CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    มนต์รักร้านขนม (ตอนที่ 1 เค้กเยอรมัน)

    มนต์รักร้านขนม...เป็นนิยายที่แปลมาจากหนังสือนิยายชุดของจีนที่ชื่อ Channel A และก็เป็นเรื่องแรกที่ปรวันแปลออกมาให้เพื่อนๆได้อ่านกันด้วย ขอความกรุณาช่วยติชมกันด้วยนะคะ

    ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ ^_^

    ~1~

    เค้กเยอรมัน

    “วันหยุดนี้พวกเราไปชางชวนกันดีไหม?” ยวีเป่าเจิ้งถามจูถิงเคิงที่นั่งดื่มกาแฟ expresso ด้วยกันในร้าน Starbucks

    “โรงแรมที่ชางชวนมีคนฆ่าตัวตายเยอะนะ เธอไม่กลัวผีหรือไง?” จูถิงเคิงแกล้งหยอก

    “แต่อาหารทะเลที่ชางชวนอร่อยนี่นา”

    “เธอได้ยินประกาศของพนักงานหรือยัง?”

    “เรื่องอะไรเหรอ?”

    จูงถิงเคิงกระซิบที่หูเธอว่า “พนักงานธนาคารเราที่ไปพักร้อนที่โรงแรมไห่อานจะได้รับส่วนลด 40% น่ะสิ”

    “จริงด้วย! แถมฟรีผลไม้กับอาหารเช้าด้วยนี่นา งั้นเราไปโรงแรมนี้ดีกว่า!”

    “เธอไม่กลัวเจอเพื่อนๆในบริษัทหรือไง?”

    “กลัวอะไรเล่า! เรื่องธรรมดาจะตาย” ยวีเป่าเจิงว่าพลางวางถ้วยกาแฟลง “ฉันจะไปที่สำนักพิมพ์ที่เป่ยเจียว เธอล่ะ?”

    “ฉันจะไปโรงงานเสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ชางซา”

    “งั้นเดี๋ยวพวกเราค่อยโทรหากันก็แล้วกันนะ”

    ยวีเป่าเจิ้งถือกระเป๋าเอกสารไปยังสำนักพิมพ์หนังสือการ์ตูน ที่หน้าบริษัทเธอชนเข้ากับชายท่าทางแปลกๆคนหนึ่ง

    “ขอโทษครับ”ชายคนนั้นหลุบตาลงเป็นเชิงขอโทษ

    ยวีเป่าเจิ้งมองหน้าเขา เขาไว้ผมยาวมัดเป็นหางม้าไปทางด้านหลัง สวมเสื้อแจ๊คเก็ตสีดำและรองเท้าผ้าใบยี่ห้อ converse สีสันแสบตา เขายิ้มเก๋มีเสน่ห์ทีเดียว

    “ไม่เป็นไรค่ะ” เธอตอบอย่างงงๆเล็กน้อย

    เมื่อเดินเข้าไปในสำนักพิมพ์ หญิงสาวก็ซุ่มซ่ามไปเตะกับอะไรสักอย่างบนพื้น...เป็นถุงนอน...และมีคนๆหนึ่งนอนอยู่ในถุงนอนด้วย

    “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ นี่คุณนอนตรงนี้ทั้งคืนเลยเหรอ?” ยวีเป่าเจิ้งละล่ำละลักขอโทษ

    แต่คนๆนั้นแค่เอาหัวซุกกลับเข้าไปในถุงนอนแล้วหลับต่อ ไม่สนใจเธอเลยสักนิด

    ที่โซฟาริมกำแพงก็มีผู้ชายสองคนขดซุกตัวหลับอยู่ ภายในสำนักงานระเกะระกะไปด้วยข้าวของมากมาย มีเด็กหนุ่มท่าทางสลึมสลือฟุบอยู่บนโต๊ะทำงานอยู่คนเดียว

    ยวีเป่าเจิ้งยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา นี่มันสี่โมงเย็นแล้วนะ

    “ฉันเป็นพนักงานฝ่ายการเงินจากธนาคารซินหลิง มีนัดกับคุณเฉิงบรรณาธิการของพวกคุณค่ะ”

    “คุณเฉิงยังไม่กลับมา เชิญรอสักครู่นะครับ” เด็กหนุ่มที่ใส่แว่นตาอันใหญ่เงยหน้าขึ้นพูดกับเธอ

    ยวีเป่าเจิ้งเดินเข้าไปยืนข้างๆเด็กหนุ่ม มองภาพที่เขาวาดด้วยสายตาชื่นชม

    “ทำงานเหนื่อยมากไหม?” หญิงสาวถาม

    “ตอนนี้ใกล้จะปิดต้นฉบับแล้ว เลยไม่ค่อยได้หลับได้นอนกัน เป็นเรื่องธรรมดาครับ” หนุ่มน้อยตอบพลางหาวออกมาหวอดใหญ่

    “แต่รูปการ์ตูนนี่ดูมีชีวิตชีวาดีนะ ฉันเองก็ชอบวาดภาพ”

    เธอลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่ง นอกจากเสียงกรนจากคนที่นอนอยู่ในถุงนอนแล้ว หญิงสาวเหมือนกับจะได้ยินเสียงติ๊กต๊อก...ติ๊กต๊อก...มาจากที่ไหนสักแห่ง เธอมองไปรอบๆ แล้วก็พบว่ามันมาจากกล่องเค้กบนโต๊ะที่เธอนั่งอยู่นี่เอง

    “คุณได้ยินเสียงอะไรไหม?” ยวีเป่าเจิ้งถามเด็กหนุ่มตรงหน้า

    “เสียงอะไรหรือครับ?”

    “เสียงติ๊กต๊อกๆ” เธอชี้ไปที่กล่องเค้กเจ้าปัญหา

    “เพิ่งมีคนส่งมาให้บ.ก.เดี๋ยวนี้เองครับ” หนุ่มน้อยเอาหูแนบกล่องเพื่อฟังให้ชัด

    ยวีเป่าเจิ้งขยับเข้าใกล้กล่องนั้น เสียง “ติ๊กต๊อกๆ” นั่นฟังดูน่าสงสัยมากๆ เธอมองสบตากับเด็กหนุ่มอย่างหวั่นๆ พ่อแว่นตาโตพูดเสียงสั่น “ระ...ระเบิดหรือเปล่าครับ?”

    “เรียกตำรวจเดี๋ยวนี้” ยวีเป่าเจิ้งสั่งเสียงเฉียบขาด

    ตำรวจกลุ่มใหญ่ตรงมาที่สำนักพิมพ์ทันที หน่วยกู้ระเบิดทำการตรวจสอบแล้วพบว่าภายในกล่องมีระเบิดชนิดทำมืออยู่อันหนึ่ง เป็นระเบิดอานุภาพรุนแรงที่สามารถระเบิดคนได้เป็นผุยผงเลยทีเดียว

    จากคุณ : ปรวัน - [ 29 ส.ค. 48 15:45:59 A:211.158.37.150 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป