แหะ ขอรับ

เอ่อ....
ยังบ่มีโคลงมาฝาก ขอรับ
มีแต่บิล ขอรับ
แบบว่า...
มาเก็บค่าลิขสิทธิ ขอรับ haha
เอ่อ....
ถ้าจะติดไว้ก่อน ก็ต้องทบต้นทบดอกเบี้ย ด้วย นะ ขอรับ อิอิ

แหะ แหะ ขอรับ
สวัสดี ขอรับ

จากคุณ : นายทิวา - [ 1 ส.ค. 48 20:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13

ซอมพอแดง เพ่หญิงคุณแม่มือใหม่ #7

๏ ขวัญเอยจะปกป้อง.........จอมขวัญ
ไออุ่นแม่เฝ้าสรรค์.............สร้างให้
ขอเพียงหว่านยิ้มอัน...........หวานสู่ แม่เฮย
แม้สิ่งมากหลากไซร้...........จักให้จอมขวัญ ๚

***ขออณุญาติตอบเป็นโคลงนะฮ้า คือแบบว่าช่วงนี้ หรือหลายช่วงแล้ว เขียนกลอนแล้วออกทำนองโคลงทุกที หุหุหุ

รัก

.............................

พี่เล็ก # 9

๏ ชาวนาหลายหลากพร้อม...........ร่วมใจ
เก็บเกี่ยวผลผลิตไป.....................เพื่อพ้อง
ขอเถิดพี่ - น้องไทย ....................เห็นค่า ควรเฮย
ข้าวทุกเม็ดลงท้อง........................อย่าได้ทิ้งเลย ๚

***ชาวนาเป็นดั่งกระดูกสันหลังของชาติ แต่ทำไมชาวนากลับเป็นอาชีพที่ถูกเหยียดหยาม ดูถูก และยากจน แทนที่จะได้รับการสรรเสริญว่านี่คือ อาชีพหนึ่งที่มีพระคุณต่อคนไทย ...

ถามหน่อยเถิดว่าคนไทยท่านใดไม่ทานข้าวบ้าง ข้าวทุกเม็ดที่ท่านทานอยู่ทุกวันไม่ใช่ชาวนาเป็นผู้ปลูกเหรอ แล้วอาชีพนี้ไม่ได้เสียสละเพื่อให้ทุกคนมีชีวิตต่อสู้ในวันต่อๆไปหรือ? ท่านผู้บริโภคทุกท่านน่าจะให้ความเคารพในอาชีพนี้...

คือ บรรพบุรุษกรวีเป็นชาวนาแท้ๆ แต่ปัจจุบันต่างต้องหันมาทำสวนเสียเป็นส่วนใหญ่ ด้วยระบบชลประทานที่ทางรัฐบาลคิดว่าเป็นการช่วยเหลือชาวนา ...

แต่กลับไปขวางทางน้ำที่เคยมีอยู่ตามธรรมชาติ จนไม่มีน้ำจะทำนา ประกอบกับข้าวราคาถูก ชาวนาเองก็เป็นคน ต้องกิน ต้องใช้ ต้องการเงินเพื่อบำรุงครอบครัวตนให้อยู่รอดได้ ...

แต่เมื่อเงินไม่พอบำรุงครอบครัว ประกอบกับน้ำไม่มีทำนา จึงต้องหันมาทำสวน ทั้งที่ไม่ใช่อาชีพของบรรพบุรษที่สืบทอดกันมา...

แต่เมื่อทำสวน กลับถูกท่านที่มีอิทธิพลในพื้นที่ ปล่อยวัว-ควายมากัดกินผลผลิตอีก เมื่อยังมีการเห็นแก่ได้เกิดขึ้นอยู่เสมอในสังคมไทย และไม่ยอมแก้ไข และรับรู้ปัญหาที่แท้จริง....

ชาวนาก็จะแร้นแค้นต่อไป และไม่มีใครคิดจะทำนา เพราะมีแต่เสมอตัว กับขาดทุน ... พร่ามมากไปป่าวหว่า แหะๆๆๆๆ

รัก

......................
หนูหิ่ง #10

๏ เเอ่วเหนืออยากแอ่วด้วย.............จริงเจียว
รอพี่อีกหน่อยเดียว........................มะได้
แหมหนีมะบอกเชียว......................หนูหิ่ง
อยากอยู่ที่ถิ่นให้...........................จิตนี้สงบจัง ๚

***ช่วงนี้จิตใจไม่สมประดีนัก แหะๆๆๆๆ อยากไปในที่สงบๆสักพัก บนดอยเนี่ยน่าจะดีเน้อ...
***มาแก้คำผิดค่ะ คือว่าเมื่อคืนต้องรีบเข้านอน เพราะต้องตื่นไปทำภาระกิจแต่เช้า...
รัก
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 15:03:59
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 22:15:26

จากคุณ : กรวี - [ 1 ส.ค. 48 22:07:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14

.....
แก้ไขเมื่อ 01 ส.ค. 48 22:23:30

จากคุณ : giant1964 - [ 1 ส.ค. 48 22:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15

รูปไม่ขึ้น...ขอใหม่นะ
...
แม่แม่แม่แม่แหม้..........มายมัม
รักลูกปลูกคลองธรรม....แต่ต้น
จับจิตจับใจจำ..............รักแม่
วันล่วงรักยิ่งล้น............แม่แหม้มายมัม

จากคุณ : giant1964 - [ 1 ส.ค. 48 22:22:42 ]

ความคิดเห็นที่ 16

ระเบียงอาศรม 2 / 140

ศาลาไทย 14 / 140

(โคลงบรรยายภาพบทเดิม)
๏ แสนสายสาดส่องพื้น พริบพราว
เพียงหมื่นล้านตระการดาว เลื่อมหล้า
เดียวแดท่ามแดดหนาว เนื้อเหน็บ
ตะวันตอบเติมแสงจ้า พร่างพริ้งพรายฉาย ๚
(36 / 140 แก้ไข)
๏ แสนสายสาดส่องน้ำ ทะเลพราว
เพียงคลื่นคล้อยพลอยดาว เลื่อมหล้า
แดเดียวท่ามแดดหนาว เนื้อเหน็บ
ตะวันโอบแสงอ้อมฟ้า พร่างพริ้งพรายฉาย ๚

เนื่องจากโคลงบรรยายภาพในอาศรมครั้งที่แล้วผมคิดว่าได้ล้ำเส้นและเสียมารยาทไป คือ
การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ ความคิด ความรู้สึก จินตนาการ หรือจะเรียกอะไรก็แล้วแต่ในบท
โคลงของศาลาไทย เจตนาจริง ๆ เพียงต้องการล้อเล่นและเอาสนุกเข้าว่า สงสัยว่าล้อกัน
ไปมาบ่อย ๆ ก็เลยหนักมือไป

ในกรณีที่มีบทโคลงที่เขียนผิดฉันทลักษณ์โคลงสี่ฯ ผู้เฝ้าอาศรม ควรทำหน้าที่เป็นผู้ตรวจ
ทาน หรือทำหน้าที่เป็นเลขานุการให้ชาวอาศรมหรือมิตรสหายที่ส่งโคลงมาลงอีกชั้นหนึ่ง
สรุปคือทำหน้าที่พูดคุย ตรวจฉันทลักษณ์ และตรวจคำผิด เพื่อแจ้งให้เจ้าของบทโคลง
ทราบเพื่อแก้ไข

ขออนุญาตยกตัวอย่างพี่เล็ก lek Isara เป็นผู้ตรวจแก้ไขคำผิดของตัวเองที่ดีมาก ๆ (ผม
อ่านโคลงของพี่เล็กมานาน ก็เห็นว่าพี่เล็กทำเช่นนี้เป็นปกติ) ที่สุดยอดคือเมื่อมีใครมาเตือน
ว่าพี่เล็กเขียนผิด ก็ยอมรับ (ถ้าผิดจริง) ไม่มีอัตตาใด ๆ

ผมขอบคุณพี่เล็กเสมอในวิธีการเตือนน้อง ๆ แบบนุ่มนวล น่ารัก หรือตรงไปตรงมาเมื่อจำ
เป็นจะต้องทำเช่นนั้น เช่นครั้งหนึ่ง(จำไม่ได้แล้วว่าอยู่ในอาศรมภาคไหน) ผมเคยใช้คำว่า
“แก้ผ้าเอาหน้ารอด” (ขายผ้าเอาหน้ารอด) พี่เล็กก็เข้ามาแซวทำนองว่าระวัง จะมีการโป๊
เกิดขึ้นในอาศรม ซึ่งผมก็ขำไปด้วยและยังจำได้

ผลของการที่ผมแก้ไขบทโคลงของศาลาไทยจะดีขึ้นหรือแย่ลงนั้นไม่ใช่ประเด็นหลัก หรือ
ความคุ้นเคยกันก็คงไม่ใช่ข้ออ้าง แต่ข้อที่ควรระมัดระวังก็คือการเข้าไปบิดเบือนจินตนาการ
หรือความคิดดั้งเดิมใด ๆ ของผู้เขียน จนทำให้ความเป็น “ศาลาไทย” ผิดเพี้ยนไป เมื่อลอง
ย้อนกลับไปอ่านโคลงบทดั้งเดิมและบทที่แก้ไขแล้ว ผมก็ออกจะอายตัวเองอยู่เงียบ ๆ ว่า โคลง
บทที่แก้ไขแล้ว อ่านไปอ่านมาจะกลายเป็นโคลงลูกครึ่ง....ครึ่ง ๆ กลาง ๆ.....

ส่วนบทโคลงที่มีผู้ประสงค์ให้ ดูแล แนะนำ หรือแก้ไขฉันทลักษณ์ ซึ่งเป็นเรื่องหลักของ
อาศรม ก็ยังควรทำกันต่อไปเพราะมีประโยชน์ ถึงนาน ๆ ครั้ง จะมีนักโคลงรุ่นใหม่เกิดขึ้น
สักคน แม้เราจะช่วยกันสร้างอาศรมมากว่าร้อยกระทู้ก็คุ้มแล้ว

ส่วนผมก็คงจะระมัดระวังให้มากขึ้น เพราะพื้นฐานการเขียนโคลงแต่เดิมไม่แน่น มีโอกาส
บอกผิดเขียนพลาดอยู่เสมอ

เห็นพี่เล็กเข้าอาศรมก็อุ่นใจว่าจะมีคนคอยเตือนคัมภีร์

.................................................................................

หิ่งห้อยน้อยใจ 10

ขอโทษครับ คราวที่แล้วง่วงเลยไม่ได้อธิบายอะไรมาก ตัวอย่างโคลงบทเดิมก็มีผู้นำมา
ลงไว้ในอาศรมเป็นครั้งคราวอยู่แล้ว

จากอาศรมชาวโคลง ภาค ๙๔ ๏ ๏ ๏ ลำนำเพลงรัก ๏ ๏ ๏
lek Isara
ลิลิตพระลอ

๏ ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง
คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้
เป็นเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา
ตามแต่บาปบุญแล้ ก่อเกื้อรักษา ๚

(บางแห่งว่า “สิ่งใดในโลกล้วน อนิจจัง)

ใดใดในโลกล้วน............อนิจจัง
ธรรมชาติคงปลูกฝัง...........อย่างนี้
ขอโน่นนี่ด้วยหวัง............ให้จิต สบายเอย
ยามหลับได้หลบลี้............ทุกข์พ้นชั่วคราว

ฮิฮิ ตอนอ่านสามบาทแรกกำลังเพลิน ๆ กับเรื่องธรรมะ พอมาถึงบาทสรุปจบ ดันมา
หลับไปเฉย ๆ เหมือนนั่ง-นอนคุยกันอยู่ดี ๆ เพื่อนหนีหลับไปเสียก่อน ส่วนอีกอย่าง
ก็เหมือนที่คุณ รมย์ บุริน ว่าไว้ ยามหลับ ฟังเหมือน หลับยาม

.......................................................................................

จากอาศรมชาวโคลง ภาค ๑๓๒ “ฤๅแค่ตำนาน” โดย หมีเซอะ

23 /132

อธิบายผัง

โคลงสี่ต่างจากฉันท์ กาพย์ กลอน ตรงที่บังคับ "รูป" -- ดูตามที่แสดง

การบังคับรูปโท - คือต้องมีไม้โทกำกับในตำแหน่งนั้นๆเสมอ
การบังคับรูปเอก - คือมีไม้เอกกำกับ หรืออนุโลมให้ใช้คำตายแทนได้

ซึ่งจริงๆนอกจากบังคับ "รูปเอก" เจ็ดแห่ง และ "รูปโท" สี่แห่งตามที่
เคยได้ยินมาแล้ว .. ยังบังคับ "รูปสามัญ" อีกสี่แห่งด้วย !!

อืมม.. หมีมั่วเปล่า.. ในผังมีสามัญแค่สามเอง??

ตอบว่าเปล่ามั่วครับ .. ตำแหน่งที่สี่คือ คำสุดท้ายของบท ..
ซึ่งตรงตำแหน่งนี้พิเศษหน่อย คือนอกจากรูปสามัญแล้ว
ยังบังคับเสียง ให้ใช้แค่เสียงสามัญหรือจัตวา อีกต่างหาก
............................................................................................................

ย้อนไปอ่านกระทู้ที่ผ่านมา ชอบใจลีลาการอธิบายฉันทลักษณ์ของหมีเซอะ แล้วมีการ
ไปขอยืมเอาผังโคลงจากที่อื่นมาใช้ พวกเราบางคนดูเหมือนจะทำงานเกี่ยวกับการออก
แบบอยู่ แต่ทำไมอาศรมจึงไม่มีผังโคลงเป็นของตัวเอง

ลองทำแบบง่าย ๆ ตัดคำสร้อยที่บาทจบออก ขอเอาลงไว้ใช้ชั่วคราว ใครจะทำใหม่ก็
ลองออกแบบมาช่วยกันดู แล้วค่อยเลือกแบบที่ถูกใจใช้ประจำอาศรม

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 2 ส.ค. 48 07:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 17

อีกรูป ตำแหน่งเครื่องหมายกากบาท X บังคับรูปสามัญ ๔ แห่ง

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 2 ส.ค. 48 07:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18

แจมผังด้วยคน
...
กลอนฉันท์กาพย์คร่าวล้วน .......คนบรร - เลงนา
ผังส่งคำจำนรร....................นิ่มเนื้อ
สัมผัสสื่อสัมพันธ์................ผูกเรื่อง ราวแฮ
เขียนอ่านเอกโทเอื้อ............อิ่มด้วยรสโคลง
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 12:32:11

จากคุณ : giant1964 - [ 2 ส.ค. 48 12:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19

flower

สวัสดีค่ะพี่กรวีและมิตรสหายที่แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนอาศรมชาวโคลงทุกท่าน

เฮียคัมจ๊ะจ๋า ชวนเสวนาเรื่องโคลงที่ศาลาไทยแก้ไขตามคำแนะนำ
ขอเวลาคิดแป๊บ แฮ่... จริง ๆ คือข้ออ้างการเมืองเพราะยังคิดอะไรไม่ออก

แถมยังไม่มีโคลงมาฝากสักบท ยังคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี แหะ ๆ เอาผังโคลงที่ทำเล่น ๆ เมื่อเที่ยงมามัดจำไว้ก่อน นะ ๆ .

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 13:18:01

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 2 ส.ค. 48 13:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20

สวัสดีเดือนสิงหาขอรับ มาตอบกระทู้ตามระเบียบ
ท่านผู้อาวุโสหลายท่าน มาอธิบายผังโคลงสี่สุภาพให้ชัดเจนอีกครั้ง ชัดแจ้งๆ คารวะด้วยชาเขียวใบหม่อน 1 จอก

อาศรมโคลงไป่ล้ม โคลงเคลง
เพราะช่วยกันบรรเลง เสนาะแท้
เจ็ดเอกสี่โทเพลง โคลงสี่
สืบค่าภาษาแล้ เลิศด้วยปัญญา

แต่รบกวนขอผังโคลงอื่นๆด้วย พอจะได้ไหมขอรับ อิอิ
เพราะว่าอาศรมชาวโคลง ไหงมีแต่โคลงสี่ ไม่มีโคลงอื่น จะแต่งเองก็จนใจด้วยด้อยปัญญา

ขอบคุณล่วงหน้าเด้อ อ้าย เอื้อยใจดีซุผู้ซุคน

จากคุณ : โกฏิดารา (โกฏิดารา) - [ 2 ส.ค. 48 14:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21

วอน ?
..........
๏ วอนประชาร่วมด้วย.............ช่วยกัน
วอนทุกฝ่ายผลักดัน...............ห่อนเว้น
วอนช่วยทุกสิ่งอัน...................ถ้วนทั่ว - เถิดนา
วอนรัฐอย่านึกเน้น.................แค่เพี้ยงลำไย

วอนผองไทยทั่วถ้วน...............โชคดี
วอนรัฐโปรดปรานี..................ไป่ร้าง
วอนทุกถิ่นปถพี......................สุขสงบ
วอนกฎเกณฑ์ใหม่อ้าง...........ขจัดสิ้นทุกข์สลาย ๚

smile
สวัสดีครับ คุณ กรวี และ ชาวอาศรมฯ ทุกท่าน
ไม่มี "อุ่นไอรัก" มาฝาก แต่นำ "อุ่นไอร้อน" มาฝากกั๊บป๋ม...อิอิ haha

จากคุณ : Augustman (Augustman) - [ 2 ส.ค. 48 15:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 22

แม่กรวีก็แม่นนทลี นนทลีก็รักคุณแม่นะ

จากคุณ : นนทลี - [ 2 ส.ค. 48 17:09:55 A:61.91.184.205 X: TicketID:088225 ]

ความคิดเห็นที่ 23

เจ้าหมูรมย์ #11

๏ หายห่างจากเพื่อนพ้อง.............ไปนาน
ได้ข่าวคราว*เพื่อนฉาน................อยู่บ้าง
กลับมาอยู่เป็นนาน......................กว่าบอก เพื่อนเฮย
เมื่อไหร่ว่างมาล้าง.......................ปัดห้องอาศรม ๚

***เพื่อนฉาน = เพื่อนฉัน
***และแล้วเด็กกวาดห้องอาศรมฯคนเก่า ก็มีเวลาว่างมาเยี่ยมเยียนอาศรม วันก่อนเห็นเฮียคัมฯไถ่ถามถึงนึกว่าแต่งงานไปเสียแล้ว อิอิอิ... หรือแต่งงานไปแล้วจริง จริงหว่า ????

***ออ... ฝากนิดนึงกรวีไม่ได้รู้จักเจ้าหมูรมย์เป็นการส่วนตัวเลยยยยยยยยยยยยย จึงไม่รู้อุปนิสัยที่แท้จริง และความเป็นจริงของเจ้าหมูรมย์ ....

เพราะฉะนั้นกรวีจะเรียกขานหรือเสวนากับเจ้าหมูรมย์ตามแบบของกรวี การเรียกขานหรือการกล่าวถึงหรืออะไรก็ตามก็จะเป็นในแนวของกรวี ที่รู้จักเพื่อนคนนี้ตั้งแต่แรก อาจจะล่วงเกินไปบ้างขออภัยเด้อ (เคยมีเพื่อนคนหนึ่งติงกรวีมา)

เพราะวันแรกๆรู้จักเจ้าหมูรมย์ก็คือเพื่อนของกรวี เป็นเจ้าหมูบุริน เพื่อนของกรวี (สมมุติตัวเองว่าเป็นหมีพูห์ อิอิอิ)คนนี้ต่อไปก็เป็นอย่างนั้นแหละจ้า... แต่ไหง?หมีพูห์ผอมนักก็ไม่รู้ แหะๆๆๆ

เห็นป่ะกรวีนุ่งกระโปรง 5555 เคยมีคนดูถูกว่าอย่างกรวีต้องใส่แต่กางเกง(เจ้าหมูอะแหละ..ที่ดูถูก) เสียใจเด้อ ทายผิดใส่กางเกงน้อยมาก เฉพาะเวลาออกจากบ้านหรือเวลาต้องการความคล่องตัว เฟ้ยยยยยยยยยย บางวันกรวีก็ใส่ผ้าถุงอยู่บ้านย่ะ ...ยี้...

รัก

................

อาทิวา #12

๏ โห..อามาบอกท้วง..................ลิขสิทธิ์
หนูคิดจะขอติด..........................มิได้
เพราะอาบอกหากบิด...................มากดอก เบี้ยเฮย
ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย ๚

***อาทิวา แหะๆๆๆๆๆ แหมวิญญาณนักเขียนจริง จริงเลย หุหุหุ ...

รัก

.......................

giant1964 #15

๏ ลูกดีได้เด่นด้วย...............แม่ดี
โบร่ำโบราณมี......................ว่าไว้
ดูนางจักเข้าที.......................ต้องที่ แม่เฮย
หากลูกเด่นดีได้.....................นั่นด้วยแม่สอน ๚

***รูปครอบครัวแน่เรยอ่ะ น่ารักจังเลย อิอิอิ

แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 18:18:41
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 48 18:08:17

จากคุณ : กรวี - [ 2 ส.ค. 48 17:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24

ไม่มีโคลงมาวางเหมือนกันค่ะ
แต่ขอชมเจ้าของกระทู้ขยันจริง ๆ ค่ะ
และดีใจด้วยนะคะที่สุขภาพแข็งแรงขึ้นแล้ว

ไหน ๆ ก็มาแล้ว ขออนุญาตแก้คำที่พิมพ์ผิดนะคะ

ลิงค์ ==> ลิงก์ หรือ ลิ้งก์ หรือ ลิ้งค์
อนุญาติ ==> อนุญาต

บาทสี่ในโคลงถึงคุณนายทิวา

ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย ๚

วรรคหน้าหลุดเอกเปล่าคะ
ส่วนวรรคหลังคำสุดท้าย เสียงใช้ได้
แต่รูปไม่น่าได้นะ ลองเปลี่ยนเป็นไหมสิคะ

smile

จากคุณ : รสา รสา - [ 2 ส.ค. 48 19:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 25

เรียน สหาย

อ่านโคลงของเพื่อนแล้ว คิดถึง
นานกว่านานรัดตรึง จิตไว้
เพียงตนมิว่างจึง หายห่าง
ขออย่าถือโทษได้ โปรดด้วยขอษมา.

จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ (พจนารถ๓๒๒) - [ 2 ส.ค. 48 19:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 26

สวัสดีจ้ากรวีคนขยัน
เขาว่าไว้ว่า เป็นเพื่อนกันหนึ่งวัน เป็นเพื่อนกันจนตาย ฮิฮิ
แต่อย่าเอาเราขึ้นเขียงทำข้าวขาหมูก็พอแล้ว ^__^

+ + + + + + + + + +

#๒๔
สวัสดีครับศิษย์พี่รสา

คำว่า "link" จะถอดว่าอย่างไรดีหนอ...

+ + + + +

จากเวบของราชบัณฑิตยสถาน
http://www.royin.go.th/trans04.html
ตรงตัวอักษร n หมายเหตุได้กล่าวไว้ดังนี้

"หมายเหตุ n เมื่อเป็นตัวสะกดและมีพยัญชนะ c ch g k qu ฯลฯ
ตามแล้วทำให้เสียง n ที่เป็นตัวสะกดออกเสียงเป็น ง ให้ถอด n เป็น ง เช่น
Anglo-Saxon = แองโกลแซกซัน
function = พังก์ชัน
parenchyma = พาเรงคิมา
Frank = แฟรงก์"

จากหมายเหตุและตัวอย่างการทับศัพท์คำว่า "Frank" ทำให้เราทราบว่า
-nk เป็น -งก์

+ + + + +

จากเวบของราชบัณฑิตยสถาน
http://www.royin.go.th/trans02.html
ข้อ ๑ ได้กล่าวไว้ว่า

"๑. สระ ให้ถอดตามการออกเสียงในพจนานุกรมภาษาอังกฤษ
โดยเทียบเสียงสระภาษาไทยตามตารางเทียบเสียงสระภาษาอังกฤษ"

จากการเปิดพจนานุกรมภาษาอังกฤษ สระของ "link" คือสระอิ
และจากตารางเทียบเสียงสระภาษาอังกฤษที่เวบ
http://www.royin.go.th/trans03.html
อักษร "i" ออกเสียงอิ ใช้รูปอิ

+ + + + +

จากเวบของราชบัณฑิตยสถาน
http://www.royin.go.th/trans02.html
ข้อ ๒ ได้กล่าวไว้ว่า

"๒. พยัญชนะ ให้ถอดเป็นพยัญชนะภาษาไทยตามหลักเกณฑ์ใน
ตารางเทียบพยัญชนะภาษาอังกฤษ"

และจากตารางเทียบพยัญชนะภาษาอังกฤษ อักษร "l" ใช้ "ล"

ตอนนี้จึงทับศัพท์คำว่า "link" ได้เป็น "ลิงก์"

+ + + + +

ต่อไปมาดูรูปวรรณยุกต์ว่าจะใช้รูปอะไรดี
จากหลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาอังกฤษ ข้อ ๕ คือ

"๕. การใช้เครื่องหมายวรรณยุกต์ การเขียนคำทับศัพท์
ไม่ต้องใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ ยกเว้นในกรณีที่คำนั้น
มีเสียงซ้ำกับคำไทย จนทำให้เกิดความสับสน อาจใส่
เครื่องหมายวรรณยุกต์ได้ เช่น
coke = โค้ก
coma = โคม่า"

เนื่องจากไม่มีคำว่า "ลิงก์" ใช้เป็นคำไทย จึงไม่ต้องใส่
เครื่องหมายวรรณยุกต์

ดังนั้นตามหลักเกณฑ์การทับศัพท์ภาษาอังกฤษ
จึงถอดคำว่า "link" ได้เป็น "ลิงก์" เท่านั้นครับ

จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 2 ส.ค. 48 21:46:10 A:161.246.19.48 X:161.246.1.33 TicketID:062831 ]

ความคิดเห็นที่ 27

อุ๊บ.. มาต่ออีกนิดครับ
พอดีคำว่า "ลิงก์" มีเสียงซ้ำกับคำไทย คือ "ลิง"
จึงอาจใส่วรรณยุกต์เป็น "ลิ้งก์" ได้ครับ

ปายแระครับ

จากคุณ : รมย์ บุริน - [ 2 ส.ค. 48 21:52:09 A:161.246.19.48 X:161.246.1.35 TicketID:062831 ]

ความคิดเห็นที่ 28

สิงหาเวียนว่าไหว้............มารดร
คุณแม่เลิศสิงขร.................เสียดฟ้า
กราบปลายบาทขอพร..........ดังหนึ่ง...พรหมเฮย
พรหมเปรียบมารดาข้าฯ.......อยู่เหย้าปานสรวงฯ

ขอร่วมฝากโคลงกราบเท้าแม่
มาด้วยค่ะ
ว่าจะแวะอ่านเฉยๆอดมิได้
ขอบคุณทุกท่าน.อาศรมชาวโคลงค่ะ
หนอน

จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ส.ค. 48 22:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29

ศาลาไทย 19

“เครื่องหมายการค้า” และตัวหนังสือ “อาศรมชาวโคลง” ใหญ่ไปดูเกะกะ

ลองย่อให้เล็กแล้ววางให้ดูเรียบร้อยเผื่อให้ผู้อื่นนำไปใช้ให้เป็นประโยชน์ได้

ควรมีผังหลายแบบอย่างที่คุณ โกฏิดารา เสนอ (ถ้ามีเวลาทำ)

ชอบตัวผัง รหัสสี ดูเข้าใจง่าย ขอเสนอแบบเรียบ ๆ ตามตัวอย่าง ลองปรับ
ปรุง แก้ไขเพิ่มรูปแบบอีกสักแบบสองแบบ แล้วขอความเห็นจากผู้ใหญ่ เช่น
พี่เล็ก และอีกหลายท่านด้วย

ขอบคุณมากครับ

(งานเริ่มยุ่งอีกแล้ว อาจไปต่างจังหวัดวันสองวัน)

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 3 ส.ค. 48 06:02:45 ]

ความคิดเห็นที่ 30

สวัสดีครับ คุณกรวี และมิตรอาศรมฯ ทุกท่าน
............................................

พิราบฯ ขอย้อนกระทู้นิดขอรับ

สวัสดีครับ พิราบเงิน บาทนี้สงสัยจะลูกเล่นใหม่

หมาก เคยมากมากลูก หลานเก็บ เล่นเฮย

อ่านไงครับ “หมาก เคยมาก........มากลูก หลานเก็บ เล่นเฮย”

ลูกเล่นใหม่ ไม่ใหม่ พิราบฯ ไม่ทราบขอรับ แต่งไปตามความคิดขอรับ

ส่วนวิธีอ่านนั้น ท่านคัมภีร์ฯ อ่านถูกแล้วขอร้บ

ปล. ไม่มีเวลาแล้ว เดี๋ยวดึก ๆ มาแจมกระทู้ใหม่ ขอรับ
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 11:29:17
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 11:28:15

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 3 ส.ค. 48 11:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 31

flower

๏ อุ่นไมตรีโอบเอื้อ ฉันมิตร
คอยติติงถูกผิด ถี่ถ้วน
เติมเต็มแต่น้อยนิด จากหนึ่ง
โคลงนับแสนหมื่นล้วน ส่งให้ใจผสาน ๚

แฮ่... ในที่สุดก็ได้โคลงมาร่วมอาศรมฯ แล้วหนึ่งบท ดีใจจัง ฮ่าฮ่าฮ่า
กับทำผังรูปใหม่มาวางให้ตามคำแนะนำของเฮียคัมฯ ปรับนิดหน่อยดูดีขึ้นแฮะ (ชมตัวเอง)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar .

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 3 ส.ค. 48 14:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32

สัมผัสแม่แรกอุ้ม.............แนบทรวง
อบอุ่นรักทั้งปวง..............มอบให้
น้ำนมดื่มตักตวง.............อิ่มอร่อย
สายเลือดถ่ายเทไว้........ลูกสร้างสืบสาน

สัมผัสพ่อโอบเอื้อ.............คำจุน
ยิ่งใหญ่ในบุญคุณ.............แผ่กว้าง
สองมือพ่อเกื้อหนุน..........สานต่อ
ยามเด็กไม่อ้างว้าง...........เติบกล้าแข็งแรง

จากคุณ : ไก่อ่อน - [ 3 ส.ค. 48 15:08:56 A:203.185.128.66 X: TicketID:063720 ]

ความคิดเห็นที่ 33

อุ่นไอรักรอบด้าน..........พันพัว
เผื่อแผ่จากครอบครัว.....เริ่มต้น
สังคมใหญ่ขมุกมัว.........ว้าเหว่
ปกปิดยากขุดค้น...........รักแท้หรือเทียม

มอบรักให้ทุกผู้...............ทุกคน
ยิ้มส่งชื่นกมล................สุขแท้
ไมตรีจิตบันดล..............บรรยากาศ
ฉลาดเปลี่ยนแปลงแก้.....เหตุร้ายกลายดี

สวัสดีครับ...
smile

จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 3 ส.ค. 48 15:35:07 ]

ความคิดเห็นที่ 34

ถึงคุณรมย์ บุริน

ถ้าถอดกันจริง ๆ link ก็เขียนได้ว่า ลิงค์ ค่ะ

แต่ที่เขียนบอกไป
คืออยากให้เปลี่ยนจาก ลิงค์ ไปเป็นคำอะไรก็ได้น่ะค่ะ
ที่ให้มันตีความหมายได้ว่าเป็น link แล้วกันค่ะ

อย่างที่บอกไป ที่จริง ลิงค์ ก็ถอดมาจาก link แหล่ะค่ะ
แต่บังเอิญคำนี้ในภาษาไทย ถ้าไปเปิดพจนานุกรมที่อ้างถึง
มันจะมีความหมายไปเป็นอย่างอื่นที่ไม่สุภาพอย่างมาก ๆ น่ะค่ะ

ถ้าอยากจะทราบกันว่า ลิงค์ มีความหมายว่าอะไร
ต้องลองไปเปิดดูกันเอาเอง อิ อิ

http://rirs3.royin.go.th/riThdict/lookup.html

เห็นมีหลาย ๆ ท่านที่นี่ที่ทราบแล้วน่ะค่ะ ก็มักจะเลี่ยงคำว่า ลิงค์ไป
ตัวอย่างเช่น เคยสังเกตจากการเขียนของพี่เล็ก ที่มักจะใช้คำว่า ลิ้งค์ แทนน่ะค่ะ

ทีนี้พอทราบความหมายกันแล้ว
การที่บอกว่า ทำลิงค์
หรือบอกว่า ลิงค์กระทู้ที่แล้ว น่ะค่ะ
มันฟังดูตลก ว่าไหมคะ

haha

แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 19:47:24
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 19:46:09
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 19:14:02

จากคุณ : รสา รสา - [ 3 ส.ค. 48 19:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35

อุ่น เอย อุ่นกรุ่นได้ แม้หนาว
ไอ กระอบยืนยาว หล่อเลี้ยง
รัก ให้บ่หวังคราว รับตอบ
ทุกสิ่งแม่ให้เพี้ยง ยอดไท้เทิดทาน ฯ

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 3 ส.ค. 48 21:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 36

ขอคุยด้วยคน ขอรับ

ถึงเจ้าของกระทู้ - ขยันจริง ๆ ขอชื่นชม ขอรับ

ถึงซอมพอแดง - ยินดีด้วยกับคุณแม่มือใหม่ เห็นภาพเจ้าตัวเล็ก แวบ ๆ น่ารัก ๆ ฮิฮิ

ถึงท่านน้องฯ - ผังล่าสุด สวยงามดีขอรับ พิราบฯ ยกมือหนับหนุน

และคุณ ๑๐ ล้านดาว (โกฏิดารา) - พิราบฯ มีของฝากขอรับ ซึ่งได้มาจากรุ่นพี่ ๆ แหละขอรับ

ลิ้งก์ผังโคลงและร้อยกรองต่าง ๆ ขอรับ ส่วนฉบับอาศรมฯ คงต้องรอท่านน้องฯ ผู้เก่งกาจขอรับ

http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/index.html

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 3 ส.ค. 48 22:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 37

รสา รสา #24

ไม่มีโคลงมาวางเหมือนกันค่ะ
แต่ขอชมเจ้าของกระทู้ขยันจริง ๆ ค่ะ
และดีใจด้วยนะคะที่สุขภาพแข็งแรงขึ้นแล้ว

ไหน ๆ ก็มาแล้ว ขออนุญาตแก้คำที่พิมพ์ผิดนะคะ

ลิงค์ ==> ลิงก์ หรือ ลิ้งก์ หรือ ลิ้งค์
อนุญาติ ==> อนุญาต

บาทสี่ในโคลงถึงคุณนายทิวา

ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย ๚

วรรคหน้าหลุดเอกเปล่าคะ
ส่วนวรรคหลังคำสุดท้าย เสียงใช้ได้
แต่รูปไม่น่าได้นะ ลองเปลี่ยนเป็นไหมสิคะ

..............

สวัสดีค่ะถึงแม้กรวีขยันยังไง ก้อคงไม่ขยันเท่า รสา รสา หรอกค่ะ... haha

ขอขอบคุณที่ช่วยติติงมา แต่วันนี้ขออนุญาติตอบเพียงนิดหน่อยรู้สึกอ่อนเพลียและอยากพักผ่อน และพรุ่งนี้ก้อต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำภาระกิจ... ขออนุญาติด้วยน่ะค่ะ

จากบทโคลงน่ะเจ้าค่ะ...

ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย ๚

ในวรรคแรกหลุดเอกมั้ย จากที่พอจะมีความรู้อยู่นิดหน่อย ตามผังโคลงสี่สุภาพ เสียงเอกคือคำที่สองของวรรคแรก

ซึ่งตรงกับคำว่า ละ คำว่า ละ เป็นคำตายซึ่งใช้แทนเสียงเอกได้.... (ได้รับคำยืนยันจาก อ. สอนภาษาไทยโดยตรง) บางที รสา รสา อาจจะหลงลืมหรือมีข้อวินิจฉัยอย่างอื่นขอความกรุณาช่วยแจ้งกรวีด้วยค่ะ

ส่วนวรรคหลังในคำว่ามั้ย กรวีต้องการล้อเล่นกับอาทิวา กรวีจึงมิได้เคร่งครัดสิ่งใดนัก.... บทโคลงเลยเป็นลักษณะที่เอาสนุกเข้าว่า และได้ถามจากท่าน อ. สอนภาษาไทยโดยตรงเช่นกันว่า และได้คำตอบว่าหากจะใช้ก็สามารถใช้ได้ ตามจุดประสงค์ของผู้แต่งซึ่งในที่นี้คือ ล้อเล่น หรือพูดเล่น..

กรวีอาจไม่มีหลักฐานอ้างอิงว่า อ.ท่านใด แต่อาจารย์ท่านนี้คงได้รับการการันตี จากกระทรวงอาชีวะศึกษา และกระทรวงศึกษาธิการ ...

ขออนุญาติไปพักผ่อนก่อนนะเจ้าค่ะ ... ส่วนกระทู้อื่นคงต้องติดค้างไว้ก่อนเจ้าค่ะ.. haha
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 22:15:38
แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 22:08:14

จากคุณ : กรวี - [ 3 ส.ค. 48 22:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38

อุ่น ก่อนอย่ารีบร้อน รับ'ทาน
ไอ ระเหย อาหาร ปลอดเชื้อ
รัก ษาสุขภาพวาน อย่ารีบ ร้อนนา
๕ หมู่ครบเอื้อเฟื้อ พยาธิให้พอกิน ฯ แหะ ๆ
แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 48 22:39:47

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 3 ส.ค. 48 22:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 39

หวัดดีจ้ะหลานกรวี

เพิ่งเขียนโครงการเสร็จ ว่าจะเขียนโคลงการสักหน่อย ก็
สมองฝ่อซะแล้ว เอายานีมาฝากแล้วกันนะ ง่ายหน่อย ห้า
นาทีสิบนาทีก็เสร็จ

๐เราสองเมื่อผ่องใส
ยิ้มละไมย่อมแย้มมา
ความต่างที่พรางตา
ย่อมสิ้นต่างที่พรางตน

๐แห้งตอจักก่อตั้ง
ขจีปลั่งในซังปน
วายหวังจากวังวน
จะว่ายแหวกจากวังเวง

๐เคยแรมกลับเพ็ญหล้า
เงียบกลับพาปากร้องเพลง
ขมขื่นกลับครื้นเครง
ขณะใจก็บินจร

๐จำรัสและจำเรียง
ไพเราะเพียงเทพอวยพร
ชีพช่ออรชร
เมื่อรักใช่อุ่นไอโชย/.

จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 4 ส.ค. 48 04:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40

สองมือแม่โอบอุ้ม..............จุมพิต
คือที่สุดชีวิต.....................รักเจ้า
เสียงเพลงเห่ดวงจิต............จงหลับ
ทนุถนอมคอยเฝ้า...............ปัดริ้นไรตอม

เฮ่อ! เกือบตาย กว่าจะถอยโคลงออกมาได้สักบท

เจ๊รมย์ นับอะไรได้ ๑๒ คะ ใบ้หวยเหรอ งวดแล้วไม่ได้ซื้อ
งวดหน้าละกัน อิอิ..

จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 4 ส.ค. 48 11:37:02 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 41

flower

แวะมาตอนบ่าย ๆ ทักทายมิตรสหายอาศรมฯ
พิเศษถึงพี่หญิง-ซอมพอแดง โจทก์เก่า เอิ้ก ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
คืนนั้นศาลาไทยจำได้ว่าหลับไปก่อนด้วยความเหนื่อยและเพลียมาทั้งวัน เพราะฉะนั้นศาลาไทยไม่เกี่ยว ฮี่ ๆ
ข่าวว่าเจ้าตัวน้อยมีชื่อเล่นน่าสนใจ เติมสระลงไปก็น่าจะหาจำเลยได้แล้วนะ haha
แฮ่... ศาลาไทยล้อเล่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ฮ่าฮ่าฮ่า

๏ อุ่นคำยามหยอกเย้า ยียวน
ลดโทษเพียงก่อกวน ยั่วยิ้ม
เย็นชายิ่งอยากชวน เขียนแหย่
หยุกหยิกจิกเล็บจิ้ม เจ็บแท้แม่คุณ ๚

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

พี่พิราบเงิน
ขอบคุณเจ้าค่ะ ดีใจจังที่พี่พิราบเงินชอบ สบายดีนะคะ ว่าแล้วก็ยกเบียร์ให้ด้วยความคิดถึง beer

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เฮียคัมฯ - คนหนีเที่ยวสองวัน
ศาลาไทยหนีไปนอนเล่นแถววังน้ำเขียวมา แถวนั้นเขาเรียก บ้านสวนห้อม - อช.ทับล้อม
อากาศดี เจอสีเขียว ๆ แบบเต็มตาถูกใจ ได้แรงกลับมาอีกเพียบเชียวค่ะ
เอารูปมาทำการ์ดอวยพรวันคล้ายวันเกิดปู่ออฯ ไว้ที่กระทู้นี้
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3644202/W3644202.html
แวะไปดูนะคะ ... ฝาก link นี้ถึงมิตรสหายท่านอื่น ๆ ด้วยค่ะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar .

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ส.ค. 48 13:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 42

แฮ่ แฮ่ แฮ่
เข้ามา ก็แฮ่เสีย ๓ แฮ่ พอเป็นพิธี ขอรับ
แหะ แหะ ขอรับ
สวัสดี ขอรับ ทุก ๆ ท่าน ทั้งหน้าไก่ และหน้าเหม่า
จึ๋ยยย
ผิดหรือ ขอรับ
งั้น เอาใหม่
สวัสดี ขอรับ ทุก ๆ ท่าน ทั้งหน้าใหม่ และ หน้าเก่า
แฮ่ แฮ่ แฮ่
สบายดี นะ ขอรับ

ผ่านทางเข้ามา แบบว่า ยังบ่มีโคลงที่เขียนใหม่ ไม่ว่า จะอุ่นไอรัก , อุ่นไอร้าง หรือ อุ่นไอเละ
ดังนั้น จึงติดไว้ก่อน ขอรับ แหะ แหะ

เห็นอันนี้ กำลัง วิวาทะประสามิตรศิษย์อาศรมฯ กันอย่างสนุกสนาน เลยได้โอกาสโจนร่วมวงเพื่อความครื้นเครงแบบงู ๆ ปลา ๆ ด้วย คนขอรับ
อันนี้นะ ขอรับ

ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย

แม่นาง รสา ถามถึง "วรรคแรก" ว่า "หลุดเอก" ไหม
คำตอบนี้ ก็ตอบเสียได้ง่าย ๆ ว่า บ่หลุด ตามที่แม่หนูกรวี อธิบาย

นั่นก็เพราะเหตุว่า เอก ๗ ที่ นอกจากการบังคับโดยรูปเอกแล้ว ก็ยังสามารภใช้ "คำตาย" แทนได้

นี่นับเป็นข้อยกเว้นประการหนึ่งของโคลง (แหะ แหะ ขออนุญาตจำกัดการ "พูดถึง" ในลักษณ์ของการบังคับรูปแบบเบสิค บ่ได้ก้าวล่วงถึงชั้น แอดวานซ์ ที่เขียนโคลงโดยใช้หูเขียน คือเอาเสียงบ่ได้ยึดรูป)

ที่อาจยกมาเพิ่มเติมได้อีกสักหน่อย ในส่วนของ "ตำแหน่งเอก" ก็คือ การใช้ "อำ" แทน "เอก" อย่างตำรับประมวลมารค ของท่านจันทร์ อธิบายไว้

นั่นเป็นกรณีว่าด้วย "ตำแหน่งเอก" ๗ แห่ง ที่ถามถึงว่า หลุดหรือบ่หลุด ขอรับ

มาถึงกรณี "วรรคหลัง" บ้าง แหะ แหะ

แม่นาง รสา บอกว่า เสียงใช้ได้ แต่รูปไม่น่าได้นะ ลองเปลี่ยนเป็นไหมสิคะ
ส่วนแม่หนูกรวี ก็อธิบายว่า เขียนแบบ "เหล้น ๆ" เอาสนุก จึงบ่ได้เคร่งก็ได้

แหะ แหะ ข้าพเจ้ามาร่วมอรรถาธิบายในมุมมองข้าพเจ้าบ้าง ขอรับ แหะ แหะ haha

"มั้ย" เป็นรูปโท เสียงตรี ว่าตามจริงจะเอามาใช้ได้ไหม คำตอบก็มีง่าย ๆ ว่า ถ้าอยากจะใช้ก็ใช้ได้
แต่ต่อจากใช้ได้ ก็ต้องดูต่อว่า น่าใช้ไหม , ใช้แล้วดีไหม หรือ ไม่ใช้ก็ได้ หรือไม่ใช้จะดีกว่าไหม และ ฯลฯ

ว่าไปแล้วโดยปกติ คำสุดท้ายของวรรคสุดท้าย ก็มักจะอยู่ "รูปสามัญ" ส่วนจะเสียงสามัญหรือเสียงจัตวา นั่นก็ว่ากันไปตามพยัญชนะที่เลือกมาใช้

***("แบบ" ของ "โคลงสี่สุภาพ" นอกจากการบังคับ "เอก" ๗ แห่ง และ "โท" ๔ แห่ง แล้ว ที่เราเรียกว่า "โคลงสี่สุภาพ" ก็เพราะยังมีบังคับตำแหน่งคำสุภาพอีก ๔ แห่ง คำสุภาพที่ว่านี้ ก็คือคำสามัญ ๔ ตำแหน่ง ประกอบด้วย ๑.คำสุดท้ายวรรคท้าย ของบาทที่หนึ่ง ๒.คำสุดท้ายวรรคแรก ของบาทที่สอง ๓.คำสุดท้ายวรรคแรก ของบาทที่สาม และคำสุดท้ายวรรคท้าย ของบาทที่สี่)***

และจะว่าไปแล้ว ท่านก็ว่า ถ้าใช้เสียงจัตวา จะ "สมูท" แล้วก็เวลาอ่าน เวลาฟังด้วยหู มันจะ "แลนดิ้ง" สวยงาม (แหะ แหะ ไอ้เจ้า "สมูท" นี่ แบบว่า อยากเขียนภาษาปะกิต แต่เขียนบ่ถูก สะกดแบบไทยก็ยังไปบ่ค่อยได้ แต่ก็จะหน้าด้านเขียนล่ะ อิอิ haha )

สำหรับ ข้าพเจ้า หูบ่ค่อยดี เพราะข้าพเจ้าเพิ่งอายุ ๑๗ อะไร ๆ มันก็เลยยังตึง ไม่หย่อนอยู่

(หา....
ว่าไงนะ
อ้าวเหรอ...
หูตึง บ่ใช่อายุ ๑๗ เหรอ
จึ๋ยยยย งั้นผ่านไปเลยแล้วกัน อิอิ)

สำหรับข้าพเจ้า วรรคท้ายสุดท้าย คำสุดท้าย จะเสียงสามัญ หรือ เสียงจัตวา ก็บ่เป็นหยัง แล้วแต่รสนิยม และ "คำ" ที่จะนำมาใช้ สื่อ "ความ" มากกว่า และที่สำคัญอีกข้อก็คือ ถ้าเขียนหลาย ๆ บท เป็นชุดใหญ่ หรือ เรื่องยาว ก็ควรให้มันคละเคล้าสลับกันไป เสียงมันจะได้หลากหมาย ไม่ใช่เอะอะอะไร ก็ลงมันเสียทุกบทด้วยเสียงจัตวา ลองนึกดูก็คงได้ว่า มันจะเลี่ยนขนาดไหน (ถ้านึกไม่ออก ก็ลองนึกถึงการตบท้ายอาหารคาวทุกมื้อ ด้วย "กล้วยบวชชี" หวานอร่อยก็ได้ แหม ต่อให้โปรดปรานขนาดไหน อิฉัน ก็เห็นจะไม่รับทานหรอกนะ เจ้าคะ อิอิ)

เอาล่ะมาเข้าเรื่อง (ล่ะ = หล่ะ ใส่ไม้เอก อนุมานโดยรูป เพื่อเอาเสียง ออกตัวเสียก่อน จะได้ไม่ต้องถูกต่อว่า หาว่าเอาคำตาย มาผันวรรณยุกต์ เสียอีก อิอิ)

วรรคสุดท้าย คำสุดท้าย ถ้า แม่หนูกรวี ยืนยันจะใช้ ก็ใช้ได้ บ่เห็นเป็นอิหยัง แต่วิธีอธิบายต้องบ่ใช่ตอบว่า เขียนเหล้น ๆ ล้อเล่น เอาสนุก ก็เลยบ่เคร่ง ก็ได้ เพราะถ้าอธิบายเช่นนี้ จะกลายเป็นว่า คนรุ่นหลัง ๆ รุ่นใหม่ ๆ ที่เข้ามาอ่านแล้วอ่านบ่เอาความ อ่านเอาแบบผ่าน ๆ พิสนุก จะ "เลียน" ไปใช้ โดยที่บ่ได้ "เรียน" เพื่อ "รู้" ก่อนที่จะ "เล่น" อย่างเป็นเรื่องเป็นราว

การเขียนเหล้น ๆ ในความเห็นของกระป๋ม (ซึ่งส่วนใหญ่ก็หนักไปทางเหล่น บ่ค่อยได้ความ แหะ แหะ) เราจะเหล้นกันที่การเดินความในโคลง (คือเล่นกับเนื้อหา เอาสนุกกับเนื้อหาในโคลง) ที่เราเหล้น ๆ กัน บ่น่าจะมาเหล้นกับ "แบบ" โดยเฉพาะเมื่อเรากำลังแลกเปลี่ยน ในหมู่มวลผู้เรียนรู้การเขียนโคลงร่วมกัน เพราะประการหนึ่งที่สำคัญอย่างยิ่งก็คือ "ฐาน" ซึ่ง ณ ที่นี่ ก็คงต้องพูดถึงตัวแบบตัวบท เอาเสียให้แน่น แล้วค่อยเหล้นกับข้อยกเว้นใด ๆ

(แหะ แหะ กระป๋มสนับสนุนการเหล้นนอกกฎ สนับสนุนการออกนอกกรอบ ทว่า ก่อนที่จะนอกกฎนอกกรอบ ก็จำเป็นต้องรู้กฎรู้กรอบให้ถ่องแท้ก่อน เพราะไม่เช่นนั้น เราก็คงจะตอบใคร ๆ ไม่ได้ชัดเจนนักว่า เรานอกกฎนอกกรอบจากกฎและจากกรอบไหน)

ประการต่อมาก็คือ เมื่อคำลงท้ายไม่ได้อยู่ในรูปสามัญ ซึ่งสามารถทำได้ เพราะเมื่อมีกฎก็มีข้อยกเว้น เป็นธรรมดา และเขาก็ทำกันมาต่อ ๆ กันมา ซึ่งถ้าจะใช้ก็ไม่ใช่เรื่องประหลาดมากมายนัก เพียงแต่ว่า เมื่อจะนำมาใช้ มันก็ต้องดูองค์ประกอบอื่น ๆ ของข้อยกเว้นนั้น ๆ ด้วย

ยกตัวอย่างเอาง่าย ๆ จากอันนี้ ที่เป็นหัวข้อสนทนาเลยดีฝ่า อิอิ

ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย

ข้อยกเว้นของมัน ก็คือ เมื่อเสียงมันไม่ "สมูท" (เอาอีกแหล้ว อิอิ) ทำให้อ่านก็ไม่เพราะ ดูก็ไม่สวย เราก็ต้องหาวิธีทำให้มันเพราะและสวย วิธีการก็คือ หาสร้อยมาช่วย เพื่อทำให้เสียงมัน "แลนดิ้ง" ลงได้แบบไม่ตีลังกาหลายตลบ หรือไม่ ก็เปลี่ยนเสียงเสียใหม่ โดยไม่เสียคำและไม่เสียความ ที่จะล้นเล่นเอาสนุก เช่นว่า เปลี่ยนจาก "มั้ย" เป็น "ไหม" ก็คงจะได้แม่นบ่

(ถ้าขึ้นต้นโคลงมาสวย แล้วต้องมาตีลังกาตอนจบ มันก็จบไม่ค่อยสวย แถมไอ้ที่จะเหล้นกันแบบครื้นเครง มันก็จะทำให้สะดุด เพราะเสียงเสียอีก จริงไหม อิอิ haha )

แหะ แหะ ขอรับ
กระป๋มว่า ดี ขอรับ เอาแบบเสวนาพอครื้นเครง สนุกสนาน บรรยากาศแบบ "วิชาการ" ประสมประสาน "วิชาเกิน" แบบข้าพเจ้า ก็คงพอ "หนุก-หนาน" ด้วยมิตรไมตรี ประมาณ "มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า" ของเจ้า "ลูกลิงจังงัง" ประมาณนั้น เลย ขอรับ

แหะ แหะ โบราณว่า อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา แล้วกรณีของข้าพเจ้านี่ เข้าข่าย คนบ้าชอบเมา นอกเสียจากจะอย่าถือสาแล้ว ยังคงต้องช่วย ๆ กันเลี้ยงสุราให้ด้วย นะ ขอรับ อิอิ

แหะ แหะ ขอรับ
มาแล้วก็รีบไปล่ะ อิอิ

อ้อ ก่อนไป กล. (กล. = เกือบลืม อิอิ เอามั่งดิ) ก่อนจะไปมันต้องมีปล.จั๊กหน่อย

ปล.๑ แม่หนูกรวี อนุญาต บ่มี สระอิ แบบว่า อีตาทิวา เคยถูกพี่ครูเล็ก โคชรา ให้คัดลายมือมาหลายสิบหลายรอบเที่ยวแล้ว ดังนั้น จึงมาสืบทายาทเป็นผีกระสือ ให้แม่หนูกรวี คัดคำว่า "อนุญาต" บ่มีสระอิ เสีย ๒๐ เตื้อ (คัด = เขียนเอาทีละครั้งเน้อ บ่ใช่ใช้ COPY เน้อ อิอิ คนอื่นไม่รู้ เราต้องรู้ตัวเราเอง เพราะนี่เป็นประโยชน์กับตัวเราเองเน้อ)

ปล.๒ หนูศ. โซดาซ่า อช.ทัมล้อม บ่เคยเห็นเน้อ เห็นแต่ชื่อบ้านทับล้อม ถ้าเป็นอช.(อุทยานแห่งชาติ) ย่านวังน้ำเขียว ประเทศโคราชบ้านเอ็งนี่ เขาเรียก อช.ทับลาน เน้อ
แหม ! เรียกผิดอย่างนี้ มิน่าเล่า ดาวจึงหลบ ไม่ยอมออกมาให้พบเจอ เลยอดเห็น "ทะเลดาว" เลย อิอิ haha

ปล.๓ กระป๋ม พิมพ์หน้าจอ เปิดปุ๊บ - พิมพ์ปั๊บ - แล้วก็เขียนเสร็จก็ส่งเลย ดังนั้น เชื่อได้ว่า มีที่ผิดมากมาย ต้องขออภัยเสียงล่วงหน้า ขอรับ แหะ แหะ ถ้ายังพออ่านรู้ความ ก็เอาพอกล้อมแกล้ม นะ ขอรับ

แฮ่ แฮ่ แฮ่
๓ แฮ่แล้วก็เผ่นล่ะ haha

จากคุณ : นายทิวา - [ 4 ส.ค. 48 17:17:35 ]

ความคิดเห็นที่ 43

เจ้าหนูกีวี่ขอจับมือหน่อยดิ๊
แผนเราสัมมะเร็จแล้ว โย่

smile

ที่จริงมันเป็นแผนให้พวกศิษย์พี่ ๆ ทั้งหลายได้ทำงานบ้างค่ะ บ่ใช่นอนลงพุงอย่างเดียว

จะได้ออกมาอธิบายให้รุ่นน้อง ๆ ฟังเชิงวิชาการกันบ้างค่ะ

อย่างน้อยคราวนี้ก็ได้พี่ทิวามาอรรถาธิบายยาวตั้งสองหน้าก่า ๆ

สงสัยคราวหน้า ต้องไปคิดแผนใหม่เสียแล้วนะหนูกีวี่

wink

จากคุณ : รสา รสา - [ 4 ส.ค. 48 18:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 44

flower

อะจ๊าก !
เข้ามารับผิดแต่โดยดี ขอบคุณทวดทิวา เอ้ย พี่ทิวาที่ช่วยตรวจทานให้ค่ะ wink
แต่พิมพ์ผิดบ่ได้จำผิดเน้อ... แค่มือมันไวไปหน่อยเท่านั้นเอง แฮ่...

ตกลงว่าแถวนั้นเขาเรียก บ้านสวนห้อม - อช.ทับลาน ค่ะ

*** ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน ทับลาน

กับเขียนโคลงอีกสักบทแก้กลุ้ม คิดงานไม่ออก เฮ้อ...

๏ กาแฟชงอีกแก้ว เอาไหม
ขมหน่อยเติมน้ำใจ หนึ่งช้อน
น้ำตาลอาจหวานไป ลดนิด
แถมใส่ห่วงใยอ้อน แอบยิ้มเออออ ๚

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ปล. ตกลงว่าเป็นแผนล่อรุ่นพี่ให้มีงานทำดอกเหรอคะพี่รสา เอิ้ก ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar .

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 4 ส.ค. 48 18:36:13 ]

ความคิดเห็นที่ 45

รักไม่รู้จบ

นั่งทอดกายหมดสิ้น อาลัย
จมบ่อน้ำตาใส หลากแก้ม
ไม่อยากพบใครใคร เบื่อโลก
บางขณะนั่งยิ้มแย้ม ยั่วเย้าเศร้าหมอง

มองเพื่อนเลือนห่างร้าง รักสม
นึกเทพกามารมณ์ โหดร้าย
ไฉนมอบสุขระทม แทรกสลับ
นั่นมนุษย์ตัวจ้อยคล้าย หุ่นให้เชิดวาง

เส้นทางสองจิตสร้าง ต่างกัน
หากหนึ่งจิตหุนหัน หนึ่งหนิ้ง
อาจสยบพบสุขสันต์ สักขณะ
หากว่าจิตสองพริ้ง ย่อมพร้อมผึ้งพระจันทร์

สวรรค์นรกอุบัติได้ โดยจิต
สองจิตแหละลิขิต แน่แท้
กามเทพบ่อาจนิรมิต เสกสั่ง
สองอาจชนะอาจแพ้ กิเลสสร้างอุ้มชู

รักไม่รู้จบสิ้น ใจคน
รักมุ่งความดีดล สุขหมั้น
รักเพื่อประโยชน์ตน แต่อย่าง เดียวนา
รักนั่นแหละจักสะบั้น แบ่งกั้นใจสอง

ครรลองโลกล้วนบ่ จีรัง
หวังกลับพัง บหวัง กลับได้
เวียนวนวัฏฏสัง- สารอยู่ ฉะนี้นา
ธรรมะพานั่งใกล้ นิราศเศร้ามโนศานต์ ฯ

เหมือนว่าขาด ๆ เลยมาเติมให้เต็ม ขอรับ

แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 48 21:29:50
แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 48 22:49:41

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 4 ส.ค. 48 22:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 46

อุ่นรักด้วยรักซึ้ง…………..ง่ายสบาย
ผัวหาบเมียคอนหมาย…...ก่อบ้าน
ต่างเชื่อมั่นไม่คลาย……...ระแวงหวาด
จึงเกิดสุขรอบด้าน………..เกิดบ้านแข็งแรง

PS 1: ไว้กลับเมืองไทยขอไปอุ้มน้องโชกุนหน่อยนะครับ
น่ารักมาก ๆ เลย

PS 2: พี่รมย์กลับบ้านเมืองไทยแล้วหรือยังครับ
ลูกพี่ลูกน้องกันแท้ ๆ มะบอกกันเลย ie ie :)
แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 48 22:59:42

จากคุณ : MildSteEL (mildsteel) - [ 4 ส.ค. 48 22:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 47

แสงปลั่งสุกแผ่พื้น……….…….นภาพราย
เตลิดร่ำอารมณ์สลาย……...….ทั่วหล้า
มณฑปพิหารกลาย…………….ซากเศษ
หนึ่งหนุ่มนั่งนิ่งล้า………….……อ่อนล้าชราแรง

ใต้แสงสุกพุทธแห้ง…….……..ละเอียดโรย
มนัสข้าสลดโหย………....……กว่าไห้
แสงทิพย์กี่ทิพย์โปรย……...…ชโลมอาบ
บ่มิอาบจิตไข้……………....….ขื่นฟื้นคืนดี

จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 4 ส.ค. 48 22:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 48

ข้านี้เช่นหนึ่งน้อย……….……..ภุมรา
ประกาศเก่งกางปีกหรา……….เด่นแจ้ง
หวังหลอกล่อผกา……..……...เคลิ้มเชื่อ พี่เฮย
แมลงหนึ่งใช่กล้องแกล้ง….….วิเศษด้วยสีสรรพ์

อ่อนจันทร์เพ็ญอาบพริ้ง………ปีกประกาย
อ่อนกระดูกฝ่าลมสาย……..…กรีดเกรี้ยว
สั่นสะเทิ้มฝ่าเวิ้งพราย…………พายุพัด
สั่นสะท้านสะทกเสี้ยว…………เศษน้ำค้างหนาว

ร่วงกราวด้วยข้าแค่…………….ภุมริน
มิอาจอวดบังอาจบิน…………..ยั่วฟ้า
เก็บปีกที่ช้ำชิน………………….ล้าเหนื่อย
นิ่งสงบมิเหิมท้า…………….…..อวดฟ้าหลอกเธอ

จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 4 ส.ค. 48 22:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 49

มาคุยต่อ ขอรับ

ถึงเจ้าของกระทู้ - สงสัยยังไม่หายเพลีย เอ้า หายไว ๆ

ถึงท่านทิวา - ขอบคุณขอรับ วิชาการ วิชาเกิน ยอดเยี่ยมจริง ๆ ขอรับ อ่านไปจดไป ฮิ ฮิ

ถึงท่านน้องฯ - สบายดีขอรับ เอ้า beer ยก อิ อิ

ถึงคุณรสา - โห คิดได้ไง หนอ เอาอีก ๆ smile

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 4 ส.ค. 48 22:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50

แต่งทีไรมันมาแนวนี้ทุกทีแฮะ น้องศาลาช่วยด้วย :)

มะได้มีเวลาเกลา พี่เฒ่าคำผีมะ่ว่ากันนะครับ :) (ชอบชื่อนี้มาก ๆ คิดได้ไงเนี่ย)

จากคุณ : เหล็กครับ (mildsteel) - [ 4 ส.ค. 48 22:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 51

For the other half of the sky

แด่เธอผู้ปั้นโลก..............เป็นเปล
กลั่นรักจากอกเท............ท่วมฟ้า
ไกวหล้ากล่อมทะเล.........ล้อคลื่น
กลางเกษียรสมุทรจ้า........เจิดแจ้งแรงฝัน

กอดขวัญประดุจแก้ว.........กลางทรวง
อบอุ่นไออาบดวง-............จิตอ้อน
สัมผัสแผ่วเพียงสรวง.........ผสานโอบ
อ้าปากเอาอกป้อน............อิ่มปลื้มเปรมใจ

คำใดจักถักถ้อย...............อธิบาย
ความรักเกิดแต่สาย-..........เลือดสร้าง
จากครรภ์จวบวันวาย..........พอทด แทนฤๅ
ยิ่งใหญ่กว่าฟ้ากว้าง-..........กว่าพื้นแผ่นดิน

ยินเสียงครวญหากแม้น........หันมอง
ใครขีดชะตาครอง..............ครึ่งฟ้า
น้ำตาปริ่มเนตรนอง.............คราหนึ่ง
เจ็บปวดร้าวกายล้า.............ก่อนยิ้มกอดเรา

แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 48 16:49:05

จากคุณ : KAVINT - [ 5 ส.ค. 48 09:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 52

สองมือพ่อปกป้อง…....ประคองเดิน
สอนลูกรู้เผชิญ.............โลกกว้าง
อุ่นไอรักจำเริญ.............รอยแบบ
สานสืบความฝันสร้าง...เลือดเนื้อเชื้อไข

หนทางไกลคดเคี้ยว......ลาดชัน
อุปสรรคสู้ฝ่าฟัน..........ผ่านพ้น
เป็นตัวอย่างยืนยัน......ปฏิบัติ
แบบฝึกหัดเริ่มต้น.......ย่างเท้าก้าวตาม

กาลเวลาพิสูจน์รู้.........ด้วยตน
วัฏจักรชีวิตคน............หนึ่งนั้น
ชะตาเปลี่ยนเวียนวน....ทุกข์สุข
พ่อหล่อพ่อหลอมปั้น...แผ่นแท้ทองคำ

ลูกไม้ย่อมหล่นใกล้.......ต้นเดิม
ไกลห่างยังต่อเติม........เกี่ยวข้อง
ขาดตกบกพร่อง-เสริม....ใจใส่
มวลหมู่มิตรพี่น้อง.........ญาติพ้องวงศ์วาน

**คิดถึง พ่อ ใน เดือนแห่งความรัก “ของแม่”**

จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 5 ส.ค. 48 10:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 53

#๔๗

เร่อ่านผ่านภาพเรื้อง........แสงพราย
สะดุดบทโคลงฉาย.........รัศมิ์จ้า
น้ำเสียงดั่งริ้วสาย...........คลื่นสาด
มอบหนึ่งโป้งชี้ฟ้า...........สี่นิ้วชี้ตัว

จากคุณ : รมย์ - [ 5 ส.ค. 48 13:07:28 A:161.246.19.169 X:161.246.1.32 TicketID:062831 ]

ความคิดเห็นที่ 54

เงิน เงิน เงิน
-----------------------------
เงินเงินเงินงกแง้ม
สถุละสัน-

ดานลึกบางชีพดัน
ชีพใช้

เยื้อแย่งเบียดบ้าตะบัน
ยุคบอด

เศรษฐกิจเศษสัตว์ไซร้
สืบเสี้ยนมโนหมอง.
08052548-1

*เข้ามาพบทิวากำลังยืดคอบรรยายยาว
สาวๆ ล้อมหน้า ล้อมหลัง พยายามหาช่องแหวกเข้าไป แต่ไม่สำเร็จ อิๆ

ข่าวแจ้งมาว่า เจ้าน้องรัก "ปะหล่อง" ลงมาเมืองกรุง
คุยกันในหลักการแล้วว่า จะไปหาตอนค่ำๆ วันนี้
แต่ข้อจำกัดก็คือ ช่วงนี้ที่ซุกหัวนอนอาร์พีอยู่หลังคาร์ฟู บางปะกอก ราษฏรณะ กำลังคิดว่า จะไปแถวรามอินทราบ้านจอมยุทธฯ ได้อย่างไร.
แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 48 08:21:32

จากคุณ : Ar@p - [ 5 ส.ค. 48 14:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 55

ขอบคุณพิราบเงินหลายๆเติบเด้อครับ สำหรับเว็บผังคำโคลง

มาเข้าเรื่องด้วยคน

อุ่น ใดใดโลกนี้ ฤาเทียม
ไอ อกมารดาเรียม อุ่นร้อน
รัก ใช่แค่ธรรมเนียม อ้างรัก
แม่ ลูกพันผูกซ้อน อุ่นด้วยรักจริง

จากคุณ : โกฏิดารา - [ 5 ส.ค. 48 16:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 56

อยากเขียนโคลงสี่ให้..............อาศรม

แสนยากเจียนอกตรม..............หม่นไหม้

ไอรักอุ่นอารมณ์.....................จริงอยู่

เคยฝากความหวานไว้...............บัดนี้ลืมเลือน

ผมเขียนเทียบกับบทครูเลย ฝากให้อาจารย์ทิวาตรวจแก้ด้วยครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย - [ 6 ส.ค. 48 21:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 57

ตีท้ายโคลง 1 /141

เหล็กละมุน (mildsteel) 47

แสงปลั่งสุกแผ่พื้น……….…..นภาพราย
เตลิดร่ำอารมณ์สลาย……...….ทั่วหล้า
มณฑปพิหารกลาย…………...ซากเศษ
หนึ่งหนุ่มนั่งนิ่งล้า…………...อ่อนล้าชราแรง

ใต้แสงสุกพุทธแห้ง…….……ละเอียดโรย
มนัสข้าสลดโหย………....….กว่าไห้
แสงทิพย์กี่ทิพย์โปรย……...…ชโลมอาบ
บ่มิอาบจิตไข้…………….....ขื่นฟื้นคืนดี

โคลงสองบทข้างบนคุณเหล็กบรรยายภาพพระพุทธรูปที่ลานเจดีย์ วัดใหญ่ไชยมงคล
ที่อยุธยา ผมถ่ายเวลาพระอาทิตย์จะตกดินโดยลองใช้ฟิลเตอร์สีช่วยลดระดับแสงลง

เรื่องที่จะตีท้ายโคลงมีอยู่นิดเดียวคือที่บาทแรก “แสงปลั่งสุกแผ่พื้น…..นภาพราย”
คำว่า “แสงปลั่ง” หรือ “นภาพราย” น่าจะค่อนไปทางอารมณ์ใส ๆ ไม่โศกเหมือน
อารมณ์โคลงทั้งสองบท คงเป็นเพราะแทงกั๊กไว้ว่าใช้ได้ทั้งเช้าและเย็น ซึ่งโดยมาก
แสงเช้าจะหมายถึงความสดใส แสงช่วงเย็นหรือค่ำจะสื่อถึงความโศกเศร้า

อีกนิดหนึ่งก็ตรงคำว่า “หนึ่งหนุ่ม” เหมือนพูดถึงบุรุษที่สามไม่ใช่พูดถึงตัวเองเหมือน
คำว่า “มนัสข้า” ( ม / นัส / ข้า / สลด / โหย) อ่านแล้วความสะดุดนิดหน่อย

อารมณ์โคลงโดยรวมทั้งบททำได้ดีสมยี่ห้อ “เหล็กไหล ไมลด์สตีล” สองบาทที่
ผมชอบมากก็ตรงที่ว่า

แสงทิพย์กี่ทิพย์โปรย……...…ชโลมอาบ
บ่มิอาบจิตไข้…………….....ขื่นฟื้นคืนดี

แค่สองบาทนี้เท่านั้นก็ก็ตีโจทย์แตกกระจุย บอกเรื่องราวของภาพได้ดีในอีกมุมมองหนึ่ง

เหล็กละมุน (mildsteel) 48

ข้านี้เช่นหนึ่งน้อย……….…....ภุมรา
ประกาศเก่งกางปีกหรา……….เด่นแจ้ง
หวังหลอกล่อผกา……..…….เคลิ้มเชื่อ พี่เฮย
แมลงหนึ่งใช่กล้องแกล้ง….….วิเศษด้วยสีสรรพ์

อ่อนจันทร์เพ็ญอาบพริ้ง………ปีกประกาย
อ่อนกระดูกฝ่าลมสาย……..…กรีดเกรี้ยว
สั่นสะเทิ้มฝ่าเวิ้งพราย………...พายุพัด
สั่นสะท้านสะทกเสี้ยว………..เศษน้ำค้างหนาว

ร่วงกราวด้วยข้าแค่………….....ภุมริน
มิอาจอวดบังอาจบิน…………..ยั่วฟ้า
เก็บปีกที่ช้ำชิน………………..ล้าเหนื่อย
นิ่งสงบมิเหิมท้า…………….....อวดฟ้าหลอกเธอ

สามบทนี้อ่านยากนิดหน่อย เพราะการร้อยโคลงสามบทด้วยเนื้อความเดียวกัน
เช่น “สีสรรพ์....อ่อนจันทร์” (สรรพ์ – จันทร์) “น้ำค้างหนาว...ร่วงกราว”
(หนาว – กราว) ไม่แน่ใจการเปรียบเทียบปีกผีเสื้อสีเหลืองกับสีดวงจันทร์เพ็ญ
อาจเป็นมติส่วนตัวของผู้เขียน อ่านแล้วก็เหมือนรับข้อเสนอความแปลกใหม่นี้
ได้พร้อมกับนึกในใจว่าช่างคิดช่างเขียนดี

สองบาทสุดท้ายก็เป็นฝีมือเฉพาะตัวของคุณเหล็กมานานว่าทำได้ดีเสมอ นี่ขนาด
เขียนแบบรีบ ๆ นะครับ

เก็บปีกที่ช้ำชิน………………..ล้าเหนื่อย
นิ่งสงบมิเหิมท้า…………….....อวดฟ้าหลอกเธอ

อ่านแล้วก็น่าสงสารอยู่ แต่สาว ๆ เธอคงรู้ทันทั่วประเทศแล้วละคุณเหล็ก....

................................................................................................

กรวี 23

๏ โห..อามาบอกท้วง..................ลิขสิทธิ์
หนูคิดจะขอติด..........................มิได้
เพราะอาบอกหากบิด...................มากดอก เบี้ยเฮย
ไหว้ละจะขอใช้...........................หลากครั้งได้มั้ย ๚

นายทิวา 42

“มั้ย" เป็นรูปโท เสียงตรี ว่าตามจริงจะเอามาใช้ได้ไหม คำตอบก็มีง่าย ๆ ว่า
ถ้าอยากจะใช้ก็ใช้ได้ แต่ต่อจากใช้ได้ ก็ต้องดูต่อว่า น่าใช้ไหม , ใช้แล้วดีไหม
หรือ ไม่ใช้ก็ได้ หรือไม่ใช้จะดีกว่าไหม และ ฯลฯ

ยกตัวอย่างนี้มาอีกครั้งเพราะอยากให้กำลังใจคุณกรวี ว่านี่เป็นเรื่องโชคดีที่ยังมีพี่
น้องช่วยกันดูแล ผมมั่นใจว่ากรวีจะเป็นนักเขียนโคลงกลอนที่ดีและเก่งต่อไปได้
ด้วยการเปิดใจรับความปรารถนาดีต่อกัน ขอให้กำลังใจจริง ๆ ครับ

โคลงสี่สุภาพ ท่านอธิบายว่า “สี่สุภาพ” คือไม่ใช้คำที่มีวรรณยุกต์สี่ตำแหน่งตาม
ผังที่ศาลาไทยทำคือสี่ตำแหน่งที่เป็นสีฟ้า .....ถ้าจะใช้ก็จะเรียกว่าโคลงสี่ไม่สุภาพ
หรือ โคลงสี่หยาบคาย กันไปเลยครับ

หนูกรวี..กระทู้ที่แล้วเฒ่าคลำผีตรวจแก้โคลงกลอนเป็นสิบ ๆ คำ ยังไม่เห็นเป็นไร
กระทู้นี้ “มั้ย” คำเดียวแค่นั้น น่าจะสบายมาก หายดีแล้วจงกลับมาเฝ้ากระทู้
เหมือนเดิม จะดีมั้ย ฮิฮิ.....

....................................................................

Ar@p อาร์พี 54

เงินเงินเงินงกแง้ม สถุละสัน-
ดานลึกบางชีพดัน ชีพใช้
เยื้อแย่งเบียดบ้าตะบัน ยุคบอด
เศรษฐกิจเศษสัตว์ไซร้ สืบเสี้ยนมโนหมอง.

ขออนุญาตยกบทโคลงของอาร์พีมาแสดงในรูปแบบปกติ เพราะเธอวางรูปแบบ
โคลงไว้แบบนักปฏิวัติผังโคลงโบราณโดยสิ้นเชิง คงจะให้มีรูปแบบการอ่านได้
หลากหลาย ความเท่ส่วนตัว หรือความเป็นนักคิดอิสระ ก็แล้วแต่

อ่านโคลงบทนี้แล้วแค่อยากบอกว่า ถ้าไม่ใช่โคลงที่เขียนไว้นานแล้ว ก็น่าจะเห็น
อาร์พีในภาพลักษณ์เดิมกลับมาอีกครั้ง ลองเข้าไปเยี่ยมอาร์พีที่ My Blog แล้ว
อ่านบทความที่เธอเขียน ก็รู้ว่าอาร์พีทิ้งเฒ่าคัมผีที่ยังย่ำเท้าอยู่กับที่ไปไกลแล้ว

....................................................................................................

เอาโคลงชุดเก่ามาลงให้เข้าบรรยากาศวันแม่ข้างล่าง

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 ส.ค. 48 10:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 58

๏ ๏ ๏ วันแห่งชีวิต ๏ ๏ ๏

๑
๏ เอารักแห่งลูกอ้าง อธิษฐาน
วันเกิดคือทุกข์ผลาญ แม่แล้ว
เจ็บปวดแทบสิ้นปราณ ยามคลอด
ยินลูกร้องเสียงแจ้ว เจ็บนั้นพลันหาย ๚
๒
๏ ลืมตาดูโลกแล้ว รักสนอง
แด่พ่อและแม่สอง ท่านนั้น
รวมรักหล่อหลอมปอง เป็นหนึ่ง
คือลูกพ่อแม่ปั้น สืบเชื้อสกุลตน ๚
๓
๏ ขวัญเอยขวัญอ่อนเจ้า จงหลับ
โอละเห่แม่จะขับ กล่อมเจ้า
ตุ๊กแกจะกินตับ นะลูก
รีบปิดตาไวเข้า โอ่โอ้ขวัญเอย ๚
๔.
๏ ใครเหงานั่งเอ่อน้ำ ตาคลอ
แอบนับวันคืนรอ ลูกน้อย
อ้อมอกอุ่นใครหนอ เปลี่ยวเปล่า
ใครนั่งตาละห้อย ปาดน้ำตาไหล ๚
๕.
๏ อกแม่เหือดเหี่ยวน้ำ นมหาย
อกพ่อห่วงมิคลาย เหนื่อยล้า
สองอกร่วมรักกลาย เป็นหนึ่ง
คือหนึ่งรักอาจท้า ท่วมพ้นรักผอง ๚
๖.
๏ วันเกิดควรกราบเท้า สำนึก
กราบที่ความรู้สึก สะอาดแผ้ว
กราบรักสุดล้ำลึก แห่งพ่อ แม่นา
กราบพระผู้ยิ่งแก้ว ยิ่งเกล้าสกุลตน ๚ะ๛

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 ส.ค. 48 10:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 59

สวัสดีค่ะเฮียคัมฯและพี่น้องอาศรมฯ พอดีกรวีติดภาระกิจน่ะเจ้าค่ะ เลยหายไป แหะๆๆๆๆ

จันทร์-ศุกร์ ช่วงเช้าถึงเที่ยงต้องไปกายภาพฯ ซึ่งในขณะนี้ทุกอย่างกะลังไปได้สวยงาม แหะๆๆๆ พอตกบ่ายต้องไปบ้านหลานชายทั้งสองคน โชกุนไปโรงเรียนส่วนที่เหลือก็มีเจ้าโตเกียว ที่มักจะแสดงอาการดีใจ ยิ้มแย้ม หัวเราะเริงร่าเสมอ เมื่อเจอกรวี จะไม่ให้กรวีเล่นกะหลานได้อย่างไร... และดูแลหลานเท่าที่ทำได้ (กรวีมักจะแพ้สายตาของเด็กๆ แหะๆๆๆๆ)

ส่วนวันเสาร์ก้อต้องทำงาน พรินต์แผนการสอน (ภาษาไทย) โห...แผนการสอนสมัยนี้หนาเกลือบเท่ากระดาษ 1 รีมเชียว พอดีเจ้าพรินต์เตอร์ตัวเก่ามันดีๆ เสียๆ แถมยังเป็นรุ่นเก่า(หัวเข็ม) อืดเชียว ... ซ่อมไปพรินต์ไป 5555 สี่ทุ่มกว่าถึงจะเสร็จงาน พองานเสร็จก้อหมดแรงซะแล้ว

ส่วนวันนี้หลังจากซักผ้า ล้างถ้วย ทำน้ำนมข้าวโพดเสร็จก้อพอมีเวลาว่างนั่งหน้าจอคอมฯ

กะว่าจะอ่านๆตอบๆ เห็นเฮียคลำมาจุดธูปพอดี 555 กลิ่นฟุ้งซะ

มีข้อสงสัยอยู่นิดนึงนะเจ้าค่ะ อยากให้ท่านเฮียคลำแถลงไข คือกรวีเห็นในแผนการสอนภาษาไทย ว่าผังโคลงสี่สุภาพมะมีคำสร้อยในบาทที่ 4 แต่ไหงในอาศรมฯมี

ท่าน อ.สอนภาษาไทยเองก็ยืนยันว่าไม่มี ส่วนกรวีเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อนว่ามี จำได้ว่าที่เคยเรียนมาไม่มีเด็ดๆๆๆ และเพิ่งมาเห็นในอาศรมฯ เลยอยากได้ข้อวินิจฉัยจากเฮียคลำ หรือรุ่นพี่ชาวอาศรมฯ

*เอารูปเจ้าหลานชายคนเล็กมาฝากก่อนค่ะ มัดจำไว้ก่อน เหอๆๆๆๆๆ

**โชกุน ที่มาของชื่อคือผลส้ม กลมๆๆๆๆ ที่แม่ (พี่สาวกรวีชอบทานตอนแพ้ท้อง)

**โตเกียว ที่มาของชื่อคือขนมโตเกียว ที่คุณตา (พ่อของกรวีชอบ)
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 17:18:22
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 17:13:49

จากคุณ : กรวี - [ 7 ส.ค. 48 17:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 60

หลายวันมานี้ กรวีเขียนโคลงไม่ออกเลย ขออนุญาตตอบแบบทักทายเฉยๆนะเจ้าค่ะ....

เฮียคลำ #16-17
มาพร้อมกับความรู้มาฝากชาวอาศรมฯเสมอๆทั้งสมาชิกเก่าใหม่ ....อุ่นใจที่มีเฮีย...

รัก

...........................

giant1964 #18
มาพร้อมกับผังโคลง ตามความคิดเห็นของกรวีมันจะยุ่งยากไปป่าวค่ะ ตอบตามความคิดของตัวเอง แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รัก

....................

ยัยหนู #19
อิอิอิ เข้ามาแปะผังโคลงยังกะร้อนตัวเลยอ่ะ ฮาเฮียเล่นกระตุกเสียแรงขนาดนั้นจะไม่มาแปะผัง ได้ยังไงเนอะ หุหุหุ

รัก

................................

โกฎิดารา #20
ชาเขียวใบหม่อนนี่ กรวีไม่ได้ชิมแน่นอน แหะๆ เพราะความสามารถยังมะค่อยจะมีเลย ขนาดโคลงส่ยังมะค่อยจาไหวเรยอ่ะ ....

รัก

.........................

อาร์พี #21
“อุ่นไอร้อน” เนี่ยนึกถึงตอนอยู่หน้าเตาเลยอ่ะ....

......................

นนทลี #22
แม่ของนนทลีกะแม่ของกรวีคนเดียวกันเลยอ่ะ เอ.เราสองคนเหมือนกะคลานตามกันมาเลยเนอะ 555 สอบเสร็จกลับบ้านนะ มีโปรแกรมจะไปท่าหา อ.คีรีวง กัน...(ใครจะไปกับกรวีบ้าง ยกมือขึ้น หุหุหุ)

รัก

................................

พจนาถ #25
เชิญเข้ามาบ่อยๆนะค่ะ..

................................

เจ้าหมูรมย์ #26
ขอบคุณสำหรับคำติติงนะจ้า เอ..สัญญา 10 ปีลืมยังนา ลืมแระเบี้ยวเลยนา 5555

รัก

............................

ทิกิ #28
ขอบคุณเช่นกันที่แวะเวียนมาค่ะ....

..................................

เฮียคลำ #29
งานนี้ยัยหนูรับบทหนักหน่อยนา...(เฮียสั่งลุย)

รัก

...................................

ท่านผักกาดดองกระป๋อง #30
กรวีเคยได้ยินมาว่า คนเรามีเวลาเท่ากันทุกคนแต่อยู่ที่ว่าจะบริหารเวลายังไงเท่านั้น คำว่า “ไม่มีเวลา”นี่คง " จะดูไม่เหมาะสักเท่าไหร่นะเจ้าค่ะ...

รัก

................................................... haha ..................................................
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 18:46:03
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 18:36:39

จากคุณ : กรวี - [ 7 ส.ค. 48 18:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 61

จดหมายจากมุมตึกสู่ลานกว้าง (ด้วยรักและคิดถึง พ่อและแม่)

กราบเท้าพ่อแม่ผู้ เลิศคุณ
ลูกอยู่สุขด้วยทุน ที่ให้
แม่สอนเรื่องบุญสุน- ทานลูก บลืมนา
คำพ่อสอนแกร่งไว้ ลูกรู้ทำเสมอ

กรุงเทพฯคนมากคล้าย คล้ายกัน
หน้า-ปาก-ใจ เขาหัน กลับได้
บางคนลูกรู้ทัน เขาดอก
แต่ว่าหลายคนไซร้ ลูกนี้แพ้ทาง

แต่ลูกไม่คิดท้อ หรอกครับ
พ่อแม่อย่ากุมขมับ จับไข้
วิชามีลูกคอยลับ สมองอยู่ เสมอนา
ลูกจะรู้จักใช้ เพื่อก้าวตามทาง

บ้านที่ลูกอยู่นี้ เป็นตึก
บางดึกลูกสะอึก ข่มไห้
คิดบ้านที่ลานคึก- คักเมื่อ เด็กนา
แต่ส่วนมากลูกไร้ เรื่องกลุ้มรังควาน

บ้านเราคงปลูกข้าว งามดี
ผักกาด คะน้า ผักชี ตะไคร้
ผลหมากรากไม้สี คงสด
เพราะว่าฝนชะโลมไล้ แต่งแต้มชอุ่มสวย

ปุ๋ยหมัก ชีวะสร้าง อินทรีย์
ปุ๋ย กรด ดีดีที กระโหลกไขว้
ปุ๋ยคอกและเคมี เลือกก่อน
ใช้มากผักอาจไหม้ ไม่ได้รสหวาน

บ้านนอกเราอุ่นเอื้อ ไมตรี
แสงตะเกียง เทียน มี มากไต้
ไฟนิออนก็ดูดี เราแบ่ง ปันเฮย
เพื่อนยากไอ้ทุยไอ้- ถึกพร้อมครวญเพลง

กระจิบจาบกระจอกบ้าน มากมาย
คงต่างกู่บรรยาย คู่ไม้
ลูกอยู่ก็พอหาย ใจคล่อง อยู่นา
จะเก็บเงินใส่ไถ้ ส่งให้เสมอเสมอ

จดหมายเขียนวกเนื้อ วนความ
ด้วยคิดถึงทุกยาม อยากใกล้
ขอทุกข์และภัยขาม มีสุข เสมอเทอญ
ขออำนาจเทพไท้ ปกป้องพระคุณสอง ฯ

๗ ส.ค. ๒๕๔๘ ๑๘.๐๐ น.
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 18:53:38

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 7 ส.ค. 48 18:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 62

flower

สวัสดีค่ะอาศรมชาวโคลง และทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนทักทายกัน
สองวันก่อนศาลาไทยเพิ่งไปร่วมสังสรรค์กับมิตรสหายมา บรรยากาศอบอุ่นยังกรุ่น ๆ อยู่เลย wink
วันนี้เข้ามาเห็นชื่อหลายท่านแวะเวียนกันมาไม่ขาดสาย ก็พลอยยิ้มแก้มปริไปอีกวัน ฝากสวัสดีถึง...

พี่พิราบเงิน (อีกรอบ) - รักไม่รู้จบ ฮิ ๆ แปลว่า รักไปเรื่อยยยยยย แฮ่... ล้อเล่น ฮ่าฮ่าฮ่า

เจ้าเหล็ก - โคลงยังหวานหยดเหมือนเคย แต่อย่างที่เฮียคัมฯ บอกละนะ "สาว ๆ เธอคงรู้ทันทั่วประเทศแล้วละ" haha

คุณ KAVINT - "แด่เธอผู้ปั้นโลก..............เป็นเปล" ศาลาไทยชอบตั้งแต่บาทแรกเลยค่ะ อ่านแล้วอุ่นดีจริง ๆ

คุณลำน้ำ C - หายไปนานเชียว กลับมาทักทายกันพร้อมโคลงให้ศาลาไทยคิดถึงพ่อด้วยอีกคน ขอบคุณนะคะ

คุณรมย์ - จริงแล้วก็อยู่ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ ทำไมยังไม่ได้เจอกันสักทีหนอ haha

เกลอ Ar@p - ในที่สุด "บอกอ ย่ามดำ" ก็เบี้ยวศาลาไทยอีกจนได้ เชอะ ... งอนเฟ้ย !!!

คุณโกฏิดารา - สวัสดีค่ะ ยังติดใจชื่ออยู่เลยค่ะ เห็นแล้วชอบทุกทีสิน่า...

ป๋าเจียวต้าย - ตกลงว่าศาลาไทยเรียกป๋าแล้วนะคะ ดีใจจังที่มาเขียนโคลงด้วยกันค่ะ wink
ดีใจที่มีโอกาสได้พบเจอและร่วมพูดคุยกับป๋านะคะ ฝากถึงมิตรสหายท่านแวะไปอ่านกันค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3653166/W3653166.html

เฮียคัมฯ - กลับมาแล้ว เย้ ๆ ดีใจ ศาลาไทยเอารูปจากวังน้ำเขียวมาฝาก

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar .
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 19:51:27

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 7 ส.ค. 48 18:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 63

ถึงเจ้าของกระทู้ - ทำไมลูกหลานมีแต่ชื่อญี่ปุ่นหนอ สงสัย ๆ (แม้ว่าชื่อจะเกี่ยวกับส้มและขนมก็ตาม)

และ

ท่านผักกาดดองกระป๋อง #30
กรวีเคยได้ยินมาว่า คนเรามีเวลาเท่ากันทุกคนแต่อยู่ที่ว่าจะบริหารเวลายังไงเท่านั้น คำว่า “ไม่มีเวลา”นี่คง " จะดูไม่เหมาะสักเท่าไหร่นะเจ้าค่ะ...

ก็มันไม่มีจริง ๆ นี่ ขอรับ ครือว่า บริหารเวลาไม่ทันจริง ๆ ฮือ ๆ ๆ

ถึงท่านน้องฯ - smile
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 19:08:32

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 7 ส.ค. 48 19:00:07 ]

ความคิดเห็นที่ 64

กำลังจะไปพอดี จะไปอาบน้ำนอนแระ พอดีเหลือบมาเห็นร้อนตัวมาก ....

ท่านผักกาดดองกระป๋องค่ะ
หลานเฉยๆมะมีลูกค่ะ กรวีเคยบอกแระนี่นาว่าหากกรวีจะมีลูกต้องหาพ่อของลูกก่อน เล่นเหมาอย่างนี้ เสียหาย เสียหาย ...เค้าจาฟ้องด้วยละ ขี้แง

แรกโชกุนเกิด ตั้งชื่อให้คล้ายๆกับชื่อพยางค์หลัง(ในบัตรประชาชนของกรวี) กุน กับ กุล พอหลานคนที่สองเกิดมาเลยเห็นควรว่าน่าจะตั้งชื่อแนวเดียวกะพี่ชาย คือ ปุ่นปุ่น 5555

ยัยหนู
ขอบใจจ๊ะที่ช่วยตอบกระทู้ให้ ตอนเปิดกระทู้อะมันว่างๆๆๆอ่ะ แต่พอสักพัก โหแฮะ...อะไรเข้ามามะรุ้มมะตุ้มก้อไม่รู้ดิ เฮ่อ...

ท่านอาเฮีย
ขอบคุณที่มาช่วยเฝ้ากระทู้อีกแรง วันนี้อยากอาบน้ำ นอนแระอ่ะ แบบว่าอยู่ในครัวมาเกลือบทั้งบ่าย แล้วแวะมาหน้าคอมฯ

***แล้วกรวีจะทำน้ำข้าวโพด น้ำลูกเดือย น้ำตะไคร้ มายกจอกเด้อ วันหน้าจะหัดทำน้ำสมุนไพรอย่างอื่น เพราะน่าสนใจทั้งนั้น แต่ตอนนี้ขอตัวก่อนนะเจ้าค่ะ

รัก

.............................. haha .....................................
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 19:24:23

จากคุณ : กรวี - [ 7 ส.ค. 48 19:21:58 ]

ความคิดเห็นที่ 65

flower

พี่กรวี

เป็นความพาดพิงโดยบังเอิญ เพราะศาลาไทยเป็นคนทำผังโคลงใหม่มาวางในอาศรมฯ (คคห. ๓๑)
ขออนุญาตตอบล่วงหน้าก่อนเฮียคัมฯ จะกลับมาเสริมให้ (หรือจะมาตีมือซนศาลาไทยก็ไม่รู้ haha )

โคลงสี่สุภาพตามผังมีสร้อยบาทสุดท้าย สร้อยบาทสุดท้ายนั้น ปัจจุบันแทบไม่นิยมใช้เลย
เท่าที่ศาลาไทยเคยอ่านพบ มักจะอยู่ในบาทสุดท้ายของบทสุดท้าย เพื่อส่งความให้จบบริบูรณ์

ในหนังสือ หลักภาษาไทย ของ อาจารย์กำชัย ทองหล่อ พูดถึงคำสร้อยไว้ว่า

คำสร้อย : ถ้าเนื้อความยังไม่สิ้นกระแส จะเติมสร้อยลงไปในท้ายบาทที่ ๑ ที่ ๓ และที่ ๔ ก็ได้
แต่ในปัจจุบันไม่ใคร่จะนิยมเติมสร้อยในบาทที่ ๔ จึงไม่ใคร่จะได้พบเห็นในการแต่งทั่ว ๆ ไป
แต่ในหนังสือโคลงรุ่นเก่า เราจะได้พบบ่อย ๆ แม้หากเราจะแต่งเล่นในบัดนี้บ้างก็ทำได้
จึงได้เขียนแผนมาไว้ให้ดูด้วย

ศาลาไทยขออนุญาตยก โคลงเก่า ที่อาจารย์กำชัยพูดถึงมาให้ดูเป็นตัวอย่างสักบท
มาจาก ลิลิตพระลอ เจ้าตำรับโคลงแบบ เสียงลือเสียงเล่าอ้าง นั่นเอง

๒๙๘
๏ บให้คนรู้เรื่อง ฝืนใจ อยู่นา
ขึ้นจากสรงเสด็จใน อาสน์ไท้
ยังสุวรรณพพลาไชย ใดดั่ง นี้นา
ปิดม่านละห้อยไห้ ออกท้าวบุญเหลือ ลูกเอย ฯ

จะเห็นว่าโคลงข้างต้น มีสร้อยทั้งสามบาท (ตามผัง) แต่อย่างที่บอกว่าไม่ใคร่นิยมใช้กัน
อาจเพราะไม่ค่อยได้เห็น หลายท่านเลยคิดว่าไม่มี และสงสัยว่าคำสร้อยในผังมาจากไหน

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar

อย่างที่บอกแล้วว่าเป็นโคลงสี่สุภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับมือใหม่ที่เพิ่งเริ่มเขียนโคลงแรก ๆ
ครูท่านมักจะสอนว่า ให้แต่งแบบ เอกเจ็ด โทสี่ เป๊ะๆ ให้ชำนาญเสียก่อน ฐานจะได้แน่น

ว่ากันตามจริง การแต่งโคลงสี่สุภาพ เป๊ะ ๆ แบบที่ว่ายากเอาการอยู่ ไม่เชื่อใครลองเขียนดู

โจทย์
เอกเจ็ด - ทุกตำแหน่ง ให้ใช้แต่คำไม้เอกเท่านั้น ห้ามคำตาย ห้ามก็ ห้ามสระอำ ห้ามเอกโทษ
โทสี่ - ทุกต่ำแหน่ง ให้ใช้คำไม้โทเท่านั้น ห้ามใช้โทโทษ
และห้ามใช้คำสร้อยทั้งสามบาท ส่วนคำอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ตำแหน่ง เอก โท ให้ใช้คำที่ไม่มีวรรณยุกต์

๏ เขียนคำตามท่านสร้าง วางผัง
ลองแต่งแบบจริงจัง ย่อมแจ้ง
ตรวจทานแน่หรือยัง ทวนก่อน
เหมือนดั่งเอกโทแกล้ง กว่ารู้ครบโคลง ฯ

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - moonstar .
แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 48 19:48:42

จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 7 ส.ค. 48 19:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 66

ชอบของคุณพิราบเงิน#61 จัง
คิดถึงเพลงจดหมายถึงพ่อ

อ้อ วันนี้วันพ่อของชาวจีนนะครับ
ทำไมน่ะเหรอ เพราะวันที่ 8 เดือน 8 ภาษาจีน(กลาง)ออกเสียงว่า ปา(เยวี่ย) ปา(ยรื่อ) น่ะสิ
รวมแล้วก็ ปาปา = คุณพ่อไง

ขอแสดงความคิดเห็นเรื่องสร้อยบาทสุดท้ายครับ
เท่าที่สังเกต สร้อยบาทสุดท้ายจะพบในลักษณะโคลงสี่ที่เอาแบบโคลงห้าดั้น หรือโคลงผญาลาวมาผสมมากกว่า
ถ้าเป็นโคลงสี่สุภาพตามแบบฉบับแล้วไม่น่าจะมีนะครับ
บางทีอาจเสริมมาเพื่อให้จบความ เป็นสร้อยความต่อเนื่องแบบต่อโคลงสอง โคลงสาม มากกว่าที่จะเป็นรูปผังปกติ เช่นที่มักต่อท้ายว่า โสตถ์เทอญ แบบนี้ น่ะครับ

ก็ตั้งข้อสันนิษฐานไว้แบบนี้ล่ะครับ รอผู้รู้มาไข

จากคุณ : โกฏิดารา - [ 8 ส.ค. 48 10:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 67

ทำการบ้านมาส่ง แหะๆ

.....เลบงแบบมีแต่เบื้อง.............บรรพกาล
เสริมส่งศิลป์สืบสาน..................สื่อได้
คือโคลงซึ่งคราวขาน.................คำเสนาะ
ควรค่าตราเตือนให้....................แจ่มห้วงหทัยชน

.....บทนิพนธ์อันแน่แท้..............ของไทย
เป็นเยี่ยงแยบยลไป..................อย่างนี้
เจ็ดเอกสี่โทไข........................ครบแห่ง
หมายเช่นโคลงแบบชี้................ช่วยให้เห็นผัง

.....รังสรรค์อันพร่างแพร้ว...........แววกวี
คือย่อความตามคดี....................เด่นถ้อย
คุณลักษณ์แห่งโคลงมี...............มาเนิ่น
ฤาแค่ไพเราะร้อย......................แก่นไร้เลือนสาร

.....ลาญความลามเรื่องร้าย..........มลายทำ
เหลิงเล่นกลบทนำ.....................หน่ายเนื้อ
โคลงเคลงฟั่นเฝือคำ..................คือเปล่า
เริงร่ายกลายรกเรื้อ....................เล่ห์นี้ดีหรือ

.....เชลงลักษณ์จักสื่อให้.............เห็นงาม
เรียงร่ำรสคำความ......................คู่คล้อง
ปรุงเสียงแต่งศัพท์ตาม................พึงแต่ง
ครบเครื่องคือพจน์พ้อง................พร่างแก้วกลเฉลย

.....เผยภาพผุดผ่านถ้อย...............โคลงแถลง
เผยเรื่องโลกสำแดง....................สู่ด้าว
เผยธรรมที่นำแสง.......................เย็นสว่าง
เผยแก่นแทนเปลือกน้าว...............นิ่งเคลิ้มคะนึงฝัน

จากคุณ : เวทย์ - [ 8 ส.ค. 48 15:06:26 A:58.147.41.110 X: ]

ความคิดเห็นที่ 68

ยัยหนูจ๋า....
ช่วยอาแก้

คือโคลงซึ่งคราวขาน.................คำเสนาะ

เป็น
คำโคลงซึ่งคราวขาน..................คือเสน่ห์

ให้ด้วยจิ ฮี่ฮี่

จากคุณ : เวทย์ - [ 8 ส.ค. 48 17:37:34 A:58.147.41.110 X: ]

ความคิดเห็นที่ 69

ว่าด้วยเรื่องสร้อยโคลงสี่สุภาพในบาทที่สี่

ถ้าพูดถึงตำราที่เกี่ยวกับฉันทลักษณ์โคลงสี่ในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นโคลงสี่ดั้น หรือโคลงสี่สุภาพ
เกือบทุกเล่มจะระบุไว้ตรงกันว่า โคลงสี่มีสร้อยสองแห่ง คือท้ายบาทแรก และท้ายบาทที่สาม แต่
จากการที่ จอมยุทธฯ ได้ลองศึกษาวรรณกรรมที่แต่งด้วยฉันทลักษณ์โคลงย้อนยุคไปถึงสมัยอยุธยา
กลับพบว่าการแต่งโคลงสี่มีการเติมใส่สร้อยได้สามแห่ง คือเพิ่มสร้อยท้ายบาทที่ ๔ อีกหนึ่งแห่ง
ทั้งโคลงสี่ดั้นและโคลงสี่สุภาพ ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่นโคลงสี่ดั้นอันเลื่องลือของศรีปราชญ์ จาก
กำสรวลศรีปราชญ์ บทนี้

โฉมแม่จักฝากฟ้า..........................เกรงอินทร หยอกนา
อินทรท่านเทอดโฉมเอา.................สู่ฟ้า
โฉมแม่จักฝากดิน.........................ดินท่าน แล้วแฮ
ดินฤขัดเจ้าหล้า.............................สู่สม สองสม

อัน สองสม ก็คือคำสร้อยนั่นเอง แต่กลับน่าแปลกใจที่ฉันทลักษณ์โคลงดั้นจากตำราฉันทลักษณ์
หลายๆเล่ม กลับไม่ปรากฎคำสร้อยในบาทที่ ๔ แต่การใช้สร้อยโคลงในโคลงสี่ดั้นส่วนใหญ่จะ
ใช้คำซ้ำ และถือเป็นคำส่งสัมผัสด้วย ผิดกับคำสร้อยทั่วไปที่ไม่นับเข้าเป็นส่วนหนึ่งของโคลง
ดังนั้นไม่ขออ้างอิงถึงดีกว่า

ลองค้นที่เป็นโคลงสี่สุภาพบ้างดีกว่า ค้นแล้วเจอง่ายๆเลย คือโคลงจากลิลิตพระลอ จอมยุทธฯ ขอ
ยกตัวอย่างโคลงสี่สุภาพ ที่มีสร้อยในบาทสี่ จากลิลิตพระลอ มาให้ดูสัก ๒ บท แล้วกันครับ

หญิงชายเหลือแหล่งหล้า...............ฤๅยล ยากนา
เห็นแต่เราสองคน........................คู่ม้วย
ฉันใดพ่อกับตน...........................เป็นดั่ง นี้นา
แม้พ่อตายตายด้วย......................พ่อแล้จอมใจ แม่เอย

นางโรยสนองนาฎข้า....................กลอยฝัน
ฝันอ่อนเสวยไอศวรรย์..................ฟากฟ้า
สองเสวยอมฤตปัญ-.....................จรสร่วม กันนา
ลอบพิตรเจ้าหล้า..........................พรุ่งนี้มาถึง แม่แล

จากลิลิตพระลอก็มีการใช้สร้อยโคลงในบาทที่ ๔ นี่นา แล้วตำราการแต่งโคลงสมัยอยุธยาว่าด้วย
เรื่องสร้อยโคลงว่าอย่างไร? มาดูกันต่อ

ลองพิจารณาคำอธิบายการแต่งโคลงในจินดามณี ฉบับพระโหราธิบดี แล้วมาตีความกันดีกว่าครับ

บทเอกใส่สร้อยได้...............โดยมี ---> ในบาทแรกใส่คำสร้อยได้
แม้วจะใส่บทตรี...................ย่อมได้ ---> และอาจใส่สร้อยในบาทที่สามได้
จัตวานพวาที......................ในที่ นั้นนา ----> และรวมทั้งท้ายคำที่เก้าของบาทที่สี่ด้วย
โทที่ถัดมาใช้......................เจ็ดถ้วนคำคง ----> ในบาทถัดมาที่เหลืออยู่ คือบาทที่สองคงมีเพียงเจ็ดคำ

สรุปว่าโคลงสี่นั้นมีสร้อยได้ทุกบาท ยกเว้นบาทที่สองนี่นา

แต่แบบแผนเรื่องคำสร้อยโคลงมีได้สองแห่งคือ บาทแรกและบาทที่สาม ปรากฎชัดเจนในจินดามณี ฉบับ
กรมหลวงวงศาธิราชสนิท สมัยรัตนโกสินทร์ นี่เอง ในโคลงอธิบายการแต่งโคลงสุภาพ ว่าไว้ดังนี้

สุภาพพจนสิบเก้า...................เกลากลอน ประกิจเอย
สี่ศะศิระวิวร..........................เจ็ดไว้
ต่อสร้อยเสศอักษร.................บาทหนึ่ง สามนา ----> เติมสร้อยได้เฉพาะบาทหนึ่งและบาทสาม
ความบ่เต็มเติมได้..................ดุจอ้างอย่างสะแดง

แต่ก็อีกนั่นแหละขอรับ จอมยุทธฯ ลองค้นงานโคลงสี่สุภาพจากงานวรรณกรรมยุครัตนโกสินทร์
ก็พบว่ามีกวีหลายท่านเหมือนกัน ที่ใช้สร้อยโคลงสี่สุภาพในบาทที่ ๔ ลองยกตัวอย่างมาให้ดูพอสังเขป
แล้วกันครับ

ถึง ๓ เทวศโอ้...............................๓ คน ๑ เอย
ดูร ๔ ได้ ๒ ผล...........................สวาท ๕
เสน่ห์ ๘ คิด ๔ กล.........................๒ ถนัด ถวิล ๑
รักระลึก ๔, ๓ อ้า..........................ลุนั้นมี ๒ พ่อฮา

(พระยาตรัง : นิราศตามเสด็จทัพลำน้ำน้อย)

เจริญวิถีธีรราชเอื้อน..........................อัยโก บายท่าน
ทนุกถิ่นไทยภิญโญ..........................สุขย้อม
เยี่ยงบาทปิยะราชสุโร........................รสาธิราช บิดาแด
สยามพรรคสวามิภักดิ์พร้อม................เจตเกื้อกตัญญู ไชโย

(กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ : มหามกุฎราชคุณานุสรณ์)

เป็นโตเป็นใหญ่พ้น.....................ภยันตราย ไฉนรา
ยศหยิ่งศฤงคารคาย....................คุ่มได้
กรุณานุเคราะห์ขยาย...................คุณยืด ยงนอ
อย่าสนิทอย่าห่างไว้....................ศักดิ์ละม้ายสายกลาง ดีแล

(กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ : รุไบยาต)

งามผงาดราชพ่าห์เพี้ยง................พรหมทรง
พระธินั่งศรีสุพรรณหงษ์...............รเห็จห้วง
หงษ์ทองล่องลอยลง...................รองบาท พระฤๅ
กลอนเกริ่นเพลินพายจ้วง.............พากย์แจ้วจำเรียง ถวายแล

(น.ม.ส. : บทเห่เรือ)

จรุงพจน์จรดถ้อยห่าง.................ทางกวี
ยังทิวาราตรี............................ไม่น้อย
เทพใดหฤทัยมี.........................มาโนชญ์
เชิญช่วยอวยให้ข้อย.................คล่องถ้อยคำแถลง เถิดรา

(น.ม.ส. : สามกรุง)

รูปหล่อรอน้องเนิ่น....................นานนัก ไฉนฤๅ
โฉมพ่อหล่อราวยักษ์................เยี่ยงตกี้
รูปหล่อจ่อใจฝัก.......................ใฝ่ฝาก กระมังนา
โฉมแม่เจียวเดี๋ยวนี้....................พ่อตั้งหน้าคอย หน่อยเทอญ

( ท่านจันทร์ : นิราศสรวมรอย)

เรื่องสร้อยโคลงในบาท ๔ ท่านจันทร์ (พ.ณ ประมวลมารค) อธิบายไว้ในหนังสือแต่งโคลงตำรับ
ประมวลมารค ว่า

" การใช้สร้อยโคลงในบาทที่ ๔ เป็นสิ่งสุดท้ายที่ข้าพเจ้าได้เรียน แลยากที่สุด ข้าพเจ้าแต่งโคลงเล่นๆ มักอด
ไม่ได้ที่จะใช้สร้อยชนิดนี้ แล้วก็ถูกตัดทุกที ท่าน (น.ม.ส.) อธิบายว่าสร้อยบาท ๔ หากใช้ไม่เหมาะจริงๆแล้ว
ไม่ใช่แต่โคลงบทเดียวเท่านั้นที่จะเสีย แม้แต่โคลงทั้งกลุ่มก็อาจเฝื่อนรสหมด (เป็นต้นในสามกรุงทั้งเล่มดู
เหมือนจะมีไม่เกินสัก ๖ แห่ง ) แต่ข้าพเจ้าก็ยังคงใช้อยู่นั่นเอง จนในที่สุดท่านไม่ตัด ทั้งนี้จะเป็นด้วยท่าน
เห็นว่าเด็กคนนี้มันหัวรั้น หรือจะเชื่อว่าหูของข้าพเจ้าดีพอแล้ว เป็นเรื่องที่ข้าพเจ้าไม่อาจเดาได้ "

มาถึงตรงนี้จะสรุปว่าโคลงสี่สุภาพ จะไม่มีสร้อยในบาทที่สี่ก็คงจะสรุปไม่ได้ แต่ถ้าใช้ไม่เหมาะก็จะทำให้
โคลงทั้งบทเสียไปเลย

แต่เพราะคำสร้อยในบาทสุดท้ายของโคลงสี่ในวรรณกรรมไม่สู้ปรากฎเด่นชัดเหมือนในบาทหนึ่ง และ
บาทสาม กวียุคหลังๆจึงแต่งโคลงโดยมีสร้อยเพียงสองแห่งจนอาจกลายเป็นแบบแผนมาถึงปัจจุบันนี้

แต่บางครั้งสร้อยบาทที่สี่ ก็จำเป็น ดูตัวอย่างโคลงของ น.ม.ส. จากสามกรุง บทนี้ครับ

จึ่งเกิดการแซกซ้อง.......................สำทับ
คำรบร้อยปีกับ..............................กึ่งร้อย
เรื่องราวกล่าวลำดับ.......................ดังต่อ ไปเอย
ยังมิควรด่วนถ้อย..........................ถ่วงไว้ในขณะ นี้เทอญ

บทข้างบนนี้จำเป็นต้องมีสร้อยในบาทที่สี่ เพราะเป็นโคลงที่ส่งด้วยคำตาย

ดังนั้น จอมยุทธฯ เห็นด้วยที่จะคงคำสร้อย ในบาทที่ ๔ ไว้ตามผังของอาศรมชาวโคลง แต่ไม่ควรใช้แบบเกร่อ
เกินไป ไว้ใช้ตอนจำเป็นจริงๆหรือไม่สมควรใช้เลยโดยเฉพาะน้องใหม่ขอรับ
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 48 09:21:25

จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 8 ส.ค. 48 23:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 70

หนาวแสนหนาวเมื่อต้อง หิมะมา
ยังอุ่นเพราะกายา ห่มผ้า
หนาวใจใช่หนาวขา ยากห่ม
จักอุ่นหากรีบคว้า แม่น้องกอดเสมอ

แต่งตามโจทย์ของกรวี + ศาลาไทย + รูแบบของเราเอง หุหุ

ปล. แม่น้อง คือคุณแม่ของน้องแม็กซ์ เขาชื่อน้อง (เรียกตามน้องแม็กซ์)

จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 8 ส.ค. 48 23:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 71

ขอบคุณครับ คุณ ๑๐ ล้านดาว

จดหมายถึงพ่อ พิราบเงินก็ชอบครับ ได้ยินเปิดที่ไหน จำต้องหยุด นิ่ง ฟัง ทันที ขอรับ

บทที่แต่งก็ได้กลิ่นอาย จากเพลงนี้แหละขอรับ

ว่าแล้ว ก็นำมาฝากกันฟังครับ

จดหมายถึงพ่อ
ศิลปิน อี๊ด ฟุตบาธ

http://radiothailand.prd.go.th/songkhla/music/s16.html

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 8 ส.ค. 48 23:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 72

มาเขียนเรียนแต่งถ้อย บทโคลง
มาอยู่มานอนโปง ค่ำเช้า
มาพบเพื่อนคุยโขมง หลากเรื่อง
วันต่อวัน เราเฝ้า เพ่งกระทู้เสมอเสมอ ฯ

ป.ล. ขอบคุณท่านจอมยุทธฯ ขอรับ
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 48 00:11:56

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 9 ส.ค. 48 00:09:29 ]

ความคิดเห็นที่ 73

+++ ค่าน้ำนม +++

๏ ละมุนไออุ่นเอื้อ...............อุรส
นมแต่ละหยาดหยด.............ย่อมรู้
เสมอใดเท่าไหนทด.............แทนหนึ่ง........หยดนา
เสนอค่าสุวรรณสู้................ส่งท้นเทียมไฉน ฯ

๏ เรือดไรฤๅไต่ต้อง............แตะตน
มือท่านทานทุกข์ทน...........เที่ยงแท้
ขยันไกวไล่ไรผล...............ไรพ่าย
ไรเผ่นเรือดราแพ้...............ไล่พ้นรานผิว ฯ

๏ ทนหิวทำอิ่มให้...............อาหาร
เหลือแบ่งลูกรับประทาน......ท่วมท้อง
ถึงคอยค่อยขอดจาน..........คลุกแจ่ว
จนใหญ่ยังถามร้อง............เร่งข้าวคราวหิว ฯ

๏ เผยทิวพจน์ท่วมพ้น........ผืนโพยม
ขานค่านมประโคม............ข่าวแจ้ง
นานถึงหมื่นธาตุโกรม........กัลป์ผ่าน
เทียมหนึ่งหยดนมแย้ง.......เยี่ยงเสี้ยวเศษเกษียร ๚ะ

๘ สิงหาคม ๒๕๔๘

========================================

กำลังเล่นโคลงแบบกันอยู่หรือครับสหาย .....
man ...... เข้ามาดู เอ๊ย! เข้ามาร่วมสนุด้วยคน

smile

จากคุณ : วฤก - [ 9 ส.ค. 48 08:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 74

มาสายดีกว่าไม่มา...

รัก..ของพ่อไม่แพ้........รักใด
รัก...บริสุทธิ์จากใจ.......สี่ห้อง
รัก...มีแต่จะให้............ไป่รับ กลับคืน
รัก...และคอยปกป้อง....ลูกนี้นิรันดร์.

จากคุณ : ส.มโนมัย - [ 9 ส.ค. 48 09:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 75

ค่า-น้ำ-นม-แม่
---------------------------------------------
ค่า อมตะคู่ฟ้า เหนือสมัย
น้ำ ทิพย์หยดแสดงนัย รักแท้
นม อุ่นลูกอาศัย เลือดแม่
แม่ กลั่นทุกหยดแล้ จากห้วงอกหอม.

09082548
บอกอ-ย่ามดำ

*ความคิดสืบเนื่องมาจากบทกวีข้างต้นของคุณหมอวฤก

จากคุณ : Ar@p - [ 9 ส.ค. 48 13:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 76

ถึง จอมยุทธฯ และมิตรสหาย

เรื่องสร้อย ผมคิดวนไปวนมาอยู่หลายครั้ง(หลายปีมาแล้วล่ะ)
แต่เป็นการคิดที่ต่างจากจอมยุทธฯ

ผมสงสัยว่า "ทำไมจึงมีสร้อยที่แถวหนึ่ง แถวสาม หรือแถวสี่ (ตามที่คุณว่ามานั่นแหละ)
จากหลักฐานพบว่า งานโคลงในแต่ละยุคใช้ "สร้อย" ไม่เหมือนกัน บางยุคใช้ บางยุคไม่ใช้
แสดงว่า คำสร้อย ไม่ได้เกิดจาก "กฎ" ใดๆ

นอกจากนี้ นิสัยของกวีแต่ละคนก็ยังมีผลต่อการ "ใช้" คำสร้อยเหล่านี้ด้วย
เราคนอ่าน บางทีก็ชอบ บางทีก็ไม่ชอบ นั่นซิ ทำไม

ผมพยายามนึกเปเปล้อของครูหนอน ซึ่งพอสรุปเป็นแนวคิดได้คร่าวๆ ว่า

๑. คำสร้อย ไม่ได้เกิดจากกฎเกณฑ์ทางฉันทลักษณ์ (ที่เขียนกันขึ้น)
แต่เกิดจากความชอบ หรือ ความ "อยาก" จะเล่นกับเสียง
ถ้าเราดูรูปแบบร้อยกรองต่าง ๆ จากงานกลบท จะพบว่า มีความพยายามที่จะทดลอง
อย่างเป็นเรื่องเป็นราว อีกด้านหนึ่งก็เป็นการแสดงถึงความนิยมที่คนในยุคนั้นที่มี
ต่องานร้อยกรอง บทบาทของร้อยกรองจึงครอบคลุมไปทุกๆ ส่วนของสังคมและวิถีชาวบ้าน

๒. คำสร้อยเกิดจากอิทธิพลของร้อยแก้วที่มุ่งนำเสนอเนื้อหาสาระ
แทนที่จะมุ่งแต่กฎข้อบังคับของโคลง
ซึ่งก็หมายความว่า เมื่อมีเศษคำล้นออกไปจาก ๗ คำ
ตามกรอบของโคลง ก็ปัดเป็น สร้อย
เพราะถ้าขืนตัดออก ความอาจจะขาดหายไปได้
โดยเฉพาะถ้าผู้เขียนหมดทางที่จะกลั่นคำล้นอัดลงใน ๗ คำได้

๓. ความนิยมที่ลดลงทำให้การพิจารณา "คำสร้อย" อาจผิดเพี้ยน
เนื่องจาก (๑) ในปัจจุบันหูของคนไม่สามารถฟังโคลง หรือร้อยกรองอื่นๆ ได้อย่างอดีตที่เป็นยุคทองได้
เมื่อไม่ได้ยิน "เสียงโคลง" ย่อมไม่รู้จักธรรมชาติจริงๆ ของโคลง
(๒) แม้จะมีผู้ที่พยายามศึกษาค้นคว้าเรื่องโคลง แต่ไม่ได้หมายความว่า จะพบหรือเข้าใจได้ เพราะ
ตัวโคลงจริงๆ คือ "เสียง" ไม่ใช่หลักฐานทางประวัติศาสตร์

แล้วเราจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับโคลงอย่างไร

คงต้องเริ่มอย่างธรรมชาติคือได้ยิน "เสียง" อย่างไร ก็เสพอย่างนั้น
โคลงมีรูปแบบที่ชัดเจน ซึ่งก็น่าที่จะมองได้ว่า รูปแบบโคลงที่
ลงตัวแล้วน่าดูได้จาก "โคลงสี่สุภาพ"

ส่วนคำสร้อย ก็คงว่ากันตามความชอบ หรือวัด "เสียง" ด้วยตัวเอง
ฟังแล้วไม่เพราะ ก็ต้องทิ้ง จังหวะใดฟังแล้วดีก็ปล่อยไป
ก็อย่างที่จอมยุทธว่านั่นแหละ

จากคุณ : Ar@p - [ 9 ส.ค. 48 14:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 77

"(๑) ในปัจจุบันหูของคนไม่สามารถฟังโคลง หรือร้อยกรองอื่นๆ ได้อย่างอดีตที่เป็นยุคทองได้
เมื่อไม่ได้ยิน "เสียงโคลง" ย่อมไม่รู้จักธรรมชาติจริงๆ ของโคลง"

ชอบประโยคเนี้ยล่ะ
เดี๋ยวนี้คนอ่านกลอน หายากที่จะอ่านออกเสียง
ความไพเราะของเสียงโคลงกลอนก็เลยพลอยล้มหายวายวอดไปหมด

โรงเรียนประถมก็เลิกท่องอาขยาน เลิกอ่านทำนองเสนาะกันแล้ว

แล้วจะรู้ถึงความเสนาะของเสียงโคลงกลอน วรรณคดีเก่าที่งดงามได้รื้อ?

เสียงของกาพย์อย่าง
"ชะโดดุกกระดี่โดด ละลาดโลดยะหยอยหยอย
กระเพื่อมน้ำพระพร่ำพรอย กระฉอกฉานกระฉ่อนชล"
ที่ไม่อ่านออกเสียง ยังไงๆก็ไม่รู้

ไหนจะเสียงเบาหนักของครุลหุในฉันท์อีกล่ะ

ขาดเสียงอ่าน ก็ขาดอารมณ์แล้ว

โคลงอย่าง
"เสียงซออ๋ออ่ออ้อ เอื่อยเพลง
จับปีเตร๋งเตร้งเตรง เต่งต้อง
ขลุ่ยตรุ๋ยตรุ่ยตรุ้ยเหนง เหน่งเน่ง ระนาดแฮ
ฆ้องหน่องหนองน่องหน้อง ผรึ่งพรึ้งพรึ่งตะโพน"

ก็ไม่มีศัพท์สังคีตมาบรรเลงกล่อมกันพอดี

เนอะ

จากคุณ : โกฏิดารา - [ 9 ส.ค. 48 16:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 78

สวัสดี ขอรับ คุณเจียวต้าย คคห. ๕๖

ขออนุญาตสวัสดี และต้อนรับสู่อาศรมฯ ขอรับ
คุณเจียวต้าย แวะเวียนมาเยือนอาศรมฯ
พร้อมกับเขียนโคลงมาฝาก

อยากเขียนโคลงสี่ให้..............อาศรม
แสนยากเจียนอกตรม..............หม่นไหม้
ไอรักอุ่นอารมณ์.....................จริงอยู่
เคยฝากความหวานไว้...............บัดนี้ลืมเลือน

ขออนุญาต ยกมาอีกครั้ง ขอรับ แหะ แหะ
คุณเจียวต้าย บอกว่า เขียนเทียบบทครู เข้าใจว่า เอาโคลงครูเป็นแบบตั้ง แล้วเขียนตาม
กระป๋ม ก็ทำอย่างนั้น ขอรับ แหะ แหะ
ส่วนที่คุณเจียวต้าย ขอให้ตรวจแก้ แหะ แหะ กระป๋ม ขออนุญาตเป็นร่วมพูดคุยดีกว่านะ ขอรับ
แหะ แหะ ดูโดยภาพรวมตามผัง โคลงสี่สุภาพ เอก ๗ โท ๔ สามัญ ๔ ก็ผ่านเรียบร้อย
มีที่ใช้ “คำตาย” แทนตำแหน่งเอกอยู่ ๓ แห่ง คือ “ยาก-ฝาก-บัด” ที่เหลืออยู่ในรูปเอกคือ “สี่-หม่น-อุ่น-อยู่”
โท ๔ แห่ง คือ “ให้-ไหม้-ไว้-นี้” ผูกคู่โทด้วย “ไหม้-ไว้”
เนื้อความก็ชัดเจนตามความที่สื่อออกมา

แหะ แหะ ขอรับ
กระป๋ม ถือโอกาสเขียนโคลง(เคลง)ต้อนรับ คุณเจียวจ้าย แลสหายอื่น ๆ ด้วย ขอรับ

เขียนโคลงมาต้อนรับ...........ตามแบบ
เขียนเปิดโลกทัศน์แคบ........แอบรู้
เขียนมีซ่ามีแสบ...................ตามสนุก
เขียนเสร็จจบกระทู้..............ปิดกระทู้กราบครูฯ

แหะ แหะ ขอรับ
ยินดีต้อนรับ คุณเจียวต้าย และสหาย ผู้รักการเขียน และรักการเรียนรู้-แลกเปลี่ยนทุก ๆ ท่านขอรับ
ดีใจ ที่เห็นเหล่ามิตรสหาย เปิดหัวใจกว้างขวางด้วยมิตรภาพ และแลกเปลี่ยนความเห็นกันอย่างครื้นเครง
แหะ แหะ ขอรับ
สวัสดี ขอรับ

ปล.
ถือโอกาส สวัสดี ลุงเวทย์ คคห.๖๗-๖๘ ด้วย ขอรับ
แหะ แหะ ขอรับ
ที่ลุงเวทย์ ขอให้แก้ไขข้อความ ทำได้ยาก ขอรับ
แต่คงไม่เป็นไร ขอรับ อาจจะใช้วิธีโพสต์ใหม่อีกทีก็ได้ ขอรับ

แหะ แหะ ขอรับ
สวัสดี ขอรับ

เสร็จแหล้ว ก็ไปแหล้ว
ชะแว้บ
haha

จากคุณ : นายทิวา - [ 9 ส.ค. 48 19:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 80

เขียนโคลงนั้นยากด้วย.............กฎเกณฑ์
โทเอกไม่จัดเจน.....................สักน้อย
เนื้อความจึ่งโอนเอน................เอียงวูบ
กว่าจะพอเรียงร้อย..................ยากแต๊ยากว่า ๚

ฮี่ๆ.. มันยากจริง ๆ น่ะ กว่าจะเขียนได้สักบท ติดเอก ติดโท
ติดเสียง ติดสัมผัส เฮ่อ..เวียนเฮด
โคลงของข้าพเจ้าจึงโคลงเคลงอยู่เช่นนี้ตลอดไป เอย..
แหะ ๆ

จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 11 ส.ค. 48 10:05:42 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 82

ความรักใช่จักอ้าง...........ตาเห็น
กำหนดได้ว่าเป็น.............เท่านั้น เท่านี้
มีรูปแบบประเด็น.............โดยหลัก
ขีดกรอบเกณฑกั้นชี้..........แบ่งชั้นชนใด

จากคุณ : หางดาบ - [ 11 ส.ค. 48 11:55:55 A:203.170.228.172 X: TicketID:033340 ]

ความคิดเห็นที่ 83

รัก-รู้
สู้ต่อเถอะจิตเจ้า..................................จอมใจ
แม้จักท้อปานใด...................................ห่อนเว้น
เหนื่อยหนักสักเพียงไร..........................ก้าวผ่าน มาเฮย
ขออย่าได้หลบเร้น................................ต่อสู้เผชิญภัย

หากล้มลุกหยัดขึ้น.................................อย่างทนง
ฟันฝ่าพร้อมเผชิญพง.............................ป่ากว้าง
แม้วันผ่านคงดำรง.................................จิตมั่น เสมอนา
ก้าวสู่ฝันมิให้คว้าง.................................จิตเก้อจงสลาย

ฝากรักมาโอบแล้ว....................................ด้วยใจ
กล้าแกร่งพร้อมเผชิญภัย...........................ใหญ่ – น้อย
เหงื่อไคลจะหลั่งไหล.................................ห่อนหยุด วางเฮย
สู้เถิดเพื่อถักร้อย.........................................รักรู้ร่วมสนอง
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 48 15:36:30
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 48 15:34:51
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 48 14:24:56

จากคุณ : ...*_*... (กรวี) - [ 11 ส.ค. 48 14:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 84

ขอตอบถึงเจ้าเหล็ก
- หากมะกลัวว่าแขนจะเดาะเพราะอุ้มเจ้าโชกุนละก้อ ตามสบายเลยน้องเพราะพี่เลิกอุ้มมานานแระ
ปล.ท่านนัวเนียร์แขนเดาะ(หรือปล่าว)ก้อไม่รู้ได้... เพราะอุ้มโชกุนนี่แหละ หุหุหุหุ

รัก

เจียวด้าย
- อันนี้ต้องให้อาทิวาจัดการนะเจ้าค่ะ....

เฮียคัม
- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีดีค่ะ

พิราบเงิน
- งดงามค่ะ..

รัก

ศาลาไทย
- ขอบใจจ้าที่ช่วยมาตอบกระทู้

จากคุณ : กรวี - [ 11 ส.ค. 48 14:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 85

พิษณุโลกร้างแม่ อยู่ชม
น้ำน่านสราญรมย์ ชื่นไร้
คุ้งธารซ่านเย็นสม ฟ้าน่าน
ใช่ผ่าร้อนอกให้ ห่วงสิ้น มารดร

ลูกรู้ห่างแม่ร้อน ใจแย่
อยู่โน่นมีคนแล ท่านได้
แดดจ้องผาดสองแคว จึ่งทิ้ง ท่านมา
หวังแม่ไป่คิดไห้ ลูกร้าง หลงเลือน

วันแม่ไม่ได้กลับบ้านที่เชียงใหม่ครับ คิดถึงแม่มากเลย

ผมห่างจากบอร์ดไปนาน เพิ่งมีโอกาสเข้ามาเขียนโคลงให้แก้ใหม่ คุณคัมภีร์โบราณและคุณประแหร่ง และทุกๆท่าน ช่วยแก้ไขติความให้ด้วยนะครับ และขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยชี้แจงจนผมคิดว่าผมเข้าใจแล้ว ไม่ทราบว่าจะมีข้อผิดพลาดตรงไหนอีกบ้างนะครับ ขอบคุณมากนะครับ

จากคุณ : leel - [ 11 ส.ค. 48 20:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 86

ระเบียงอาศรม 3 / 141

คุณ leel 85

พิษณุโลกร้างแม่ อยู่ชม
น้ำน่านสราญรมย์ ชื่นไร้
คุ้งธารซ่านเย็นสม ฟ้าน่าน
ใช่ผ่าร้อนอกให้ ห่วงสิ้น มารดร

(เขียนติดกัน) “ห่วงสิ้นมารดร”

บทแรกเขียนได้ดีจริงไม่มีผิดฉันทลักษณ์ทุกตำแหน่ง ตรงที่ขีดเส้นใต้ วรรคจบ
ห่วงสิ้น มารดร ต้องเขียนติดกันครับ เป็น “ห่วงสิ้นมารดร” ถือว่า
เขียนตามรูปแบบที่ถือปฏิบัติกันมาแต่โบราณจะดีที่สุด ลองเพิ่มเครื่องหมาย เช่น
ตาไก่ หรือ ฟองมัน (๏) สำหรับเขียนขึ้นต้นบรรทัด และ โคมูตร (๛)
เครื่องหมายสุดเรื่อง พี่เล็ก อิศรา เคยเขียนบอกรายละเอียดไว้นานแล้วแต่จำ
ไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน

เนื้อความถือว่าดีมาก ผสานกันสนิททั้งบท การใช้ภาษาเหมือนนักโคลง
มือเซียน เช่น “ร้างแม่” “ผ่าร้อน” อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงรสโคลงที่เขียนโดย
ภาษาย้อนยุค เก่งจังครับ

ลูกรู้ห่างแม่ร้อน ใจแย่ (ไม่ใช้คำที่มีรูปวรรณยุกต์)
อยู่โน่นมีคนแล ท่านได้
แดดจ้องผาดสองแคว จึ่งทิ้ง ท่านมา (รูปเอกหรือคำตาย)
หวังแม่ไป่คิดไห้ ลูกร้าง หลงเลือน (เขียนติดกัน)

...........................................................................................................

ลุงเวทย์ 67

.....เลบงแบบมีแต่เบื้อง.............บรรพกาล
เสริมส่งศิลป์สืบสาน..................สื่อได้
คือโคลงซึ่งคราวขาน.................คำเสน่ห์
ควรค่าตราเตือนให้....................แจ่มห้วงหทัยชน

.....บทนิพนธ์อันแน่แท้..............ของไทย
เป็นเยี่ยงแยบยลไป..................อย่างนี้
เจ็ดเอกสี่โทไข........................ครบแห่ง
หมายเช่นโคลงแบบชี้................ช่วยให้เห็นผัง

.....รังสรรค์อันพร่างแพร้ว...........แววกวี
คือย่อความตามคดี....................เด่นถ้อย
คุณลักษณ์แห่งโคลงมี...............มาเนิ่น
ฤาแค่ไพเราะร้อย......................แก่นไร้เลือนสาร

.....ลาญความลามเรื่องร้าย..........มลายทำ
เหลิงเล่นกลบทนำ.....................หน่ายเนื้อ
โคลงเคลงฟั่นเฝือคำ..................คือเปล่า
เริงร่ายกลายรกเรื้อ....................เล่ห์นี้ดีหรือ

.....เชลงลักษณ์จักสื่อให้.............เห็นงาม
เรียงร่ำรสคำความ......................คู่คล้อง
ปรุงเสียงแต่งศัพท์ตาม................พึงแต่ง
ครบเครื่องคือพจน์พ้อง................พร่างแก้วกลเฉลย

.....เผยภาพผุดผ่านถ้อย...............โคลงแถลง
เผยเรื่องโลกสำแดง....................สู่ด้าว
เผยธรรมที่นำแสง.......................เย็นสว่าง
เผยแก่นแทนเปลือกน้าว...............นิ่งเคลิ้มคะนึงฝัน

ขออนุญาตเอา โคลงแบบ โดยลุงเวทย์มาเป็นตัวอย่างให้ชาวโคลงรุ่นใหม่
ที่ต้องการโคลงแบบที่ถูกต้องฉันทลักษณ์ เอก ๗ โท ๔ มาเป็นตัวอย่างใน
การเขียน ดูตัวอย่างนี้ได้เลยครับ เอกเป็นเอก โทเป็นโท ตรงตามแบบหมด
ขอบคุณมากครับ

อาศรมกระทู้นี้ดีจริง ย้อนกลับไปทวนดูแม้จะยังอ่านไม่ละเอียดก็เห็นคนเก่ง
หลายท่านมาวางโคลง แสดงความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ เช่น จอมยุทธ์
อาร์พี คุณหมอวฤก นายทิวา พิราบเงิน ฯลฯ นอกจากนี้คุณ รสา รสา กับ
คุณรมย์ บุริน ยังได้ร่วมกันให้ความรู้ในการใช้คำทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ

มีคนเขียนโคลงดี ๆ หลายท่าน เช่น ลำน้ำ C KAVINT โกฏิดารา
เจียวต้าย และบางท่านก็น่าจะได้นำมาเขียนถึงเพิ่มเติม เช่น ส. มโนมัย และ
หางดาบ เป็นต้น

เสาร์อาทิตย์มิได้ไปไหน แต่มีนัดทั้งวัน อาจเข้ามาได้ตอนดึกครับ

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 13 ส.ค. 48 08:05:40 ]

ความคิดเห็นที่ 87

ลองเพิ่มเครื่องหมาย เช่น
ตาไก่ หรือ ฟองมัน (๏) สำหรับเขียนขึ้นต้นบรรทัด และ โคมูตร (๛)
เครื่องหมายสุดเรื่อง พี่เล็ก อิศรา เคยเขียนบอกรายละเอียดไว้นานแล้วแต่จำ
ไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน

.........................................

• วันนี้ไม่มีอะไรแนะนำ ก็ขอเอาของเก่ามาแปะบ้างจ้ะ ... อิอิ

สัญญลักษณ์พิเศษ

๛ = ALT + 150
• = ALT + 0149
๏ = ALT + 0239
‘ = ALT + 0145
’ = ALT + 0146
“ = ALT + 0147
” = ALT + 0148
… = ALT + 0133
– = ALT + 0150
— = ALT + 0151
๚ = ALT + 0250
� = ALT + 0255

คำอธิบาย : การใช้เครื่องหมายวรรคตอนบางตัว

๏ : ตาไก่ ใช้เริ่มต้นข้อความ
๚ : อังคั่นคู่ ใช้จบตอน
๚ะ : อังคั่นคู่วิสรรชนีย์ ใช้จบบท
๛ : โคมูตร ใช้จบเรื่อง
๚ะ๛ : อังคั่นคู่วิสรรชนีย์โคมูตร ใช้จบบริบูรณ์

จากคุณ : lek Isara - [20 ก.ค. 11:47:44]
......................................................

นำมาฝากทุกท่าน ขอรับ

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 14 ส.ค. 48 00:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 88

คำหากต่อท้ายว่า โบราณ
คุณภาพคับแก้วขาน คู่ฟ้า
กาแฟ ผัดไท ขนาน นามกระเดื่อง
ศิษย์พี่คัมภีร์ฯ อ้า ยอดถ้อยโวหาร ฯ

หลายปีที่ผ่านมา กาแฟโบราณ ได้รับความนิยมอย่างสูงมาจนถึงปัจจุบัน

วันนี้พิราบเงินเดินทางไปรังสิต เห็น "ผัดไทโบราณ" โอ้แฮะ เข้าท่า

ไม่รู้จะมีอะไรโบราณอีกอะเปล่า แหะ ๆ

และพิเศษ วันก่อนพิราบเงินเดินแถวท่าช้าง โชคดีเห็นหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อ "คัมภีร์โบราณ"

เป็นหนังสือเกี่ยวกับพระราชประวัติขององค์ ร. ๕

เนื้อหาน่าสนใจมาก

แต่ที่พิราบเงินหยิบมาดูเพราะ ชื่อ"คัมภีร์โบราณ" มาตรงกับ "ท่านคัมภีร์ฯ ณ อาศรม" ก็เลยนึกเอาเองว่า

สงสัยท่านคัมภีร์ฯ จะมีผลงานวางแผง หรือไม่ก็สงสัยชื่อนี้ละมั้ง เป็นที่มาของชื่อท่านคัมภีร์ฯ ฮ่า ฮ่า

เดามั่ว ๆ ไป ขอรับ

แต่ ๆ ที่สำคัญ คือ พิราบเงินซื้อหนังสือเล่มนี้ ซึ่งนับว่ามีประโยชน์มาก ๆ เพราะชื่อท่านคัมภีร์ฯ นั่นเอง

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 14 ส.ค. 48 00:36:21 ]

ความคิดเห็นที่ 89

๏ พิษณุโลกร้างแม่ อยู่ชม
น้ำน่านสราญรมย์ ชื่นไร้
คุ้งธารซ่านเย็นสม ฟ้าน่าน สวรรคา
ใช่ผ่าร้อนอกให้ ห่วงสิ้นมารดร

ลูกรู้แม่กดกลุ้ม ดวงแด
อยู่นั่นยังญาติแล แม่ได้
แดดจ้องผาดสองแคว จึงหยั่ง แม่ไกล
หวังแม่ไป่นึกไห้ ลูกร้างหลงเลือน –

ไม่ทราบผมใส่เครื่องหมายถูกหรือไม่ครับ แล้วโคลงอันใหม่เข้ารูปเข้ารอยแล้วรึยังครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 14:25:35

จากคุณ : leel - [ 14 ส.ค. 48 14:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 90

๏ ยามอกร้อนหมกไหม้ เดือดแดง
ร้อนจิตคิดระแวง รุ่มเร้า
หมองเขม่าเน่าตัวแมง รากแหล่ง เชื้อกาฬ
เหม็นหมกแก่อกเหย้า เจ็บร้ายไข้ตรม

ล้างอกด้วยกาพย์ร่าย กาลกลอน
สัมผัสชะกลัดหนอน พ่ายแพ้
บุราณท่านเฝ้าสอน ลิลิต ดลดาล
อบร้อนค่อยชื่นแล้ อุ่นไล้เลิศรมย์ –

ช่วยติแก้ให้ผมอีกหน่อยนะครับ ขอบพระคุณครูกลอนในอาศรมทุกท่านนะครับ ที่ให้วิชา
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 15:42:21
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 14:45:09

จากคุณ : leel - [ 14 ส.ค. 48 14:23:54 ]

ความคิดเห็นที่ 91

ยัยหนู
ขอบใจจ้าสำหรับความรู้ ที่จริงคำถามของพี่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะผังที่ยัยหนูเอามาวางหรอก คือ มานงงมานานแล้วนะ แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งแต่เริ่มเข้ามาในอาศรมฯเลยมั้งเนี่ย แต่ไม่กล้าถาม เพราะเห็นหลายท่านในที่นี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความสามารถ คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องผิดพลาดหรอกเลยเฉยๆเอาไว้ แต่ความสงสัยยังมีอยู่...

พี่ว่าการที่ออกมาถามเรื่องนี้ อาจทำให้หลายๆคนในที่นี้กระจ่างแจ้งไปด้วย และอีกอย่างบรรดาศิษย์พี่ทั้งหลายในอาศรมฯได้ออกมาทำหน้าที่ ป้อนความรู้ให้น้องๆไง...

รัก

โกฏิดารา
เรื่องสร้อยในบาทสี่ กรวีเองก็ไม่ทราบข้อเท็จจริงเท่าไหร่ค่ะ เลยอยากได้ความรู้จากหลายๆท่าน มาประมวลกัน...

รัก

ลุงเวทย์
หนังสือของลุงเวทย์น้องสาวกรวีชอบมากเลยค่ะ เรื่อง? จำไม่ได้ จำได้แต่ “......หน้ากองไฟ” กรวีเองก้อหาอ่านอยู่ แหะๆๆๆๆ มีแจกฟรีหรือเปล่าค่ะ...

รัก

จอมยุทธเมรัย
และแล้วเพ่ยุทธก็แวะมาพร้อมด้วยเนื้อหาสาระมาฝากน้องๆ อีกมากมายเช่นเดิม คำถามของกรวีเกิดขึ้นเพราะ เมื่อให้หลายๆท่านมองดูผังโคลงของอาศรมฯกรวีมักจะโดนให้อธิบาย ว่าทำไม? และให้ยกตัวอย่างมาอ้างอิงเสมอ

แต่ในมื่อกรวีเองก้อไม่รู้ความหมายเท่าไหร่นัก จึงต้องขอความรู้จากรุ่นพี่ในอาศรมฯน่ะเจ้าค่ะ...

รัก

แดงน้อย
น้องแม็กซ์ ทำให้นึกถึงแม็กนั่ม แหะๆๆๆ น่ากลัวจริง จริง เจ้าค่ะ ทำให้นึกได้ว่ากรวีน่าจะกลับไปลองวิชาเดิมมั้ง (ยิงปืน) หลังจากร้างมือตั้งแต่เด็กๆ ป่านนี้ยังจับกระบอกปืนถูกป่าวก็ไม่รู้...

รัก

ท่านพิราบเงิน
ทำให้กรวีได้ฟังเพลงนี้ไปด้วยเลย

อาหมอวฤก
แหม... แต่งโคลงมาที่ไร สวยสดงดงามและเพราะพริ้งเสมอเลยเจ้าค่ะ..

รัก

ส.มโนทัย
ได้กลิ่นไอของความเป็นพ่อเลยค่ะ...

อาร์พี
เห็นอาร์พีแต่งโคลงกลอนทีไรมักจะมีตัวเลขต่อท้าย ...

ค่า-น้ำ-นม-แม่
---------------------------------------------
ค่า อมตะคู่ฟ้า เหนือสมัย
น้ำ ทิพย์หยดแสดงนัย รักแท้
นม อุ่นลูกอาศัย เลือดแม่
แม่ กลั่นทุกหยดแล้ จากห้วงอกหอม.

***09082548
บอกอ-ย่ามดำ

กรวีเลยถามท่านที่อยู่ข้างๆ ว่านั่นตัวเลขอะไร?อาร์พีกำลังใบ้หวยหรือเปล่า?ได้รับคำตอบเป็นเสียงหัวร่อ พร้อกับเขกกะบาล 1 ที ก่อนที่จะตอบว่านั่นน่ะเป็นตัวเลขที่บอกถึงวันเดือนปีที่แต่ง แหม.. ความเฟอะฟะมักจะไม่เข้าใครออกใครเนอะ 555

และก็ขอขอบคุณ ความรู้ที่นำมาฝากค่ะ

รัก

โกฎิดารา
กรวีก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านทำนองเสนาะ โดยเฉพาะโคลงสี่สุภาพ ทั้งที่เสียงไม่ค่อยได้เรื่องนัก แหะๆๆๆๆ

รัก

ท่านทิวา
ท่านทิวาบอกว่าเขียนโคลงเคลงมาตอนรับเจียวด้าย ขนาดท่านทิวายังเขียนโคลงเป็นโคลงเคลงเลย แล้วกรวีจะเขียนเป็นอะไรอ่ะ ...

รัก

ซอมพอ แดง
เขียนโคลงนี่ยากจริงๆหนอ ยากกว่าป้อนนมลูกอีกเนอะ แหะๆๆๆๆ

หางดาบ
แวะมาประจำแต่หลายชื่อนี่ กรวีสับสนนา...กิกิกิ

รัก

Leel
ท่านคัมภีรย์โบฯ ตอบแล้วนา...

เฮียคัมฯ
เสาร์-อาทิตย์นี่ว่างเหรอเจ้าค่ะ แต่กรวีไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ แหะๆๆๆ ทำน้ำนมข้าวโพดมาอาหร่อยมาก ลองชิมมะเจ้าค่ะ หะๆๆๆๆ ขอบคุณที่ตอบ-แก้ไขโคลงให้ leel เจ้าค่ะ

รัก

ท่านพิราบ
“คัมภีร์โบราณ”นี่น่าจะเวริคต่อไปนา อิอิอิ ขอบคุณสำหรับสัญลักษ์ที่นำมาฝากเจ้าค่ะ แต่กรวีพิมพ์สัญลักษณ์โคมูตรไม่ได้อ่ะท่าน

เนื่องจากใช้วินโดว์ เอ็กพี มันเลยกลายเป็น – แทนอ่ะเมื่อกดสัญลักษณ์อย่างที่บอก
แล้ว ..๚ะ๛ : อังคั่นคู่วิสรรชนีย์โคมูตร ใช้จบบริบูรณ์... กดอะไรอ่ะ...

รัก

แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 16:41:53

จากคุณ : กรวี - [ 14 ส.ค. 48 16:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 92

ระเบียงอาศรม 4 / 141

พิราบเงิน 88

คำหากต่อท้ายว่า โบราณ
คุณภาพคับแก้วขาน คู่ฟ้า
กาแฟ ผัดไท ขนาน นามกระเดื่อง
ศิษย์พี่คัมภีร์ฯ อ้า ยอดถ้อยโวหาร ฯ

อ่านโคลงข้างบนแล้วผมนึกถึง “เมืองโบราณ” ที่สมุทรปราการครับ เป็นที่ ๆ
ยังไม่เคยไปเพราะชอบไปแต่สถานที่จริงก็เลยผ่านไปผ่านมา แต่คิดเอาไว้นาน
แล้วว่า ถ้าว่างจะไปซ้อมมือถ่ายรูปก็ไม่ได้ไปสักครั้ง

ฮิฮิ เนื้อความในโคลงถือว่าเป็นการพรรณนาแบบอติพจน์ เน้อ คุณพิราบเงิน

ขออนุญาตให้ลองอ่านโคลงบทนี้ดูก่อนครับ

หนาวแสนหนาวเมื่อต้อง หิมะมา
ยังอุ่นเพราะกายา ห่มผ้า
หนาวใจใช่หนาวขา ยากห่ม
จักอุ่นหากรีบคว้า แม่น้องกอดเสมอ
.........................แดงน้อย (Little Red)........................

ประการแรกเป็นโคลงแบบสี่สุภาพที่เขียนแล้วอ่านแบบสบายใจ ใช้ถ้อยคำง่าย ๆ
แต่บอกเรื่องราวชัดเจน ลองอ่านเทียบกับที่คุณพิราบเงินเขียนก็จะเห็นลีลาที่ไป
ในแนวทางเดียวกัน และลักษณะที่ดีก็คือ วรรคหลังของบาทที่ ๓ “นามกระเดื่อง”
“ยากห่ม” เขียนได้ดีเหมือนกัน ไม่ต้องต่อด้วยสร้อยคำ ก็อ่านได้ความสมบูรณ์
รูปเอกเสียงเอกทำให้เสียงดีไม่สะดุด

ผมเคยชอบเติมสร้อยคำที่บาท ๓ เสมอ อาจจะเป็นเพราะระยะหนึ่งอ่านนิราศ
สุพรรณแล้วติดลีลาการใช้สัมผัส การใช้สร้อยคำ จนไม่ดูว่าควรเติมหรือไม่ แต่ก็
ทำไปเรื่อย ๆ เป็นการฝึกหัดไปในตัว ระยะหลังก็มาเริ่มหัดใช้สร้อยคำเท่าที่จำเป็น
กว่าจะลงตัวใช้ถูกกาละเทศะก็คงต้องใช้เวลา ฝึกกันต่อไป

..............................................................................................

คุณ leel 89 – 90

๏ พิษณุโลกร้างแม่ อยู่ชม
น้ำน่านสราญรมย์ ชื่นไร้
คุ้งธารซ่านเย็นสม ฟ้าน่าน สวรรคา
ใช่ผ่าร้อนอกให้ ห่วงสิ้นมารดร ๚ะ

๏ ลูกรู้แม่กัดกลุ้ม ดวงแด
อยู่นั่นยังญาติแล แม่ได้
แดดจ้องผาดสองแคว จึงหยั่ง แม่ไกล
หวังแม่ไป่นึกไห้ ลูกร้างหลงเลือน ๚ะ

๏ ยามอกร้อนหมกไหม้ เดือดแดง
ร้อนจิตคิดระแวง รุ่มเร้า
หมองเขม่าเน่าตัวแมง รากแหล่ง เชื้อกาฬ
เหม็นหมกแก่อกเหย้า เจ็บร้ายไข้ตรม ๚ะ

๏ ล้างอกด้วย กาพย์ร่าย กาลกลอน
สัมผัสชะกลัดหนอน พ่ายแพ้
บุราณท่านเฝ้าสอน ลิลิต ดลดาล
อบร้อน ค่อยชื่นแล้ อุ่นไล้เลิศรมย์ ๚ะ

คุณ lell ครับ ทิ้งเรื่อง สร้อยคำไปก่อน ไม่จำเป็นไม่ต้องใส่เข้ามา
เขียนแบบไม่มีสร้อยเท่กว่าเยอะ แล้วค่อยมาฝึกเรื่องสร้อยคำทีหลัง

คุมฉันทลักษณ์ได้ดีแล้ว ลองเขียนไปอีกสักอาทิตย์ แล้วค่อยมาฝึกเรื่อง
เนื้อความ และสร้อยคำไปพร้อมกัน

เรื่องสร้อยคำลองย้อนไปอ่านกระทู้ที่ผ่านมา มีตัวอย่างและคำอธิบาย
หลายแห่ง ที่ใช้มายังไม่ถูกตามแบบโบราณนิยม

..............................................................................

ดูบอลก่อน ปืนใหญ่ กับ สาลิกา ช่อง 39
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 20:21:02
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 20:18:40
แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 48 20:06:51

จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 14 ส.ค. 48 20:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 93

พูดถึงเรื่องสร้อยคำแล้ว ผมใช้ไม่ค่อยถนัด ก็เลยไม่ใช้ซะเลยเพื่อความสบายใจ ฮา

กลับบ้านไปช่วยแม่ขายมาลัยมาครับ
แม่บอก ไม่ต้องมีมาลัยไปไหว้แม่ มาช่วยแม่เก็บมะลิร้อยมาลัยขายตลาด ขอตังดีกว่าลูก (ฮา)

มือพรุนหมดเลย อิอิ เข็มร้อยมาลัยปักมือ ร้อยปกติก็ไม่เท่าไรหรอกครับ แต่พอดึกเข้าๆง่วงลงๆตาจะปิด สมาธิก็หลุดลอย มือก็ไปเจ๊อะกะเข็มซะอย่างนั้น ฮ่าๆ

นานทีปี(หลาย)หน สู้เพื่อแม่ขอรับ

๏ บุญ เสกสมสั่งสร้าง ส่ำบุญ
ใด เล่าได้เกื้อหนุน กล่อมเกล้า
ให้ ย้อนกลับเป็นคุณ ทุกเมื่อ
แม่ สุขทุกค่ำเช้า ปลาตพ้นภัยยัน๚

จากคุณ : โกฏิดารา - [ 15 ส.ค. 48 03:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 94

แต่งผิดอีกแล้ว ต่อไปจะระวังเรื่องตําแหน่งเอกโทให้มากกว่านี้ครับ - -"

ขอบคุณ คุณคัมภีร์โบราณ มากนะครับ แล้วผมจะกลับไปศึกษาเรื่อง สร้อยความ แล้วจะแต่งมาแปะไว้อีกนะครับ ขอบคุณมากครับ

จากคุณ : leel - [ 15 ส.ค. 48 09:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 95

สำหรับคุณ leel และคุณกรวี ที่ใช้โคมูตรบ่ได้ ขอรับ

พิราบเงินขอแนะนำดังนี้
๑) ให้ ก๊อบ มาช่วย (copy นะแหละ)
๒) ให้พิมพ์ที่ เวิร์ดแพด (wordpad) แล้วเรียกก๊อบมาช่วย
๓) ให้ใช้อังคั่นคู่ ตามที่ท่านคัมภีร์ฯ เขียนไว้ที่คคห. ๙๒

ส่วนอังคั่นคู่วิสรรชนีย์และโคมูตร ที่คุณกรวีถามมา ก็พิมพ์ทีละตัวขอรับ สำหรับวิสรรชนีย์ ก็คือสระอะ นั่นเอง (ยิ้ม)

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 15 ส.ค. 48 09:58:55 ]

ความคิดเห็นที่ 96

โห...งานนี้ต้องมีตัวช่วยแฮะ

จากคุณ : กรวี - [ 15 ส.ค. 48 17:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 97

๏ กี่ร้อนฝนผ่านพ้น ล่วงไป
รักแม่ยังห่วงใย ไม่ร้าง
รักอุ่นรักกว่าใคร รักแม่
บริสุทธิ์ยิ่งใหญ่สร้าง ลูกนี้เติบโต๚

วิจารณ์ด้วยนะขอรับ
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 00:45:03

จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 16 ส.ค. 48 00:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 98

หอบรักมาโอบล้อม...........อาศรม

สุขส่งแทรกสายลม...........แห่งห้อง

คงโคลงสี่นิยม.................ยืนหยัด

ทุกบททุกบาทพร้อง..........พี่น้องขีดเขียน

สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน

ผ่านมาทักทายค่ะ ...กว่าจะได้หนึ่งบท

มัชนั่งเคาะสนิมตั้งนาน haha
แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 48 12:25:32

จากคุณ : มัชฌิมา - [ 16 ส.ค. 48 21:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 99

เปิดใจแบ่งรักให้ สม่ำเสมอ
มองโลก คือ ฉัน เธอ เท่านั้น
ทุกคน ดั่งเพื่อนเกลอ เก่าแก่
พบพรากเพียงสั้นสั้น ร่วมเส้นทางนาน ฯ

จากคุณ : พิราบเงิน - [ 16 ส.ค. 48 22:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 100

เปิดใจแบ่งรักให้...............เพียงนิรันดร์
หวนก่อนอ้อมกอดอัน........อุ่นใกล้
สองร่างร่วมชีวัน...............เป็นหนึ่ง
ตรึงจิตแม้จากไร้..............แจ่มเจ้าเคยถนอม

อกตรอมพี่หลั่งด้วย..........ยินดี
รู้แค่แม่ดวงมณี................มิเจ็บไข้
สันต์สุขสวัสดี.................พร้อมเทอด แม่เอย
แค่หนึ่งปีคืนใกล้..............จะกลับใกล้ถนอมนอน

รักบ่มที่เก็บไว้................จะกรุ่นฟุ้งกลิ่นหอม
แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 48 22:06:01
แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 48 21:58:23

จากคุณ : เหล็กละมุน (mildsteel) - [ 17 ส.ค. 48 21:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 101

The former poem was inspired by the poem composed by P'พิราบเงิน krab...
Well, your poem is so pretty :)

จากคุณ : mildsteel - [ 17 ส.ค. 48 22:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 102

รักนี้ที่โอบไว้.............ยืนนาน
เพราะช่วยกันสืบสาน...ต่อตั้ง
รวมใจร่วมตำนาน........เป็นหนึ่ง
แม้หากใครผิดพลั้ง......ต่างล้วนตักเตือน

อาศรมฯมีหลากร้อย..........มวลมิตร
แตกต่างที่ลิขิต.................ต่อสู้
หลายคนร่วมผูกจิตร..........หมายมุ่ง เดียวเฮย
หากซึ่งวันนี้รู้....................รักนี้ร่วมฝัน
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 48 15:46:13
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 48 14:20:08

จากคุณ : กรวี - [ 18 ส.ค. 48 14:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 103

ชาวใต้-ชาวตาย
------------------------------------
ในยุคที่ชาวใต้ ตายกันมาก
เด็ก-ผู้ใหญ่ลำบาก กันทั่วหน้า
ทีละศพ อำมะหิตปลิดชะตา
เซ่นสังเวยความบ้าของบางคน

ไม่รู้ใครเป็นใคร เหมือนตายเล่น
พุทธหรืออิสลามเห็นก็ล้วนหม่น
หมองไหม้ในอกวิตกปน
เหมือนไม่มีทางหลุดพ้นได้อีกเลย

จะพึ่งใคร ก็คล้ายไม่ได้เรื่อง
เห็นต่างเคือง คำพ่นรอก่นเสย
บทสรุปความขัดแย้ง หากเปรียบเปรย
คือขี้ปากที่คุ้นเคยรูหูเรา

ใครจะพูด จะพร่ำก็ทำเถอะ
มันคงเลอะอย่างนั้นเหมือนวันเก่า
คนคงตายเรื่อยไปไม่บรรเทา
ความเคยชินจะแบ่งเบาทุกข์เราเอง.

*02018082548

จากคุณ : Ar@p - [ 19 ส.ค. 48 09:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 104

๏ หนึ่งคุณแต่รู้ร่ำ คําความ
รู้อ่านรู้เกล็ดงาม กาพย์ร้อย
ตําราวิชชาหาม ทุกข์ท่อง
ไป่เลิศเทียมบาทย้อย หยดดั้นคําโคลง

คุณแต่รู้จับแต้ม อักษรา
รู้ขีดถ้อยโสภา เลือกเค้น
ก่อรสจดมายา เป็นรูป
แช่กลักอักษรเส้น ไป่สิ้นบูดสลาย๛

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาแต่งโคลงเลยครับ เลยเพิ่งเขียนมาได้ 2 บท ช่วยดูช่วยแก้ให้หน่อยนะครับ ขอบพระคุณมากครับ
แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 13:40:27

จากคุณ : leel - [ 19 ส.ค. 48 10:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 105

น้ำตาริน
----------------
น้ำตาทะลักชีพล้น
รินไหล
บ่าท่วมฝั่งหัวใจ
พี่น้อง

ศพเซ่นกี่ศพใคร
สั่งฆ่า
ใครพ่อกรีดเสียงร้อง
ซบหน้าสูญเสีย.

ความชังความเชื่อชั้น
นรกไหน
กรอกกราดสะเทือนใจไทย
โศกเศร้า

เผาผลาญคติธรรมไหว
สลดโลก
รนเร่งรอนชีพเร้า
บ่ายหน้าอาสัญ.

091508192548

จากคุณ : Ar@p - [ 19 ส.ค. 48 13:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 106

แหลมใต้เย็นเด่นด้วย ไอลม
สองฝั่งสะพรั่งพรม หาดแพร้ว
พื้นสมุทรสุดภิรมย์ หยาดเยือก
เซ็นซ่านสัมผัสแล้ว ผ่อนฟื้นพรายธาร

จากคุณ : leel - [ 20 ส.ค. 48 13:52:58 ]

ความคิดเห็นที่ 107

อาศรมชาวโคลง ๑๔๒ ๏ ชวนกันเขียนกลอน ๏

โดย คุณคัมภีร์โบราณ

http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3682977/W3682977.html

จากคุณ : รสา รสา - [ 28 ส.ค. 48 19:56:44 ]

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป