ความคิดเห็นที่ 1 เจ้าความรัก รสอย่างไร  มิใคร่รู้ สิ่งที่อยู่ ยามมี นั้นแสนหวาน สิ่งที่เห็น ยามร้าง นั้นทรมาน ฤารสนั้น อาจทะนาน มากมายเอย จากคุณ : จิตเดิม - [ 16 ส.ค. 48 13:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ้าว........จนป่านนี้แล้ว ยังไม่ได้คำตอบด้วยตนเองอีกหรือครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 16 ส.ค. 48 13:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คุณค่ะ  ขอตอบของตัวเองก่อนนะ  ตอนนี้รสขมมากๆค่ะ   ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดีๆความรักมีรสขม จากชื่นชมกลับร้างและห่างหาย จากเคยอยู่คู่เคียงแนบชิดกาย เธอกลับหายหัวไปไม่กลับมา กรรมจริงๆไหนบอกรักเรามาก ตอนรักกันรักนั้นหวานหนักหนา พอเลิกราทิ้งเราเศร้าอุรา อยากรู้ว่าเธอนั้นทำได้ไง เคยบอกเธอหลายครั้งว่าเสียใจ แต่ทำไมยังทำกันได้หนา ไม่อยากรู้วันพรุ่งนี้และเรื่องราว ที่จะผ่านตัวเราอีกไม่นาน อยากจะหยุดทุกสิ่งทุกอย่างไว้ ไม่อยากรับอยากเห็นอะไรอีก อยากหลับตาตื่นมาในอีกครั้ง ลืมความรักรสขมให้หมดไป จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 16 ส.ค. 48 13:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณจิตเดิมคะ เจ้าความรัก รสอย่างไร  มิใคร่รู้ สิ่งที่อยู่ ยามมี นั้นแสนหวาน สิ่งที่เห็น ยามร้าง นั้นทรมาน ฤารสนั้น อาจทะนาน มากมายเอย ..หากต้องเลือกระหว่างรับรสรัก กับมิเคยรู้จักถึงรสา ไม่เคยรู้..ย่อมไม่เจ็บเหน็บอุรา แต่ชีวา..จะเปล่าดาย ไปไหมคุณ ? จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 14:34:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รักคือร้อยมาลานานาพันธุ์ สุดแต่สรรล่าเร่หาเกษร ผู้หารักจักประหนึ่งผึ้งภมร ย่อมไชชอนร่อนล่า มาลานั้น บ้างไปพบน้ำหวานอันหอมหวน ปานจะทวนลมรำพึงถึงสวรรค์ ผิเสพย่อมหอมล้ำร่ำรำพัน ผิผู้อันพึงใจได้ลิ้มรัก หนึ่งใน ร้อยล้าน วนาลี ย่อมมี น้ำขม จมกระอัก ภมรใด ไปเชย เลยสำลัก แล้วทึกทัก ว่ามวล มาลีทราม กลับเกลียดความรักเสียนักหนา ตราหน้ารังเกียจและเหยียดหยาม ไม่ฟังคำอธิบายไม่สนความ และคิดตามรสรับกลับปิดใจ แต่หากยังมีอีกในซีกหนึ่ง ภู่ผึ้ง หลงร่าน น้ำหวานใส หล่อเลี้ยงในกล่องห่อเพื่อล่อใจ อยู่ใน หม้อข้าว หม้อแกงลิง รักนั้นฉาบร้ายไว้ในหวาน สังหาร ง่ายดาย ช่างร้ายยิ่ง สร้างแหล่งรังรักให้พั้กพิง กลับสิง สาปฆาตกรลวง จากคุณ : s.suk - [ 16 ส.ค. 48 14:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท่านเจียวต้ายคะ ไม่แน่ใจว่ารสที่ดิฉันเคยรับนี่รสเดียวกะคนอื่นๆไหมนะคะ แต่อีตอนที่เขียนกลอนนี่ก็โง่ๆค่ะ ตอนนี้เลยเอามาแบ่งปันกะท่านผู้อื่น เผื่อว่าจะได้ความหลากหลายในรสบ้าง ว่าแต่ว่าความรักของท่านเจียวต้าย รสไหนละคะ? จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 14:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณทางเดินแห่งรักคะ ..มนุษย์นั้นถูกสรรค์สร้างมาอย่างดี แม้วันที่ชีวิต-จิตโหยไห้ เมื่อรับทุกข์มากย่อม..หล่อหลอมใจ ของเราให้เข้มแข็งแกร่งกว่าเดิม จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 14:39:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แรกรักมันก็หวาน รักนาน ๆ มันก็เลี่ยน รักแปรเปลี่ยนมันก็เจ็บ และ... ไม่มีรสคือหมดรัก จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 16 ส.ค. 48 14:42:34 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ s.suk คะ ..รักคือร้อยมาลีหลากสีสัน ต่างต่างพันธุ์ก็ต่างสีมาลีเสนอ รักของเขา..รักของคุณ..รักของเธอ ต่างต่างเจอก็ผิดแผกแตกต่างกัน ...ภมรร้ายหมายดมชมมาลี แล้วบินหนีก็ได้เห็นหลายรายนั่น ส่วนมาลีฤทธิ์แรงร้ายถึงตายครัน คงมีมากพอพอกันนะคะคุณ จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 14:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณซอมพอแดงคะ ไม่มีรสคือหมดรักชักจะเศร้า หรือว่าเหมือนน้ำเปล่า..ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ประโยชน์ทวี หรือว่ามีแต่เปล่าดาย..ใจหายเอย จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 14:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรียน คุณ เบญญาภา อาหาร แต่ละจาน มีหลากรส จักปรุงสด ปรุงแห้ง ฤาแต่งสี ขึ้นอยู่กับ ผู้รับ ประทานนี้ จักมี เคล็ดลับใด ถูกใจเรา ค่อยค่อยปรับ ค่อยค่อยเปลี่ยน เพียรเข้าไว้ กว่าจักรู้ อาหารใด ตรงใจเจ้า จดจำ สูตรนั้นไว้ ไม่บางเบา แลสูตรเก่า เอาไว้เทียบ ความเปรียบเอย. ขอเปนกำลังใจให้คุณ...ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 16 ส.ค. 48 18:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านพจนารถคะ หากสูตรเก่ามีหลายสูตรเลือกสูตรไหน? เดี๋ยวจะลองชั่งใจอีกสักหน ต้นตำรับกับคาวหวาน..อาหารตน เคล็ดคือลองหลายหนคงรู้เอย แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 48 21:08:38 จากคุณ : เบญญาภา - [ 16 ส.ค. 48 21:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รักฉันนั้นเป็นเหมือนเช่นทะเล มีรักมาทุ่มเทจนใจสิ้น ใช่ว่าแจกจ่ายไปในแผ่นดิน แต่ว่ายินดีให้ใครสักคน เปรียบแรงใจฝันนั้นเป็นเช่นคลื่น โถมโครมครืน บ้างกร้าว แกร่งแรงล้น คือความรักมากมายหลากหลายจน ใจไม่อาจทานทนเลยจนเอ่ยมา ครั้นบางคราว อ้อยอิ่งยิ่งกว่าอ้อน ทะเลอ่อน รอนริน ระรวยล้า ระรอกลิ้ว ละล่องลอย ค่อยค่อยลา เหมือนดั่งว่า รักราลิบ กระซิบเบา ๆ   ทะเลนั้นเขียวครามงามเหมือนฟ้า ไกลสุดตาพาใจให้เงียบเหงา จึงต้องใช้รักหวงแหนทดแทนบรรเทา เพื่อค่อยคลายใจเบาเบาเจ้าเลื่อนลอย รักนั้นเป็นเช่นทะเลเห่กล่อมหาด กระสายสาดกระเซ็นเศร้าเคล้าอ้อยสร้อย ตราบคืนตลอดวันผันผายคล้อย ไม่เคยปล่อยให้ทรายร้างร้ายลำพัง ทะเลยังโอบล้อมด้วยละมุน ทะเลยังเนื่องหนุนธารารั้ง ขึ้นและลงตามโมงยามตามคำสั่ง ก็เหมือนดั่งใจฉันมั่นคงนัก วาดคำรักเช่นทะเลด้วยรอยทราย เขียนไว้ให้ขวัญใจได้ตระหนัก แม้ทะเลสาดกลบลบคำรัก แต่ใจภักดิ์ไม่มีกลบมิลบเลือน จากคุณ : s.suk - [ 16 ส.ค. 48 23:10:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รักฉันนั้นเป็นเหมือนเช่นธุลี ดุจละอองผงคลีที่คละคลุ้ง เหมือนหมอกมัวแลลับอับจรุง เฟือนฟ่องฟุ้งดังม่านมิดปิดกั้นใจ ไม่เคยรับรู้เลยว่ารุ้งราง จะไสวใสสว่างสักเพียงใหน ไม่เคยลิ้มทิพยรสหยดวิไล มิเคยอาบหยาดใสของไอฝน เป็นหมอกหมองละอองหม่นมืดมนนัก เหมือนเริ่มรักก็แรมร้างตั้งแต่ต้น เป็นใบไม้แรกผลิที่ร่วงหล่น เหมือนป่าฝนแต่ไร้ฝนหล่นชโลม อยากมีรักเหมือนใครใครได้มีรัก อยากรู้จักรักรอนใจอ่อนโน้ม อยากงอนเง้าให้เขาเล้าประโลม อยากชมโสมเพ็ญสวยด้วยสักคน อยากรู้ใจใครหนอจะปัดเป่า ไล่ฝุ่นเงาที่ครอบคลุมรุมใจหม่น เป็นฝนทิพย์หยาดเย็นใสใส่กมล ที่ระคนเปลี่ยวเหงาและเศร้าหมอง ใครหนอจะอาสาเป็นสายรุ้ง ใครจะมุ่งมาเหลียวมาเกี่ยวข้อง ฉันค่าด้อยเกินไปไม่ชวนมอง ก็แค่เพียงละอองธุลีดิน จากคุณ : s.suk - [ 16 ส.ค. 48 23:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับคุณเบญญาภา เอาบางส่วนของวรรณคดีมาตอบดีกว่า จากมัทนะพาธา พระราชนิพนธ์ของ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่ หัวครับ '..ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดใด ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้ ก็โลดกระโดดไป บยอมอยู่ ณ ที่ขัง ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บหวลคิดถึงเจ็บกาย..' จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 17 ส.ค. 48 01:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 รัก...บางครั้งทำเจ็บร้าว...ปางตาย คน...คร่ำครวญราวเฉียดตาย...แดดิ้น ที่....สุดของรักแท้..ใครรู้แน่...ช่วยบอก ใจ...ของตัวเท่านั้น..กำหนดให้...พอใจ จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 17 ส.ค. 48 04:59:10 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ s.suk คะ ...หากรักคุณนั้นเป็นเช่นทะเล คงไม่เหว่ว้าใดในคืนหนาว เพราะทะเลมีเพื่อนคือดวงดาว บนฟากหาวงามระยับประดับฟ้า ...หากรักคุณเป็นเช่นธุลีดิน ย่อมหล่อเลี้ยงชีวินมวลพฤกษา โอบอุ้มคุ้มชีวิต..เนิ่นนานมา ทรงคุณค่า..ยิ่งนัก..ประจักษ์จินต์   จากคุณ : เบญญาภา - [ 17 ส.ค. 48 08:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณราม ลิขิต คะ ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมกระทู้ อ่านที่คุณรามยกมาตอบ แล้วไพล่ไปคิดถึงคำสอนเกี่ยวกับความรัก ที่พ่อคือขุนแผน สอนลูกชายคือพลายงาม  .. "...ลูกเอ๋ยยังมิเคยรู้รสร้าย   เมื่อความรักกลับกลายแล้วหน่ายหนี อันเจ็บปวดยวดยิ่งทุกสิ่งมี       ไม่เท่าที่เจ็บช้ำระกำรัก " เขียนจากความทรงจำนะคะ  ถ้ามีที่ผิด ก็รบกวนท่านที่เข้ามาอ่านทักท้วงดิฉันได้   ขอบคุณค่ะ แก้ไขตัวสะกดค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 48 12:47:39 แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 48 08:12:30 จากคุณ : เบญญาภา - [ 17 ส.ค. 48 08:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณแมวโต๋เต๋คะ ...คน  ต่างหวังรักนั้น     ประดับใจ ที่  ทุกข์ทนกันไป         มากล้น ใจ เจ้าเจ็บ..ทำไม?       กันเล่า     รัก จึ่งเปี่ยมพิษท้น        หากไร้สติตรอง ขอบคุณที่มาเยี่ยมกระทู้ค่ะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 17 ส.ค. 48 08:19:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความรัก เหมือนเหมือนรู้จัก เหมือนตอบได้ ถามถึงความรัก หนอช่างกระไร บางใครตอบไปไม่เหมือนกันฯ แหะ แหะ ขอรับ สวัสดี ขอรับ จากคุณ : นายทิวา - [ 17 ส.ค. 48 17:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณทิวาคะ ..เพราะความรักมีมากหลากรูปแบบ หาคำตอบอันแยบคายมิง่าย เพราะความรัก..รักจริงของหญิงชาย ล้วนมีการให้ความหมายเฉพาะตน ... แล้วรักของคุณทิวา แบบไหนคะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 17 ส.ค. 48 21:22:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความรักก็เหมือนชีวิตนี่ล่ะ มีครบทุกรส แต่ถ้าเลือกปรุงได้ก็ขอใส่น้ำตาลเยอะหน่อยละกันนะ เผื่อมันจะไปกลบรสขมที่ติดปลายลิ้นอยู่ หุหุ จากคุณ : MaRiMeKKo - [ 17 ส.ค. 48 21:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ MaRiMeKKo คะ ..หวานเป็นลมขมเป็นยา..เขาว่าไว้ น้ำตาลมากเกินไป..จะพาลเบื่อ เพื่อกลมกล่อมฤดีมีขมเจือ กันความเฝือ..ความหน่าย..บ้างไงคุณ ขอบคุณที่มาอ่าน+ลงชื่อให้กำลังใจเราค่ะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 17 ส.ค. 48 21:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อะไรหนอที่เรียกว่าความรัก ไม่รู้จักแต่ดันคิดนี่แหละใช่ หลงเสน่ห์หลงมายามัวเมาใจ สุดท้ายก็หลงไปในวังวน ความรู้สึกผสมสุขให้หมกมุ่น ตัณหาหนุนให้ใจยิ่งสับสน มองไม่ออกว่ามีทุกข์มาปะปน สุดท้ายผลที่ได้คือน้ำตา ความรักคืออะไรไม่รู้แน่ จะดีแท้ถ้าคิดเองหมายภาษา จะปรุงแต่งรสอย่างไรด้วยปัญญา มิใช่ว่าสักแต่ใส่ไม่ตรองดู ชอบรสไหนก็ให้ปรุงใส่รสนั้น อย่าข้ามขั้นลัดขั้นตอนจะอดสู ใจเย็นเย็นเคี่ยวนานนานผ่านฤดู จะได้ชู้สมใจดั่งหมายเอย จากคุณ : firstini chemistani - [ 18 ส.ค. 48 11:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อะไรหว่า พูดจา ภาษารัก ไม่เชี่ยวนัก แต่จะลอง ท่องสักหน ชีวิตนี้ ผ่านมา ยังมืดมน ยังอับจน ในรัก พักพิงใจ ความรักคือ อะไร การให้หรือ ความรักคือ สิ่งนำพา หาจุดหมาย ความรักคือ สิ่งที่ทำ ชื่นฉ่ำใจ ความรักคือ หัวใจ ฉันให้เธอ ความรักคือ ความประทับ จับดวงจิต ความรักคือ ความใกล้ชิด กันเสมอ ความรักคือ เรามีกัน ฉันมีเธอ ความรักคือ สม่ำเสมอ ในไมตรี ความรักคือ ความจริงใจ ใช่ลวงหรอก ความรักคือ สิ่งที่บอก ความสุขี ความรักคือ สิ่งสวยงาม สิ่งดี ดี หากใครมี รักษาไว้ ให้แสนนาน จงถนอม รักไว้ ให้สุดสุด จงได้พูด แต่วาจา ที่อ่อนหวาน จงอย่าได้ ทำให้ เขารำคาญ เขาจะพาล เปลี่ยนใจ ไปจากเรา จงยึดมั่น กันและกัน ให้แน่นไว้ แม้จะไกล ขวางหน้า ด้วยขุนเขา ขอให้มั่น ในรัก ระหว่างเรา จะเป็นเงา กันไป ไม่จืดจาง ถึงหนทาง จะไกล ใช่อุปสรรค อันความรัก หนทาง อย่ามาขวาง กาลเวลา แม้เปลี่ยนไป ไม่จืดจาง ไม่เลือนลาง ร้างหาย ไปจากกัน.. --------------------------------- เขียนไว้นานแล้วครับ ตั้งแต่ 3-02-2001 ครับ เนื้อหาคงพอจะเข้ากับกระทู้นี้ได้ นะครับ.. ขอร่วมแจมด้วย. จากคุณ : นินจา - [ 18 ส.ค. 48 11:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ firstini chemistani คะ ...อ่านตอนแรก รักอยู่ไหน เอ๊ะ ไม่รู้ อ่านกระทู้ใกล้ใกล้ได้ทราบว่า รักของคุณอุ่นอิ่มตลอดเวลา มีมารดาของลูกอิงไว้พิงใจ อิอิ   2 ทู้นี่อะค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3677014/W3677014.html http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3671527/W3671527.html ขอให้ลูกดกหัวปีท้ายปีนะคะ จากคุณ : เบญญาภา - [ 18 ส.ค. 48 12:24:05 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เคยลองค้นคำตอบให้คำถาม แหละนิยามความรักไว้หลายข้อ ร้อยเรื่องราวหวานเศร้าน้ำตาคลอ ยังไม่พอสำหรับตอบคำถามเลย  สวัสดีค่ะ  แวะมาทักทายค่ะ จากคุณ : มัชฌิมา - [ 18 ส.ค. 48 17:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ดีใจจังที่พี่มัชมาเยี่ยมกระทู้ จากคุณ : เบญญาภา - [ 18 ส.ค. 48 17:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ฉันไม่ใช่นักกวี มีเพียงใจดวงนี้ที่รักความฝัน อยากโบยบินให้ถึงครึ่งหนึ่งแสงจันทร์ หนีความโหดร้ายของคืนวัน..ที่เข้ามา ฉันเป็นเพียงคนอ่อนไหว อาจไม่มีคำใดใช้แทนค่า ไร้คำนิยามใดๆ จำกัดความจริงใจ นอกจากช่วงเวลา ที่จะเป็นเครื่องยืนยันว่า..ฉันมั่นคง จากคุณ : คอมมานโด - [ 30 ส.ค. 48 14:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ฉันไม่ใช่นักกวี แต่คือคนคนหนึ่งที่มีความฝัน มีศรัทธา..กล้าหาญ..เพื่อฝ่าฟัน ร้อยเรียงมากำนัล...เธอผู้เดียว ฉันเป็นเพียงคนอ่อนไหว ที่สิ้นไร้..สักคน..คอยแลเหลียว เหน็บหนาว..และอ่อนล้า..จริงเจียว อยากหารักมากลมเกลียวร้อยหัวใจ ขอบคุณที่เข้ามาแจมทู้นะคะคุณคอมมานโด จากคุณ : เบญญาภา - [ 1 ก.ย. 48 09:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณนินจาขา ขอโทษที่ตอบช้านะคะ ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะ ที่มาโพสกลอนเพราะในกระทู้นี้ ....ความรักคืออะไรฉันไม่ทราบ รักคือน้ำทิพย์อาบอิ่มใจฝัน รักคือไฟร้อนแรงเร้าเผาอกครัน รักคือสายลมอันละมุนละไม หรือรักคือสายลมแผ่วแผ่วโชย รักคือสายฝนโปรยชื่นฉ่ำใส รักคือรุ้งทอดผ่านนภาไกล รักนั้นคืออะไร..ใครตอบที จากคุณ : เบญญาภา - [ 1 ก.ย. 48 09:53:25 ]