ความคิดเห็นที่ 2
ภายใต้แสงไฟจากเสาที่ตั้งเรียงรายอยู่บนริมถนน เธอมองเห็นจิตรกรคนนั้นหิ้วกระเป๋าบรรจุภาพยืนอยู่ที่เดิม
คุณยังไม่ไปใช่ไหม? เธอถามเขาหอบๆ
เขายักไหล่ยิ้มๆ
แล้วพรุ่งนี้คุณจะมาอีกไหม? เธอถาม
เขาพยักหน้า
แล้วมะรืนล่ะ?
เขาพยักหน้าอีก
อย่างนั้นก็ดี รอให้ฉันมีเงินแล้วฉันจะมาซื้อภาพของคุณอีก คุณต้องรอฉันนะ ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อขึ้นมาทันที
เมื่อแยกจากโค้งถนนนั้นมาอีกครั้ง ยวีเป่าเจิ้งรู้สึกร่างเริงราวกับตนเองเป็นหญิงอ้วนสะโพกกลมดิกในภาพ ตัวเบาราวกับจะลอยขึ้นไปบนฟ้าและเต้นรำไปกับแสงจันทร์สีเงินยวง ทำไมตอนที่อยู่กับจูถิงเคิงถึงไม่เคยเกิดความรู้สึกเบิกบานอย่างนี้นะ ขณะที่เดินผ่านร้านเสื้อผ้า เธอมองเงาตัวเองที่ใบหน้าแดงก่ำปรากฏอยู่บนกระจก ยังกับถูกย่างสุกมายังไงยังงั้นแหล่ะ เรื่องระเบิดวันนี้ยังคงติดใจเธออยู่ ราวกับหัวใจของเธอเต้นเป็นเสียงติ๊กต๊อกๆไปด้วย
วันที่สอง ยวีเป่าเจิ้งนั่งอ่านข่าวหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับเรื่องระเบิดอยู่ในสำนักงาน ตำรวจจับผู้ต้องสงสัยได้เมื่อคืนนี้ เห็นภาพที่ผู้ต้องสงสัยถูกใส่กุญแจมือพาขึ้นรถตำรวจไปแล้วยวีเป่าเจิ้งก็จำได้ แม้ว่าศีรษะของเขาจะมีถุงผ้าสีดำครอบปกปิดใบหน้าอยู่ แต่เธอก็จำเสื้อผ้าที่เขาใส่ได้ แล้วยังรองเท้าผ้าใบสีสันแสบตายี่ห้อ Converse นั่นอีกล่ะ เขาต้องเป็นผู้ชายที่ชนกับเธอที่หน้าสำนักพิมพ์แน่ ที่แท้เขาเป็นมือวางระเบิด ในตอนนั้นท่าทางเขาใจเย็นมาก ดูไม่มีพิรุธอะไรเลย เขาเพิ่งเลิกกับแฟนสาวเมื่อเร็วๆนี้ แล้วแฟนของเขาก็หันไปคบกับเจ้าของสำนักพิมพ์ ผู้ต้องสงสัยรายนี้ จึงได้ศึกษาวิธีทำระเบิดมือจากอินเตอร์เน็ตแล้วจัดการทำระเบิดส่งไปให้เจ้าของสำนักพิมพ์ โดยมีจุดประสงค์จะฆ่าอีกฝ่าย
เธอเอาหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวฉบับนั้นไปหาจูถิงเคิงแล้วถามเขาว่า ถ้าฉันเกิดไปชอบคนอื่น เธอจะส่งระเบิดมาฆ่าฉันไหม?
จูถิงเคิงตอบว่า ฉันทำระเบิดไม่เป็นนะ
แต่ก็ยังมีวิธีอื่นๆอีกนี่นา
ฉันไม่กล้าฆ่าใครหรอก
หญิงสาวลูบผมเขาแล้วถอนหายใจ แต่ผู้หญิงก็หวังว่าจะมีผู้ชายสักคนที่รักเขาอย่างนี้นะ
จูถิงเคิงกระซิบกับเธอที่ริมหูว่า ฉันจองห้องที่โรงแรมที่เราจะไปสุดสัปดาห์นี้แล้วนะ
อือ ยวีเป่าเจิ้งตอบรับไปแกนๆ เรื่องที่พักผ่อนที่โรงแรมนั้น ตอนนี้ไม่อยู่ในสมองเธออีกแล้ว
หลังเลิกงาน เธอกอดกระเป๋าเอกสารตรงไปหาจิตรกรริมถนนคนนั้น
อาซู วันนี้ฉันเอาภาพที่ตัวเองวาดมาด้วย เธอมาดูให้หน่อยสิว่าใช้ได้ไหม? หญิงสาวหยิบเอากระดาษฝึกสเก็ตภาพในกระเป๋าเอกสารออกมายื่นส่งให้ รูปพวกนี้เป็นรูปที่เธอวาดเป็นงานอดิเรก ฉันฝันอยากจะเป็นนักวาดการ์ตูนมาตั้งแต่เด็กแล้ว คะแนนวิชาศิลปะของเธอดีมาก แต่หลังเรียนจบชั้นมัธยม เธอกลับต้องไปเข้าทำงานเป็นพนักงานธนาคาร ทุกวี่ทุกวันต้องจมอยู่กับงานออฟฟิสเช้าชามเย็นชาม
คุณเคยเรียนวาดภาพหรือเปล่า? อาซูถาม
แค่เรียนสเก็ตภาพตอนมัธยมเท่านั้น
แล้วทำไมไม่เรียนต่อล่ะ?
ตอนแรกฉันก็คิดจะเข้าโรงเรียนศิลปะ แต่เกรดตอนชั้นมัธยมไม่ค่อยดีน่ะ
คุณเป็นคนมีพรสวรรค์นะ
จริงหรือเปล่า? คุณไม่ได้หลอกฉันนะ?
ดูเหมือนคุณจะชอบวาดภาพกระเป๋าเดินทางนะ เด็กผู้ชายผู้หญิงในรูปของคุณลากกระเป๋าไม่ซ้ำแบบกันเลย แม้แต่หมาแมวก็ยังมีกระเป๋าอีกแน่ะ
อือ...ฉันชอบกระเป๋าเดินทางสวยๆน่ะ
แม้แต่จระเข้ยังมีกระเป๋าหรูๆนี่ ไม่คิดว่ามันแปลกๆเหรอ?
ยวีเป่าเจิ้งยิ้มอายๆ การ์ตูนพวกนี้เธอไม่เคยเอาไปให้ใครดูเลยแม้แต่จูถิงเคิง เธอชอบวาดภาพกระเป๋าเดินทางจนกลายเป็นความเคยชิน ที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่รู้ แต่อาซูสังเกตเห็น
อาจเป็นเพราะจริงๆแล้วฉันอยากออกไปท่องเที่ยวบ้างล่ะมั้ง เธอว่า
คุณใช้นามปากกว่าว่าปลาน้อยเหรอ? อาซูมองลายเซ็นต์ในรูปวาดของเธอทุกรูป
ใช่ ฉันแซ่ยวี ถ้าแปลเป็นภาษาอังกฤษก็แปลว่าปลา ก็เลยเรียกว่าปลาน้อย
นึกว่าคุณชอบอาบน้ำแบบบับเบิ้ลบาธแล้วก็ชอบกินปลาเสียอีก
ฉันชอบทั้งสองอย่างแหล่ะ ฉันชอบกินปลา,ไก่,เนื้อ,....อะไรที่กินได้ฉันชอบหมดล่ะ
จริงหรือเปล่า?
อือ
อาซูหันไปหยิบกล่องปิดผนึกหลังกล่องกระเป๋าเก็บภาพ เป็นเนื้อวัวชิ้นหนึ่ง ปลาตัวหนึ่งและน่องไก่อีกสองสามอัน
ทำไมคุณถึงมีของพวกนี้ได้ล่ะ?
อาหารเย็นวันนี้น่ะ ผมจะกลับไปทำกินที่บ้าน คุณจะมาไหมล่ะ? อาซูยืนขึ้นแล้วเริ่มเก็บภาพสีน้ำมัน
เอาสิ ไม่ยักรู้นะว่าคุณทำอาหารเป็นด้วย
ผมเคยเรียนทำอาหารตอนที่อยู่อิตาลีน่ะ ไปกันเถอะ
รู้แล้วน่า ยวีเป่าเจิ้งเก็บเอากระดาษวาดภาพการ์ตูนของเธอตามหลังเขาไป
ที่พักของอาซูค่อนข้างเก่าโทรม เจ้าของเป็นคู่สามีภรรยาที่เป็นแฟนของเอ่อหลานเซียง วันนี้พวกเขาไม่อยู่ออกไปดูหนังกันข้างนอก
อาซูทำกับข้าวห้าอย่าง....มีสลัดผัก ปลาราดซอส เนื้อย่าง สปาเกตตี้มีทซอส น่องไก่อบราดซอสเห็ด
ทำอาหารเยอะขนาดนี้เราแค่สองคนจะกินกันไหวเหรอ? หยีเป่าเจิ้งครวญ
คุณผอมไปแล้วนะ
ใครว่าล่ะ! ฉันสูงร้อยหกสิบ หนักห้าสิบสี่กิโล ต้องลดความอ้วนแล้วต่างหาก
คุณไม่เห็นอ้วนเลยสักนิด การได้กินอาหารดีๆเป็นความสุขอย่างหนึ่งนะ
ถ้าฉันอ้วนแบบผู้หญิงในรูปของคุณต้องทุกข์ถนัดแน่
ยวีเป่าเจิ้งกัดน่องไก่ไปคำหนึ่งแล้วร้องชมว่า อร่อยจังเลย!
งั้นก็กินเยอะๆนะ วันนี้ผมขายภาพได้ตั้งห้าภาพแน่ะ
สมมติวันหนึ่งคุณดังแล้วนะ ฉันจะเลี้ยงฉลองให้คุณอย่างหรูเลย
จากคุณ :
ปรวัน
- [
29 ส.ค. 48 15:56:29
A:211.158.37.150 X:
]
|
|
|