ผมค่อนข้างดูถูกหนังสือประเภท How to ทั้งหลายที่รวบรวมคำแนะนำต่างๆในการใช้ชีวิต วิธีเรียนเก่ง , วิธีมีความรัก , วิธีสร้างความมั่นใจ , คุณก็เจ๋งได้ , ทำชีวิตให้ดีขึ้น , เสริมจิตวิญญาณ และอะไรทั้งหลายแหล่
ผมไม่คิดว่าคำแนะนำเหล่านั้นจะผิด แต่ไม่เชื่อว่าคนเราจะดีขึ้นได้อย่างง่ายดายเพียงข้ามวันหลังอ่านหนังสือจบ มันน่าจะมีองค์ประกอบในชีวิตอีกหลายด้านเกื้อหนุน
สำหรับผมการอ่านหนังสือ How to คล้ายกับการกลืนยาวิตามิน เม็ดนู้นเม็ดนี้ อาจมีกลิ่น แต่ไร้รสชาติ ไม่ต้องนั่งขบเคี้ยวแบบอาหารที่เป็นชิ้นเป็นอัน ซึ่งท้องย่อมไม่อิ่มเป็นแน่
บางทีผมอาจเป็นคนที่อยู่ในขั้วตรงข้ามกับคนในหนังสือประเภทนี้ ตัวตนของผมเป็นหนังสือ How to ที่รจนาขึ้นโดยคนอ่อนแอ
ทั้งที่เป็นเรื่องของผมเพียงคนเดียวผมก็ยังดึงเธอมาเอี่ยวแม้เธอจะเกี่ยวข้องเพียงบางเบา ที่สำคัญเธอไม่ได้รับรู้ใดๆทั้งสิ้นกับสิ่งที่ผมเป็นอยู่ และไม่จำเป็นต้องรับรู้หรือข้องแวะใดๆทั้งสิ้น
ก็นี่มันเรื่องของผมนี่หว่า
ข้อ 1. เธอทำให้ผมนอนไม่หลับ ผมหลับยากขึ้นทุกๆคืน
ข้อ 2. จากข้อ 1. เมื่อกลางคืนยืดขยายขึ้น ทำให้ผมต้องลุกขึ้นมานั่งเขียนอะไรบางอย่าง ถึงความรู้สึกของตัวเอง
ข้อ 3. ผมไม่อยากเจอเธออีก
ข้อ 4. นั่นมันช่วงแรก คิดอีกทีผมอยากเจอหน้าเธออีก
ข้อ 5. ถึงได้เจอเธอผมก็คงวางตัวไม่ถูก และไม่รู้จะคุยอะไรกับเธอดี
ข้อ 6. ผมไม่ได้ติดต่อเธออีกเลย สิ่งที่ผมรู้คือชีวิตเธอกำลังเข้าที่เข้าทาง จากครั้งสุดท้ายที่พบกัน ผมว่าทุกวันนี้เธอคง ........อืม........เอ่อ......ควรเรียกว่าอะไรดีนะ สุขสบาย , ดำเนินชีวิตในแบบปรกติสุข , เริ่มก้าวย่างสู่ความเป็นผู้ใหญ่อย่างมั่นคง คงเป็นอะไรทำนองนี้ผมใช้คำไม่ถูก
ข้อ 7. ผมคิดว่าผมดีขึ้นกว่าเดิม ภายในไม่เจ็บปวดร้าวช้ำเหมือนเมื่อครั้งประสบใหม่ๆ แล้วก็ไม่แอบร้องไห้ฟูมฟายเวลาอยู่คนเดียวอีกแล้ว อาจมีบ้างในบางวันที่น้ำตาซึมจากเพลงที่โดนใจเป็นพิเศษ
ข้อ 8. แต่ผมก็ยังไม่ฟื้น ลูกฮึดยังไม่ออกทำการ แรงใจฟุบแฟ่บแห้งหาย
ข้อ 9. ชีวิตผมว่างเปล่า ไม่มีงาน ไม่มีอะไรให้ทำ ผมอยู่ไปวันๆ ถ้าผมอยู่ตัวคนเดียว คงต้องหาอะไรทำเลี้ยงปากท้อง แต่โชคดีผมยังมีบุพการีให้เกาะอาศัย
ข้อ 10. จากข้อ 9. นั่นทำให้ความภูมิใจของผมหมดลง ความเชื่อมั่นไม่เหลือหรอ ผมไม่ได้เสียใจในตัวเอง แต่ผมเกลียดตัวเอง
ข้อ 11. เมื่ออะไรภายในหดหายเหือดแห้ง ผมเลยไม่อยากเจอกับใครทั้งสิ้น ผมอยากซุกหลบในซอกหลืบของความอ่อนแออันมืดมิดเพียงคนเดียว
ข้อ 12. อารมณ์ผมหายไปไหนไม่ราบได้ ผมไม่รู้จะทำอะไรให้ชีวิตเบิกบานขึ้น
ข้อ 13. ผมสะกดคำว่า เบื่อหน่ายได้อย่างแม่นยำ
ข้อ 14. จากข้อ 13 นั่นทำให้คนที่อยู่ใกล้ผมรู้สึกเบื่อหน่ายและกระถดหนี ซึ่งส่งผลไปยังข้อ 11.
ข้อ 15. ไม่น่าเชื่อตัวผมจะอ่อนแอได้ขนาดนี้
ข้อ 16. ถ้าเจอกับเธอตอนนี้ ผมคงไม่รู้สึกกับเธอดังครั้งก่อนเก่า และเธอก็คงไม่รู้สึกอะไรกับผมแม้เพียงนิดน้อย
ข้อ 17. ผมรู้สึกว่าเป็นไอ้ขี้แพ้เต็มตัว (นี่คือเหตุผลบางส่วนในข้อ 16 ) เพลงโปรดของผม Loser ของ Beck
ข้อ 18. ผมนึกถึงเรื่องราวก่อนเก่า แล้วคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงหรือ อย่างกับว่ามันเป็นเหตุการณ์ปลอมที่ถูกจัดฉากขึ้นที่ไหนสักแห่ง พอถ่ายทำเสร็จเขาก็โละฉากนั่นทิ้งไป มันอาจถูกบันทึกลงในม้วนฟิล์ม ที่ไม่มีใครรู้ว่าเก็บอยู่ที่ใด
ข้อ 19. ย้ำถึงในข้อ 18. บางทีความรู้สึกระหว่างเธอกับผมอาจไม่มีอยู่จริง เราเพียงแต่สมมติมันขึ้นมาเท่านั้น ใช่! บางทีผมอาจสมมติความรู้สึกขึ้นมาเพียงคนเดียว สมมติฐานไม่ใช่ข้อสรุป วิทยาศาสตร์เบื้องต้นสอนไว้ เป็นเหตุผลง่ายๆที่ใครๆทราบกันดี เป็นการช่วยป้องกันการทึกทักเอาเองได้เป็นอย่างดี
ข้อ 20. จะอย่างไรผมก็คงต้องขอบใจเธอ ที่ทำให้ผมได้มีอะไรให้เขียนเพื่อซ้อมมือบ้าง
ข้อ 21. แม้เรื่องที่เขียนจะไม่มีประโยชน์อะไรกับใครเลย นอกจากตัวผมเอง แต่ผมก็เขียนออกมา
ข้อ 22. ผมเป็นคนที่เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ
เอ่อ ....... คงสบายดีนะ
แล้วคุณล่ะ ยังเขียนหนังสืออยู่หรือเปล่า ยังอยากเป็นนักเขียนอยู่อีกมั้ย
เขียนบ้าง น่ะ
ทำอะไรอยู่เหรอ สบายดีนะ มีอะไรให้ช่วยก็บอก
ก็ตามเรื่องตามราว เรื่อยๆ... ยังกินอิ่มนอนหลับอยู่ ฮะๆๆ
ไม่มีอะไรเลย มีเพียงความเงียบเท่านั้นที่แทรกอยู่ในทุกสิ่ง รอยยิ้มเก้อเขินของผมประดับไว้หลังคำพูดทุกๆประโยค เสียงหัวเราะของผมก็เป็นเสียงหัวเราะที่เก้อเขินเต็มที และยิ้มเก้อเขินนั้นยังส่งผ่านทักทายแม้เธอเดินหายไปแล้วก็ยังคงอยู่
ฉันต้องไปแล้วนะ บาย
อือ ผมยกมือลาเธอ แล้วค่อยๆลดลงแนบข้างกาย เธอคงไปไหนต่อสักที่ หลังจากพบเจอกันในสักที่หนึ่งขณะนี้
ยังไม่มีหนังสือ How to เล่มไหนที่ผมอ่านแล้วรู้สึกดีขึ้น ........
ข้อ 23. ผมคิดว่าผมทำใจได้แล้วแต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย
ข้อ 24. ผมพบว่าหลายสิ่งหลายอย่าง จะไปกะเกณฑ์เอาตามใจไม่ได้เลย ต้องอาศัยเวลาที่เคลื่อนไปเท่านั้นถึงจะช่วยได้
..........................................
สักวัน วันหนึ่งข้างหน้า พรุ่งนี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ผมว่ามันเป็นเรื่องสั้นนะ ถ้าไม่ใช่มันก็คงเป็นอะไรสั้นๆสักอย่าง ไร้สาระสั้น, เพ้อเจ้อสั้น, เรื่องกึ่งบันทึกสั้น, บทโอดครวญ(ไม่)สั้น
จากคุณ :
อุปกรณ์ประกอบฉาก
- [
31 ส.ค. 48 15:55:48
A:203.113.81.36 X:
]
เรื่องของผม(แต่เธอไม่รับรู้)
