ความคิดเห็นที่ 1 “ก็ฉันไม่ได้ขอให้แกไปนั่งก๊งกันด้วยสักหน่อย แกเสนอตัวเองนี่หว่า” ยิ่งเห็นเพื่อนเถียง วิชชุดาก็ยิ่งอยากจะลงมือให้เหี้ยมโหดขึ้น “อ้อเหรอ...” หญิงสาวร้องเสียงยานคางพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ “แกบอกว่าฉันเสนอตัว เองใช่แมะ” น้ำเสียงของคนพูดเย็นเยียบเสียจนคนได้ยินชักหนาวๆ “ก็...ก็เอออ่ะดิ” วิชชุดาแกล้งทำหน้าบ้องแบ๊วทั้งที่ในใจนั้นกระทืบคนตรงหน้าตายไปแล้วประมาณห้ารอบ “แต่เอ...แล้วเมื่อคืนใครกันน้า...ที่ทำหน้าเหมือนกับอมพริกมาทั้งวันแล้วมาชวนฉันไปก๊ง แถมพอก๊งแล้วก็คร่ำครวญเรื่องน้องเชอรี่อะไรของแกว่าเขาจะมีกิ๊กนอกใจแกจนฉันต้องปลอบใจ เกือบทั้งคืนจนเหล้าหมดไปสองขวดน่ะ แกพอรู้มั้ยว่าไอ้บ้านั่นเป็นใคร หา!” ลักษณะการพูดและท่าทางคุกคามของเพื่อนสาวเล่นเอาวรวิทย์กลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ ก่อนจะเริ่มมองหาทางหนีทีไล่ “ง่า...” “แกไม่ต้องมาง่าเลยไอ้วิทย์ ตัวเองเป็นคนก่อเรื่องแท้ๆ ยังมาโบ้ยว่าฉันเสนอตัวเองอีกเรอะ หนอย...ผู้ชายอย่างแกนี่มันน่านัก” คนพูดไม่พูดเปล่า เพราะมือเรียวแจกกำปั้นประเคนลงบนไหล่ ของวรวิทย์แบบไม่ยั้ง “เฮ้ยๆ เบาหน่อยสิวะ นี่มือคนหรือว่าเท้ากันแน่วะ” “อ้าว ไอ้นี่ปากหาเรื่องอีกแล้วนะแก” วิชชุดาทางท่าถกแขนเสื้อ(หล่อนใส่เสื้อกล้ามอยู่ไม่ใช่ เหรอยะ)ขึ้นพร้อมตั้งท่า ‘เอาเรื่อง’ กับเพื่อนรักอย่างเต็มที่ ถ้าไม่ติดว่ามีเสียงระฆังห้ามยกเสียก่อน “เฮ้ย! ไอ้สองตัวนั่นน่ะ จะเข้าประชุมมั้ย มัวแต่กัดกันอยู่ได้” เสียงตะโกนของ ‘พี่อาร์ต’ เจ้านายของพวกเขาราวกับเสียงสวรรค์ที่ช่วยให้วรวิทย์รอดพ้น จากเงื้อมมือ(นาง)มาร ซึ่งเขาก็ไม่รอช้า รีบอาศัยช่องทางนั้นเอาตัวรอดทันที “บอกอเรียกแล้ว ฉันว่าเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเถอะว่ะ รีบๆ เข้าไปก่อนจะโดนเฉ่งดีกว่านะแก” วรวิทย์พูดรัวแบบไม่เปิดช่องให้เพื่อนได้โต้ แถมยังลากสายกระเป๋าสะพายของเธอให้รีบเดินตามเขา มาด้วย โดยที่คนโดนลากได้แต่ส่งสายตาอาฆาตเอาไว้ให้วรวิทย์หนาวๆ ร้อนๆ เล่นในขณะนั่งประชุม ******************************* “พี่เจษเอากาแฟมั้ยคะ?” น้ำเสียงหวานใสเอ่ยถามคนที่นั่งเหม่ออยู่หน้าคอมพิวเตอร์เป็น รอบที่สาม ก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดมุ่น เธอเรียกเขาอีกครั้งในระดับเสียงที่ดังกว่าเดิม แถมบริการเสริม นิดหน่อยด้วยการฟาดแฟ้มพลาสติกในมือลงบนโต๊ะอย่างแรงจนคนที่เหม่ออยู่สะดุ้งเฮือก “อะไรกันหนูนา พี่ตกใจหมดเลย” เจษฎาหันมาเอ็ดเลขาฯ ส่วนตัวพ่วงตำแหน่งเพื่อนน้อง สาวของเขาด้วยน้ำเสียงไม่ดังนัก “ก็หนูนาถามพี่เจษมาสี่รอบแล้วว่าพี่เจษจะเอากาแฟหรือเปล่า แต่พี่เจษเล่นนั่งเหม่อใจ ลอยไม่ได้ยินที่หนูนาพูด หนูนาก็เลยต้องทำแบบนี้ยังไงล่ะคะ” คนโดนเอ็ดว่าพลางทำหน้าง้ำ วรวิทย์ถอนใจ ...ผู้หญิงคนนี้ก็อีกคนหนึ่ง... นี่ถ้าไม่ใช่ว่าเธอสนิทกับเขาจนแทบจะเป็นน้อง สาวเขาอีกคนแล้วล่ะก็ ไม่มีเสียหรอกที่จะมายืนทำหน้างอใส่เขาได้แบบนี้ “ขอโทษที พอดีว่าพี่นอนไม่พอ แล้วก็มีเรื่องให้คิดนิดหน่อยด้วย” เพียงเท่านั้น เลขาฯ ส่วนตัวของเขาก็ดึงเก้าอี้ตรงหน้ามานั่งพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้ “ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่เรื่องอะไรเหรอคะที่ทำให้พี่เจษต้องคิดหนักถึงขั้นนั่งเหม่อแบบนี้ หนูนา พอจะช่วยได้รึเปล่าคะ?” เจษฎาลูบหน้าตัวเองเบาๆ ก่อนจะถอนใจยาว ...ไอ้เรื่องแบบนี้ยังไงๆ ซะก็ต้องถามผู้หญิงดู กระมังว่าเขาเป็นคนแบบนั้นจริงหรืเปล่า “หนูนาว่าพี่เป็นคนหัวโบราณมั้ย?” “คะ?” นาริศาทำตาโตกับคำถามของเขา “เอ่อ...จะว่ายังไงดีล่ะ” เจษฏาพยายามลำดับความคิดก่อนจะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เพื่อให้คนตอบจะได้เข้าใจง่ายขึ้น ก่อนจะตบท้ายด้วยคำถามเดิม “พี่เป็นผู้ชายหัวโบราณอย่างที่ผู้หญิงคนนั้นว่าจริงๆ น่ะเหรอ?” นาริศาหัวเราะคิก ไม่นึกเลยว่าผู้ชายมาดนิ่งปากหนักอย่างเจษฎาจะมานั่งกลุ้มใจกับเรื่อง ไม่เป็นเรื่องแบบนี้ และถ้าหากว่าเธอไม่ได้รู้จักกับเขามาตั้งแต่เล็กๆ แล้วล่ะก็ ไม่มีเสียหรอกที่เขาจะ มานั่งปรึกษาเธอแบบนี้ “ก็พี่เจษเล่นไปบ่นเขาอย่างนั้น เขาก็เลยคิดว่าพี่เจษเป็นคนแบบนั้นน่ะสิคะ” “อ้าว ก็แล้วมันจริงมั้ยล่ะ มีอย่างที่ไหน...เป็นสาวเป็นนางแต่กลับเมาเหล้าหัวราน้ำแบบนี้ ต่อให้ไม่ใช่พี่ก็เถอะ เป็นใครมาเห็นเข้าก็คงได้แต่ส่ายหน้า” “ก็คนอื่นเขาคงได้แค่ส่ายหน้า แต่ไม่ได้ปากตรงกับใจอย่างที่เจษนี่คะ” เลขาฯ ส่วนตัวของ เขาแย้งยิ้มๆ ก่อนจะกล่าวต่อ “แต่หนูนาก็ไม่นึกนะคะว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้พี่เจษคิดหนักถึงขั้นนั่ง เหม่อเอาได้” ...เออ นั่นสิ กะอีแค่เรื่องขี้ปะติ๋วแท้ๆ ทำไมเขาถึงได้เอามานั่งคิดนอนคิด จนถึงกับเอาไปฝัน เลยเชียวล่ะ หรือว่าพฤติกรรมประหลาดๆ ของแม่สาวขี้เมาคนนั้นมันจะมีอิทธิพลหลอกหลอนเขาถึง ขั้นนี้ โอย...ยิ่งคิดยิ่งอันตราย เลิกคิดๆๆ เจษฎาส่ายหน้าตัวเองแรงๆ ราวกับจะสลัดภาพที่ผู้หญิงคน นั้นยืนโอนเอนชี้หน้าว่าเขาให้หลุดไปจากสมอง “ช่างมันเถอะหนูนา ต่อไปนี้พี่จะถือคติว่า ‘อย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา’ ไว้ในใจก็แล้วกัน... แล้วนอกจากเรื่องกาแฟแล้วมีอะไรอีกหรือเปล่า?” ท้ายประโยคเขาก้วกเข้าหาเรื่องงานจนได้ “มีค่ะ คือว่า...ทางนิตยสาร He, She, It เขาติดต่อมาขอสัมภาษณ์พี่เจษลงคอลัมน์ ‘New wave’ แล้วก็จะมีถ่ายแฟชั่นลงในท้ายคอลัมน์ด้วยน่ะค่ะ” “หนังสือ He, She, It อย่างนั้นเหรอ?” เขาทวนชื่อนิตยสารเล่มนั้นด้วยความประหลาดใจ หนังสือที่นาริศาว่านั้นเปิดตัวมาได้เข้าปีที่สามแล้ว และได้รับความนิยมพอสมควร แต่ที่น่าแปลกใจ กว่านั้นคือว่าทำไมเขาจึงได้รับความสนใจที่จะได้สัมภาษณ์มากกว่า “แล้วเขานัดสัมภาษณ์กับถ่ายรูปเมื่อไหร่ล่ะ” “วันเสาร์นี้ค่ะ หนูนาลงนัดหมายไว้ตารางงานของพี่เจษเรียบร้อยแล้ว” นาริศาว่าพลางก้ม ลงดูออแกไนเซอร์ที่อยู่ในมือ “ตกลง ถ้าอย่างนั้นก็เอาตามที่หนูนาว่านั่นแหละ แล้วก็เอาเอกสารในแฟ้มนี้ถ่ายสำเนาไป ให้ฝ่ายกฎหมายด้วยก็แล้วกัน หมดเรื่องแค่นี้แหละ เดี๋ยวถ้ามีอะไรเพิ่มเติมพี่จะเรียกเราเข้ามาอีกที” นาริศาหยิบแฟ้มสีดำที่เขายื่นให้มาถือไว้พร้อมกับพยักหน้า ก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำ งานของเขา เมื่อลับสายตาของเลขาฯ ส่วนตัวแล้ว เจษฎาก็หันมาให้ความสนใจกับงานตรงหน้าต่อ โดย ที่ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นและประโยคที่ว่า ‘ผู้ชายหัวโบราณ’ ก็ยังเข้ามาก่อกวนสมาธิเขาเป็นระยะๆ เช่นกัน ****************************** “สรุปแล้วงานของเล่มนี้ก็เอาตามที่ว่าก็แล้วกันนะ เจ้าวิทย์ เจ้าดา ไปจัดการเรื่องคอลัมน์ New wave ให้เรียบร้อยก่อนวันจันทร์นี้ด้วยล่ะ” พี่อาร์ตกล่าวสรุปงานทั้งหมดหลังจากประชุมบรีฟ งานที่จะทำในเล่มประจำเดือนที่จะถึงเรียบร้อยแล้ว “เรื่องของดาน่ะไม่มีปัญหาหรอกค่ะพี่อาร์ต แต่ Content ทางนายวิทย์น่ะสิท่าจะเอาไฟ ช็อตก้นเหมือนทุกครั้งน่ะแหละ” วิชชุดายิ้มอย่างอารมณ์ดีหลังจาก ‘ลงดาบ’ กับเพื่อนคู่หูของเธอให้ สบายใจได้แล้ว “เพลาๆ ลูกในปากแกหน่อยยัยดา อย่างไอ้วิทย์น่ะมันโดนไฟช็อตที่ไหน เขาเรียกว่าเผางาน ก่อนปิดเล่มต่างหาก” พี่เอี๋ยว เจ้าแม่แฟชั่นของออฟฟิศกล่าวเสริมจนวรวิทย์ค้อนคนโน้นที คนนี้ทีจน คอแทบเคล็ด “เอ้าๆ พอก่อน ถ้าจะไปต่อยกสองก็ขอเชิญหลังจากประชุมเสร็จนะครับน้องๆ” พี่อาร์ตยก มือปรามแล้วหันไปทางวิชชุดา “เรื่องแฟชั่นของ New wave เล่มนี้ดาไปบรีฟกับเอี๋ยวอีกทีนะ ว่าจะ เอายังไง แต่ถึงยังไงก็ขอให้เสร็จทั้งสองอย่างก่อนอาทิตย์หน้าก็แล้วกัน” “ได้ค่ะพี่” วิชชุดาพยักหน้ารับอย่างแข็งขันก่อนจะหันไปคุยกับพี่เอี๋ยวตามที่พี่อาร์ตได้สั่งไว้ “คุณเจษฎา เอ็มดีไฟแรงของบริษัทเอเยนซี่โฆษณาน้องใหม่อย่าง Rebirth Ad น่ะเหรอ” หญิงสาวเอ่ยพลางหยิบแฟ้มของเธอที่วางตรงหน้ามาเปิดดูผ่านๆ ...เอ๊ะ หน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ ไหน...ช่างมันเถอะ ผู้ชายหน้าตาดีก็หน้าแนวๆ นี้เหมือนกันหมดนั่นแหละ... แล้วริมฝีปากบางก็ เหยียดยิ้ม “แหม! ถ้าเติมคำว่า ‘ภรณ์’ ลงไปอีกคำนึงนี่ดาคงจะนึกว่าได้สัมภาษณ์พี่ติ๊ก เจษฎาภรณ์ แล้วนะเนี่ย” เธอว่าพลางหัวเราะร่วน จนพี่เอี๋ยวต้องตีแขนเธอเบาๆ เพราะดูเหมือนว่า ‘โรคไอ้ดา’ ของ วิชชุดากำเริบอีกแล้ว “ไอ้เรานี่มันก็ประหลาดคนจริงๆ นะยัยดา ทำไมถึงชอบไปตั้งแง่กับผู้ชายหน้าตาดีขนาดนั้น นะ” “โธ่...พี่เอี๋ยว” หญิงสาวโอดก่อนจะอธิบายด้วยสีหน้าจริงจัง “ใช่ว่าดาจะอคติกับผู้ชาย หล่อๆ หรอกนะ แต่พี่เอี๋ยวคิดดูดิ ผู้ชายหน้าตาดีส่วนใหญ่เนี่ย แม่ง...นิสัยทรามกันเก้าสิบเก้า เปอร์เซ็นต์ แรกๆ มันก็น่าตื่นเต้นดีอยู่หรอกพี่ แต่พอเอาเข้าจริงๆ มันก็กลวง ไม่มีอะไรดีไปกว่าหน้า ตาเลยสักนิด แล้วอย่างพวกหน้าตาดี นิสัยดีน่ะนะพี่ ไม่ต้องไปหวังเลย ถ้าไม่มีเมียแล้วก็เป็นเกย์กัน หมด พอคิดได้แบบนี้ก็พาลหมดกำลังใจ เลิกมองผู้ชายหล่อๆ ดีกว่า” พี่เอี๋ยวได้ฟังคำบรรยายของวิชชุดาแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้า “แล้วอย่างนั้นเราว่าคบกับผู้ชาย แบบไหนถึงจะดีล่ะ แบบที่ เถื่อน โหด ถึก เช้าเมาเหล้า เย็นซ้อมเมีย อย่างนั้นน่ะเหรอ?” หญิงสาวส่ายหน้าหวือ “บ้าเหรอพี่ ดาไม่ใช่เมียโจรนะ จะได้ชอบผู้ชายพรรค์นั้นอ่ะ อึ๋ย...แค่ คิดก็สยองแล้ว” “ไอ้แบบนั้นก็ไม่เอา แบบนี้ก็ไม่เอา แล้วเราจะเอายังไงล่ะ โอ๊ย...ฉันล่ะปวดหัว” พี่เอี๋ยว ประกอบท่าทางด้วยการกุมขมับ “แหม...พี่ มันก็ต้องมีสักคนล่ะน่าที่ ‘ใช่’ สำหรับตัวเราอ่ะ เพียงแต่ตอนนี้ดายังหาไม่เจอเท่า นั้นเอง” “ย่ะ แม่คนประหลาด ฉันขอให้หล่อนเจอผู้ชายคนที่หล่อนว่า ‘ใช่’ เร็วๆ ก็แล้วกัน” “สมพรปากค่ะพี่” วิชชุดาส่งยิ้มให้กับพี่เอี๋ยวก่อนที่จะเก็บแฟ้มตรงหน้ากลับไปที่โต๊ะทำงาน ของตัวเอง ********************************** (ถ้ามีวาสนาอาจจะได้อ่านต่อในกระทู้นี้ค่ะ แง...พันติ๊บเป็นอาราย ทำไมท่อนสุดท้ายถึงหายอ่าT-T) แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 17:50:30 จากคุณ : ตัว(Z) - [ 3 ส.ค. 48 17:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่ะหู... ปากคอเราะรายอย่างงี้จะเหลือเหรอคับน้อง จากที่รู้จักกันมา พี่ว่าพระเอกอาจต่อยหรือเตะถีบนางเอกได้คับ ไอ้ตบจูบนี่...บอกตรงๆ ไม่คาดหวังอ่ะคับ --" จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 3 ส.ค. 48 17:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาเจิม... จากคุณ : waidhaya - [ 3 ส.ค. 48 17:57:32 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เจษฎาชงักเท้าที่กำลังจะก้าวขึ้นบันไดทางเข้าคอนโดมิเนียมเมื่อเห็นร่างโปร่งบางของผู้หญิง ขี้เมาเมื่อคืนก้าวฉับๆ ขึ้นไปแบบไม่มองใคร ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะซาวด์อะเบ้าท์ที่เธอฟังด้วยก็ ได้ที่ทำให้เธอรู้สึกราวกับอยู่ในโลกส่วนตัวทั้งที่ผู้คนออกจะมากมายเช่นนี้ และที่สำคัญ...วันนี้ยัยนี่ไม่ เมาเสียด้วย... ชายหนุ่มก้าวตามหลังเธอไปช้าๆ พิศมองเธอเธอจากด้านหลังอย่างพิจารณา ดูจากการ แต่งตัวแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็ดูไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปจริงๆ นั่นแหละ แทนที่เธอจะแต่งตัวตามแฟชั่น อย่างพวกเสื้อสายเดี่ยว กระโปรงสั้นเต่อหรือกางเกงเอวต่ำรัดติ้วจนแทบจะเห็นอะไรต่ออะไรทำนอง นั้น แต่แม่คนนี้กลับใส่เสื้อกล้ามสวมผ้าคาดศีรษะอันโตแถมแบกกระเป๋าอันใหญ่กว่าตัวเธอเดินตัว ปลิวราวกับว่ามันเบาหนักหนา มองผาดๆ คล้ายกับเด็กฮิพฮอพยังไงยังงั้น เจษฏายังคงเดินตามเธอ ไปจนกระทั่งทั้งเธอและเขามาหยุดอยู่ที่ลิฟต์โดยสารภายในอาคาร คอนโดมิเนียมแห่งนี้มีลิฟต์ทั้งหมด 4 ตัวด้วยกัน เพราะฉะนั้นเจษฎาจึงเลือกที่จะกดเรียก ลิฟต์คนละตัวกับเธอ (แล้วจะไปเดินตามเขาทำไมล่ะเพ่ - -‘) ในระหว่างรอลิฟต์จอดนั้น เจษฎาก็แอบ เห็นเสี้ยวหน้าด้านข้างของผู้หญิงคนนี้ชัดเจนขึ้นมาอีกหน่อย ใบหน้ารูปไข่ถูกเปิดให้เห็นชัดเจนด้วย ผ้าคาดศีรษะอันโต จมูกโด่งได้รูปรับกับดวงตายาวรีฉายรอยรื่นรมย์ พร้อมกับโยกศีรษะน้อยๆ ตาม จังหวะเพลงที่ฟังอยู่ เออแฮะ...เวลาไม่เมาก็ดูน่ารักดีนี่...หา! น่ารักอย่างนั้นเหรอ เขาทำตาโตกับตัวเองเมื่อรู้สึก ตัว ...สงสัยจะต้องเพลาๆ งานลงบ้างแล้วแฮะเรา ดูท่าจะโหมงานหนักจนเบลอจัด เห็นผู้หญิง ประหลาดๆ ว่าน่ารักไปเสียได้ เขาสลัดศีรษะกับตัวเองเพื่อไล่ความคิดบ้าๆ นั้นออกไป แต่ถึงกระนั้น สายตาของเขาก็มองตามร่างโปร่งบางที่ก้าวเข้าไปในลิฟต์อย่างไม่วางตาแล้วก็เก็บความรู้สึกแปลกๆ ที่หาสาเหตุไม่ได้นั้นก้าวตามเข้าไปในลิฟต์อีกตัว โดยที่ดวงตาคมก็ยังฉายรอยกลัดกลุ้มออกมาให้ เห็นอย่างเด่นชัด โดยที่คนเป็นต้นเหตุในลิฟต์อีกตัวไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่อะไรด้วยเลย เฮ้อ... ***************************** วิชชุดาก้มลงมองนาฬิกาที่ข้อมือพร้อมกับก้าวไปตามทางเดินเพื่อจะไปที่ลิฟต์อย่างรีบร้อน ...นี่ถ้าไม่เป็นเพราะเมื่อคืนมัวแต่ดูฟุตบอลยูฟ่าฯ รอบชิงชนะเลิศจนเกือบสว่างแล้วล่ะก็ เธอคงไม่ตื่น สายและตาลีตาเหลือกรีบออกมาเพราะกลัวจะไปตามนัดสายอย่างนี้หรอก... ด้วยความรีบร้อนทำให้ หญิงสาวไม่ทันระวังว่าตรงหัวมุมทางแยกหน้าลิฟต์ก็มีใครอีกคนหนึ่งกำลังก้าวจ้ำมาแบบสปีดไม่ตก เช่นกัน และผลของเหตุการณ์นี้ก็คือ... โป๊ก!!! และ... “โอ๊ย!!!” (อิๆ หลายคนคงคิดว่ามุขนี้อีกแล้ว แบบว่ามันเป็นมุขคลาสสิคอ่ะค่ะ: คนเขียน) ถ้าเป็นนิยายทั่วไปไม่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งคงจะปราดเข้าไปขอโทษขอโพยฝ่ายตรงข้ามพร้อม กับเข้าไปประคอง แต่...ไม่ใช่กับคู่นี้ “มันเจ็บนะ! คุณเดินประสาอะไรถึงไม่ได้มองทางเอาเสียเลย” หญิงสาวแหวใส่คู่กรณี พร้อมกับกุมหน้าผากตรงส่วนที่โดนชน มันเจ็บจนน้ำตาแทบเล็ดและเธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบตรงส่วน นั้น พนันได้เลยว่ามันต้องบวมปูดแน่ ตามหลักการแพทย์(แบบมั่วๆ)ที่ว่าเลือดจะไปคั่งตรงส่วนที่โดน ชนนั้นจนรู้สึกร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งก็เจ็บไม่แพ้กัน แต่ตรงส่วนที่โดนนั้นกลับเป็นโหนกแก้ม ไม่ใช่หน้าผาก อย่างอีกฝ่าย และเขาเองก็นึกฉุนเพราะตัวเองก็โดนชนแท้ๆ แต่กลับโดนอีกฝ่ายแหวใส่ ดังนั้นเขาจึง ไม่รอช้าที่จะโต้กลับ “ผมก็เจ็บนะคุณ แล้วใครกันแน่ที่เดินไม่ดูทาง ผมก็เดินของผมมาดีๆ แท้ๆ” เขาเอ่ยด้วยน้ำ เสียงฉุนเฉียว หากแต่เมื่อลืมตามองคู่กรณีแล้วเขาก็ทำตาโตด้วยความตกใจ ไม่รู้ว่าสวรรค์เข้าข้างหรือนรกกลั่นแกล้งเมื่อพบว่าคู่กรณีของเขาหนนี้เป็นโจทก์เก่าที่เพิ่งจะ เจอกันเมื่อวันก่อนนั่นเอง ยัยผู้หญิงประหลาดคนนั้น... เจษฎามองร่างโปร่งบางที่ยันตัวให้ลุกขึ้นยืนพร้อมกับมองมาที่เขาอย่างเอาเรื่อง ดวงตา ยาวรีที่เขาเห็นว่าน่ารักเมื่อวันก่อนส่องประกายเขียวปั๊ด ไม่บอกก็รู้ว่าเดี๋ยวได้มีเรื่องแน่ “ฉันก็เดินของฉันดีๆ คุณนั่นแหละเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ คนยิ่งรีบๆ อยู่ด้วย” เจษฎามองคนตรงหน้าแล้วนึกหน่ายในใจ ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้หมดทุกคน ความผิดตัวเอง ล่ะมองไม่เห็น แต่ความผิดของคนอื่นนี้มองเห็นชัดซะ... “ผมก็รีบเหมือนกัน แล้วก็ไม่อยากจะไปนัดสายเพราะเหตุผลที่ว่าผมมัวแต่ยืนเถียงเรื่อง ไร้สาระกับคุณจนมาสายด้วย” เขาพยายามตอบโต้เธอด้วยวิธีนุ่มนวลที่สุด (ในความคิดของเขา) วิชชุดาเม้มริมฝีปากแน่นสนิท ทฤษฎีของเธอถูกอย่างไม่ต้องสงสัย ผู้ชายหน้าตาดีส่วน ใหญ่นิสัยเสีย (แต่จะนิสัยดีกับผู้หญิงสวยๆ) เหมือนกับหมอนี่ไม่มีผิด “พูดงี้ก็สวยดิพี่ชาย” เธอถกแขนเสื้อตัวเองขึ้นพร้อมกับตั้งท่าจะ ‘เอาเรื่อง’ กับเขาเต็มที่ “ปากดีอย่างนี้อยากจะเสียโฉมใช่มั้ย หา!” ถึงแม้ว่าปากจะถามเขาไปอย่างนั้น แต่มือของ เธอกลับไปก่อนที่จะได้คำตอบจากฝ่ายตรงข้ามเสียอีก แต่ดูเหมือนว่าคู่กรณีของเธอคงจะมีฝีมือ ป้องกันตัวเองพอตัวอยู่เหมือนกัน เพราะเขาไม่ได้ยืนนิ่งๆ เป็นกระสอบทรายเหมือนอย่างที่วรวิทย์ เป็นอยู่บ่อยๆ ร่างสูงเอนตัวหลบเพียงนิดเดียวแล้วคว้าหมับเข้าที่กำปั้นของเธออย่างพอเหมาะพอ เจาะ แล้วพอเธอเหวี่ยงหมัดไปอีกข้างหนึ่งก็โดนแบบเดียวกัน “ปล่อยฉันนะ!” เธอตวาดใส่เขาพลางดิ้นให้หลุดแต่หมอนี่กลับจับมือเธอแน่นขึ้นแถมยัง ตวัดมือทั้งสองข้างของเธอไปไพล่ไว้ด้านหลังแล้วล็อคด้วยมือของเขาข้างเดียว “โอ๊ย! มันเจ็บนะ” หญิงสาวร้องเพราะโดนบิดแขนอย่างเร็ว “ถ้าปล่อย คุณก็ต่อยผมอีกน่ะสิ ใครจะไปปล่อยคุณให้โง่ล่ะ” เจษฎาเอ่ยออกมาเรียบๆ ผิด กับอารมณ์ของเขาตอนนี้ที่กำลังเดือดปุดๆ มีอย่างที่ไหน...โดนชนจนเจ็บยังไม่พอ นี่ยังจะโดนผู้หญิง ต่อยอีกต่างหาก เขาลากร่างบางที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยมือข้างเดียวของเขาไปที่ลิฟต์แล้วกดปุ่มเรียก ลิฟต์ให้มารับ พอเข้าไปในลิฟต์ได้เขาก็ปล่อยเธอ แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะยังไม่หมดฤทธิ์ เพราะ ทันทีที่เป็นอิสระเธอก็ประเคนกำปั่นลุ่นๆ ใส่หน้าเขาอีกหน คราวนี้เจษฎาไม่ได้จับมือเธอล็อคไว้ด้าน หลังอย่างเมื่อครู่ แต่เขากลับจับมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นไว้เหนือศีรษะพร้อมกับดันร่างเธอให้ติดกับ ผนังลิฟต์ด้วยร่างของเขา “ปล่อย!” วิชชุดาเค้นเสียงลอดไรฟันพร้อมกับมองตาเขาอย่างเดือดดาล โดยลืมไปแล้วว่า ตอนนี้เธออยู่ในสภาพล่อแหลมแค่ไหน “ไม่!” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หน้าตัวเมีย! ดีแต่รังแกผู้หญิง!” ((โปรดติดตามตอนต่อไป...)) =========================================== ไม่รีบไปไหนหลังอ่านจบแวะเจิมเพื่อเป็นศิริมงคลหน่อยนะคะ คนอ่านค่ะ^ ^ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 18:03:30 แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 48 17:59:29 จากคุณ : ตัว(Z) - [ 3 ส.ค. 48 17:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โหล...โหล... เทสต์ คนแต่งเป็นรัยไปป่าวอ่ะ Gracie ก้อแปะได้เป็นปกตินี่นา เวียงพิงค์มันไกลไปหน่อยป่ะน้อง ..ฮี่ฮี่ จากคุณ : Gracie Lou Freebush - [ 3 ส.ค. 48 18:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โฮ่ เรื่องต่างจากแนวที่เคยเขียนเลยนะคะ สนุกดีค่ะ หุหุ จบแบบน่าติดตามมาก ท่าทางนางเอกจะปากพาจนแล้วแหละ ที่พูดมาตอนจบน่ะ ชื่อเรื่องเหยอ ถ้านึกออกจะบอกค่า ปล วรวิทย์ถอนใจ ...ผู้หญิงคนนี้ก็อีกคนหนึ่ง... นี่ถ้าไม่ใช่ว่าเธอสนิทกับเขาจนแทบจะเป็นน้อง สาวเขาอีกคนแล้วล่ะก็ ไม่มีเสียหรอกที่จะมายืนทำหน้างอใส่เขาได้แบบนี้ ตรงนี้ ต้องเป็น เจษฎาสิคะ ไม่ใช่วรวิทย์ ตอนอ่านงงเลย วรวิทย์มาได้ไง จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 3 ส.ค. 48 18:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หุหุ เรื่องใหม่ สนุกดี.. กะลังนั่งนึกหน้าตานางเอกอยู่ จากคุณ : Bangkokian - [ 3 ส.ค. 48 19:11:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรื่องนี้เป็นสาวปากร้ายกับผู้ชายปากหนักแฮะ... ^ ^ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 3 ส.ค. 48 21:25:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เจิมให้ 3 จุด (แหม สาวนี่ ช่างหาเรื่อง) จากคุณ : scottie - [ 3 ส.ค. 48 22:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นางเอกสมัยนี้ถ้าไม่ต๊องก็ต้องร้าย ชอบแบบนี้แหล่ะค่ะ ค่อยดูเหมือนคนธรรมดาหาได้ทั่วไปตามท้องถนนหน่อย จากคุณ : หนูจ๋า - [ 3 ส.ค. 48 23:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอ๊ะ สาวปากร้าย กะนายโบ(ราณ) ท่าทางจะสนุกสนานค่ะ จากคุณ : ก้อนหิน (เมืองเหนือ) - [ 3 ส.ค. 48 23:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สาวปากร้ายเจอหนุ่มปากร้าย โอ๊ะโอ งานนี้มีเฮคับอุๆ ตัวZ มาต่อไวๆนะค้าบ จากคุณ : pumpkin (ap560) - [ 3 ส.ค. 48 23:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อิอิ ทันกันดี ชอบๆๆ จากคุณ : จริง - [ 4 ส.ค. 48 00:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นางเอกอารมณ์ร้อนจริงเชียว หาเรื่องใส่ตัวนะเนี่ย ส่งการบ้านให้ครู ตัว(Z) ค่ะ วิชชุดา(ทาง)ท่าถกแขนเสื้อ (ทำ??) ท้ายประโยคเขา(ก้)วกเข้าหาเรื่องงานจนได้ (ก็) เจษฎา(ชงัก)เท้าที่กำลังจะก้าวขึ้นบันได (ชะงัก) มุขคลาสสิค (คลาสสิก น่าจะเป็น ก สะกด นะคะ ส่วน มุก เดี๋ยวนี้เขาให้ใช้ ก ใช่เปล่าคะ ไม่แน่ใจ) จากคุณ : nongwin - [ 4 ส.ค. 48 05:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เหอๆ ลุ้นตอนต่อไป จากคุณ : mrs_ricken - [ 4 ส.ค. 48 08:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หนุกดีจังเลย จากคุณ : xyz (xyzjung) - [ 4 ส.ค. 48 09:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คริ คริ คริ  เขามาขำ..^^ จากคุณ : พิณพลอย (meanjaa) - [ 4 ส.ค. 48 13:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 20 นึกภาพการแต่งตัวไม่ออกจริงๆ ใส่เสื้อกล้าม มีผ้าคาดผืนโตๆ --' จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 4 ส.ค. 48 14:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาเพิ่มเติมที่ผิดครับ หนูนาลงนัดหมายไว้ตารางงานของพี่เจษเรียบร้อยแล้ว (ไว้ในตารางงาน) แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 48 17:39:32 จากคุณ : ลูนาติก - [ 4 ส.ค. 48 17:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หนูดาน่ากลัวจังเยย เหอๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 4 ส.ค. 48 20:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เจอกันแต่ละที  สร้างความประทับใจให้กันละกันชะมัด  ^^" จากคุณ : namtanzay - [ 5 ส.ค. 48 16:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เคยจำได้ว่า เคยอ่านนิยายเรื่องก่อนของ คุณตัว(Z) แล้วก็ ไม่ได้ตามอ่านต่อ แต่เรื่องนี้คิดว่า จะตามอ่านทุกตอนเลยค้า อิอิ จากคุณ : oreocream - [ 6 ส.ค. 48 09:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โอ๊ะโอ๋เรื่องนี้นางเอกเก่งจังเลยค่ะไม่เหมือนใครดี จากคุณ : รียา - [ 7 ส.ค. 48 01:49:24 A:203.172.104.135 X: TicketID:103817 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ติดตามความมันต่อที่กระทู้หน้านะคะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3660195/W3660195.html#2 จากคุณ : ตัว(Z) - [ 10 ส.ค. 48 10:21:03 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ชอบผู้หญิงแบบวิชุดาครับ..เพราะว่าเค้าเก่งและก็ห่าวๆนะ ขอเจิมให้(+++) และจะติดตามต่อนะครับ ปล. คนอ่านหน้าใหม่นะคร๊าบ จากคุณ : Ja aun (jaauns) - [ 23 ส.ค. 48 05:30:22 ]