ความคิดเห็นที่ 1 วันทองเองก็บอกว่าจะตายก็ไม่ว่าหรอก แต่กลัวแม่จะจับไปให้ขุนช้างใหม่เท่านั้น         ขุนแผนก็ปลอบใจว่า คงจะไม่เลวร้ายถึงขนาดนั้นหรอก พี่จะปกป้องน้องเอง แล้วก็ชวนกันไปหาพระพิจิตร                              ครานั้นพระพิจิตรบุษบา         เห็นสองราหม่นไหม้ใจฉงน                      ทักถามความลูกไปบัดดล             ทำวนสิ่งไรมาแต่เช้า                           ครานั้นขุนแผนแสนสนิท         ได้ฟังพระพิจิตรก็ก้มเกล้า                     ชี้แจงเนื้อความตามสำเนา           ข้าพเจ้าคิดกลัวซึ่งโทษทัณฑ์                          ด้วยมีตราอายัดสกัดด่าน           รั้วแขวงกรมการก็กวดขัน                       แต่ปิดบังลูกชายไว้หลายวัน         ลูกคิดเกรงเกลือกอันตรายมี                          หลวงปลัดยกกระบัตรกรมการ     จะบอกกล่าวข่าวขานไม่ควรที่                          จะเป็นคบคนผิดติดราคี               พระพันปีก็จะทรงพระโกรธา                         เจ้าประคุณบอกส่งลูกลงไป           ให้พ้นภัยราคีจะดีกว่า                          ช่วยแต่แจ้งไปในท้องตรา             ว่าลูกเข้ามาหาแต่โดยดี                          กับบอกคำให้การดีฉานว่า             ทั้งถ้อยคำภรรยาให้ถ้วนถี่                     ให้สมกับ ลุแก่โทษ โปรดสักที         นอกนี้สุดแต่กรรมที่ทำมา ฯ            พอท่านพระพิจิตรฟังความ  ที่ขุนแผนได้ชี้แจงรายละเอียดมาดังนั้นแล้ว ก็ให้เข้าใจ และยังสนับสนุนให้ขุนแผน ไปแสดงตนว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ในกรุงด้วย                          โดยจะพิจารณาว่าความเก่า           รูปความงามข้างเจ้าอยู่เหลือหลาย                        ด้วยไปทัพกับแกล้งว่าล้มตาย       แม่ยายพรากเมียจึงเสียใจ                        ถึงเป็นใจใครมั่งจะไม่แค้น             เขาทดแทนกว่านี้มีไหนไหน                         เพียงเจ้ารับเมียเก่าเอามาไว้         ใครเลยจะลงว่าคิดคด                         เป็นอยู่ก็ที่ สู้กองทัพหลวง         เขาจึงล่วงหาว่าผิดคิดขบถ                         แต่กองทัพนับพันเป็นหลั่นลด     ทั้งหมดรุมเอาเจ้าคนเดียว ฯ           แล้วคุณพระพิจิตรท่านก็ว่า  เราก็ต้องไปสู้ความจริงดอกลูกเอ๋ย จะเป็นจะตายอย่างไรก็ต้องให้มันรู้กัน   พ่อนั้นก็จะช่วยอยู่ตามที่พ่อไม่ผิดท้องตรามาประทับ แต่อย่างไรเจ้าก็ต้องผูกโทษไปด้วยวันยังค่ำแหละลูก...             ขุนแผนได้ยินท่านพระพิจิตรว่าดังนั้น ก็ก้มลงกราบเท้าขอบพระคุณท่าน  แล้วจึงฝากม้าสีหมอก ไว้กับที่จวนเมืองพิจิตรนั้น แล้วก็พาเมียมาเข้ากรุง และหลังจากนั้น พอเดินทางระหว่างทางก็ได้ฝาก ดาบฟ้าฟื้นที่รักยิ่งไว้กับโพรงไม้ใหญ่ ภาวนาอธิษฐานขอให้เทวาอารักษ์ช่วยคุ้มครองให้                        ขุนแผนจับฟ้าฟื้นแล้วขึ้นบก       บุกรกเยื้องกรายผายผัน                   เห็นโพรงต้นไทรใหญ่ใส่ดาบพลัน       แล้วร่ายเวทอาถรรพณ์กันกำบัง                  จึงตั้งความสัตย์อัธิฐาน               กราบกรานอารักษ์แล้วฝากฝัง                            ข้ากลับมาเมื่อไรอย่าได้พลั้ง           เบื้องหน้าถ้าจะตั้งเป็นบ้านเรือน                    ให้เรียกว่า บ้านดาบก่งธนู       เพราะฟ้าฟื้นฝังอยู่จงแม่นเหมือน                     แล้วล่องเรือต่อไปไม่แชเชือน         เตือนกันมาจนใกล้อยุธยา ฯ               ก็ได้ขอบอกกล่าวกันไว้แล้วกันนะขอรับ ว่าตามนิทานที่กระผมได้เล่ามาให้พ่อแม่พี่น้องฟังอยู่นี้..ในระหว่าง ทางเดินป่า ระหว่างจังหวัดพิจิตร ถึงจังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีบ้านใดที่ชื่อ บ้านดาบก่งธนู อยู่บ้างแล้วละก้อ แสดงว่า  นิทานข้างของกองฟางของกระผม ก็พอจะมีเค้าความจริงอยู่บ้างละ ขอรับกระผม                 พอใกล้จะถึงกรุงศรีอยุธยา  คนของท่านพระพิจิตรก็ขออนุญาตตีตรวน แล้วก็เข้าเมืองเดินฝ่าตลาดมา ฝ่าย แม่แก้วกิริยา ซึ่งในตอนนั้น ได้ไถ่ตนเองมาจากขุนช้างแล้ว และกำลังอาศัยอยู่กับเพื่อน ได้ยินเขาโจษจันกันว่าจับนักโทษสำคัญได้ ก็เลยมา ไทยมุง กับเขาด้วย พอเห็นขุนแผนก็จำได้...                          นางแก้วได้ยินเขาพูดจา             ว่าได้ขุนแผนมาไม่สงสัย                           หลีกแหวกแทรกคนด้นเข้าไป       นั่งไหว้น้ำตาละลุมลง                           กอดตีนขุนแผนวันทองไว้     อนิจจาแปลกไปเจียนจะหลง                           ได้ยินเขาพูดกันจึงมั่นคง             พ่อไปดงสูญหายจนวายฤา                           ขุนแผนฟังคำจำเสียงได้             คิดว่าใครเจ้าแก้วพี่แล้วหรือ                          วันทองลูบไล้ด้วยไม้มือ           ต่อเรียกชื่อจึงรู้ว่าน้องยา                  เพราะความจนข้นขุ่นในน้ำใจ         ปราศรัยแล้วสะเทินเมินหน้า                        ขุนแผนเดินตรวนชวนเมียมา           นางแก้วกิริยาก็ตามไป ฯ                                      นี่แหละขอรับ พ่อแม่พี่น้อง คือความจริงใจของแม่แก้วกิริยา  ซึ่งในทรรศนะของกระผมผู้เล่านิทานเรื่องนี้ให้พ่อแม่พี่น้องฟังอยู่ในขณะนี้ กระผมคิดว่า แม่แก้วกิริยา นี้แหละ   ที่เป็นเมียที่เป็น คู่ทุกข์คู่ยาก ที่สุดของพ่อขุนแผนเรา ว่าอย่างนั้นไหมเล่าขอรับ                 และในเวลาต่อไปข้างหน้านี้ กาลเวลาเองนั่นแหละ  ที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ความจริงใจของคนเรา แม้ในที่กระผมเล่าให้พ่อแม่พี่น้องฟังอยู่ ณ ปัจจุบันนี้ จะเป็นเพียงเชิงวรรณคดี เท่านั้นก็ตาม             ทั้งสองคนพอมาถึงทิมดาบ ก็พบท่านจมื่นศรี  ซึ่งก็รู้สึกว่าท่านจะเอ็นดูพ่อขุนแผนของเราเป็นพิเศษอยู่แล้ว ท่านจึงพาสองผัวเมียไปคอยเฝ้าพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งท่านจมื่นเองก็ไม่ได้เห็นเป็นเรื่องร้ายแรงแต่ประการใดกลับหยอกเย้าขุนแผนเล่นเสียอีก  ดังนี้ขอรับ                                เอ็งไปป่าพาไปแต่วันทอง       ที่นั่งรองนั้นได้มาแต่ไหน                           อ้ายพ่อเอ๋ยเชลยมันเหลือใจ     แต่ทุกข์ยากแล้วยังได้สำรองมา                            ขุนแผนว่าเมียเกล้ากระผม   นานนมแต่ยังไม่ไปป่า                           ทิ้งไว้ให้อยู่กับมารดา           พอกลับมาพบกันที่กลางทาง ฯ               พ่อแม่พี่น้องขอรับ ท่านจมื่นศรีกำลังหมายถึงใครขอรับ...ท่านกำลังหมายถึง แม่แก้วกิริยา ที่กำลังเดินตามขุนแผนและนางวันทองอยู่ต้อย ๆ นั่นเอง               และต่อไปนี้ก็จะได้ชำระความกันแหละขอรับ ว่าใครเป็นฝ่ายผิดฝ่ายถูกกันแน่ คราวหน้าได้ทราบกันขอรับ.                                                                                                                        ########## จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 8 ส.ค. 48 06:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โถ เดินป่ากันนานมากครับ จนท้องแก่เลย ถ้านับต้นไม้นับนกไปตลอดทาง... แง่ม... ไม่อยากนึก เอิ๊ก จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 8 ส.ค. 48 20:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขุนช้างขุนแผน ฉบับนิทานข้างกองฟาง ๑. ไหว้ครู http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3423971/W3423971.html           ๒. พ่อตายเพราะควายเตลิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3430944/W3430944.html ๓. บวชเรียน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3437104/W3437104.html ๔. ร้อน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3439592/W3439592.html ๕. ในไร่ฝ้าย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3446840/W3446840.html ๖. จำใจย้ายสำนัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3455145/W3455145.html ๗. ลาสิกขา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3460335/W3460335.html ๘. วัวพันหลัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3468243/W3468243.html ๙. ขิงก็ราข่าก็แรง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3477591/W3477591.html ๑๐. กลับบ้าน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3493963/W3493963.html ๑๑. แต่งงาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3505342/W3505342.html ๑๒. จำพราก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3514555/W3514555.html ๑๓. โพธิ์อธิฐาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3524896/W3524896.html ๑๔. เสน่ห์สาวเหนือ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3539649/W3539649.html ๑๕. เพื่อนทรยศ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3551363/W3551363.html ๑๖. เรือนร้อน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3559435/W3559435.html ๑๗. อาละวาด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3566905/W3566905.html ๑๘. คราวเคราะห์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3582466/W3582466.html ๑๙. ราชทัณฑ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3588109/W3588109.html ๒๐. สองพ่อลูก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3594620/W3594620.html ๒๑. กุมารทอง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3600501/W3600501.html ๒๒. ฟ้าฟื้นและสีหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3608933/W3608933.html ๒๓. ผิดฝาก็ผิดตัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3617085/W3617085.html ๒๔. เข้าห้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3624742/W3624742.html ๒๕. กลางไพร http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3633865/W3633865.html ๒๖. หนี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3640607/W3640607.html (แก้ไขชื่อตอน) ๒๗. สู้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3647470/W3647470.html - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -                . และตอนต่อไป ๒๙. ชำระความ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3665574/W3665574.html จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 14 ส.ค. 48 13:34:51 ]