ก่อนอื่นต้องมาขอบคุณตามธรรมเนียมค่ะ
ขอบคุณ คุณเจียวต้าย สำหรับกำลังใจ
ขอบคุณ scottie อ่านของเราทุกเรื่องเลย ทั้งนิยาย ทั้งเรื่องสั้น ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณ คุณ GTW 8jt
ขอบคุณ คุณ ณภ- จริงๆ แล้ว คนเราอยู่ได้ด็ด้วยความหวังนี่ละ เนอะ
ขอบคุณ คุณ sp@wn.. ค่ะ คนเขียนก็เศร้าไม่แพ้กันนะ
ขอบคุณ คุณ nongwin จ้ะ ติดตามเรื่องอื่นต่อไปนะจ๊ะ
ขอบคุณ คุณหมูหยองทอด ที่มาอ่าน
ขอบคุณ คุณ รสา รสา สำหรับทั้งสองเรื่องนะ
ขอบคุณ คุณ xyz (xyzjung) สำหรับเรื่องหัวใจที่หายไป ค่ะ
.....................................................
เขียนเรื่องนี้ไว้นานแล้วค่ะ โอกาสดีได้ตีพิมพ์รวมเล่มรวมกับนักเขียนมีชื่อหลายคน เลยเอามาให้อ่านค่ะ
บทเรียนของผู้หญิงช่างเลือก
.........................................................................
แม่สาวแก่หัวดื้อผู้อ่อนไหวของผม,
ขอโทษที่ส่ง กุหลาบขาว มาให้ แทนที่จะเป็นมะลิ แก้ว หรือดอกบัวอย่างที่คุณชอบ
แต่ผมว่า กุหลาบขาวหอมดีนะ
เขินตัวเองชะมัด ที่อายุปาเขาไปปูนนี้แล้ว ยังจะมานั่งใช้จดหมายแทนความรู้สึกอยู่อีก แต่ในเมื่อคุณไม่ยอมพบหน้า ไม่ยอมรับโทรศัพท์ แล้วผมก็จำได้ว่า คุณเป็นคนชอบจดหมาย คุณว่ามันเป็นการสื่อสารที่ น่ารัก โรแมนติกที่สุด คุณชอบเขียน ชอบรอ และมีความสุขทุกครั้งที่ได้รับจดหมายจากใครสักคน ก็หวังใจว่า จดหมายของผมจะทำให้คุณรู้สึกเช่นนั้น
เราสองคน
หมายถึงผมกับคุณ ยังเข้าใจไม่ตรงกันหลายเรื่อง อืม
ความจริงเป็นคุณฝ่ายเดียวมากกว่าที่เข้าใจผมผิด คุณหาว่าผมเห็นคุณเป็นของเล่น หาว่าผมคิดว่าคุณง่าย คิดว่าผู้หญิงแก่แถมไม่สวยอย่างคุณจะต้องรีบ คว้า ใครก็ได้ที่ผ่านเข้ามา คุณหาว่าผมดูถูกคุณ เพราะคนอย่างคุณไม่มีวันแต่งงานเพราะเหงา เพราะถึงวัยอันสมควร เพราะอาย (ที่จนปูนนี้แล้วยังหาใครไม่ได้) หรือเพราะ ดีกว่าไม่ได้แต่ง คุณบอกว่าถ้าคุณจะแต่งงาน คุณต้องรู้สึกว่าเขาใช่ เขาคนนั้นต้องทำให้คุณรู้สึกอยากมีความรัก ทำให้คุณรู้สึกอบอุ่น คุณเชื่อใน ความรู้สึก คุณเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเองเสมอ คุณเชื่อว่า สักวัน ใครคนนั้นของคุณจะปรากฏกายขึ้น ตรง ใจ คุณ
นี่เองที่เราต่างกัน ถูกละ, ผมเองไม่ปฏิเสธเรื่อง ความรู้สึกและสัญชาตญาณ เพราะผมเองก็เคยยึดมันเป็นหลักอยู่ในห้วงเวลาหนึ่ง แต่จากความผิดพลาดของห้วงเวลานั้น ทำให้ผมเรียนรู้ที่จะเชื่อใน การเรียนรู้ เรียนรู้กันเพื่อจะปรับให้เป็น คนที่ใช่ ของกันและกัน แต่คุณดื้อดึง หัวรั้นนัก ยังไงๆ คุณก็เลือก ความรู้สึก เลือก ฟังเสียงหัวใจ เพียงอย่างเดียว (ซึ่งมันล่อแหลมเหลือเกิน เพราะบางครั้งคนที่ใช่สำหรับเรา เขาก็ไม่อยู่ในฐานะหรือสถานภาพที่จะรักเราได้)
แล้วผมถามหน่อยเถอะ คุณใช้หัวใจห้องไหนมองผมนะ คุณถึงมองไม่เห็นความรัก ความจริงใจที่ผมมีให้คุณ
ได้ยินมั้ย แม่สาวแก่ ผมรักคุณ คุณทำให้ผมรู้สึกอยากมีความรักอีกครั้ง ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ ผมอยากร่วมแบ่งปันส่วนต่างของชีวิตกับคุณ ผมอยากมีคุณเคียงคู่เคียงข้างตลอดไป
อย่างนี้แล้ว ใครกันแน่ที่ดูถูกความรู้สึกใคร
จริง
ผมเป็นคนต้องการความรัก เป็นคนแสวงหาความรัก ไม่ได้นั่งรอให้รักมาทักทายเหมือนคุณ แต่การแสวงหาของผมก็อยู่บนพื้นฐานของสติและความรู้สึก ผมจึงเปิดโอกาสให้ตัวเองและคนอื่นเสมอ แต่คุณไม่เคยคิดใช้ โอกาส ที่ผมหยิบยื่นให้
เถอะ, ถึงคุณจะเป็นยังไง ผมก็รักคุณอยู่ดีน่ะแหละ รักคุณอย่างที่คุณเป็น รักทุกอย่างที่เป็นคุณ
รอยยิ้ม
เสียงพูด
เสียงหัวเราะ รักกระทั่งรอยเท้าคุณ คุณเป้นความงดงามของชีวิตผมเสมอ
ตอนนี้ ผมต้องพยายามตระกองให้คุณลงไปอยู่ในมุมที่ลึกที่สุดและงดงามที่สุดในหัวใจ ไม่อยากให้คุณมาเที่ยวเพ่นพ่านให้ผมยิ่งทรมานและเพื่อผมจะได้เปิด โอกาส ให้ตัวเองอีกครั้ง ไม่แน่นะ ปลายปีนี้คุณอาจได้รับข่าวดีจากผมก็ได้
สุดท้าย
ผมขออวยพรด้วยหัวใจ ให้คุณเจอคนที่ใช่สำหรับคุณเสียที ดูแลหัวใจตัวเองให้ดีนะครับ
รักคุณ (แม้คุณจะแก่และไม่สวย)
........... น้ำตาหยดหนึ่งร่วงลงบนกลีบอ่อนบางสีขาว ขณะฉันพับจดหมายเก็บด้วยความรู้สึกสะท้านร้าวอยู่ข้างใน ใช่
บางที คนที่ใช่สำหรับเรา เขาก็ไม่อยู่ในฐานะ ที่จะรักเราได้ ไม่อยู่ในสถานภาพ ที่จะ มีกัน ได้
เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น แล้วเสียงคนที่ใช่ คนที่ตรงใจฉันก็ดังมาตามสาย
ลูกพี่ไม่สบาย พี่ทิ้งแฟนพี่ไปไม่ได้ เขาเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ไม่รู้คืนนี้พี่จะได้นอนหรือเปล่า คงต้องดูแลลูกแทนเขา แล้วค่อยคุยกันนะ
เวลาสำหรับเรายังมีอีกเยอะ ไม่โกรธพี่นะ
น้ำตาฉันไหลพรู
กุหลาบขาวหลบกลิ่นหอมกรุ่นของมันไปกับน้ำตา หยดแล้วหยดเล่า
แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 48 17:25:17
จากคุณ :
TATOO 
- [
18 ส.ค. 48 17:03:57
]
ระหว่างคนรอกับคนตามหา
