ความคิดเห็นที่ 1 เข้าสู่ฤดูหนาว หลายคนอาจสนุกกับการวางแผนไปท่องเที่ยวภูเขาหรือชมดอกไม้... ทว่าในที่ทำงานแห่งหนึ่งกับประสบภาวะขาดทุนย่อยยับจนต้องสั่งปิดบริษัทกะทันหัน " อ..อะไรนะค่ะ! " วุ้น สาวน้อย อายุ 21 ปี เพิ่งจบจากรั้วมหาลัย และทำงานได้ไม่กี่เดือน ตกใจสุดขีดทันทีที่ได้ยินคำประกาศ่จากเจ้านาย เธอแทบจะกระชากคอเสื้อเพื่อถามอีกครั้ง แต่ไม่ว่าจะตกใจท่าไหน คำตอบที่ได้คือเหมือนเดิม บริษัทเธอกำลังจะถูกปิดแล้ว วุ้นคอตก เดินหน้าบู้กลับไปนั่งที่เก่า เธออุตส่าห์เลือกบริษัทเล็กๆ นึกว่าจะไม่มีปัญหาอะไร ที่ไหนได้เสียเวลาเธอเข้ามาทำซะจริงๆ " เฮ้อ... " เธอถอนหายใจยาว ได้ยินเพื่อนร่วมงานสาวๆข้างโต๊ะเม้าส์กันว่าเจ้านายติดหนี้การพนันมาก จึงโดนบริษัทคู่แข่งซื้อไป " ดีนะ! ที่ฉันได้งานใหม่แล้ว ไม่งั้นแย่แน่ๆ " เพื่อนร่วมงานรายหนึ่งโอ่ " ฉันด้วย... เพิ่งไปสมัครเมื่อวาน โชคดีจริงๆ " สาวอีกคนสมทบทันควัน วุ้นฟังด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ความจริงเธอก็มีโอกาสได้งานที่ใหม่ตั้งหลายครั้ง แต่เธอยังติดใจที่เก่าอยู่ คงเป็นเพราะ.... " วุ้น! " ชายหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งยิ้มให้ แล้วยื่นเอกสารงานบางอย่างให้เธอ ก่อนจะยิ้มอีกครั้งและขอตัวกลับ ใช่แล้ว! เพราะเขาคนนี้หละ คือสาเหตุที่ทำให้สาวน้อยหน้าหวาน สุดแสนบ๊องแบ๊วคนนี้ไม่ยอมไปไหน ไม่ใช่รักแรกพบ หรือประทับใจในการทำงานทั้งสิ้น เพราะเขาคือชายหนุ่มที่เธอตามหา และบังเอิญว่าได้มาเจอในที่ทำงานแห่งนี้ " เฮ้!... ตรอน " วุ้นเรียกก่อนชายหนุ่มจะก้าวออกไป เธอควรทำยังไง เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แล้วความสัมพันธ์เธอกับเขาไม่จบหรอกเหรอนี่ " มีไรรีเปล่า? " ชายหนุ่มหันมาถาม วุ้นทำท่านึก แต่นึกไม่ออก นั่นนะซิ! เธอเรียกเขาด้วยเหตุผลอะไร เพราะแม้แต่หน้าตาเขายังจำเธอไม่ได้ วุ้นกับตรอนเคยเรียนมัธยมต้นด้วยกัน ตอนนั้นทั้งคู่อยู่ ม.1 แต่พอขึ้น ม. 2 เธอกลับพบว่าเขาหายไป แต่ความทรงจำวัยเด็กแบบนี้ เธอพยายามฟื้นเท่าไร ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะจำไม่ได้สักที " ว่าไง? มีอะไรรึเปล่า ผมต้องไปทำธุระให้เจ้านายตั้งหลายแห่ง ถ้าไม่มีอะไรด่วน ผมขอตัวก่อนแล้วกัน เพราะช่างบ่ายผมมีสัมภาษณ์งานที่ใหม่ด้วย เป็นบริษัทเพื่อนพ่ออ่ะ " เขาตอบแล้วเดินจากไป ปล่อยให้หญิงสาวคิดหนัก บริษัทเพื่อนพ่อเหรอ?... ด้วยความสงสัยเธอจึงย่องไปค้นข้อมูลเพิ่มเติมที่โต๊ะชายหนุ่ม มีต่อพรุ่งนี้... ช่วยติเยอะๆด้วยนะ จะได้พัฒนางานเขียนให้ดียิ่งขึ้น.... จากคุณ : ม่อนจัง - [ 23 ก.ย. 48 13:10:24 A:203.113.66.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ให้ติเยอะๆ เหรอ ไม่รู้จะติอะไรดีอะ เพราะสั้นจังเลยอะค่ะ งึมๆ น่าจะเป็นอดีตรักนักเรียนมัธยม มากกว่า รึป่าว แหะๆ เดาไปเรื่อยเปื่อยเลยเรา จากคุณ : ชมสิจ๊ะ - [ 23 ก.ย. 48 13:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สั้นจัง จากคุณ : scottie - [ 23 ก.ย. 48 16:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อนะ..... วุ้นทำแกล้งหาเอกสารทำงาน ไม่ให้เพื่อนร่วมงานขาเม้าส์รู้ ไม่ใช่เธอมีศัตรูหรืออะไรหรอก แต่เป็นเพราะบริษัทนี้มีผู้ชายแค่คนเดียว นั่นคือ ตรอน ทำให้สาวน้อยสาวใหญ่ที่มีอยู่ 3-4 คนถึงกับเป็นปลื้มชายหนุ่มเหมือนๆเธอ “ ทำอะไร! ” หญิงสาวสะดุ้ง เมื่อเจ้าแม่ในที่ทำงานสังเกตเห็น และเดินตรงมาพร้อมกับสาวกรุ่นน้องที่จับจ้องเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “ มีอะไรกับตรอนเขา ถึงได้มาค้นโต๊ะทำงานเค้าแบบนี้ ดูแล้วไม่มีมารยาทเสียเลยนะ! ” “ ขอโทษค่า ” วุ้นก้มหน้า และเดินออกมา ทว่า ลูกเจี๊ยบ เพื่อนร่วมงานรุ่นเดียวกับเธอ ไม่พอใจ เธอแอบสงสัยบางอย่าง เลยเดินเข้ามาคุยกับวุ้นตามลำพัง “ ฉันรู้นะ! ว่าเธอแอบชอบตรอนอยู่ ” ลูกเจี๊ยบ สาวหมวย เรตเอ็กซ์ เชิดหน้า และจ้องตาเพื่อเค้นคำตอบจากเธอ “ ความจริงเรื่องแบบนี้สำหรับฉัน ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาสามัญมาก ตรอนเค้าเป็นหนุ่มเนื้อหอม ถ้าเธอจะชอบมันก็ไม่แปลก แต่ที่แปลก เธอทำบ้าอะไร ให้เวลาผ่านมาได้ตั้ง 3 เดือน ฉันเห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดเหลือเกิน แค่นี้แหละที่ฉันอยากจะพูดด้วย! ” ลูกเจี๊ยบเดินจากไป วุ้นได้แต่ทำหน้าเหวอ ตกลงหวังดีกับเธอหรอกเหรอนี่! ถ้างั้นเธอจะถามเรื่องที่สงสัยได้หรือเปล่านะ? ว่าแล้วสาวน้อยก็ตากหน้าเข้าไปหาลูกเจี๊ยบอีกครั้ง “ อยากรู้จริงเรอะ! ” ลูกเจี๊ยบกวน “ ถ้าอยากรู้ พรุ่งนี้ก็ไปสมัครด้วยกันดิ รับรองงานนี้มีลุ้น ” “ แล้วเป็นบริษัทเกี่ยวกับอะไรเหรอ? วุ้นทำได้เปล่า ” “ วุ้ย! น่ารำคาญ ” ลูกเจี๊ยบอารมณ์เสีย “ ถ้าทำไม่ได้ ก็อ้อนให้นายนั่นพาเข้าดิ แอบชอบอยู่ไม่ใช่เหรอ หน้าตาเธอก็ไม่ขี้เหร่ เขาคงใจอ่อนบ้างล่ะน่า แต่ระวังหน่อยนะ ได้ข่าวแว่วๆมาว่าบริษัทที่ตรอนจะไปทำลูกสาวสวยเป็นบ้าเลย อิๆ ” ลูกเจี๊ยบขี้เกียจเสียเวลา เธอทิ้งที่อยู่และเวลาในการสมัครให้วุ้นก่อนจะขอตัวกลับบ้านเหมือนคนอื่นๆที่เริ่มทยอยกลับกันบ้างแล้ว ขณะที่วุ้นนั่งหน้าซีด รู้สึกสลดใจกับคำพูดที่ได้ยิน เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตรอนมีแฟนแล้ว และหญิงสาวคนนั้นเป็นถึงลูกสาวบริษัทที่ชายหนุ่มกำลังจะไปทำงานด้วยหรือนี่! จากคุณ : ม่อนจัง - [ 23 ก.ย. 48 16:37:08 A:203.113.66.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 หนูว่าภาษามันดูเรียบๆๆคะ (เหมือนของหนูเลย) จากคุณ : นิศานันท์ (นิศานันท์) - [ 23 ก.ย. 48 23:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เช้าวันใหม่วุ้นแต่งตัวสดใสเพื่อไปสมัครงาน เธอสำรวจเอกสารอีกรอบ ดูนาฬิกา ท่าทางตื่นเต้น จวบจนได้เวลานัด เธอจึงออกจากบ้านด้วยเท้าซ้าย “ ขวาร้าย ซ้ายดี ” เธอว่าอย่างนั้น แล้วขับรถเก่าๆที่เป็นมรดกตกทอดไปยังตึกแห่งหนึ่งในย่านเศรษฐกิจ “ คอยนานเปล่า? ” วุ้นถามลูกเจี๊ยบที่นั่งคอยในร้านกาแฟด้านล่าง เพื่อนเธอปลายตามองขวางๆ เห็นวุ้นแต่งตัวสวยเกินหน้าเกินตาถึงกับควันออกหู “ แหม! ชิๆ ให้เราคอยตั้งนาน ตัวเองเล่นแต่งซะเริ่ดเชียวนะแม่วุ้น! ” ลูกเจี๊ยบงอน วุ้นเอาใจไม่ถูก ไม่รู้ยัยนี่อารมณ์แบบไหน เพราะเพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึง 3 เดือน เวลาผ่านไป 10 นาที ยังไม่มีทีท่าว่าลูกเจี๊ยบจะลุกจากเก้าอี้ วุ้นมีสีหน้ากังวล ไม่อยากเสียเวลานั่งอยู่ในร้านนาน จึงออกปากชวนลูกเจี๊ยบขึ้นไปสมัครงาน “ ใจร้อนจัง! เดี๋ยวก่อนได้เปล่า ไม่รู้หรือไงบริษัทนี้เขาถือเรื่องโชคชะตา ขืนพรวดพราดขึ้นไปตอนนี้มีหวังโดนขยำใบสมัครชัวร์! รอให้ถึงฤกษ์งามยามดีเสียก่อน แล้วค่อยขึ้น รับรองเธอได้ทำงานกับหวานใจเธอแน่นอน ” ลูกเจี๊ยบยิ้ม วุ้นยิ่งงง แต่เอาเถอะยังไงๆก็ตามมาถึงขั้นนี้แล้ว เชื่อต่อไปคงไม่เป็นอะไรหรอก วุ้นนั่งรอใจจดใจจ่อ ขณะที่ลูกเจี๊ยบหยิบลิปสติกเติมปากเล็กน้อย แล้วปลายตามองวุ้นอีกครั้ง ก่อนจะพยักหน้าชวนเพื่อนขึ้นไปยังชั้น 40 “ เชิญค่ะ! ” เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ผายมือให้ทั้งคู่เข้าไปข้างใน วุ้นตกใจ ทำไมถึงได้ให้เกียรติเธอยังนี้ แต่ลูกเจี๊ยบกลับเดินชับๆอย่างมั่นใจ แถมยังดึงมือวุ้นให้รีบเดินเข้าไปข้างในไวๆอีกด้วย “ ร..เราไม่เขียนใบสมัครด้านหน้าหรอกเหรอ? ” วุ้นถามด้วยความแปลกใจ จู่ๆลูกเจี๊ยบพาเธอเดินเข้ามาห้องด้านใน ดูใหญ่โตโอ่อ่า หรูหรา แล้วยังบอกให้เธอนั่งคอยที่เก้าอี้โซฟาราวกับเป็นเจ้าของห้องซะอย่างนั้น “ อ่ะ ว่ามา? ” ลูกเจี๊ยบเอ่ยขณะเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้โซฟาตรงข้ามกับวุ้น เธอนั่งไขว้ห้าง ดูมาดนิ่ง ไม่เหมือนลูกเจี๊ยบสาวเปรี้ยวจอมซ่าที่วุ้นเคยรู้จัก “ อึ้ง! แค่นี้ถึงกับอึ้งกึมกี่เลยเหรอ หื้อ? ” ลูกเจี๊ยบหัวเราะ แล้วยื่นใบสมัครให้วุ้นกรอก ทำเอาวุ้นสมองฝ่อตามไม่ทัน “ ถ้ารู้ว่าโง่ขนาดนี้ ไม่ชวนมาทำงานด้วยหรอก แค่นี้ยังไม่รู้อีกเรอะย่ะยัยวุ้น! ” ลูกเจี๊ยบหน่าย แล้วแนะนำตัวเองให้หญิงสาวรู้จักว่าฉันนี่แหละลูกสาวคนสวยของเจ้าของบริษัทแห่งนี้ ช่วยกรุณาวิจารย์เยอะๆนะ... จากคุณ : ม่อนจัง - [ วันมหิดล 14:48:49 A:203.113.66.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 “ ช่วยไม่ได้นะ! บังเอิญว่าเธอดันปล่อยไก่ให้ฉันเห็น ที่ฉันชมเธอนะ ฉันแกล้งยอเธอเล่น หึ! คิดเป็นจริงเป็นจังน่าขำที่สุด หน้าจืดอย่างกับเต้าหู้แบบเธอ อย่าหวังเลยว่าตรอนจะมาชอบ แค่จะพูดด้วยเค้ายังไม่อยากจะพูดเลย ฮ่าๆ สม! อย่าซ่าดีนัก ทีนี้รู้จักคำว่าอับอายแล้วหรือยังหละ? ” ลูกเจี๊ยบเยาะเย้ย มองวุ้นที่นั่งนิ่งจุกพูดไม่ออกด้วยสายตาเหยียดหยาม ส่วนวุ้นเองก็ไม่คิดเลยว่าเธอจะทำตัวให้คนอย่างยัยเจี๊ยบดูถูกได้ขนาดนี้ “ ขอบใจที่บอก! ” วุ้นเสียงแข็งขึ้นมา “ แล้วตกลงว่าฤกษ์ยามที่เธอให้ ฉันจะได้ทำงานที่นี่หรือเปล่า? หรือว่าขี้จุ๊เบเบ๊อีกแล้ว ” หญิงสาวยั๊ว จ้องตาเขม็งเอาคำตอบ ลูกเจี๊ยบตาค้าง คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะกล้าต่อกร แล้วคนอย่างเธออย่าคิดนะว่าจะยอมเหมือนกัน “ เอาเซ่! ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำอะไรฉันได้ ฉันนะคู่หมั้นตรอนเชียวนะ ไม่เห็นเหรอว่าทำไมเขาถึงไม่วุ่นวายกับผู้หญิงคนไหน เพราะเค้าเกรงใจฉันยังไงล่ะ! ” ลูกเจี๊ยบยิ้มอย่างมั่นใจ “ อ้อ! แล้วอีกอย่างฉันลืมบอกไปว่าบริษัทเก่าที่พวกเราทำงานกันอยู่ ฉันเป็นคนบอกพ่อให้ซื้อไว้ดูเล่นเองแหละ อืมม์ แบบว่าไม่อยากเห็นตรอนทำงานหนักอ่ะ สู้ให้มาอยู่ข้างๆฉันดีกว่า เธอว่าม่ะ? ” ลูกเจี๊ยบหัวเราะร่วน วุ้นเจ็บใจมาก ไม่เข้าใจทำไมต้องให้เธอมาเจอตรอนในสถานการณ์แบบนี้ด้วย “ แล้วตกลงฉันจะได้ทำงานที่นี่หรือเปล่า! ” วุ้นขอคำตอบเสียงแข็งอีกครั้ง ลูกเจี๊ยบแสยะยิ้ม กดโทรศัพท์เรียกให้ฝ่ายบุคคลเข้ามา หญิงสาวส่งแฟ้มเอกสารให้เจ้าหน้าที่ ก่อนจะหันมาบอกวุ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ เธอจะได้ทำงานที่นี่ และก็เดี๋ยวนี้ซะด้วยเพื่อนรัก ฮ่าๆ ” ลูกเจี๊ยบหัวเราะอย่างสะใจ แล้วผายมือให้วุ้นเดินออกไปจากห้อง อยากจะฆ่าคน! วุ้นเดินตามเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลอย่างหัวเสีย กระฟัดกระเฟียดจนสาวแก่ใส่แว่นต้องเอ็ดเธอ “ เดินให้มันดีๆหน่อยได้ไหม? บริษัทนี้มีแต่ลูกผู้รากมากดีทั้งนั้นนะย่ะ ” หล่อนว่าอย่างนั้น วุ้นอยากเถียงแทบตายรวมทั้งยัยคุณหนูปีศาจนั้นด้วยหรือไง เจ้าหน้าที่พาวุ้นลงบันไดมายังชั้น 39 และพาหญิงสาวเข้าไปยังห้องด้านใน “ ตำแหน่งที่เหมาะสมกับเธอตอนนี้ เห็นจะมีแต่เจ้าหน้าที่ธุระการ คอยจัดของใช้ในสำนักงานให้แผนกต่างๆ รวมทั้งถ่ายเอกสารให้ทุกคนด้วย ” เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลส่งแฟ้มงานให้วุ้น 5 เล่ม แล้วกำชับให้เธอเรียนรู้งานจากแฟ้มนี้ เพราะต่อแต่นี้เธอต้องทำงานคนเดียว ไม่มีเพื่อนร่วมงานในห้องนี้เลยสักคน วุ้นหน้าแหย ลมแทบใส่ เธอเรียนจบประชาสัมพันธ์ แต่กลับให้เธอทำงานไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันเนี่ยนะ หญิงสาวเจ็บใจ ถ้าไม่เผยไต๋ให้ยัยเจี๊ยบรู้ เธอคงได้สมัครงานในตำแหน่งอื่นที่อาจจะได้ใกล้ชิดตรอนมากกว่านี้ แล้วเขาจะรู้ไหม ว่าเธอทุ่มทุนสร้างเพื่อเขามากมาย วุ้นนั่งเหม่อ เตรียมเช็คสต๊อกของในห้อง ขณะที่มีเสียงฝีเท้ากระแทกส้นดังตึงตังๆ เดินเข้ามาใกล้ แล้วสั่งเธอเสียงใหญ่ว่าให้ถ่ายเอกสารโดยด่วน จากคุณ : ม่อนจัง - [ วันมหิดล 15:06:35 A:203.113.66.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : จิตเดิม - [ 24 ก.ย. 48 18:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านต่อยู่นะจ๊ะ จากคุณ : คนหลังม่าน - [ วันมหิดล 21:51:05 A:203.113.61.132 X:203.151.140.122 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เปลี่ยนชื่อเรื่อง เป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมชิงหนุ่มดีไหมคะ ย่ายหนูเจี๊ยบร้ายจริงๆ จากคุณ : รียา - [ 26 ก.ย. 48 00:05:04 A:203.172.104.186 X: TicketID:103817 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ต่อนะ..... ****** “ วุ้น! ” ชายหนุ่มรูปหล่อ หน้าตาคมเข้ม ใส่สูทผูกเนคไทประหลาดใจ เหมือนกับวุ้นที่ทำหน้าตกใจ ไม่คิดว่าจะเจอดีเข้าอีกแล้วไง หญิงสาวฝืนยิ้ม ปั้นหน้าไม่ถูก เพราะไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนที่มหาลัยเก่า “ แหะๆ บังเอิญจังเลย ” เธอหัวเราะเฝื่อนๆ ไม่กล้าสบตา อยากเอาปีบคลุมหน้า แล้วทำแกล้งไม่รู้จักนายนี่เหลือเกิน แต่คงจะย้ากส์ . เพราะ 4 ปีที่ผ่านมาเจอหน้าเจ้านี่แทบทุกวัน “ นั่นซิ บังเอิญจริงๆ ” ชายหนุ่มยืนยิ้ม ไม่รู้จะทักอะไรก่อนดี ดูท่าทางตื่นเต้น สีหน้าเขินอาย กระทั่งสาวสวยคนหนึ่งวิ่งมาหา แล้วบอกเขาด้วยท่าทางนอบน้อมว่าคุณตรอนรออยู่ที่ห้องทำงาน “ งั้นเที่ยงนี้ทานข้าวด้วยกันนะ? ” เขาหันมา หญิงสาวไม่ทันปฏิเสธ ชายหนุ่มก็รีบร้อนเดินออกไป ซวยแล้วไหมหละตู! วุ้นกุมหัว ปวดเฮด สงสัยเหลือเกินว่านายเจตน์ จอมป่วนทำงานตำแหน่งอะไร ขืนเจ้าหมอนี่ได้ทำงานในตำแหน่งใหญ่ มีหวังได้ใช้เธออานแน่ ขนาดเมื่อก่อนสมัยเรียนยังเอาเปรียบเธอน่าดู หญิงสาวอยู่ไม่สุข รีบเปิดแฟ้มตำแหน่งงานอ่านดู และพบว่า “ ซวย! ซวยๆ ” เธอบ่นเหมือนคนบ้า ปิดแฟ้มเอกสารนั่งเอ๋อ ลมใส่ ไม่คิดเลยว่านายเจตน์ คือพี่ชายยัยเจี๊ยบ “ คนเดียวยังพอไหว แต่ถ้าสองคน ฉันคงตายแน่นอน ” “ ดี! สมน้ำหน้า ” ลูกเจี๊ยบเหน็บทันทีที่เดินเข้ามา แล้วสั่งให้วุ้นถ่ายเอกสารเป็นกองพะเนิน “ ถึงเธอจะเคยเรียนมหาลัยเดียวกับพี่ชายฉัน แต่รับรองได้ว่าเขาไม่เข้าข้างเธอหรอก เพราะอะไรรู้มั๊ย ” ลูกเจี๊ยบเชิดหน้า “ เพราะพี่ชายของฉันเขาชอบแกล้งคนเป็นอาหารว่างนะซิ อิๆ ” ลูกเจี๊ยบหัวเราะ วุ้นค้อน ไม่ทราบจะบอกเธอไปทำไม เพราะท่าทางหญิงสาวจะรู้ดีเลยทีเดียว วุ้นส่ายหัว ไม่นึกว่าจะมาเจอครอบครัวไจแอ้นท์กับไจโกะเข้าแล้ว เหมือนกันเด๊ะเลย พี่น้องอะไร ทำไมถึงได้เหมือนกันอย่างกับแกะ “ เพราะเราสองคนเป็นฝาแฝดกันไงหละ! ” ลูกเจี๊ยบบอกเธอ “ ถ้าไม่รู้ก็รู้ไว้ซะด้วย แถมเป็นฝาแฝดที่เข้าใจความรู้สึกซึ่งกันและกันได้ดีที่สุด แล้วอย่านึกเปลี่ยนใจมาจีบพี่ชายฉันซะล่ะ เพราะว่าทั้งฉันและพี่ชายเกลียดขี้หน้าเธอ รู้เอาไว้ด้วย! ” ลูกเจี๊ยบสะบัดหน้าเดินจากไป แล้วสั่งให้วุ้นเอาเอกสารที่ถ่ายขึ้นไปให้ข้างบนเสียด้วย วุ้นชั่งใจ เธอจะลาออกที่นี่เสียดีไหม ท่าทางความฝันที่จะได้ใกล้ชิดกับตรอนคงห่างไกลความเป็นจริงซะแล้ว หญิงสาวหอบเอกสารเดินขึ้นบันไดไปข้างบน ผ่านประชาสัมพันธ์ด้านหน้า ถ้าได้ทำตำแหน่งนี้ยังมีโอกาสทักทายเขาทุกวัน แต่นี่ยังกับเบ้เลย คิดแล้วช้ำ ทำไมหัวใจถึงได้ไปชอบอะไรที่มันไกลจากความจริงเหลือเกินนะเรา “ วุ้น! ” ตรอนใส่สูทหล่อ เดินมาดเท่ห์มากับเจตน์ หญิงสาวตาถลน แทบมุดหน้าหนีหาย ไม่อยากให้เขามาเจอเธอสภาพยับเยินเลยซิพับผ่า จากคุณ : ม่อนจัง - [ 26 ก.ย. 48 19:24:36 A:203.113.66.73 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 “ รู้จักวุ้นด้วยเรอะ? ” เจตน์ถาม ตรอนจึงตอบเพื่อนว่าเคยทำงานที่เก่าด้วยกัน “ บังเอิญจังเลย ” ชายหนุ่มยิ้ม “ เราก็เคยเรียนที่มหาลัยเดียวกันกับวุ้น เอ อย่างนี้วุ้นก็ต้องรู้จักเจี๊ยบด้วยซิ? ” เจตน์หันมาถามหญิงสาว “ เอ่อ ค..ค่ะ! ” เธอตอบไม่ค่อยจะเต็มปาก “ ว้าว! ” เจตน์อุทาน เมื่อรู้ว่าเป็นคนกันเองทั้งนั้น “ เอางี้! มื้อเที่ยงเราสี่คนไปหาอะไรทานกันดีกว่า จะได้คุยกันให้ฉ่ำปอดไปเลย ” เจตน์หยิบเอกสารที่วุ้นถือให้พนักงานคนหนึ่งที่เดินผ่านเอาไปให้ลูกเจี๊ยบ แล้วฝากให้บอกหญิงสาวด้วยว่ารออยู่ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นด้านล่าง วุ้นช้ำใจ ต้องทนเห็นภาพบาดตาบาดใจขณะนั่งทานอาหารร่วมโต๊ะ เมื่อลูกเจี๊ยบคีบซูชิป้อนปากตรอน อีกทั้งชายหนุ่มก็ยิ้มรับท่าทางสนิทสนมกันจัง “ พี่เจตน์ว่าม่ะ ตรอนเค้ามีใบหน้าคล้ายกับเจี๊ยบเลย ดูซิ ยิ่งเวลาทำหน้านิ่งๆ เฉยๆ จะเหมือนกันมากเลยหละ ” ลูกเจี๊ยบยิ้มบังคับให้พี่ชายเธอดู “ ฮืมม์! ” เจตน์พินิจพิเคราะห์ “ คล้ายกันจริงด้วย! อย่างนี้ต้องเรียกว่าแฝดสามถึงจะถูก ดีใจด้วยนะตรอน แกได้เป็นพี่น้องกับเราแล้ว ฮ่าๆ ” เจตน์ขำ ลูกเจี๊ยบหน้าเบ้ แต่ยังคงออดอ้อนคีบอาหารให้ชายหนุ่มไม่เลิก “ อร่อยไหม? ” ตรอนหันมาถามวุ้นบ้าง หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ “ เอ่อ จริงด้วย ทำไมจู่ๆ วุ้นถึงเข้ามาทำงานที่นี่หละ แล้วอยู่ฝ่ายไหนเหรอครับ? เผื่อบางทีว่างๆผมจะได้เข้าไปคุยด้วย ” “ เอ่อ ” วุ้นตอบไม่ทัน ลูกเจี๊ยบหมั่นไส้จึงตอบแทนเธอ “ เจี๊ยบชวนมาเองค่ะ! เห็นเธอบอกว่าอยากทำงานที่เดียวกับตรอน เจี๊ยบก็เลยบอกเธอว่าตรอนทำงานที่บริษัทพ่อ เธอเลยวิ่งตามมาด้วย! เจี๊ยบเลยให้ฝ่ายบุคคลดูตำแหน่งว่าง เห็นว่าได้ทำด้านธุระการใช่เปล่า? ” เธอทำฟอร์มไม่รู้หันมาถามหญิงสาว วุ้นพยักหน้าสีหน้าเจื่อน รู้สึกเจ็บใจอย่างบอกไม่ถูก “ อ้าว ทำไมถึงอยากทำที่เดียวกับเจ้าตรอนมันหละ อย่าบอกนะว่าเจ้าหมอนี่ทำงานเก่ง ” “ เปล่าซะหน่อยพี่เจตน์ ” ลูกเจี๊ยบปฏิเสธ “ แต่ที่หล่อนอยากทำงานที่เดียวกับตรอนตัวสั่น ก็เพราะว่าหล่อนแอบหลงรักตรอนอยู่ตังหากหละพี่ ” ลูกเจี๊ยบเยาะเย้ยหักหน้ากันเห็นๆ วุ้นนั่งหน้าซีด อับอายจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อพบว่าสายตาทุกคู่จ้องตรงมายังเธอ “ วุ้นชอบตรอนเหรอ? ” เจตน์ถาม หญิงสาวนั่งหน้าเด๋อ เงยหน้ามองตรอนอีกครั้ง เห็นทำหน้าตึง เธอจึงอึกอักตอบไม่ถูก กระทั่งตรอนขอตัวลุกจากที่นั่ง เธอจึงปฏิเสธว่าไม่ใช่ “ :-)! ” ลูกเจี๊ยบโกรธ “ ถ้าไม่ชอบ แล้วทำไมพูดต่อหน้าตรอนล่ะ กลัวถูกเขาปฏิเสธหน้าหงายกลับมาซิท่า เธอเนี่ยนะ! มันช่างร้ายกาจจริงๆ ” ลูกเจี๊ยบเคือง ลุกพรวดตามตรอนไปอีกคน “ อยากเอาคืนมั๊ย? ” เจตน์ถาม วุ้นตกใจหน้าเหวอ ไม่คิดว่าจะเข้าข้างเธอ “ ไม่ต้องกลัวผมหรอก เมื่อก่อนผมอาจจะชอบแกล้งคน ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต แต่ตอนนี้ ถ้าวุ้นรู้สึกไม่สบายใจ อยากเอาคืนเมื่อไรบอกผมได้นะ ผมจะอยู่ข้างวุ้นตลอดไป ขอให้วุ้นสบายใจได้ ” เจตน์เหยียดยิ้ม แล้วขอตัวไปทำงาน “ อ้อ! ลืมจ่ายตังค์ ” ชายหนุ่มหัวเราะวกกลับมาอีกรอบ วางเงินค่าอาหาร แล้วเดินออกจากร้านไปจริงๆ วุ้นนั่งมองอาหารกลางวัน และเงินค่าอาหารที่เจตน์วางเอาไว้ เธอทบทวนเรื่องราว ทำไมเธอต้องให้ยัยเจี๊ยบข่มเหงจิตใจเธอด้วย เมื่อคิดจะชอบตรอนแล้ว เธอจะกลัวอะไร ดีด้วยซ้ำยัยเจี๊ยบจะได้รู้ว่ามีคู่แข่ง หญิงสาวหม่ำมื้อกลางวันที่เหลือซะพุ่งกาง แล้วให้พนักงานห่อที่เหลือเก็บไปกินต่อ จากคุณ : ม่อนจัง - [ 27 ก.ย. 48 17:55:53 A:203.113.66.9 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 บทที่ 2 หญิงสาวกลับถึงบ้านในตอนเย็น รื้อ ส.ค.ส สมัยม.ต้นขึ้นมาอ่าน “ อันดับแรก ต้องให้เขารู้อย่างบังเอิญว่าเรากับเขา เคยรู้จักกันมาก่อน ” วุ้นยิ้ม สีหน้าจริงจัง เก็บส.ค.ส ใส่อัลบัมของสะสมเพื่อจะพกไปด้วยในวันพรุ่งนี้ เช้าวันใหม่วุ้นเดินขึ้นลิฟต์ไปยังชั้น 39 ห้องทำงาน เธอวางกระเป๋าและสัมภาระทั้งหมดไว้บนโต๊ะ มองนาฬิกา ยังไม่ได้เวลางานจึงหยิบอัลบัมส.ค.สขึ้นบันไดไปยังชั้น 40 ห้องทำงานของตรอน “ เชิญ! ” ชายหนุ่มนั่งหน้าเครียดแต่เช้า เห็นวุ้นผลุบๆโผล่ๆ หน้าห้องจึงเรียกให้เข้ามาข้างใน “ มีอะไรหรือเปล่า? ” เขาวางมือจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ผิงหลังกับพนักเก้าอี้ แล้วถามหญิงสาวที่ยืนรุกรี้รุกรนข้างหน้าโต๊ะ “ เอ่อ เรื่องเมื่อวาน เอ่อ คือว่า เอ่อ ” “ ช่างเถอะ! ” ตรอนโบกมือ “ ลูกเจี๊ยบเค้าเป็นคนตรงไปตรงมา วุ้นก็อย่าไปถือสาเธอเลยแล้วกัน ” ตรอนยิ้มนิดหนึ่ง “ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอทำงานต่อนะ แล้วว่างๆผมจะไปหา ” ชายหนุ่มก้มหน้าทำงานต่อ ขณะที่วุ้นยังจดๆจ่อๆเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง “ ขอโทษค่ะ! ” เธอก้มหน้า แล้วยื่นอัลบัม ส.ค.ส. ให้ชายหนุ่ม “ ตรอนเคยบอกว่าชอบสะสมโปสการ์ด วุ้นก็ชอบสะสม ส.ค.ส. เหมือนกันค่ะ ถ้าตรอนว่างตอนไหนก็ช่วยเปิดดู และวิจารย์ให้วุ้นฟังด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ! ” ตรอนรับอัลบัมจากหญิงสาวหน้าตาเขาดูงงๆ ส่วนวุ้นรีบก้มหน้าวิ่งออกไป พลางคิดในใจฝันใกล้จะเป็นจริงแล้ว “ โครม! ” เธอเดินชนกับลูกเจี๊ยบตรงทางประตูเข้าออก วุ้นหน้าสลด รีบดึงมือลูกเจี๊ยบแล้วขอโทษไม่หยุดปาก “ ขอโทษค่ะๆ ขอโทษจริงๆ วุ้นไม่เจตนาคุณลูกเจี๊ยบอย่าต่อว่าวุ้นเลยนะค่ะ! ” หญิงสาวพูดรัวเป็นชุดๆ ลูกเจี๊ยบจะชี้หน้าด่าเธอก็ไม่ได้จังหวะสักที เจตน์เดินตามหลังมาจึงเข้ามากัน เพราะคิดว่าน้องสาวเตรียมหาเรื่องวุ้นอีกแล้ว “ หนูเปล่าทำอะไรยัยนั่นเลยนะ! ” ลูกเจี๊ยบแก้ตัว แต่พี่ชายไม่เชื่อ รีบดึงมือลากเธอเข้าห้องไปในทันที อิๆ สมน้ำหน้า วุ้นถือคติประจำใจ ต่อไปต้องเอาคืนเป็นสองเท่า แล้วหญิงสาวก็วิ่งลงบันไดอย่างอารมณ์ดี แต่โชคไม่ดีเธอดันซุ่มซ่ามสะดุดขาตัวเองล้มกลิ้งไม่เป็นท่า วุ้นร้องโอดโอย สงสัยว่าเธอจะทำชั่วไม่ได้ซะแล้ว วุ้นเช็คสต๊อกของใช้ในสำนักงานตั้งแต่เช้าจนเที่ยง กระทั่งหันไปมองนาฬิกาอีกครั้งใกล้จะบ่ายโมง เธอตกใจยังไม่ได้ทานข้าว รีบเก็บของเตรียมลงลิฟต์ ทว่าเธอเจอกับชายสูงอายุท่านหนึ่งซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นคนสำคัญในบริษัทนี้ “ ฉันอยากจะถ่ายเอกสาร เธอช่วยหน่อยได้ไหม? ” ชายคนดังกล่าวยื่นเอกสารให้วุ้น เธอรับมาแล้วจัดการถ่ายให้ชายคนนั้นทันที “ เรียบร้อยแล้วค่ะ ” วุ้นยิ้มพร้อมยื่นเอกสารให้เขา แต่เกิดนึกสนุก จึงเลียนแบบร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอยที่บ้าน “ รับแม๊กเย็บกระดาษ หรือสก๊อตเทปเพิ่มไหมค่ะ? ” วุ้นทำหน้าทะเล้นก่อนจะยิ้มอีกครั้ง ชายคนดังกล่าวหัวเราะ วุ้นถึงกับพอใจในมุขฝืดๆ แล้วเชื้อเชิญเขาให้ใช้บริการใหม่ “ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะค่ะ แล้วถ้าสะสมแต้มใช้บริการครบ 10 ครั้ง ดิฉันจะแถมยิ้มให้หนึ่งครั้ง สวัสดีค่ะ ” ชายชราหัวเราะ แล้วบอกเธอว่าตลกดี ก่อนจะขอตัวเดินจากไป โธ่ๆ นึกว่าจะเป็นท่านประธานบริษัท วุ้นบุ้ยปาก อุตส่าห์โบยมุขกระจัดกระจาย คิดว่าจะได้ตีสนิทกับคนใหญ่คนโต มีหวังได้นั่งอุดอู้ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันอยู่แต่ในห้องนี้คนเดียวละมัง หญิงสาวหน้างอ แล้วรีบหยิบกระเป๋าสตางค์วิ่งออกไปซื้อข้าว จากคุณ : ม่อนจัง - [ 28 ก.ย. 48 16:25:07 A:203.113.66.9 X: ]