คณิศกระชับหม้อแกงในมืออีกครั้ง หลังจากพยายามใช้หลังมือกดออดจนสำเร็จ วันนี้เป็นวันนัดรวมตัวกันของม.6ห้องเธอ หลังจากทุกคนแยกย้าย ไปสอบเอ็นท์และรอประกาศผลจนเสร็จสิ้น ใครได้ ใครตก ใครจะเป็นพวกฟอสซิลก็จะมารู้กันในงานนี้ เพื่อนๆเลยตกลงกันว่า จัดงานแบบนี้จัดที่บ้านของใครสักคนน่าจะดีกว่า พ่อแม่จะได้ไม่ต้องห่วงมากถึงแม้จะกลับดึกหรือบางคนต้องนอนค้าง ผลโหวตเลยปรากฏออกมาว่า น่าจะจัดที่บ้านของอรชุมา เพราะสะดวกในหลายๆทาง ทั้งด้านทำเล และ ด้านพื้นที่ ต่อจากนั้นประเด็นก็มาถูกยกกันในเรื่องของอาหาร ซึ่งทางบ้านของอรก็ยินดีที่จะทำให้แต่เพื่อนบางกลุ่มในห้องก็ออกปากคัดค้านว่า เกรงใจ๊ เกรงใจ เลยเป็นอันตกลงที่ว่า ทุกคนที่มาในงานต้องออกหัวหัวละ สองร้อยและให้นำอาหารมาร่วมบางส่วน แล้วผลกรรมก็ตกลงในเพื่อนใน ห้องทั้งหมดสี่คน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเธอ ทุกคนคาดว่าจะกินอาหารกันแบบง่ายๆคือข้าวราดแกงกินเสร็จเข้าประตูร้องคาราโอเกะเป็นอันจบพิธี แล้วตอนนี้เธอก็กำลังยืนถือหม้อแกงไก่ขนาดกินได้ประมาณสามสิบคนอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ที่มีประตูเหล็อัลลอยด์ขนาดใหญ่เสริมจัวบ้านสมัยใหม่สองชั้นให้ดูมีราคา ในขณะที่สนามหญ้าหน้าบ้านก็ประดับด้วยไม้พุ่มและบ่อ น้ำพุขนาดเล็กตามสมัยนิยม คณิศมายืนรอหน้าบ้านหลังนี้เกือบสิบนาที อาจจะเพราะเธอกลัวว่าจะหลงทางเลยกะเวลาเผื่อไว้เกือบหนึ่งชั่วโมง แล้วก่อนที่เธอจะตัดสินใจพยายามกดออด ดูอีกครั้งก็มีมือขาวสะอาดของใครคนหนึ่ง คว้าหม้อแกงใบเขื่องออกจากมือเธอ โห โค ตะ ระ หนักเลย น้องถือมาเองได้ไงเนี่ย เสียงบ่นโอดครวญมาจากชายหนุ่มผอมสูงผมยาว ราวกับศิลปิน ก็ถือมาได้ละกัน เธอลืมมารยาทที่จะขอบคุณเค้าซะสนิท อาจจะเพราะอากาศร้อนเลยที่ให้อารมณ์คน หงุดหงิดง่าย โครงหน้าของชายหนุ่มคนนี้ออกจะคล้ายๆเพื่อนของเธออรชุมาอยู่บ้าง แล้วก็ยังละม้ายคล้ายกับ ใครอีกคนที่อยู่ในความทรงจำของเธอมาตลอด อชิตพล แต่ เค้าคนนั้นไม่มีทางไว้ผมยาวแบบนี้แน่ๆ เธอเห็นเขามาตั้งแต่ เธออยู่ม.1 พี่พลของอรชุมาจะเป็นคนมารับน้องกลับบ้านเสมอจนกระทั่งน้องอยู่ม.6 จึงไม่แปลกอะไรที่คณิศผู้ที่ต้องรอพ่อมารับกลับตอนเย็นเสมอจะเห็นภาพของพี่ชายจูงมือน้องสาวเดินกลับบ้านเป็นกิจวัตร แล้วเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่สายตาของเธอคอยมองตามภาพ ชายหนุ่มผิวขาวใส่แว่นตากรอบดำที่เธอแทบจะไม่เห็นเค้ายิ้มเลยนอกจากนานๆครั้งที่จะมีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากมอบให้เพียงน้องสาว แล้วภาพของเขา ก็ติดอยู่ในความจำตลอดมา อะแฮ่ม! จะยืนมองหน้ากันอีกนานไหมคะเสียงของอรชุมาดังขึ้นขัดจังหวะ ขณะที่เจ้าตัวกำลังเปิดประตูบานเล็กให้ผู้มาเยือน ทำเอาคณิศรู้สึกกระดากไปเหมือนกัน ก็เล่นจ้องหน้าเค้าเอา อย่างนั้น ก็คนมันหล่อนี่หว่า สาวเห็นก็ต้องหลงเป็นธรรมดาหรอกนะกบิลหันไปล้อเลียนน้องสาว ก่อนจะขยิบตาให้เธอ นี่พี่ลิง อรขอล่ออย่ามายุ่งกับเพื่อนอรเลย อรชุมาทำท่าไหว้ปะหลกๆ ใส่พี่ชาย โอ๊ย เพื่อนเธอคนนี้ถึงไม่ขอก็ไม่รับอ่ะ แรงยังกับช้างแถมขี้โมโหอีกต่างหาก พูดจบ กบิลก็อาศัยความไวเป็นลิงวิ่งแผล็วเข้าไปในบ้านพร้อมกับหม้อแกงไก่ที่เจ้าตัวบ่นว่า หนักนักหนา ให้เห็นเพียงหลังเสื้อนิสิตไวไว
พี่คนรองของเธอเหรอ ดูเหมือนจะลิงสมชื่อนะเนี่ย คณิศอดแขวะไม่ได้ มีอย่างที่ไหนมาหาว่าเรา เเรงเหมือนช้าง ทั้งๆที่จริงเรารึ ออกจะบอบบางขนาดนี้ อรชุมาหัวเราะกับคำเปรียบเปรยของเพื่อนสาวที่คนทั้งบ้านต่างก็รู้ดีว่ามันจริงแค่ไหน เอาน่า! อย่าถือสาพี่บ้าพี่บอคนนี้เลย มานานแล้วสิเนี่ยโทษที ที่ออกมารับช้า เผอิญนั่งคุยกับพ่อ แม่ เพลินน่ะ อรชุมาพูดพร้อมกับจูงมือ เพื่อนเข้าไปในบ้าน งั้นเรา เข้าไปสวัสดีท่านก่อนดีไหม คณิศ พูดขึ้นอย่างคนมีสำมาคารวะ ควรจะกระทำ
อย่าเลย เอาไว้มาพร้อมกันหลายๆ คนดีกว่านะ อรชุมาตอบเพื่อนก่อนจะลากเพื่อนให้ผ่านห้องรับแขกอย่างรีบเร่งแต่คณิศก็ได้ยินเสียงที่ทำให้เท้าเธอหยุดนิ่ง ไม่เคลื่อนไปตามเเรงลากจนได้
พอแต่งงานเสร็จพวกผมก็จะไปต่อโททันทีครับ เค้ากำลังพูดถึงการแต่งงานกับ ต่อปริญญาโท สายตาของเธอมองผ่านประตูกระจกใสของห้องรับแขก เค้ายังคงเหมือนเดิมใบหน้าขาวกับดวงตาดำสนิท ภายใต้กรอบแว่นเรียบๆสีดำ ที่เคยเย็นชา แต่เธอกลับรู้สึกได้ถึงริ้วรอยเเห่งความอบอุ่น เค้ากำลังกุมมือของหญิงสาวอีกคนนึง ผู้หญิงผมยาวผิวสวยเหมือนงาช้างกับใบหน้าที่ราวกับตุ๊กตาญี่ปุ่น น่าทะนุถนอม ดวงตากลมโตของหญิงสาวสวยคนนั้น ซ่อนรอยเศร้าไว้อย่างเร้นลับ ในขณะที่ริมฝีปากบางสีแดงเผยรอยยิ้มน้อยๆ ภาพตรงหน้าส่งความรู้สึกให้เธอหลายหลากปนเปทั้งดีใจที่ได้พบ กับเสียใจที่ได้เห็นภาพตรงหน้า เธอแยกไม่ออกว่ารู้สึกยังไงกันแน่
เฮ้ย! นิศเป็นอะไรรึเปล่า อรชุมาเขย่าเพื่อนข้างๆเมื่อเห็นเพื่อนอึ้งไป เธอรู้มาตั้งนานเเล้วกับความรู้สึกของเพื่อน แต่มันก็แค่ puppy loveจะเอาอะไรมากมายกับวัยขนาดเธอ
จะให้เป็นอะไรล่ะกณิศหันมายิ้มให้เพื่อน มันไม่รู้สึกเจ็บ ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ บางทีเธออาจจะไม่ได้ชอบ เขา ก็ได้ แต่ใจมันกลับเต้นแปลกๆเวลาเห็นหน้าเค้าอีกครั้ง
จากคุณ :
นาย ฃ.ฃวต
- [
4 ส.ค. 48 21:05:57
A:202.183.170.214 X: TicketID:041006
]
เรื่องของความรู้สึก
