ความคิดเห็นที่ 1 ด้วยวัยเพียงยี่สิบเจ็ดปี คิมซูจินป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ โดยหมอวินิจฉัยว่ากรณีของเธอ เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพันธุกรรม ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงที่เธอกำลังมีชีวิตที่จะกลายเป็น ความทรงจำอันแสนงดงาม ช่วงเวลาที่ในที่สุด เธอก็ได้พบคนที่เธอรักสุดหัวใจและเขาก็รักเธอเช่นกัน ชีวิตครอบครัวกำลังเริ่มต้น  ..เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น เรียกได้ว่าหนังเรื่องนี้เป็น The Notebook ภาคภาษาเกาหลีก็ว่าได้ ฉันได้แต่กลืนก้อนสะอื้นลงไปในอก เมื่อเห็นหญิงสาวที่ควรจะมีชีวิตที่งดงาม เอ่ยถามคนที่เธอรักสุดชีวิตว่า "คุณคือใคร?" และได้ยินคำตอบจากชายหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังหัวใจสลาย ตอบออกไปว่า "ยินดีที่ได้รู้จักครับ" จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 6 ก.ย. 48 15:41:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อาจเพราะหนังเป็นฉบับ  director cut จึงมีรายละเอียดค่อนข้างมาก และในรายละเอียดนั้น ทำให้เราอิ่มเอมไปกับความรักที่งดงาม เป็นความงามที่เรียบง่ายของคำว่า 'ครอบครัวเดียวกัน' ฉันรักฉากที่ซุลซูวิ่งมาดับไฟเพราะซูจินตั้งหม้อทิ้งไว้แล้วไปอาบน้ำ(นาน) รักฉากที่พ่อของดอกฟ้าอย่างซูจินยอมรับช่างไม้อย่างซุลซูเข้ามาเป็นลูกเขยของบ้าน รักฉากที่ซูจิน ช่วยให้ซุลซูยอมให้อภัยแม่ ที่ทิ้งเขาไปเมื่อเนิ่นนาน "การให้อภัยคือการแบ่งที่เล็กๆในใจให้ความเกลียดชัง ถ้าคุณยกหัวใจให้กับแม่และความเกลียดไปหมดทุกห้อง คุณจะไปอยู่ที่ไหน ยืนหนาวเดียวดายอยู่ข้างนอกนั่นหรือ" คำพูดของซูจินทำให้ฉันอึ้ง อาจจะจริงก็ได้ ในเมื่อคนเราไม่อาจละความเกลียดชังไปจากหัวใจ ก็ขอเพียงที่เล็กๆในใจ-เล็กๆเท่านั้น-ให้กับความเกลียดชัง แล้วหัวใจของเราคงมีที่ว่างเหลือมากมาย เหลือสำหรับความสุขอีกมากมายในชีวิต จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 6 ก.ย. 48 15:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ภาพที่นำเสนอสวย และอบอุ่นตามสไตล์หนังเกาหลี ด้วยภาพ ด้วยพลอต ด้วยรายละเอียดแบบนี้ นั่นแหละที่ทำให้เราต้องเสียน้ำตาให้กับหนัง ทั้งๆที่ดูด้วยอารมณ์เรื่อยๆปนรอยยิ้มที่มุมปาก 'เหมือนไม่มีอะไร'มาตั้งนาน จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 6 ก.ย. 48 15:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความทรงจำที่พิเศษสุดในชีวิตคุณ คือช่วงเวลาไหนของชีวิตหรือคะ ? สำหรับคิมซูจิน ช่วงเวลาที่พิเศษสุดของเธอ อาจเป็นช่วงเวลาที่เธอกำลังจะสูญเสียความทรงจำ ทั้งหมด..ที่เคยมีมาในชีวิตนั่น แต่ในขณะที่เธอยังสามารถจดจำ เธอได้รู้แล้วว่ามีผู้ชายคนหนึ่งรักเธอมากมายเพียงใด รัก..มากพอที่จะทนความเจ็บปวด เมื่อเธอลืมเขาได้ ขอเพียงให้ได้อยู่ใกล้ๆคอยดูแลเธอเท่านั้น และก่อนที่เธอจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ชายปากแข็งคนนี้ก็เอ่ยปากบอกเธอว่ารักกัน ฉันมองภาพรถที่คนทั้งคู่นั่งไกลจากสายตาไปเรื่อยๆในฉากสุดท้ายของหนัง ใครจะรู้ว่าทั้งคู่จะไปไหน รู้แค่เพียงคนสองคนจะมีกันและกันบนเส้นทางแห่งความรักตลอดไป "ฉันอาจจะลืมคุณ แต่ไม่มีอะไรจะพรากคุณที่อยู่ในตัวฉันได้" คิมซูจินเธอบอกไว้อย่างนั้น [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 6 ก.ย. 48 15:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บันทึกท้ายเรื่อง .. แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่า หายหน้าไปจากถนนเสียนาน แหะแหะ ตามประสา ตามประสานินจาล่ะนะคะ ชินแล้วใช่ไหมล่ะ รู้หรอก แค่แวะมาบอกว่ายังคิดถึง :) จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 6 ก.ย. 48 15:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แวะมาบอกว่ายังคิดถึงมากๆๆๆ เหมือนเดิมค่ะพี่พิม ถ้าในชีวิตหนึ่ง ได้เจอคนที่รักเรามากขนาดนี้ ก็คงจะดีนะคะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 6 ก.ย. 48 16:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดูแล้วค่ะ ซึ้งดี ภาพสวยมาก อยากเจอคนที่รักเรามากเท่านี้เหมือนกัน จากคุณ : พราวตะวัน (พราวตะวัน) - [ 6 ก.ย. 48 17:34:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 นั่นสิ หายหน้าหายตาไปนาน จากคุณ : ลูนาติก - [ 6 ก.ย. 48 18:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดู จากต้นฉบับภาษาเกาหลี ร้องไห้ไปแล้วไม่รู้กี่รอบ เป็นหนังรักที่ ดูไปพร้อม ๆ กับความสุข และความเศร้า แต่ก็กลับมายิ้มได้อีกครั้งในตอนท้าย ๆแม้ว่าจะยิ้มด้วยความเจ็บปวดก็เถอะ... พระเอกเรื่องนี้เข้มแข็งสุด ๆ ขอบคุณคุณเจ้าหญิงน้อยที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านเพื่อระลึกถึงอีกค่ะ... จากคุณ : เปียร์รุส - [ 6 ก.ย. 48 19:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แหม ต้องไปหา The Notebook มาดูซะแล้ว (อย่าว่ากันเลย เราชินหนังตะวันตกมากกว่า) จากคุณ : scottie - [ 7 ก.ย. 48 01:00:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาทักทายเจ้าของกระทู้ครับ อยากบอกว่าคิดถึงคุณเจ้าหญิงน้อยอ่ะ ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 7 ก.ย. 48 01:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 7 ก.ย. 48 07:02:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 .^ __ _ __ _ _ __ _ _ _ _ __ _ _ _^ แล้วจะไปแอบหามาดูค่ะ (ไม่อยากลืมและไม่อยากจำ... ทำยากจริงๆ -"-) จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 7 ก.ย. 48 09:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นชื่อเจ้าหญิงน้อยเลยแวะมาทักครับ อ่านแต่บันทึกท้ายเรื่อง ตัวเรื่องยังมะได้อ่าน... แบบว่ากลัวสปอยล์ อิๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 7 ก.ย. 48 13:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 น้องผึ้ง คิดถึงเช่นกัน :) คุณพราวตะวัน อยากเจอขอให้เจอนะคะ พี่ลูนาติก แหะ ช่วงนี้งานยุ่งค่ะพี่ HA เฮฮา ทำเอาน้ำตาจะตกในอยู่แล้ว T^T คุณเปียร์รุส เพราะชีวิตมีทั้งสุขและเศร้านะคะ สุดแต่ว่าเราจะเลือกมองอย่างไหน :) scottie พี่รักษ์ ดูThe notebook แล้วเป็นไงก็เล่าบ้างนะคะ ที่เขียนๆ(เหมือนได้ดู)จริงไม่ได้ดูหรอกค่ะ เคยอ่านแต่หนังสืออ่ะ แหะแหะ คุณ silverqueen ปลื้มค่ะปลื้ม ^^ คุณหนู มายิ้มรับดอกไม้ ^___^ ขอบคุณค่ะ หนูกานต์ คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำ อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ อิอิ คำตอบของหนูชวนให้พี่ครวญเพลงรุ่นแม่ซะงั้น คุณพีทคุง คิดถุง คิดถัง คิดถึ๊ง คิดถึง ออนไลน์ไม่ได้ทักอย่าว่ากันนะค้า ยุ่งๆนุงนังอยู่กะงานเอกสารหน้าจอซะมากอ่ะค่ะ ดีใจที่เพื่อนเก่าแวะมา เห็นหน้าเห็นตาแล้วหายเหา เอ๊ย เหงา อิอิ จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 7 ก.ย. 48 18:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ภาพสวยจัง ถ้าดู น้ำตาท่วมแน่ๆเลย จากคุณ : xyz (xyzjung) - [ 8 ก.ย. 48 08:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากดูซะแล้วซิ    A Moment to Remember อืมม์ ขอบคุณนะค่ะที่ Review มาอ่ะน่าสนใจฮะ จากคุณ : วรานนท์ - [ 8 ก.ย. 48 10:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาทักทายค่ะ เห็นพี่นัท เปียร์รุสมาโฆษณาไว้สัก2-3 เดือนแล้วค่ะ แต่ยังหามาดูไม่ได้เลย กลัวบ่อน้ำตาแตกจังเล้ย เห็นกระทู้พี่ทีไร เริ่มมีลางแหละว่า...ต้องมีอะไรๆให้หัวใจอิ่มแน่ๆ คิดถึงเจ้าของกระทู้เหมือนกัน ปล.เมื่อสัก2-3 อาทิตย์ นินนทาพี่กับบก.คนหนึ่งอยู่เลย อิอิ(นินทาด้วยความเคารพและชื่นชมนะ) จากคุณ : อุณากรรณ - [ 8 ก.ย. 48 12:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 xyz ภาพในหนังสวยจริงๆค่ะ ชอบมาก วรานนท์ เวลาเขียนรีวิวอะไรแบบนี้ แล้วมีคนบอกว่าอยากดู จะรู้สึกดีใจเป็นพิเศษนะคะ อิอิ เพราะเขียนจากความชอบส่วนตัวน่ะค่ะ ออกจะโฆษณานิดๆแต่ไม่ได้ค่าโฆษณาน้า :P อุณากรรณ ฮั่นแน่ แอบไปนินทาอะไรพี่ไว้ เดี๋ยวจามใส่ซะเลย อิอิ จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย - [ 8 ก.ย. 48 18:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบประเด็นการให้อภัยในเรื่องนี้มากๆค่ะ ถึงแม้ความทรงจำเธอจะสูญเสียไป แต่ เธอ ไม่ได้สูญเสียการให้อภัยไปเลย ในฉากจบของเรื่องนี้ จากคุณ : WhaT iT'S W๐l2tH - [ 14 ก.ย. 48 03:11:26 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วอยากดูมากๆไปหาซื้อตามร้านขาย หามาหลายร้านแล้วหาไม่เจอค่ะ หนังเรื่องนี้เข้ามาฉายที่เมืองไทยรรึปล่าวคะ แล้วมันมีชื่อภาษาไทยรึปล่าว เพราะร้านในเมืองไทยส่วนใหญ่พนักงานจะรู้จักแต่ชื่อที่เป็นภาษาไทยค่ะ ถ้ายังไงรบกวนคนที่รู้ช่วยแนะนำด้วยนะคะ จากคุณ : ตัวปุ้น - [ 23 ก.ย. 48 22:30:09 A:61.91.148.112 X: ]