ขอลบรอยน้ำตา
รักเถอะนะ
คนคนนี้เขารักเธอมากที่สุด
รักเถอะนะ
เขาไม่เคยหยุดรักเธอทุกลมหายใจของเขา
กลับมารักเถอะนะ
คนที่ให้ชีวิตของเรา
ได้โปรด
อย่าทำเรื่องเศร้ากับคนที่รักเราที่สุดเลย
ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนไหน
หอมอุ่นไอความรักไม่เคยจากละห่างระเหย
ไม่โกรธแค่ไหน
เสียใจแคไหน
จะให้อภัยเธอคนดีอย่างเคย
รักของแม่มากมายเกินเปรียบเปรยกับสิ่งใด
กลับมาลบรอยน้ำตาความเจ็บปวด
ที่เหมือนแส้คอยหวดหัวใจแม่ให้หมองไหม้
กลับมาเป็นคนดีลบความเจ็บช้ำหัวใจ
กลับมาเป็นคนใหม่
ทำให้แม่ชื่นใจได้ไหมเธอ
เขียนกลอนถึงแม่เมื่อปี 2542
สวัสดีวันแม่ทุกคนนะคะ หวังว่าอย่างน้อยวันนี้ทุกท่านคงจะคิดถึงแม่บ้างไม่มากก็น้อย ได้ทำอะไรดีดีให้กับคุณแม่กันทุกคนแน่ ๆ เลย ที่บริษัทที่ฉันทำงานอยู่ เย็นวันพฤหัสบดี หัวหน้าฝ่ายจัดซื้อโทรมาปรึษาฉันว่า จะจัดพิธีระลึกถึงพระคุณแม่ จะทำอย่างไรดีให้ปรึกษากัน และอย่าให้ผู้ใหญ่รู้ คือว่าเราจะจัดงานนี้ให้กับผู้ใหญ่ทำงานที่บริษัทของเรานั่นเอง
ปรึกษาวางแผนกันเรียบร้อย ค่อนข้างฉุกละหุกนิดหน่อย แต่ก็พอผ่านไปได้ด้วยนี้ ครั้งหนึ่งที่บริษัทเคยจัดงานอย่างนี้ ฉันจำได้ วันนั้น เป็นอะไรที่น่าประทับใจมาก ๆ และฉันก็อยากจะจัดให้ประทับใจเหมือนวันนั้นอีก แต่ไม่รู้ว่าจะได้แค่ไหน
ประมาณ 5 โมงเย็น พนักงานทุกคนก็มารวมตัวประชุมตามปกติ (บริษัทของฉันจะมีการพบปะพูดคุยกันทุกเย็น) ได้นิมนต์สิกขมาตมาลินีมาเป็นประธานการประชุม ฉันมัวแต่หาเท็ปเพลงวันแม่อยู่ เจออยู่เพลงเดียวคือเพลงอิ่มอุ่น เมื่อกลอเท็ปเรียบร้อย แล้วถือพานมาลัยดอกมะลิพวงน้อยเข้าไป
พิธีเริ่มต้นที่ให้พนักงานนั่งแบ่งเป็น 2 แถว คือ แถวที่อายุมากกว่า 45 ปีขึ้นไป และแถวที่อายุต่ำกว่า 45 ปีลงมาอีก 1 แถว หลังจากกราบสิกขมาต และฟังท่านเปิดประชุมแล้ว ก็ให้บรรดาแม่ ๆ ป้า ๆ ของเราเปิดใจ ป้าของเราก็มีทั้งโสดและไม่โสด มีลูกแล้วและไม่เคยมีลูกเลย ป้าบางท่านก็เริ่มน้ำตาซึม พูดไม่ออก พอป้า ๆ พูดจบก็ถึงตาลูก ๆ หลาน ๆ พูดบ้าง ก็มีพี่คนหนึ่งเริ่มน้ำตาซึม เพราะเธอคิดว่า เป็นคนที่ป้า ๆ ทั้งหลายต้องอดทนกับนิสัยบางอย่างของเธอพอสมควร
ในความรู้สึกของฉัน คำว่า แม่ ไม่ได้หมายถึง ผู้ให้กำเนิด คลอดออกมาเพียงเท่านั้น แต่หมายถึง คนที่มีการให้ มีความเมตตากรุณา คอยดูแล คอยเป็นห่วงเป็นใย คอยช่วยเหลือ คอยแบ่งปัน คอยให้ความรู้สึกดีดีต่าง ๆ สิ่งเหล่านี้ หากมีอยู่ที่ใคร นั่นคือเขามีความเป็นแม่แล้วอย่างบริบูรณ์ที่สุด
พอทุกคนเปิดใจ เปิดความรู้สึกกันทุกคนแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นการขอโทษขอขมาในสิ่งที่เคยล่วงเกินกันและกันมากกว่า จากนั้น ก็มอบพวงมาลัยดอกมะลิให้กับคุณแม่ทุกท่าน แล้วตามด้วยการกราบ ลูกคนแรกเมื่อกราบแม่คนแรกเสร็จแล้ว ก็จะมาต่อท้ายเพื่อกราบแม่คนต่อไป ต่อกันเป็นแถวไปเรื่อย ๆ จนกราบแม่ ๆ ป้า ๆ กันครบทุกท่าน เป็นโอกาสที่จะได้พูดคุยกันอย่างใกล้ชิด
บรรกาศช่วงนี้ดีมาก ๆ น่าประทับใจมาก น้ำตาท่วมจอเลย เรียกว่า แทบไม่มีใครไม่ร้องไห้นะ อาจจะยกเว้นผู้ชายมั้ง อิอิ ที่ซาบซึ้งอยู่ในหัวใจ ก็ไม่คิดว่าจะร้องไห้กันมากขนาดนี้ พิธีกรรมง่าย ๆ แต่มาจากหัวใจทุกคน ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างออกมาน่าประทับใจเหลือเกิน
ฉันเข้าไปกราบแม่ ๆ แต่ละคนด้วยใจที่ขอบคุณที่ท่านคอยเมตตาเอ็นดูเรามาตลอด ขอโทษในสิ่งที่เคยพูดไม่ดี เคยล่วงเกินต่าง ๆ นา ๆ พูดแทบไม่เป็นคำเลย น้ำตามันไหลตลอด ทำไมยิ่งอายุมาก บ่อน้ำตายิ่งตื้นก็ไม่รู้ อิอิ งานนี้เรียกว่า ผลออกมาประสบความสำเร็จเกินคาดหมาย
รู้สึกดีมาก ๆ จนเก็บไว้คนเดียวไม่ได้แล้ว เลยเอามาเล่าสู่กันฟังนะคะ ^ _ ^
จากคุณ :
ริเศรษฐ์ 
- [
วันแม่แห่งชาติ 19:12:21
]
อุ่นไอรักไม่เคยจาง
