"พิม ไปหาไรทานกัน" ฝ้าย รูมเมทสาวสวยของเธอกล่าวขึ้น
"ไปซิ แป๊ปนะ เก็บหนังสือก่อน" พิมกล่าวตอบพร้อมทั้งรีบเก็บหนังสือที่อ่านค้างไว้
หนึ่งอาทิตย์แล้วซินะ ที่เธอย้ายมาอยู่ที่หอพักแห่งนี้ และได้รู้จักกับรูมเมทสาวคนนี้
ครั้งแรกที่ได้เจอกัน .. พิมรู้สึกถูกชะตากับรูมเมทคนนี้เหลือเกิน ... ฝ้ายเป็นสาวที่จัดว่าสวยคนหนึ่งทีเดียว ผมน้ำตาลเข้มยาวถึงกลางหลัง ผิวขาวเนียนรับกับใบหน้าโค้งมน ท่าทางที่สุภาพและขี้อายนิดๆ ยิ่งท้าทายให้หนุ่มๆ จากหลายคณะ ทั้งวิศวะ วิทยาศาสตร์ รัฐศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ตามจีบกันให้วุ่นวาย ซึ่งฝ้ายก็ดูเหมือนจะไม่สนใจหนุ่มคนไหนเลย จนเพื่อนๆ ในหอถึงกับแซวว่าพิมกับฝ้ายเป็นเลสเบี้ยนกัน เพราะไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด ทั้งที่อยู่กันคนละคณะ
และแล้ววันนั้นก็มาถึง ......วันที่ฝ้ายวิ่งหน้าแดงกลับมาถึงหอ
"เป็นอะไรอะ ฝ้าย ใครทำอะไร ทำไมวิ่งหน้าแดงมางั้นหละ?? มีใครมาสารภาพรักอีกรึไง" พิมถามติดตลก ...
ก็จะไม่ให้เธอขำได้ยังไง ปกติฝ้ายเป็นไม่ชอบวิ่งไม่ชอบออกกำลังกายนี่นา .... แต่ไหงวันนี้ถึงวิ่งหน้าตื่นมางั้นหละ
"เออ คือว่า......"
"มีอะไรหรอ" พิมเริ่มเร่งเร้า
"ไม่มีอะไร" ฝ้ายตัดบทในที่สุด
"อ้าววววววว"
แต่พิมก้อไม่ได้เซ้าซี้ฝ้ายมากนัก เพราะคิดว่าอาจเป็นเรื่องส่วนตัว และเธอก้อไม่อยากให้ฝ้ายลำบากใจ เธอคงคิดมากไปเองที่เห็นประกายบางอย่างออกมาจากแววตาใสคู่นั้นของรูมเมทสาวเพื่อนสนิทของเธอ
"พิม เราไปดูหนังกันไหม?" ฝ้ายเอ่ยถามขึ้นหลังจากเงียบไปนาน
"อืม ก็ได้ เรื่องไรหละ ถ้าเรื่องผีไม่เอานะ กลัว" พิมตอบกลับไปอย่างหน้าระรื่น ไม่ใช่ว่าเธอกลัวผีจริงๆๆ หรอกนะที่เธอกลัวก็คือ ฝ้ายจะมาหลบหลังเธอแล้วร้องไห้ เหมือนคราวก่อนที่ฝ้ายทนลูกยุของเพื่อนในหอไม่ได้ ทำให้เธอต้องโดนลูกหลงไปดูหนังผีเป็นเพื่อนฝ้ายเพื่อลบคำสบประมาทที่ว่าฝ้ายอ่อนแอแค่หนังผีก็กลัว
"เออ นะ รู้แล้ว ไม่ดูหนังผีแล้วหละ" ฝ้ายฮึดฮัดๆๆ เมื่อรูมเมทเธอกล่าวขึ้นอย่างรู้ใจ
"โอ๋ๆๆๆ แล้วทำไมถึงอยากดูวันนี้อะ จะค่ำแล้วนะ" พิมกล่าวขึ้นด้วยเสียงขบขันหลังจากได้ล้อเลียนเพื่อนสาว
"ไม่มีอะไร เห็นหนังพึ่งเข้า น่าสนุกดี เกี่ยวกับเรื่องรักๆๆ อะ" ฝ้ายกล่าวขึ้นในที่สุด
"อืม ไปซิ จะไปกันสองคนหรอ สรุป" พิมยังงงๆ กับอารมณ์เพื่อนเธอเพราะปกติไม่เคยเห็นสนใจดูหนังโรแมนติกมาก่อน
"ก็............................ ทำนองนั้น" ฝ้ายกล่าวขึ้น ทำให้พิมมองอย่างงงๆๆ เพราะปกติฝ้ายไม่ใช่คนขี้อายขนาดพูดอ้ำๆ อึ้งๆ
พิมใส่เสื้อสีเขียวอ่อนตัวเล็กกับกางเกงยีนส์เข้ารูป ถึงแม้จะเป็นสีเขียวตองธรรมดา แต่ด้วยความที่ผิวเธอไม่ใช่ขาวซีด ทำให้เธอดูเด่นขึ้นมาในเสื้อผ้ามากทีเดียว หลังจากที่เกล้าผมเรียบร้อย เธอยิ่งดูเป็นเด็กๆๆ มัธยมปลายหนีแม่ไปเที่ยวยังไงยังงั้น
ผิดกับฝ้ายที่วันนี้กลับใส่กระโปรงยาว ปกติฝ้ายกับพิมจะแต่งตัวแบบเดียวกัน คือ ยืด ยีนส์ ยาง (รองเท้าแตะ) ย่าม แต่วันนี้ฝ้ายกลับใส่เสื้อยืดสีชมพูตัวเล็กๆๆๆ กับกระโปรงผ้าฝ้ายสีขาวระบาย ทำให้ขับผิวขาวของเธอให้ยิ่งดูเนียน ใส เด่นขึ้น สวยเหมือนแบบเจ้าหญิงในนิยายเลย
พิมมองแบบตะลึงเล็กๆๆ พูดแบบกัดฝ้ายแบบไม่ได้คิดอะไรว่า "จะไปดูหนังหรือจะไปเดทกันยะ คุณหญิงฝ้าย"
"เปล่านะ พอดีเพิ่งซื้อมา เลยอยากลองใส่เท่านั้นแหละ" ฝ้ายก้มหน้างุดๆๆ ตอบ ด้วยกลัวว่าเพื่อนจะจับพิรุธบางอย่างได้้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฝ้ายจะเป็นจุดสนใจของบรรดาหนุ่มๆ แค่ไหน สาวน้อยบอบบางกับเสื้อผ้าสีสันอ่อนหวานปานน้ำผึ้งเรียกสายตาของคนผ่านไปผ่านมาได้เป็นอย่างดี ... แต่ดูเหมือนฝ้ายไม่ได้สนใจสายตาที่มองมาเหล่านั้นเลย ในทางกลับกันกลับชะเง้อมองเหมือนหาใครบางคนอยู่ พอพิมถาม คำตอบที่ได้กลับทำให้พิมงงงวยยิ่งขึ้น ก็ฝ้ายเล่นตอบว่า "มองหาคนขายตั๋วหนังนะ"?? ไม่ให้งงได้ไง
ในเมื่อคนขายตั๋วหนังแค่เดินสองก้าวก็ถึงแล้ว จะชะเง้อมองหาทำไมกัน???
และขณะที่เดินจะไปซื้อตั๋วอยู่นั้น ก็มีหนุ่มหน้าหล่อตัวสูงเดินมาทักฝ้ายอย่างกะนัดกันไว้
"ฝ้ายครับ ผมอยู่นี่" หนุ่มคนนั้นกล่าวขึ้นในที่สุด
พิมก็งงซิคะท่าน มาอะไรผมอยู่นี่หละ พิมรีบหันมามองหน้าเพื่อนทันที "ฝ้าย นั่นใครนะ"
" ก็ ก็ ก็................ เพื่อนนะ พอดีวันก่อนตอนที่พิมไปซื้อหนังสือ แล้วเรารออยู่หน้าร้าน เขามาขอเบอร์ไป แล้ววันนี้เขาเลยโทรชวนมาดูหนัง" ฝ้ายยิ่งหน้าแดงแถมอ้ำๆ อึ้งๆ หนักไปอีก
"อ้าววว แล้วทำไมเธอไม่บอกหละ จะได้ไม่เป็น กข ค" พิมกล่าวขึ้น ทั้งที่เห็นแล้วหละว่าฝ้ายอายม้วนไปมาอยู่หลายรอบแล้ว
"ก็เราไม่กล้ามากับเขาสองคนนี่ ถ้าพิมมาด้วยก็วางใจ แต่เราไม่กล้าบอกพิมตรงๆๆ" ฝ้ายเผยความจริงในที่สุด
"ก็ได้ๆๆๆ เอาเถอะ" พิมมองเพื่อนอย่างนึกขำ นี่อะนะ สาวน้อยเรียบร้อยที่ชายหนุ่มทั้งหลายพยายามเพียรแจกขนมจีบ แต่กลับมายอมให้เบอร์โทรหนุ่มไหนก็ไม่รู้อย่างง่ายๆ แถมยอมมาดูหนังกับเขาซะงั้นนะ กลับไปต้องสอบสวนเอาความจริงออกมาให้หมดเลยเชียว
"ฝ้ายครับ มานานรึยังครับ ผมซื้อตั๋วให้ฝ้ายกับพิมแล้วนะ" หนุ่มหน้ามนคนนั้นกล่าวขึ้นหลังจากที่เดินโบกไม้โบกมือมาหาฝ้ายอยู่นาน
"มะ ไม่นานหรอก ... คะ" ฝ้ายอึกอักตอบ แต่พิมเห็นชัดเลยหละว่าฝ้ายหน้าแดงเชียว หึหึ
"ชื่ออะไรหรอ" พิมกล่าวขึ้น หลังจากที่ทนบรรยากาศสีชมพูรอบตัวตัวเองไม่ไหว
"ฟูกครับ" "พิมใช่ไหม?" ฟูกกล่าวขึ้น
"ใช่ รู้จักเราด้วยหรอ?" พิมถามทั้งๆ ที่น่าจะรู้อยู่ว่าฝ้ายคงพูดถึงเธอบ้างหละมั้ง อย่างน้อยก้อในฐานะรูมเมท
"อืมมมม" ฟูกกล่าว พร้อมทั้งยิ้มๆๆๆ พิมไม่ชอบรอยยิ้มอย่างนี้เลยซิ เหมือนกับพวกเจ้าเล่ห์มีแผนอะไรในใจอย่างงั้น
"เฮ้ย ฟูก มาอยู่นี่เอง เผลอแว๊บเดียว หนีมาหาสาวซะแล้ว" หนุ่มอีกคนที่วิ่งหอบๆๆ เดินมาทัก
"เออนะ พอดีเห็นฝ้าย เลยรีบมาหาก่อน" ฟูกตอบ
"เออ.... เห็นสาวดีกว่าเพื่อนนะ" หนุ่มคนนั้นตอบกลับแบบเบาๆๆๆ แต่พิมก้อยังได้ยิน
"นายก้อไม่ได้ต่างไปจากข้าเท่าไหร่หรอก อย่ามาแซว" ฟูกขยิบตากลับไป เหมือนรู้กันแค่สองหนุ่ม
(มีต่อค่ะ)
จากคุณ :
AmeliaM
- [
20 ส.ค. 48 05:51:50
A:132.234.176.215 X:132.234.251.212 TicketID:068100
]
จะมีโอกาสได้รักไหม? (ตอนที่ ๒)
