ความคิดเห็นที่ 1 เธอเหงา..และเศร้าหมอง ยามฉันมอง..หดหู่หนอ ไม่เห็น..ยิ้มพะนอ อยากจะขอ..เธอกลับคืน คืนนะ..ความสดใส อย่าให้ไป..นานเกินฝืน ความรัก..แค่ชั่วคืน หลับตาตื่น..ก็จบกัน กลับเป็น..เหมือนเดิมเถิด หัวใจเปิด..เกิดสุขสันต์ ผ่านเลย..ผ่านผูกพัน เพื่อพบวัน..อันงดงาม จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 7 ก.ย. 48 20:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามมาอ่านความเรียง อยากมาช่วยปลอบใจ ผู้หญิงตัวเล็กที่มีแต่ความเหงา ที่เหลือแต่ความเศร้าในชีวิต ให้กลับมาสดใสอีกครั้ง ทุกอย่างอยู่ที่เรากำหนด จะสุขจะทุกข์อยู่ที่เรา เคยมีคนบอกผมไว้แบบนี้ฮะ  รอวันที่มียิ้มสดใสนะฮะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 7 ก.ย. 48 22:39:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ่านแล้วรู้สึกว่าเธอเหงาและเศร้ามากค่ะ ขอให้เธอหายเหงา  กลับมาสดใสในเร็ววันนะคะ จากคุณ : หนอนแว่นตาโต - [ 8 ก.ย. 48 00:04:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เป็นกำลังใจให้ค่ะ รักตัวเอง ใช่เลย จากคุณ : scottie - [ 8 ก.ย. 48 00:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไปคาดหวังกับอะไรไว้มาก พอไม่สมหวัง ก็ผิดหวังเป็นธรรมดาค่ะ ถือเสียว่าเป็นบทเรียน แต่ไม่ควรไปเสียใจ ต่อไปก็พยายามทำความเข้าใจกับความเป็นจริงให้มากกว่านี้แล้วกันค่ะ กลับมาสู้ ๆ กันใหม่นะคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 8 ก.ย. 48 02:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รักตัวเองให้มากๆ จากคุณ : xyz (xyzjung) - [ 8 ก.ย. 48 08:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อยากจะรักก็รักเถิด แต่อย่าหวังให้หมดใจ เหลือที่ให้กับความผิดหวังไว้บ้าง ชีวิตก็จะไม่เศร้าหรือเหงาจนเกินไปนัก. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.ย. 48 10:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ( น้องโอเลี้ยงแก่ ๆ ) ....ตอนที่เขียนความเรียงเรื่องนี้ จิตใจนึกถึงน้องผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ เขียนสื่อไม่ทั้งหมดแค่บางส่วน แต่ก็อยากให้เธอรับรู้นะคะ.. ขอบใจมากจ้าที่แวะเข้ามากระทู้เป็นประจำเจ้า ( คุณหนอนแว่นตาโต ) ....ขนาดตอนที่พี่ลีเขียนหัวใจยังกระตุกวูบเลยค่ะ สัมผัสถึงความเหงา เศร้า บนความรื่นเริงของเธอ ส่วนหนึ่งเธอเข้มแข็งมากค่ะ ต้องยอมรับ.. แต่อีกส่วนหนึ่งไม่แน่ใจ..ว่าเธอจะเข้มแข็ง ....ได้นานสักเท่าไหร่.... ขอบคุณมากนะคะ ( พี่สก๊อตตี้ ) ....ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ "รักตัวเอง" ใช่เลยค่ะ..อยากให้เธอ ได้ฟังและอ่านสักพันครั้ง "รักตัวเองนะ" แต่ไม่แน่ใจว่าสถานการณ์แบบนี้ เธอจะรักตัวเอง .. หรือ รักใคร.. ขอบพระคุณมากเลยค่ะ ( พี่รสา รสา ) ....พี่รสาพูดได้ตรงจุดมากเลยค่ะ หากคาดหวังสิ่งใดแล้ว..ท้ายสุดจะมีสองอย่างคือ "ผิดหวัง" กับ "สมหวัง" เท่านั้น แล้วจะมีใครสักกี่คนเล่าที่ "สมหวัง" หากไม่หวังกับสิ่งใดแล้ว..ท้ายสุดจะไม่มีทั้ง "ผิดหวัง และ สมหวัง" จะมีแต่เท่านั้นเอง บทเรียนชีวิต หากยังสอบไม่ผ่านเราก็ยังคงต้องพบเจอ กับเหตุการณ์เดิม ๆ ซ้ำ ๆ จนกว่าเราจะเข้าใจ ไม่รู้ว่าจะต้องเสียใจสักกี่ครั้งถึงจะผ่านบนเรียนนี้นะคะ "บทเรียนแห่งชีวิต" ขอให้เธอสู้ ๆ ต่อไปตวยคนเจ้า... ขอบพระคุณมากค่ะ ( คุณ xyz ) ....ตัวเอง จงรักเถิด ....อย่าได้เตลิด ยามรักร้าง ....แม้นไร้ คนเคียงข้าง ....ใช่จะไร้ มิตรเคียงกาย ขอบคุณมากค่ะ ( คุณเจียวต้าย ) ....น่าแปลกนะคะ บางทีคนเราก็ลืม ว่าควรจะเผื่อใจสำหรับความผิดหวัง หรือบางทีก็น่าแปลก รู้ทั้งรู้ว่าต้องผิดหวัง แต่ก็ยังไม่เผื่อใจ.. ขอบพระคุณมากค่ะ ที่เข้ามาให้กำลังใจกันเจ้า จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 8 ก.ย. 48 20:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีรูปเศร้ามาฝากด้วยค่ะ.... จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 8 ก.ย. 48 20:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วอยากร้องไห้ค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 9 ก.ย. 48 13:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากค่ะ ... คุณรวยระรินกลิ่นชา... ร้องให้ อยากร้องให้ ด้วยเสียใจ เสียหนักหนา รักเขา มากคณา แต่ทว่า แค่ความฝัน อยากหลับ เพื่อจะตื่น เพื่อจะฟื้น อย่างสุขสันต์ เราสอง เคียงคู่กัน สุดท้านมัน..แค่ฝันเอย จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 9 ก.ย. 48 20:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แวะมาสวัสดีคนอยู่แดนอาทิตย์อุทัย  ท่าทางคงสนุกกับการเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ พักนี้ศาลาไทยงานยุ่งชะมัดเหมือนกัน  แต่ก็สู้สุดใจค่ะ  ถึงเหนื่อยแต่ก็สนุก อ่านที่พี่เขียนแล้วก็ต้องบอกว่า เหงาเศร้าเป็นธรรมดาของชีวิตคนนะคะพี่ "มันเป็นเช่นนั้นเอง" ชีวิตคนเรามีสารพัดอารมณ์ความรู้สึก สุข ทุกข์ เหงา เศร้า เดียวดาย ว้าเหว่ ร่าเริง สนุกสนาน ... โอย ... ร้อยแปดพันเก้าเลยล่ะ แต่จะเอาอะไรมากมาย... ถ้าปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์เศร้าตลอดเวลา ต่อให้ดอกไม้บาน ก็ยังพาลคิดเป็นเรื่องเศร้าไปเสียอีกนั่นล่ะค่ะ ศาลาไทยยังยืนยันเหมือนเดิมนะคะพี่  ว่า... ใครที่ไหนก็ทำร้ายเราไม่ได้  ถ้าเราไม่คิดทำร้ายตัวเอง เพราะงั้นความทุกข์มันก็เป็นแค่ลมร้อน  เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ชีวิตคนหนึ่งคนมีคุณค่า  คุณค่าในการกระทำของเรา  เราตอบตัวเราเอง จึงย่อมเป็นเราที่เข้าใจและตอบตัวเองได้ดีที่สุดในบริบทของการกระทำนั้น ๆ เขียนกาพย์ของ "คนมีความสุขสม่ำเสมอ"  ในคราเหงาเศร้ามาเยือน  ฝากให้อ่านเล่น ๆ ๏ เดียวดายกลางผู้คน ๏ เดียวดายกลางผู้คน วันสับสนยิ่งหม่นเศร้า หมายจักพักพิงเขา มีเพียงเราเข้าใจตัว ฝืนยิ้มอย่างเสแสร้ง กลืนเก็บแกล้งคืนสลัว หนึ่งคนคราหวาดกลัว พบดีชั่วผ่านเรื่องราว ทอดทิ้งยามท้อแท้ มีค่าแค่ชั่วครั้งคราว หน่วงเหน็บในคืนหนาว ร่องรอยร้าวระหว่างกัน ห่างหายเพื่อไม่เห็น ฝ่าคืนเข็ญแม้เสียขวัญ พร่าพร่างความผูกพัน บางใครพูดเพื่อผ่านเลย ยอมรับกับทุกสิ่ง ตอบใจจริงยิ่งเฉลย รอยคำ...ย้ำอย่างเคย จะรุ่มร้อนทุรนไย เดียวดายกลางผู้คน คืนสับสนอาจหม่นไหม้ รุ่งสางมองทางไกล ตอบหัวใจแค่ตัวเรา ...รุ่งสางมองทางไกล เดินต่อไปแม้เดียวดาย - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ไว้กลับมาแล้วจะชวนไปทาน "ทะเลผัดฉ่า" สั่งคราวละสองที่  แถวศรีราชากันอีกนะคะ                     . จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 9 ก.ย. 48 20:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ....เสียใจ...เหลือเกิน.... จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 9 ก.ย. 48 20:33:01 ]

ความคิดเห็นที่ 14 .....น้องหนูศาลาไทย..... ฮ่า ๆ กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ ว่าจะเมล์ไปหาไม่เมล์ล่ะ ดีใจที่เห็นว่าน้องหนูยังสนุกกับงานอยู่นะคะ ตอนนี้คิดถึงอาหารบ้านเรามากกกกก ค่ะ เมื่อวานเพิ่งไปทานอาหารที่ภัตตาคารจีนมาค่ะ แพงมากกก เลยค่ะ ไปทานกันสี่คน รวมทั้งหมด 22,500 เยน ดีนะเนี่ยที่ไม่ได้จ่ายเงินเอง ฮ่า ๆ อาจารย์เลี้ยงค่ะ ส่วนพี่เองตอนนี้ก็เริ่มจะแย่แล้วค่ะ ไม่แน่ใจว่าแพ้อะไร หรือเปล่า หน้าเป็นผื่นด้วยค่ะ เต็มไปหมด และดูเหมือน จะไม่ค่อยสบาย อากาศที่นี่ เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนค่ะ ก็เลยเริ่มแย่ค่ะ กะว่าจะไปงาน Expo อีกรอบค่ะ วันที่ 24 นี้ ก่อนกลับ พอดีได้บัตรฟรีมา (รู้งี้ไม่รีบซื้อบัตรไปเองเนาะเจ้า ฮี่ๆ) เจ้านายญี่ปุ่นมาจากเมืองไทย และให้เป็นของขวัญค่ะ ฝากความคิดถึง ถึงชาวอาศรมทุกคนตวยเน้อเจ้า มีรูปภูเขาไฟฟูจิมาฝากเจ้า เพิ่งไปเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาค่ะ จากคุณ : pee_lee (จิตเดิม) - [ 9 ก.ย. 48 20:41:41 ]