"การที่รักใครสักคน แล้วไม่มีโอกาส ได้บอกรัก
เป็นสิ่งที่ทรมานและน่าอดสูยิ่งนัก"
ผู้คนไม่น้อยตกอยู่ในสภาวะเยี่ยงนี้
ผม...เป็น 1 ในเหล่าผู้คนที่น่าอดสูเหล่านั้น
ผมมีโอกาสที่จะได้รัก แต่ไม่มีโอกาสได้บอกรักเธอ
เธอของผม ... ทั้งทั้งที่ช่วงระยะเวลานี้ผมใกล้ชิดเธอกว่าใครใครแต่ผมก็ไม่มีโอกาสได้บอกเธอ
เธอน่ารักครับ . . .ผมชอบรอยยิ้มของเธอ. . .
แต่ก็นะครับ เธอไม่เคยเลยรู้ว่าผมชอบรอยยิ้มนั้น
ผมใจเต้นไม่เป็นส่ำทุกครั้งที่เธอเอื้อมมือ มาสัมผัสผม ครั้งแล้ว ครั้งเล่า มือนุ่มๆ คู่นั้น
บางครั้งผมแทบจะกรีดร้องก้องตะโกน ด้วยความดีใจดังดัง
เวลาที่เธอกอดผมแนบอกคู่นั้น . . .
ท่ามกลางแดดบ่ายร้อนแรง เธอกอดผมแนบแน่น
ผมรู้สึกอึดอัดแต่ก็เป็นสุข
.
.
.
.
.
.
ทุกครั้งที่ผมได้มีโอกาสนอนหนุนหมอนใบเดียวกับเธอ
ผมจะแอบมองใบหน้าอันน่ารัก แต่ไม่สวยของเธอ เวลา หลับ
ผมแอบมองอย่างเงียบเงียบทุกคืน ด้วยกลัวว่าเธอจะตื่น
บางคืน เธอนอนน้ำลายไหลย้อย หกเลอะหน้าผม. . .
ด้วยความรักครับ ผมไม่เคยโวยวาย ผมยอม
(( ความรักบังตา แม้แต่น้ำลายเธอ ผมก็ว่าน่ารัก ))
เธอช่างดีกับผม . . . มีเธอที่ไหนจะต้องมีผมที่นั่น . . .เราไปทุกทุกที่ด้วยกัน
เธอช่างน่ารัก
ท่ามกลางผู้คน เธอไม่เคยสนใจชายใด นอกจากผม เธอจ้องผมด้วยตาคู่นั้น
(( โอยยย คุณๆ ครับ ผมแทบละลาย ))
เธอยิ้มให้ผม. . .ผมชอบแววตาเวลายิ้มของเธอ
เธอไม่เคยอายที่จะหัวเราะต่อกระซิกกับผม. . .กลางขบวนรถไฟฟ้าใต้ดิน อันแน่นขนัด
ผมอยากให้เธอรู้ ว่า ผมภูมิใจในตัวเธอแค่ไหน ที่เธอดีต่อผมขนาดนี้
คืนนี้.....
.....
.....
.....
.....
.....
อาจจะเป็น ~คืนสุดท้าย~ ของผมและเธอ
สิ่งเดียวที่ผมยังไม่ได้ทำ คือ บอกรักเธอครับ
ผมมันคนน่าอดสู. . .ผู้ที่กำลังจะเดียวดาย
ผมเหลือเวลาอีกชั่ว 10 หน้ากระดาษ
10 หน้ากระดาษสุดท้ายของผมและเธอ
โอ. . .การบอกรักมันช่างยากเย็น. . .
เธอปิดปกหลังลงแล้ว
ทั้งทั้งที่ผมยังไม่ทันได้บอกรักเธอ
ผมคงจะต้องทรมาน และ เดียวดายอย่างน่าอดสู อยู่บนชั้นหนังสือสีแดงของเธอต่อไป
จนกว่าจะมีใครมาเขียน คำว่า "ผมรักคุณ"
ไว้ในกระดาษ หน้าสุดท้าย และ
รอเวลาให้เธอ หยิบผมขึ้นมา อ่าน อีกครั้ง
. . .
จากคุณ :
WhaT iT'S W๐l2tH
- [
5 ก.ย. 48 03:41:27
]