ความคิดเห็นที่ 1 (ต่อค่ะ) มือเรียวเอื้อมเปิดประตูบ้านและก็พบกับผู้เป็นมารดาที่นั่งถักนิตติ้งอยู่ที่เก้าอี้หวายตัวโปรด  คุณมาริดาหันมาพบกับลูกสาวและคำถามแรกก็เอ่ยออกมา “ไปดูหนังสนุกมั้ยล่ะเรา” “ก็สนุกค่ะ” หญิงสาวตอบพลางทรุดตัวนั่งเก้าอี้หวายตัวตรงข้ามกับมารดา “แล้วนี่กลับยังไง” มารีนีสะดุ้งเล็กน้อยกับคำถาม “เอ่อ ก็ รถเมล์ค่ะ” หญิงสาวตอบตะกุกตะกักเล็กน้อย  รีนจำเป็นต้องโกหกจริงๆค่ะเพราะถ้ารีนพูดความจริงแม่คงมีความคิดที่จะบังคับรีนให้แต่งงานกับพี่ป้องมากกว่าเดิม ขอโทษนะคะ  หญิงสาวกล่าวขอโทษมารดาภายในใจอย่างรู้สึกผิดแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกจริงๆ ทางที่มีให้เธอเดินมันบีบเข้ามาทุกขณะแล้ว “เจอตาป้องบ้างหรือเปล่ารีน  พักนี้หายหน้าหายตาไปเลยนะ”  จู่ๆมารดาก็ถามถึงเรื่องศิระจนคนที่คิดจะเลี่ยงเรื่องนี้แสดงสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ไม่เจอค่ะ” หญิงสาวรีบตอบ “นั่นสิ แม่ก็ไม่เจอเพราะฉะนั้นแม่ว่าชวนตาป้องมากินข้าวเย็นบ้านเราพรุ่งนี้ดีกว่านะ” คุณมาริดาพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบง่ายผิดกับลูกสาวที่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ “อะไรนะคะ!” “จะตกทำไมยัยรีน แค่ตาป้องมากินข้าวเย็นด้วย” “แต่พรุ่งนี้รีนไม่ว่างค่ะ”  เอาเถอะปฏิเสธไปก่อน  ขอแค่รอดตัวไปได้เท่านั้น  ไม่อยากเจอพี่ป้องนิวลุค  ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรแต่รู้ว่าไม่อยากเจอ “มีธุระอะไร” มารดาถามเสียงเข้ม “ก็ นัดกับเมจแล้วเพื่อนอีกคนค่ะ”  มารีนีโกหกหน้าตาย  ไหนๆวันนี้ทั้งเมจีรากับทัศนัยก็ทิ้งเธอแล้วงั้นขอใช้ประโยชน์หน่อยก็แล้วกัน “งั้นชวนยัยเมจกับเพื่อนมากินข้าวด้วยกันเลยสิแม่ก็คิดถึงยัยเมจอยู่เหมือนกัน” เจอมารดาพูดแบบนี้ทางที่คิดว่าจะรอดถูกปิดตายลงทันที  หญิงสาวอ้าปากค้างไม่รู้จะบ่ายเบี่ยงอย่างไร “เป็นอันว่าตกลงตามที่แม่พูดนะ” มารดาจัดการมัดมือชก ลูกสาวมองมาทางคุณแม่ตาแป๋ว เธอยังไม่ได้ตอบตกลงซักคำ แม่นี่คอมมิวนิสต์ชัดๆ! แต่จะให้เถียงกลับเปอร์เซ็นต์ที่จะชนะคงเท่ากับศูนย์เพราะฉะนั้นเงียบไว้แล้วระดมสมองคิดจะดีกว่าว่าเย็นวันพรุ่งนี้เธอจะหาทางผ่านพ้นมันไปได้อย่างไรโดยที่แม่ไม่มีความคิดที่จะจับเธอกับพี่ป้องแต่งงานกันเพิ่มมากขึ้น “ขอโทษจริงๆเมจ ก็รีนไม่รู้ว่าจะอ้างแม่ยังไง” “เลยเอาเมจไปอ้างงั้นเหรอ” “ก็หน้าเมจมันโผล่มาในสมองรีนคนแรกนี่” “งั้นเมจคงต้องขอบคุณรีนสินะที่อุตส่าห์คิดถึงเมจ” บทสนทนาของสองสาวคู่หูผ่านมาร่วมครึ่งชั่วโมงโดยที่เมจีรายังคงรักษาระดับน้ำเสียงที่ประชดประชันได้เป็นอย่างดี สาวห้าวผูกปมที่คิ้วตัวเองเมื่อรับรู้ข่าวที่เพื่อนสาวเอามาบอก “เมจเลิกประชดประชันรีนซักทีได้มั้ย ก็บอกแล้วว่าขอโทษแค่นี้รีนก็ปวดหัวจะตายแล้วนะ” คราวนี้สาวหน้าหวานวีนออกมาอย่างเหลืออด แค่เรื่องเย็นนี้ก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้วทำไมจะต้องมาเจอยัยเมจงอนอีกนะ  วันนี้มันวันโลกแตกรึไง! “ขอโทษ คือเมจไม่ได้ตั้งใจ อย่าเพิ่งเครียดดิรีน” คราวนี้เป็นฝ่ายเมจีราบ้างที่ขอโทษขอโพย “โอเคจ้ะ  เมจจะไปเป็นไม้กันพี่ป้องให้รีนเองนะ  เพราะงั้นอย่างเครียดนะจ๊ะรีนจ๋า” สาวห้าวยิ้มประจบเพื่อนทันที  มารีนีอมยิ้มกับท่าทางของเพื่อน “ชวนทัศน์ด้วยนะ รีนบอกแม่ไว้ว่าเมจกับเพื่อนจะมา” “ฮะ!นายทัศน์ด้วยเหรอ?!” เมจีราถามอย่างตกใจ “อื้อ ก็ทัศน์น่ะสิ”  มารีนีตอบอย่างหน้าตาใสซื่อผิดกับเมจีราที่ทำหน้าสยดสยองหวาดกลัว  เอาแล้วสิเย็นนี้ ได้มีศึชิงนางให้ดูกันบ้างล่ะ คิดแล้วเสียวสันหลังจริงจริ๊ง พี่ป้อง VS นายทัศน์  ใครจะชนะหว่า มื้อเย็นที่บ้านมารีนีวันนี้พิเศษกว่าทุกวันวันนี้คุณมาริดาเข้าครัวลงมือทำเองทุกอย่างโต๊ะที่เคยจัดไว้แค่สองที่วันนี้กลับถูกจัดไว้ห้าที่  กับข้างก็ดูเหมือนจะเอาใจใครบางคนเป็นพิเศษ แกงส้มดอกแค  น้ำพริกผักต้ม  พะแนงหมู  แกงป่า ตบท้ายด้วย ปลาช่อนผัดพริก  มีแต่อาหารที่พี่ป้องชอบกินทั้งนั้น  นัยน์ตาเทามองอาหารที่เรียงรายอยู่บนโต๊ะอย่างอดที่จะหมั่นไส้เล็กๆไม่ได้  แค่กินข้างเย็นไม่เห็นจะต้องเอาใจกันขนาดนี้เลย  ต่อว่าคนที่จะมาถึงในไม่ช้าเสร็จก็ค้อนขวับให้กับอาหารพวกนั้นซะที  ก่อนที่จะเดินออกไปนอกบ้านเพื่อรอเมจีราและทัศนัย ซีอาร์วีสีดำค่อยๆจอดสนิทที่หน้าประตูรั้วสีน้ำตาลเข้มตามคำบอกทางของเมจีรา ร่างสูงของทัศนัยและร่างบางเล็กของเมจีราก้าวลงมาจากรถ หญิงสาวตัวเล็กเดินเข้าบ้านอย่างผู้ชำนาญพื้นที่ผิดกับอีกคนที่เพิ่งมาครั้งแรกเลยกล้าๆกลัวๆ “เร็วๆสิทัศน์ยืนทื่ออยู่ได้” เสียงเล็กใสเร่ง ทัศนัยจึงเดินเข้ามาแบบขากับกับแขนไปทางเดียวกัน “เกร็งทำไมทัศน์” สาวหน้าหวานเจ้าของบ้านถามร่างสูงที่มาเยือน ทัศนัยยิ้มแหยก่อนจะตอบว่า “ประหม่านิดหน่อยน่ะรีน” “ทำตัวตามสบายเถอะ คิดซะว่าอยู่บ้านตัวเอง” ฟังคำหญิงสาวทัศนัยรู้ว่าตัวเองใจชื้นขึ้นมาเป็นกองแต่นั่นก็ยังไม่ทำให้เขาหายจากอาการปอดอยู่ดี “หนิทัศน์ วันนี้แค่มากินข้าวเย็นนะยะ  ไม่ได้มาขอลูกสาวเขาจะกลัวอะไรนักหนา” เมจีราแอบกระซิบ “ก็เรากลัวแม่รีนนี่ มาบ้านสาวครั้งแรกมันต้องมีปอดบ้างแหละน่า” เมจีราเบะปากส่ายหน้าก่อนจะแกล้งพูดขึ้นมาลอยๆว่า “เป็นแบบนี้ก็แพ้เขาตั้งแต่ก่อนขึ้นชกแล้วน่ะซี้” พูดจบร่างเล็กก็เดินลิ่วเข้าบ้านตามมารีนีที่เข้าไปก่อนแล้วปล่อยให้ผู้ร่วมเดินทางอีกคนยืนอึ้งกับคำสบประมาทลอยๆนั่นอยู่ข้างหลัง  ใครกันที่แพ้  คนอย่างทัศนัยไม่เคยยอมแพ้ใครก่อน!! ((ติดตามตอนต่อไปค่ะ)) จากคุณ : แมงปอสีส้ม - [ 24 ก.ย. 48 22:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พี่ป้องสู้ๆ จะงอนอีกหรือเปล่าถ้ามาเจอทัศน์อีก จากคุณ : nongwin - [ 25 ก.ย. 48 02:04:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดีๆ จะได้ประจันหน้ากันได้ จะได้ให้คะแนนถูก จากคุณ : scottie - [ 25 ก.ย. 48 13:15:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แข่งกันใหญ่แล้วสองหนุ่ม จากคุณ : รียา - [ 26 ก.ย. 48 01:41:06 A:203.172.104.186 X: TicketID:103817 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่ป้องนิวลุกมากๆ  ว่าแต่จากคนเงียบๆสามารถเปลี่ยนเป็นพูดเล่นหัวข้ามวันได้จิงหรอคะ ประหลาดใจนิดหน่อย แต่พี่ป้องก็สู้ๆละกัน ยังไงก็มีแม่เป็นเจ๊ดันอยู่แล้วนิ จากคุณ : หมูน้อยแก้มแดง - [ 26 ก.ย. 48 14:45:30 ]