ความคิดเห็นที่ 1 ฟาหลินซีเริ่มบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ออกมา ซึ่งเป็นเรื่องราวที่แพร่กระจายอยู่ในยุทธจักรบู๊ลิ้มเวลานี้ เริ่มตั้งแต่เหตุการณ์ที่ฉิกจับอิดแสร้งทำเป็นจะจู่โจมบู๊ตึ๊ง ลอบส่งกำลังจู่โจมคุนหลุน และหัวซาน จากนั้นรอจนข่าวการนำกำลังบุกขึ้นเขาคุนหลุน และหัวซานแพร่กระจายไปทั่ว ทุกผู้คนไปสนใจอยู่กับการต่อสู้ของพวกฉิกกับคุนหลุน และหัวซาน หลี่เฉินเชียงก็นำกำลังหลักบุกฝ่าขึ้นเขาบู๊ตึ๊ง! สองฝ่ายต่อสู้กันเป็นเวลาสิบวัน ท่ามกลางข่าวลือที่แพร่สะพัดว่า ตั๋วล่ายสุกเจ้าสำนักคุนหลุนเสียชีวิตในการต่อสู้กับฉิกจับอิด สามมารตลบเมฆนำกำลังเข้ายึดครองคุนหลุน ทว่าภายหลังเฒ่ามากวาสนาได้นำพาชาวยุทธกลุ่มหนึ่งที่เรียกว่าพวก "เฮียงเน้ย" เข้าร่วมการต่อสู้ อาศัยแผนการแยบยล เคลื่อนพลประดุจสายฟ้าฟาด บุกจู่โจมเข้าใส่คนของฉิกจับอิดที่คุนหลุน สุดท้ายสามารถสังหารสามมารตลบเมฆลงได้ ภายหลังตัว เฒ่ามากวาสนาผู้นี้ได้ขึ้นสู่เขาบู๊ตึ๊ง สมทบกับหลิวหยงเคอแห่งหัวซาน อาศัยกำลังสองคนจัดการสังหารหลี่เฉินเชียงลงได้ในที่สุด และเฮียงเน้ยภายใต้การควบคุมของเฒ่ามากวาสนา ก็เข้าควบคุมกิจการของฉิกจับอิดทั้งหมด ส่วนหลิวหยงเคอรับตำแหน่งรักษาการณ์เจ้ายุทธภพ และผู้นำหอห้ากระบี่ เนื่องจากจื่ออิงผู้นำหอห้ากระบี่คนเดิมหายสาบสูญ ตั๋วล่ายสุกเจ้าสำนักคุนหลุนก็ตกตายในการปะทะกับพวกฉิก ส่วนหัวหลินไต้ซือก็มรณภาพไปก่อน น้องแซ่เหวินเล่าก็อยู่กับพวกเรา ดังนั้นมันจึงเป็นคนเดียวที่เหมาะสม จากนั้นคนแซ่หลิวอาศัยอำนาจที่ทางการมอบหมายให้ ออกประกาศกำหนดความเคลื่อนไหวของชาวยุทธ ทั้งยังจัดตั้ง "หน่วยงานล่าอสูร" ออกตามล่าตามล้างพวกฉิกจับอิด" "ฟู่...." เสี่ยวโกยระบายลมหายใจออกมา กล่าวว่า "ฟังดูก็คล้ายเหตุการณ์จะเป็นไปได้ด้วยดี ข้าพเจ้าเพียงสงสัยว่า แล้วน้องสี่เล่าไปอยู่เสียที่ไหน?" "เจ้าฟังเราเล่าให้จบก่อน" ฟาหลินซีกล่าวเป็นเชิงตำหนิ แล้วจึงเล่าต่อว่า "พวกมันทำการกวาดล้าง ทั้งยึดครองโรงเตี๊ยมของฉิกจับอิดแทบหมดสิ้น....ที่สำคัญ.. คนที่พวกมันต้องการตัวมากที่สุดก็คือน้องรองเอง!" ฟาหลินทีกล่าวออกมาในตอนท้าย "เพ้ย! เหตุใดจึงเป็นพี่รอง? พี่รองมิใช่พวกฉิกจับอิดสักหน่อย ทั้งยังเป็นคนเปิดโปงหลี่เฉินเชียงอีกต่างหาก เหตุใดเรื่องราวกลับเป็นเช่นนี้ไปได้?" เหวินเหม่ยชิงที่นิ่งฟังอยู่พลันกล่าวว่า "เป็นฝีมือของหลิวหยงเคอ!!!" ฟาหลินซี และเสี่ยวโกย รีบหันไปมองทางเหวินเหม่ยชิงเป็นตาเดียว เหวินเหม่ยชิงมีรอช้า รีบกล่าวต่อ "ข้าพเจ้าเคยสงสัยมาตลอด ว่าลำพังแค่ฝีมือจื่ออิงไม่น่าจะไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งผู้นำได้โดยง่ายเช่นนี้ ตอนที่ประลองคัดเลือกผู้นำข้าพเจ้ายังเคยรู้สึกว่าหลิวหยงเคอมิได้สำแดงพลังฝีมือแท้จริง ตัวมันคล้ายเพียงต้องการบั่นทอนพละกำลังข้าพเจ้า เพื่อให้จื่ออิงได้ชัยในท้ายที่สุด!" ฟาหลินซี และเสี่ยวโกยได้ฟังก็หันมองหน้ากัน ฟาหลินซีกล่าวว่า "หากเป็นอย่างที่เหม่ยชิงว่า หลิวหยงเคอผู้นี้ก็นับว่ามิธรรมดาสามัญ ทั้งยังเป็นผู้ที่มีความอดทน สามารถรอคอยจนถึงเวลานี้ค่อยสำแดงฝีมือแท้จริงออกมา จื่ออิง หรือกระทั่งพวกเรา และหลี่เฉินเชียง กลับเป็นเพียงหมากที่มันวางเอาไว้ให้เดินไปโดยชักใยอยู่อีกที โอ...เช่นนี้น้องสี่ที่เงียบหายไร้ข่าวคราวคงมีอันตรายแล้ว!" เสี่ยวโกยได้ยินเช่นนั้นก็พลันถลันไปที่ประตู ฟาหลินซีเห็นเช่นนั้นรีบตวาดด้วยเสียงอันดัง "หยุดให้แก่เรา!" เสี่ยวโกยขณะกำลังจะผ่านพ้นประตูออกไป ได้ยินเสียงตวาดจำต้องหยุดยั้งอยู่ "เรารู้ว่าเจ้าร้อนใจ เราเองก็เช่นกัน แต่ตอนนี้เจ้าทราบหรือว่าน้องสี่อยู่ที่ใด? ยังมีเวลานี้พี่รองของเจ้ายังบาดเจ็บ หากศัตรูพากันติดตามมา ลำพังแค่เรากับเหม่ยชังยังจะรับมือได้หรือ?" เสี่ยวโกยได้ยินเช่นนั้นก็พลันก้มน้านิ่ง มิกล่าวอันใด ทว่ามันก็มิคิดจะออกไปติดตามน้องสี่อีก อย่างน้อยก็ในช่วงเวลานี้ เหวินเหม่ยชิงเห็นเช่นนั้นจึงกล่าวปลอบโยนว่า "พี่โกย ท่านวางใจ เสี่ยวซาในเวลานี้มิใช่เพียงเด็กโรงครัวเช่นกาลก่อน กระทั่งตัวข้าพเจ้ายังมิมีความมั่นใจว่าสามารถรับมือเขาเกินสองร้อยกระบวนท่า หากจะมีผู้ที่จัดการกับเขาได้ ในโลกนี้คงมีแต่หลี่เฉินเชียง..." หญิงสาวพอกล่าวมาถึงตรงนี้ก็พลันพบว่าตนเองกล่าวผิดพลาดไปแล้ว หลี่เฉินเชียงมิใช่ตกตายด้วยฝีมือของ หลิวหยงเคอ กับเฒ่ามากวาสนาหรอกหรือ? ในเมื่อทั้งสองสามารถจัดการกับหลี่เฉินเชียง เช่นนั้นเท่ากับสามารถลงมือกับเสี่ยวซาได้เช่นกัน! ทว่าเสี่ยวโกยคล้ายมิทันคิดถึงข้อนี้มีสีหน้าสบายใจมากขึ้น เหวินเหม่ยชิงได้แต่ลอบระบายลมหายใจโดยมิให้อีกฝ่ายทันจับสังเกต "นี่ก็ค่ำมืดแล้ว พวกเรายังมิไปทานข้าวกันหรือ?" ฟาหลินซีเห็นเป็นจังหวะตีจึงตัดบท โดยการชักชวนทั้งสองไปทานอาหาร เสี่ยวโกยได้ยินทานข้าวก็กระวีกระวาดเข้าครัวจัดเตรียมถ้วยชาม คล้อยหลังของมัน ฟาหลินซีกล่าวกับเหวินเหม่ยชิงเบาๆ ว่า "บางครั้งเราก็นึกอิจฉาน้องสามของเราผู้นี้ยิ่งนัก" เหวินเหม่ยชิงแย้มยิ้มกล่าวตอบไปว่า "สำหรับบางเรื่องแล้ว รู้ให้น้อยนับว่าประเสริฐกว่าจริงๆ พี่ฟาท่านเป็นเพื่อนข้าพเจ้าชมจันทร์สักครู่เถิด" ทั้งสองจึงเดินออกไปยังลานบ้านเพื่อมชมดวงจันทร์ ทว่าแม้ดวงจันทร์จะลอยเด่นอยู่กลางฟ้า ทว่าทั้งสองคล้ายมิพบเห็นมันเลยแม้เพียงเสี้ยวเดียว เนื่องเพราะคนทั้งสองล้วนมีความในใจ ต่างคนต่างหมกมุ่นครุ่นคิดจนมิมีเวลาสนใจกับสภาพโดยรอบแม้เพียงเล็กน้อย! แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 16:06:14 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 ส.ค. 48 22:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กระทั่งทั้งสองพลันพบเห็นสิ่งผิดปกติ ทั้งคู่ได้ยินเสียงฝีเท้าผู้คนจำนวนหกเจ็ดคนกำลังมุ่งหน้ามาด้านนี้ ฟังจากเสียงฝีเท้าแล้ว พวกมันกลับเป็นผู้มีวิทยายุทธ์ ทั้งยังมีพลังตัวเบามิต่ำทราม หากมิใช่เหวินเหม่ยชิง และฟาหลินซีเป็นยอดฝีมือที่มีโสตประสาทดีเยี่ยม รับรองมิล่วงรู้ถึงการมาของพวกมันเด็ดขาด!!! และนั่นอาจเป็นจุดจบของคนทั้งสี่ก็เป็นได้!!!! ทว่าเมื่อทั้งสองรู้ล่วงหน้าการมาของพวกมัน สถานการณ์ก็ผิดแผกไปแล้ว!!!!! ผู้คนสองคนปรากฏตัวขึ้นจากเงามืดของหลังคาโรงเตี๊ยม ถาโถมเข้าใส่เหวินเหม่ยชิง และฟาหลินซีอย่างดุดัน "พลั่ก พลั่ก" ฟาหลินซีอาศัยกรงเล็บมังกร สะบัดฟาดเข้าใส่ผู้ที่ลอบจู่โจมอย่างดุดัน ทว่าผลที่ได้รับก็คือ มันรู้สึกสั่นสะเทือนไปทั้งร่าง เลือดลมปั่นป่วนพลุ่งพล่าน จนแทบสะกดเอาไว้ไม่อยู่ สุดท้ายต้องผงะถอยหลังไปสี่ห้าก้าว ส่วนเหวินเหม่ยชิงมิได้ต้านปะทะกับอีกฝ่ายตรงๆ เพียงอาศัยวิชาตัวเบาเคลื่อนไหวหลบหลีก พร้อมชักกระบี่ในมือออกทิ่มแทงสกัดการจู่โจมของอีกฝ่ายเป็นพัลวัน บุคคลทั้งสี่หนึ่งต้านปะทะ หนึ่งซัดฟาด หนึ่งหลบหลีกพลิกแพลง หนึ่งจู่โจม ถาโถม กลายเป็นภาพการต่อสู่ที่ชุลมุนวุ่นวาย หลังจากผ่านไปหลายกระบวนท่า ฟาหลินซีก็พลันพบว่าผู้ที่ประมือกับมันเป็นผู้ใด เรื่องราวนี้ยังสร้างความประหลาดใจให้แก่มันยิ่งกว่าการที่ได้พบกับปลาบินได้ หรือนกว่ายน้ำเสียอีก นั่นเพราะคู่มืออันร้ายกาจที่มันต้องต้านปะทะกลับเป็นบุคคลที่มันมิมีวันคาดคิดถึงได้มาก่อน....เป็น....เติ้งเสี่ยวเทา!!! ประมุขพรรคกระยาจก!!!! จริงอยู่ที่พรรคกระยาจกมีประวัติยาวนานหลายร้อยปี ศิษย์ในสำนักมีนับพันนับหมื่น พลังฝีมือของผู้เป็นประมุขก็ยิ่งมิธรรมดาสามัญ ทว่าเมื่อตกทอดมาถึงรุ่นของเติ้งเสี่ยวเทาแล้ว พรรคกระยาจกแม้จะยังยิ่งใหญ่ มีสานุศิษย์นับพัน ทว่าการกำเนิดขึ้นของฉิกจับอิด ก็กลายเป็นจุดตกต่ำของพวกมัน! พรรคกระยาจกกลายเป็นเพียงสถานที่รวบรวมผู้คนอันไร้ความสามารถ มีเพียงขอทาน อันธพาลกักขฬะ และบุคคลที่อับจนสิ้นไร้หนทาง จึงมาพึ่งพิง หาได้มียอดยุทธผู้ผดุงความยุติธรรมอันใด? ที่สำคัญตัวเติ้งเสี่ยวเทาผู้เป็นประมุขก็กลายเป็นเพียงเศษสวะไร้ฝีมือ เพียงรู้จักเอาตัวรอดไปวันๆ คนระดับหัวหน้าพรรคกระยาจกกลับมิต่างกับจอมยุทธระดับล่าง เช่นนี้นับว่าย่ำแย่ถึงที่สุดแล้ว!!!! ทว่าเรื่องราวในโลกล้วนมิรวบรัดสามัญ เติ้งเสี่ยวเทาที่ดูเหมือนไร้น้ำยา เวลานี้กำลังสำแดงพลังฝีมืออันลึกล้ำ จู่โจมรุกไล่ฟาหลินซีซึ่งจัดได้ว่าเป็นผู้ทักษะยุทธผู้หนึ่งอย่างต่อเนื่องมิหยุดยั้ง พลังฝีมือที่มันใช้ก็เป็น "ฝ่ามือสยบมังกรสิบแปดท่า" คนผู้นี้ที่แท้กลับสามารถร่ำเรียนวิชานี้จนบรรลุแตกฉาน นับว่าคนระดับหัวหน้าพรรคกระยาจก แต่ละคนไม่ใช่ผู้ที่จะให้คนอื่นดูถูกได้! "นี่คือฝีมือแท้จริงของท่าน?" ฟาหลินซีแม้มิต้องการถาม แต่ยังอดมิได้ต้องเอ่ยออกมา เติ้งเสี่ยวเทาแย้มยิ้มเล็กน้อย มือขวาสะบัดฟาดเข้าใส่หัวไหล่ ท้องน้อย และชายโครงของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วว่องไว ปากกล่าวว่า "เรื่องที่ท่านมิเข้าใจยังมีอีกมากนัก" ประมุขพรรคกระยาจกผู้นี้ปากแม้กล่าววาจา แต่พลังฝ่ามือที่จู่โจมมิได้เชื่องช้าลงแม้เพียงสักนิด มันกลับมีความสำเร็จถึงขั้นสามารถกล่าววาจาได้โดยมิกระทบกระเทือนกับพลังลมปราณ เพียงเท่านี้ฟาหลินซีก็ทราบแล้วว่า คู่มือของตนมิใช่บุคคลที่จะดูถูกได้อีก!!!! มางด้านเหวินเหม่ยชิงที่หลบหลีกไปมาก็พบว่าคู่มือของตนเป็นลามะผู้หนึ่ง!!!! ลามะที่มีหนวดเคราขาวโพลง คิ้วทั้งสองข้างหรุบต่ำ ในมือกวัดแกว่งสายประคำไปมา บางคราหมุนวนจู่โจมจากเบื้องซ้าย บางครั้งแยกย้ายจู่โจมจากด้านขวา สร้อยประคำคล้ายมีชีวิตสามารถซอกซอนเข้าจู่โจมได้จากทิศทางที่มิคาดคิด เจ้าสำนักหันซานได้แต่อาศัยกระบี่อันคล่องแคล่วปัดป่ายการจู่โจมของอีกฝ่ายไปได้อย่างฉิวเฉียด ทว่าจนแล้วจนรอดเพียงตกเป็นฝ่ายตั้งรับ มิมีที่ท่าว่าจะตอบโต้กลับคืนไปได้แม้สักครึ่งกระบวนท่า!!! คู่มือของเหวินเหม่ยชิงกลับเป็นลามะเสือขาว....หูจิ่นเช็คเอง!!!! ระหว่างที่ทั้งสี่โรมรันพันตูกันอยู่นี้ ก็มีบุคคลอีกห้าคนยืนชมดูการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายอยู่อย่างมิรู้สึกยินดียินร้าย คนทั้งห้ากลับเป็น....เจียงเจ๋อตุง โจวเอินผิง เหมาเจ๋อหมิน ซุนยัดไหล และเจียงไคเซ็น!!!!! ดูจากอาการที่มิแสดงท่าทียินดียินร้าย หรือตื่นตระหนก ร้อนรุ่มต่อการประมือของทั้งสี่ ก็ทำให้ทราบว่าคนทั้งห้าย่อมมีพลังฝีมือมิอ่อนด้อยไปกว่าพวกที่กำลังประมือกันอยู่อย่างแน่นอน หากเป็นดังที่ว่าจริง พวกของฮั่นตงได้แต่รามือรอความตายแล้ว!!!! แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 16:08:50 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 ส.ค. 48 22:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลิงก์ตอนเก่าๆ ตอนที่ 89 เสี่ยว...รำพึง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3661999/W3661999.html#19 ตอนที่88 ข้อกำหนดการปฏิบัติการในภาวะฉุกเฉิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3634443/W3634443.html#4 ตอนที่ 87 ปฏิบัติการเฮียงเน้ย!!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3606456/W3606456.html#30 ตอนที่ 86 เส้นทางที่ทอดขนานกัน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3592100/W3592100.html#40 ตอนที่ 85 พ่ายแพ้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3577806/W3577806.html#28 บทที่ 84 สูงสุดคืนสู่สามัญ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3554435/W3554435.html#37 ตอนที่ 83 ตัวตนแท้จริงของ "วาสนา" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3531471/W3531471.html#29 ตอนที่ 82 ฉิกชำระแค้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3503314/W3503314.html#18 ตอนที่81 "ขิงแก่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3489130/W3489130.html ตอนที่ 80 มรณานุสติ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3471428/W3471428.html ตอนที่ 79 กระดาษเปล่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3456457/W3456457.html ตอนที่ 78 "นัว!" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3358502/W3358502.html ตอนที่ 77 พัวพันสัปยุทธ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3343067/W3343067.html ตอนที่ 76 เงาพรายจำแลง (ชื่อตอนออกจะขัดๆ ไปนิด) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html ตอนที่ 1-75 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3330223/W3330223.html#2 แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218228/W3218228.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218417/W3218417.html คุณคือใครในยุทธภพ แบบทดสอบความเป็นจอมยุทธของคุณ!!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3571378/W3571378.html#80 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 ส.ค. 48 22:45:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เจ็ดผู้กล้า จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 ส.ค. 48 22:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 18 ส.ค. 48 23:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Z4t4nGuru bofh: ยอมมาวางไข่อีกใบ >>>> ขอบคุณคร้าบบบบ Psycho man: ฉากและเหตุการณ์ในป่า(ตอนต้นๆ) มีหลายประการที่อ่านแล้วขัดกับสามัญสำนึกเป็นอย่างยิ่ง >>>>> รับไปปรับปรุงครับ ว่าแต่ขัดตรงไหนบ้างเอ่ยบอกหน่อย chkob: ตอนนี้รู้สึกว่ามีประโยคเท่ห์ๆอยู่สองสามอันอ่ะ ดูๆแล้วเหมือนเหตุการณ์ในประเทศสารขัณฑ์ยังไงๆไม่รู้สิ....... >>>>>> สงสัยเหมือนโดยบังเอิญนิ หนมจีน: หลิวหยงเคอก็นับว่ามีส่วนดีไม่น้อย แต่ ผู้คนในยุทธจักร มีบ้างมิอาจเป็นตัวของตัวเอง อืม.... คุ้นๆแฮะ >>>>>> คุ้นยังไงจ๊ะ โฮ้.. น้ำลายบูด: ไม่ได้มาถนนซะนาน ฉิกฯ มาซะตอน 89 แล้วเร้อ .. ตายแล่ว สิบกว่าตอน .. ลำบากยิ่งแล้ว รีบตามอ่านให้หมดดีก่า ฮ่า .. ^________________________________________^ >>>>>> โอ้ ขอขอบคุณที่ยังนึกถึงฉิกฯครับ ว่าแต่คุณพลาดตอนสนุกๆไปเยอะเลยนะขอบอก รสา รสา: 555 ลงพุงตามทีมแต่งนิยายไงคะ นึกว่าจะมีตัวร้ายใหม่ ๆ โผล่มาเสียอีก แต่ก็โดนกำจัดหมดก่อน มีคำผิดเหมือนเดิมหลายที่เลยค่ะ ปรากฎ ==> ปรากฏ >>>>>> แหม พูดเรื่องลงพุง หัวเราะกี้กเชียวนะ scottie: คุ้นๆ ยังไงพิกลนะ >>>>>> อ้าวนี่ก็คุ้นอีกคน superJ : ตอนนี้อ่านล้วหนาว ๆ ยังไงพิกล...เหมือนอ่ะ..เหมือนจริง ๆให้ตายสิ... >>>>> เหมือนอะไรเอ่ย? นายมา: อืม แล้วตอนต่อไปเรื่องราวจะดำเนินไปแนวไหนหนอ >>>>>> ติดตามต่อไปครับ อีก 210 ตอนก็จะจบแล้วครับ ลูนาติก: ชักเป็นห่วงน้องหลี่ คนรักของเสี่ยวซาแล้วสิ จะถูกหน่วยงานล่าอสูรนี่ไล่ล่าเจอหรือปล่าว >>>>> นั่นดิ คนแต่งยิ่งโรคจิตอยู่ด้วย V^^ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 18 ส.ค. 48 23:07:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 OH!!! แต่....เก็บตัวเป็นเวลาสามวัน ห้ามมิให้ผู้ใดรบกวน วันนี้ก็ย่างเข้าวันที่สามแล้ว ..... 5555555555    เจ็ดผู้กล้าก็เจ็ดผู้กล้าเหอะ จากคุณ : DogRobo - [ 18 ส.ค. 48 23:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ค่า จากคุณ : รสา รสา - [ 18 ส.ค. 48 23:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฮั่นตง เก็บตัวมาสามวันแล้ว....ฮ่าฮ่า งานนี้ ถ้าไม่ขึ้นสู่สรวงสวรรค์ก็เกิดใหม่กันล่ะ จากคุณ : superJ - [ 19 ส.ค. 48 00:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นับเป็นนิยายคงกระพันจริง ๆ ผ่านไปสิบปีก็ยังไม่จบ  นับถือพี่ท่านจริง ๆ (นิยายข้าพเจ้าจบเห่ไปนานแย้ว) จากคุณ : ตอกะจอ - [ 19 ส.ค. 48 00:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แปะชื่อก่อน ไว้ตามเก็บทันจะมาใหม่ครับ จากคุณ : ณภ - [ 19 ส.ค. 48 00:57:30 A:71.97.0.250 X: TicketID:105756 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้ว งงช่วงรอยต่อเวลาระหว่างพวกของฮั่นตงกับเสี่ยวซา หรือว่าผมคิดมากไปก้อไม่รู้ จากคุณ : taishi - [ 19 ส.ค. 48 02:03:29 A:220.148.134.18 X: TicketID:072251 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เอ หรือผู้แ่ต่งได้รับบาดเจ็บด้วย จึงต้องใช้ "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" ้ทำการรักษาให้ตัวเอง ไม่มีเวลาแต่งเรื่องต่อ . . ชักเป็นห่วง จากคุณ : นายมา - [ 19 ส.ค. 48 07:20:45 A:61.91.177.39 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ช่วงรอยต่อเวลานะครับ อืมมมม คนแต่งก็งงด้วยฮับ เย่ย! ล้อเล่นจ้า ปฏิบัติการของฉิก ที่หลอกล่อตีคุนหลุน หัวซาน เริ่มขึ้นพร้อมๆ กับการเดินทางของเสี่ยวซา จากนั้นหลี่ปะทะกับบู๊ตึ๊ง ประมาณ 10 วัน ช่วงนี้เสี่ยวซาอาศัยความชำนาญพื้นที่ชิงขึ้นเขาไปดักรอ หลังเสี่ยวซาจากไป 3 วัน(ยังอยู่ในช่วง 10 วันนั่นแหละ)พวกฮั่นตงก็เคลื่อนย้ายจากที่ซ่อนไปอยู่ที่โรงเตี๊ยมที่ว่านี้ และเก็บตัวอยู่ที่นั่นครึ่งค่อนเดือน หลังจากนั้น(ช่วง 10 วัน รวม 3 วันที่เสี่ยวซาสู้กับหลี่)ฝ่ายหลิวก็จัดการส่งศพให้ทางการ ตั้งหน่วยงานล่าอสูร และกวาดล้างพวกฉิกก็คือช่วงเวลานี้ประมาณ 10-15 วัน ช่วงนี้เองที่เสี่ยวซาซมซานหนี (ส่วนพวกฮั่นตงหลบอยู่ในโรงเตี๊ยมปัจจุบัน) เป็นเวลาเท่าๆกับที่พวกฮั่นตงหลบอยู่ในโรงเตี๊ยม สุดท้ายฮั่นตงที่เข้ารักษาตัวสามวัน พร้อมๆ กับการมาของ 7 ผู้กล้า ******** หลังจากลงครึ่งตอนที่เหลือให้แล้ว คนแต่งขอลาหยุด ถึงต้นเดือนพฤศจิกายน เพื่อเก็บตัวฝึกวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" รักษาอาการทรัพย์จาง (อ่านหนังสือสอบครับ) *******อาจจะมีตอนพิเสษออกมา 1 ตอน หรือมีตอนเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งเป็นตอนปกติ แต่งโดยคนอื่นๆ ซึ่งไม่ใช่ผม ออกมาบ้างซัก 1-2 ตอน ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 09:46:35 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 09:38:58 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 09:27:04 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 48 09:24:27 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 19 ส.ค. 48 09:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แผนภูมิหลบๆ ซ่อนๆ ทำ ก็พยายามเข้าใจหน่อยแล้วกันครับ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 19 ส.ค. 48 10:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณมากครับ มีรูปประกอบด้วยดีจัง เข้าใจมากขึ้นแล้วครับเกี่ยวกับเวลา จากคุณ : taishi - [ 19 ส.ค. 48 14:45:09 A:220.148.134.18 X: TicketID:072251 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาลงชื่อว่าอ่านแล้วจ้า จากคุณ : รสา รสา - [ 19 ส.ค. 48 16:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เวลาดำเนินไปเยี่ยงนี้  .. จะจบใน 100 ตอนจริงอะ ไม่จริงมั้ง จากคุณ : scottie - [ 20 ส.ค. 48 00:48:10 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทำไมพวกนี้ถึงเก่งขึ้นมาได้ล่ะ หรือที่ผ่านมาไม่ได้แสดงฝีมือที่แท้จริง จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 20 ส.ค. 48 20:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เจียงเจ๋อตุง โจวเอินผิง เหมาเจ๋อหมิน ซุนยัดไหล และเจียงไคเซน แรกๆ ก็รับชมการต่อสู้ระหว่าง ฟาหลินซี เติ้งเสี่ยวเทา เหวินเหม่ยชิง และหูจิ่นเช็คด้วยอากัปกริยาเฉยเมย แต่แล้วเมื่อทั้งสี่ต่อสู้กันไปกว่าร้อยกระบวนท่า คนทั้งห้าก็เริ่มกระสับกระส่าย "เพ้ย! พวกมันจะสู้กันไปแบบนี้โดยมิรู้ผลแพ้ชนะ พวกเราไยมิใช่ย่ำแย่แล้ว!" เจียงไคเซน ฉายา "คุณชายหอแดง" ซึ่งเป็นยอดฝีมือที่ชมชอบความสะดวกสบาย ความอดทนของมันย่อมมิประเสริฐเลิศเลอเท่าใด ในที่สุดอดมิได้ต้องกล่าวออกมาด้วยอาการมิพอใจ "คุณชายเจียง ท่านน่าจะเข้าใจ ชนชั้นเช่นเหวินเหม่ยชิงมิใช่ผู้ใดจะข่มเหงรังแกโดยง่าย ส่วนเจ้าผู้นั้นเราก็รับทราบมาว่ากรงเล็บมังกรของมันมิใช่ธรรมดาสามัญ ในช่วงเวลาอันสั้นย่อมมิสามารถเอาชัยกันได้!" ซุนยัดไหลที่เวลานี้ก็ยังคลุมหน้าอยู่กล่าวอธิบายต่ออีกฝ่าย เจียงเจ๋อตุงแห่งพรรคจวักธรณีได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น กล่าวว่า "หากตัวต่อตัวมิสามารถเอาชัยโดยง่าย หรือพวกเราต้องชมดูพวกมันต่อยตีกันเจ็ดแปดร้อยกระบวนท่าจึงพอใจ ไยมิรีบจัดการให้เสร็จสิ้นไปเสียเลย!!!" คำพูดนี้ของเจียงเจ๋อตุงนับได้ว่าเป็นวาจาของคนถ่อยโดยแท้ เนื่องเพราะมีเพียงคนประเภทนั้นจึงสามารเค้นหาวิธีกลุ้มรุมเพื่อเอาชัยเช่นนี้ออกมา! ทว่าวาจาประดานี้กลับเป็นที่สบอารมณ์ของพวกพ้องมันอีกสี่คนยิ่งนัก กลายเป็นคนทั้งห้ากระเหี้ยนกระหือรือใคร่คิดเข้าร่วมวงต่อสู้เสียในทันทีทันใด! เจียงเจ๋อตุงแห่งพรรคจวักธรณีกลับล้วงเอากระบี่ออกมา?! อาวุธคู่มือของพรรคมันมิใช่ "จงอยปากธรณ๊" หรอกหรือ? เหตุใดเวลานี้จึงล้วงเอากระบี่ออกมา? ส่วนเจียงไคเซนกลับล้วงพู่กันเหล็กด้ามหนึ่ง ตลอดเวลาคนผู้นี้มักถือพัดจีบประดิษฐ์ขึ้นจากเหล็กกล้า นึกมิถึงมันยังซุกซ่อนพู่กันโลหะด้ามหนึ่งเอาไว้ ส่วนคนอื่นๆ ก็พากันล้วงหยิบอาวุธที่พกพาติดตัวกันออกมา โจวเอินผิง แห่งพรรคหมัดฆาตกรเล่า ก็หยิบฉวยกระบองสั้นอกมาจากอกเสื้อ ตัวกระบองสีดำมะเมื่อมทอประกายแวววาวภายใต้แสงจันทรา เหมาเจ๋อหมินที่เคยซัดอาวุธลับร้ายกาจจู่โจมตั๋วล่ายสุกในงานวันประลองชิงตำแหน่งผู้นำหอห้ากระบี่ ก็พลันหยิบฉวยแส้ยาวเส้นหนึ่งออกมา ซุนยัดไหลก็ล้วงหยิบมีดสั้น หรือว่าตลอดเวลาที่พวกแสดงออกต่อคนภายนอกเพียงเป็นกริยาที่พวกมันจงใจเสแสร้งแกล้งกระทำขึ้น เพื่อตบตาผู้อื่น เมื่อยามเอาจริงค่อยสำแดงพลังที่แท้จริงออกมา?! คนทั้งห้าสะกิดปลายเท้าโผพุ่งเข้าใส่ ฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิง มิว่ากระบี่ พู่กันโลหะ กระบองสั้น แส้ยาว หรือมีดสั้นล้วนชี้พุ่งไปยังร่างคนทั้งสอง เวลานี้ฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิงกำลังรับมือกับ เติ้งเสี่ยวเทา และหูจิ่นเช็ค ขอเพียงทั้งห้าจู่โจมถึงร่าง ทั้งสองต้องกลายเป็นร่างที่ไร้วิญญาณอย่างแน่นอน!!!!! ฉับพลันปรากฏประกายสีเขียวเจิดจ้า พร้อมเสียงหวีดหวิวราวกับเสียงปีศาจ บรรยากาศเปลี่ยนเป็นเย็นเยียบหนาวจนเสียดกระดูก คลื่นพลังอันคมกล้าคล้ายดั่งคมดาบเล่มมหึมาฟาดฟันลงมาปิดทางคนทั้งห้ามิให้จู่โจมเข้าใส่คนทั้งสอง มิเพียงเท่านั้นยังปรากฏกระแสพลังระลอกที่สองกระจายตัวเป็นคลื่นพลังลูกใหญ่ซัดฟาดเข้าใส่คนทั้งห้าโดยพร้อมเพรียง กระแสพลังครอบคลุมไปทั่วบริเวณ กระทั่งเติ้งเสี่ยวเทา และหูจิ่นเช็คก็ได้รับผลกระทบกระเทือน ที่น่าประหลาดใจก็คือ กระแสพลังดังกล่าวกลับมิมีแม้เพียงเศษเสี้ยวที่กระทบกระเทือนต่อ ฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิง คนทั้งสองฉวยโอกาสนี้ผละออกจากวงต่อสู้ในทันที วินาทีนั้นกระแสพลังระลอกที่สามก็จู่โจมเข้าใส่คนทั้งเจ็ดอย่างหนักหน่วงรุนแรง พลังอันแข็งกล้าประดุจพะเนินเหล็กกดทับร่างพวกมันจนแทบแหลกลาญบี้แบน ทว่าเจ็ดจอมยุทธยามนี้มิใช่เจ็ดจอมยุทธเมื่อกาลก่อน พวกมันมิใช่เพียงเศษสวะที่เพียงรู้จักหลบหนีรักษาตัวรอด เวลานี้พวกมันเป็นจอมยุทธอันเที่ยงแท้ พลังฝีมือก็มิใช่แปลกปลอม ดังนั้นในช่วงเวลาเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่การจู่โจมระลอกที่สามจะจู่โจมเข้าถึง พวกมันก็ได้สำแดงฝีมือที่แท้จริงออกมา!!! แต่ละคนเกร็งลมปราณต้านปะทะกับการจุ่โจมระลอกที่สาม อาศัยการฝึกฝนลมปราณอันยาวนาน และพลังลมปราณอันกล้าแข็ง เพียงชั่วเสี้ยววินาทีกลับสามารถโคจรพลังคุ้มครองจุดสำคัญทั่วร่างเอาไว้ ข้อนี้แสดงให้เห็นว่าพวกมันล้วนผ่านช่วงเวลาการฝึกฝนอันยากลำบากและยาวนาน จึงสามารถมีวันนี้ได้!!! ทว่าการจู่โจมที่เข้ามาก็มิใช่ของชนชั้นธรรมดาสามัญ มิเพียงรวดเร็ว ทั้งยังรุนแรงหาที่เปรียบ จริงอยู่ที่พวกมันสามารถโคจรพลังป้องกันจุดสำคัญทั่วร่างเอาไว้ แต่เนื่องจากเหตุการณ์เป็นไปอย่างเหนือความคาดหมาย การเดินลมปราณจึงไม่สมบูรณ์ครบถ้วน สุดท้ายแม้มิได้รับการกระทบกระเทือนถึงชีวิต แต่ก็มิอาจยืนหยัดต้านทานอยู่ได้ แต่ละคนถูกพลังดังกล่าวกระแทกกระทั้นจนชีพจรสั่นสะเทือน ต้องถอยร่นไม่เป็นขบวน สุดท้ายมิอาจปักหลักยืนอยู่ต่างล้มระเนระนาด บาดเจ็บกันถ้วนหน้า เติ้งเสี่ยวเทาเจ้าสำนักกระยาจกหน้าซีดเผือดอุทานขึ้นว่า "เงาพรายไร้รูป!!!! จากนั้นกระอักโลหิตออกมาคำใหญ่ พวกที่เหลือก็มีสภาพไม่แตกต่างกัน สำหรับพวกมันตลอดชั่วชีวิต หากจะมีใครทำร้ายมันบาดเจ็บในคราเดียวเช่นนี้ คงมีแต่หลี่เฉินเชียงเท่านั้น!!!! กระทั่งหลิวหยงเคอ และเฒ่ามากวาสนา ยังมิแน่ว่าจะสามารถกระทำเช่นนี้ได้! ทว่าเวลานี้กลับมีคนผู้หนึ่งสามารถ ทั้งยังได้พิสูจน์แล้วว่ามันมีศักยภาพเพียงพอ เป็น....ฮั่นตง!! ฟาหลินซี และ เหวินเหม่ยชิงต่างร่ำร้องขึ้นพร้อมกัน ในขณะที่เสี่ยวโกยก็วิ่งออกมาสมทบกับคนทั้งสามมันร้องด้วยความยินดี “พี่รองท่านหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว” ฮั่นตงพยักหน้ารับคำพร้อมกล่าวว่า “นึกไม่ถึงพวกท่านแต่ละคนล้วนฝีมือร้ายกาจ แต่กลับซุกงำประกายทำตนเป็นเพียงจอมยุทธสามัญให้ผู้อื่นข่มเหงรังแก” จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 ส.ค. 48 22:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ที่ผ่านมามันทั้งเจ็ดต้องยอมอ่อนข้อให้ กู่ฮวยฮวย หรือแม้แต่ฮั่นตงเอง พวกมันต้องทนยอมเอาตัวรอดอย่างไร้ศักดิ์ศรีกลายเป็นตัวตลกขบขันในยุทธภพ แต่มิยินยอมแสดงฝีมือที่แท้จริงออกมา เพียงความอดทนเช่นนี้ก็นับเป็นยอดคนที่หาได้ยาก เจียงไคเซน แค่นเสียง “เฮอะ! หากพวกเราไม่ได้ถูกสั่งห้ามมิให้ใช้ฝีมือที่แท้จริง เจ้าตัวประหลาดนั่นคงเสียชีวิตตั้งแต่ครานั้นแล้ว แม้แต่เจ้าพวกเราก็หาได้เกรงกลัวไม่!” ฮั่นตงยิ้มอย่างใจเย็นกล่าวว่า “ หลิวหยงเคอ และเฒ่ามากวาสนา ช่างรอบคอบ และอดทนเป็นอย่างยิ่ง พวกมันก่อตั้งกิจการเฮียงเน้ยขึ้นมาเป็นคู่แข่งกับฉิกจับอิด หากทำตัวเป็นที่โดดเด่นมีจอมยุทธมีฝีมือในสังกัดมากมาย เกรงว่าคงอยู่ไม่ถึงวันนี้เป็นแน่ ดังนั้นจึงให้พวกท่านซุกงำฝีมือที่แท้จริงเอาไว้ เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามตายใจ พวกท่านก็นับเป็นยอดคนแม้ต้องทำอะไรที่น่าสมเพช ขายขี้หน้าชาวบ้านก็ยังอดทนเพื่องานใหญ่” ที่แท้ฮั่นตงกลับล่วงรู้ถึงถ้อยคำที่สนทนาทั้งหมดของฟาหลินซี และเหวินเหม่ยชิง ทำให้อดีตยอดมือปราบสามารถคาดคะเนเรื่องราวได้เจ็ดแปดส่วน! ดังนั้นสามารถบอกเล่าเรื่องราวเหล่านี้ออกมา ทว่าน้ำเสียงตอนท้ายของฮั่นตงกลับคล้ายจงใจแสดงอาการล้อเลียนบนสมเพชฝ่ายตรงข้ามอยู่บ้าง ทำเอาคนทั้งเจ็ดกัดฟันกรอดด้วยความแค้น อดีตยอดมือปราบเว้นชั่วครู่จึงกล่าวต่อ “น่าเสียดาย น่าเสียดาย” หูจิ่นเช็คอดถามไม่ได้ “ฮั่นตงเจ้าเสียดายอันใด?” “ข้าพเจ้าเสียดายที่พวกท่านยินยอมอดทนเสียสละเพื่องานใหญ่ จนถึงเวลานี้พรรคฉิกจับอิดล่มสลาย ถึงเวลาที่พวกท่านจะกลับมากอบกู้ศักดิ์ศรี แสดงพลังฝีมือที่แท้จริงให้ชาวยุทธได้รับทราบ แต่กลับเป็นเวลานี้พวกท่านต้องนำชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่!!!!” ฮั่นตงกล่าวด้วยน้ำสียงเฉียบขาด คนทั้งเจ็ดได้ฟังก็ถึงกับหน้าเปลี่ยนสี เจียงไคเซนถึงกับก้มหน้านิ่งทอดอาลัย จริงอย่างที่ฝ่ายตรงข้ามกล่าวพวกมันสู้อดทนรอวันนี้ แม้เคยถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม แต่วันนี้ควรเป็นช่วงเวลาที่พวกมันกอบกู้ศักดิ์ศรีกลับคืน แต่กลับไม่มีโอกาส กับคู่ต่อสู้เบื้องหน้าเพียงแค่สามกระบวนท่า ก็สามารถทำให้พวกมันบาดเจ็บไม่น้อย หากอีกฝ่ายซ้ำเติมเข้ามาเกรงว่าคงจบสิ้นแล้ว! ฮั่นตงยิ้มอีกครากล่าว่า “หากข้าพเจ้ายังขอเสนอทางรอดให้พวกท่านสายหนึ่ง โดยหากพวกท่านยินยอมบอกแผนการของเฮียงเน้ยมาทั้งหมดออกมาว่า นอกจากหลิวหยงเคอ และเฒ่ามากวาสนาแล้ว ยังมีผู้ใดที่อยู่เบื้องหลังอีกบ้าง ข้าพเจ้ายินดีจะปล่อยพวกท่านสักครา” แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 48 22:47:54 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 20 ส.ค. 48 22:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ๋อ ฉากในป่าใหญ่ในตอนที่แล้ว จำได้ว่าฉากเป็นป่ามืดมิดมากๆ ก็ว่าพอตัวละครปรากฏตัวในป่ากลับบรรยายจนชัดแจ๋สเลยครับทั้งภาพและสี  มันเลยรู้สึกขัดๆสามัญสำนึกแฮ่ะๆ และเท่าที่จำได้ตอนที่ดาบหรือกระบี่นี่ล่ะจำไม่ได้ แทงใส่เนื้อคนจนเสียงดังลั่นสะท้านป่านี่ก็รู้สึกว่าขัดไปอีกแบ เพราะคงไม่มีอาวุธใดที่แทงใส่คนมีเสียงดังขนาดนั้น แฮ่ะๆๆ เดี๋ยวๆจะลองกลับไปดูอีกที นี่ไง ราวป่าทึบแห่งนี้ยามกลางวันมืดครึ้มน่าสะพรึงกลัว ยามค่ำคืนยิ่งมืดมิดวังเวง ต่อให้คนสายตาดีหากพลัดเข้ามาในป่านี้ยามมืดค่ำก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นคนตาบอดผู้หนึ่ง มืดมากใช่ไหมครับ อันนี้แพนกล้องเข้าไปยังแนวป่าแล้ว ดวงจันทร์เลือนขึ้นปรากฎเด่นอยู่ริมขอบฟ้า ดวงดาวเล่าก็ทอประกายสุกใส ทว่าแสงดาว และเดือนกลับมิสามารถล่วงล้ำกร้ำกลายพ้นผ่านกิ่งใบอันหนาทึบของป่าแห่งนี้ได้แม้เพียงเล็กน้อย มืดมากและตอนนี้ฉากอยู่ในป่าแล้ว เนื่องเพราะปรากฎม้าสี่ตัววิ่งตะบึงมาตามทางสัญจรในป่าทึบ บนหลังม้าทั้งสี่ประกอบด้วยผู้คนสี่คนควบขับอยู่ คนทั้งสี่สวมใส่เสื้อผ้าเลิศหรู ประดับประดาด้วยอัญมณีมีค่า เสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นสีเขียวคาดแดงเช่นเดียวกันทั้งสี่คน! นี่ผมนึกภาพทั้งสี่ตัวเรืองแสงเรืองสีเข้ามาในสายตาเลยครับ และนี่ ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก" เสียงโลหะทิ่มแทงเข้าใส่เลือดเนื้อดังสนั่นไปทั่วราวป่า รู้สึกว่ามันดังเกินเหตุครับ เผ่นล่ะ.................. จากคุณ : GTW - [ 21 ส.ค. 48 10:56:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หุ หุ ตอนที่ปรึกษากันของทีมแต่ง มีคาดว่าคงเป็นประเด็นนี้แหละ ความจริงจินตนาการของผู้แต่ง ในฉากนี้บรรยากาศมันเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง บางจุดของป่าก็มืดจนแสงเข้าไม่ถึง แต่พอบางช่วงเข้าที่โล่ง(ในป่า) ก็จะมีแสงสว่างประมาณนี้ แต่ทีนี้คนแต่งไม่ได้บรรยายให้ละเอียด พูดง่ายๆว่า ตัวเองเข้าใจสิ่งที่ตัวเองจินตนาการครบถ้วนอยู่แล้ว ก็เลยลืมบรรยาย แต่ พอคนอ่านนี่คงไม่ได้เข้าใจด้วย ก็รับไปปรับปรุงต่อไปครับ ขอบคุณมากสำหรับข้อติชมดีๆ ส่วนเรื่อง ฉึกๆๆๆๆ ผมก็ว่าน่าจะเป็นเสียง ซวบบบ... ดังสนั่นติดต่อกันหลายครั้ง อะไรทำนองนี้มากกว่า จากคุณ : มันโต (ทีมแต่งนิยาย) - [ 21 ส.ค. 48 11:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หุหุ นี่ก็คำแล้ว ไมยังไม่ลงอีก จากคุณ : น้อง ปีแปด - [ 21 ส.ค. 48 19:16:53 A:61.90.63.18 X: TicketID:014394 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฮั่นตงโผล่มาแย้ว เย๊ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 48 19:31:05 จากคุณ : ลูนาติก - [ 21 ส.ค. 48 19:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 26 #24 ลงไปแล้วนะตัวเองใน #20,21 จากคุณ : มันโต - [ 21 ส.ค. 48 20:52:59 A:61.91.133.180 X: TicketID:004821 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เหอ เหอ เหอ เหอ แม่นางเหวินไปทำอะไรกับมือปราบฮั่นกันล่ะเนี่ยถึงได้ฟื้นตัวเร็วจัง เหอ เหอ เหอ เหอ จากคุณ : chkob - [ 22 ส.ค. 48 01:23:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาอัพเดทแล้วค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 22 ส.ค. 48 20:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 29 look like no more update here จากคุณ : babe - [ 11 ก.ย. 48 03:46:46 A:207.93.211.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 งดลงจนกว่าจะต้นเดือนพฤศจิกายน เนื่องจากผู้แต่งติดอ่านหนังสือสอบขอรับ สอบเสร็จ 31 ตุลาคม พฤหัสแรกคือวันที่ 3 พฤศจิกายนได้อ่านแน่นอนครับ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 12 ก.ย. 48 14:13:45 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เกือบแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : นิว (แฟนเหนียวแน่น) - [ 2 พ.ย. 48 20:03:18 A:58.8.73.85 X: TicketID:106367 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มารออ่านแต่เช้าเลยครับ เช้าวันพฤหัสบดี จากคุณ : นายมา - [ 3 พ.ย. 48 08:27:38 A:61.91.175.178 X: TicketID:106330 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ลืมใส่ลิงก์โทษทีครับ แปะนานแล้ว ^^" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3854188/W3854188.html กราบขออภัย ไม่ได้แปะนาน ลืมเลยว่าต้องมาทำลิงก์ แปะไปตอนสองทุ่มอ่ะครับ พึ่งนึกออก แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 48 00:52:32 จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 4 พ.ย. 48 00:50:57 ]