เสนอ นิยายรัก 4 ภาค (ภาคเหนือ)
สุสานรักวังบัวบาน เวอร์ชันใหม่ แต่งไม่เหมือนของเก่า
วังบัวบานคือ สถานที่กล่าวขาน ใน หนึ่งตำนานนั้น อันสะเทือนใจ เรื่องราวเกี่ยวกับ สายน้ำ ความรัก วิญญาณ น้ำตา ความเจ็บปวด ของอดีตเทวีที่งามที่สุด แห่งเชียงใหม่ ความขลังและศักดิ์สิทธิ์ของเรื่องราวนี้ เล่าขานกันมาจนถึงทุกวันนี้
ผมคือผู้หลงใหลในมนต์เสน่ห์ของ น้ำตกวังบัวบาน ทุกเมื่อยามเย็น ผมจะมานั่งอยู่ที่ริมฝั่งน้ำนี้ ขับขานบทเพลงหนึ่ง ผมอยากให้เสียงของผม ซึ้งกังวานไปทั่วผืนน้ำ น่านเหนือนี้
วังเอ๋ย....วังบัวบาน สุสานเทพี ผู้มีความรักเหนือใคร
ฝังร่าง....ฝังรัก....ฝากรอยอาลัย.....เอาวังน้ำเย็น เช่นเรือนตาย
วิญญาณเวียนว่ายในน้ำวน......
จากเขาลำเนาไพร สู่ในเวียงฟ้า.....เกิดมาไม่พ้นอนิจจัง
เพราะซื่อถือนัก ....ว่ารักจีรัง ไม่มีระแวง ไม่เคยระวัง
ชีพนางจึงฝังสังเวยธาร..... !
บรรยากาศในตอนนี้ ทำให้ใจผมรู้สึกประหลาดล้ำ เมื่อได้สัมผัสกลิ่นไอของวังบัวบาน ก็รู้สึก เหมือนตัวเองถูกผลักเข้าไปอยู่ ที่หน้าแท่นบูชาใน เทวสถานอันลี้ลับแห่งหนึ่ง จรุงใจเมื่อได้กลิ่นดอกไม้หอม เรไรเมืองเหนือ หอมปานเนื้อสตรีวัยดรุณี แต่แปลกใจเหตุฉไหน ไม่นานนัก จึงอบกรุ่นไปด้วยกลิ่นกำยานและกลิ่นสาปอับๆ เหมือนได้เห็นสาวสวยนางหนึ่ง มายืนรวมอยู่กับศพตายแห้ง ถูกมัดรวมกัน เลยแยกไม่ออก ว่ามันเป็นความสวยหอม หรือความน่ากลัว
วังบัวบาน แม่น้ำแห่งดนตรีขับขาน หากฟังเสียงกระซิบของสายน้ำนี้ให้ดี วังบัวบานไม่เหมือนวังน้ำเย็น เพราะเสียงของแม่น้ำวังบัวบาน ดังเศร้ากว่า เหมือนเสียงผู้หญิง ร่ำไห้ ครวญระทม
ในยุคหนึ่ง มนุษย์ผู้มีสองขากลุ่มหนึ่ง แต่ถือตนมีอำนาจเหนือมนุษย์ทั้งปวง ได้บัญญัติ สมมติกฎ ขึ้นมากฎหนึ่ง พวกเขาถือว่า ความรักต่างชนชั้นนั้น เป็นรักที่ผิด และต้องโทษประหาร นางในวังหน้าผู้ใด ลักลอบมิชอบ แหกม่านผิด ประเพณี อันสืบสาน และวางมาแต่เดิม กฎมณเฑียรบาลว่าต้องทัณฑ์หนัก ให้พิจารณา โทษสถานเดียว คือเ อาร่างนั้นพลีสังเวยแม่น้ำทั้งกายใจ ถวายแด่พระแม่คงคา ถือเป็นกฎแผ่นดิน ซึ่งแม้แต่ ขัตติยะนารีแห่งหน่อเนื้อเชื้อพระวงศ์องค์ใด หรือพระราชธิดาของกษัตริย์เอง ต่างกลัวนักหนา เพราะไม่มีข้อยกเว้น เช่นกัน
ยังแต่งไม่จบ นึกไม่ออก เดี๋ยวมาใหม่ เรื่องนี้ใช้ภาษายากเหลือเกิน คิดจนหัวบานไปหมดแล้วเน้อ.....
แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 48 02:00:54
เป็นทอม แต่ชอบเขียนนิยาย เสนอ นิยายรัก 4 ภาค (ภาคเหนือ)
