 |
************* คิดถึงเตียบ่อกี้ *********
โอ้นกน้อยสายหมอกและดอกเหมย
เสียงพิณเอ๋ยจงลอยไปไกลสุดแสน
ถึงผู้ที่อยู่ไกลในต่างแดน
หากมาดแม้นได้สดับจงกลับมา
เพราะมีใครคนหนึ่งคิดถึงท่าน
ทุกคืนวันได้แต่ชะแง้หา
คิดถึงยิ้มพิมพ์จิตยังติดตา
แต่ทว่าท่านไปเสียไกลลับ
แม้ยอดหญ้าใบไม้ใบน้อยน้อย
ยังเฝ้าคอยชะเง้อรอเธอกลับ
อีกทั้งวันเวลาถ้าจะนับ
ย่อมถมทับเทียบทรายในสายชล
ข้าตั้งเสียงเพียงสายที่กรายกรีด
ให้เคาะดีดดังไกลไปทุกหน
ผิว่าท่านอยู่แห่งใดในมณฑล
จะรู้ว่ามีคนเขาเฝ้ารอ
ดุจเส้นไหมในซี่กี่ทอผ้า
วันเวลาที่ผลักให้ถักก่อ
ทบเกลียวเอ็นเส้นสายที่ด้ายกรอ
ไม่นานก็เต็มขึ้นเป็นผืนแพร
ความคิดถึงจึงเป็นเหมือนเส้นไหม
ที่พันไขว้โยงยุดสุดจะแก้
แม้พ้นคืนผ่านวันไม่ผันแปร
มีก็แต่ร้อยรัดกระหวัดตรึง
ฤดูร้อนผ่านพ้นจนวสันต์
ล่วงเหมันต์มานี่อีกปีหนึ่ง
หากท่านยังได้ยินพิณรำพึง
โปรดทราบซึ้งเถิดว่าข้ายังคอย
15/8/48
ไน่ฮวย
จากคุณ :
NCK2046  
- [
4 ต.ค. 48 11:57:31
]
|
|
|
|
|
|
