ผมลืมตาตื่นในเช้าวันหนึ่งด้วยความง่วงงุน
แต่พอหลังจากล้างหน้าล้างตา ก็สลัดพวกมันออกไปได้บ้าง
ปกติเป็นคนตื่นแต่เช้ายากมาก เพราะนอนใกล้รุ่งเป็นอาจิณ
การตื่นเช้าในครั้งนี้ จึงถือว่าเฉียดปาฏิหาริย์ก็ว่าได้
เอาละ แล้วทำไมต้องวันนี้ล่ะ? ผมถามตัวเอง
แล้วก็ตอบเองด้วยคำตอบง่ายๆ ที่ใครๆ ก็เดาได้
ก็วันนี้เป็นวันเกิดน่ะซี (โว้ย!)
ผมเป็นชาวพุทธมามกะ จึงตั้งใจไปใส่บาตรแต่เช้า
เล่าได้อย่างไม่อายปาก ว่าในรอบปีหนึ่งนั้น ผมทำมันน้อยครั้งมาก
แต่วันนี้ เพียงเปิดประตูบ้าน โลกก็แย้มยิ้มต้อนรับผมในทันที
ผมมองโลกผ่านสายตา อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แวบแรกคือสีสันอันสดใสของสรรพสิ่ง ในยามถูกฉาบทาบทาด้วยแสงแดดอ่อน
สบายตา ไม่แผดจ้าดั่งเช่นเมื่อยามสาย
สรรพางค์กายรับรู้ถึงความอ่อนโยนของดวงอาทิตย์
เป็น ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ที่เขาแสดงความไมตรีต่อโลกนี้
ได้ฤกษ์เดินไปตลาด หากจากบ้านเพียงเดินอย่างสบายอารมณ์แค่ห้านาที
แต่เป็นห้านาทีที่ผมผ่อนคลายอย่างที่สุด
แวะทักทายเพื่อนบ้าน คุณป้าคนหนึ่งกำลังกวาดหน้าบ้าน หล่อนยิ้มให้ ผมยิ้มตอบไป
คุณลุงจากบ้านอีกหลัง กำลังวิ่งเหยาะๆ ผมสวัสดีอย่างคนคุ้นเคย
ไม่ได้ส่องกระจก แต่คิดว่าใบหน้าของผมตอนนี้คงสดใสเอามากๆ
ไม่สามารถเอารอยยิ้มออกไปจากใบหน้าได้เลย
ถึงตลาดสด ผมซื้ออาหารชุดใส่บาตร ซึ่งแม่ค้าแม่ขายเตรียมไว้ให้แล้ว
บอกได้อย่างไม่อายปาก (อีกครั้ง) ว่าไม่ได้เตรียมเองเลย
ก็ตามประสาคนโสด และติดความสะดวกเข้าว่า
หลังรับศีลรับพร รู้สึกจิตใจผ่องใสมีสมาธิขึ้น
มีแต่ความคิดในเชิงบวกผุดในสมอง
ตัดกระแสความคิดในแง่ร้ายชั่วแล่นออกไปจากจิตวิญญาณ
เหมือนจะโอเวอร์ แต่อย่างน้อยก็ขอสักหนึ่งวันพิเศษๆ ก็แล้วกัน
เดินกลับบ้านด้วยดวงใจอันเอิบอิ่ม ใช้เวลาเท่าขามาก็ถึงแล้ว
ไม่ลืมที่จะกรวดน้ำ โดยนึกคำสวดได้ขณะเดินกลับนั้นเอง
วางใบไม้ลงบนผืนพสุธา ตรงโคนต้นไม้ใหญ่
อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่เพิ่งได้ทำมา ให้แก่ผู้ล่วงลับ กับบรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ฝากน้ำใสในแก้ว ฝากน้ำใจอันผ่องใสในดวงจิต ไปกับพระแม่ธรณี
แล้วช่วงเวลาที่ยืนขึ้น วินาทีนั้น ผมรู้สึกเหมือนกับถูกอาบไว้ด้วยความปีติ
ความสุขแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ดีใจที่ได้ทำสิ่งดีๆ บ้างในชีวิต
ผมนิ่งอยู่อย่างนั้น จิตใจสงบอย่างประหลาด
เปรียบได้กับน้ำใสแจ๋วในบ่อ ที่คงสถานะมาเป็นเวลานับพันๆ ปี
หลัวตาลงช้าๆ อยากจะแผ่เมตตา และความปรารถนาดี แก่ทุกสรรพสิ่งทั้งโลกใบนี้
ไม่ว่าจะเป็นคนหรือเป็นสัตว์ ต้นไม้หรือแม่น้ำ ผืนดินหรือท้องฟ้า
ไม่ว่าจะนับถือศาสนาใด เป็นคนดีหรือคนเลว
คนใกล้ตัวไกลตัว บิดามารดาและครอบครัว
เพื่อนกับคนรู้จัก มิตรหรือศัตรูมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
ผมอยากให้พวกเขามีความสุขเฉกเช่นผมในขณะนี้
ผมคิดด้วยหัวใจอันพองโต แล้วทันใดนั้น
ผมก็พบความสุขอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน
สุขยิ่งกว่าได้รับทรัพย์สมบัติคณามี สุขเสียยิ่งกว่าได้รับคำสรรเสริญ
นี่คือความสุขที่จริงแท้สินะ
ทันทีที่ลืมตาขึ้น ผมก็ได้เจอกับสถานที่ที่มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว
ที่แท้ มันไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวเราเลย และไม่ต้องถ่อไปหาถึงต่างประเทศ
หรือแม้กระทั่งสุดขอบจักรวาลอันไกลโพ้น
ผมแตะหน้าอกตัวเอง
นี่อย่างไรละ! มันอยู่ที่ตรงนี้! ไม่เคยไกลจากตัวเราเลย แม้เพียงเสี้ยววินาที
สถานที่แห่งนั้น มันสถิตอยู่ข้างในจิตใจของเราเสมอมา
ทุกคนที่อ่านข้อความของผม ก็สามารถไปถึงที่นั่นได้เช่นกัน
ขอเพียงแค่เปิดใจ และส่งความปราถนาดีให้แก่กันและกัน เท่านั้นก็พอ..
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 48 09:00:16
จากคุณ :
ณัฐกร 
- [
26 ก.ย. 48 08:55:46
]
ผม..กับเช้าวันสดใสที่สุดในรอบปี และได้อยู่ในสถานที่ที่มีความสุขที่สุดในโลก!
