ความคิดเห็นที่ 1 หกโมงกว่าๆที่เจ๊อี่กับอ้อยงัวเงียเอาเสื้อมาให้ฉัน   เกรงใจชะมัด!   แล้วฉันยังกลัวเจ๊อี่บ่นอีก   เดชะบุญที่แกคงเห็นหน้าแพนด้าและกลิ่นเหม็นบรรลัยจากฉัน    ปากที่กำลังเอื้อนเอ่ยเลยกลับหุบแทน   แล้วก็ดำริจะอยู่เป็นเพื่อนฉันจนกว่าญาติหมอนั่นจะมา   หนอย!...รอเป็นเพื่อนหลับเป็นเพื่อนซิไม่ว่า เกือบเจ็ดโมงนะ...กว่าโรงพยาบาลจะติดต่อญาติหมอนั่นได้   ฉันถึงได้ฤกษ์กลับคอนโดฯพร้อมเจ๊อี่กับอ้อย   แต่ทันได้เห็นญาติโกโหติกาของหมอนั่นหน่อยนึง   พบว่าหน้าคุ้นๆทั้งนั้น   แต่ง่วงกับเหม็นมากเลยขี้เกียจนึกจะรีบกลับไปนอนท่าเดียว หลังจากฉันตื่นจากการหลับรวดเดียว 8 ชั่วโมง   เมื่อสมองแจ่มใส...ร่างกายแข็งแรง   ฉันถึงพึ่งนึกออกว่าหมอนั่นคือ ‘นายตรี   ตันติวิสุทธิ์’ ลูกชายคุณหญิงวิมาดากับท่านรองนายกรัฐมนตรีดุสิตไง   แต่ที่ฉันจำได้จริงๆเพราะฉันเห็นน้องออยที่เป็นดาราคนโปรดของแต้ว   เค้ามาเยี่ยมหมอนี่ด้วย...เลยนึกออกที่หนังสือพิมพ์ลงข่าวว่าคู่นี้เป็นแฟนกันอยู่ วันนี้ว่าจะไปเยี่ยมหมอนั่นซะหน่อยแต่ก็ไม่มีใครว่างไปเป็นเพื่อนฉันเลย   ร้อยวันพันปีเจ๊อี่กับอ้อยจะมีธุระขึ้นมาพร้อมกันอีก   ส่วนเป้าวันนี้มีนัดไปเปิดตัวกินข้าวเย็นที่บ้านไอ้โอ-แฟนมัน   แล้วพี่มลก็ดันจะต้องรีบกลับเร็วอีกเห็นว่าน้องมายป่วยต้องรีบไปดู   รติไม่อยากไปคนเดียวง่ะ... ไนติงเกล ‘รติ’ ป.ล. รัตน์แกลาคลอดนะโว้ยไม่ใช่ลาออก   โผล่หน้าแกกับน้องหวานมาให้ฉันดูหน่อยซิ เห็นที่โรงพยาบาลหนเดียวเอง   อ้อ ฉันแนบเอกสารความรู้ของคุณแม่มือใหม่มาให้แกอ่านด้วย   ค้นเจอในเนทลองอ่านแล้วเข้าใจง่ายดี   อ๊ะ...แค่นี้จริงๆแล้ว   มือถือฉันดัง ... ปรากฏว่าสายที่โทรเข้ามาที่มือถือของรติรัตน์กลับเป็นคนจากบ้านตันติวิสุทธิ์   ที่โทรฯมาขอโทษขอโพยและรับปากว่าจะจัดการซ่อมรถยนต์ของเธอให้เรียบร้อย   แถมด้วยการขอโทษและขอบคุณจากคุณหญิงวิมาดาด้วยตัวเองอีก   หญิงสาวถึงกับอ้ำอึ้งเพราะไม่เคยคิดว่าภรรยาท่านรองนายกฯจะมากล่าวขอบคุณเธอด้วยตัวเองเอง “แล้วป้าจะได้พบหนูไหมจ๊ะนี่   เพราะตาตรีเขาก็อยากขอบคุณหนูด้วยตัวเองเหมือนกัน” เสียงคุณหญิงวิมาดาถาม “เอ่อ เย็นนี้  หนูว่าจะเข้าไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลนะคะ”  ซวยแล้วไหมเล่า   เบี้ยวไม่ได้แน่เลย “งั้นเจอกันเย็นนี้นะคะ” หลังจากกล่าวขอบคุณเธออยู่อีกประมาณ 15 นาที   คุณหญิงวิมาดาถึงได้ยอมวางโทรศัพท์ลง เฮ่อ ... ณ. โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ตอนนี้เธอกำลังขึ้นไปยังชั้นบนสุดของโรงพยาบาล   ซึ่งห้องวีไอพีทั้งหมดของที่นี่ถูกบรรจุอยู่บนนั้น   ดูเหมือนว่าคุณหญิงแม่ของหมอนั่นจะย้ายห้องให้ลูกชายที่รักแล้วและยังให้เลขาฯโทรมาแจ้งเธอด้วยว่าได้มีการย้ายห้อง   คงกลัวว่าเธอเข้ามาเยี่ยมแล้วจะไม่พบ เพราะข้อมูลที่อ้อยหามาให้ถึงทำให้หญิงสาวทราบว่า ‘นายตรี   ตันติวิสุทธิ์’ เป็นลูกชายคนสุดท้องในบรรดาลูกชายทั้ง 3 คนของท่านรองนายกฯ ดุสิต   ตันติวิสุทธิ์   หนุ่มไฮโซที่กำลังสร้างชื่อเสียงด้วยตำแหน่งผู้บริหารบริษัทโฆษณาชื่อดังที่กวาดรางวัลทั้งในและต่างประเทศมามาก   นั่นทำให้เขากลายเป็นหัวข้อข่าวรายวันอยู่บนหน้านิตยสารและหนังสือพิมพ์ขณะนี้ ก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอจัดการเคาะประตูห้องคนป่วยเพื่อขออนุญาติเข้าจากนั้นถึงได้เปิดประตูเข้าไปก็แน่อยู่แล้วที่เธอจะเคยเข้ามาเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาลบ้างแต่ไม่เคยมีเพื่อนคนไหนเคยพักที่ห้องวีไอพีนี่ซิ โอ้ย แค่ห้องนี้ห้องเดียว   มันก็ใหญ่กว่าห้องในคอนโดฯเราตั้งเยอะแล้ว แต่เมื่อเข้าไปยืนกลางห้องจริงๆเธอกลับไม่พบใคร   ลองเมียงมองเข้าไปข้างใน   ก็เห็นเตียงคนไข้แยกห้องต่างหากจากห้องใหญ่   รติรัตน์จึงตัดสินใจจะเข้าไปวางของเยี่ยมซะ เพื่อจะได้รีบกลับเสียที อ้าว! ไม่เห็นเจอใครเลย   นอกจากคนป่วยที่นอนหลับอยู่บนเตียง เธออดไม่ได้ที่จะมองดูคนป่วยบนเตียงแล้วความอิฉาก็บังเกิดขึ้นนิดๆ   ผู้ชายอะไรขนตาเรียงเป็นแพสวยกว่าผู้หญิงอีก   ไรเขียวครึมของเคราที่ขึ้นไม่เห็นทำให้หน้าหล่อๆนั้นดูหล่อน้อยลงเลย “บ้าแล้วเรา สงสัยไม่เคยเห็นคนหล่อ   แอบมองอยู่ได้”  อดบ่นเบาๆกับตัวเองไม่ได้   ก่อนที่จะตัดใจหันไปวางของเยี่ยมไว้ที่โต๊ะใกล้ๆ   เพื่อที่ได้ออกไปให้พ้นจากห้องนี้เสียที แต่เมื่อเธอหันหน้ากลับมา   ก็พบว่าตาของคนป่วยกลับลืมแป๋วจับจ้องเธออยู่ก่อนแล้ว “อุ๊ย!...” คนที่พึ่งหันกลับมาเจอตาวาวๆจ้องอดตกใจไม่ได้   ก่อนจะรีบพูดแก้เก้อ ”เอ่อ...สะ   สวัสดีค่ะ   รติรัตน์ไงค่ะ   ที่คุณขับรถชนเมื่อวันเสาร์ ” จ๊าก ตื่นขึ้นมาทำมายยย  ตกใจหมดเลย! “อ้อ ครับ  ผมจำได้”  เสียงนุ่ม  ทุ้ม  ตอบกลับ ไม่รู้ว่าตาฝาดหรือเปล่า   แต่เหมือนเธอจะเห็นแววตาของคนป่วยบนเตียงระยิบระยับ  หรือเขาจะขำท่าทางของเธอ? +++ จบตอน 2 คะ  แล้วต่อด้วยตอน 3 กันเลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 48 18:38:21 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 48 18:35:31 จากคุณ : โตขึ้นจะกลายเป็นยุง - [ 23 ส.ค. 48 18:33:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ 3 To: รติ<รติรัตน์@nnnm.or.th>, พี่อี่ <ปรีญาภรณ์@nnnm.or.th> , พี่มล<มลฤดี@nnnm.or.th>, เป้า <ศรีกาญจณา@nnnm.or.th>, อ้อย <อัญชลี@nnnm.or.th>, ป้ารัตน์<จำรัสรัตน์@nnnm.or.th> From: ลูกน้ำ <สราวรรณ@nnnm.or.th> Subject: ไม่อยากเชื่อว่าฉันตกข่าว! Attachment: รูปฮันนีมูนที่เบลเยี่ยม จ๊าก เป็นไปได้ยังไงรติ แค่แกกลับจากงานแต่งงานฉันเท่านั้นนะ   ทำไมซวยยังงี้   สงสารคนที่อยู่ข้างหลังว่ะป่านนี้ไม่ฟังแกบ่นจนหูชาไปแล้วหรือ   เห็นอ้อยอีเมล์มาบอกว่าคู่กรณีเธอหล่อซ้าาาา   แหมนี่อาจเป็นพรหมลิขิตก็ได้น่ะ โอ้ย เสียงไอ้แต้วตบหัวฉันให้ตื่นจากฝัน   มันฝากมาบอกว่าถ้าเป็นคนอื่นมันเชื่อว่าพรหมลิขิตอาจมีจริงแต่ไม่น่าเกิดกับสาวห้าวประจำแก๊งสิบล้อ (หักหลบ) ได้ ***อย่าลืมเปิดดูภาพความหวานของฉันกับพี่วินนะ***   ส่งข่าวมาเป็นระยะน่ะจะรอ  คิดถึงทุกคนคร้าบบบบบ (“>_<”) ลูกน้ำ ... รติรัตน์อ่านอีเมล์ฉบับนั้นด้วยความขำข้อความที่เพื่อนสนิทส่งมา   ลูกน้ำมักทำให้เพื่อนๆอารมณ์ดีได้ตลอด   และเป็นข้อดีที่ทำให้เพื่อนเธอคนนี้เป็นที่ได้นิยมในหมู่เพื่อนฝูงอยู่เสมอ   ซึ่งต่างจากเธอที่ค่อนข้างเก็บตัวมากกว่า   นึกถึงคู่กรณีที่ต้องไปเยี่ยมอีกวันนี้ก็ให้ละเหี่ยใจ ไม่เคยเลยที่เธอจะรู้สึกว่ามือไม้เกะกะได้มากขนาดนี้   ต้องเป็นเพราะตาวาวๆนั้นแน่ๆ   แต่ก็ทำให้เธออดนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานที่ไปเยี่ยมเขาไม่ได้ ... “นั่งซิครับ   คุณรติรัตน์”  แล้วคนป่วยก็ลุกมานั่งบนเตียงพร้อมกับที่เธอทรุดตัวลงที่เก้าอี้ข้างๆ “นั่งได้แล้วหรือค่ะ?” บ้าจัง คำถามงี่เง่าอีกแล้ว   ไม่มีตาหรือไงย่ะหล่อน “ครับ” “อ้อ ” “ .” “เอ้อ ”  แล้วก็ดันจะมาพูดขึ้นพร้อมกันอีก "ผมก่อนแล้วกัน ” ชายหนุ่มบนเตียงส่งยิ้มเก๋ๆให้เธอก่อน “แล้วก็ขอบคุณนะครับที่ช่วยพามาโรงพยาบาล   ไม่งั้นผมคงไส้ติ่งแตกแน่เพราะมันติดเชื้อมากแล้ว   แล้วก็ขอโทษที่ทำให้คุณต้องมาเสียเวลากับผม” รติรัตน์ได้แต่ยิ้มรับ   ก็จะให้พูดอะไรเล่าเรื่องมันผ่านไปแล้วนี่ “มาคนเดียวเหรอครับ ” ดูเหมือนเขายังอยากชวนเธอคุยต่อ “ค่ะ เพื่อนๆไม่ว่างเลย” “อ้อ ” ทำไมรติรัตน์รู้สึกว่าตาวาวๆนั่นยิ้มๆ   เหมือนพอใจคำตอบของเธอนะ  เธอไม่ได้บอกใบ้หวยให้เขาฟังซะหน่อย แล้วทันใดนั้นที่คุณหญิงแม่ของคุณตรี(คนที่นอนป่วยอยู่นั่นล่ะ)  ก็เดินเข้ามาหาและยิ่งวี๊ดว้ายดีใจขึ้นไปเมื่อเห็นคนที่ช่วยชีวิตลูกชายสุดที่รักมา   เลยชวนเธอคุยจนไม่เป็นอันได้ถามสารทุกข์สุกดิบกับคนป่วยอีก   แถมยังขู่เข็ญแกมบังคับโดยมีลูกชายคนเล็กที่นอนป่วยเป็นลูกคู่เพื่อให้เธอมากินข้าวเย็นกับคุณพ่อ-ท่านรองนายกฯ   ที่โรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้ “มานะจ้ะ คุณดุสิตอยากขอบคุณหนูรติด้วยตัวเองมากๆเลย   ติดแต่ท่านมีภารกิจเยอะเหลือเกิน   ท่านยังบ่นจะให้ป้าโทรฯไปนัดหนูมากินข้าวเพื่อขอบคุณซักมื้ออยู่พอดี” ต่อคะ จากคุณ : โตขึ้นจะกลายเป็นยุง - [ 23 ส.ค. 48 18:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยังไม่ทันที่เธอจะเอ่ยปากปฏิเสธ   คนป่วยบนเตียงก็รีบสนับสนุนความคิดของคุณหญิงแม่ทันทีราวกับนัดกันไว้ “มานะครับเพราะวันนี้ก็ไม่ยอมทานข้าวด้วยกัน   ผมก็อยากขอบคุณรติด้วยเหมือนนะ” แล้วรติรัตน์หรือจะกล้าตอบปฏิเสธคำขอของผู้ใหญ่อย่างคุณหญิงวิมาดา   นั่นทำให้เธอจำต้องพยักหน้ารับอย่างหงอยๆซึ่งเรียกรอยยิ้มจากคุณหญิงแม่ของคนป่วยบนเตียงได้ดี “ดีเลยจ้ะงั้นป้านัดกับคุณดุสิตเลยนะ” แล้วนิ้วที่พราวไปด้วยแหวนก็กดโทรศัพท์เพื่อนัดหมายการทานข้าวในวันพรุ่งนี้กับสามี “ไม่มีทางปฏิเสธแม่ได้หรอกครับรติ” คนหล่อๆ(แต่ป่วย) บนเตียงอดพูดหยอกเธอไม่ได้ ตอนนี้เขาข้ามมาเรียกชื่อเล่นเธอแทนและอนุญาติให้เธอสามารถเรียกเขาว่า‘พี่ตรี’ ได้เนื่องจากอายุ  32 ปีของเขาที่มากกว่าเธอถึง 5 ปี   แต่รติรัตน์ยังไม่อยากนับญาติกันจึงยังขอเรียกว่า ‘คุณตรี’ เหมือนเดิมไปก่อน ... “เฮ้อ แล้วจะปฏิเสธยังไงดีละ?” “ไม่ได้ ห้ามปฏิเสธ   เสียมารยาทจ้ะ”  นี่เป็นประกาศิตจากพี่อี่   ซึ่งได้รับการพยักหน้าสนับสนุนจากอ้อย, เป้า, และพี่มล  อย่างพร้อมเพรียง ตอนนี้เป็นเวลาทานข้าวเที่ยงที่กลุ่มเรามักมารวมตัวกันประจำที่ห้องอาหารประจำหน่วยงานฯ  จะขาดก็แต่ลูกน้ำ(บินไปฮันนีมูน), รัตน์(ลาคลอด 3 เดือน) และแต้ว(ตามสามีไปเรียน DR.ที่เบลเยี่ยม) “รติรู้แล้วน่า” เสียงท้วงดังขึ้นอ่อยๆ “งั้นพี่รติจะบ่นทำไม?” เสียงอ้อยถามพร้อมกับหยิบขนมชิ้นสุดท้ายเข้าปากตามไปด้วย แง่ม “โธ่ ถ้าไม่บ่นก็ไม่ใช่รติรัตน์ซี่!” พี่มลฟันธงเด็ดขาด “ก็ทำตัวไม่ถูกนี่   เกิดมาเคยกินข้าวกับท่านรองนายกฯที่ไหน   ใหญ่สุดๆที่เคยกินข้าวด้วยก็ผ.อ. ที่ทำงานเรานี่เอง” พูดแล้วก็ให้เซ็งกับชะตากรรมตัวเองเหลือเกิน ... ในขณะที่นางเอกของเรากำลังรำพันถึงชะตากรรมในเย็นวันนี้กับเพื่อนของเธอนั้น ก็มีคนที่กำลังคิดถึงนางเอกของเราด้วยเช่นกัน ณ. ห้องวีไอพี.  1805   ของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งเดิม ตรี   ตันติวิสุทธิ์   ได้แต่นั่งฟังคู่ควงรายล่าสุดของเขา ‘น้องออย’ คุยเจื้อยแจ้ว   แต่เขาแทบไม่ได้ตั้งใจฟังว่านางเอกสาวคนสวยพูดอะไรเพราะมัวแต่นึกถึงหญิงสาวที่มาเยี่ยมเขาเมื่อวานนี้มากกว่า   ‘รติรัตน์’ ก็ชื่อธรรมดาแต่ทำไมเขากลับจำได้ไม่เคยลืมเลย แล้วเขายิ่งไม่ควรลืมวีรกรรมการช่วยชีวิตที่เธอทำให้อีก  การตัดสินใจแทนเขาในการพาไปโรงพยาบาลและยินยอมให้ผ่าตัดในเวลาที่เขาไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้เลยนั้นได้ช่วยชีวิตเขาไว้   แถมยังช่วยจัดการทุกอย่างเรียบร้อยก่อนที่พ่อกับแม่จะมาโรงพยาบาลเสียอีก  ที่สำคัญคือเขาจำได้ว่าไปอาเจียนใส่เธอเต็มๆแต่ก็ไม่ได้ยินเธอบ่นว่าซักคำ แต่เมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานก็ให้ขำ เสียงเคาะประตูนะเขาได้ยินแต่แกล้งหลับเสียเพราะคิดว่าอาจเป็นน้องออยหรือน้องจ๋า แต่กลับเป็นหญิงสาวที่อยู่ในห้วงคำนึงของเขาตอนนี้ซะนี่   ยิ่งประโยคที่เขาได้ยินเธอบ่นอยู่คนเดียวนั่นแหละ   ที่ทำให้รู้ว่าเธอกำลังแอบมองเขาตอนหลับ   ทำให้ก็อดไม่ได้ที่ต้องลืมตาตื่นมามองหาตัวคนพูด ตอนที่พบครั้งที่สอง รติรัตน์ ไม่สวยเหมือนเมื่อครั้งแรก  แต่กลับทำให้เขายิ่งแปลกใจเพิ่มขึ้นไปอีก  เพราะในชีวิตที่คุ้นเคยกับผู้หญิงที่แต่งหน้าแต่งตาเพื่อให้เขาประทับใจนั้น  กลับมีคนตัวเล็กที่หัวยุ่ง  หน้ามัน  มาเยี่ยมเขาแทน แล้วเขาจะตัดใจไม่คิดถึงเธอได้ยังไง “ พี่ตรีฟังออยพูดอยู่หรือเปล่าค่ะ” “ครับ ฟังอยู่” แต่เขาโกหก จบบทที่ 3 คะ จากคุณ : โตขึ้นจะกลายเป็นยุง - [ 23 ส.ค. 48 18:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นี่เป็นบทที่ 1 คะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3679679/W3679679.html ลืมบอกไปว่าวันนี้ลงทั้งบทที่ 2 และ บทที่ 3 คะ พบกันคาดว่าวันศุกร์คะ.. ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจ้า แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 48 19:03:13 จากคุณ : โตขึ้นจะกลายเป็นยุง - [ 23 ส.ค. 48 18:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เย้..คนแรกอีกแล้ว ไม่น่าเชื่อไม่เคยทำแฮทริคติดกัน 2 ครั้งรวดเลยนะเนี่ยะ 555...เป็นพรหมลิขิตจริงๆง่ะ ส่งมาทางนี้บ้างซิ จะอ้วกใส่กี่รอบก็ยอม ขอแต่ให้หล่อ เริ่ด เท่านั้นแหล่ะ (อ้วกมันล้างกันได้ แต่ความหล่อไม่เคยปราณีใคร) จากคุณ : bubu - [ 23 ส.ค. 48 20:50:47 A:218.218.140.68 X: TicketID:103661 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนูออยจะตกกระป๋องซะแระ จากคุณ : nongwin - [ 23 ส.ค. 48 21:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จากคุณ : หนอนแว่นตาโต - [ 24 ส.ค. 48 01:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนไส้ติ่งใกล้แตกจะอาเจียนหรือนี่ ความรู้ๆ (อนุญาต) จากคุณ : scottie - [ 24 ส.ค. 48 01:25:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อะกร๊ากกกก มาแล้วครับ คุณลูกน้ำ ราศีพระเอกนายตรีเริ่มออกแล้วครับ ไอ้ตาระยิบระยับเนี่ย ใช่เรย พระเอกของแท้แน่นอน นอกจาก "อนุญาต" ไม่มีสระอิ เห็นสองครั้ง แล้วก็มีพวกวรรณยุกต์นิดหน่อยนะครับ วี๊ด - วี้ด (อักษรต่ำใช้ไม้ตรีไม่ได้ครับ) มีตรงนึงที่ "จ้ะ" น่าจะเป็น "จ๊ะ" แล้วก็พวก "คะ" หลายจุด น่าจะเป็น "ค่ะ" ครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 24 ส.ค. 48 20:34:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โห นางเอกทุ่มเทมาก เนื้อคู่แน่ๆ จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 24 ส.ค. 48 20:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มีพ่อเป็นรองนายก มีเป็นคุณหญิง สงสัยเวลากินข้าวเย็นตอนนัด นางเอกเราเกรงแหงมๆ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 25 ส.ค. 48 01:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ต้องขออนุญาตนิดนึงนะคะ จากเรื่อง  “แล้วก็ขอบคุณนะครับที่ช่วยพามาโรงพยาบาล   ไม่งั้นผมคงไส้ติ่งแตกแน่เพราะมันติดเชื้อมากแล้ว" คือปกติมันจะติดเชื้อต่อเมื่อไส้ติ่งมันแตกแล้วนะคะ คิดว่าพระเอกน่าจะเป็นไส้ติ่งอักเสบมากกว่า ยังไม่แตก ซึ่งไส้ติ่งอักเสบก็เกิดจากมีอะไรตกเข้าไปแล้วอุดตัน ทำให้เกิดอาการบวมอักเสบ ซึ่งผลจากinflammation ทำให้อาจบวมจนแตกได้ แล้วสิ่งที่ตามมาคือ ในGI (ทางเดินอาหาร) มีแบคทีเรียอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้เกิดการติดเชื้อตามมา แล้วก็ตอนที่พระเอกอาเจียนเนี่ย เป็นเพราะไส้ติ่งอักเสบกำลังแตกหรอคะ โดยส่วนตัวแล้วไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าไส้ติ่งอักเสบจะมีอาการอาเจียนด้วยรึเปล่า แต่โดยทั่วไปแล้วอาการไส้ติ่งอักเสบมักจะปวดท้องด้านขวาอย่างรุนแรงมากกว่านะคะ ในบางรายอาจมีไข้ร่วมด้วย ยังไงก็พยายามต่อไปนะคะ จากคุณ : หมูน้อยแก้มแดง - [ 26 ส.ค. 48 15:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ้าว...ตกลงนางเอกพาพระเอกไปทำคลอดแล้วเหรอครับ.... โดยรวมผมว่าเขียนดีขึ้นนะ อ่านแล้วไม่ค่อยสะดุดเหมือนตอนที่แล้ว (ชมเสียหน่อย) ส่วนด้านเนื้อเรื่องยังขอไมกล่าวถึงนะครับ เพราะคงต้อง                   รออ่านให้จบเสียก่อน (จะ จบ ไหมครับท่าน?) แต่โดยส่วนตัว (รู้กันนะ) ผมไม่ใคร่จะชอบอะไรที่มันน้ำเน่าทำนองนี้เสียด้วยซิครับ                                 ปัจฉิมลิขิต. จะคอยติดตามอ่านต่อไปครับ **** Don't Let the Only Time You Ever Really Fly ,be the Day You Die**** จากคุณ : ParalleLDreamS - [ 26 ส.ค. 48 16:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อิอิ เห็นแววเนื้อคู่นางเอกเราออกซะแล้ว ปล. ตอนที่เป็นไส้ติ่งอักเสบ(จนใกล้จะแตก เพราะไปโรงพยาบาลครั้งแรก หมอบอกว่าไม่ใช่ เลยกลับมานอนทนอยู่วันนึง) ไม่มีอาการอาเจียนแฮะ รู้แต่ปวดท้องแทบสลบเลย จากคุณ : TSURUGI - [ 26 ส.ค. 48 17:26:32 ]