นี่เป็นการทดสอบของพระเป็นเจ้า.....ใช่................ใช่แน่ๆ
ไม่................. ฉันไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์ แต่ฉันเชื่อ ...เชื่อว่าพระเป็นเจ้ามีอยู่จริง...พระองค์ไม่ได้เป็นของศาสนาใดๆ ทั้งสิ้น แต่พระองค์ ........คอยเฝ้ามอง ทดสอบ ลงโทษ และให้รางวัลมนุษย์อย่างฉัน
มนุษย์อย่างฉัน...........ที่ไม่มีอิทธิฤทธิ์...ไม่ใช่ผู้วิเศษ....มีแต่ร่าง และหัวใจ!!!
ฉันคงเป็นมนุษย์บาป....ต้องเคยบาปมากแน่ๆ ตอนนี้จึงโดนลงโทษ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ไม่มีทางหนีรอดไปได้..........ยิ่งวิ่งหนี ก็ยิ่งไปจนมุมเร็วขึ้น
ฉันเหนื่อย.....ฉันได้แต่วิ่ง วิ่ง แล้วก็วิ่ง เพื่อหนีอะไรบางอย่าง ใช่แล้ว..............ฉันหนีปีศาจ
..........มัน.......ไม่สิ "พวกมัน"....คอยหลอกหลอน ทำร้ายฉัน อยู่ในมุมต่างๆ มันกัดกิน มันเฆี่ยนดี มันเชือดเฉือน พวกมันไร้ปรานี พวกมัน....พวกมันต้องการทรมานฉัน ทดสอบฉันตามคำสั่งของพระองค์ใช่ไหม!!!
ตัวหนึ่งใช้หอกทะลวง พยายามจะเอาหัวใจฉันไป มันทิ่มหอกลงไปในใจแล้วคว้านนนน.... คว้านจะเอาก้อนเนื้อที่ยังเต้นอยู่นั่นออกมาให้ได้ เลือดฉันไหลอาบ แดงฉาน มันมัดฉันด้วยโซ่ แล้วลาก....ลากออกไปเวียนประจาณ .....ฝูงชนหัวเราะชอบใจ...ฝูงปีศาจ!!!! ฉันพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีกระชากหอกคมนั่นออกแล้วลุกวิ่ง วิ่งไปล้มไป ท่ามกลางป่าทึบที่เต็มไปด้วยไม้หนาม...เสียงคำรามของมันยังดังก้อง...ฉันเกลียดและกลัวมันเหลือเกิน ...มันยังเฝ้าวนเวียนหลอหลอนฉันทุกครั้งที่มีโอกาส
....ฉันกรีดร้องนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อเห็นภาพของมันปรากฏขึ้น......ทั้งที่รู้ว่านี่เป็นเพียงภาพหลอน.....
ฉันเดินแบกหัวใจที่เป็นแผลฉกรรจ์ซมซานอยู่ในป่าทึบแห่งเดิม ทั้งหิว ทั้งเหนื่อย หนาวเหน็บ ....เหมือนกับกลางคืนไม่สิ้นสุด....สายฝนตกลงครั้งแล้วครั้งเล่า.......
ฉันเดิน ...ไม่สิ ....คลานมากกว่า เข่าและศอกถลอกเป็นรอยเจ็บปวดร้าวระบมไปหมด เลือดจากแผลที่ใจยังไหลไม่หยุดหย่อน .....
เบื้องหน้าของฉันมีชายชุดขาวนั่งอยู่บนก้อนหิน ....เขามองเห็นฉัน...แต่นั่น...ในมือเขาถืออาหาร และยาวิเศษรักษาบาดแผลอยู่
เขาเดินเข้ามาอย่างปรานี ให้อาหารกับฉัน ใส่ยาให้ที่บาดแผล เขาบอกว่า.......ยานี่จะทำให้เลือดที่หัวใจหยุดได้
ฉันเหนื่อยและล้า....ฉันหลับไปอย่างวางใจและไม่มีสติ.....
************************************
จากคุณ :
มนุษย์เดียวดาย
- [
31 ก.ค. 48 20:12:19
A:221.128.107.138 X: TicketID:012788
]
....ถ้านี่คือการทดสอบของพระเป็นเจ้า........ใช่ไหม???........
