ถึง แม่ที่น่ารักของหลิว

         แม่จ๋า ถ้าหลิวทำอะไรให้แม่เข้าใจผิดไป

ต้องขอแจ้งความตรงนี้เลยว่า หลิวไม่ได้คิดอะไรกับนายเคน บ้านั้นเลย

แม่กะคุณยายคิดมากไปหรือเปล่าคะ  เอาน่า  มีเหลนย่า  หลานย่า แล้ว
ไม่ต้องมาห่วงหลิวนะคะ  รอเลี้ยงเสือน้อยดีกว่า

 เพราะพี่รักพึ่งเอาข่าวดีมาบอก หลิวกะแก้วว่า
สอบเสร็จเรียบร้อย และทำเรื่องขอสอบใบอะไรของเขานั้นแหละคะ เรียบร้อยแล้ว

มีนายเคนของแม่เขาเป็นติวเตอร์ให้อย่างดี
เรา หมายถึง แก้ว ต้นหลิว เสือน้อย และหมูหวาน
มักจะนอนกองรวมกันที่ห้องพี่รัก

จนพี่ท่านต้องระเห็จไปนอนที่ห้องพ่อยายหมูหวาน
 พี่รักเดินเข้าเดินออกมาดูลูกวันหนึ่งสักสามสิบรอบ  
คือให้อุ้มไม่ค่อยได้คะ นายเสือน้อยตัวหนักมากเลยคะแม่

แค่สองเดือนเองนะคะ  หลิวละกลุ้มใจ  
ว่าจะต้องกลิ้งกลับเมืองไทย
แก้วเขาชอบใจคะ ว่าลูกเหมือนตุ๊กตาหิมะ เอาเข้าไป  

ต้นหลิวออกไปซื้อของให้เสือน้อยกับแก้ว
ปล่อยลิงสองตัวไว้กับพ่อลิง  

หลิวว่าเราเดินกันไม่นานนะแม่ ไหงกลับมา สลบเหมือดทั้งสี่คน
 ขวดหนุ่มยังอยู่ในมือเสือน้อย โดยที่พ่อลิงหลับอยู่ข้างๆ

ยายหมูหวานขึ้นไปเกาะหลับอยู่กับอกพ่อ  

บ้านที่ตอนแรกยังสะอาดเอี่ยมอ่อง

รกภายในเวลาไม่ถึงวัน หลิวงี้อยากกรี๊ดจริงแม่
(ทั้งๆที่คนทำความสะอาดเป็นแก้ว)  

สาวๆอย่างเราเลยต้องไปนอนรอที่ข้างล่างจนกว่าท่านๆทั้งหลายจะตื่นกัน

“คุณหลิวเห็นคุณเคนเป็นยังไงบ้างคะ”
พี่สะใภ้ตัวเล็กหน้าเด็กของหลิว คิดอะไรไม่รู้ แหม ถามออกมาได้

หน้าอย่างโจรป่าอย่างนั้น หลิว  เอ่อ  เอ่อ  ไม่สนใจหรอกแม่  ที่อ้ำๆอึ้งๆ

เพราะคิดหาคำตอบดีๆให้แม่เข้าใจหลิวถูกไม่ได้

 คุณยายกับคุณนายน้อยเตรียมตัวเสียพนันให้หลิวเลย  

ไม่มีทางที่หลิวจะไปชอบพ่อลิงที่มีลูกลิงเกาะหรอกน่าแม่  

“ก็เป็นคนที่ตัวใหญ่ มีลูกติดหนึ่ง  เรียนซ้ำชั้นมาตั้งแต่ตอนเด็ก

โดดเรียนเก่ง เจ้าชู้  อยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง  หนวดเครารกรุงรัง

ทั้งที่พี่แกพึ่งไถหญ้าออกไปตอนเช้านะ พอตอนเย็นขึ้นอีก  

โอ้ยไม่ไหวหรอกแก้ว”

หลิวแสดงท่าทางประกอบ สงสัยมากไปหน่อย
แก้วหัวเราะยังกะหลิวแสดงงิ้วให้ดู  

โธ่แม่คะ จริงๆนะคะ  แม่อย่ามาทำตา แบบนั้นนะ  ทำแบบแก้วตอนนี้ไงแม่

แหมพอตัวเองมีความสุขสมหวังไปแล้วก็มีเวลามาจับผิดคนอื่นเชียว  
“แน่ใจนะคะ “

“แน่ใจซิ  ..ทำไมแก้วคิดว่าหลิวพูดไม่จริงหรือไง”  

แม่ ........หลิวหน้าแดงหรือเปล่านี่
เปล่านะคะ  แต่พี่สะใภ้ตัวเล็กหน้าเด็ก

ยังมาแซวหลิวอยู่นั้นแหละ อยากให้ทหารพระราม
ข้างบนตื่นมาช่วยนางสีดาหลิวจังแม่

หนีก็ไม่ได้เดี๋ยวเสียฟอร์ม  แก้วนะแม่  
ชักเอาใหญ่   พอตอนนี้ตัวเองสบายตัวสบายใจ ว่างๆก็จะมานั่งซักหลิว

 พี่รักคนหนึ่งนะแม่ตัวตั้งตัวตี คืนก่อน นายเสือน้อยเขานอนเร็ว  
ได้โอกาสสองคนนี้เขาก็มานั่งเล่นเกมยี่สิบคำถามกะหลิว
พี่รักตัวดี ต้อนหลิวยังกะอะไรดี


“แกไม่ชอบเคนมั้งหรือไงหลิว มันดีนะ  แต่ดีหน่อย คือน้อยกว่าชั้น”

ยังมีหน้ามายกตนข่มท่าน  หลิวอยากจะถวายมะผ่างจริงเทียวแม่
พอพี่รักกระโดด กัดหลิว ภรรยาที่น่ารักของเขาก็ตามขย้ำต่อทันที

“นั้นซิคะ คุณหลิว  คุณเคน ออกจะเป็นคนดี หมูหวานก็น่ารัก “

“มันไม่ดีตอน ออกๆเข้าๆ  นี้ไง  ไม่ละ  ไม่อยากมีลูก”  

“แกไม่อยากมีลูกหรือไม่มีใครทำให้มีลูกวะไอ้หลิว”


ฮือ  ฮือ  แม่คะ  ดูพี่รักซิ

น่าให้คุณยายเอาสบู่ล้างลิ้นนัก  
มาพูดกับน้องสาวน่ารักอย่างหลิวไงยังไง  
พี่ท่านหัวเราะเยาะหลิวใหญ่เลยแม่
แต่เพียงเสี้ยวนาทีที่พี่ท่านหัวเราะ หลิวเลยสอยซะหนึ่งหมัด  

“ไอ้หลิว  เล่นงี้หรือวะ”

แม่พี่รักนะจะเป็นนายแพทย์อยู่แล้วนะ
ลูกก็มีแล้ว ดูนะแม่ ตือโป้ยก่ายวิ่งไล่นางสีดา  
คนละเรื่องกันเลย  

วรรณกรรมเรื่องนี้หลิวแต่งเองนะแม่ เป็นไง  

หลิวว่า เข้าท่าดีเหมือนกันนะแม่ มีหลิวเป็นนางสีดา
มีพี่รักเป็นตือโป้ยก่าย

มีแก้วเป็นนางบุษบา ตาหนวดนั้นให้เป็นท้าวกุเรปัน

 ยายหมูหวานเป็นน้องเล็กนางสิบสองดีไหมแม่

ให้เสือน้อยเป็นสินสมุทร

 แหมคงสนุกพิลึกนะแม่ ภาคที่หลิวสร้างเอง

แม่จะลงทุนเป็นผู้สร้างให้หลิวก็ได้นะจ๊ะ  

หลิวให้แม่เป็นผู้กำกับ  ให้คุณยายเป็นนายทุน
ให้คุณนายน้อยเป็นช่าง  (เถอะ) แต่งหน้า

 เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาลงคลองแล้วหลิว  


เข้าเรื่องที่ไม่ค่อยได้เป็นเรื่องดีกว่า  
พี่รักแกเล่นหอบพุงงามๆสามชั้นวิ่งไล่หลิวแบบสามสิบเอาหนึ่ง
หลิวชนะเห็นๆ แก้วเขายืนเป็นกรรมการเหมือนเดิม
คือเห็นบ่อยจนไม่รู้จะแยกหลิวกับพี่รักอย่างไงดี

แม่คะตอนที่แม่ให้หลิวเกิดทำไมแม่ให้พี่รักมาเกิดด้วย
เอ  หลิวว่าพ่อแน่ๆ  เลย สงสัยเห็นหลิวเลยส่งพี่รักมาขัด
ความเจริญก้าวหน้าของหลิว  

พ่อคงกลัวไม่มีลูกผู้ชายที่ดื้อ ได้ดังใจอย่างพี่รัก
แทนที่จะมีลูกสาวสวยน่ารักอย่างหลิวคนเดียว

แม่จ๋าหลิวคิดถึงแม่เหลือเกิน
อีกไม่กี่เดือนหลิวก็จะได้ไปนอนซบตักอุ่นๆของแม่กับคุณยายแล้วนะจ๊ะ

แต่ต้องรอตือโป้ยก่ายท่านทำเรื่องทำราวของท่านให้เสร็จก่อน
หลิวน่ะคิดถึงน้ำพริกของแม่จะแย่แล้ว  ทำไว้ให้หลิวเยอะๆนะจ๊ะแม่
หลิวจะหอบของไปฝากลูกสมุนของหลิวด้วย

แม่จ๋าพี่รักเขาวิ่งไล่เต๊ะหลิวทั้งคืนเลย  จนก้นหลิวบวมไปหมด
 หลิวแรงเหวี่ยงไม่พอนะแม่ จระเข้ฟาดหางของพี่รักเล่นเอาหลิวบวมเลย  
แก้วต้องหายา(หลิวซื้อได้ด้วยเงินนะแม่)

พี่รักต้องควักให้หลิวเยอะเหมือนกันเพราะหลิวปวดจริงนะแม่
 (แม่ก็รู้ หลิวไม่มีทางแพ้พี่รักอยู่แล้ว) เที่ยวนี้ได้ค่าขนมมาเยอะ
พี่รักยังหน้าหงิก ที่ทำกระเป๋าตังอันมีค่าต้องโหยหาสตางค์
(กระเป๋าตังพี่รักพี่แม่ซื้อให้ไงคะ ราคาเป็นหมื่น แต่มีตังอยู่ยี่จั๊บ  แก้วออกตามเคย)

พอตอนเช้ามาโดนแก้วซักอีก  ไม่เข้าใจว่าสองคนนี้เขาจะหาคู่ให้หลิวเสียจริง
ไม่เอานะแม่ หลิว ไม่เอา  

แหมหนวดเฟิ้มขนาดนั้น  เอามาทำไม
 ยายหมูหวานก็น่ารักดีอยู่นะ แต่พ่อเห็นจะไม่ไหว

หลิวยกแข็งยกขานวดอยู่นานทีเดียว
เพราะเดี๋ยวจะไม่ได้รางวัลออสก้า
พี่รักท่าทางจะไม่ค่อยไว้ใจหลิวเห็นตอนดึกๆ ชอบมาจ้องๆ  
สมบทบาทไหมแม่  ลูกสาวแม่

แม่จ๋า  หลิวว่าพี่รักกับแก้วเขาคงอยากเลหลังต้นหลิวเต็มที
คิดว่าหลิวไม่รู้บางทีชอบทิ้งให้หลิวอยู่กะอีตาหนวดสองคน

ยายหมูหวานเขาก็กระโดดโลดเต้นอยู่ด้วย
แต่ท่าทางแกก็ไม่ได้จะอะไรกะหลิวนี้แม่ เก๊กจะตาย

คิดว่าตัวเองหล่อเต็มประดา เฮ้อ
หลิวตอนที่อยู่เมืองไทยก็ต้องวิ่งหนีคนมาจีบแทบวุ่น
แม่นะ นายเคนบ้านี่ เต๊ะจริงๆ   หลิวไม่อยากสนใจหรอก

พอวันนี้แก้วมาฟื้นเรื่องเก่าอีกแล้ว
หลิวบอกไปก็ไม่มีใครเชื่อหลิวเลย
แม่ดูนะลูกสะใภ้ของแม่มาทำท่าทางรู้ทันหลิวอีกแล้ว

“คุณหลิว แน่ใจนะคะ”

ดูแก้วนะแม่ ไม่เชื่อใจหลิวเลย  

“ทำไมต้องโกหก คนอย่างต้นหลิว พูดจริงทำจริง”

เรื่องออกแอคติ้งหลิวนี้ดาราเก่านะแม่
แก้วไม่มีทางจะจับหลิวได้  หลิวแน่ใจอย่างนั้นนะแม่ทีแรก
แต่พอแก้วตอบมา หลิวเลยแฟ้บเลย

“คุณหลิวคะ โกหก คนอื่นนะได้ แต่โกหกตัวเองไม่ได้นะคะ
 แก้วกับคุณรักน่ะรู้จักคุณหลิวนะ แล้วคุณรักก็โตมากับคุณหลิวตั้งแต่เด็ก
เขารู้คะ แต่บางครั้งก็ทำเป็นเฉย”

คุณหลิวของแก้ว  ....แม่คะ  รางวัลที่เขาให้หลิวนี่ แม่กะคุณยาย
ให้ใต้โต๊ะหรือเปล่า ทำไมพี่รักเขายังรู้อีก  สับสนๆ
ตัวหลิวคิดไม่ออกนะแม่  หลิว...ไม่ได้คิดอะไรกับเขานะ  จริงๆๆ  แม่เชื่อหลิวนะ  

หลิวไม่โกหกแม่หรอกคะ  แต่แก้วเขาก็ยังอมยิ้มๆ นะแม่


ก่อนที่จะเดินไปดูสมุนพระรามข้างบน
ปล่อยให้ต้นหลิวของแม่ นอนนิ่งอยู่ข้างล่างคนเดียว  แบบใช้ความคิดหนักหน่อย

แม่จ๋า  หลิวโกหก ตัวเองหรือเปล่า จ๊ะ                  


                                                                                   ต้นหลิวของแม่