CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    ปลาหมอตายเพราะปาก (ขุนช้างขุนแผนฉบับนิทานข้างกองฟาง)(๓๐)

    ขุนช้างขุนแผน ฉบับนิทานข้างกองฟาง (๓๐)

    ปลาหมอตายเพราะปาก                                                                                                                  

                            พ่อแม่พี่น้องที่เคารพขอรับ คนเรานี่  มักจะมีนิสัยแปลกอยู่อย่างหนึ่งนะขอรับ คือได้หนึ่งจะเอาสอง ได้สองจะเอาสามอยู่เรื่อยไป
    อย่างนี้ภาษาพระท่านเรียกว่า โลภ น่ะขอรับ

                            อย่างเช่นพ่อยอดชายนายขุนแผนของเราเป็นต้น  ชนะความได้แม่วันทองมาครอง แถมด้วยแม่แก้วกิริยาที่แม่วันทองเองก็ไม่ได้หึงหวงหวงห้ามอะไรแล้ว ก็ยังไม่พอใจ
    ยังอุตส่าห์ไพล่ไปคิดถึง แม่ลาวทอง ที่ติดอยู่ในวังจนได้

                    พระพายพัดบุปผชาติสะอาดกลิ่น      
    รวยรินรสต้องละอองอ่อน
                                ขุนแผนตื่นฟื้นตัวที่เตียงนอน      
    ให้อาวรณ์คิดคะนึงถึงลาวทอง
                                โอ้เพื่อนยากจากเมืองมาอยู่ใต้  
    มาจำใจพลัดพรากไปจากห้อง
                             วันทองแก้วกิริยาก็มาครอง      
    สงสารน้องประหนึ่งพี่ไม่อีนัง
                               พลัดผัวตัวต้องไปลำบาก        
    ตรำตรากตรอมใจในเขตขัง
                               ถ้ารู้ข่าวเช้าไปถึงในวัง            
    เห็นจะตั้งตาคอยให้ไปรับ ฯ

    แล้วจึงคิดห่าม ๆ ขึ้นมา              

                           ...จำจะต้องทูลขอต่อทรงชัย        
    ครั้นคิดไปให้เกรงจะราคี
                                พระองค์ก็ยกโทษโปรดแล้ว  
    จะกล้าแกล้วทูลกวนไม่ควรที่
                                 ถ้าพระองค์ไม่ทรงพระปรานี
    ก็จะเสียความดีที่มีมา
                                 จะละเมียเสียเล่าอนาถใจ    
    คิดไปให้สงสารเป็นหนักหนา
                                  แต่เวียนคิดจนแจ้งแสงสุริยา  
    ล้างหน้าแล้วก็ลุกจากห้องใน ฯ

    เนี่ยนะ....คนเรา กรรมมันบังตาแท้ ๆ ทีเดียว....รู้ก็ทั้งรู้ คิดก็คิดแล้วคิดอีกหลายต่อหลายตลบ แต่ก็ยังทำจนได้

    แล้วก็จึงมาไหว้วอนขอร้อง ท่านจมื่นศรีเสาวรักษ์ราช  ( เจ้าเก่า ) ให้ช่วยเพ็ดทูลขอแม่ลาวทองออกมาจากวังให้ด้วย

    ฝ่ายว่าท่านจมื่นได้ยินความคิดที่ห่ามบ้าเลือดดังนั้นแล้ว ก็ต้องรีบเบรคไว้ก่อนเลย ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ที่มองเห็นการณ์ไกลเบื้องหน้า

                                  ครานั้นฝ่ายว่าพระหมื่นศรี    
    ฟังวาทีพลันตอบขุนแผนว่า
                                 เจ้าก็เป็นคนดีมีปัญญา            
    ช้าช้าไว้สักปีดีกระมัง          
                               เหมือนดับไฟไม่ทันจะสิ้นเปลว  
    ด่วนเร็วจะกำเริบเมื่อภายหลัง
                            มิใช่อยู่อื่นไกลอยู่ในวัง              
    ห้ามประตูกักขังทุกเวลา
                            ไม่เข้านอกออกในเหมือนใครอื่น    
    จะตื่นอะไรไปหนักหนา
                               ชู้ผัวหาไหนใครจะมา              
    ช้าช้าสักหน่อยก็เป็นไร ฯ

    แต่ขุนแผนก็ยังยืนยันตามความคิดเดิม แล้วก็อ้อนวอนจนพระจมื่นศรีใจอ่อนยอมให้ขุนแผนตามหลังโดยแอบฟังท่านจมื่นกราบทูลอยู่ที่หลังบานประตูนั้นเอง

    พอสมเด็จพระพันวษาเสด็จออก ท่านจมื่นศรีพอได้ช่องก็กราบบังคมทูลพระกรุณาทันที

                             ครานั้นจมื่นศรีเสาวรักษ์ราช  
    ชาญฉลาดตริตรึกให้นึกพรั่น
                           ครั้นได้ช่องทูลฉลองไปฉับพลัน      
    อันชีวันอยู่ใต้พระบาทา
                           บัดนี้ขุนแผนแสนสะท้าน  
    ให้เกล้ากระหม่อมฉานกราบทูลว่า
                         ซึ่งโทษผิดติดตัวแต่ก่อนมา            
    ทรงพระกรุณาให้พ้นภัย
                               ยินดีพ้นที่จะประมาณ        
    จะขอทำราชการแก้ตัวใหม่
                                ไปกว่าชีวันจะบรรลัย        
    มิให้ขุ่นเคืองเบื้องบาทา
                                 ลาวทองต้องติดอยู่ในวัง    
    กักขังช้านานมาหนักหนา
                                ขอพระเดชปกเกศจงเคลื่อนคลา
    จะได้มาเป็นกำลังราชการ ฯ

    กระผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันนะขอรับว่า ถ้าปล่อยแม่ลาวทองออกมาจากวังแล้ว จะเป็น กำลังราชการ ได้อย่างไร

    พอได้ทรงฟังดังนั้นสมเด็จพระพันวษาก็ทรงกริ้วขนาดหนัก(ภาษาจิ๊กโก๋เขาว่าฉุนขาด ) เพราะทรงพระดำริว่าอ้ายขุนแผนนี้ ไม่ได้ไว้พระพักตร์กันเลย

                                 ไกลตาตกว่าไม่ไว้ใจ          
    มันกลัวกูนี้จะไพล่เอาข้างหลัง
                                   ฟังมันเจรจาดูน่าชัง          
    ถ้าแม้นตั้งหน้ารับราชการไป
                                ทำดีแล้วอย่าว่าแต่ลาวทอง      
    อีกสักสองสามคนกูจะให้
                              เห็นไม่ทำแล้วยิ่งซ้ำทะนงใจ        
    ละไว้จะกำเริบทุกเวลา
                                 ถ้าตามใจยอมให้อีลาวทอง  
    จะจองหองเย่อหยิ่งขึ้นนักหนา
                                 เป็นว่าไรไม่ขัดสักเวลา        
    ทีหลังจะชะล่าไม่เกรงใคร
                                  เฮ้ย..เอาตัวมันไปส่งไว้คุก
    ประทุกห้าประการหมดอย่าลดให้
                                  เชื่อมหัวตะปูซ้ำให้หนำใจ  
    สั่งเสร็จเสด็จในที่ไสยา ฯ

    แฮ่ะ...แฮ่ะ...ขออภัยขอรับกระผม ที่กระผมเติม จุด จุด จุด ขึ้นมาเอง ที่ในเสียงพระสีหนาทของสมเด็จพระพันวษานั้น  ก็เพื่อเพิ่มบรรยากาศเท่านั้นแหละขอรับ ของต้นฉบับเดิมนั้น ท่านไม่มีหรอกขอรับ

                      กลับมาเข้าเรื่องต่อนะขอรับ ที่ว่า ประทุกห้าประการ นั้น ก็คือ ขื่อคา ขอรับ คอ หนึ่ง ข้อมือ สอง และ ข้อเท้า สอง นั้นเองขอรับ เรียกว่าพอจำครบดังกล่าวแล้ว ก็แทบไม่ต้องกระดิกตัวไปไหนกันแหละขอรับ

    จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 ส.ค. 48 08:39:45 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป