วาดลาทุกคนกลับบ้าน หลังจากที่รับประทานอาหารกันเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวเดินขึ้นข้างบนเพื่อไปห้องส่วนตัวของหล่อน หล่อนมองไปรอบๆห้องทำให้หล่อนนึกถึงครั้นที่หล่อนยังเป็นเด็ก บ้านหลังนี้หล่อนอยู่มาตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก จนกระทั่งครอบครัวของหล่อนเกือบจะสูญเสียทั้งบ้านและบริษัทไป ถ้าไม่ได้พี่สาวที่เป็นฝาแฝดกับหล่อนช่วยแก้สถานการณ์ไว้ พี่สาวของหล่อนต้องยอมทิ้งแฟนที่ตนเองรักเพื่อมาแต่งงานกับสามีคนปัจจุบันเพื่อสินสอดเป็นจำนวนเงินที่สามารถที่จะกอบกู้สถานการณ์ของบ้านไว้ได้จนถึงปัจจุบัน

พี่สาวหล่อนต้องทุกข์ใจอย่างหนักโดยที่ไม่มีใครรู้ พี่สาวของหล่อนต้องไปอยู่ต่างประเทศกับสามีของเธอจนถึงปัจจุบัน แต่พี่สาวของหล่อนยอมทำตามที่แม่ขอร้องเพราะด้วยรู้ว่าตนเองมีสภาพร่างกายอ่อนแอ

“พี่จะเป็นคนแต่งงานเอง เพราะว่าพี่ก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน ส่วนเธอพี่ขอให้ดูแลพ่อแม่และช่วยงานของท่านดีกว่านะ”พี่สาวของหล่อนบอกหล่อนในวันที่เธอยอมตัดสินใจกลับมาและละทิ้งคนรักเก่าของเธอมา

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หญิงสาวก็ตั้งใจเรียนหนังสือ และยอมที่จะไปเรียนต่างประเทศเพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนพี่สาวของหล่อนอีกด้วย

หล่อนเล่นอินเตอร์เน็ตเพื่อค้นหาข้อมูลที่พักที่หล่อนต้องการไปพักผ่อนก่อนที่กลับมาทำงานหนักอีกครั้งหนึ่ง หล่อนหาอยู่นานจนในที่สุดหล่อนก็มาสะดุดตากับชื่อรีสอร์ทแห่งหนึ่ง

“รอเธอ ชื่อแปลกจัง มีความหมายอะไรหรือเปล่านะ”หญิงสาวพึมพำกับตนเอง

หญิงสาวตัดสินใจโทรศัพท์เพื่อติดต่อจองห้องพักที่รีสอร์ท หญิงสาวต่อโทรศัพท์ไปหลายครั้งมากก็ยังไม่มีผู้รับสาย ทำให้หล่อนเริ่มที่จะหงุดหงิดเป็นอย่างมาก

“ฮัลโหล รอเธอครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ”เสียงชายหนุ่มกรอกเสียงมาตามสาย

“นี่คุณ ขอสายเจ้าของรีสอร์ทหน่อย”หญิงสาวกรอกเสียงไปตามสายด้วยน้ำเสียงห้วนๆ

“มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ”ชายหนุ่มถามด้วยเสียงที่แสดงความสงสัย

“ฉันบอกว่าฉันต้องการพูดกับเจ้าของ ไม่เข้าใจที่ฉันพูดเหรอ”หญิงสาวเริ่มแสดงอารมณ์ไม่พอใจ

“คุณพูดกับผมก็ได้ครับ เพราะผมมีอำนาจในการตัดสินใจที่นี้”เสียงชายหนุ่มเริ่มที่จะไม่พอใจเช่นกัน

“ฉันอยากจะถามว่าที่นี้ไม่มีคนทำงานกันเลยเหรอ ฉันโทรมาตั้งหลายหน ไม่มีใครรับสายเลย ไม่ต้องการลูกค้ากันใช่ไหม”หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“ตอนนี้มันดึกมากแล้วนะครับ พนักงานรับสายเขาก็ไม่อยู่แล้วล่ะครับ แล้วคุณล่ะไม่มองนาฬิกาเลยหรือไงว่ามันดึกแล้ว หรือว่าบ้านคุณยังสว่างอยู่ ถ้าคุณจะโทรมาต่อว่า ผมก็จะวางหูแล้วนะครับ”ชายหนุ่มตอบไปตามสาย พร้อมกับวางหูไปทันที

หญิงสาวรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากที่ชายหนุ่มกระแทกหูโทรศัพท์ใส่หล่อน หญิงสาวตัดสินใจที่จะโทรไปจองห้องพัก เพราะว่ามีหรือที่หล่อนจะยอมแพ้

“ฉันอยากจะเห็นหน้านายนัก ว่านายเป็นใคร ถึงกล้าที่จะกระแทกหูใส่ฉัน ถ้าฉันเป็นลูกค้า นายคงไม่กล้าทำแบบนี้กับลูกค้าเป็นแน่ คอยดูเถอะ ฉันจะแกล้งให้หัวปั่นเลย” หญิงสาวบ่นกับตัวเอง และหล่อนก็จดเบอร์โทรศัพท์ของรีสอร์ทรอเธอ

หญิงสาวโทรไปจองห้องพักได้แล้ว แต่หล่อนโทรไปไม่เจอกับผู้ชายคนเก่า แต่เจอเสียงผู้หญิงที่ฟังดูนอบน้อม แต่หล่อนไม่กล้าที่จะถามว่าคนเมื่อคนเป็นใครเพราะว่าหล่อนเกรงว่าจะมีคนรู้เรื่องว่าคนที่จะไปพักก็คือหล่อนนั่นเอง
หญิงสาวเตรียมของใช้ส่วนตัวไม่ว่าจะเป็น กางเกงขาสั้นสีแดงสด เสื้อกล้ามหลากสีสัน รองเท้าผ้าใบ และครีมบำรุงผิวอีกหนึ่งกระเป๋า หล่อนเป็นคนที่ชอบการแต่งตัวเป็นอย่างมาก

วันนี้หล่อนแต่งกายด้วยกางเกงสีขาว เสื้อเกาะอกสีฟ้า จนเผยให้เห็นทรวงอกได้รูปสวยงาม ผมหยิกของหล่อนถูกรวบไว้ด้วยความประณีตเผยให้เห็นลำคอระหง หล่อนเตรียมตัวออกไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าหลายแห่งทีเดียว โดยมีชายหนุ่มที่ชื่อวาดเป็นสารถีประจำตัวทั้งวัน

“แล้วน้องลูกกวาดจะเดินทางเมื่อไหร่ครับเนี่ย”ชายหนุ่มถามหล่อนหลังจากหญิงสาวขึ้นมานั่งบนรถ

“ลูกกวาดจะไปในวันพรุ่งนี้ค่ะ”หญิงสาวตอบพร้อมกับยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม

ชายหนุ่มถึงกับอึ้งในรอยยิ้มของหญิงสาวเลยทีเดียว หล่อนเป็นคนหน้าตาสะสวย ทำให้ใครๆต่างก็สะดุดตาในความมีเสน่ห์ของหล่อน

“เป็นอะไรไปค่ะ เหม่อเชียว”หญิงสาวถามชายหนุ่ม

“เออ เออ เราไปหาอะไรทานกันไหมครับ ที่นี้ผมรู้จักร้านอร่อยๆ คุณชอบทานอาหารแบบไหนครับ”ชายหนุ่มถามหญิงสาว

“ฉันอยากกินส้มตำ ลาบ น้ำตก อะไรประมาณนี้ค่ะ”หญิงสาวบอกชายหนุ่ม

“อยากทานอาหารพวกนี้เหรอครับ อือ เอาเป็นว่าร้านนี้แล้วกัน”ชายหนุ่มพาหญิงสาวไปที่ร้าน.........

หลังจากที่ทั้งคู่ทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ลูกกวาดก็ออกไปซื้อของใช้ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า หรือเครื่องสำอางค์จำนวนหลายถุง จนชายหนุ่มแทบจะไม่มีมือถือด้วยซ้ำไป

หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มที่เดินตามหลังหล่อนมา แล้วหล่อนก็หัวเราะเสียงใส เนื่องจากขำที่ชายหนุ่มมาดดี แต่ถือถุงหลากสีสันเต็มไปหมด

“น้องลูกกวาด หัวเราะอะไรพี่หรือจ๊ะ”วาดถามลูกกวาด

“ลูกกวาดขำพี่วาดแหละคะ ถ้ามีสิบมือก็คงจะมีถุงทั้งสิบมือนะคะ วันนี้แค่นี้ดีกว่า ลูกกวาดไม่ค่อยได้ซื้ออะไรตอนที่อยู่ที่โน้นนะ เพราะว่าเกรงใจพี่ลูกน้ำเขาคะ”

“เตรียมห้องพักให้แขกที่จะมาพรุ่งนี้เหรอยัง”ชายหนุ่มถามพนักงานต้อนรับของรีสอร์ท

“เตรียมเรียบร้อยแล้วค่ะ”พนักงานต้อนรับสาวบอกกับชายหนุ่ม

“แล้วเขามากันเป็นคณะทัวร์หรือว่ามาเป็นกลุ่ม”ชายหนุ่มถาม

“มาคนเดียวค่ะ เป็นผู้หญิงด้วยค่ะ”

“ผู้หญิง แล้วมาคนเดียวด้วยเหรอ เราคงต้องอำนวยความสะดวกให้เขาหน่อยนะ”ชายหนุ่มบอกพร้อมกับเดินตรวจความเรียบร้อยของรีสอร์ท

รีสอร์ทรอเธอ เป็นรีสอร์ทที่ด้านหลังติดกับภูเขา ซึ่งทางรีสอร์ทมีเส้นทางที่จะเดินชมธรรมชาติอีกด้วยและมีเส้นทางไปน้ำตกที่อยู่บนภูเขา

“คุณพ่อค่ะ”เสียงเด็กหญิงอายุประมาณสามขวบผมหยิก แก้มแดง แต่งกายด้วยกระโปรงจีบรอบตัวสีแดงสด เรียกชายหนุ่มเสียงดัง

“มีอะไรหรือเปล่าลูก”ชายหนุ่มอุ้มเด็กหญิงขึ้นมาแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่

“คุณพ่อค่ะ หนูอยากไปเที่ยวในเมือง หนูอยากได้ชุดตุ๊กตาตัวใหม่ค่ะ”เด็กหญิงใช้มือน้อยๆของหล่อนกอดคอชายหนุ่มและพูดด้วยเสียงประจบ

“พรุ่งนี้แล้วกันนะลูก เราจะได้ไปกันแต่เช้า”ชายหนุ่มบอกเด็กหญิง ถึงแม้ว่าเด็กหญิงจะไม่พอใจแต่ก็ตอบไปว่า “ก็ได้ค่ะ สัญญานะค่ะ”


(ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ แต่พี่วาดจะใช่พระเอกหรือเปล่า ติดตามต่อไปนะค่ะ