PANTIP.COM : W3671020 <<<<<<<< สายใย...รัก >>>>>>>> [บทที่1] []

ความคิดเห็นที่ 1

ต่อค่ะ

*******************************************

เสียงแรกเป็นเสียงตะโกนลั่นด้วยความตกใจของคนที่กำลังฝันหวาน
อีกเสียงหนึ่งก็เป็นเสียงที่เกิดจากคนบนเปลนั่นแหละที่หล่นลงมาแอ้งแม้งอยู่บนพื้น
ทำหน้างงๆ เบลอ แบบคนที่ยังไม่ตื่นเต็มตาดี แต่เจ็บตัวเต็มที่ พอดีก็หันไปเห็นหน้าตัวการ

“เล่นอะไรเนี่ยหนูพิมพ์ คนกำลังหลับฝันดีอยู่เชียว หูแทบแตก”
คนเจ็บบ่นพลางคลำก้นป้อยๆ “เจ็บนะเนี่ย ดีนะไม่กลิ้งตกน้ำไปซะก่อน”

“แหม ก็หนูพิมพ์หวังดี กลัวว่ามะม่วงพอมันไม่เย็นแล้วจะไม่อร่อย”
คนโดนดุกล่าวตอบยิ้มๆ พร้อมกับทำหน้าทำตาไร้เดียงสาสุดฤทธิ์ กลั้นหัวเราะแทบตาย

“ทีหลังปลุกดีๆ ก็ได้ ไม่ต้องตะโกนใส่อย่างนี้ แก้วหูจะแตกมั้ยเนี่ย”
ประโยคหลังบ่นอุบอิบ พร้อมกับตบหูตัวเองเบาๆ ให้มันได้อย่างนี้สิยายตัวดี

“หนูพิมพ์ทำมะม่วงน้ำปลาหวานมาให้ พี่อาร์ตอยากกินอยู่ไม่ใช่เหรอ”
เด็กสาวกล่าวพร้อมกับทำท่าทางประจบประแจงเขาเต็มที่
“เนี่ย หนูพิมพ์ทำมาสุดฝีมือเลยนะ”

คนตัวเล็กพูดพลางส่งสายตาคล้ายๆ จะสำนึกผิดมาให้เขาหรือเปล่าก็ไม่ค่อยแน่ใจ

“พี่อาร์ต มากินเร็วๆ เดี๋ยวจะไม่อร่อยนะ”
พร้อมกับผลักให้คนตัวโตกว่า เดินไปที่โต๊ะม้าหินที่วางถาดมะม่วงเอาไว้แล้ว

ท่าทางเอาอกเอาใจขนาดนี้ ดูมีพิรุธขนาดนี้ ไม่น่าค่อยไว้วางใจสักเท่าไหร่ ทำให้เขาต้องเอ่ยปาก
ถามคนที่ทำตัวไม่น่าไว้วางใจ ก่อนที่จะพลาดกินอะไรลงไป เพื่อความปลอดภัยต่อท้องใส้ของเขา
“แกล้งอะไรพี่อีกหรือเปล่าเนี่ย”

“โอ้ย ไม่มี้ไม่มี อันนี้ทำมาให้กินด้วยความเต็มใจแถมยังจริงใจ จริงๆ นะคะพี่อาร์ต”
ยายตัวแสบรีบตอบพร้อมกับทำตาปริบๆ ส่งสายตาประจบประแจงมาให้อีกครั้ง

ท่าทางอย่างนี้ เดาได้เลยว่าต้องมีอะไรมาให้ช่วยอีกแน่นอน ชายหนุ่มถอนหายใจ
ก่อนจะเอ่ยปากถาม “จะให้พี่ช่วยอะไรอีกล่ะ”
ก็เข้าทางของเด็กสาวพอดีเลยสิ ไม่ต้องอารัมภบทให้ยาวเข้าประเด็นซะเลย

“อาทิตย์หน้าหนูพิมพ์จะสอบแล้วอ่ะ พี่อาร์ตติวแคลฯ ให้หนูพิมพ์กับเพื่อนๆ หน่อยสิ
วันเสาร์นี้เพื่อนหนูพิมพ์จะมาอ่านหนังสือกันที่บ้าน พี่อาร์ตมาติวให้หน่อยนะ นะ นะ”
เด็กตัวแสบทำหน้าตาน่าสงสารเต็มที่ แต่มีหรือที่เค้าจะยอมใจอ่อนง่ายๆ

“โหย อะไรเนี่ย จะให้ติวหนังสือให้ทั้งที แค่เอามะม่วงน้ำปลาหวานมาเซ่นแค่นี้เนี่ยนะ”
เขาพูดพลางทำท่าคิดหนัก

“ยัยแก้ว ที่พี่อาร์ตบอกว่าน่ารัก ก็มาด้วยน้า”
เด็กสาวรีบตอบทันที เอาเพื่อนสาวของหล่อนมาล่ออีกต่างหาก แต่อันนี้ค่อยน่าสนใจหน่อย

“อ่ะ เห็นแก่น้องแก้ว เอ้ยไม่ใช่ หนูพิมพ์นะเนี่ย จะยอมเสียเวลาไปติวให้ละกัน”

“วัวแก่อยากกินหญ้าอ่อน” เสียงใสกล่าวพึมพำขึ้นมาลอยๆ
แต่เขามัวแต่นึกถึงหน้าตาของน้องแก้วนั่นอยู่ว่าเป็นยังไง ไม่ได้เห็นมาตั้งนานแล้ว
เลยยังไม่ทันได้ยินถนัดนัก อะไรอ่อนๆ นี่แหละ ต้องถามย้ำอีกครั้ง

“เมื่อกี้หนูพิมพ์พูดว่าอะไรนะ”

“อ๋อ หนูพิมพ์บอกว่า หนูพิมพ์อ่อนเลขน่ะค่ะ”

++++++++++++++++++++++++++++++

แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 14:39:15
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 14:31:08
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 14:28:36

จากคุณ : ชมสิจ๊ะ - [ 15 ส.ค. 48 18:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2

มาต่อทันทีทันใด..

*********************

เสียงโหวกเหวกปนเปไปกับเสียงหัวเราะครึกครื้นลั่นคลอง
ดังมาจากท่าน้ำหน้าบ้านของยายตัวแสบ
คงจะมากันแล้วสินะ คิดได้ไม่ทันไร ก็ได้ยินเสียงใสๆ ตะโกนเรียกเขามาแต่ไกล

“พี่อาร์ต ตื่นหรือยัง เพื่อนหนูพิมพ์มาแล้วนะ เร็วๆ เข้า”
ยังไม่ทันขาดคำ ประตูห้องนอนของเขาก้อถูกทุบเสียงดังสนั่น

เมื่อคืนนี้เขามัวแต่เตรียมการสอน รื้อฟื้นวิชาเลขม.ปลายอยู่จนเกือบตีสามถึงได้หลับได้
เลยตื่นสายไปหน่อย แต่ยังดีที่ตอนนี้เขาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
ไม่งั้นอาจจะโดนยายตัวแสบประณามไม่ได้ผุดได้เกิดอีกเป็นแน่
แต่ถ้าขืนไม่เตรียมตัว เกิดหน้าแตกขึ้นมาจะขายหน้าเด็กเปล่าๆ เสียชื่อนักศึกษาวิศวะกันพอดี

“ตื่นแล้ว.... เดี๋ยวแป๊บนึงสิ เก็บของก่อน เร่งจริงๆ เลย พี่ว่าถึงไปตอนนี้ก็ยังไม่ได้ติวกันหรอก”
คนที่อยู่ด้านในพูดแล้วก็เดินไปเปิดประตูห้องก่อนที่ประตูจะถูกทุบจนพัง

คุยกันเสียงดังขนาดนี้ ทำอย่างกับไม่ได้เจอกันมาเป็นปี ทั้งๆ ที่เมื่อวันศุกร์ก็พึ่งจะแยกกัน
หลังเลิกเรียน ท่าทางว่าชั่วโมงวิชาการคงยังไม่เริ่มต้นขึ้นง่ายๆ หรอก

วันนี้เด็กสาวที่เดินเข้ามาในห้องเขา ถักเปียสองข้างเป็นพจมาน สว่างวงศ์ เมื่อเห็นแล้วก็อดไม่ได้
ต้องกระตุกหางเปียดุ๊กดิ๊กที่คนตัวเล็กลอยหน้าลอยตาเข้ามานั่งที่โต๊ะหนังสือของเขา
อย่างน่าหมั่นไส้เสียทีนึง จนคอเอียง…..

“แหม ก็จะมาอัญเชิญคุณพี่อาร์ต ไปเป็นขวัญกำลังใจให้กะสาวๆ ก่อน
แก้วกับบุศ เค้าอยากเห็นหน้าพี่อาร์ตใจจะขาดอยู่แล้ว”
ท้ายเสียงรวมถึงหน้าตาท่าทางของเด็กสาว ทำท่าเหมือนใจจะขาดรอนๆ ให้ได้ซะตรงนี้
ขนาดเขาที่กำลังง่วนอยู่กับการรวบรวมหนังสือและชีท ยังอดหมั่นไส้ไม่ได้
ต้องยกมือขึ้นดีดหน้าผากคนที่กำลัง ‘ใจจะขาด’ เสียทีหนึ่ง

อันที่แล้วจริงเขาได้เจอกับเพื่อนๆ ของหนูพิมพ์แค่ไม่กี่ครั้ง
จะได้เจอกันก็ตอนที่ไปรับหนูพิมพ์ที่โรงเรียนเวลาที่หล่อนมีกิจกรรมแล้วกลับดึกๆ
ส่วนเรื่องติวหนังสือครั้งนี้แค่ครั้งที่สองเท่านั้น
ส่วนใหญ่เวลาเพื่อนๆ หนูพิมพ์มาอ่านหนังสือกัน เขามักจะไม่ได้อยู่บ้าน
หรือไม่ก็จะอยู่ในสวนหลังบ้าน ไม่ได้เข้าไปวุ่นวายกับกลุ่มสาวๆ สักเท่าไหร่

“เอ้า เรียบร้อยแล้ว..... ไปซิ มองอะไรอยู่หา”
ประโยคสุดท้ายหันกลับมาเรียกคนตัวเล็ก หลังจากที่ไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินตามมา
จนไปเห็นว่ากำลังจ้องอะไรอยู่ที่โต๊ะของเขาตาไม่กระพริบทีเดียว

“ใครอ่ะพี่อาร์ต หล่อจังเลย”
เด็กสาวทำเสียงเหมือนตกอยู่ในภวังค์ กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรูปถ่ายของเค้า
กับเพื่อนๆ ในกลุ่มสามสี่คน ‘เฮ้อ ยัยเด็กแก่แดดเอ้ย’ เขานึกในใจ

แล้วคนไหนหว่าที่หล่อๆ ของหล่อน เขาว่าในกลุ่มเนี้ย เขาดูหล่อที่สุดแล้วนะ
นี่เขาไม่ได้คิดไปเองนะ แต่มาจากการลงมติจากจำนวนสาวๆ ที่มารุมกรี๊ดเขาต่างหาก

“ไหน คนไหน" พูดถามไปพลางมองดูรูปที่เด็กสาวกำลังจ้องมองอยู่อย่างเคลิบเคลิ้ม
"อ๋อ คนนี้เหรอ พี่ไง จำไม่ได้เหรอ” คนหล่อที่สุด ตอบอย่างไม่วายเข้าข้างตัวเอง

“ไม่ใช่ๆ คนนี้ต่างหาก สูง ขาว หน้าหล่อหยั่งกับตี๋อินเตอร์ แถมใส่แว่นด้วย.....
หนูพิมพ์ชอบบบบ.....” เด็กสาวที่ยังเคลิ้มยังไม่หาย กล่าวตอบอย่างใจลอย ก่อนที่จะเอะใจกับประโยคที่เขาตอบกลับมา

“อี๋ คนอะไรเข้าข้างตัวเอง ยอตัวเองก็เป็นด้วย ............
แหวะ ดำๆ หยั่งงี้ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย เกิดอยู่ใกล้ๆ แล้วทำสีตกใส่หนูพิมพ์ขึ้นมา ทำไงล่ะ”
และก่อนที่จะรอให้เค้าเบิ้ดกะโหลกซ้ำอีกที หล่อนก็รีบวิ่งหนีเขาออกไปเสียก่อน

++++++++++++++++++++++++++++++

หมดแล้วค่ะ
แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 14:36:50

จากคุณ : ชมสิจ๊ะ - [ 15 ส.ค. 48 18:26:32 ]