ขุนช้างขุนแผน ฉบับนิทานข้างกองฟาง
ชำระความ
พ่อแม่พี่น้องที่เคารพขอรับ ครานั้น ท่านจมื่นศรีเสาวรักษ์ราช ก็ได้กลับมาเฝ้าสมเด็จพระพันวษา พร้อมทั้งกราบทูลรายงานให้ทรงทราบ เรื่องที่ขุนแผนผูกจำตัวเองมามอบตัว ว่าบัดนี้ได้เข้ามาถึงในกรุงศรีอยุธยาแล้ว และได้เล่าความคดีทั้งหมดให้ทรงทราบ สมเด็จพระ พันวษาจึงค่อยคลายความกริ้ว
ครานั้นพระองค์ผู้ทรงเดช
ปิ่นปักนัคเรศรังสรรค์
ทรงฟังใบบอกออกสำคัญ
พระทรงธรรม์เคลื่อนคลายพระโกรธา
เร่งไปเอาขุนแผนอีวันทอง
ทั้งสองมากูจะดูหน้า
ตำรวจรับสั่งถอยหลังมา
พาตัวขุนแผนวันทองไป
ครั้นถึงบังคมประนมกร
พระเคืองค้อนหาทอดพระเนตรไม่
ขุนแผนอ่านมนตร์เคยสนใจ
เป่าไปด้วยเชื่อวิทยา
บันดาลพระทัยให้เคลื่อนคลาย
เบือนบ่ายพระพักตร์ผันหา
อ้ายผัวเมียสองคนพ้นปัญญา
ลักกันเข้าป่าไม่กลัวใคร
กลับมาให้การแก้ว่าแม่ยาย
ยักย้ายให้ลูกมีผัวใหม่
เมียเอ็งเหมือนว่าฤๅกระไร
จะสู้เขาได้ฤๅจึงมา ฯ
ขุนแผนก็กราบทูลว่า ถ้าหากทั้งหมดที่กราบทูลไป ไม่เป็นความจริงขอให้ทรงสั่งให้ประหารได้เลย
สมเด็จพระพันวษาจึงมีพระราชโองการให้นายพันธการ ไปคุมตัวขุนช้างมาสู้ความกัน
ครานั้นพระองค์ผู้ทรงภพ
ฟังจบข้อความที่ข้อขัน
กูจะดูมันสู้เนื้อความกัน
ถ้าใครแพ้จะฟันให้หนำใจ
ที่เอ็งฆ่าอ้ายขุนเพชรขุนราม
ความผิดทั้งนี้กูยกให้
ด้วยมิได้คิดคดขบถใจ
ถอดมันออกให้สู้ความกัน
พระหมื่นศรีรับสั่งบังคมลา
พาทั้งสองมาขมีขมัน
ให้ถอดตรวนผัวเมียเสียฉับพลัน
แล้วสั่งตำรวจนั้นให้เร่งไป
ถึงเมืองสุพรรณอย่าทันช้า
เอาตัวขุนช้างมาให้จงได้
ตำรวจขี่ม้ามาทันใจ
ใกล้บ้านขุนช้างเข้าทันที ฯ
นายพันธการก็ไปบอกกับขุนช้างว่า เวลานี้ขุนแผนกับนางวันทอง ได้เข้ามาอยู่ในกรุงศรีอยุธยาแล้ว สมเด็จพระพันวษาจึงมีหมายรับสั่ง เรียกให้ขุนช้างเข้าไปแก้คดีในกรุง
ขุนช้างก็ดีใจใหญ่ที่จะได้เจอนางวันทอง รีบให้ไพร่ผูกช้างนั่งไปเข้ากรุงทันที
ในการให้การเบื้องต้น ขุนช้างได้เบิกความสู้คดีดังนี้
ขุนช้างหาว่านางวันทอง
ได้สู่ขอหอห้องมารดาให้
ซัดน้ำสวดมนต์คนแจ้งใจ
ขุนแผนแก้ไขว่าไม่รู้
ขุนช้างอ้างสืบสักขีพยาน
ชายหญิงชาวบ้านได้เห็นอยู่
ข้อหนึ่งขุนช้างได้เลี้ยงดู
เป็นคู่ร่วมเรือนกับวันทอง
อยู่มาประมาณสองเดือนปลาย
วันทองน้องหายไปจากห้อง
เก็บเอาทรัพย์สินเงินทอง
ข้าวของผ้าผ่อนไปมากมาย
ครั้นตามไปพบที่ต้นไทร
ขุนแผนคุมโจรไพรไว้มากหลาย
เห็นวันทองนอนเรียงอยู่เคียงกาย
จึงรู้ว่าชายชู้จู่ลักไป ฯ
แต่ขุนแผนก็ให้การตอบโต้ว่า
ข้อหนึ่งขุนแผนกับโจรไพร
เข้าไล่ห้ำหั่นฟันฆ่า
ขุนเพชรขุนรามก็มรณา
ขุนแผนรับว่าข้อนี้จริง
ข้อหนึ่งขุนแผนกับโจรป่า
ปลูกตำหนักพลับพลาทำสุงสิง
เห็นขุนช้างเข้าไปก็ไล่ยิง
ผูกมัดรัดพิงกับต้นไม้
เฆี่ยนด้วยหนามหวายลายจนแขน
ขุนแผนแก้ว่าหามิได้
ขุนช้างเวียนวนให้จนใจ
ระบุไปว่าจะอ้างไม่มีคน ฯ
ก็ไม่มีคนเห็นจริง ๆ นั่นแหละขอรับ คนไปด้วยกันตั้งเยอะแยะ พอถึงตอนนี้ก็มีเรื่องขลุกขลักเล็กน้อย คือขุนแผนได้เล่นแกล้งขุนช้างด้วยการสาธยายมนตร์ อัดทวาร ทำให้ขุนช้างทำเลอะเทอะ กลางที่ประชุมศาลาลูกขุนเป็นที่ขายหน้า
ผุดลุกขยับขึ้นจากที่
เป็นตายจะไปขี้ให้จงได้
ขุนแผนว่าประทานฉานติดใจ
โจทก์จะหลบหนีไปได้บัญชา
ขุนช้างอึดอัดให้ขัดใจ
พอก้าวไปขี้ทะลักออกราดผ้า
เป็นชามชามปามลงกลางศาลา
คนฮาแตกเอนระเนนไป
ลูกขุนวุ่นวิ่งทั้งศาลา
เหม็นกว่าขี้หมาอ้ายหน้าไพร่
ขุนช้างแลดูเมียยิ่งเสียใจ
ขี้ไหลทรุดนั่งลงทั้งยืน ฯ
ตกลงก็ต้องวิ่งไปโดดน้ำ จึงจะพ้นอายไปได้ ซึ่งในข้อนี้นั้น ท่านนักปราชญ์ทั้งหลายท่านอาจจะตั้งใจจะให้เป็นเรื่องตลกแทรกเล็ก ๆ น้อย ๆ เล่น
แต่กระผมกลับไปคิดเอาเองว่า ปรากฏการณ์ทางวรรณกรรมในครั้งนี้นั้น ไม่งามนัก ไม่ใช่เรื่องขี้แตกขี้แตนอะไรดอกขอรับ แต่กระผมว่าเป็นการ แทงข้างหลัง ที่ไม่ให้ความยุติธรรมแก่ขุนช้างเลย
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒ 
- [
วันแม่แห่งชาติ 21:32:09
]
ชำระความ (ขุนช้างขุนแผนฉบับนิทานข้างกองฟาง) (๒๙)
.