รุ่งสางวันนี้

นอกหน้าต่างมันสดชื่นสวยงามเสียจนได้กลิ่นอากาศหอมหวาน
ไรแดด บาง บางแลบลิ้นไล้อยู่บานขอบหน้าต่าง เรืองรองริบหรี่บนหยดน้ำที่เกาะบนผิวกระจก
เสียงไก่โก่งคอขันรับอรุณ แว่วมาแต่ไกล
หนาวน้ำค้างพอสะดุ้งให้คลายจากความง่วงงุนที่เปลือกตา

แล้วเราก็จากกัน

คืนแรกและคืนสุดท้าย
คืนค่ำของกันและกันหมดแต่เพียงเท่านี้
เมื่อหยาดน้ำปลายหญ้าระเหยไปกับไอแดด

ชายรักสนุกและหญิงร่านราคะ

พรุ่งนี้และวันต่อๆ ไป
ผมและเธอคงได้พบใครต่อใครอีกมากมาย
แต่ไม่คยเลย
ที่เราจะได้พบกันอีก
แม้เพียงสักครั้งเดียว

จะถามหาไปทำไม
ความรัก