ความคิดเห็นที่ 1 บ่ายแก่ๆของวันจันทร์ที่ผู้คนกำลังฝังตัวเองอยู่ในออฟฟิศหรือจะเป็นหน่วยงานราชการ    ที่มหาวิทยาลัย   บนถนน   ร้านอาหาร   ในห้าง   แต่วรรษมนต์   เลือกที่จะนั่งจับเจ่าอยู่กับอพาร์ทเมนต์ที่เธอและเพื่อนๆ   ทั้งหมด4คนตัดสินใจเข้ามาอยู่รวมกัน    โดยที่พวกเธอเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน   มาจากสถาบันเดียวกัน  และกำลังศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเดียวกัน   แม้จะคนละคณะ  แต่ด้วยความสนิทสนมกันยาวนานถึง6ปี  พวกเธอจึงไม่ได้แยกห้องอยู่ไกลๆกัน   ยังคงวนเวียนมาเจอกันทุกเย็น   หรือตามที่จะมีเวลาเข้าห้องมาเจอกัน อาหารในจานกระเบื้องกำลังเย็นมาก   และราดหน้ากำลังจะอืดกว่าตอนที่   น้องเขียว   มาส่ง    วรรษมนต์ยังคงนั่งนิ่ง   ใบหน้าฉาบด้วยความเฉยชา  ไม่คิดไม่วิตกกังวลเรื่องใดๆอีกต่อไป กริ๊ง!!!    กริ๊งงงงง!!!!     กริ๊ง!!!!!!!!!!! ท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาวของเธอ   คงทำให้ปลายสายคิดว่าคนที่กำลังจะรับคงไม่อยู่ห้องแน่นอน    ไม่นานนัก   เสียงนั้นก็หยุดลง เต่  เต้   เต่   เต่   เต   เต้  เต่   เต้  เต  เต่  เต่  เต่   เต๊  เต่  เต่  !!!!! เธอเลื่อนมือไปหยิบพีซีที   ของตัวเองที่ตั้งอยู่ข้างเตียงด้วยความรำคาญ   มองดูหน้าจอ  แล้ว   วางมันลงไปอย่างเดิม   ไม่แยแสกับสียงที่ดังอยู่   เสียงเปิดประตูดังสวนเข้ามา “เม   ทำไมไม่รับล่ะ  ใครโทรมา    เสียงมันน่ารำคาญออก  ทนอยู่ได้ไง   ปิดเสียงหน่อยสิ     รำคาญนะ” “ขวัญ  เพื่อนเราเอง  ไม่มีอะไรหรอก  ไม่มีอารมณ์จะคุย  แค่อยากจะอยู่เงียบๆ  ไม่อยากคุยเรื่องงาน  เบื่อมาก   แต่ถ้ารำคาญเราจะปิดเครื่องแล้วล่ะ” “ไม่รำคาญขนาดนั้น  เพียงแต่  คุยกันสิ  จะได้ไม่เรียกว่าเป็นการหนีปัญหานะรู้มั้ย?” “ว่าไง  โทรมาทำไม  มีอะไร   บอกแล้วไงว่า  ไม่ไป  ไม่เข้าใจเลยใช่มั้ย  เราไม่อยากเจอเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจอีก  หวังว่าเธอคงเข้าใจเร้าบ้างนะ   แค่นี้นะ  เรายังรักและเป็นห่วงเธอ  แต่ในเมื่อ  เรื่องของเรามันจบแล้ว  และเธอก็พอใจให้มันเป็นแบบนี้  เราก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเธออีก  ลาก่อนนะ   ถึงแม้เราจะยังคิดว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดีของเราก็ตาม   อย่าพยายามโทรมาอีกนะ  เราขอร้อง   ถ้าเธอยังรักและเป็นห่วงเรา  อย่าพยายามทำให้มันดีขึ้น  เพราะ  ยิ่งทำมันอาจจะยิ่งทำให้เราอยากไปไกลๆกว่าที่เธอจะตามเราเจอก็ได้นะ” “เป็นอะไรอีกแล้ว...เน” ยังไม่ทันที่ปลายสายจะพูดจบลงวรรษมนต์ปิดเครื่อง  พร้อมด้วย   น้ำตาเอ่อคลอเบ้าตา      ภาพเธอและคนที่เธอคิดว่าเธอรัก   วนเวียนอยู่ในหัวสมอง   ไม่รู้ว่า   เธอทำถูกหรือไม่ที่ไม่รับมิตรภาพความหวังดีจากคนที่เธอคาดหวังไว้มากๆว่าอยากคบด้วย  แต่ที่เธอรู้คือ   นี่คงเป็นหนทางที่ทำให้คนๆนั้นไปไกลๆ  ไม่ต้องเหลือเยื่อใยให้เธออีก  เพราะเธอจะได้ไม่คิดมาก  เหมือนที่เธอเป็น   ก่อนที่จะยอมตัดใจเมื่อ   เธอโทรไปถามว่าคิดกับเธออย่างไร  แต่   เคยได้คำตอบว่า   ‘ไม่’   แล้วเธอก็ไม่ต้องการจะทำร้ายตัวเองอีกต่อไป  เสียงในเวลานี้ที่เธอได้ยินมากระซิบข้างๆกายว่า   เราเลิกกันเถอะทุกอย่างทุกทางทุกความสัมพันธ์    ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน  พี่   คนรู้จัก  อย่าให้หลงเหลืออยู่อีกต่อไป แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 48 09:46:33 จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 24 ก.ย. 48 09:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “เม  เมทำไรอยู่   ส่งผ้าเช็ดตัวมาให้หน่อยสิ   ลืมเอาเข้ามาอ่ะ” “จ้า   ขี้ลืมจริงๆเลยนะ   ออกมาก็อย่าลืมเก็บเสื้อผ้าในห้องน้ำล่ะ   เดี๋ยวปิ่นมาเจอ  จะบ่นอีก  จนขวัญแอบรำคาญไม่รู้ด้วยนะ    แล้วก็  ถ้าผมมันตันที่ท่อระบาย  ก็เอาออกด้วยนะ   ขวัญนะ   ชอบอาบ  แต่ไม่สนใจเรื่องรอบตัวเลยนะ   สนใจหน่อยเป็นสาวเป็นนาง  เดี๋ยวหนุ่มๆรู้   ไม่เอามาทำเป็นแฟนไม่รู้นะ” “ค่ะ  คุณแม่คุณ   มัสมาตอนกี่โมงอ่ะ  เมรู้ป่าว   เห็นมัสบอกว่า  จะอยู่กับพี่เอกก่อนใช่มั้ย   แล้วตกลงเราทั้ง4คนจะได้ไปดินเนอร์กันตอนไหนน่ะ   อยากกินพร้อมๆกันนะ  ไม่ได้เจอกันมานานแล้ว   คิดถึงบรรยากาศเก่าๆของพวกเราจังเลย   ต่างคนก็ต่างเรียน   นานๆจะได้ไปกินข้างนอกพร้อมๆกันอยากกินพิซซ่าอ่ะ   พูดแล้วหิวขึ้นมาเลย   หรือว่า  จะไปกินที่ร้าน  Ten-Tenดี   เราไม่ได้สังสรรค์กันนานแล้วนะ  คิดถึงแก้วเหล้า  แก้วเบียร์มากเลย   ว่าไงเม   คิดเหมือนกันรึเปล่า  ได้ยินแล้วตอบด้วย   ยู้ฮู  ๆๆๆๆ   ทำไมสียงมันเงียบๆนะ  หรือว่าออกไปแล้ว” “อยู่จ้า  ฟังขวัญบ่นอยู่นะ   งั้นถ้ามัสกับปิ่นกลับมาเร็วก็ลองชวนกันไปTen-Tenสิ   แต่ว่าไม่อยากชวนพี่เอกไปเลย  จะเหล่หนุ่มก็โดนตักเตือนอีก    ทำอย่างกับไปกับพ่องั้นแหละ  นี่ขนาดว่าเราไม่ได้เป็นแฟนนะ  แค่เป็นเพื่อนแฟน   แต่ก็เข้าใจนะ   ห่างกันตั้ง5ปี   ก็ต้องมีช่องว่างระหว่างวัย  เข้ามา   ลามปามถึงเพื่อนแฟน   อย่างมัส   ยังไม่ได้แต่งตัวโชว์แขนเลย  เรายังเสียดายแทน    ความโสดทำให้คนเราอิสระนะ  พอมีคนมาดูแล  ก็ต้องทำตามทุกอย่างแบบมัส  เราไม่ขอคบดีกว่านะ   เมื่อไหร่ขวัญจะเสร็จจ๊ะ   อาบน้ำนานโ-ค-ต-ร” “มาแล้วๆ   ไปนั่งมิสเตอร์กันดีมั้ย  ฆ่าเวลา  บวกกับ  อ่านหนังสือสอบไปในตัว   เผื่อ  จะได้ไปเจอผู้คนแล้วอะไรๆมันจะดีขึ้น  รู้นะว่า  คิดเรื่องปลายสายที่โทรมาอ่ะดิ” “เปล่านา  ไม่ได้คิด   แค่  อกหักมั้ง  แต่ช่างมันเถอะ  ไปนั่งมิสเตอร์ก็ดีนะ   เพราะ  ตั้งแต่เช้า  เราอยู่ห้องมาทั้งวัน  ไม่ได้ไปเจอผู้คนเลยล่ะ   ขออาบน้ำก่อนดีกว่านะ  จะได้สดชื่นขึ้นบ้างกว่าเมื่อครู่นี้    แต่งตัวสวยๆล่ะ   เผื่อจะชวนไปเดินซื้อของ  คิดว่าจะซื้อพวกกระเป๋าถือใบใหม่นะ  ใบเก่า   สีไม่สวยแล้ว  อยากลองเปลี่ยนอะไรใหม่ๆดูเผื่อจะได้ไม่เครียด  ว่ามั้ย????” “คิดได้ก็ดี  อย่าจมปรักกับความรัก  เหมือนเมื่อครั้งตอนที่เมรักบอยนะ   เราจำได้  เม  น่าสงสารมาก   ถ้าไม่ได้เวลาที่ช่วยเยียวยา  เมคงไม่เข้มแข็งเหมือนวันนี้หรอก   และครั้งนี้  เราเชื่อว่าเมต้องผ่านมันไปได้   อย่าทิ้งตัวเองให้จมกับวันเวลาที่ทุกข์อยู่คนเดียวนะ  เมยังมีพวกเราไง  ไม่ว่า   เราจะมีใคร  มัสจะคบกับใคร  ปิ่นจะกิ๊กกับใคร  แต่เพื่อเม  พวกเรา  ทิ้งแฟนมาหาได้” “เว่อร์” “ก็เวอร์น่ะสิ    จะได้รู้ไงว่าฟังอยู่  ไม่ได้ใจลอย    ดีนะ  สติสตังค์ยังอยู่กับเนื้อกับตัว” “ไปดีกว่า   ยิ่งคุยยิ่งปวดหัว” ********************************************************************* บรรยากาศในร้านมิสเตอร์โดนัทคราครั่งด้วยนักศึกษามากมาย   จนไม่เหลือที่นั่งให้ลูกค้าใหม่ๆเข้ามาจับจองโต๊ะ  มองเข้ามาในร้านก็ไม่มีลูกค้ากล้าเดินเข้ามา  เพราะบรรยากาศ   ข้างใน  ไม่มีที่ว่างแม้แต่ทางเดิน   จึงไม่มีใครเดินเข้ามานอกจากยืนดู  แล้วเลยผ่านไป “ว้า...ไม่ไหว   ไม่มีที่สำหรับเราเลยนะ   ไปนั่งblack  coffeeกันดีกว่า   เพราะไม่อยากยืนแล้ว  เมื่อยว่าไงค่ะคุณขวัญ” แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 48 09:47:50 จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 24 ก.ย. 48 09:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ดีแฮะ   ไปสิค่ะ   คนคงไม่เยอะและคงไม่เสียงดังอย่างที่มิสเตอร์นะ   วันนี้คนเยอะตาลายนะ” ภายในร้านblack  coffee  ไม่ค่อยมีคนมากนัก  เพราะร้านนี้จะมีคนเข้ามากตอนหลัง4ทุ่มไปแล้ว  เนื่องจากกลุ่มเป้าหมายเป็นพวกนักศึกษาที่ชอบสังสรรค์ตอนกลางคืน  ส่วนกลางวัน   จะมีคนบางตามาก   เหมาะสำหรับ  นั่งทานกาแฟ  หรือคุยกันสำหรับบรรยากาศค่อนข้างสงบๆ “OK.คนไม่มาก  และ    สงบดี  เรามาท่องตำหรับตำรากันดีกว่านะค่ะ  คุณเม  วรรษมนต์” “ค่ะ” “เมๆ  ดูนั่นดิ   พี่พอลของไอ้ปิ่นนี่นา   เดินมากับใครนะ   ไม่รู้จักเลย  หรือว่า   จะแอบคบกัน    อย่างนี้ไม่ได้การ   ต้องเข้าไปคุยให้เคลียร์ๆ” “บ้าเหรือขวัญ  ถ้าไม่ใช่ล่ะ  หรือถ้าใช่  และเราเมีหลักฐานเหรอ   แล้วอีกอย่าง  เค้าก็ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับปิ่นนี่นา   เราว่า  ขวัญอย่าไปเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเลยนะ” “แต่  เรากลัวมันอกหักนะ” “อย่างกับขวัญรู้ว่าปิ่นคิดยังไงเลยนะ   หรือปิ่นบอกอะไรขวัญ  โดยที่เราไม่รู้” “ก็  มันบอกว่า  มันรักพี่พอลมาก   และอยากจะเป็นแฟนด้วย  วันเสาร์นี้ก็นัดกันไปจตุจักร  แล้วพี่พอลก็ตกลงแล้วด้วยนะ” “ตกลงอะไร  จะไปเนี๊ยะนะ   ไม่ได้บอกว่าจะเป็นแฟนนี่นา   ให้เค้าลองคบกันดู  ถ้าจะคบต่อหรือเลิก  ก็แล้วแต่ทั้ง2คนจะตัดสินใจ  เราเป็นแค่เพื่อนที่คอยประคับประคองปิ่นนะ” “ได้   ถ้ามันกลับมา  เราจะบอกมันให้หมด  ว่าเราเจอไ.อ้พี่พอลกับ   ผู้หญิงคนอื่น  ดูท่าทางสนิทกันมาก” “อืม.....แล้วแต่นะ” “เครียดแทนเพื่อน   ไหนจะเรื่องเมอีก   ทำไมผู้ชายเป็นอย่างนี้ทุกคนเลยเหรอ  ถามหน่อย” “ไม่หรอก  เพียงแต่   ยังไม่เจอไง  หากันไปเรื่อยๆ  แล้วคงจะเจอ  ในวันที่ฟ้าเป็นใจล่ะ   น้ำเน่าเนอะ” “ไม่หรอก  เราก็คิดแบบนั้นนะ” “บางครั้ง  เวลานี้ใครบางคนอาจจะกำลังรอให้ขวัญเป็นห่วงอยู่ก็ได้นะ” “ใคร” “พี่นกไง  หรือว่า  พี่ธีดี” “บ้า   ก็มันเลือกไม่ได้นี่นา   ทำไงดี   ถ้าบังเอิญทั้ง2คนมาเจอกัน  มีหวัง  อพาร์ทเมนต์แตกแน่ๆเลยนะ” “คิดน่ะคิดได้นะ   แต่ทำตัวเองให้มันเหมือนกับที่คิดได้มั้ย????” “อยากเป็นนักใช่มั้ย  พวกฟรีเซ็กซ์เนี๊ยยะ  เป็นห่วงนะ  ไม่อยากให้ขวัญ  ตามใจ2คนนั้นมากเกินไป” “ตอนนี้เรารับปากได้  แต่พอเจอหน้าพวกเค้าแล้วทำใจไม่ได้ทุกที” “งั้นเอางี้   เราจะให้ขวัญตอบเรานะว่า  ขวัญรักใครกว่า  ระหว่าง  พี่นกกับพี่ธี” “ไม่รู้” “เอาไงดี   งั้นก็อย่าให้ท้องนะ   มันจะไปกันใหญ่” “อืม   เรา   ป้องกันตลอด   แต่  พี่นกน่ะสิ  บางทีก็ไม่ยอมใส่ถุง   เรากลัวทุกที  ต้องมาคอยกินยาคุมดักไว้ตลอด   ผู้ชายไม่ลงทุนเลยนะ   ถึงเค้าจะหลั่งข้างนอก  เราก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีนะ”   “ก็พี่นกไม่รู้ว่าขวัญกำลังมีใครอีกคนไง  แล้วอีกอย่าง   คงคิดจะรับผิดชอบนะ” แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 48 09:49:25 จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 24 ก.ย. 48 09:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 “ไม่หรอก  พี่นกนะไม่มีตังค์  ยังหางานไม่ได้เมก็รู้   แล้วคุณพ่อของพี่นกก็ไม่ชอบเราเอาซะมากๆ” “เราก็เคยเล่านี่นา   ว่า  ทางบ้านพี่นก   ไม่ชอบผู้หญิงไม่เรียบร้อย   แล้วอีกอย่าง  ที่เราสนิทกับพี่ธีก็เพราะแฟนพี่ธีเป็นยังไงเมก็รู้อยู่” “จะให้เราทำยังไง  เราเป็นคนที่มองดูอยู่ข้างนอก   เราเห็นว่า   ขวัญมีแต่เสีย  ไม่มีเลย  ที่ทั้ง2คนนั้นจะขาดทุน  คนอื่นมองมา  ไม่ใช่ว่าขวัญจะโดนคนอื่นไม่เข้าใจอย่างเดียวนะ  พ่อ  แม่ของขวัญล่ะ” “เราเข้าใจ  แต่เราไม่รู้จะทำยังไงให้มันดีขึ้นกว่านี้” “เรื่องมันคาราคาซังอยู่แบบนี้  ที่ยังมีอะไรเพราะพี่นกไม่รู้   แต่ถ้ารู้   ขวัญเราไม่อยากคิดแทนเลย” “เราจะพยายามบอกพี่นก  ว่าเราจะเลือกพี่ธี” “ทั้งๆที่พี่ธีก็ยังไม่มีหลักประกันให้ขวัญเหรอ” “พี่ธีต้องเลือกเรา  แต่  ถ้าไม่เลือกเราก็   “ “ก็อะไร” “ก็ไม่รู้นะ” “กลุ้มแทน     ตกลง  เราทั้ง4คนมีแต่เรื่องรักๆใคร่ๆทั้งนั้นเลยนะ   ไม่เข้าใจเลย  ประเดประดังเข้ามาพร้อมๆกันเลย   ใครจะเป็นโสดก่อน  ใครจะสมหวังก่อนกันนะ   ขอให้เป็นเราก็แล้วกัน” “ใครก่อนก็ดีทั้งนั้นแหละ  วังวนนี้  ถอนตัวยากจริงๆ” สายตาทั้งคู่เหม่อลอย  ต่างคิดถึงเรื่องของตัวเอง   ความรักคงไม่ใช่เซ็กซ์  เพราะ  ถ้าคือสิ่งเดียวกัน   ปัญหาก็คงจะไม่เกิดขึ้น   ก่อนท้องฟ้าจะเปลี่ยนสี   คงต้องใช้เวลา   และผ่านบรรยากาศต่างๆที่เหมาะสม   ชีวิตจะดำเนินต่อไปยังไง  ไม่มีใครรู้ได้เลย อ่านต่อตอนหน้านะค่ะที่รักทุกท่าน รักคนอ่านมากค่ะ ปล.คำไหนผิดบอกกันบ้างนะค่ะ   เพราะชักจะลืมๆตัวสะกดไปบ้างแล้วเหมือนกัน  อ่านไม่รู้เรื่องก็บอกกันได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 48 09:50:25 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 48 09:28:36 จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 24 ก.ย. 48 09:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาลงชื่อไว้ก่อนนะ แว๊บไปทำงาน เเดี๋ยวกลับมาอ่านค่ะ จากคุณ : จูนิ (จูนิตา) - [ 24 ก.ย. 48 11:42:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีแต่บทสนทนา ไม่ค่อยมีบทบรรยายเลย ควรจะเว้นวรรคระหว่างตัวหนังสือและตัวเลข และอักษรไทยกับอังกฤษ จากคุณ : scottie - [ 24 ก.ย. 48 13:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สะท้อนภาพปัจจุบันได้ดีจริงๆค่ะ เหอๆ อ่านแล้วเห็นภาพชัดเลย จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ V ^ ^ จากคุณ : มิรันตี - [ 24 ก.ย. 48 13:55:41 A:61.91.175.139 X: TicketID:104283 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังจับต้นชนปลายไม่ค่อยถูกครับ ตัวละครค่อนข้างเยอะ ...ผมเป็นพวกความจำปลาทองสมองหมัดซะด้วยสิ -"- แนะนำให้มีบทบรรยายเพิ่มเติมหน่อยครับ เพื่อจะได้รู้ถึงลักษณะต่างๆของตัวละครเพิ่มขึ้น รอตอนต่อไปครับผม เป็นกำลังใจให้ครับ ^^ จากคุณ : silverqueen - [ 24 ก.ย. 48 19:29:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วพลอยกลุ้มไปกับสาวๆ ด้วยครับ (นี่ขนาดเพิ่งแค่สองนะเนี่ย พอครบสี่มีหวังยิ่งกลุ้มแน่เลย ฮ่าๆๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 26 ก.ย. 48 19:29:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณพีทคุง (PeterPuck)-คนเขียนก็กลุ้มเหมือนกันค่ะ จากคุณ : ทางเดินแห่งรัก - [ 1 ต.ค. 48 17:13:03 ]