ความคิดเห็นที่ 1 ---ต่อ--- จากนั้นแค่สามวันเราก็ตัดสินใจแล้วว่าจะพูดออกไปไม่ว่าอะไรจะเป็นยังไงก็ตาม เรากับเพื่อนรุ่นพี่อีกคนไปทำกับข้าวกินกันที่บ้านเขา ก็นั่งคุยนั่งเล่น ดูหนัง เล่นเกม ดูรูปเก่าๆ กัน แล้วเขากับเพื่อนก็เดินมาส่งเราที่ป้ายรถบัส ระหว่างนั้น เราก็ถือโอกาส ช่วงที่เพื่อนอีกสองคนกำลังคุยกันอยู่ คิดว่าถ้าไม่ใช่ตอนนี้ก็คงไม่มีโอกาสพูดอีกแล้ว ก็เลยบอกเขาไป ...ยังจำบรรยากาศเงียบๆ เบาๆ ในคืน เดือนมืดวันนั้นได้อยู่เลยแม้ว่ามันจะผ่านไปตั้งหลายเดือนแล้ว “นี่...คือเรามีเรื่องอยากจะบอกมาตั้งนานแล้วน่ะ” “หืมม...กระบอกอะไรนะ” (ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลย ทำไมหูฟั่นเฟือนขนาดนั้น) “ไม่ใช่ เรามีเรื่องอยากจะบอกน่ะ เราชอบนายนะ” “อืมมม...” ไม่ได้หลบตากันเลยนะ ตอนนั้นเป็นความเงียบที่เราจำได้ดี “อืมม นี่หมายความว่าไง” “อืมม...ก็หมายความว่าเข้าใจแล้วไง ...เราก็เพิ่งเลิกกับแฟนไปเมื่อวันก่อน” “อืมม...เศร้ารึเปล่า” “เศร้าเหรอ ...ไม่รู้สิ” “ความรู้สึกของเรา นายรู้มาตั้งนานแล้วใช่ไหม” “ไม่นี่ นึกว่าชอบนายยู...” เขาเอาเรื่องอีตาเพื่อนคนที่มาแอบชอบเราขึ้นมาพูดอีกแล้ว ในสถานการณ์แบบนี้เนี่ยนะ “หา...!!!” “เปล่าๆ ไม่มีไร ไม่เกี่ยวๆ” พอเห็นเราทำหน้าจะกินใส่ก็เลยเลิกพูดเล่นนอกเรื่องได้ “เออ...เราถึงอยากจะพูดมาตลอดไง ว่าเราไม่ได้ชอบนายยู คนที่เราชอบก็คือนายไง” “อืมม หึหึ” เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เอามือมาลูบหัวเรา แล้วก็คุยกันตามปกติ เราล่ะโล่งเลยที่ได้พูดออกไป ไม่สนใจแล้วว่าเรื่องจะเป็นไงต่อไป คือแค่อยากพูด ออกไปเท่านั้นเอง เดินกลับบ้านมาก็ร้องเพลงดาวมาตลอดทาง จากนั้นไม่กี่วันเราก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับแฟนเก่าว่าถ้าเราไปชอบใครเราจะบอกเขา “เนี่ย...เมื่อวันก่อน ไปบอกชอบคนคนหนึ่งมาแหละ” เราก็เลยพูดไปโดยไม่รู้เลยว่ามันจะทำให้เราและแฟนเก่าเจ็บแค่ไหน เราได้รู้ความจริง ว่าแฟนเก่าเราเขาไม่ได้คิดเหมือนเรา เขารอเรามาตลอด เหมือนๆ จะทะเลาะกัน ทั้งๆ ที่ไม่เคยคุยกันไม่รู้เรื่องมาก่อน ทั้งที่ตอนเลิกกันเราก็เลิกกันด้วยดี แต่บทสรุป คือเราเข้าใจผิดไปเอง เราเข้าใจว่าแฟนเก่าเราเขาจะคิดเหมือนเราว่าจะรักษาความ สัมพันธ์ที่ดีนี้เอาไว้ โดยที่ไม่คิดจะกลับมาคบกันอีก จากวันนั้นที่คุยกัน เรานั่งร้องไห้ไปอีกวันหนึ่งเต็มๆ คำพูดของพี่เขามันก้องอยู่ในหัวเรา ‘ถ้าจะทิ้งพี่ก็ทิ้งๆ ไปเหอะ ถ้าไม่รักพี่แล้วจะมาแคร์พี่ทำไม’ ‘จะให้พี่อนุญาต พูดว่ายินดีด้วยงั้นเหรอ พี่พอแล้ว’ ‘เลือกเขาแล้วใช่ไหม’ ‘พี่เคยหวังว่าวันหนึ่งเมื่อเราเรียนรู้กันและกัน เราอาจจะกลับมาคบกันได้ พี่เสียใจ ที่คนที่เธอเลือกไม่ใช่พี่’ ‘จะให้พี่พูดว่าพี่จะอยู่ตรงนี้ตลอดไป พี่พูดไม่ได้ พี่ไม่ได้อยากเป็นพี่ชายเธอ ไม่ได้ อยากจะเป็นครอบครัวเธอ’ ‘แค่อยากให้พี่รับรู้ไว้เท่านั้นใช่ไหม แค่จะเก็บพี่เข้ากรุไว้ใช่ไหม’ ‘พี่ทั้งโกรธ ทั้งไม่พอใจ ทั้งเสียใจ แล้วก็รักเธอในเวลาเดียวกัน’ ‘พี่ไม่อยากรับฟังเรื่องแบบนี้จากคนที่พี่ชอบ’ ‘บอกตรงๆ พี่เหมือนถูกทิ้งรอบสองว่ะ’ เรานั่งซึมไปเป็นวัน เราร้องไห้อย่างที่ไม่เคยร้อง หลังจากที่เราไปสารภาพความ ในใจกับคนที่เราชอบ แล้วเราก็ต้องมารับรู้ถึงความในใจจริงๆ ของคนที่เราเคยชอบ เราไม่เคยรู้เลยว่าจะทำให้เขาเจ็บมากขนาดนี้ แม้ว่าหลังจากนั้นพี่เขาจะส่งเมล์มา ขอโทษที่ทำให้เราต้องไม่สบายใจด้วยคำพูดพวกนั้น แต่เราก็รับรู้ว่าความสัมพันธ์ ที่เคยมีมานั้นมันได้เปลี่ยนไปแล้ว ‘แล้วเมื่อเช้าพี่ก็ตื่นสายตามคาด ตอนนี้พี่อยู่ในรถไฟแหละ คิดถึงเรื่องที่ได้พูดกับ เธอไปเมื่อวานนี้ เฮ้อ...พี่ทำตัวไม่ดีเลย พี่กับเธอตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่า รุ่นพี่รุ่นน้องกันแล้ว การที่เธอจะมีความรักใหม่ได้พี่ก็ควรจะยินดีด้วย ขอโทษนะที่ เมื่อวานพี่ใช้อารมณ์มากเกินไป แต่เรื่องที่พี่ยังรักเธออยู่เป็นเรื่องจริง สิ่งที่ทำให้พี่ โกรธขนาดนั้นก็คงเพราะพี่อิจฉาแฟนใหม่ของเธอนั่นเอง อย่าสนใจมันเลยนะ ถ้าเธอจะไปมีความรักกับใครอื่นก็อย่ากังวลว่าระหว่างพี่กับเธออะไรๆ จะเปลี่ยนไป ยังไงพี่ก็เหมือนเดิม มีอะไรพี่ก็พร้อมจะรับฟังเสมอ อย่ากังวลไปเลยนะ บอกตรงๆ ว่าเมื่อวานพี่แค่ช็อกมากไปหน่อยที่ได้ยินเรื่องราวของคนที่จะกลายเป็นแฟนใหม่ ของเธอ แต่ไม่เป็นไรหรอก...แล้วเอาไว้ว่างๆ ไปกินข้าวกันนะ’ ...เราไม่เคยเข้าใจความรักจริงๆ เลย... แต่หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คบกับเขาอย่างที่แฟนเก่าเราคาดการณ์ไว้หรอก เราได้ มีโอกาสพูดคุยเรื่องนี้กับเขาอีกครั้ง “รู้สึกยังไงกับเรา” เงียบ.... “ถามจริงๆ ที่ผ่านมาเนี่ย ไม่เคยรู้เลยเหรอว่าเรารู้สึกยังไงกับนาย” “ก็ไม่เชิงนะ ก็รู้ล่ะ...” “แล้วทำไมยังจะล้อเราเรื่องนายยูอยู่ได้ล่ะ” เขาก็เงียบไปแล้วก็บอกเราว่า “ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีนักหรอกนะ” แล้วบทสนทนานั้นก็จบไปแบบไม่มีอะไรคืบหน้ามากกว่าเมล์อีกหนึ่งฉบับที่เป็น การปฏิเสธเราอย่างนุ่มนวลว่า ‘บางทีนี่อาจจะเป็นสิ่งที่ผมตั้งใจจะบอกเมื่อวานนี้ ผมยังไม่พร้อมสำหรับการเริ่มต้น ใหม่โดยที่ผมเองก็ไม่รู้จะอธิบายมันอย่างไรดี บางทีเมื่อเธอรู้จักผมมากขึ้น เธออาจ จะไม่ชอบผมก็ได้ เพราะผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเลย และผมก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะทำให้ เธอมีความสุขได้” แล้วเราก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็กลายเป็นเพื่อน ที่สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ถูกผู้คนรอบข้างล้อบ้างแซวบ้างตามประสา ไม่ได้เจอกัน บ่อยมากนักเพราะต่างคนต่างก็ยุ่งกับเรื่องเรียน แต่ก็ส่งเมล์ถามไถ่ทุกข์สุขกันเสมอ ไปเที่ยวด้วยกันตามโอกาส แล้วทุกครั้งที่ไปด้วยกันเราก็มักจะเก็บเอามา นั่งเขียนเป็นไดอารี่แล้วก็ยิ้มมีความสุขกับตัวเองไปวันๆ จากคุณ : K&C - [ 16 ส.ค. 48 22:57:54 A:220.104.131.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เดือนเมษา อยากเล่าถึงเขาจัง ไม่ได้เจอกันเนิ่นนาน เจอกันวันไปท่าเรือก็ทำตัวน่ารักปกติ คุย ตบ เล่น เป็นเพื่อนกันธรรมดา แต่พอไปปาร์ตี้กับพวกที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน กลับมาทำเป็น เหมือนเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ บอกไม่ถูก จะว่าไปก็อาจจะเป็นแค่ทำตามหน้าที่ของ สุภาพบุรุษเท่านั้นก็ได้ แต่ก็ถือกระเป๋าให้ เทกแคร์ คุยด้วยตลอดเวลา ถูกล้อก็ปฏิเสธ ตามเรื่อง แต่พอจะถูกถ่ายรูปก็เอามือมาโอบไหล่เราเฉยเลย ไม่รู้สึก แต่ก็รู้สึกดีนะ ว่าเหมือนเราสองคนมีโลกที่มีอยู่สองคนอยู่ โลกที่เราเข้าใจกันสองคน ไม่รู้ว่าเขาทำ แบบนี้ปกติกับผู้หญิงทั่วไปรึเปล่า แต่ก็ดูเป็นผู้ชายหัวเก่าอยู่นี่นะ ยังไงๆ เราก็ชอบเขา มากๆ เลยล่ะ คนคนนี้ทำให้เราหัวเราะได้ทุกครั้งที่อยู่ด้วย รู้สึกชอบมากขึ้นทุกครั้งที่เจอ เดือนพฤษภา วันนี้ไปพิพิธภัณฑ์กับพวกเขากับเพื่อนๆ เขาอีกแล้ว ท่าทางจะป๊อป เหลือเกินนะ มีสาวๆ มากรี๊ดเยอะน่าดู ก็นิสัยอย่างนั้นไม่ป๊อปก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว แต่ก็ อดดีใจแบบเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าตอนนี้เราเป็นเพื่อนผู้หญิงที่เขาสนิทมากที่สุด เรามี เวลาที่ใช้ร่วมกัน มีความทรงจำดีๆ ที่มีร่วมกันมากมาย มีเรื่องราวที่เล่าสู่กันฟังได้เรื่อยๆ ไม่รู้สิ ..จะว่าในความเป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อนที่แสนดี วันนี้ตอนถูกเพื่อนคนอื่นถามว่า พอจบจากโรงเรียนภาษาแล้วก็ยังติดต่อกันอยู่อีกเหรอ เขาก็บอกยิ้มๆ ตามเคยว่า “ยัยคนนี้น่ะมันประหลาดๆ ชอบทำตัวน่าเป็นห่วงก็เลยปล่อยไม่ได้” แล้วก็ชอบเอาเราไป พูดว่าว่าเจอกันทีไรเจอฝ่ามือเราเจ็บตัวทุกที ต้นเดือนมิถุนา เราได้รู้แล้วว่าเขาคิดยังไงกับเรา ไม่ใช่ได้ยินกับหูหรอก คือเขาเอาเรื่องของเราไปปรึกษา กับเพื่อนเราน่ะ ‘เขาชอบเธอ แต่เขาไม่อยากเสียเธอไป กลัวว่าถ้าคบแล้วเลิกกันแล้วจะเสียเพื่อน ที่ดีอย่างเธอไป เขาไม่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่ แล้วเขาคงไม่อาจเป็นแฟนที่ดีได้ เขาไม่ อยากทำให้เธอเสียใจ” กลางเดือนมิถุนา เมื่อคืนสุดๆ ไปเลย เขาโทรมาชวนไปทะเลกัน ตอนจะห้าทุ่ม อยู่แล้วน่ะนะ บ้าดีไหมล่ะ มีเพื่อนเขากับเพื่อนเราอีกรวมเป็นทั้งหมดหกคนกับ หมาอีกหนึ่งตัว นั่งรถไปทะเลกันตอนเที่ยงคืน พอถึงทะเลเราล่ะจะกรี๊ดตาย คลื่นซัดแรงมากๆ ลมทะเลพัดสบายๆ แล้วก็ไปที่ชายหาดกัน เราล่ะวิ่งบ้า ลงทะเลไปเลย เพื่อนเขาที่มาด้วยก็เป็นคนดีกว่าที่คิดเยอะ แล้วก็ขึ้นมานั่งกิน มาม่าดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน เขาก็น่ารักมากๆ เลย ตอนเล่นกับหมาน่ะ ทำไมเขาถึงเป็นผู้ชาย ที่อ่อนโยนได้ขนาดนั้น อย่าทำให้เราชอบมากไปกว่านี้เลย ได้เดินกันไปสองคน ที่ชายหาดด้วย ชอบภาพที่เขาวิ่งเล่นอยู่ริมทะเลแบบนั้น หันมายิ้มกับเราแบบนั้น ไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะชอบเขาได้มากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เราไม่รู้อะไรเลย ไม่มีความมั่นใจ และกลัวลึกๆ ข้างในนะที่ทำไมโลกของเรากับโลกของเขา มันแตกต่างกันเหลือเกิน ทั้งดีใจ เสียใจ หวาดกลัวไปพร้อมๆ กัน เราคาดหวัง ต่างๆ นานา เรารอเขา เราอยากจะได้เจอหน้า ได้พูดคุย เราบ้าไปแล้วรึเปล่านี่ ไม่รู้จะห้ามใจตัวเองยังไง แต่เราจะไม่พูดอะไร มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะเราเองนั่นแหละที่จะเจ็บเอง มันจะไม่มีทางเป็นอะไรขึ้นมาได้ เลยในเมื่อเขาคิดแบบนี้ แค่อยากให้เขาได้รู้เหลือเกินว่าเราอึดอัดแค่ไหนกับสภาพแบบนี้ กับอะไรที่มันค้างๆ คาๆ แบบนี้ เราควรทำยังไงดี... เดือนกรกฎา ในที่สุดเขาก็พูดกับเราจนได้ นานดีนะ เราเป็นฝ่ายพูดก่อนอีกแล้ว เราบอกเขาไปว่านี่มันก็ครบหนึ่งปีแล้วนะที่เราชอบเขาน่ะ แล้วเขาก็อึ้งๆ ไป จากนั้นก็ เลยโทรมาคุย เรื่องทุกอย่างที่เป็นตามที่เราคิดน่ะแหละ แต่ว่าในที่สุดก็ได้ยินออกมา จากปากเขาซะที ไม่รู้ว่ะ บอกไม่ถูกว่าดีใจหรือเสียใจที่เป็นแบบนี้ มันมีอะไรมากกว่า นี้บ้างนะ คนสองคนชอบกัน รู้สึกดีดีให้กัน แล้วทำไมถึงคบกันไม่ได้ เราไม่เข้าใจอะไรเลย เขาบอกว่าอยากให้เรามีความรักแบบเด็กวัยรุ่น อยากให้เราเป็นน้องสาว เออ..คิดว่าที่เขาคิดน่ะเหมือนที่เราคิดเลย หลายครั้งเราก็รู้สึก แบบนั้นนะ ว่าถ้าได้เป็นน้องสาวเขาก็ดีสิ เราเองก็พูดทุกสิ่งที่ตัวเองรู้สึกออกไปแล้ว จนแทบจะหมดใจแล้วนะ แต่มันก็โล่งดีรึเปล่าที่ได้พูดออกไป เราเองก็ไม่รู้ว่าควรจะ เชื่อมั่นในทฤษฎีความรักและการใช้ชีวิตของตัวเองดีไหม หรือว่าจะลองเผื่อใจกับปัจจัย ที่อาจมาเปลี่ยนแปรให้ผลลัพธ์มันเปลี่ยนแปลงไปขนาดนี้ อย่างที่มันเคยเป็น เราแปลก แหละ เรายอมรับ เรากล้า เราเสี่ยง เราสู้เพื่อตัวเราเอง อย่างน้อยๆ เราก็รู้จักตัวเองดีว่า เราเป็นยังไง ตลกดีนะ คนสองคนรู้ เข้าใจในเรื่องเดียวกันทุกอย่าง แต่..ไม่เคยพูดกัน สักคำ ก็แค่พูดมันออกมาเท่านั้นเอง เดือนสิงหา หลังจากกลับจากเข้าค่าย เขาก็โทรมาชวนเราไปกินข้าว เราก็รออยู่ เป็นชาติเลย แล้วเขาก็มาขับรถหลงๆ อยู่แถวๆ บ้านเรา พอถึงก็บอกว่าขอเข้าไปใช้ห้องน้ำ หน่อย แล้วพอเขามาในบ้านเราปุ๊ปก็เอาดอกกุหลาบสีส้มช่อใหญ่ขึ้นมาให้ เรางี้อึ้งไปเลย ยิ้มจนแก้มแทบปริ “มีเรื่องอยากคุยด้วยนะ” “อืมม มีอะไรเหรอ” “อย่าหัวเราะนะ” เราก็เลยนั่งลงและเงยหน้ามองเขาตรงๆ ตามแบบของเราน่ะแหละ แล้วเขาก็ก้มตัวลง มากระซิบที่ข้างหูว่า “ผมเป็นแฟนได้ไหม” เราล่ะระเบิดเสียงหัวเราะไปเต็มๆ เลยล่ะ ใครจะคิดล่ะว่าประโยคนี้จะหลุดออกจาก ปากเขาเป็นภาษาไทย แล้วเราก็พยักหน้าทั้งๆ ที่หัวเราะจนแก้มจะฉีก “อืมม ได้” ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวันนี้เราได้คบกับเขาแล้วจริงๆ หลังจากที่แอบ ชอบมาเนิ่นนาน แต่เราก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากนะ เพราะความรักของเรามันอยู่บนพื้นฐาน ของความเป็นเพื่อนยังไงล่ะ ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ก็ขอใช้เวลาที่มีอยู่ในวันนี้ให้มีความสุขที่สุดแล้วกัน ‘I love you very much too. Just that all the while I couldn’t speak my heart f^_^; Now I feel sorry and stupid that why I kept you waiting for such a long time. I have all the time in time in the world to tell you I love you darling.’ ------------------------------------------------------- แค่ความเรียงเรื่องรักธรรมดา เป็นเรื่องราวที่ปราศจาก การปรุงแต่งมากที่สุดเท่าที่เราเคยเขียนมา เพียงอยากถ่ายทอดความรู้สึกนี้ ... ไม่รู้ว่าจะมีใครเคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้บ้างไหม จากคุณ : K&C - [ 16 ส.ค. 48 23:03:00 A:220.104.131.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืม ...คงเป็นช่วงเวลาที่ดีจริงๆๆ ^________^ จากคุณ : หมูหยองทอด - [ 17 ส.ค. 48 11:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ยินดีด้วยค่ะที่สมหวัง จากคุณ : รสา รสา - [ 17 ส.ค. 48 20:29:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนแรกค่ะ ความเรียงเรื่องรักเล็กน้อยหากยิ่งใหญ่ในความรู้สึก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3670482/W3670482.html จากคุณ : รสา รสา - [ 17 ส.ค. 48 20:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อยากมีมั่ง อยากมีมั่ง อยากมีมั่ง เฮ้ออออออออ แต่ได้อ่านด็ดีแล้ว มีต่อไหมเอ่ย จากคุณ : travelovers - [ 18 ส.ค. 48 00:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 น่าอิจฉาจริงๆค่ะ อ่านไปอ่านมาแล้วแอบเขินแทน :D ไม่เห็นมีใครมาให้ดอกไม้เรามั่งเลยอ่ะ จากคุณ : W i n t e r b e r r y - [ 19 ส.ค. 48 10:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านไปยิ้มไป เราเกือบลืมความรู้สึกอย่างนี้ไปแล้ว นานแล้วนะไม่ได้อ่านเรื่องวัยรุ่นน่ารักๆแบบนี้ :) จากคุณ : สาวช่างฝัน - [ 20 ส.ค. 48 05:01:34 A:213.54.169.159 X: TicketID:094848 ]