~~~~เวลา~~~~
บทนำ
ปี1997
ผมได้รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง วันนั้นต้นเพื่อนผมแวะไปเอาของที่บ้านเธอ หน้าตาเธอก็น่ารักดี ดูหมวยๆ
ไม่ได้สวยขนาดต้องมองเหลียวหลัง ผมมองเห็นเธอจากในรถที่นั่งรออยู่ หลังจากนั้นผมก็เคยคุยกับเธอ
อีกสองสามครั้งทางโทรศัพท์ เธอไม่ได้มาชอบผมหรอก แต่เธอเป็นแฟนกับเพื่อนของผมต่างหาก
ต้นมันมาเล่นเกมส์อยู่ที่บ้านผมน่ะ แล้วมันก็ให้เบอร์บ้านผมเอาไว้ว่าให้โทรมาหาที่นี่
ผมยังจำได้ว่าเราเคยเจอกันอีกทีตอนที่เธอมานั่งรอต้นเตะบอลที่บ้านเพื่อนอีกคนหนึ่ง แต่เราไม่ได้คุยอะไร
กันหรอกนะ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำมั้งว่าผมอยู่ที่นั่น
ปลายปี 2001
ผมได้เจอเธออีกครั้ง เธอเรียนจบแล้วกำลังหางานทำ ต้นแนะนำให้เธอมาสมัครงานที่บริษัทของผม
อะแฮ่ม! ผมก็ไม่อยากจะคุยเลยว่าผมมีบริษัทเป็นของตัวเองแล้วตอนนี้ เธอมาสมัครและสัมภาษณ์งาน
กับผมเธอดูโตขึ้นมากเลย แต่งหน้ามาด้วย ดูเป็นสาวขึ้นกว่าเดิมเยอะ นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน
จริงๆจังๆเลยมั้งตั้งแต่รู้จักกันมา(แต่ในนาม)หลายปี
คุยกันได้ไม่นานก็เห็นว่าเธอเป็นคนเก่ง ฉลาด แถมท่าทางจะเจ้าชู้อีกด้วย ประวัติยาวเหยียดขนาดนี้
สำหรับเด็กจบใหม่ถือว่าน่าทึ่งมาก (ต่างกับผมอย่างสิ้นเชิงเลยให้ตายเถอะ) ผมว่าคงมีหลายบริษัท
อยากรับเธอเข้าทำงาน แน่นอนรวมทั้งผมด้วย แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้เลยว่าเธอต้องมีทางเลือกเยอะ
เพราะเธอเลือกที่จะไม่มาทำงานกับผมแต่เป็นที่อื่น
ผมเมมเบอร์เธอไว้ในเครื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ (จริงๆนะสาบานได้) ผมโทรหาเธอบ้าง ส่วนใหญ่ก็
เฉพาะแนะนำงานให้ด้วยความเป็นห่วงอย่างพี่อย่างน้อง ไม่ได้คิดอะไรเกินมากกว่านั้น
ตอนที่บริษัทผมขาดคนอีกครั้ง เธอก็กำลังจะออกจากงานเก่าพอดี ผมเลยชวนเธอมาร่วมงาน
กับผมอีกครั้ง เธอกลับไปคิดแต่แล้วก็ไม่มา เธอเลือกไปทำงานกับบริษัทเพื่อนผมอีกแห่งหนึ่ง
เพราะตรงกับทางที่เธอเรียนมามากกว่า จากนั้นไม่นานเธอก็เริ่มคบกับเพื่อนผมอีกคนเข้าจนได้
อ้อ...ผมลืมบอกไปว่าเธอเลิกกับเพื่อนผมคนแรกไปสองสามปีแล้ว
คุณคงเริ่มสงสัยว่าเธอเป็นคนยังไงใช่มั้ยล่ะ? อย่างที่ผมบอกนั่นแหละ ในสายตาผม เธอก็เป็น
ผู้หญิงสดใส น่ารักคนหนึ่ง คล่องแคล่ว ฉลาด ออกแนวกะล่อน เจ้าชู้นิดๆอีกต่างหาก...
จากคุณ :
A-ME-BA
- [
30 ส.ค. 48 02:38:03
]