กรเมื่อวานเป็นไงมั่งอ่ะ ลูกแก้วถามศุภกรที่กำลังขับรถอยู่ด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้เหมือนกับคุยเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไปทั้งๆที่ในใจอยากรู้ใจจะขาด
เรื่องจี๊ดน่ะเหรอ ศุภกรถามด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ
ก็ใช่อ่ะดิ
ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เรากับเขาก็กลับมาคบกันใหม่แค่นั่นเอง เสียงของคนตอบยังคงเรื่อยๆไม่เปลี่ยนแปลง
กลับมาคบกันใหม่เนี่ยนะไม่มีอะไรมากของแก ลูกแก้วย้อนถามเสียงสูง จนคนที่ทำหน้าที่ขับรถต้องหันมามองอย่างแปลกใจ
อืม แล้วทำไมแกต้องทำท่าตกอกตกใจซะยกใหญ่ขนาดนั้นด้วยวะ
เปล่าก็ไม่มีอะไรหรอก แค่งงนิดหน่อยเท่านั้นเอง แล้วทำไมแกกับจี๊ดถึงกลับมาคบกันล่ะ หญิงสาวรีบปฏิเสธแล้วย้อนถามกลับไป
ทีแรกเราก็จะไม่ยอมหรอก แต่เขาบอกว่าถ้าเราไม่ยอมกลับไปคบกับเขาอ่ะ เขาจะกินยาตาย เราก็เลยกลัวอ่ะดิ กลัวว่าเขาจะทำจริงๆอ่ะ ชายหนุ่มบอกเหตุผลที่ทำให้หญิงสาวที่นั่งฟังอยู่ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความคิดไม่ถึงว่าแฟนเก่าของเพื่อนคนนี้จะงัดไม้นี้ขึ้นมาใช้
แล้วแกยังรักเขาอยู่รึเปล่าอ่ะ หญิงสาวถามขึ้นเมื่อตั้งสติได้แล้วและก็ต้องกลั้นใจรอคำตอบที่จะออกมาจากปากของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกระทึก
รักเหรอ...ไม่หรอกเราไม่ได้รักเขาแล้วล่ะ แต่ที่เรากลับไปคบกับเขาก็เพราะเรากลัวว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆอย่างที่เขาพูดอ่ะ ชายหนุ่มตอบหลังจากนั่งทบทวนความรู้สึกของตนเองชั่วครู่
... หญิงสาวที่ได้ฟังคำตอบก็รู้สึกว่าหัวใจพองฟูอยู่ในอกจนพูดอะไรไม่ออก
เขาไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นแล้ว ดีใจจังเลย แต่เขาก็คงไม่มองเราอยู่ดีหรอกยัยลูกแก้วเอ๊ย หักใจซะเถอะ หญิงสาวบอกกับตัวเองในใจ
เป็นอะไรไปไอ้ลูกแก้ว ชายหนุ่มถามเมื่อเห็นคนนั่งข้างๆอยู่ๆก็เงียบไป
เปล่าไม่ได้เป็นอะไรหรอก คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ หญิงสาวตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มสดใสไปให้เขา และก็ได้รอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของหล่อนยิ้มตามไปด้วยยกลับมา
ไอ้ลูกแก้ววันนี้จี๊ดเขาจะไปบ้านเราด้วยนะ ศุภกรบอกกับลูกแก้วเมื่อเขาเดินมาที่รถพร้อมกับหญิงสาวร่างสูงโปร่งราวกับนางแบบ ใบหน้าคมถูกตบแต่งด้วยเครื่องสำอางเอาไว้อย่างสวยงาม
พอดีเราอยากไปดูบ้านของกรเขาน่ะ เธอคงไม่ว่าอะไรนะลูกแก้ว จี๊ดบอกกับลูกแก้วด้วยน้ำเสียงฟังแล้วชวนหมั่นไส้
ได้อยู่แล้วล่ะ ก็มันบ้านกรมันนี่ ไม่ใช่บ้านเราสักหน่อย เราแค่อาศัยรถกรมันไปเท่านั้นแหละ ลูกแก้วบอกด้วยน้ำเสียงเย็นชาก่อนที่จะเข้าไปนั่งด้านหลังของรถ
จี๊ดขึ้นรถเถอะ ศุภกรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆก่อนจะเปิดประตูรถด้านข้างคนขับให้หญิงสาวเข้าไปนั่ง จากนั้นตัวเขาก็ขึ้นนั่งที่คนขับแล้วขับรถออกไปไม่พูดไม่จา บรรยากาศในรถเต็มไปด้วยความอึดอัด
เมื่อถึงบ้านแล้วลูกแก้วก็ลงจากรถไปทันทีโดยไม่สนใจคนอื่นๆที่นั่งในรถเลย ปล่อยให้ศุภกรต้องเผชิญความน่าอึดอัดกับหญิงสาวอีกคนตามลำพัง
วันนี้กรไม่มาด้วยเหรอลูกแก้ว แม่ของลูกแก้วถามขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านคนเดียว
ไม่ค่ะ วันนี้แฟนเขามาที่บ้านน่ะค่ะ เดี๋ยวเขาก็คงหาอะไรกินกันเองแหละค่ะแม่ หญิงสาวตอบ
แฟนใหม่เหรอ แม่ยังคงซักต่อ
เปล่าค่ะ แฟนเก่าน่ะค่ะ เขากลับมาคบกันใหม่
อ้าวเหรอ แล้วนี่เราเป็นอะไรไปยัยลูกแก้ว อารมณ์ไม่ดีเหรอไงเรา แม่หันมาถามลูกสาวของตัวเองเมื่อเห็นท่าทางหน้าตาของลูกตัวเองแล้ว
เปล่าค่ะแม่ ลูกแก้วว่าเรามากินข้าวกันเลยดีกว่าค่ะ เดี๋ยวลูกแก้วไปตามพ่อก่อนนะค่ะ หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้ร่าเริงแล้วเดินหายไปในห้องทำงานของบิดา
ป่านนี้คงจะไปนั่งกินข้าวสวีทกันเต็มที่แล้วล่ะสิ หญิงสาวนึกหมั่นไส้ชายหนุ่มข้างบ้านอยู่ในใจเมื่อขึ้นมานั่งทำการบ้านที่ห้องของตัวเอง
ยัยลูกแก้วเป็นอะไรไป เราไม่มีสิทธิ์ที่จะไปโกรธอะไรกรหรอก เรากับกรเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง อย่าลืมสิ เสียงอีกเสียงหนึ่งในหัวก็ส่งเสียงค้านออกมา หญิงสาวจึงรู้ตัวว่าตัวเองได้ทำอะไรไปบ้าง
ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันก็แสนไกล... เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนเตียงนอนดังขึ้นปลุกให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ความคิดของตัวเอง
ฮัลโหลกรเหรอมีอะไร หญิงสาวถามทันทีเมื่อกดปุ่มรับสายโดยที่ไม่ต้องดูชื่อที่ขึ้นอยู่ที่หน้าจอเพราะเสียงนี้เป็นเสียงที่เธอตั้งเอาไว้สำหรับศุภกรโดยเฉพาะ
ลูกแก้วแกทำไรอยู่ ชายหนุ่มไม่ตอบหากถามย้อนกลับมา
ก็นั่งทำการบ้านอยู่อ่ะ ไมเหรอ
ไม่มีอะไรหรอก แค่จะโทรมาคุยด้วย ปลายสายตอบอย่างเหงาๆ
บ้านก็อยู่แค่เนี่ยต้องโทรมา เอางี้นะแก เดี๋ยวแกเดินมาหาเราที่บ้านละกันนะ เราจะเปิดประตูรอ พูดจบหญิงสาวก็กดวางสาย
นั่งก่อนไอ้กร หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในบ้าน
แล้วนี่พ่อแม่แกนอนแล้วเหรอ แขกผู้มาเยือนถาม
ยังหรอก แต่เข้าห้องไปแล้วล่ะ หญิงสาวตอบเมื่อเอาแก้วน้ำมาให้ชายหนุ่ม
วันนี้แกเป็นอะไรไปน่ะลูกแก้ว โกรธเราเหรอ ชายหนุ่มถามขึ้นเมื่อหญิงสาวเจ้าของบ้านนั่งลงเรียบร้อยแล้ว
ปละ...เปล่าสักหน่อย หญิงสาวตอบอย่างตกใจ
งั้นแกเป็นอะไรไป เงียบๆตั้งแต่ในรถแล้ว ชายหนุ่มยังคงซักไซ้ต่อ
... หญิงสาวเงียบเพราะไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้ยังไงดี
เราไม่พอใจเพราะแกพาจี๊ดมาด้วย เราไม่ชอบ นี่เป็นคำตอบที่หญิงสาวอยากจะบอกให้ชายหนุ่มรู้แต่ไม่กล้าเลยได้แต่บอกในใจ
ลูกแก้ว ชายหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวด้วยเสียงต่ำ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอเพราะรู้ดีว่าเมื่อชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้แสดงว่าเจ้าตัวไม่เลิกลาแน่ถ้ายังไม่ได้คำตอบ
ก็ได้ๆ เอาตรงๆเลยนะ หญิงสาวถาม เมื่อเห็นอีกฝ่ายพยักหน้ารับก็เปิดปากพูดต่อ เราไม่ชอบจี๊ด
เพราะอะไรแกถึงไม่ชอบเขาล่ะ ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
ก็เพราะ...เรารู้สึกว่าเขาไม่จริงใจกับแกไง เขาดูเสแสร้งยังไงก็ไม่รู้ หญิงสาวตอบ
โธ่! เรื่องแค่นี้เองเหรอแก เราก็นึกว่าเรื่องอะไร ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงโล่งอก
ก็แค่นี้แหละ หญิงสาวบอกด้วยน้ำเสียงน้อยใจพร้อมกับเชิดหน้าไปทางอื่นให้เขารู้ว่าหล่อนงอนแล้วนะ
อะไรว่ะแค่นี้ก็ต้องน้อยใจด้วย หัวก็ไม่ได้ล้านนี่หว่า ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา พลางเอามือมาขยี้ผมของหล่อนจนผมยุ่งไปหมด
ไม่ต้องมายุ่งเลยแก หญิงสาวยังงอนไม่หายพลางใช้มือจัดผมที่ยุ่งเหยิงให้เข้าที่
โอ๋ๆ ดีกันเถอะนะ ชายหนุ่มยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้าหญิงสาว ลูกแก้วอดยิ้มกับอาการเหมือนเด็กๆของชายหนุ่มไม่ได้
ก็ได้ ลูกแก้วตกลงเหมือนเสียไม่ได้
แต่ยังไงก็ขอบใจนะแกที่เป็นห่วงเรา แกนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
เราเป็นเพื่อนที่ดีอยู่แล้วล่ะ แกเพิ่งรู้เหรอ หญิงสาวพูดอย่างหลงตัวเอง
เปล่ารู้มาตั้งนานแล้ว เราเลยมาขอข้าวแกกินไงล่ะ ชายหนุ่มอ้อน
อะไร! นี่แกยังไม่ได้กินข้าวอีกเหรอมันจะสามทุ่มแล้วนะ ลูกแก้วถามออกมาด้วยความตกใจเมื่อมองดูนาฬิกาแล้วเห็นว่าเกือบสามทุ่มแล้ว
ก็ใช่อ่ะดิ พอเราไปส่งจี๊ดเสร็จถึงบ้านก็โทรไปหาแกนั่นแหละ ชายหนุ่มบอกเสียงละห้อย
แล้วแกกับจี๊ดมัวแต่ทำอะไรอยู่ล่ะ ถึงได้ไม่กินข้าว หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้
ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย เขาอยู่แค่แป็บเดียวเอง เราก็ไปส่งเขา แต่บ้านเขาอยู่ตั้งไกลน่ะแก รถก็ติดอีกต่างหาก ชายหนุ่มอธิบาย
แล้วทำไมแกไม่หาอะไรกินข้างทางล่ะ ลูกแก้วยังคงสงสัย
ก็เรามัวแต่คิดว่าแกเป็นอะไรไปน่ะสิมันเลยยังไม่หิว แต่ตอนนี้เราหิวแล้วล่ะ ศุภกรบอกเหตุผลที่ทำให้หัวใจของคนฟังเต้นผิดจังหวะก่อนที่จะกลับสู่จังหวะเดิมเมื่อได้ยินเสียงเล็กๆในหัวขัดขึ้นมา เขาแคร์ความรู้สึกเราก็เพราะเราเป็นเพื่อนเขาน่ะสิ เขาไม่ได้คิดเกินกว่านั้นหรอก อย่าดีใจไปเลยยัยลูกแก้ว
งั้นเดี๋ยวเราไปดูก่อนนะว่ามีอะไรให้แกกินบ้าง พูดพลางลุกเดินไปยังครัวเพื่อหาอะไรมาให้แขกผู้มาเยือนทาน
จากคุณ :
@หนูเอ๋อ@
- [
9 ส.ค. 48 23:09:15
A:168.120.26.35 X:
]
เพื่อนสนิท...ของหัวใจ(ตอนที่3)
เข้ามาทักทายได้แล้ว หลังจากคอมเดี้ยงไปหมด ทั้งที่บ้านและที่ทำงาน 
เฮ้อเหนื่อยจังเลย
