+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เขา.. เป็นเพื่อนที่รักผม
เธอ.. เป็นเพื่อนที่ผมรัก
.. .. ..
วันนี้ เขา.. ขอเบอร์ติดต่อกับ เธอ.. ด้วยถ้อยคำที่เกรงใจที่สุด
และด้วยความที่เป็นเพื่อนกัน ต่างคนต่างก็รู้ใจกันดี
"แต่ถ้าเพื่อนชอบ ก็ไม่เป็นไรนะ.. ไม่ต้องก็ได้" เขาย้ำ
"เดี๋ยวผมจะถามเธอให้.." นี่เป็นคำตอบของผมต่อเขา..
.. .. ..
เธอ..
เธอถามผมว่า "แล้วผมจะยกเธอให้คนอื่นงั้นหรือ?"
"เธอไม่ได้เป็นของใครนะ.. เธอเป็นของเธอ เราถึงต้องถามเธอไง? อย่าพูดแบบนี้สิ.."
"งั้นก็แล้วแต่ผมก็แล้วกัน.." นี่คือคำตอบของเธอต่อผม..
.. .. ..
ในที่สุด..
ผมบอกเขา.. ตามคำตอบของเธอ
"เธอไม่ได้บอกว่า ไม่ให้ แต่เธอบอกว่าแล้วแต่ผม.."
เขานิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะตอบ
"ไม่เป็นไรเพื่อน เข้าใจ ๆ " นี่คือคำตอบของเขาต่อผม..
.. .. ..
สุดท้าย เธอถามผม ตกลงบอกเขา.. ไปว่าไง?
ผมบอกเล่าเรื่องราว..
ทั้งสรุปความรู้สึกส่วนตัว.. "เหมือนเราไม่ดี เลยเนอะ.."
เธอไม่ได้ว่าอะไร..
.. .. ..
มีอีกเรื่องที่ผมไม่ได้บอกเขา.. และ เธอ..
ผมเชื่อในโชคชะตาและพรหมลิขิต
ผมเชื่อว่า ถ้าเขา.. และ เธอ.. มีวาสนาหรือกรรมเวรต่อกันจริงๆ
ถึงแม้ไม่ได้ผมเป็นตัวเชื่อม..
เขา.. และ เธอ.. จะต้องได้พบกันอีกแน่ๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จากคุณ :
มังกร-เที่ยงคืน
- [
16 ก.ย. 48 09:03:27
]