ความคิดเห็นที่ 1 มาอีกอารมณ์แฮะคืนนี้ ^___^.. จากคุณ : GTW - [ 4 ก.ย. 48 06:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 @ ครรโลงโคลงเร่งเร้า               อารมณ์ หลายสิ่งช่างโสมม                     เร่าร้อน หลากสิ่งไม่น่าชม                      ควรค่า คิดฤๅ ใจมนุษย์นั่นซับซ้อน                  ไม่รู้เพียงไรฯ @ เก็บทุกข์หาใช่เรื่อง                ดีใด เพิ่มเรื่องเข้าในใจ                      เช่นนี้ ผู้คนใช่เปลี่ยนไป                      ตามคิด เรานา เร่งละวางหลีกลี้                        พึ่งแท้พระธรรมฯ @ ใจเราพึงข่มไว้                       ด้วยธรรม ใครชั่วใคร ra-yum                         แน่แล้ว บุญลดเพิ่มแต่กรรม                    เขานั่น แลเฮย บาปนั่นบ่คลาดแคล้ว                   ตกต้องตามกรรมฯ @ จึงลิขิตคำร่ายไว้                    แด่มิตร เก่านา เก็บสิ่งไม่ควรคิด                        ดั่งว่า เพิ่มแต่สิ่งปรุงจิต                        หาใช่ ดีแล มีแต่ทำจิตล้า                            มิใช่ควรทำฯ @ ทักทายเพียงเท่านี้                 พึงครวญ มิตรเก่าผู้พึ่งหวน                       กลับที่ จำได้ไม่เรรวน                          ฤๅว่า ฉันใด ดาวฯ ทักแต่แค่นี้                      น้าจุ่งตอบคำฯ ... จากคุณ : ดาวประจำเมือง (มรกตนาคสวาท) - [ 4 ก.ย. 48 09:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แวะมาอ่าน มาซึบซับโคลงอันแสนไพเราะเจ้า จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 4 ก.ย. 48 11:48:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แวะมาอ่นหลังจากที่ไม่ได้เข้าบอร์ดมาชาติเศษ ยังไพเราะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงครับ จากคุณ : บอยน์ ใบร่อน - [ 4 ก.ย. 48 12:22:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับคุณ GTW,หลานดาวประจำเมือง,คุณpee_lee, คุณบอยน์ ใบร่อน 'จารย์จี..แหะ ๆ ป๋มอยากเขียนโคลงเล่นบ้างครับ ฮิ ๆ ที่นี้ โคลงมันจริงจัง ไม่ใคร่ไหลลื่นล้อเล่นได้เหมือนกลอน ก็ เลยต้องปรับตัวเข้าหา แต่ก็ตั้งชื่อออกตัวไว้ล่วงหน้าแล้ว กั๊บ เกิดไม่ชอบมาพากลขึ้นมา ................................................. หนูดาวฯ..น้าตั้งใจจะเขียนโคลงตามยถากรรมไปเรื่อย ๆ สัก ๑๐๐-๒๐๐ บท ว่าจะเอาโคลงทุกประเภทมาใช้ให้หมด ทั้งสุภาพ ทั้งดั้น ทั้งกล ดีไม่ดีก็ช่างมันเถิด ขณะเขียนใจ ไม่ว่อกแว่กอะไรเลยนะ ไม่มีอคติกับใครด้วย ว่าไปตาม เพลง คือประสบการณ์ของคนเราแต่ละคนไม่เหมือนกัน จิตนาการก็ไม่เหมือนกัน หากว่อกแว่กจะทำอะไรไม่ได้ เลย เนื่องจากการขาดความเป็นตัวของตัวเอง ฮิ ๆ ท้ายสุด ดื่มน้ำที่กรองแล้ว จะไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ................................................. คุณ pee_lee, คุณบอยน์ ใบร่อน..ผมคงจะเขียนตามทางที่ ผมรู้และเข้าใจ เกิดผิดแผกแตกต่างไปบ้าง ง่า-'โหสิใน ความเพี้ยนด้วยนะครับ ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 4 ก.ย. 48 20:11:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๒. ปอกถ้อย ๐นักมวยชกต่อยข้าง          สังเวียน ทุกดอกศอกเข่าเซียน         สุดสู้ แหกคอกออกพาเหียร         ห่างกฏ ถึงอาจเขาสวดอู้                 เรียกไอ้อันธพาล ฯ ๐โบราณบอกเล่าเรื่อง          หลากมี พึงใคร่ครวญคดี                 รอบด้าน หลับหูหลับตาทวี                 วางเชื่อ แก่นเปลือกบอกแหลมป้าน    แต่งปั้นปราชญ์เสมอ ฯ ๐ละเมอลุกหลับร่อน             เดินหลอน ท่อมท่อมรอมตะลอน           ไป่ค่อน ลืมตาผวาวอน                     เดินว่อน ฝันฝื่องถึงเงินฟ่อน                ห่อนฟ้อนอรเสีย ฯ (สายไหม) ๐เบี้ยโคนโขนครอบเข้า         เสียความ หลงแต่แง่มุมตาม                จัดตั้ง หวงแหนแค่นคนหาม            คอยหาบ ปิดฉากนาคทองชั่ง               ชั่วแท้แค่สนิม ฯ (สีหติกำกาม) ๐ยิ้มเถิดยิ้มกริ่มป้อน             ปากปัน ยิ้มก่อถ่อสัมพันธ์                  ภาพใกล้ ยิ้มหยุดฉุดทศกัณฐ์               เกรี้ยวกราด ปากบอดตอดมิตรให้             ห่างหน้าลาหนี ฯ (โตเล่นหาง) ๐ดนตรีดีแต่ด้วย                   แตรใด ตนเดียว รสหย่อนลอนหยาบไร            หยุดล่อง เป็นวงปล่งวางไป                   แว่วเปรียบ  หวานปรน เพียงหนึ่งพึงนึกพร่อง             นั่นพลั้งแพ่งไหน ฯ (อักษรสลับ) ๐ไฉไลงามรูปล้ำ                    เลอเผลอ พรอดพร่ำคำรักเธอ                 ท่องคล่อง ปีเดือนเคลื่อนคล้อยเจอ           แจ๋แก่ กลืนหมดพจน์พร่ำพร้อง           บ่นพ่นคนเอ๋ย ฯ  (ก้านต่อดอก) ๐รำเพยเคยเฉื่อยช่อง              ล่องลม ลับแล รำหัดรัดเนื้อนม                      สนอบแก้ รำไรไก่ขันขรม                      คืนรุ่ง  รักเจ้า ลำบากบาดพี่แท้                     เจ็บแท้แม่ถอน ฯ (พยัคฆฉันทลรรโลง) ๐อมรอมตะรุ่ง                        รัตนา กุก่องดังจินดา                        เด่นช่วง คั่งแค้นราพณ์อสุรา                  ลาเลื่อน มณีเมขลาล่วง                        แล่นส้องรามสูร ฯ (โตเล่นหาง) ๐สัมบูรณ์พูนเทวษเวี่ย               คืนวัน ตาคล่าวน้ำตายัน                      หยาดเลือด ตีแปลงหมกปลักปัน                  ดังเปรต ปันบุญ คนบาปบาปกรีดเชือด                เช่นนี้กี่ฉนำ ฯ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 03:33:16 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 01:19:59 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 21:14:34 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 15:00:33 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 48 20:25:01 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 4 ก.ย. 48 20:19:11 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาชมกระทู้ค่ะ ขอยาแก้เมาด้วย มันโคลงเคลงๆ จากคุณ : เบญญาภา - [ 4 ก.ย. 48 20:44:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังมีอารมณ์ขันตามแบบฉบับคุณรามเช่นเคย ไม่เคยอ่านโคลง(เคลง)แนวนี้มานานเหลือเกิน ในความอารมณ์ขันเหมือนเล่นๆ แต่ศัพท์สำนวนลีลาไม่ธรรมดาเลยนะครับ ชอบตรงนี้เป็นพิเศษ ๐รำเพยเคยเฉื่อยช่อง              ล่องลม ลับลา รำหัดรัดเนื้อนม                      สนอบแก้ รำไรไก่ขันขรม                      คืนรุ่ง  รักเจ้า ลำบากบาดพี่แท้                     เจ็บแท้แม่ถอน ฯ ฮ๋ะๆๆๆๆๆ แบบว่าผมคนคิดลึกครับ ^_____^........ จากคุณ : GTW - [ 5 ก.ย. 48 02:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีขะรับ...ท่านพี่ เห็นรำเพย...ลมเพ...ลมพัด เลยหันไปค้นกรุเก่า...บ้านครูไหวฯ มาตามแห่ด้วยคน สิกขาคลายคลี่แม้น ..โมหันต์ เยียวตรึกลึกตรองคันถ์ ..ครุ่นแย้ง สืบทอดสิบทิศปัน ปรุงแต่ง เสริมใส่ฤๅสอดแกล้ง .กล่าวนั้นจริงไฉน ฯ อรรถถ้วนอันถั่งถ้อย ...ธรรมา วางทุกข์เป็นทิศา .สอบอ้าง ความใดประดังวา- ทะแต่ ไตรภูมิ เกรงแต่งอัตตาสร้าง ...สอดล้วนชวนหลง ฯ ตรึงกรแต่่กราบก้ม .. กรานเศียร เสียเที่ยวกรรทบเธียร .ท่านแล้ว แต่ยังตราบญาณเวียน วายสุด ปานย่างบาทเหยียบแร้ว ...ร่างแม้นรอมรณ์ ฯ เหลืองปรายใช่ปลั่งแจ้ง จรัสเหม ดำมืดกมลเอม . อวดเปรี้ยว พาอัตต์บ่าโอษฐ์เขม . .ขรมพากย์ อุรคอันเลื้อยเลี้ยว . ..ร่างตั้งฤๅตรง. แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 13:02:29 จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 13:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อีกสักบท ๐ มองเห็นฤๅจักแม้น..........เหมือนเห็น กับภาพอำไพเพ็ญ.............พิศต้อง นัยจิตย่อมยากเข็ญ...........เค้นขบ คิดแล เว้นแต่สำนึกพ้อง...............ผ่านแย้มเข้ายล                 ๐ หงายโถอันคว่ำด้วย........มือสอง เมื่อจิตสั่งจับจอง...............จึ่งได้ สำเร็จใช่เพียงตรอง...........ตรึกอยู่ นาพ่อ ปฏิบัติจึงบ่งให้..................สรรพนั้นดำเนิน                   ๐ รู้เปิดสิ่งปิดด้วย.............โดยวิธี ประสบการณ์มากมี...........มุ่งใช้ เพียรตรองผ่านตรรกพิถี.....ทานเทียบ หยั่งล่วงสู่จิตได้................ดั่งแม้นปรารถนา                   ๐ เจตนาสำนึกแจ้ง............จักผสาน ด้วยเจตนะไพศาล.............สอดน้อม เมื่อรูปประไพพาน.............ผายออก บ่งสื่อบอกสัจจ์พร้อม.........แผกได้ฉันใด จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 13:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๐ อัปสรรวมร่ายร้อง        เริงระบำ งามดั่งโมเรสทำ             ท่ามไม้ อกเอวแอ่นตามรำ-         พันเรื่อง นั้นนา เห็นย่อมโหยอกให้         ห่วงน้อยเนียนเห็น [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 13:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รูปเดิม... เอาต่ออีกหน่อย...กำลังมัน ๐ ขัดใจยักษ์ท่วนถั้ว          เล็งตา ดังพึ่งโหยเกสรา               เค่าไหล้ เนียนพรรณซ่างสมอา-      วรณ์ฮ่อม อกฤๅ จึงซ่างกำหนัดไขร้            คึ่นถ้วมสรรพางค์ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 14:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณเบญญาภา, คุณ GTW, คุณสดายุ คุณเบญญาภา..ยมดมแถวระยอง จันทร์ ตราดนี่ ที่มีชื่อ หน่อยก็ 'น้ำมันเหลือง' เป็นของตราดเขาครับ เข้าพิมเสน, ไพลและสะเก็ดสะระแหน่ หอมดี ทาแก้ยุง ฟุ้งแก้ลม ดม แก้หวัด สารพัดประโยชน์แบบไทย ๆ ท่านว่ากระสายยา สำคัญคือ..ต้องมีคนคอยดมยาให้อยู่ข้าง ๆ ฮิ ๆ ............................................... 'จารย์จีที่รักและคิดถึง แหะ ๆ ผมเขียนไปตามอารมณ์ครับ จริตจะก้านไม่ใส่เลย นึกไงก็เขียนงั้น ง่า-ยึดตำราเดียวคือ ของ 'พี่หน่อย' แต่จะใกล้เคียงหรือเปล่า แล้วแต่เวรกรรม ครับ ฮี่ ๆ บทนั้นผมแสดงเองกับตัวเลยนา-ฮา ............................................... ฮิ ๆ ผมแอบลอดร่องแมวไปนั่งมองความอลังการที่บล็อค คุณสดายุบ่อย ๆ อิจฉาสุด ๆ ทำกับเขาสวย ๆ อย่างนั้นไม่ เป็นเอาเสียเลย เห็นกำลังม่วนอยู่กับตำรับ พ.ณ.ประมวล มารค แบบมันส์พะย่ะค่ะ :) ผมเองก็กำลังทบทวน 'กำสรวลศรีปราชญ์-นิราศนรินทร์' ของ 'พ.ณ.ประมวลมารค' อยู่ ทิ้งตำรามานานโข หนนี้เกิด บ้าอย่างไรไม่ทราบ ฮิ ๆ นั่งหลังขดหลังแข็งอ่านข้ามวัน ข้ามคืน   โคลงคุณสดายุแจ่ม แทรก..ถามชื่อเพลงหน่อยครับ เพราะมาก ที่มี '..ข้ามสีทันดร..' ง่า-ชื่อหยัง ใครร้องก็ไม่รู้ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 15:07:19 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 5 ก.ย. 48 14:35:48 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๓. ปล่อยเถื่อน ๐คำพระท่านกล่าวแจ้ง         วาจา อกุศลกรรมา                     บถอ้าง ผู้สนุกการนินทา                 แสนถ่อย เสพสุขทุกข์อีกข้าง             ใส่ไคล้ควรหรือ ฯ ๐กระพือกระเพื่อมว่า           หวังดี ตรองตรึกนึกพาที               ถี่ถ้วน รักตัวย่อมมากมี                 เป็นเอก รักอื่นก็แค่บ้วน                   บิดลิ้นน้ำลาย ฯ ๐ยามงายพรายแดดชื่น        รื่นชม วิหคเหาะเหินลม                 ปรอทแล่น ขับขานดุริยางค์ขรม            สังคีต ศรีผนึกใจมนุษย์แน่น          ต่อเนื่องเถิดหนอ ฯ ๐มอซอพอได้ฉ่ำ                สรงชล แป้งประกระจกยล               เยี่ยมหน้า เอี่ยมอ่องส่องพรรณสน        สารูป ดวงจิตสฤษฎ์ค่า                  ค่าชี้ฉ่องไฉน  ฯ ๐ไปครัวตีไข่เข้า                  เขย่ายี ร้อนเดือดน้ำมันดี                 ทอดนิ่ม คดข้าวใส่จานพี                   พุงอิ่ม กินเพื่ออยู่โลกยิ้ม                 ยิ่งแล้วโลกหยัน ฯ ๐วันจันทร์ใจจดจ้ำ                ทำงาน ขยันอยู่ยังอังคาร                 ควบกล้ำ พุธพฤหัสพอสาน                  ได้เสื่อ วันศุกร์ขลุกขลิกค่ำ               บ่ายคล้อยแลหลัว ฯ ๐ฟ้ารั่วว่าเหมาะร่ำ                 สุรา ฟ้าจ่างเมรัยมา                     หมักไส้ ฟ้ามืดยอดเวลา                    ลงดื่ม หาเรื่องจิบจนได้                   ห่อนเหล้าหลากหลาย ฯ ๐หญิงชายคบเพื่อนเพี้ยง         ชายชาย ปวงป่วงตวงน้ำลาย                 แฉะแช่ ปากหอยปากปูปราย               ป๋อปูด เพียงปากได้ปลิ้นแปล้             ป่วยป้วนป่วนหาย ฯ ๐ชายหญิงพิงไหล่เพื่อน           เดือนดาว หัวแกะที่แปะกาว                    ออกบ้าง ปากพูดศักดิ์หนุ่มสาว               สลัดเก่า  เสมอกัน ค่อนขอดอารมณ์ค้าง               คั่งค้างยุคสมัย ฯ ๐ใจปิดใจเปิดเป้า                    ใจไป ย่อมเพ่งเล็งเห็นใจ                   แจ่มสิ้น คับแคบขัดข้องใคร                  คับอก อ้าปากลิ้นไก่ดิ้น                      ดกเด้งดอนไหว ฯ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 01:20:53 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 18:12:18 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 14:54:49 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 14:54:02 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 14:46:51 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 5 ก.ย. 48 14:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขีด            คำมาร่วมแต้ม              แบบงง เขียน         อักษรไม่ตรง               ต่อแต้ม เวียน         หัวเริ่มจะปลง                สุดง่วง   หนอเรา ไป             นั่งกินของร้อน             แน่แท้   ดีจริง ## กาแสร้อนๆ สักแก้วครับ.. บ่ายนี้ง่วงจัง. แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 14:55:16 จากคุณ : นินจา - [ 5 ก.ย. 48 14:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณรามครับ... เพลงที่ว่านั่น ชื่อเพลง..ลาวม่านแก้ว เป็นเพลงประกอบละคอนเรื่อง...แต่ปางก่อน ผมเห็นว่าออกโบราณดีเหมาะกับ พวกชอบโคลงกลอน... และอีกอย่าง...มีคนเขา...เมตตา...!..ช่วยทำให้ครับ ลำพังผมเอง...ไม่เอาไหนเรื่องแบบนี้ แฮ่ จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 16:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อรูปเดิม คราวนี้ขอเป็นยักษ์...ซะหน่อย ๐ ย้ายเยื้องแล้วยั่วยิ้ม        แย้มมา ไยแม่ ให้อกนี้ไห้หา                   แต่เจ้า คล้ายฟ้าสาปไว้ครา          พู้นก่อน ให้รับรู้ร้อนเร้า                  แต่น้องย้อนนัยน์ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 16:53:03 จากคุณ : สดายุ... - [ 5 ก.ย. 48 16:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีครับคุณนินจา, คุณสดายุ คุณนินจาจ๋า..ง่วง พระพุทธเจ้าเสนอวิธีแก้ไว้หลายวิธีครับ ซึ่งสำหรับผมแล้วชอบวิธีสุดท้ายมากที่สุด คือ ง่วงก็นอน เลยแล้วกัน ฮิ ๆ ............................................... อิจฉารอบที่ ๒ ฮิ ๆ อยากมีคนทำให้มั่งจัง 'ลาวม่านแก้ว' ผมคงต้องไปซื้อมาเก็บไว้ฟังบ้าง เพราะจับใจ ยิ่งประกอบ เข้ากับบล็อคงาม ๆ ด้วยแล้ว ผมติดแหง็กอยู่ตรงนั้นล่ะครับ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 5 ก.ย. 48 18:05:26 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๔. เกลื่อนถาก ๐สาไถยท่านว่าแสร้ง        เปิดศัพท์แปลแจ่มแจ้ง บ่แจ้งใจคน                     บารนี ฯ   ๐อุบลดลดอกชื่น             งามโผล่พ้นเลนยื่น ยั่วเย้าแยงคน                  คนคือ ฯ ๐วังวนชลเชี่ยวช่วง           เกลียวดิ่งวิ่งลึกล่วง บ่ล้ำใจคน                      ใจใคร ฯ ๐ภาพยนตร์ยลภาพพากย์   ชมชอบหัวเราะก้าก บ่ย้อนมองตัว                   มัวตน ฯ ๐มืดมัวชระอับอุ้ม              ฝนตกเย็นฉ่ำชุ่ม แจ่มจ้าฟ้าสวย                  ตรองดู ฯ ๐ป่วยกายยังอาจแก้           ป่วยจิตเจ็บร่อแร่ ราคร้อนรุมทรวง                สมเมรุ ฯ ๐สรวงสูงต่ำกว่าส้วม           หากเทพถ่อยเลวท่วม จุ่งตั้งครองตน                   เตือนตน ฯ ๐ปวงชนประชาชาติ            สุดยอดแห่งอำนาจ ใหญ่แล้วลืมตน                 ถึงตาย ฯ ๐เอาคนเทียมแอกแอ้         ไถดะทะร่อทะแร่ อย่างนี้เลิกนา                    เสนา ฯ ๐สัมมาอาชีพชื่น                 มิจฉะยังหน้ายื่น อย่างนี้บาทา                      เสนา ฯ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 01:21:31 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 48 18:15:43 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 5 ก.ย. 48 18:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีครับ ท่าน รามฯ / ท่าน สุดายุ และท่านอื่นๆ ด้วย วันนี้เวลาว่างผมน้อยจริงๆ เลยน่ะครับ อยากจะแจมด้วยมากมาย พรุ่งนี้จะหาเวลามาแต่งแต้มกับท่านๆ เพื่อฝึกฝีมือ(ที่เห่ยๆ)ของกระผมสักหน่อย (นิ) อิอิ.. จากคุณ : นินจา - [ 5 ก.ย. 48 23:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หวัดดีครับคุณนินจา ผมก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย (จริง ๆ) ไม่ได้มีพล๊อตอะไรทั้ง นั้น ฮิ ๆ อาศัยเคล็ดที่ไม่ลับว่า ตอนจะเข้าลิลิตคำมันจะ โผล่มาให้เราลากเรื่องต่อไปได้ อาจเป๋ไปเป๋มาบ้าง แต่ผม เองไม่ค่อยได้สนใจเท่าไร ไม่รักษารูปมวย ไม่สวยช่างมัน ชกได้ก็พอ จะคอยเน้อ :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ย. 48 03:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๕.ขวากทิ่ม ๐ราตรีประดับดาว         นภาพราวแต่งแต้ม สองค่ำเดือนบ่แย้ม        มืดยั้งคั่งคืน    เหงาคืน ฯ ๐คนเดียวยืนเดียวดาย   หนาวพระพายแตะต้อง หรีดหริ่งเรไรร้อง          บาดล้ำเหลือทน  ทุกข์ทน ฯ ๐ใกล้จนแทบมือคว้า     ห่างสุดหล้าขอบโลก ตาคล่าวน้ำเปียกโชก     แน่งน้องโอ้หนอ   ทำไฉน ฯ ๐อกเรียมกรอเวรกรรม   อกเรียมงำแง่งง่อย แผลจิตบ่มิจ้อย             ขวากเข้าเต็มแขวง  ซ้ำแขวน ฯ ๐แจงก็แจงพี่แจง           น้องเทศน์แจงแจ้งพี่ น้องกระซิกกระซี้           พี่ซี้ส่งหลุม   กลบฝัน ฯ ๐ประชุมดาวเต็มฟ้า        ขอดาราหนึ่งนั่น เทวษกลับขอบฟ้ากั้น      กักกั้นกรรมเอ๋ย  ฟ้าเอ๋ย ฯ ๐เป็นเชลยเชลง             เขียนเลบงบอดใบ้ เจ็บจุกกระตุกไส้            ปิ่มว่าอาสัญ    อั้นหลาย ฯ ๐เรือรั่วชันใช้ยา             รูใจยายากยิ่ง เขาเจาะเฉาะแล้ววิ่ง         แหวกช่องฉุยฉาย  กรายหยัน ฯ ๐ปรายน้ำตาราตรี           ดึกดื่นดีดื่มได้ ยามรุ่งเหือดแห้งไสร้       จิตน้องนั่นเทียว   แท้เทียว ฯ ๐เคียวจันทร์ดูเลือนราง    เคียวน้องนางแจ่มแจ้ง โค้งปาดสะพายแล่ง        พี่วิ่นดวงใจ    บารนี ฯ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 03:24:50 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ย. 48 03:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สวัสดีครับคุณราม ฯ คุณโกฏดารา คุณราม...ว่าไปเรื่อยๆเลยครับ ผมมาเป็นลูกคู่...ว่าของผมไปเรื่อยๆ..เหมือนกัน คนละเรื่องกัน...ก็มิเป็นหยัง..นะขะรับ ฮี่ๆๆ ๐ รองเรืองสุริยะพริ้ง.............พรายสรวง โรยสาดลำแสงยวง...............ระยับจ้า ปลุกชีพปลุกชนม์์ปวง............ปรากฎ คืนผ่านหมดเหนื่อยล้า...........ลุกเต้นตามเพลง ฯ ๐ เตรียมการคอยเกลือกกลั้ว...กรณี ยามฝ่าอักขระเมธี.................ท่วมด้าว ล้วนเผยแผ่ปรัศนี..................นองเนื่อง นะเออ ผันผ่านผิวะผ่อนเพียงก้าว.......อาจล้อมให้หลง ฯ ๐ ในอกล้วนเอ่อล้น...............อาตมา รูป/กลิ่น/เสียง/หทยา............แยกแย้ม สวย/หอม/เพราะ/เสน่หา........เห็นอยู่ เผลอก็อัตตาแต้ม.................ต่อตั้งอหังการ ฯ ๐ ปรารถนาประณีตน้อย.........มีไฉน ปรุงแต่งทัศนะพิสัย...............เสกสร้าง เห็นแต่พิบุลยปัจจัย..............จิตจ่อม ตราบโลกะวิภาคร้าง..............จักคว้ายังเข็ญ ๐ นัยวิชชะฤจะว้าง...............วายสูญ บัวต่ำจึงอาดูร......................ดอกแย้ม จมจ่อมหลบจำรูญ................แรงแผด รวีเนอ รอตราบปูเต่าแกล้ม..............กัดเคี้ยวกลั้วคอ ฯ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 08:28:45 จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ย. 48 08:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลุง!!! ช่วยบอกหน่อยค่ะว่า เกลื่อนถาก ขวากทิ่ม น่ะ มันเป็นโคลงอีหยัง จะได้เลียนแบบได้ถูก พี่สดายุ มีคำถามค่ะ เชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดแบบ เรื่องแต่ปางก่อนมั้ยคะ ตอบอย่างหมอดูหมอลักษณ์ เลยนะคะ เชื่อ - ไม่เชื่อ ฟันธง!!! ฮ่าฮ่า จากคุณ : บุโหรง - [ 6 ก.ย. 48 10:51:56 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สาวซอม... ไม่เชื่อ...!...ฟันธง... ฮ่าๆๆ ตามธรรมเนียมต้องมีสาธยายต่อ (กระทู้นี้...ว่าต่อตามอำเภอใจเลยละกัน โมเมว่าเจ้าบ้าน...หยวน..! ทำไมต้อง...อำเภอ..ใจ....ทำไมไม่..จังหวัดใจบ้างนะ ใครรู้ช่วยตอบที) การกลับชาติมาเกิด... เป็นคติทางพราหมณ์... เนื่องจากตัวของอาตมัน... วิญญาณแบบพราหมณ์จึง ล่องลอยข้ามภพข้ามชาติ และไม่แปรเปลี่ยน...ถือว่าเป็นคนเดิม แต่จะวนเวียน..เสพ..ดี/ชั่ว...จนกว่า จะเข้าสู่ภาวะสูงสุดเป็น อันหนึ่งอันเดียวกับ...ความดีสูงสุด เรียกว่า...ปรมาตมัน(พรหม) ผ่านการเคี่ยวกรำทางกายและใจ...พวกทรมานกายต่างๆ คือเป็นอุบายว่าให้มีการรับกรรมเสียก่อนเลย จะได้ไม่ต้องไปมีกรรมมารบกวนอีก หลังตายไป ส่วนทางพุทธ เรามีแค่วิญญาณหก...คือเกิดเมื่อ อวัยวะรับรู้ทั้งหก...กระทบกับ...ปัจจัยภายนอก จึงเกิดเป็นวิญญาณ ตา..กระทบ...รูป...สร้าง...จักขุวิญญาณ หู...กระทบ...เสียง...สร้าง...โสตวิญญาณ จมูก....นาสิกวิญญาณ ลิ้น....ชิวหาวิญญาณ ผิวหนัง... ใจ...และเพราะความโง่...หรือ..อวิชชา มีอยู่เป็นทุนก็ จะปรุงต่อจนกระทั่งเป็นทุกข์ สำหรับผู้รู้ไม่ทัน/หยุดไม่ทัน เมื่อเกิดกระทบใหม่...ก็เป็นวิญญาณตัวใหม่ บนร่างเดิม...ไปเรื่อยๆ...ทุกข์บ้าง...บรรเทิงบ้าง แล้วแต่การกระทบนั้น รูปสวย...ก็บรรเทิงใจ รูปชั่ว...พิการ...ทุพพลภาพ..เห็นแล้วก็สลดใจ อ่านแล้วเวียนหัว ฮี่ๆๆ สมมุติดีกว่า จุดเทียนแท่งแรก...เกิดประกายไฟลุกติดอยู่ เอาเล่มแรกไปจ่อจุดแท่งที่สอง...เกิดไฟอีกดวง ทำไปจนครบ 10 แท่งมีไฟ 10ดวง ถามว่า....เป็นไฟดวงเดียวกันหรือเปล่า..?ทั้ง10ดวง ถ้าคิดว่าใช่... ถามตัวเองต่อสิว่า...ไฟนี่...ลุกติดอยู่ด้วยเชื้อตัวเดียวหรือเปล่า จะเห็นว่า...ไม่ใช่...เพราะเทียนต่างแท่งกัน หากบอกว่า...ไฟทั้ง10ดวง...ไม่ใช่ไฟดวงเดียวกัน ต้องถามต่อว่า...ทำไม? ก็มันเริ่มต้นจากแท่งเดียวกันนี่นา แต่ดำรงอยู่บนปัจจัยต่างกัน...คือเทียนต่างแท่งกัน เราจะนับเทียนทั้ง 10 แท่งว่าเป็นหนึ่งเดียว... หรือเป็นสิบอย่าง...? เราควรจะนับว่าแท่งเทียนที่ติดไฟทั้งสิบ ใช่สิ่งเดียวกัน...หรือเปล่าล่ะ..? (นี่คือแนวคิดแบบพระเจ้า ทุกอย่างมาจากต้นตอเดียวกัน แต่เมื่อแตกแยกออกไป...และควบคุมไม่ได้ ก็ต้องสร้างคำว่า...ซาตาน...ขึ้นมารองรับแนวคิดนี้) วิญญาณก็เหมือนดวงไฟ อุบัติบนกายเนื้อใดๆ...ก็ต้องเริ่มต้นกระเตาะกระแตะ ตามวัย...ทารก...เด็ก...หนุ่ม...กลางคน...แก่เฒ่า...สิ้นไป ตามลำดับ...มันจะข้ามขั้นไม่ได้ ตัวรู้ที่อุบัติแต่เด็ก... เป็นตัวรู้เดียวกับตอนแก่เฒ่าหรือไม่ มันต่างกันใช่ไหม มันเปลี่ยนแปลงใช่ไหม เพราะฉะนั้น...สิ่งที่เปลี่ยนแปลง... ย่อมไม่ใช่สิ่งเดียวเดิมใช่ไหม... พระที่นั่งอนันตสมาคม...เปลี่ยนแปลงไหม หอไอเฟล...เปลี่ยนแปลงไหม โดยรายละเอียดการสึกกร่อน..โดยสี...น่ะใช่ แต่โดยรวมคือรูปทรง-ขนาด...ยังเหมือนเดิม แล้วเรายังนับว่ามันเป็นสิ่งเดียวกัน ตั้งแต่เริ่มสร้างเมื่อเทียบกับปัจจุบันหรือไม่...ย่อมใช่ เพราะฉะนั้นตัวรู้ที่เป็นคนละตัวกัน ย่อมนับว่าเป็นคนละคนกัน ไม่ต้องสนใจเรื่องหลังการตายทางเนื้อหนัง...เพราะ มันไม่เป็น...อกาลิโก...สันทิฐิโก...นะโยม คือรู้เห็นไม่ได้ด้วยตน ขัดหลัก....กาลามสูตร...โป๊ะเชะ หลายเด้ง... เพราะต้องเชื่อเขาว่าถ่ายเดียว แถมคนบอกที่รู้จริงหากพูดก็เหมือน ไอสไตน์..พยายามอธิบายสูตร...E = mc^2 ให้เด็กอนุบาลฟัง ย่อมยากจะเข้าใจได้...ย่อมไม่เป็น ประโยชน์แก่คนที่ฟัง วิญญาณแบบพราหมณ์จึง... ไม่เป็นไปเพื่อการล่วงพ้นไปจากทุกข์ของใจ แต่อย่างใด พระพุทธเจ้าท่านปฏิเสธพราหมณ์ จึงค้นคว้าแนวทางแห่งพุทธะ แต่พุทธมามกะจะนวนมากว่าครึ่ง ถูกสอนด้วยแนวคิดพราหมณ์มานาน คงต้องใช้เวลา...ค่อยๆ...อธิบายกันไป สาธุ... ฮิๆๆ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 11:51:03 จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ย. 48 11:39:45 ]

ความคิดเห็นที่ 26 งั้นคนที่บอกว่า จะรักน้องทุกภพทุกชาติไป มันก็ไม่จริงอะดิ เดี๋ยวไปเปิดบัญชีหางว่าวดูก่อน ว่าใครเคยจีบเราอย่างงี้มั่ง แม่จะ Delete ทิ้งให้หมดเลย ฮี่ๆๆๆ... แต่เรื่องอย่างนี้ จะเรียกว่าไงดี มันเป็นความเชื่อที่ฝังหัวมาแต่ โบราณ ถึงการเวียนว่ายตายเกิด ทำไมเกิดมาชาตินี้มีแต่ความทุกข์ ก็เพราะชาติที่แล้วทำกรรมไว้มาก อะไรทำนองนี้ มันจะเป็นอุบายในการสอนคนหรือไม่ ว่าให้ทำดี ทำความดีในชาตินี้ ชาติหน้าเกิดมาจะได้สุขสบาย น้องว่าเป็นงี้แน่ ๆ ฟันธง!!! จากคุณ : โมรี - [ 6 ก.ย. 48 13:57:53 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถือกำเนิดจากหล้า...........อาลัมภางค์ เมืองเก่านามเขลางค์........ก่อนนี่ แม่วังระรินราง................ไหลเอื่อย บอกเล่าวิถีที่..................เรียบง่ายใสเย็น พุทธกาลครั้งหนึ่ง............นานมา สมเด็จพระสัมมาฯ ..........พุทธเจ้า เสด็จออกพารา..............บิณฑบาตร อินทรแปลงสู่เหย้า..........บอกแจ้งชาวประชา เนรมิตร่างไท้ .................ไก่ขาว ปลุกตื่นยามหมดดาว......... ดาษฟ้า เตรียมตักบาตรหวานคาว.....ถวายท่าน สัญลักษณ์แทนค่า............กุกุฎน้อมระลึกคุณ เหมืองถ่านหินล้ำค่า...........ราคา มีชื่อรถอาชา...................เทียบแก้ว เซรามิคงามตา ............... ปั้นแต่ง งามพระธาตุผ่องแผ้ว .........ฝึกช้างระบือไกล จักยินดีต้อนรับ................ มิตรสหาย เชิญแวะมาเยี่ยมกราย........แอ่วบ้าง เวียงอาจไม่เพริศพราย........พราวเด่น แต่สงบบ่ร้าง....................จิตน้ำไมตรี เค้นอยู่สามวัน แหะ ๆ ขอซือแป๋ชี้แนะด้วยเจ้าค่ะ ^__^ จากคุณ : ซอมเปียะกุน - [ 6 ก.ย. 48 14:12:18 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับคุณสดายุ, น้องบุโหรงโมรี ฮิ ๆ ได้ขอรับจ้าวนาย ผลัดกันเป็นลุกคู่แล้วกันเนอะ ช่วงนี้ เรี่ยวแรงผมชักถดถอย เมื่อวานว่าไป ๓๐ บท สงสัยต้อง ไปหาหอยกินซะหน่อย เห็นเขาว่ากินหอยแล้วแรงดี ไม่รู้ จริงไม่จริง คุณสดายุพอรู้มั่งเปล่า ฮี่ ๆ เชิญย่ำตามสดวกเลยครับ ผมเองกะว่าจะเปะปะไปสัก สองร้อยบท ที่เขาเรียกว่าสุภาพได้หกสิบแล้ว  ครบร้อยก็ จะเปลี่ยนเป็นโคลงดัน เอ๊ย! ดั้นต่อ :) ............................................ น้องบุโหรง (ชื่อจักจี้จักแร้จังเลย) ก็โคลงสองกับโคลง สาม ในหมวดสุภาพเองจ้ะ ไม่ได้ห้อยท้ายบอกไว้ เห็นว่า ธรรมดา ๆ เองน่ะ อันใหม่ (เรียกเป็นอันถนัดปากดี) นี่จัตวา ทัณฑีในหมวดสุภาพเช่นกัน เรื่องที่คุยกับคุณสดายุ ขอร่วมหอลงโลงด้วยคน..พี่เองไม่ เคยเชื่อแม้แต่นิดเดียว ในเรื่องกลับฉ้งกลับชาติมาเกิด ใหม่ เป็นเรื่องไม่น่าเก็บมาคิดให้รกสมองเลยด้วยซ้ำ ใน พระไตรปิฎก มีพราหมณ์คนหนึ่งถามพระพุทธเจ้าว่า คนเรา ตายแล้วไปไหน พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า ป่วยการคิด ทำ วันนี้ของเราให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็แล้วกัน ถ้าจำไม่ผิดท่านพุทธทาสเคยวินิจฉัยว่า คำพูดที่ว่าพระ โสดาบันตายแล้วเกิดอีก ๗ ชาติจึงจะบรรลุอรหันต์ ว่าเป็น การดับกิเลสที่ละเอียดอ่อนมาก ๆ ที่ยังผลุบ ๆ โผล่ ๆ ออก มาอีก ๗ ชนิด ๗ ครั้ง ในชาตินี้แหละ ระงับได้ทั้งหมดถึง อรหันต์ ไม่ใช่ตาย ๆ เกิด ๆ เรียน ก.ไก่ ข.ไข่ใหม่ อย่าง พระบางรูปพูดแบบรู้ดีจากตำราประการเดียว ไม่ปฏิบัติ ไม่ ใคร่ครวญ ซึ่งไม่ต่างอะไรเลยกับนกแก้วนกขุนทอง พา คฤหัสถ์หลงผิดไปด้วย การอ่านพุทธต้องอ่านแบบวิทยา ศาสตร์ หาไม่ไม่พบความสว่าง เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้/. จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ย. 48 14:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๖. ถนิมเฒ่า ๐จากไปไปลิ่วแล้ว              รำพึง บางก่อบ่กลึงเกรง               ป่นปี้ บาดแผลแผ่ไปถึง               กระดูก จัตวาทัณฑ์นี้                     นอบน้อมเสน่หา ฯ ๐จากมามาลิ่วล้วน               โรยรา เคยบทพจนาเคียง               ค่ำเช้า เรือแผงแพ่งพลัดพา            โจมม่าน ไว้ฤา บางบอดแลบางเบ้า              บุบสิ้นกำสรวล ฯ ๐โฉมควรนำฝากฟ้า             ฝังดิน ดีเรา เกรงแต่แช่ชินชม                หนึ่งกล้ำ ฝากเหนือเทื่อทักษิณ           ทิศทั่ว นะพ่อ ฝากทุกฝากอยากย้ำ            ฝากไว้กวีตาม ฯ ๐สยามกวนยวนพ่ายล้ำ         รอยกาล สยามย่ำคำขานแสดง           ศักดิ์ด้อย สยามแดนแอ่นหลังอาน        โอบฝรั่ง สยามพ่ายสยายพล่อย          ตูดต้อยตามเขา ฯ ๐เงาทวาทศมาสสิ้น             รังสี สมบูรณ์ เยาวราชวาดกวีกรอง            กลั่นเนตร อำมาตย์พาทย์พาที              ตรีท่าน   อีกเล่า รัตนโกสินทร์เทวษ               เลิศยั้งอยุธยา ฯ ๐พาราโคลงใช่แค่                ขุนลอ  ฤานรินทร์ ดีเด่นเห็นอออวล                  อบด้าว รากเหง้าเก่ากรุกอ                กรกช  กุก่อง เก่งเถอะเก่งบ่ก้าว                 ย่ำก้าวเก่งไฉน ฯ ๐คำไทยงามเจ้าว่า                งามตาม ควรฤา คำหนึ่งตรึงยามโมง               หยุดนิ่ง ยุคสมัยใหม่ยังขาม               เก่าอยู่  ไปไย อภิชาตปวงปราชญ์ยิ่ง            ชอบแล้ววิทยา ฯ ๐นาคามีพิษเพี้ยง                 สุริยัน ครุฑฉีกฉวยมันกิน                อร่อยไส้ วิษณุนั่งสุบรรณ                    นภาบถ แมงป่องชูหางให้                  โอ่ห้าวโอหัง ฯ ๐บรรณถนิมบังเปิดบ้าง           บังควร บังมืดลืดรวนเร                     สบส้วง บังคลก่นกระบวน                  บงแบบ แยบยล บังคับประกับล้วง                  เล่นล้อหลากหลาย ฯ ๐ป้ายรักทองปิดแล้ว              เรียกวรรณ  คดีฤา พึงแตะแงะงันโง                   ง่วงบ้าง ดีเทิดเฉิดว่าฉัน                     ควรชอบ เลวหลุดขุดคัดง้าง                 แง่ชี้นำเฉลย ฯ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 12:52:13 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 12:23:26 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 15:25:34 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 14:59:56 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 14:56:03 แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 14:49:19 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 6 ก.ย. 48 14:43:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สาวโมรี บุหรงรำแพน...แอ่นหางเต้นระบำ การฝังหัวนี่ เป็นอย่างเดียวกับ คริสต์-อิสลาม...มิกล้าแม้แต่จะ คิดนอกแถว...คือหลักศรัทธามันเข้มจน โงหัวบ่ขึ้น น่าสงสัยนะว่า ชนผิวขาวที่ค่อนข้างชอบใช้เหตุผล ควรนับถือพุทธ.... และชนผิวเหลืองชอบใช้ความเชื่อ/ศรัทธา ควรนับถือพระเจ้า แต่ในความจริงนี่กลับกัน...เพราะเหตุใด..? การฝังหัวแต่เด็กมีผลมาก ในสังคมหนึ่งๆ...จึงมีน้อยกว่าน้อย ที่จะเป็นลูกไก่ตัวแรกที่อาจหาญ เจาะเปลือกไข่ออกมาดูโลกก่อนตัวอื่น อย่างเจ้าชายสิทธัตถะเมื่อ 2548+45 = 2593 ปีที่แล้ว ตอนตัดสินใจออกบวช เพราะจริตที่...ไม่ถูกฝังหัวไว้ และมีอิสระเหลือเกินกับความคิดตัวเอง พี่ว่ามีไม่ถึง...5 %..มั๊งในสังคม เสียดาย..."ตามรอยพระพุทธเจ้า"...จบแล้ว คืนนี้ดูเบื้องหลังการถ่ายทำนะ....ช่อง 9 - 20.30น. ว่าจะสั่งซื้อ..VCD ไว้สักชุด สวัสดีครับคุณราม คิดเหมือนกันครับ...ดีจัง... มีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมที่เมืองจันทร์ จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ย. 48 15:10:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ลงฉันท์สักบท เรื่องเกี่ยวๆกับที่คุยกับสาวซอม ๐ เหตุเกิด พศ.๑ ๐ เหมันตดิเรกฉันท์ ๑๕ ๐ โฉ่ฉาว...จะกล่าวผรุสวาท วิปลาสอุจาดกระทำ ตั้งการณ์ประจานประพฤติกรรม ดละธรรมระส่ำระสาย ๐ รู้น้อยสิพลอยจะริพิจัย พิเคราะห์นัยกระจัดกระจาย ลึกซึ้งบ่ถึงจะอภิปราย นยะส่ายพิการพิกล ๐ หนังสือกระพือมติวิบัติ มุสะอรรถประพันธ์ประพนธ์ เอื้อการณ์จะลาญทิฐิพิมล มุสะปนสิกล่นณมอง ๐ วาทีวิถีพระสัทะธรรม บ่จะย่ำเพราะคึกคะนอง ควรผ่านพิจารณะและตรอง ระบุพ้องพระสูตรวินัย ๐ ควรการณ์จะลาญทุระประพจน์ อัปยศปลาตประลัย ควรชูวิธูสิริพิสัย ระบุให้มลังเมลือง. จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ย. 48 15:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ๐ ฝ่าห้วงมหรรณพ ๐ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ บรรโลมกะโสมนัสะภาค อภิวากยาทร เอมอิ่มเพราะพิมพะอดิศร เสาะสะท้อนประเทืองถึง ๐ ร่วมกาละผ่านสุขุมะพจน์ ระบุบทะรำพึง น้อมสู่พระผู้จิตะคะนึง นยะซึ่งประสารสอน ๐ คืนค่ำทิฆัมพระสล้าง ภพะล่างก็กำธร จากเหตุพิเศษอุบัติซ้อน บทะย้อนระยับเห็น ๐ ล่วงโลกวิโยคอดุระสาย ยุติ"ปลาย"ขจัด"เป็น" ห้วงจิตประสิทธิ์วิมุตะเพ็ญ ทุกขะเร้นปลาตสูญ ๐ หลังข่มละสมมุติวิเศษ บริเฉทพุทธางกูร สบนัยพิสัยมรรคะจรูญ ปริวิทูระทาบทาม ๐ หั่นเหตุและเภทอดุระภพ พะสยบทุรนทราม จากต้นลุผลพิษะละลาม ทิฐิปรามบ่ปองปรุง ๐ เยี่ยงผู้จะสู่อมระภาค ยุติราคะบำรุง ตัดตอนนิวรณ์ภพะจรุง จิตะมุ่งวิมุตหมาย ๐ ภพชาติปลาตะเพราะตระหนัก มุติมรรคะกำจาย จิตแจ้งเพราะแสงอริยะผาย ประลุฉายประโลมชนม์ ๐ ตรองตรึกระลึกวรมุนินทร์ กละตฤณะแตกตน หวังรักษะหลักอุตมะผล อนุสนธินับนาน. จากคุณ : สดายุ... - [ 6 ก.ย. 48 15:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อีกนิดนึง แล้วอย่างชาดกเรื่องพระเจ้าสิบชาตินั่นล่ะคะ หรือเรื่องเกี่ยวกับพระโพธิสัตว์ อย่างเวลาจะเล่าเรื่องอะไร ก็ขึ้นต้นว่า เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าเสวยชาติเป็น... อะไรงี้น่ะ หรือว่ามีเชื่อในนิกายมหายาน แล้วเรารับมาด้วย ?? เอ่อ..ไม่ได้จะเรียนศาสนาวิเคราะห์อะไรหรอกนะคะ แค่อยากรู้เฉย ๆ ไม่ต้องลึกมาก น้องไม่ชอบคิดลึก เด๋วนอนไม่หลับ อิอิ.. จากคุณ : มยุรา ฮิ ๆ เอาเข้าไป - [ 6 ก.ย. 48 16:27:17 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จะ....เพียรเขียนเรื่องบ้าง        โปรดฟัง แต่ง..ไม่ลงปลงจัง                 นั่งเศร้า ให้....ผมเริ่มอันหยัง               โคลงแม่น  สุดมืน ได้....แต่ลองแจมเข้า             มั่วได้  ทุกที ---------------------------------------------- แหะๆ เห็นลื่นไหลกันดีจริงๆเลยนะท่านๆ .. ผมก็มั่วๆ มาอีกตามเคย... แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 48 18:33:35 จากคุณ : ไอ้หนุ่มหมัดเมา ปลอมตัวมา (นินจา) - [ 6 ก.ย. 48 18:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สาวซอม... เรื่องชาติ..ในชาดกต่างๆ ฟังไว้เป็นคติที่แฝงคำสอน เป็นอุบายธรรม... การศึกษาพุทธศาสนา...ควรมุ่งไปที่พระสูตร ก่อน...เพราะเป็นเนื้อหา และต้องแยกภาษาธรรม...ภาษาคน...ให้ออก พระพุทธองค์เมื่อทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์ บางครั้งท่านตรัสเป็นภาษาคน บางครั้งท่านตรัสเป็นภาษาธรรม นี่คือตัวอย่างภาษาธรรม ภพ... คือ โลกเป็นที่อยู่ของสัตว์, ภาวะชีวิตของสัตว์มี ๓ คือ ๑. กามภพ ภพของผู้ยังเสวยกามคุณ ๒. รูปภพ ภพของผู้เข้าถึงรูปฌาณ ๓. อรูปภพ ภพของผู้เข้าถึงอรูปฌาณ ที่มา : พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ โดย พระธรรมปิฎก(ป.อ. ปยุตฺโต) หมายเหตุ ผู้เขียน - ภพในปฏิจจสมุปบาท จึงหมายถึงที่อยู่ที่อาศัยของจิต ณ.ช่วงเวลานั้น, สภาวะจิตที่ถูกครอบงำแล้ว ณ.ช่วงเวลาหนึ่งๆ อันเกิดสั้นๆก็ได้, ยาวนานก็ได้, ยาวนานแสนนานก็ได้   เกิดภพเมื่อใด เกิดทุกข์เป็นที่สุด ชาติ เป็นการอธิบายการเริ่มเกิดขึ้นของกองทุกข์อันแท้จริง เป็นการเริ่มเกิดขึ้นของอุปาทานขันธ์อันเป็นทุกข์ ซึ่งเป็นความทุกข์ที่แท้จริงที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสสอนว่าดับได้ และควรให้ดับสนิทไป ที่ยกมาให้อ่านเป็น...ภพ/ชาติ...ตามแบบ ปฏิจจสมุปบาท...ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน หวังให้เข้าใจและจัดการได้ถูกต้อง ด้วยตัวเอง ส่วน...ชาติ...แบบชาวบ้าน คือกายเนื้อหนังเกิดจากท้องพ่อท้องแม่ เติบโต...แล้วตาย...เผาหรือฝังไป... รอบหนึ่งเรียกว่า...ชาติหนึ่ง อันนี้จัดการเองไม่ได้....ฮิๆๆ ลุกขึ้นมาจุดไฟเผาร่างตัวเองเมื่อไร เป็นวิ่งกัน...เมรุถล่ม.... ฮาๆๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ย. 48 08:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สาวซอม เอาเข้าไป...ฮิๆๆ อีกหน่อย สำหรับชาวบ้านอย่างเรา ข้างล่างนี่คือความหมายแห่ง...อุเบกขา ทำแค่นี้ก็เบาสบายแล้ว "ไม่เออออ คล้อยตาม หรือผลักไส ไม่ไปวิวาทโต้แย้งกับจิต ให้จิตมีโอกาสหลอกล่อ  ปรุงแต่งเป็นเรื่องเป็นราวยืดยาวออกไป  อย่าใส่ใจอย่าวิพากษ์วิจารณ์พอแค่รู้อารมณ์  แล้วหยุดเพียงเท่านี้." จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ย. 48 08:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณรามฯ ครับ ได้แต่แวะเข้ามาเยี่ยม   กำลังยุ่งเหลือหลาย  หนนี้ผลัดไปก่อนเน้อครับ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 7 ก.ย. 48 09:23:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 พี่สดาฯ พอจะเข้าใจค่ะ ขอบคุณหลาย ๆ ยายเคยเล่าให้ฟังว่า ในวันพระ คนไปตกปลาคนหนึ่ง กับ คนไปวัดคนหนึ่ง คนไหนได้บุญ คนไหนได้บาป ก็ตอบว่า คนไปตกปลาสิ ได้บาป ยายบอกว่า มันเป็นงี้ คนไปตกปลาก็คิดถึงวัด ว่าวันนี้ วันพระ เรามาตกปลา คงบาปน่าดู ส่วนคนไปวัด กลับคิดว่า ป่านนี้ไอ้คนที่ตกปลามันคง ได้ปลาหลายแล้ว เสียเวลามาวัดจริง ๆ น่ะ เฮ่อ...อมิตตพุทธ!! จากคุณ : ยายซอมฯ - [ 7 ก.ย. 48 10:42:28 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 39 สวัสดีครับคุณสดายุ, น้องซอมฯ, คุณนินจา, คุณคัมภีร์ โบราณ สองอุบาสกอุบาสิกาสนทนาเริงธรรมจริง ๆ ผมฟังแล้วหูตา สว่างขึ้นหลายเรื่อง ฮิ ๆ แต่ผมชอบคุยกับสีกามากกว่า ตื่นเต้นในธรรมดีออก :) .............................. คุณนินจาครับผม..ไม่เห็นจะมั่วอีกรงไหงเลย แต่ถึงจะมั่ว บ่อยเข้าก็ขึ้นเงามันปลาบเองแหละเพราะหมดสนิม ไม่เกร็ง ที่จะเขียน ไม่อายที่จะอวด ประเดี๋ยวก็ดีเอง-คิดว่างั้นฮ่ะ :) .............................. หวัดดีครับคุณคัมภีร์โบราณ..ว่างเว้นภารกิจเชิญมายำใหญ่ ได้เลยครับ ไงก็อย่าขำโคลงเคลงผมแล้วกัน ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ก.ย. 48 12:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๗. เกาทุ่ง ๐เคยตรงลงทุ่งท่า            ธาตรี ลมล่องลีลาเริง                ลุ่นลุ่น ควายแก่บดเอื้องยี           หญ้าอ่อน เผลอลูบหัวงูวุ่น               เฒ่าแล้วนี่หนอ ฯ ๐กอข้าวเขียวพรืดคล้อง    คลองตา คันขอบนาขังชล              แช่นิ่ง มองปูไต่ไปมา                ปรูดปราด ขำพี่ไต่น้องวิ่ง                 บอกว่าจั๊กเดียม ฯ ๐เกรียมกรานผิวก่ำไหม้     ไกวัล แดดดุดันดุจดัง                 กรดราด แดงแจ๋แจะหนังฉัน            ร้อนฉ่า จึงค่าคนไถคราด              ปลูกข้าวควรขาม ฯ ๐ดามดอมดูหุ่นไล่             อีกา ลมเซื่องดานกลง              เกาะเกล้า ลมตีกระพือพา                 ผ้าขยับ  นกโยน คนหุ่นใครรู้เข้า                 หน่ายหน้าพาหยาม ฯ ๐ข้ามคลองหมาเห่าโห้ง      ปรี่หา แง่งแง่งง่าไม้ชู                 ขู่ไล่ ถอยหลังบ่เลิกรา              กำเริบ ดุเด็ดเผ็ดเข้าไส้               ห่อนเขี้ยวขบขา ฯ ๐บ้านนากระท่อมฟาก        โรงเรือน วันยากเดือนจนปี              บกพร่อง ห้องหับประกับเบือน          หน้าบ่าย เก่ากร่อนเกลื่อนรูล่อง       ย่องแย่งโยกเหย ฯ ๐กินเจฤาผักจิ้ม                จานกอง บวบถั่วถองทุกวัน             ไป่ว่าง น้ำพริกกะปิของ                ใครโปรด หมูเห็ดเป็ดไก่บ้าง             บ่นไว้วันหลัง ฯ ๐วังวนคนปลูกข้าว            เศร้าทรวง เคียวปาดรวงระทม            ข่มไห้ หนี้สินกัดจนกลวง             กายกรัช จนเจ็บเขลาหาใช่              ส่งชีพตีบเข็ญ ฯ ๐ลำเค็ญก็จากเจ้า            ผู้ดี  ตีนแดง ปากแสร้งมีน้ำใจ              ต่อหน้า ลับหลังกลับกลายผี          สูบเลือด ขูดรีดแลซุ่มล่า                หลอกฉ้อรอฉล ฯ ๐ดลตรีพิธพากย์พร้อง      เรียงพรรณ แต้มแต่งบรรณโลกพอ     จิตชื่น บ้านนอกคอกนาบัน         โดยบอก ผิว่าปัญญาตื้น                บ่ตื้นใจหนอ ฯ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 21:55:23 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 48 12:56:05 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ก.ย. 48 12:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีครับ คุณราม สาวซอมฯ และคุณคัมภีรโบราณ...รูปใบโพธิ์งามหนอ ถ่ายรูปเก่งครับ ๐ คือสืบสอนกล่อมเกลี้ยง      เกรงใจ แม้นผิดห่อนหักใคร              ขุ่นข้อง ลากวิชช์กับคุณไสย              สมสู่ กันนา ไม่เชื่ออย่าหลู่ป้อง                แปะป้ายกันหยาม ๐ เหวยเหวยไหวหวั่นสิ้น         สาธก ไร้เงื่อนเหตุกางถก                โธ่ทั้ง เศียรตรึกเท่าตรึกผก              พาผ่าน ยากฤๅ ก็แค่เหตุ-ผลรั้ง                     เรื่องร้อยพลอยเผย ๐ ยินความ-หาเหตุย้อน          ยังผล เหตุเริ่มสาวเกลียวจน             แจ่มแจ้ง เรื่องเดิมฤความดล                ประดังต่อ แต้มนา แยกแยะและคอยแย้ง           อย่างนั้น-นี้เจียว ๐ หัวหมอจักกลบแกล้ง          การเขลา หัวอ่อนซื่อคือเงา                  โง่เงื้อม หัวแข็งย่อมยากเบา               บุ่มบ่าม ใจนา หัวต่อหัวอาจเอื้อม                 อ่าอ้างคือกัน มาป่วนเรื่อยๆ ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ย. 48 12:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ๐ ทินกรอุบัติเบื้อง        บูรพา คอยขับม่านอุษา          สู่แจ้ง ครองหนพร่างรัถยา       หยัดหยั่ง อยู่แฮ ปลุกโลกอันหม่นแล้ง     หลากล้อมสงสาร ฯ ๐ บันดาลกลบมืดข้น     ครองพิสัย ยากแต่ห้วงหฤทัย         ทุกข์กล้ำ ส่องฤๅอัตนิสัย             สบสู่ ยากนอ แสงคลื่นฤๅอาจล้ำ        ล่วงล้างปรารถนา ฯ ๐ คราสูรย์ยังสอดสร้าง  แสงสี กลางมืดแลบรัศมี         ม่านจ้า       คือพฤติศักยะพลี          แผดผุด โพลงแล อัตลักษณ์อันกาจกล้า    กร่อนพ้นได้หรือ ฯ     ๐ พากย์พจน์เธียรผ่องแผ้ว  เพียงไหน เทียบสุริยะฤทธิไกร           แกร่งกล้า กล่อมเกลาปัจเจกใจ          จู่จิต แจ้งฤๅ เกรงเปล่าเปลืองโอษฐ์อ้า    สุดอ้าหัวใจ จากคุณ : สดายุ... - [ 7 ก.ย. 48 13:05:28 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีครับคุณสดายุ '..พากย์พจน์เธียรผ่องแผ้ว     เพียงไหน เทียบสุริยะฤทธิไกร             แกร่งกล้า กล่อมเกลาปัจเจกใจ            จู่จิต แจ้งฤๅ เกรงเปล่าเปลืองโอษฐ์อ้า      สุดอ้าหัวใจ' ง่า-ทว่า.. 'นักเลงโคลงนอนก้นโด่งไม่โล่งใจ แกว่งปากไปหาเท้าบ้างยามว่างเอย' ....................................... ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ก.ย. 48 20:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๘. กระทุ้งกระทู้ ๐กิน เหล้ารอกับแกล้ม      กรีธา หอย ใหญ่ยาวสามวา        กาบแน่น แรง หนุ่มหนักสุรา            เมาหลับ ดี ดึกปวดเบาแล่น            ปล่อยแล้วลองหอย ฯ ๐กิน กลอยกินเผือกต้ม      ตามมี อี๋ อาจวาสนาดี                 หม่ำได้ คราง ครวญป่วนนาภี         แต่รุ่ง อ๋อย อ่อยหอยห่มไข้         ใคร่เข้าโรงหมอ ฯ ๐เล่นว่าว สาวเชือกวิ่ง        วางโกย เขาเชื่อ จุฬาโรย               ป่านมีด ต่อเมื่อ ปักเป้าโชย            เข้าเฉียด ลมล่อง คล้องประณีต        ร่วงแล้วจุฬา ฯ ๐หัวแกว่ง กุมขมับก้ม         ปวดกบาล แต่งต่อง ย่องยอดตาล       อยู่นั่น พุงน้อง บดบังนาน             นมอยู่ อย่าบัง บวมโป่ง ตาปูดหั้น             ว่าวเหี้ยนจากหาว ฯ ๐เจ๊กเดินไป ไหว้เจ้า          กวนอู ไทยวิ่งมา ชมดู                ด่องด้อง เมียขอหย่า ว่ากู               แสนเกลียด ไทยมุง ผัวร่าเริง บอกน้อง            พูดนี้จริงหนา ฯ ๐แขกขายผ้า กล่อมเกลี้ย  ดีกัน มอญด่าเปิง เรื่องมัน         อย่างยุ่ง ลาวยืนเบิ่ง ฟังขัน             คักอยู่ ฝรั่งซ่นตีน ถูกบุ้ง             หยุดนั่งหาหนอน ฯ ๐น้ำไหลไฟดับ จ้อ            เจ็บหู ปุบปับก็นิ่ง ดู                   บูดหน้า เป็นไรบอกหน่อย หนู        อยากทราบ ใครต่อยโดนติ่ง บ้า           ถูกบ้อมตรงไหน ฯ ๐ใครขายฟองไก่ บ้าง        บอกที เล้าไข่สวยพริ้ง มี              กี่ก้อน ฟองเป็ดไม่เอา ซี              มันใหญ่ ยกเต่าย่างปิ้ง ป้อน            ปากเข้าเป็นยา ฯ ๐กระ ทบกระแทกกระทั้น   กระเทือน ทุ้ง โผล่พราวสนิมเผือน      ผัดหน้า กระทู้ ย่ำต้นโคลงเลือน      ลงบ้าง ดูเล่นเล่น คลายล้า            หยอกล้อห่อนเฉลา ฯ ๐หวังให้เห็นค่า ค้า            คำโคลง ใช่ว่าหยาบ หยามโยง        ยั่วแกล้ง โลน บ้างหิดบ้างโพรง          ก็เพียบ ห้าแบบกระทู้แท่ง               แต่งไว้ใคร่เสนอ ฯ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 ก.ย. 48 21:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สวัสดีครับเพื่อน ๆ ทุกท่าน ต่อนะครับ.. ๙. ภูมิศักดิ์ ๐ฟังขับร้อง          ตำนาน คาราวาน             บอกเล่า ดนตรีกาล           โหยกรีด อกข้าเศร้า           โศกใจ ฯ ๐ใครดับชีพ          ชายดง ใครทรุดลง           ปรุร่าง ใครถูกวง             ล้อมฆ่า ใครห่อนร้าง          ระบือ ฯ ๐จิตรชื่อผู้            ทะนง นักปราชญ์ยง        ยวดยิ่ง ตายยังคง             ค่าอยู่ หมาหมู่นิ่ง            เน่าสูญ ฯ ๐พูนเพิ่มพ้อง        รำไพ ยศไกร                เช้าค่ำ ศักดินาไทย          โฉมหน้า กรองแช่งน้ำ          ก่อแปลง ฯ ๐แสงแห่งห้วง        ศรัทธา คุกขังคา               แต่ร่าง ใจอิสรา                ท้นท่วม เย้ยทุกย่าง            หน่างหนา ฯ ๐โคลงห้าเก่า         แก่กลาย ดั้นบ่ดาย              แต่งแต้ม พัฒน์ออกผาย       พิลาส ผู้แย้งแย้ม            บ่มี ฯ ๐ลีลาศเล่น            แลเลอ มณฑกคติเบลอ      บอดใบ้ อ่านเขียนเป๋อ         ประหลาด ท่านแก้ให้             กลับงาม ฯ ๐นามแห่งผู้           บอกคน เงาไม้ยล              บอกพืช จักรอุบล               บอกบาป สว่างมืด                บอกปลาย ฯ ๐คนยิ่งใหญ่          ไทยเกลียด คนอีเดียด             แดะไหว้ คนพึงเคียด            ค้อมเข่า เสน่งเกล้า              ก่งลอม ฯ ๐ภูมิศักดิ์ห้อม         แผ่นดิน จิตรปักจินต์            แผ่นด้าว อยู่อย่างหิน            ผาแกร่ง ตายอะคร้าว            ขจร ฯ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 11:16:13 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 11:13:27 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 10:24:49 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 ก.ย. 48 15:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หวัดดีครับคุณราม ๑๑. ๐ เจ้านกขมิ้นเอย ผละละเคยบ่คืนคอน คืนแรมสิแรมรอน จะเกาะนอนวนาไหน ๐ ตัวเปล่าจะเหงาเปลี่ยว ผิวะเหลียวจะเหลือใคร ผิดแปลกและแผกไป ภวะใดจะปรีดา ๐ บินไกลและไม่กลับ ฤจะลับจะร้างลา ทิ้งห่วงบ่ล่วงหา ฤ ผละค่าและลาคอน ๐ กิ่งเก่า ฤ เก่าไกล ผละละไว้บ่อาวรณ์ กิ่งใหม่ ฤ ใช่หมอน นิทระนอนบ่หน่ายแหนง ๐ เกรงคว้างเพราะทางแคบ ขณะแทบจะสิ้นแรง เปลี่ยวเปล่าจะเข้าแปลง พละแรงจะโรยรา ๐ เจ้านกขมิ้นน้อย ผิวะพลอยเลาะลมพา ปีกคลายและปลายคา ฤจะว่าเพราะบินไหว..? ๐ เส้นทางระหว่างทิศ ผิวะผิดและแผกไพร เมียงแมกละแวกไม้ ก็จะให้จุดไขว่หา ๐ เกลือกโศกวิโยคทราม จะผละข้ามก็ล่ามคา จักปล่อยให้พลอยปรา- กฏวาระหรือไร....? แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 07:43:55 จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ก.ย. 48 21:17:43 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ๐ ครานั้นตะวันดับ จะผละลับอยู่รอนรอน จึงฟากทิฆัมพร ระดะซ้อนสลับสี ๐ ลมโรยอันรวยริน ก็ชะจินตนามี โลมร่างอันว้างปรี- ดิวิถีบ่ถ่ายถอน ๐ นกแสกอันแปลกถิ่น จระบินจะคืนคอน กาเหว่าตุเหว้าวอน ประลุร่อนจะกลับรัง ๐ กลางค่ำอันอำไพ จะมีไหนจะอินัง เป็นค่ำอันย่ำยัง บทะหลังบ่ลืมเลือน ๐ เนิ่นนานอันผ่านนั่น ก็ขยันมาเยี่ยมเยือน ยื่นตัวมากลั้วเตือน บ่จะเคลื่อนจะไคลคลา ๐ คิดหนึ่งเคยซึ้งอยู่ บ่จะรู้จะโรยรา เป็นหนึ่งเคยซึ้งหา ณ เวลาอันสดใส ๐ ในโรจน์อันเรืองรอง บ่จะต้องประกายใด นัยน์ฝันอันสั่นไหว คือรองไรอันเลื่อมหลาม ๐ เกินแสงประกายสูรย์ อันจำรูญจำรัสราม เกินจันทร์อำพันยาม ที่วะวาม ณ ราตรี ๐ เป็นกาลอันนานนัก ที่ตระหนักว่าภักดี เป็นกาลประดาศรี ผลิวลีให้หลงไหล ๐ หากกาลเมื่อผ่านเวียน ใจใครเปลี่ยนมาแปลกไป เป็นแปรที่แผ่ไหว หฤทัยบ่คืนหลัง ๐ จึงดึกยังเดียวดาย บ่มีหมายจะย้อนยัง กอปรชื่นระรื่นหวัง บ่ใช่ชังอันเชือดเฉือน ๐ มืดม่านอันหม่นมัว ฤจะหลัวกว่าใจเลือน มืดฟากนภาเฟือน ฤจะเหมือนบิดเบือนนาง. จากคุณ : สดายุ... - [ 8 ก.ย. 48 21:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีครับคุณสดายุ สุดท้ายแล้ว โคลงหกพัฒนาของ 'คมทวน คันธนู' ต่อเลยนะครับ.. ๑๐. ถักธนู ๐โคลงกลอนกาพย์เชี่ยว       ชาญฉันท์ เอกอุดุดัน                         เด็ดด้าว ยอมหักบ่หัน                      งอห่อน คมภาษแห่ห้าว                   หวดหู ฯ ๐บากูปากกร้าว                   ฎีกา จริตจิตรา                          ต่อตั้ง คำอรรถวัจนา                     จำหนับ ขบถแบะบั้ง                       เบิกบรรณ ฯ ๐เข้มครันครุ่นค่า                 ตาปี ไม่ชั่วช่างชี                        ปล่อยแช่ คือปราชญ์หนึ่งมี                 เป็นมิ่ง  ขวัญเมือง มาโนชญ์ใช่แค่                   ลายสือ ฯ ๐ถือทวนปกทาส                 ปฏิญาณ กาลต่อกาลนาน                  แน่วแน่ คลาคล่ำสำราญ                  ร่างเปลี่ยน ยังมั่นคงแท้                       ธนู ฯ ๐ตราตรูแต่งตั้ง                   ตำรา ตำรับจับจา                         แจกแจ้ง ประดิษฐ์ประดา                   ปรุงดัด  นวัตกรรม ไทยไม่รู้แล้ง                      ครรโลง ฯ ๐โคลงหกถักชั้น                  บันเทิง ห้าหนึ่งคำเริง                      เพิ่มเล่น ดื่มด่ำดำเกิง                       เชิงท่าน ครัดเคร่งขบเค้น                  ขมอง ฯ ๐ลบองแบบไว้                    วางชู ขับเคี่ยวคำดู                       อาจด้อย มิพรั่งมิพรู                          ที่พร่ำ งดโทษต่อถ้อย                   ถวาย ฯ ๐ปลายบทพจนารถ             โคลงเคลง กระตุกกระเตง                   แต่งเต้า ระบัดเลบง                        แบบบ่ง กายแก่กลุ้มเกล้า                อาจแอ ฯ ๐รามชื่อด้อยชั้น                 ชาตรี ลิขิตฤทธี                          บ่กล้า วงกตกวี                           วิลาส วนเวียนว่ายว่า                    แหวกไป ฯ ๐ตีสามศุกร์เก้า                  กันยา สุภาพโคลงคลา                 ถั่งถ้วน ร้อยบทรจนา                     เบญจ  วารแจง มานมากหมั่นม่วน               มากหลาย ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 10:57:15 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 10:53:08 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 10:34:19 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 9 ก.ย. 48 10:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 49 หวัดดีค่ะพี่ราม พี่นกยักษ์ "โคลง"การ เมกกะโปรเจ็ค เรียบร้อยแล้วฤๅ แหม ๆ ไอ้เราก็ว่าอยากจะหัดเขียนโคลงสองโคลงสามมั่ง เพราะไม่เคยเขียน มีโคลงหกโผล่มาอีก พับไว้ก่อนละกัน ไม่มีอารมณ์แล้ว เอาอะไรมาปลุกก็ไม่ตื่น!! วานซืนพาคุณชายเล็กไปฉีดวัคซีน กลับมาตัวร้อนนิดหน่อย ครางอ๋อย ๆ ทั้งวัน ทั้งคืน ตอนนี้หายแล้วค่ะ เมื่อวานไปงานศพญาติคุณชายกลางที่เมืองพระยาพิชัย เมืองนี้หนมจีนน้ำพริกน้ำยาอร่อยนะ เพิ่งรู้เหมือนกัน ของเขามีชื่อมานาน ได้ผ่านไปอีกลองแวะชิมดูนะคะ ว่าแต่ หอยอะไรยาวสามวา ?? เคยได้ยินป่าว เขาว่า กินอี๋แรงถอย กินหอยแรงดี ฮี่ๆ (จะผ่านเซ็นเซอร์มั้ยเนี่ย ) จากคุณ : ซอมฯ - [ 9 ก.ย. 48 14:55:49 A:61.19.162.183 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สวัสดีจ้ะน้องซอมฯ ฮิ ๆ โคลงพาไป..แต่หมายความว่าหอยมันตัวใหญ่มาก :) สำหรับ 'อี๋' หมายถึง 'ขนมอี๋' นะจ๊ะ หาครึ่งค่อนชั่วโมงกว่า จะเจอ งวดต่อไปว่าจะต่อด้วยโคลงดั้นสักร้อยบทจ้า ตั้งชื่อไว้ แล้ว 'ดุ่มดั้น' น้องซอมฯ อ่านอินทรวิเชียรของคุณคุณสดายุ ชุดนี้แล้วเป็นไงมั่ง พี่เห็นว่าถ้าอยากจะให้รู้สึกไพเราะลื่น ไหลสุด ๆ ต้องไปขลุกกับโคลงทั้งวันทั้งคืน อย่างอื่นทิ้งให้ หมด จนหัวมีแต่ โคลง ๆ ๆ ฮิ ๆ กลับอ่านฉันท์เสนาะจริง ๆ ฉีดวัคซีนให้ครบทุกชนิดตามหมอสั่ง ปลอดภัยในอนาคต จ้ะ ง่า-น้องหนูโตขึ้นมาหน่อย ห้ามขู่ว่า 'อย่าดื้อ อย่าซน เดี๋ยวพาไปให้หมอฉีดยา' กับเรื่องฟันต้องฝึกให้ไม่กลัว หมอด้วยเน้อ ทำไงจะให้พอเห็นหมอ..วิ่งขึ้นยูนิตทำฟัน แล้วนอนอ้าปากรอเลย :) แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 48 16:13:03 จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 9 ก.ย. 48 15:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สวัสดีครับคุณราม น้องบุหรง รำแพน ศรีปราชญ์.... ๐ โกมลเดียรดาษพื้น       สินธู วาลุกาประดับดู               ดั่งแก้ว ปารังระบัดปู                   ปุยนุ่น เปรียบฤๅ เปิดจอกกระจับแผ้ว         ผ่องน้ำเห็นปลา สีข้าง.... ๐ บัวเกลื่อนธารก้านลอยขึ้นช้อยช่อ แดดทอดทอทรายเม็ดปานเกล็ดแก้ว สาหร่ายน้ำเปรียบนุ่นส่ายหมุนแนว ป่ายจอกแล้ว...กระจับเร้น..จึงเห็นปลา แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 48 22:11:06 จากคุณ : สดายุ... - [ 9 ก.ย. 48 21:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มานั่งจ้อง สองท่าน คุณ รามฯ กับ เฮียสดายุ ยาวจัง เยอะอะครับ กว่าจะอ่านครบ!! จากคุณ : จอมอสูร - [ 9 ก.ย. 48 22:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สวัสดีอีกทีครับเจ้าบ้าน น้องซอมพอแดง พ่อหนุ่มจอมอสูร เพิ่งเขียนฉันท์บทใหม่เสร็จ บริบทว่าด้วยการเสแสร้ง สร้างภาพกันตามเวป อย่างเข้าใจไม่ได้ว่า...ทำกันไปเพื่ออะไร อะนะ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ แสงเรื้องณเบื้องบุรพะทิศ ขณะพิศก็งามตา เคลื่อนกาละผ่านนิละสภา- วะลุวาระแห่งวัน ๐ เหินฟ้าถลาวตะละล่อง ทวิผองละหลากพันธุ์ สู่หมายเพราะหมายภัตะกระสัน ก็ตะบันตะบึงบิน ๐ เคว้งคว้างระหว่างระยะสถล ขณะยลขนาบยิน ซึมซับกระชับถิระณจิน- ตนะถิ่นและสัญญา ๐ สืบสร้างระหว่างระยะสกล นยะท้นเพาะศรัทธา รวมหลั่งพลังอัตะสถา- วระพาหะเพียบเผย ๐ ติดหล่มเพราะสมมุติพิศาล อัปการะกล้ำเกย แทรกปนระคนมุสะเฉลย ตละเอ่ยก็แอบอำ ๐ ตราตรวนขบวรทิฐิวิภาษ พจนารถะเนื่องนำ ให้ชนผจญจริตะสัม- ผัสะทำนุทำนอง ๐ ทุกเอ่ยก็เผยกรรมะประหลาด มุสะชาติช่ำชอง สุขใดไฉนบ่คละสนอง ผละละล่องมลายสูญ ๐ เพ่งกลฉงนพิริยะกิจ นิรมิตะมากมูล เปล่าดายจะหมายภพะจรูญ ผิวะพูนก็แผดเผา ๐ เริงร่าสมาคมะประการ พิสดาระสุดเดา ล้วนศัพท์สำหรับอุระจะเร้า เฉพาะเฝ้าอำรุงฝัน ๐ โอ..เหตุเพราะเจตนะระบัด บทะพัชราพรรณ พลุ่งย้อนสะท้อนมุหะมหันต์ กระแสะสั่นผกายแสง ๐ โอ..เลศวิเศษะบริบท ตละพจน์ก็เพียบแพง แลกใจกะใจนิระแสวง ยุติแหล่งสโมสร ๐ อับจนจะป่นอัตะฉกรรจ์ ถิระมั่น บ่ มอดมรณ์ เกินหมายจะถ่ายวิสัยะถอน ทะลุตอนทลาย..ตน. จากคุณ : สดายุ... - [ 10 ก.ย. 48 08:09:40 ]

ความคิดเห็นที่ 54 หวัดดีค่ะพี่ราม พี่สดายุ หวัดดีคุณน้องอสูร มาถึงนี่ได้ (เพิ่งตู่ว่าเขาเป็นน้องชายเมื่อไม่นานนี่เอง ฮ่ะ ๆ ) ปกติน้องกินหญ้าเป็นอาหารว่าง เลยแปลฉันท์งาม ๆ ของ พี่สดาไม่ค่อยออก แฮ่! แต่ตามความคิดของตัวเองนะ ถ้าอ่านฉันท์แบบออกเสียงคงเพราะน่าดู... แม่นบ่? ตอนเช้าที่บ้าน รู้สึกเหมือนมีลมหนาวมาวูบ ๆ นิดหนึ่งค่ะ ชอบนะ ช่วงที่อากาศกำลังเปลี่ยน จากร้อนไปฝน จากฝน ไปหนาว มันมีความรู้สึกคลาสิคอะไรบางอย่าง บอกไม่ถูกแฮะ รามสูรเจ้าเอ๋ย บ่ได้ชิดเชยเมขลา วิ่งไล่กันจนสั่นพสุธา อีกสายฟ้าก็ฟาดลั่นสนั่นเมือง.... ฝนตกฟ้าร้อง ขอไปนอนคลุมโปงเก็บดอกโสนล่ะจ้า.. จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 10 ก.ย. 48 20:25:55 A:203.113.51.100 X:203.151.140.116 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 55 โย่!! นมัสเต นะครับ พี่ซอมฯ   พอดีผมมีชื่อ เก่า ว่า "บอกอกูรู" นะคับ แหะๆ เลยถือวิสาสะนับถือ คุณ บุหรง เป็นพี่คนคุ้นเคย จากครั้งหนึ่งที่ร่วมกันร่ายโคลง ณ ห้องกวีราชฯ ....๐ภาพสวยเพื่อสุขใด ฤๅหลอกใครให้สุขตาม ภาพหลอนที่หลอกนาม เพียงปิดทรามให้ตรึงตรา ....๐เผยภาพที่ปกปิด เพียงนิมิตที่มีมา เพียงฝันที่ไขว่หา เพียงมายาทำพร่านัยน์ฯ มาเมนต์แบบคนไม่รู้อะไร เอิ้กๆ แบบไม่อยากรับรู้อะไรเพิ่มนะครับ เฮียสดายุ ถือซะว่า ความสุขของเขา ถ้ามายาภาพที่สวยงามเหล่านั้นช่วยจรรโลงให้เขามีความสุข ผมจะหรี่ๆตา แล้วก็วางเฉย ปล่อยวาง สำหรับหนุ่มดอย ชาวดงจนๆอย่างผมจะทำไรได้เล่า นอกจากนั่งมองเงียบๆ สำหรับทุกกรณีนะครับ ย้ำว่า..ขอวางเฉยทุกกรณี กับทุกๆคนที่สร้างภาพนะคับ แหะๆ ไม่เจาะจง!! สงสัยคุณ รามฯ หายไปไหนเนี่ยะ ลืมทักทายเจ้าของบ้าน สวัสดีนะครับ!! จากคุณ : จอมอสูร - [ 10 ก.ย. 48 22:22:59 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สาวซอม... ฉันท์พี่ชอบใช้คำหรูๆ... มันเท่ห์ดี.....ฮิๆๆ เรื่องที่อื่นน่ะ....เอามาแปะให้อ่านคั่นเวลา จอมอสูร.. เรื่องภาพน่ะเรื่องรอง....เล็กนิดเดียว แต่การชอบเอา...อีกคน...มาคอยรับสมอ้าง กรรมบทไปซะทุกเรื่องนี่...ไม่ไหว เรื่อง...เด็กเลี้ยงแกะนี่...ผมไม่ค่อยสนใจ เรื่อง...แทงหลัง"พี่สาวที่รักมาก"...นี่รับไม่ค่อยได้ แต่ไม่ได้..มีอคติ..อะไรมากมายหรอก กับเด็กๆ... ผมเพียงแต่มองคนที่มี..."การปกป้องตัวเอง".... สูงมาก...แบบน้ำขุ่นๆ...แบบหัวชนฝา...ว่า ไม่ต้องกับจริต...ตัวผมเอง เท่านั้น... แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 48 19:51:45 จากคุณ : สดายุ... - [ 11 ก.ย. 48 17:14:38 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แดดส่องต้องพฤกษ์สร้าง ..ร่มเงา ให้แผดร้อนบรรเทา .. ลดน้อย ร่มเย็นย่อมเหนี่ยวเอา ..เหล่าทุกข์ สู่แล ร่มรื่นแทนเศร้าสร้อย ไขว่คว้าฤๅคลาย จากคุณ : สดายุ... - [ 11 ก.ย. 48 19:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อ้าว.. บอกอรูกู เองรึนี่ ก็นึกว่าใคร ไม่บอกแต่แรก งี้ต้องปรับสองจอก แล้วมานมัสเตกันนี่ ตอนนี้อยู่ไหนจ๊ะ ปากี หรือบังคลาเทศ ห้ามไปแย่งเขาขายโรตีนะ ฮี่ๆ.. ห้องกวี ราชดำเนิน หลัง ๆ บ่ค่อยได้ไปเท่าไหร่ มันออกจะซีเรียสหน่อย ๆ เพราะเขียนเกี่ยวกับข่าวการบ้าน การเมือง ไอ้เราประเภท สาระไม่สน .. บันเทิงโลด ๆ ฮ่าๆ นาน ๆ ใกล้วันหวยออก ก็ไปขอให้พี่ ๓s ใบ้หวยให้ทีนึง งวดนี้แกให้มา ๘๔ พี่สดายุคะ.. น้องไม่ค่อยสนหรอกว่าใครจะทะเลาะกับใคร หรือใครไปมี เรื่องเขม่นกับใคร เข้ามาเล่นเน็ตด้วยใจสนุกสนานเป็น ประการสำคัญ ความรู้ที่ได้รับ ถือเป็นของแถม เป็นสิ่ง ประเทืองอารมณ์ หลักๆ คือ หาเรื่องจีบหนุ่ม ฮ่าๆ ก๊ากก.. ลุงราม สงสัยเตรียมเก็บของจะไปพเนจรที่สุพรรณมั้ง ..หากพี่กลับมาซื้อผ้าตา ๆ ฝากน้องมั่งเน้อ.... จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 12 ก.ย. 48 10:15:48 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สาวซอมฯ ดีแล้วอย่าไปสนใจ...เรื่องชาวบ้าน ที่ไม่เกี่ยวกะเรา พี่ว่าเราเป็นแบบนี้น่ะดีแล้ว เฮฮาดี...เหมือนคุณราม ว่าแต่ไม่เห็นถามอะไรต่อ แล้วล่ะ...หรือว่าตอบยาวไป จนขี้เกียจอ่าน..? ฮี่ๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ก.ย. 48 12:56:08 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ร่างฉันท์ไปเรื่อยๆสักชุด ในนี้เงียบดี ไม่ค่อยมีใครมา ๐ ผ่านลำดับมธุรสะพจนะประการ เหง้าพันธุสันดาน..........ประดัง จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ก.ย. 48 13:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 61 แถมให้ครับ พี่บุหรง..... ตอนนี้ ฉาน อยู่ มุมไบ นะจ๊ะนายจ๋า ล้อเล่นนะครับ ฮ่วยยยย อย่าโยนมุกมาสิครับ ผมยิ่งบ้าๆอยู่ด้วย อยู่กรุงเทพสิครับ จะว่าไปภาษาอินเดียกะไทย ก็ออกจะใกล้เคียงกันนะครับ รับมาเยอะนี่นา ตอนคนอินเดีย ( เห็นตอนสาวอินเดียประกวดนางงามนะคับ) นมัสเต สวยดี ไม่รู้คนสวย หรือท่าไหว้สวย เอาเป็นว่า ชอบ ฮี่ๆ คุณสามเอสให้หวยทุกงวด เคยถูกบ้างมั้ยครับ ผมชอบซื้อลอตเตอรี่นะ งวดละหนึ่งใบ กะรางวัลที่หนึ่งทีเดียว แต่ก็นะ.......... เฮียสดายุ ครับ บทนั้น....ขึ้นต้นมาซะน่ากลัวเชียวฮี่ๆ กะว่าจะแต่งฉันท์สักบทเหมือนกัน สงสัยได้ออกแนว "ตีเมืองแปร" เลยหยุดดีกว่า 5555 พอแล้ว โวยจบแล้ว!! แต่ห้องนี้เงียบสงบดีเนอะ เหมาะมานั่งปลีกวิเวก ให้หายปวดหัว!! ถามเฮียสดายุ หรือ คุณ รามฯ สองผู้รอบรู้...หน่อยสิครับ เรื่อง "กาพย์ยานี" แฮ่ๆ ไม่เกี่ยวกับกระทุ้นะครับ ๐ในฟ้าบ่มีน้ำ ..................ในดินซ้ำมีแต่ทราย น้ำตาที่ตกราย...................ก็รีบซาบบ่รอซึม ๐แดดเปรี้ยงปานหัวแตก.......แผ่นดินแยกอยู่ทึบทึม แผ่นอกที่ครางครืม............ขยับแยกอยู่ตาปีฯ ขอยก "อีศาน" ของนายผีมานะครับ สงสัยนิดนึงครับว่า ๑...ปรกติ คำลงท้ายในแต่ละวรรค ห้ามมีรูปวรรณยุกต์มั้ยครับ ?? ๒...ลงท้ายแต่ละวรรคบังคับรูปเสียง เอก โท ตรี จัตวา สามัญ อย่างกลอนมั้ย!?? ๓...สัมผัสในจำเป็นมั้ย?? ถ้ามีระหว่างสัมผัสอักษรกับ สัมผัสสระ แบบไหน โอเคกว่าอะครับ!!?? -_-" มั่วๆแต่งไปเยอะแล้วละครับ สงสัยมานานแต่ไม่กล้ารบกวน เลยมั่วๆออกมาอย่างที่เห็นนะครับ จากคุณ : จอมอสูร - [ 12 ก.ย. 48 14:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ผมผ่านมาก่อน ตอบก่อนละกัน ท้ายวรรคไม่นิยมรูปวรรณยุกต์ในเกือบทุก ฉันทลักษณ์...ยกเว้นวรรคแรก คำว่าเสียงเต้น...คือเสียงที่ไม่ใช่เสียงสามัญ ปกติ..ในกลอนจะไม่นิยมให้ใช้ท้ายวรรค1เป็นสามัญ เพราะฟังแล้วไม่ม่วน ส่วนกาพย์ยานี ก็เหมือนฉันท์ ท้ายวรรคแรก...เต้น ท้ายวรรค2...สามัญ ท้ายวรรค3-4...จัตวาหรือสามัญ กาพย์นายผี มีอิทธิพลต่อ จิตร ภูมิศักดิ์ รูปแบบที่นายผีชอบ เป็นแบบสัมผัสอักษร ผมมีอยู่เล่มหนึ่งเขียนเป็นกาพย์ยานี เรื่องความเปลี่ยนแปร และแบบผสมกับสัททุลฯ เรื่องชะนะแล้วแม่จ๋า ลองไปอ่านในบล็อคผมดู กระทู้....วรรณประทีป จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ก.ย. 48 14:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ๐ กำเริบอาชญะพละล้นธนะอหัง- การเดชะเหตุชัง...........เผชิญ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 48 16:38:59 จากคุณ : สดายุ... - [ 12 ก.ย. 48 14:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ใครว่าล่ะ พี่สดาฯ คุยกะคุณพี่รามทีไร ทะเลาะกันทุ๊กกกที แล้วคุณท่านก็ไปนั่งงอน กระฟัดกระเฟียด ตะกายข้างฝาดังแกรก ๆ อิอิ แต่น้องไม่โกรธหรอก คนวัยทองแล้วก็งี้แหละ ฮ่าๆๆ เจ้าของบ้านไม่อยู่ เผาซะเลย! คุณน้องอสูร แอนด์ เดอะ บิวตี้ จริง ๆ ติดภาพสาวอินเดียจากหนังแขกนะ เฮม่า มาลินี งี้ งามหยาดเยิ้มหยดย้อยแทบลืมหายใจ แต่นางงามที่มาประกวด ไม่งามเท่าขนาดนั้นน่ะ ส่วนใหญ่เห็นเป็นผิวดำนะ ไม่รู้เป็นไร แขกขาว เจ้าหล่อน ไม่ประกวดรึไงไม่รู้ เออ..แต่เอวนางเอกหนังสมัยนี้ ไม่หนาแล้วนะ สงสัยวิ่งออกกำลังกายข้ามภูเขาเจ็ดลูก จากคุณ : บุหรง - [ 12 ก.ย. 48 15:07:57 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดีครับคุณสดายุ, คุณจอมอสูร, น้องซอมพอแดง โทรศัพท์ที่บ้านเสียครับ ต่อแนท เอ๊ย! เนทไม่ได้เลย วันนี้ โทรแจ้งไปที่โทรศัพท์..เข้ามาดูแล้ว เขาให้เปลี่ยนกล่อง เสียบ แล้วก็เปลี่ยนสายใหม่ เย็นนี้กะจะไปจัดการให้เรียบ ร้อยครับผม บล็อคคุณสดายุตั้งชื่อแจ่ม ๆ หลายชื่อ ง่า- 'นรกวาที' งี้ แหม! เด็ดขาดจริง ๆ ไว้ตั้งมั่ง 'อเวจีวาทะ' หวัดดีครับคุณ จอมอสูร, น้องซอมฯ ขอปายตั้งกระทูหม่ายอีกอันนา ลูก บ้ากำลังได้ดีกรี :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 12 ก.ย. 48 15:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จอมอสูร ตัวอย่างกาพย์ยานี...ใต้ลีลา อินทรวิเชียรฉันท์ ของนายผี อัศนี พลจันทร์ ๐ เรื่อยเรื่อยมารินริน แลสายลมนั้นโรยริว แสงทองที่ส่องทิว พฤกษพร่างอยู่พราวพราม ๐ งามโลกแลงามหล้า ทั้งฟากฟ้าอันงามงาม แสงทองที่ส่องทาม นั้นสร้านทั่วทั้งธรณี ๐ ใบบางระบัดอ่อน อันชูช้อนชีวีมี กลอกแสงน้ำค้างสี คือสายรุ้งระรองเรือง ๐ ดอกดวงลดาวัลย์ สารพันผกาเนือง นองนั้นก็บรรเทือง อยู่ทุกช่อและชูบาน ๐ เผยกลีบเผยอเก ษรเรณุกาลาน รินอายละอองหวาน ทั้งละแวกบ่วายหอม ๐ ภู่ผึ้งก็หึ่งหา มาละล้าละลังตอม แย่งยื้อบ่ยินยอม จะตฤปรสอันลานใจ ๐ ผีเสื้อที่แสนสวย ก็มาชวยมาโชยไช เกลื่อนกลุ้มเป็นกลุ่มไป บประจำประจากบิน ๐ นกน้อยบ่นอนรัง ล้วนตื่นตั้งแต่โผผิน เพรียกก้องเที่ยวหากิน ทั้งไก่แก้วก็ขานขัน ๐ ทับทิมที่ฉายฉาน ก็เลื่อนผ่านขึ้นมาพลัน พร่างแสงแสดงวัน ว่าสิ้นแล้วหนอราตรี ๐ ผู้คนที่จนยาก อันหลามหลากในธรณี ล้วนลุกขึ้นทันที แล้วถอนใจอยู่จาบัลย์ ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 13 ก.ย. 48 07:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 67 Thanks!! ครับ ที่บอกว่า ลีลา แบบ อินทรวิเชียรฉันท์ ตรงบางวรรคจะมีเสียง ครุ ลหุ แบบ 00100...110100 ใช่มั้ยครับ ดูๆไป กาพย์ยานี ชุดนี้ ไพเราะ และ กระชากอารมณ์ มากกว่า ฉันท์ นะครับ กระชับ ได้ใจความ เร้าอารมณ์ ปล..bloggang ผมหายไป ๕ group blogs แนะ ของเฮียสดายุ ทำยังงัย Blog โคลงจึงกลับมาอะครับ จากคุณ : จอมอสูร - [ 13 ก.ย. 48 16:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 68 สวัสดีครับคุณสดายุ, คุณจอมอสูร ตามมาขออภัยว่า ผมไม่ใคร่ได้เจรจายืดยาวมาหลายหน แล้ว เนื่องจากโทรศัพท์บ้านเสียต่อเนทไม่ได้ ปกติช่วงค่ำ ถึงดึกผมจะมีอารมณ์บันเทิงสนุกสนานกับการอ่านและการ ตอบกระทู้เพื่อน ๆ มาก ตอนนี้เลยได้แต่หมกหมุ่นอยู่กับ โคลง เช้าถึงสายของอีกวันค่อยหาเวลาแทรกใช้เครื่องที่ ทำงานประเดี๋ยวประด๋าว เขียนคุยก็เป็นอย่างรีบ ๆ คงไม่ เคืองกันนะครับ :) จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 14 ก.ย. 48 11:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 69 บ่เป็นหยังคุณราม....ตามสบาย ผมไม่ใช่...คนหัวล้าน...ขี้ใจน้อย ฮี่ๆๆๆๆ หากคนหัวล้านใจใหญ่มาอ่านเจอ...อย่าเพิ่งเคืองนา ถือซะว่าคุณเป็นชนส่วนน้อยละกัน ฮิๆๆ ................. จอมอสูร กระทู้โคลงผมสร้างขึ้นมาใหม่ อันเก่าก็ทวงถามไปแล้วเหมือนกัน คุยกับเวปมาสเตอร์เขา...บอกชื่อกระทู้... บอกชื่อกลอนที่เขียนในแต่ละกระทู้...ให้เขาหาง่ายๆ ก็ได้คืนมาบางส่วน...ยังไม่ครบหรอก ทำใจ ข้างบนนั้น...หากเป็นการจับเสียง...เบา-หนัก พวกสระเสียงยาวไม่มีตัวสะกด...เช่น...กา...โอ...ออ และที่มีตัวสะกดหากลงเสียงต่ำๆอยู่ในคอ... เป็นพวกเสียงเอก โบราณจับเป็นลหุ..หมด อัน...คือ...เป็น...นี่ทั้งนั้น ทีนี้จะพูดว่าข้างบนเป็น "สักกะวชิระฉันท์ ๑๑" ก็ย่อมได้...ไม่แปลก ผมเองเล่นอยู่บ่อยๆ... อย่าง...กาละแห่งอดสู.....ผมเขียนกาพย์ ด้วยลีลาฉันท์ กาพย์นี่เดินเรื่องได้ดี และหากเล่นอักษร..ความ-คำ...เป็นแบบนายผี.... ผมว่าอะไรก็...กินมันยาก จากคุณ : สดายุ... - [ 14 ก.ย. 48 13:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สวัสดีครับคุณสดายุ ม่านรูด เอ๊ย! รูดม่านอันนี้ดีกว่าครับ ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 15 ก.ย. 48 14:55:22 ]