ความคิดเห็นที่ 1 วกมาเรื่องที่แม่อยู่ไฟก่อนเถอะนะ  เดี๋ยวจะเห็นว่าฉันโตข้ามขั้นไปหน่อย   หลังจากเก้าวันผ่านไป ตากับยายซึ่งเคร่งพิธีมาก ก็มาทำพิธีออกไฟให้แม่ สวดมนต์ไหว้พระ ให้ศีล ให้พรกันยาวเหยียด และเมื่อเสร็จพิธีฉันก็ต้องกลับ ไปนอนที่ห้องของพ่อกับแม่ จะด้วยอานิสงค์ของตาหรือน้ำนมศักดิ์ของแม่ ก็สุดรู้ แม่บอกว่าฉันเลี้ยงง่ายมาก   ไม่ร้องโยเย  กวนใจให้แม่ต้องมาอดหลับอดนอน  ] พอฉันได้เดือนหนึ่ง ก็อีกละ  ตาฉันต้องทำพิธีอีก ทั้งโกนผมตัดผม ร่ายมนต์ สวดมนต์ ฉันผ่านพิธีเหล่านั้นมาตั้งแต่แรกเกิด น้าของฉันทั้งสามคนอยู่ในวัยเรียงห่างจากแม่ฉันพอสมควร ตอนที่คลอดแม่ฉันอายุถึงยี่สิบห้าปี  พ่ออายุยี่สิบหก ซึ่งถือว่ามากในสมัยนั้น เพราะเพื่อนรุ่นเดียวกับแม่แต่งงานไปตั้งแต่อายุสิบห้าสิบหก น้ายี่โถ น้องรองจากแม่อายุ สิบเจ็ด  ยังไม่แต่งงาน และเรียนหนังสือจบประถมเจ็ดมาแล้วหลายปี ที่จริงน้ายี่โถเป็นคนสวยและมีหนุ่มๆไปมาหาสู่เยอะ แต่แม่นั้นแหละที่บอกฉัน ว่า น้ายี่โถ เขาไม่อยากมีลูก มีผัว แกจึงดำรงความเป็นโสดมาจนถึงทุกวันนี้  และถึงแม้จะไม่มีโอกาสเรียนต่อ น้ายี่โถก็ดั้นด้นเข้ามาเรียนตัดเสื้อผ้าในเมืองโดนการส่งเสียของพ่อกับแม่ฉัน  แกไปเรียนอยู่แค่ครึ่งปี ก็กลับมาทำงานที่บ้าน ใครยากได้เสื้อผ้าสวยๆ เป็นต้องมาให้น้าฉันเย็บให้ประจำ  แถมน้ายี่โถยังชอบฟังนวนิยายจากวิทยุเครื่องเล็กๆทุกวัน  อันนี้แม่บอกฉันว่าน้าเขาอยากมีแฟนแบบพระเอกในละครบ้าง แต่มองทุ่งนาแบบนี้จะไปหาพระเอกที่ไหนมาให้น้าเขาเลือก แกเลยอยู่มาจนถึงอายุสิบเจ็ดโดยไม่สนใจผู้ชายที่คอยมาชะเง้อชะแง้มอง ที่ร้านตัดเสื้อเล็กๆทุกวัน ส่วนน้ามะขามนั้นถอดแบบชายไทยสมัยอยุธยามาทีเดียว แม่บอกว่าตาเขานั่งทางในดู  อันนี้ตอนนั้นฉันก็งงไม่รู้เรื่อง เพราะเห็นตานั่งหลับอยู่หน้าพระที่บ้านบ่อยๆ มาเข้าใจเมื่อโตนั้นละ   น้ามะขาม ตัวโต  ผิวดำแดง ผมยาวหยิกๆ  ตอนฉันเกิดน้าขามอายุสิบห้าปี   เรียนอยู่ในโรงเรียนในเมืองแต่อยู่วัดกับหลวงพ่อ ไม่ได้อยู่ที่หอพักเหมือนคนอื่นหรอก ส่วนน้าคนเล็ก น้าใบบัว  อายุเพียงสิบสามขวบพึ่งจบประถมเจ็ดมา ยังไม่ได้เรียนต่อที่ไหน แม่บอกว่าน้าใบบัวเลี้ยงฉันเหมือนน้อง และฉันก็ใกล้ชิดกับน้าใบบัวมากพอๆกับแม่   แม่บอกว่าในละแวกหมู่บ้านต่อให้อีกสิบหมู่บ้านก็ไม่มีใคร ส่งลูกส่งหลานเรียนกัน มีแต่ตากับยายฉันที่หน้าดำหน้าแดงทำนาทำไร่ แต่ดันหัวสูงส่งลูกไปเรียนทั้งที่คนอื่นเขามีลูกคอยช่วยงาน แต่งงานกันไปมีลูกมีหลานมาช่วยแบ่งเบาภาระ   แต่ตากับยายสองคนพร้อมกับพ่อและแม่ก็กัดฟันทำงานหนักส่งลูกและน้องเรียน พ่อเป็นคนที่เก่งมากถึงใครจะบอกว่าตอนที่พ่อฉันเรียนนั้นพ่อจะโดนครูตีประจำก็ช่างเถอะ พ่อกับแม่ฉันมีโอกาสเรียนแค่ประถมสี่  จากนั้นพ่อก็มาบวชเรียน ส่วนแม่นั้นก็ออกมาทำไร่ทำนา มีตากับยายที่ช่วยสอนหนังสือให้   ไม่มีโรงเรียนนานชาติให้เลือกเข้ามากมายแบบตอนที่ฉันโต ไม่มีค่าเทอมแพงลิบลิ่วแบบนี้ พ่อนั้นเก่งอย่างไรนะหรือ ก็มีที่ไหนที่พี่เขยจะส่งน้องเมียเรียนตั้งสามคน โดนไม่บ่นสักคำ  มีใครที่ไหนบ้างที่จะยอมได้ถึงขนาดนี้ จนทุกวันนี้ฉันยังไม่เจอสักคนเดียว เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาไปหลายรอบ กลับมาที่เดิมนะ  คือเมื่อแม่ออกไฟแล้ว จนกระทั่งพ่อไปแจ้งเกิดแบบย้อนหลังให้ฉัน ก็ถึงหน้านาคือต้องตกกล้าหว่านข้าว   แม่บอกว่าตอนนั้นน้ามะขามเข้ามากอดฉันร้องห่มร้องให้ เพราะต้องกลับเข้าไปเรียนในเมือง แกเอาผ้าอ้อมฉันไปชิ้นหนึ่ง (นั้นคือเศษผ้าถุงของยายฉันเอง) ตอนนี้น้ำลดแล้ว เช้าวันนั้นขณะที่ยายไปวัดกับตา ก็หนีบน้ามะขามไปด้วย คือต้องไปไหว้ลาหลวงพ่อแล้วทำพิธีเพราะน้าฉันเปิดเทอมใหม่ คือขึ้นเรียนมศ.สาม  หลวงพ่อที่วัดจะให้ศีลให้พรอย่างไรฉันสุดจะรู้ แต่แม่บอกว่าหลวงพ่อนั้นเป็นเพื่อนมารุ่นเดียวกับตา แต่ท่านบวชแล้วไม่สึก ยังคงดำรงตนอยู่ในผ้าเหลือง   พ่อจะถีบจักรยานคันใหญ่ไปส่งน้ามะขามขึ้นรถเข้าเมืองที่จะมีเพียงวันละเที่ยวเท่านั้น ถนนใหญ่ห่างจากบ้านฉันมาก  พ่อจะเก็บเงินค่าขายเข้าหรือขายผักขายปลามาส่งให้น้าของฉันเรียน มีบ้างที่น้ายี่โถก็จะหยิบใส่มือน้องชาย  เพราะบ้านนอกใครกันจะมาตัดเสื้อได้ทุกวัน จริงไหม มีบ้างที่รับจ้างย้อมเสื้อ  ย้อมไหม  แต่รายได้ก็ไม่มากมายนัก พอเย็นวันศุกร์พ่อก็ต้องถีบจักรยานไปรอน้ามะขามที่ท่ารถ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่น้าไปเรียนต่อประถมห้าในเมือง  และพ่อก็ทำเช่นนี้มาตลอด น้าใบบัวจะเป็นคนช่วยเลี้ยงฉันเมื่อแม่แข็งแรงพอจะออกไปช่วยพ่อทำงานได้ ช่วงหน้านาแบบนี้เราต้องลงแขกกันเพราะที่นาเยอะแยะแบบนั้นทำกันแค่กำลังไม่กี่คนนานกว่าจะเสร็จ พ่อแม่ ตายาย จะเอาแรงไปช่วยที่นาเพื่อนบ้านก่อน นั้นก็คือลุงป้าน้าอาของฉันบ้าง เพื่อนบ้านที่มาขอแรงเรื่อยๆ ส่วนน้ายี่โถจะเป็นคนทำกับข้าวกับปลา เลี้ยงฉันอยู่ที่บ้านโดยมีน้าใบบัวคอยเป็นลูกมือ   บางวันแม่กับพ่อต้องเดินกลับมาให้นมฉันที่บ้านแล้วค่อยออกไป และแม่นี้แหละที่ทำให้น้ายี่โถ เกิดความคิดความอ่าน ไม่อยากให้พี่สาวไปน้าดำตากแดดทุกวัน  และแม่ฉันก็ถูกส่งไปเรียนตัดเสื้ออีกคน ทั้งๆที่ตอนนั้น ใช่ว่างานน้าฉันจะเยอะจนทำคนเดียวไม่ไหว พ่อจะมาหอมตัวที่อบกลิ่นสมุนไพรของฉันทุกครั้งเวลาที่กลับจากทำงาน และตอนกลางคืนฉันก็จะไปนอนกับพ่อแม่ แต่บางวันศึกแย่งชิงก็มีบ้างเมื่อน้ายี่โถ ไม่ยอมปล่อยฉันออกมาจากห้อง น้ายี่โถเป็นสาวสมัยใหม่ที่สุดในหมู่บ้าน เพราะเรื่องนำตามสมัยนิยม ละคงละครแกไม่เคยพลาด  เวลาที่ใครมาตัดเสื้อที่ร้านหรือเอาผ้ามาให้ย้อม แกก็จะมีเรื่องราวเล่าให้ฟังไม่หยุด หย่อน   เรื่องทำกับข้าวเหมือนกันที่น้ายี่โถเป็นคนสอนให้น้าใบบัวกับแม่ทำอาหารแปลกใหม่ๆ   ที่แกลองทำตามหนังสือที่น้ามะขามเอามาฝากจากในเมือง   ฉะนั้นจึงไม่แปลกที่เวลาบ้านฉันมีลงแขกทำงานผู้คนในหมู่บ้านจะเต็มใจมาช่วย กันมากมาย นาร้อยกว่าไร่ไม่ช้าไม่นานก็เสร็จลงด้วยดี   ตอนเย็นๆหลังจากไถนาหว่านกล้าแล้ว พ่อกับแม่มักจะกลับเร็ว เพราะตากับยายของฉัน ไม่เหมือนคนอื่นที่ให้ลูกหลานเลิกงานค่ำๆมืด พ่อกับแม่จะกลับก่อนตะวันจะลับขอบฟ้าเป็นประจำ เพราะแม่บอกว่า ในทุ่งนานั้นพวกงูเห่าจะชุกมากยิ่งหน้านา ไม่มีที่อยู่ บางทีก็มาขดตัวนอนเล่นอยู่บนคันนา ถ้ากลับค่ำๆมืดๆ เหยียบเอาเป็นได้เรียกพระสวดไม่ทัน   ทั้งๆที่ตาฉันก็มีของดีแต่ ตาเขาจะไม่ค่อยอยากใช้  เรียกว่า ถ้าแพทย์สมัยนี้มาเห็นตาฉันอาจได้รางวัลแพทย์ดีเด่นระดับโลกทีเดียว จากคุณ : nana_iteh - [ 18 ส.ค. 48 14:40:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ยังไม่จบใช่ไหมคะ มาลงชื่อไว้ก่อน แล้วจะมาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : travelovers (travelovers) - [ วันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ 15:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบนะคะ..แต่ยังอ่านไม่จบอ่ะ แล้วจะมาตามอ่านค่ะ..ลงชื่อไว้ก่อนนะ ^^" จากคุณ : คนหลังม่าน - [ 18 ส.ค. 48 17:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบด้วย :) จากคุณ : scottie - [ 18 ส.ค. 48 22:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบค่ะ ใช้ภาษาเรียบง่ายบรรยายให้เห็นภาพได้ดีจังเลย รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : nongwin - [ 19 ส.ค. 48 07:02:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาอ่าน จากคุณ : มณีมรกต - [ 19 ส.ค. 48 11:35:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ภาษาน่าอ่าน น่าติดตามดีครับ จากคุณ : goalclub - [ 19 ส.ค. 48 13:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งไปช่วยใบพลู   ในเส้นทางเดินของชีวิต  คะ จากคุณ : nana_iteh - [ 19 ส.ค. 48 19:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบภาษาที่ใช้ครับ..อ่านง่ายแลเห็นภาพเลย เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Ja aun (jaauns) - [ 25 ส.ค. 48 05:41:01 ]