ความคิดเห็นที่ 1 ป้าเดินลิ่วๆ  ไปทางทิศใต้จากที่พัก...       ดาร์บาร์สแควร์อยู่ในโซนนั้น  อีกด้านเป็นตลาดช็อปปิ้ง   เลยไปหน่อยจะเป็น ฟรีคสตรีท  แหล่งที่แต่ก่อนมีฮิปปี้มาสิง เต็มไปหมด  แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเห็นแล้ว  พวกแบ็คแพ็คดูจะมีมากกว่า   เดินๆไป  ก็เหมือนเดิม...ถ่ายรูป นี่คือศิวลึงค์บนโยนีฐาน   สัญลักษณ์แทนองค์พระศิวะและพระอุมา ที่กิ๊บเก๋คือตรีศูลข้างหน้า  มีรูปหัวใจ  ประยุกต์มากๆ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:18:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อเป็นมรดกโลกก็ต้องซื้อตั๋ว  เรื่องตั๋วนี่ป้าใคร่ขอร้องให้ทุกท่าน ที่ไปเที่ยวยังทุกเมือง  ว่ากรุณาอย่าหลีกเลี่ยงการซื้อตั๋ว  เพราะเงิน เหล่านั้น  จะได้นำมาดูแลบำรุงสถานที่  ให้งดงามต่อไปยังชั่วลูกชั่วหลาน (ป้ามักขัดใจเสมอ  เวลาเห็นคนแอบปีนเข้าโบราณสถาน) ค่าตั๋ว  200  รูปีค่ะ     พอจ่ายค่าตั๋วเสร็จ  ให้ไปยังที่ทำการของพิพิธภัณฑ์  จะอยู่ ใกล้ลานโล่งทางซ้ายมือของวังกุมารี  (หันหน้าเข้าหาวัง)  ที่นี่   นักท่องเที่ยวจะสามารถทำบัตรผ่านเข้ามาอีกได้  เพราะถือว่า ได้ซื้อวันนี้แล้ว       ตามเคยที่ป้าถูกทักเป็นเกาหลี  ญี่ปุ่นอะไรไปโน่น (ใครมา เมืองนี้แล้วจะขาวขึ้น  อิอิ)  และด้วยยิ้มอันสว่างไสวของคนไทย   ทำให้ป้าได้ยืนทำเนื่องจากโต๊ะมีแหม่มหัวหน้าทัวร์มาทำให้ลูกทัวร์อยู่   โดยมีเจ้าหน้าที่ลุกมาอำนวยความสะดวกให้  เจ้าหน้าที่สงสัย ว่าป้าเป็นคนชาติไหนเดานู่นนี่  จนน่าขัน “โน๊ โน  โอเค  I  have three  choice  Malaysia   Singapore   or Tai wan” (ซึ่งไม่มีคำตอบที่ถูก  ฮี่ ฮี่  ขอกวนตีนแขกหน่อยวะ)     พี่แขกก็เดากันมั่วซั่ว  มาเลย์แน่เลยแก  หน้าตาแบบนี้   พอบอกไม่ใช่พี่แกก็ว่างั้นใต้หวัน...เหมือนตรงไหน  พอตอบว่า สิงคโปร์เรอะ  พวกเขาก็งง  เพราะป้าส่ายหัวอีก  แถมยิ้มระรื่น “โน๊ โน...ไอ  คนไทยตะหาก”     แทนที่พี่แขกจะโกรธ  ที่ถูกตุ๋น  กลับหัวเราะร่วน  คนเนปาล น่ารักจริงๆ  ขำกลิ้งกับมุกเครื่องมือการเกษตร (มุกวัวมุกควาย) ของยายแก่จอมเจ้าเล่ห์  อีกคนที่ทำให้แหม่มอยู่ลุกขึ้นยืนต้อนรับ   พร้อมร้อง “โอ คนไทยเรอะ  ไอชอบประเทศไทย  ซาหวัดดีครับ” ป้ารีบไหว้อย่างสวย  (ประมาณนางงามรับมงกุฏแต่ไม่มีย่อเข่าเท่านั้น) “นมัสเต  สวัสดีค่ะ  ใครๆก็ชอบเมืองฉัน  เมืองไทยอาหารอร่อย   จริงไหม”     เจ้าหน้าที่พยักหน้าหงึกๆ  แล้วป้าก็ได้ ผ่านเข้าออกยาวไปถึง   หนึ่งเดือน !!!  เล่นเอาแหม่มที่นั่งทำพาสปอร์ตให้กรุ๊ปแกค้อนตาคว่ำ   เพราะได้แค่สามวัน  อิอิ  ประเทศเพื่อนร่วมทวีปว๊อย  ให้มันรู้ซะมั่ง     หากใครไปแล้วได้อยู่หลายวัน  ให้ติดรูปขนาด 1 “  ไปด้วยนะคะ   เผื่อได้ทำบัตรเข้ามาอีกไม่เสียค่าใช้จ่ายเพิ่มแล้วค่ะ ภาพนกโผบินเหนือวิหาร  ล่างขวาที่เห็น  คือรั้วล้อมเพื่อซ่อม วิหารอีกหลัง  ซึ่งมีภาพกามสูตรแกะจากไม้ประดับ (ทำไมต้องซ่อม ตอนนี้ฟระ)  ทำให้ป้ายืนตาละห้อย  แต่ก็กะว่า  ก่อนกลับมันคงเสร็จ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดาร์บาร์  กาฎมัณฑุ  โดยรวม  คลาคล่ำ... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตัวกาฎมัณฑุดาร์บาร์สแควร์วันนี้คนเพียบ  เพราะเป็นเทศกาล     ได้เห็นกาฬไบรัพขาวตามที่คู่มือบอก  เป็นหน้ากาฬยักษ์ โตกว่าโอ่งบ้านเรา  ลงรักปิดทองอร่ามงามตา  เพียงแค่มีแต่หน้า เท่านั้น  อีกองค์เป็นไบรัพดำ       กาฬ-กาฬาไบรัพ (Kala Bhairab)  คือรูปสลักขนาดใหญ่ ของพระอิศวรปางดุร้าย เดิมทีพบที่ทุ่งนาตอนเหนือของตัวเมือง ในศตวรรษที่ 18  ทั้งสองนี้มีหน้าที่เหมือนกัน  คือเป็นเทพเจ้า แห่งความยุติธรรม  และเมื่อมีคนทำความผิด  ก็จะถูกนำมาสาบานที่นี่   ถ้าใครโกหกก็จะมีอันกระอักเลือดตาย * * * แหม...อยากได้มาตั้งหน้าสภาบ้านเราจัง  คงได้เลือกตั้งซ่อม กันเป็นว่าเล่น  ฮี่ ฮี่     ขณะกำลังเข้าไปมั่วนิ่มถ่ายรูป  ลุงคนดูแลศาล  ก็เด็ดกลีบ ดาวเรืองโปรยปรายลงมา  ถือเป็นลางดีสำหรับวันนี้       แหม ได้เข้าชมตั้งเดือน  เมือ่ไหร่ก็ได้  อย่างนี้มันโชคชัดๆ นั่นจะเป็นภาพกาฬไบรัพขาว (หรือทอง) ภาพเดียวที่ป้าได้ถ่าย   เพราะเพิ่งมารู้ทีหลังเมื่อมาเยือนอีกหนว่าเขาปิดวันธรรมดาปีนึง เปิดไม่กี่หน  โอ้ พระเจ้า  โชคดีกะ “ติ๊กก้า” ที่ลุงคนนั้นโปรย ลงหัวเสียจริงๆ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กาฬไบรัพ  (ไบรัพดำ)  ท่ามกลางเหล่าผู้สักการะ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนุมานโดกา (ป้าใช้สระ ออ.  กลัวไม่ผ่านกรองคำ) มิวเซียม...อีกแล้ว  ปิด...       หนุมานโดกา(โธกา) (Hanuman statue) คือรูปปั้นหนุมาน ตั้งบนแท่นสูง ทำหน้าที่นายทวารคอยรักษาประตูทางเข้าพระราชวัง   แต่ก่อนก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก  โดนแต้มชาดมากๆเข้า  ก็หนา จนมองไม่เห็นตัวจริงข้างใน  ตอนไปนี่  เห็นแต่ปูนแดงเกาะเต็ม   เขาเลยเอาผ้ามาห่อไว้  และห่อไว้ตั้งแต่ปีที่คุณดวงใจมาเยือน   จนเธอล้อว่าหนุมานตนนี้  ขี้อาย... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:39:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เหย มันวันอะไรวะ  จะดูอ่ะ  จะดู       กำลังยืนลังเลล้าลังอยู่นั้น  ทหารที่ยืนมากมายก่ายกองก็น่า สนใจไม่น้อย  แถมบางคนแต่งกายไม่เหมือนกัน  คล้ายลูกเสือ ชาวบ้านก็มี   หมอนี่  พอถ่ายรูปก็เดินก๋าเข้ามา  ขอดู  พร้อมขออีเมล์ (เกี่ยวไรวะ) แต่บอกตัวเองไม่มีอีเมล์ (แล้วจะขอทำไม) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บางเครื่องแบบ  ป้า (เดาว่า)แต่งหรูทำนองมหาดเล็กก็มี   ดูที่ด้ามดาบ  ออกแนวจอมยุทธมากๆ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 และเป็นพวกทหารพรานก็มี...       กำลังจะถ่ายตามประสาคนมือบอน  ก็เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งโดนทหารบ่นอะไรไม่ทราบ  ล้งเล้งตอบ  เดาเอาได้ใจความว่า (มั่วตามเคย) “กาโห้  วันนี้วันดีนะ  อย่าบ่นดีกว่า  มานี่”     ว่าแล้วอาเจ๊ก็แต้ม “ติ๊กก้า” และโปรยกลีบดาวเรืองลงบน หมวกทหาร  ซึ่งก้มรับและไหว้ขอบคุณโดยดี  ไอ้ที่คิดว่าจะเห็น ฉากไล่จับกันเหมือนแม่ค้ากับเทศกิจบ้านเราเป็นอันหมดหวัง เนปาลในยามสงบ  จบลงด้วยสันติ  ดีจริงๆแฮะ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลังจากนั้น  ป้าก็เริ่มจุ้น  เพราะเห็นแถวยาวเหยียดนี่ต้องน่า สนใจเป็นแน่  ไม่รู้ว่ามีอะไรกันเดินตามแถวไปก็พบว่า  เขาเข้า ชมปราสาทไม้ด้านใน (เป็นที่มาของชื่อเมืองด้วย  ปราสาทนี้อ่ะ) ใจจริงก็อยากเข้าหรอกนะ  แต่มองไกลลิบๆ  เห็นคนเดินไล่หลัง กันไปเหมือนงูกินหาง  ไต่ขึ้นในปราสาทไม้โบราณ  ซึ่งไม่มีออด บอกน้ำหนักตัวเกินพิกัดให้  ถ้าเกิด เกินล่ะ  จะทำไงดี   (ไม่แน่ใจว่าเป็นของฮินดูหรือไม่ด้วย  เสียดายมากๆ  เพราะ มาอีกที ปิด...)     แถมอุปสรรคสองก็ลอยมาตามลม  ขนาดวันฉลอง  พวกเขา ยังคง “กลิ่น” เป็นเอกลักษณ์อย่างเหนียวแน่น  จนขยาดอาจ ไปเป็นลม  หรืออ้วกรดปราสาทเข้า  คงไม่แคล้วถูกประหาร     คิดแล้วให้ท้อ  มองดูคิวที่ยาวกว่าหางว่าวแล้วให้เมื่อยขาเพิ่ม   ไม่เอาก็ได้วะ  เลยมาสไตล์มั่วนิ่ม  ถ่ายรูปคนเดินผ่านไปมา   ที่ดูเขินๆอายๆกันเป็นแถว     ในที่สุดก็ได้เหยื่อรายแรก  เจ้าเด็กตัวเล็กที่มานั่งจ้องกล้องข้างๆ   เลยถ่ายซะ  เจ้านี่หน้าตาหมดจดดีเชียว เด็กแขกเล็กๆมันน่ารัก อย่างนี้ละหนอ  โตขึ้นคงจะหล่อ  อย่าเหม็นนะเอ็ง จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พอถ่ายเสร็จก็เปิดให้ดู...       หนุ่มน้อยชอบใจมาก  ตะโกนบอกแม่ที่เข้าคิวในแถว  สำเนียง ล้งเล้งทำให้พอจับใจความได้ว่า   “แม่ๆยายนี่ถ่ายรูปผม”       เลยเดินไปให้ป้าหรือย่ายาย  ของเจ้าหนูนี่ดูภาพ  ทุกคน หัวเราะกันครึกครื้น  เลยได้ภาพหญิงเนปาลีในส่าหรีสีสดมาอีก ใครว่าคนเนปาลไม่ชอบโดนถ่ายรูปหนอ ถ้าขออย่างสุภาพละก็...ยินดีเสมอ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปราสาทที่มีศิวลึงค์อยู่ข้างใน   ขอไม่ลดขนาดมากนะ  ฟ้าสวยเหมือนจะแต่งตัวประแป้งมาอย่างดี เป็นภาพนึงที่ชอบมากทีเดียว [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ทหารพราน...       ที่วิ่งไปถ่ายเพราะอยากได้ภาพมีดกุรุข่า  กะว่าจะซื้อมาฝาก ยศจัง  ซึ่งอีตานั่นก็เน้นว่า  ต้องเอาร้านของรัฐบาลเท่านั้น  ถึง จะได้เหล็กที่มีขนาด  น้ำหนัก  และความคมเหมาะสม     กุรุข่า (สระอู) เป็นมีดของทหารที่ได้ชื่อเสียงว่าเป็นกองทัพน้อย ที่ดีที่สุดในโลกกองหนึ่ง  อยู่ทางเหนือของประเทศ  มีดของ ทหารเหล่านี้มีเอกลักษณ์ด้านความคม  และน้ำหนักเหมาะ   เพียงดาบเดียว  ฟันคอวัวขาด !!! สังเกตที่สะโพกของทหารคนซ้าย  ลักษณะใบมีดคล้าย “อีเหน็บ” บ้านเรา จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 น้องวัวหลับอุตุ  อย่างไม่รู้ชะตากรรม จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:53:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เดินออกมาทางด้านหลังซึ่งมีลานขายของที่ระลึก  ก็เจอของดี เข้าจนได้  เพราะหนุมานโดกา  ที่ถูกคลุมผ้าแดงอยู่นั่น  แยกร่าง กระโดดหนีออกมาอยู่แถวนี้เอง       ชุดพ่อหนุมานคนนี้  เหมือนในหนังอินเดีย  ที่เราเคยดูกัน จากวิกหมอชิต  เพียงแต่หนุมานตนนี้กายเป็นสีแดง (เอ๊ะ  น่า จะเป็นขมพูพานมากกว่านะหนุมานต้องขาวสิ)  แต่ตอนนั้นมันนึก ลิงตนอื่นไม่ออก     อารมณ์โขนศิลปากรเกิด  ป้าจัดแจงพากย์ในใจทันที  (ดีที่ ไม่ปราดเข้าไปรำประกบ  อิอิ) “ขอให้ลูกพระพายเทวัญ  ไปห้ามพระสุริยัน บนชั้นฟ้า อย่าเพ่อรีบรถบทจร  ข้ามยุคนธร เวหา แล้วให้ไปเก็บตรีชวา  ทั้งยาชื่อสังกรณี .”          (รามเกียรติ์ ตอนหอกโมกศักดิ์)     ดูท่ารำของคุณพี่คนที่เจรจากะหนุมาน  ก็ฮาแล้ว  แถมสีหน้า เจ้าเด็กนี่อีก จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ออกไปจะหาข้าวกินก็ไม่ได้กิน  (จริงๆคืออิ่มจากมื้อเช้าไม่หาย)   เพลินถ่ายโน่นนี่  เช่นตู้ไปรษณีย์สีแดง จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:56:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วังจากด้านหลัง...       เป็นอาคารไม้กว่า 8 ชั้น  ทึ่งวิศวโบราณมากๆ  ขวามือที่เห็น ร่มแดงๆ  เป็นร้านอาหารข้างบนได้ไปแวะกินวันหลัง จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตกบ่ายพอกลับเข้ามา  ในดาร์บาร์ก็เต็มไปด้วยสีแดงเทราด ลงบนพื้นเป็นทาง  เขียนเป็นลวดลายวงกลมบ้าง  ตัวอุณาโลมบ้าง   พอเพ่งดูดีๆ  พบว่าไม่ใช่สีนะ  แต่เป็น เลือด  เลือดจ้า     เลือด เลือดน้องควายน้องวัวเมื่อเช้า  เขาเชือดเพื่อเอาเลือด มาถวายแด่องค์เทพทั้งหลาย ณ ที่นี่  ที่หน้าตำหนักพระวิษณุ และเจ้าแม่กาลี  ล้วนแล้วแต่มี “เลือด” ชุ่มโชกอยู่...บรึ๋ย จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 17:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 19 และไม่ไกลนัก  เจ้าของเลือดก็นอนไร้หัวอยู่ตรงนั้น * * *(ใครหวาดเสียว  อย่าคลิกภาพใหญ่ค่ะ  สยอง)     อาจดูโหดร้าย  แต่ความเชื่อของลัทธิศาสนาใดๆ  เป็นความดำรง คงมั่นของสังคมแห่งชนกลุ่มนั้น  ป้าเลยแอบถ่ายไกลๆ  (ดิจิตอลซูม สุดฤทธิ์)  แล้วหลบ  เพราะดูบางคนจะไม่พอใจ  รีบใช้ผ้าคลุมหัว อีบือในถาดอย่างหวงแหน (ไม่แย่งไปกินหรอกน่า) [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 วิหารกุมารีเทพ...       ช่องหน้าต่างกลมๆข้างบนไว้ให้ทอดเนตรดูความเป็นไปของโลก   เพราะเธอจะต้องอยู่แต่บนนั้น  ถูกห้ามลงมา  ยกเว้นจะมีเทศกาล     เด็กหญิงตัวน้อยที่ถูกลิขิตตามความเชื่อครั้งโบราณว่า  คือภาคหนึ่ง แห่งเทพธิดาตะเลจู ที่มาจุติยังโลกมนุษย์ เพื่อเป็นผู้คอยปกปัก รักษาพระเจ้าแผ่นดิน และประเทศเนปาล เด็กน้อยผู้นี้ต้องพำนัก อยู่ในบ้านนี้ตลอดทั้งปี โดยไม่สามารถเยื้องกรายออกไปที่ไหนได้ ยกเว้นเพียง 1 วัน ในช่วงเทศกาลอินทราจิตรา (บ้างว่าอินทรฉัตร)   ตราบจนถึงวาระแห่งความเป็นสาวเต็มตัวเด็กน้อยผู้นี้จึงจะพ้นจากตำแหน่ง   (บ้างก็ว่าเลือดออก  หกล้ม ฟันหัก)   จะมีการหาผู้อื่นมาสืบแทน ความเชื่อนี้สืบทอดมานานกว่าพันปี     การคัดเลือกกุมารีนั้น จะคัดมาจากเด็กสาวจากตระกูลศากยวงศ์   แต่ต้องเป็นชาวพุทธ !!!  (ทั้งๆที่เพื่อเป็นเทพในฮินดูนี่นะ )   ลักษณะของเด็กหญิงผู้นั้นจะต้องมีรูปพรรณสัณฐานเกลี้ยงเกลา กิริยาสงบ ไม่เล่นซนเหมือนเด็กๆ ทั่วไป   เธอถูกถือว่าเป็นเทพธิดา   แม้กระทั่งกษัตริย์ก็ต้องเคารพ       ตำนานเทพกุมารี  มีที่มาว่า   แต่ก่อนที่นี่คือที่อยู่ของพระเจ้ามีชีวิต สมัยก่อนเจ้าครองนครสามารถติดต่อพูดคุยกับพระเจ้าได้ แต่มี ข้อแม้ว่าต้องเป็นตอนกลางคืน  และเวลาที่คุยถกปัญหาบ้านเมืองกัน ก็ห้ามมิให้ผู้อื่นเห็น  ซึ่งกษัตริย์ก็ถือปฏิบัติตามข้อแม้ประหลาดๆ นั้นมาตลอด  จนกระทั่งราชินีสงสัยว่าพระองค์แอบออกไปไหนทุกคืน   (นี่ละน้า  โทษผู้หญิงอีกแล้ว)  จนวันหนึ่งทรงอดรนทนไม่ได้   จึงสะกดรอยตามพระสวามีไป   เมื่อพระเจ้าทรงเห็นองค์ราชินี   การพบกันก็จบสิ้นลง   กษัตริย์ไม่สามารถติดต่อกับพระเจ้าได้อีก   พระองค์พยายามสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าจนพระเจ้าเห็นใจและยอม ติดต่อด้วย   แต่ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่สามารถคุยกันได้โดยตรง อีกต่อไป   จะติดต่อกับพระเจ้าได้ผ่านทางเด็กหญิงที่ผ่านการคัดเลือก มาเท่านั้น  กุมารีก็ได้ถือกำเนิดมาแต่บัดนั้นแล จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:03:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โยคีตนหนึ่ง  กวักมือเรียกหยอยๆ  เอาก็เอาวะ ถ่ายโยคีเสียหน่อย   สองสามแชะ  แล้วทำบุญตามธรรมเนียม  ยี่สิบรูปี สิบกว่าบาท   จะมากอะไรนักหนา     พี่โยคี  ทำท่าประสาทพร...(จริงๆมีหลายแอ็คชั่น  สมกับ ยี่สิบรูปี  อิอิ) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แต่การให้ยี่สิบรูปีคงมาก  เพราะเหล่าโยคีผู้มีญาณวิเศษ   เห็นสีธนบัตรก็กวักมือเรียกป้าหยอยๆ  มีแอ็คท่าโชว์ด้วย เหวออออออออ   โยคีมาแล้วกลุ่มเบ้อเร่อ  เผ่นดีกว่า     หนีจากโยคีมาก็เจอเด็ก  มีหนุ่มน้อยมอมๆสองคน  เข้ามาเชิญชวน ให้ป้าถ่ายรูปเขา  (หล่อตายละเอ็ง)  ชุดของเขาเป็นกางเกงยีนส์มอมๆ และเสื้อเชิ้ตธรรมดา  ถ้าใส่ชุดพื้นเมือง  จะรีบถ่ายเชียว  แต่ป้าก็ ให้ตัง (นางงามฮ่ะ  รักเด็ก) “สองคนห้ารูปี  โอเคไหม”     สองหนุ่มโอเค  (ก็ค่าถ่ายรูปรูปีเดียว  นี่ไม่ถ่าย  ให้ห้ารูปี   ไม่เอาก็บ้าแล้ว)     ใครว่าโยคีเท่านั้นที่มีญาณวิเศษ  เด็กก็มี  เมื่อเห็นการให้สตางค์กัน   ป้าก็ถูกรุมทันที      เผ่นโว้ยยยยยยยยยย   (ขอเลียนแบบสู้โว้ยหน่อย  อิอิ)   พี่โยคีคนนี้ไม่ได้จ่าย  แอบถ่ายอ่ะ (ขอบคุณดิจิตอลซูม  อิอิ) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รบกับหนุมาน  ขอทาน  เด็ก  และโยคีจนกระปลกกระเปลี้ย   ป้าเดินกลับโรมแรม... แต่ผ่านไปทางด้านตลาดหน้าวัดอีกวัด   ชื่อวัดอินทรา  วัดนี้ได้แต่ถ่ายรูปข้างนอก  ไม่ได้เข้าไปเพราะ คนแน่นเหลือเกิน แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 48 18:11:14 จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:10:42 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แปะภาพผิด  อิอิ  นี่ค่ะ  วัดอินทรา จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มีคนเดินเข้าไม่ขาดสาย...       คุณป้าในส่าหรีคนหนึ่ง  วางถาดเครื่องไหว้ทิ้งไว้  (เพราะเดี๋ยว คงไปไหว้ที่อื่น  ทำนองไหว้พระเก้าวัดบ้านเรา)  ป้าเลยแถเข้าไปทันที จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เครื่องสังเวย... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผ่านร้านน้ำมะเน็ด  (ดูลูกแก้วที่ปากขวด)  พ่อคนขาย  จะตบด้วยไม้ อย่างมีจังหวะ  ให้แก้วที่ปิดขวดน้ำมะเน็ดหลุดออก  แล้วบีบมะนาว   โรยเกลือนิด  เป็นน้ำ “มะเน็ด” (lemonade) แท้ๆ  ยุคปู่ย่าตายาย รู้จักดี     พอกินแล้วก็คืนแก้ว  ไม่ได้เทคโฮมอย่างบ้านเรา  ป้าเลยอด ทดสอบรสชาติ  เพราะเป็นระบบ “แก้วเวียน” รอบวงโดยมิผ่าน การล้าง  เกรงใจท้อง  แหะ แหะ  มีโค๊กแบบขวดฝาลูกแก้วด้วย   น้ำส้มก็มี จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แวะเยี่ยมเจ๊ด้วย  คนมุงตรึม ข้าวรอบๆตัวเจ๊โดนถอนไปเป็นหย่อมๆ เพื่อเอาไปทัดหู  เป็นสัญลักษณ์การเจริญเติบโต จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 29 วันนี้เมมโมรี่ในกล้องเต็มแล้ว  ต้องออกมาทำภาพ  ไปแวะถ่ายภาพ ลงแผ่น  CD  ที่ร้านคนเกาหลีแถวนั้น (ที่ทาเมลมีร้านรับไรท์แผ่น หลายร้าน  หากใครมีกล้องดิจิตอลไปไม่ต้องกังวล)       ขากลับ  ไหนๆ  ก็ไหนๆ  จึงแวะซื้อเสื้อกันหนาวเสียหน่อย   ป้าอยากได้เสื้อใยกอร์เท็กซ์ที่กันน้ำ  และกันหนาวได้ดีซักตัว   กับถุงนอนดีๆ  สักใบ  ใบที่มีไม่ได้เอาไปด้วย แต่พอซื้อมาแล้ว   อ้วนฟูมากๆ  รู้งี้เพิ่มตังซื้อสนังแพ็คถุงนอนที่เล็กที่สุดและอุ่นที่สุด ในโลกดีกว่า  เพราะตอนแบกบนเขา  เกลียดไอ้ถุงนอนนี่มาก     ป้าเลยได้เพื่อนใหม่ที่นี่อีกคน   ^_^   เป็นเจ้าของร้านขาย เครื่องเทรคกิ้ง  พวกถุงนอน  ถุงมือ  เสื้อ  ลองจอห์น  ไม้ค้ำ   กระติกน้ำ  มีด ฯลฯ  สารพัด  เพราะว่าพอมาซื้อหนที่สอง   “แจ๊กกี้”  (จริงๆเค้าให้เรียกว่า BB  แต่ป้าว่าหน้าตาเฮียเหมือน เฉินหลงมากกว่า  เลยเรียก “แจ๊กกี้  ชาน”) ก็แถมกระติกน้ำให้ฟรีๆ   เพราะคุยถูกคอ  ป้าเลยซื้อผัดไทยไปฝากเป็นการตอบแทน   ตอนหลังเลยซื้อถุงมือและอะไรต่ออะไรได้ถูกอีก     จากนั้น...มิตรภาพก็ยั่งยืน... ซ้ายแจ๊กกี้  ขวามือป้า(มือจริงๆนะ  อิอิ)  ถ่ายด้วยรีโมท จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:24:19 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แจ๊กกี้กะเมียเป็นอีกคู่  ที่ชวนไปกินข้าวที่บ้าน  ชวนแล้วชวนอีก   บอกเมียทำดาลบัตอร่อยที่สุดในโลก  บ้านฟรีนะ  ย้ายจากโรงแรม มาเลย  (โว๊ววววว~  อะไรจะใจดีขนาดนั้น)  พอไม่ไปก็บอกให้ ผ่านร้านตอนเที่ยง  จะยกข้าวมารอ  (เอากะมันสิ)  เลยต้องเดิน ออกอีกถนน       วันไหนเดินกลับผ่านหน้าร้านจะวิ่งมาดัก  ชวนเข้าร้านไปนั่งคุย   รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง (ฮ่า  ภาษาป้าออกแนววิบัติ  เพราะมันเล่น ศัพท์สูง)  แต่ป้าหน้าด้าน  พอไม่เข้าใจก็เปิดดิกถามมันหน้าตาเฉย   ไม่อาย  ไม่ได้ใช้ทุกวันนี่หว่า  เลยคุยเฮฮากันดี  ป้าพอมีความรู้ เรื่องการเมืองธิเบตไปจนถึงการรุกรานของจีนอยู่บ้าง  เลยยิ่งคุย กันสนุก     แจ๊กกี้  ชอบเฉินหลงมาก  ตอนหลังส่งน้องอีกคนไปหา   ดันกลับมาบอกว่าเหมือน  ทาเคชิ คิตาโน่ กะว่าถ้าไปอีก  จะซื้อหนัง ของคิตาโน่ไปฝากอิอิ  (เผื่อจะเปลี่ยนชื่อเป็นทาเคชิ)         แจ๊กกี้  หรือ  BB (มาจาก  บัมบาดูไร  แปลว่าผู้เก่งกล้า <-- แจ๊กกี้บอก) ร้านอยู่กลางทาเมล  รับจัดหาพอร์ทเตอร์  ไกด์  ไปปีนเขา   หรือจะเล่นพาราไลดิ้ง  มีหมด... (เอาค่าโฆษณามานะ)       ซึ่งถ้าไม่ซื้อบริการ  เพราะป้าจะเทรคเดี่ยว  และไม่ชอบพาราไลดิ้ง   แจ๊กกี้ก็ไม่ตื้อ  ไม่ว่า  คุยอย่างอื่นเฉยๆ ร้านแจ๊กกี้ (ตอนถ่ายหลบๆ  เพราะกลัวมาเรียกเข้าร้าน)   ร้านข้างๆขายผ้าพาสมิน่า  ต้มป้าไปหลายตัง (เด๋วมีเผา  ล้างแค้น) จบวันที่  5 ... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 18:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อยากเอารูปมาแปะด้วย ป้าหนอนจะอนุญาตหรือเปล่าคะ จากคุณ : หนูจ๋า - [ 5 ต.ค. 48 18:34:36 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แปะได้ค่ะ  ^_^   แต่ตั้งกระทู้ใหม่ไม่ดีกว่าเหรอคะ จะได้เป็นของคุณหนูจ๋าเอง   เรียบเรียงง่าย  ไม่ต้องกลัวซ้ำกับของป้าด้วย จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 19:05:28 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อิอิ วันนี้ไม่แปะ อ่านรวดเดียวเลย นั่งขำคิกๆ เป็นระยะๆ จนน้องชายมันมองหน้า ฮา... (น้องชายหนูมันหันมาตรงที่รูปเด็กผู้ชายที่ถ่ายตรงแถวคิวน่ะค่ะ มันบอกว่า ใครอ่ะ หล่อดีนะ... เอิ้กกกกกกกกกกกกก น้องหนูมันจะเบี่ยงเบนม้ายยยยย T_T) แฮะๆ ป้า ไม่กล้าคลิกรูปวัวพลีชีพดู นางเอกอย่างหนูใจอ่อน -_-" กลัวฝันร้าย อิอิ รอฟังป้ามาเผาเจ้าร้านผ้าพาสมิน่าค่ะ ^_^ จากคุณ : สายลมโชยเอื่อย - [ 5 ต.ค. 48 19:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามป้าหนอนไปเที่ยวด้วยคน เด็กๆ เนปาลน่าฟัดหลายคนเลย ไม่กล้าเปิดรูปวัวดูด้วยอีกคน จากคุณ : scottie - [ 5 ต.ค. 48 20:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านแล้วอย่าเก็บกระเป๋าบินไปดูด้วยตาของตัวเองเลย ช่วงเดือนนี้อีกต่างหาก ผมสงสัยอยู่อย่างครับป้า พอกุมารีพ้นจากตำแหน่งไปแล้ว สถานะเธอจะเป็นไงครับ ยังได้รับการเคารพในระดับที่ไม่เท่ากับ เทพเจ้าหรือกลายเป็นคนสามัญไปเลย จะว่าไปก็น่าสงสารนะครับ ยังเด็กอยู่เลยโดนขังเป็นปี ๆ แทนที่จะได้ใช้ชีวิตแบบเด็กทั่วไป ยังขอตามป้าไปเที่ยวต่อนะครับ ^__^ จากคุณ : Alvo (Alvo) - [ 5 ต.ค. 48 20:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 * * * สายลมโชยเอื่อย เด๋วค่อยเผาวันก่อนกลับอ่ะ  วันก่อนกลับ  เป็นวันช็อปฯกระหน่ำ มีเด็กแขกอีกเยอะเลย  ที่ป้ากลั่นแกล้ง  ฮี่ ฮี่ * * *  scottie เดี๋ยวมีที่ปักตาปูร์อีกนะคะ  มาขวางทาง  บอกให้ถ่ายรูป เค้าด้วย  ไม่งั้นจะขวางกล้อง... มีเด็กฮาร์ดแขก  มีสารพัดน้องๆแห่งนาคราก็อต  เพียบค่ะ * * *  Alvo เป็นที่น่าเศร้าใจนะคะ  ที่จุดจบส่วนใหญ่ของเธอ เป็น..."คุณโสฯ"   เพราะมักถูกมองว่า  เป็นตัวกาลกิณี  มีอาถรรพ์ ไม่รู้คุ้มไหม  กับชีวิต(ที่ไม่แน่ใจว่า)สุขสบาย(จริหรือเปล่า) ไม่กี่ปี  ในช่วงวัยเยาว์... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 5 ต.ค. 48 21:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แวะมาอ่านรอบดึกค่ะ แทนข้าวต้ม อิอิ แอบกดดูรูปน้องกระบือสยองแวบ ๆ จึ๋ย สีสดมาก ๆ ค่ะป้า หนูว่ากุมารีน่าสงสารนะคะ เคยอ่านหนังสือของพี่ปริญญ์ เห็นว่าเด็ก ๆ โดนพ่อแม่บังคับให้มาคัดเลือก   ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอะไรด้วยเลย   แล้วที่ป้าบอก พอพ้นตำแหน่งคนก็มองไม่ดี  อันนี้น่าแปลกใจมาก ๆ ทำไมตอนที่เป็นกุมารี คนนับถือมาก ๆ เหมือนตัวแทนติดต่อกับเทพเจ้าตามความเชื่อของเค้า   แล้วทำไมพอพ้นตำแหน่งแล้วก็หมดค่าไปเลย   น่าสงสารค่ะ  โดนบังคับเอาชีวิตวัยเยาว์มาทิ้ง แล้วคนในสังคมก็มองไม่ดีอีก แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 48 23:50:30 จากคุณ : blue_diamond - [ 5 ต.ค. 48 23:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ง่ะ T_T ทำไมเป็นอย่างนั้นไปได้ล่ะป้า ในขณะที่อยู่บนนั้น แม้แต่กษัตริย์ยังต้องเคารพ แล้วพอลงมา... ทำไม... T_T จากคุณ : สายลมโชยเอื่อย - [ 6 ต.ค. 48 00:14:16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 * * * blue_diamond ก็มีบางคนรู้นะคะ  มีเขียนเป็นหนังสือด้วยว่า  เวลาที่เธอ เข้าสู้พิธีทดสอบนั้น  ผ่านอะไรบ้าง  เช่น ไฟ  งู  เลือด ฯลฯ มีการทดสอบทำให้ตกใจ  ฯลฯ แล้วก็จะคัดเด็กออกไปทีละคนๆ ตอนจบของผู้เขียน  เธอไปอยู่ที่อื่นค่ะ  - -' ป้าอ่านนานมาแล้ว  มีแปลลงนิตยสาร  อีกทีก็ไปยืนอ่าน ที่ร้านพี่กริมนี่แหละ  อ่านไม่จบกลับซะก่อน (แพงมากง่ะ) ร้านพี่กริมนี่แกจะมีหนังสือค้านๆความเชื่อของศาสนาฮินดู ให้อ่านบานตะไท  (ที่สนับสนุนก็มีบานพอกัน  อิอิ) แต่เด็กถึงรู้  ก็ทำอะไรไม่ได้  เพราะพ่อแม่มักยินดี  คนที่นี่ ชะตายังอยู่ในกำมือพ่อแม่เป็นส่วนใหญ่  (อย่างเรื่องที่ป้าอ่าน พ่อเป็นคนพาไปทดสอบด้วยตนเองเลย) ปัญหาก็คือ  คนมักหวาดกลัว  และไม่มีผู้ชายแต่งงานด้วย ระหว่างเป็นกุมารี  ก็ไม่ได้รับการศึกษา (ก็เขาว่าเป็นพระเจ้า คงรู้หมดละมั๊ง)  จะประกอบอาชีพอะไรได้ จึงมักมีบั้นปลายเช่นนี้แล * * * สายลมโชยเอื่อย เพราะเป็นภาคหนึ่งของเทพไง  จึงถูกมองว่าลึกลับซับซ้อน ประกอบกับไม่พบสังคมล่างเสียนาน  ก็ไม่คุ้นชินกับการ ปฏิบัติต่างๆ  คนก็จะมองแปลกๆ   ที่สุดก็คือต้องแยกจากสังคมนั่นแล... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 01:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 40 วันนี้มาเร็วหน่อย เอิ้ก ๆ ไม่ต้องย่องแล้ว เก็บรายละเอียดค่ะป้า เพื่อน ๆ อยากไปกันมากเนปาลเนี่ย           . จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 6 ต.ค. 48 08:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 รูปวัวคอเล็กจังค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 6 ต.ค. 48 10:44:24 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบภาพในความเห็นที่ 1 เป็นพิเศษเลยครับ ถ้าไม่อ่านเรื่อง จะนึกว่าภาพประกอบนิยายสยองขวัญ ได้สบายๆ เลย เพราะบรรยากาศน่ากลัวแบบคลาสสิกมาก แสงสี มุมกล้อง สุดสยองแห่งความน่ากลัวแบบเยือกเย็นทั้งที่ไม่มีภาพหรือตัวอะไรที่น่ากลัว แต่บรรยากาศภาพมันให้น่ะครับ แฮ่ะๆๆ จากคุณ : GTW - [ 6 ต.ค. 48 11:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ทัวร์สนุกจังค่ะ ฟังป้าเล่าเพลินดีค่ะ จากคุณ : TSURUGI - [ 6 ต.ค. 48 13:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เขาใจดีกันจัง ชวนไปอยู่ด้วย ชวนไปกินข้าวที่บ้าน เอ๋? แล้วป้าไปซื้อผัดไทยที่ไหน เนปาลมีขายด้วยเหรอคะ โยคีนี่ถือว่ามีสถานภาพเป็นนักบวชรึเปล่าคะ แต่ทำไมต้องมีการเก็บตังค์เวลาถ่ายรูป หรือโยคีกลายเป็น อาชีพไปแล้ว แหะ ๆ นึกภาพตอนป้าวิ่งหนีกองทัพโยคีตัวปลิว จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 6 ต.ค. 48 14:23:25 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 45 * * *  ศาลาไทย ก็ควรรีบเก็บตังไปนะ  เพราะสถานการณ์มันเลวร้ายขึ้น แม้ไม่มีผลโดยตรงกับนักท่องเที่ยว  แต่ทำให้คน "หิว" มากขึ้น ตอนนี้คนที่ไป  เริ่มมีของหาย และถูกโขมยบ้างแล้ว * * *รสา รสา น่าจะฟันด้วย กุรุข่า  น่ะค่ะ  ฉับเดียว  ถ้าดูดีๆแผลในมุมนั้น ไม่มีรอยฉีก  แบะ  หรืออะไรเลย  สวย  หน้าตัดเรียบ แม้แต่กระดูกคอก็ขาดภายในดาบเดียวจริงๆ (ป้าไม่ได้ดูตอนฆ่าที่นี่  แต่ดูจากวีดีโอค่ะ) * * * GTW อันนี้ป้าว่ามันประยุกต์ที่สุด  ภาพ "พระเจ้า" นี่ถ่ายมากว่า 300  ภาพนะ  (อะไรก็พระเจ้าไปหมด) อยู่เนปาลถ่ายพระเจ้าใน กาฎมัณฑุอย่างเดียวก็...เหนื่อย * * * TSURUGI เดี๋ยวพออยู่ไปอีก  จะเริ่มรังแกเด็ก  แกล้งไกด์ผีค่ะ  อิอิ * * * ซอมพอแดง มีแจ๊กกี้ชวนคนเดียวนะ  เขาเคยมีเพื่อนต่างชาติไปค้างบ้าน คือพวกแบ็คแพ็ค  ขอแค่มีที่วางถุงนอน  ที่ไม่มียุง  ก็นอน ได้แล้ว  (ป้าก็เป็นแบบนั้น) แต่ไม่ได้ไป  เกรงใจ  กลัวกิน ดาลบัตทุกวัน  (ติดตามความหมายในตอนต่อไป) โยคีก็เป็นนักบวช  แต่ไม่เคร่ง  และจริงๆก็ยังชีพด้วยเงิน จากการบริจาคเหมือนกัน  ป้าก็ให้นะ  แต่ขอแค่โปรยกลีบ ดาวเรือง  ไม่เอาแต้ม  เพราะสีมันน่ากลัวมาก เดี๋ยวเย็นๆมาแปะต่อค่า   ไป "พุทธนารถ" กันละ  วันนี้... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 16:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จบลงที่คุณโส ฯ เลยเหรอครับ น่าแปลกนะครับ เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายกลัวจนไม่อยากแต่งด้วย แต่ให้จ่ายเงินดันเอา ไม่ยักกะกลัว น่าสงสารเด็กจัง ในฐานะตัวแทนของเทพ แต่กลับมีชีวิตราวกับกาลกิณีของสังคม มารอไปเที่ยวต่อครับ จากคุณ : Alvo (Alvo) - [ 6 ต.ค. 48 16:32:45 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ส่วนใหญ่ไปเป็นคุณโสฯ  ที่บอมเบย์ค่ะ (เนปาลโสเภณีหาค่อนข้างยากมาก) ที่นั่นจะไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร...  น่าเศร้านะคะ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 17:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แล้วก็กระดื้บๆ ตามไปเที่ยวต่อค่ะ <<ใครมาเมืองนี้แล้วจะขาวขึ้น>> ทำให้อยากไปมากมาย 555+ รูปนกบินขึ้นทำให้วิหารดูไม่แข็งกระด้างนะคะ ปรกติก็ชอบถ่ายทิวทัศน์อาคารค่ะ แต่ถ่ายออกมาแล้วมันจะดูแห้งๆ T^T ป้าถูกทหารจีบซะแล้ว คิคิ เฮ้อ ... คนแนปาลเค้าสวยๆ หล่อๆ น่าตาดีกันทั้งนั้นเลยเนอะ โอ้ ... ตู้ไปรษณีย์ที่นั้นดูฐานเขามั่นคงดีนะคะเนี้ย ถ้าพายุเข้าคงไม่หลุดลอยไป แป่ว ... แล้วทำไมกุมารีต้องเป็นคนพุทธด้วยอ่ะคะ ตามตำนานที่ป้าเล้าก็ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย แอบงง??? อ้อโห ... โยคี ... "เห็นโยคีขี่รุ่ง พุง ออกมา" ของแท้เลย เอ๊ ... เจ้าของร้านเหมือนแจ๊กกี้ตรงไหนอ่ะคะ แจ๊กกี้ตอนแก่ๆ เปล่า  แบบว่าแก่กว่าตอนนี้ จากคุณ : i_tua_yung - [ 6 ต.ค. 48 17:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คือไปเที่ยวมานานแล้วค่ะ ประมาณสองสามปีที่แล้ว หลังเหตุการณ์เจ้าชายฆ่าครอบครัวตัวเองไม่นานมาก จำรายละเอียดไม่ค่อยได้แล้ว ไม่มีหนังสืออยู่กับตัวด้วย เลยไม่อยากเล่าเดี๋ยวเพี้ยนค่ะ แต่มีรูปอยู่ในคอมพิวเตอร์ เลยอยากแปะให้คนอื่นได้ดูด้วยเผื่อจะทำให้มีคนสนใจไปเที่ยวเนปาลมากขึ้นค่ะ ส่วนเรื่องกุมารี เคยดูสารคดีของยูบีซีก่อนไปค่ะ ในสารคดีเค้าไปถ่ายชีวิตของคนที่เคยเป็นกุมารีมาก่อนหลายๆคน ส่วนใหญ่ก็อยู่เป็นโสดเพราะไม่มีคนกล้าแต่งงานด้วย มีคนนึงเค้าบอกว่า เค้าก็อยากแต่งงานมีลูกเหมือนคนทั่วไป ตอนนี้ก็ได้แต่เลี้ยงหลานแทน น่าสงสารค่ะ แต่ว่าตอนออกจากตำแหน่งเค้าได้รับเงินมากพอสมควรนะคะ ครอบครัวเลยยอมให้ลูกไปเป็นกุมารี ได้ทั้งเงินได้ทั้งเกียรติ แต่ก่อนเวลามีเทศกาล คนเค้าก็จะเอาเงินทองเครื่องประดับมาให้ ทั้งหมดก็เป็นของกุมารี แต่ปัจจุบันรัฐบาลเค้ากำหนดว่าจะให้กุมารีเท่าไหร่ ที่เหลือก็จะเป็นของรัฐ ตอนที่ไปแวะวิหารกุมารี ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงหัวเราะแว่วๆมาด้วยค่ะ เหมือนมีคนแอบดูที่หน้าต่าง ยังคุยกันเลยว่าน่าสงสาร จากเด็กผู้หญิงธรรมดา กลายมาเป็นเทพเจ้า มีคนมาเคารพกราบไหว้ชื่นชม แล้วก็ถูกกระชากลงมากลายเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีใครสนใจอีกต่อไป แต่ก็ได้แค่เศร้าใจค่ะ เราคงไม่มีสิทธิที่จะไปบอกว่าสิ่งที่เค้าศรัทธา เค้าทำเป็นสิ่งที่ผิด เพียงเพราะว่าเราไม่ทำอย่างนั้น จากคุณ : หนูจ๋า - [ 6 ต.ค. 48 17:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 50 * * * i_tua_yung ไปดาร์บาร์  ถ้าไม่มีนกพิราบ  จะผิดธรรมเนียมมากค่ะ มันเยอะมากกกกกกกกกกกก~ ตู้ปณ.  เป็นงี้ทุกที่เลย  (จะว่าไป บ้านเราก็ไม่ต่างกันนะ) กุมารี  ป้าก็แอบงง  ทำไมไม่ฮินดูวะ ??? ส่วนโยคี  อย่างผอมๆ  หน้าตาดีก็มีค่ะ  (ถ่านมาด้วยยยย) ส่วนแจ็คกี้  ถ้าป้ากลับไปอีก  จะเรียก "ทาเคชิ" แทน  อิอิ * * * หนูจ๋า อ๋อ  ไปหลังปี 44  2-3  ปี   (ซุบซิบๆ  จริงๆป้าออกแนว  "เล่าเรื่องด้วยภาพ" มากกว่า เพราะข้อมูลก็ตัดๆแปะๆจากในเน็ตนี่  แล้ว + LP  ไปหน่อย ขนาดเพิ่งมาเห็นเขียนในไดอารี่ว่า ค่าโรงแรมนรก   28  USD (ไม่ใช่  22) มีด (มาฆ่าคนในโรงแรม)   50  รูปี ยังจำอะไรผิดๆไปตั้งเยอะ  ถ้าอยากแปะแจมก็เชิญค่ะ คิดว่าป้าก็ดูนะคะ  สารคดีชุดนั้น  แต่เด็กพวกนี้  ตอนออกมา มักยังเล็ก (ไม่เกิน 14-15 เอง)  ส่วนใหญ่จะใช้เงินหมดไป อย่างรวดเร็ว  มีเงินปีที่ได้จากรัฐด้วย  แต่ได้ในช่วงดำรง ตำแหน่ง  ซึ่งก็จะใช้จ่ายไปหมด และก็ไม่ได้อยากให้เลิก  เพราะมันคือวัฒนธรรม  แต่ถ้า ไม่มีอะไรมารองรับ  เด็กที่ควรมีความสุข  ก็กลับต้องหยุด ชีวิต  ทันที  ที่ก้าวออกจากวิหาร...เศร้าค่ะ วันนั้น  วิหารกุมารีเปิดให้เข้าค่ะ  แต่เป็นที่เดียว  ที่ป้าไม่มี ความอยากรู้อยากเห็นอะไรในนั้นเลย... มาต่อกันดีกว่าค่ะ...  วันนี้เราจะไปพุทธนารถกัน... วันที่หก  23  ตุลา  (วันเสาร์) โบดะนารถ     ลุกแต่เช้าราว 7 โมงตามเคย  อาบน้ำอาบท่าแล้วเริ่มอาหารเช้า ของวันที่แสนครีเอทด้วยแพนเค้กใส่กล้วยหอม  ราดน้ำผึ้ง   กับดู๊ดเฉียะกาเล็ก  โดยมีเจ้ากมลเป็นผู้เสิร์ฟ  เพราะมันเซ้าซี้ เนื่องจากเห็นป้าฟาดอเมริกันเบรกฟาสท์มาติดๆหลายวันแล้ว   (จะกินข้าวต้มหมูอ่ะ  มีป่าว)  คนที่นี่ว่าไปดูแลดีมาก  เนื่องจากคุ้น กับคนไทย  เพราะคนในเวบ TKT  ใช้บริการที่นี่ประจำ เจ้ากมล หรือโกมล  ที่แปลว่า จิตใจ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 18:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คนเนปาลมีที่รักมักที่ชังมาก...   อย่างเนี่ย  สั่งแพนเค้กจะได้ชิ้นเท่าควาย (2ชิ้น)  เต็มจาน  แต่ถ้า ชะโงกโต๊ะข้างๆจะย่อมกว่าจนเห็นได้ชัด  แม้แต่มันฝรั่งทอด ในจาน  หรือเนยแยม  ก็จะใส่มาจนเพียบ (กินไม่หมดโว้ย จะเอา ผักอ่ะ)  ถ้ากินไม่หมด  จะมาถามว่าไม่สบายเปล่า  (ยุ่งกะตูจัง) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 18:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 52 วันนี้ป้าจะไปยังมรดกโลกอีกแห่ง  ในกาฎมัณฑุ  นั่นคือ “พุทธนารถ”  (Buddhanath)       จะมาที่นี่ต้องพูดว่า “โบดะนารถ”  เพราะถ้าไปพูดแบบเราๆ ว่ากัน  ว่าพุทธนารถชาวเนปาลไม่รู้เรื่องหรอก  แต่พอบอกโบดะ   เขาก็ชี้ทางเรามาแต่โดยดีเชียว  ถนนหนทางมีเครื่องบวงสรวงตามเคย ถ่าย...ซะ  มีข้าวงอกด้วย  ไปถอนมาจากเจ๊แกแหง จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 18:56:47 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ดูกันใกล้ๆ  มีข้าวงอก  ธัญพืช  ผลไม้  ฯลฯ (ซึ่งประเดี๋ยวจะเสร็จนกพิราบ  และอีกา) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 18:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามเคยที่ป้าเดินหลงเป็นบ้าไปอย่าสนุก  คือไปตามแผนที่แหละ   แต่พอเห็นคนแน่นๆ  น่าสนใจก็วิ่งไปเป็นแขกมุงกะเขา  แล้วพอ ออกนอกทิศ  ก็ไหลไปเรื่อย  เช่นหยุดดูเจ๊คนหนึ่งแต้มติ๊กก้า   ที่ยอดศิวลึงค์  ในสถูปเล็กๆหน้าร้าน       เห็นสีแดงๆ  ในสถูป  นั่นคือยอดศิวลึงค์       การบูชาพระศิวะนี้   พี่อี๊ดพนมเทียน (ซึ่งเป็นเจ้าแห่งศาตร์แขกๆ)   สอนป้าให้ท่องว่า “โอ...ม  นะ มะ ศิวะ” (โอม นมัส= นมัสการ  ศิวะ   เวลาท่องต้องทำเสียง ชิ-วา  ออกมาด้วย  คือบรรยาย ยากจัง  ต้องไปฟังท่านสอน  ขลังมากๆ) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 18:59:42 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ่ายประตูไม้แกะสวยจัด จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:00:32 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขยายให้เห็นชัดๆ ไม้แกะที่นี่สวยมาก  ประตู  หน้าต่างนี่ถ่ายมาบาน... [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:01:43 ]

ความคิดเห็นที่ 57 หลังจากนั้นหนีเด็กขอทานที่หน้าที่ทำการไปรษณีย์ (ให้แล้วเดินมาตื้อขออีก)   เลยไปออกสนามกีฬา  เลาะเข้าไปทั้งๆที่อ้อมโลกโคตร  แต่ก็ สนุกดี  เดินดูผู้คนพลเมือง  ถนนบางส่วนของนครหลวงเมืองเนปาล คล้ายบ้านเราตรงที่มีร้านรวงเยอะไปหมด  แต่บางส่วนถูกปิด   เพราะสถานการณ์บ้านเมืองของเขา  และเป็นช่วงประเพณีอีกด้วย   ถ้าใครไปเนปาลในช่วงที่ป้าไปจะได้เจออีกหลายเทศกาลทีเดียว   แต่ร้านไม่เปิด  อิอิ       เห็นโรงเรียนมากมาย  ที่นี่ได้รับอิทธิพลของอินเดียค่อน ข้างสูง  ปัจจุบันพี่แขกขายโรตีของเรา  ส่งออกอุปกรณ์ไอที ติดอันดับต้นๆของโลก  มีหรือที่คนในประเทศใกล้เคียงจะไม่ได้ รับอิทธิพลนั้นมาด้วย  โรงเรียนส่วนใหญ่ที่เห็นจึงมักเป็น “โรงเรียนคอมพิวเตอร์” เสียเป็นส่วนใหญ่  จะเหมือนโรงเรียน กวดวิชาบ้านเราหรือเปล่าก็ไม่รู้  เพราะดันไปในวันเทศกาลก็เงี้ย... มันปิด...       ไม่งั้นจะส่งอีบือไปเรียนต่อเสียหน่อย  เผื่อมันจะเป็นมหาอำนาจ ด้านไอทีกะเค้ามั่ง จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผ่านจัตตุรัส  เป็นรูปมหาราชของเนปาล  (จำไม่ได้แล้ว  แต่ลางๆ ว่าเป็น กษัตริย์ตรีภูวันนั่นเอง)  มีโฆษณาบนตึกเหมือนเมืองไทย   จำได้ว่าก่อนกลับไปแวะแถวนี้  มีภาพทาทา ยัง ด้วย  แต่ตอนนั้น ป้าเบื่อทาทา ยัง มาก  เลยไม่ได้ถ่ายมา       ไม่เบื่อไงไหว  บริษัทเธออัดโฆษณาเพลงกระหน่ำมาก   ถ้าเปิดทีวีตอนค่ำ  จะต้องมีทาทา  ออกมา   “มาจาเล่ะ  ดูม  ม๊าจาเล่  ดูมๆๆๆ”       ทุกครั้งที่คั่นโฆษณา !!!   แทบกระอัก จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:05:17 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ป้าเดินโต๋เต๋ไปเรื่อยๆ  ผ่านหน้าพระราชวัง  ไปยังถนนออกวงแหวน รอบนอกของเนปาล  ผ่านตลาด  เห็นการเสริมสวยสดๆ  ด้วยการเขียนมือ ที่ฮิตๆในบ้านเรา  หรือที่เรียกว่า “เพนท์เฮนน่า”  เขาก็จะทำลายหลัก ก่อน  มีตราไม้ประทับ  แล้วค่อยวาดลายเล็กๆตาม จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 60 พบวัดสวย จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 61 มีคนมาทำบุญ  (โปรดสังเกต  มีต้นข้าวในถาดด้วย) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ร้านผักผลไม้  ที่น่าสน  คืออ้อยขาไก่ขวามือ  เล็กเท่านิ้วหัวแม่มือ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 63 จากนั้นเดินไปๆ  แวะกินซาโมซ่า (กะหรี่ปั๊บแขก) ข้างทาง   ที่ทอดร้อนๆ  ห่อกระดาษเสิร์ฟ  กับดู๊ดเฉียะ  (ไม่มีภาพ  เพราะ เจ้าของร้านหน้าตาน่ากลัว  ปล้นกล้องมากๆ  แหะ แหะ)         เดินต่อไปอีกไม่ไกลนักก็ถึง...  โบดะนารถ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 64 โบดะนารถในสายตาของป้าไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่นัก  เพราะฃ ตัวองค์เจดีย์อันใหญ่โตมโหฬาร  กลับโดนรายล้อมด้วยร้านค้า   คลายความศักดิ์สิทธิ์ไปเยอะ         แต่ผู้คนรอบข้าง  เพิ่มความขลังให้แก่องค์เจดีย์  พวกเขาเดิน   ทักษิณาวัตร  สวด  และหมุนกงล้ออย่างศรัทธา  ในขณะที่ป้าเดินชม รอบๆ  แล้วไต่ขึ้นองค์เจดีย์ไปเพื่อหามุมอันงดงามถ่ายภาพ   ก็พบเหล่าเณรสวดมนต์ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 65 รอบเจดีย์       ที่เห็นลานขวามือเป็น  ลานชั้นกลางของมหาเจดีย์  รอบๆ เป็นเจดีย์น้อยใหญ่  และร้านค้าอยู่รอบนอกอีกที [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ป้าลงมือตั้งกล้อง  เตรียมทำบ้าบอคอแตกอยู่นั่นเอง  แม่สาวน้อย คนหนึ่งก็เดินเข้ามา  พูดเบาๆ “กรุณาถ่ายรูปไห้ครอบครัวเราได้ไหมคะ”     ที่พูดมานี่  ในมือเธอไม่บอกว่ามีกล้องแต่ประการใด...     ป้าเริ่มมึน  อือ  หน้าตาตูดูใจดีขนาดนั้นเชียว  แต่จะเป็นไรไป   เมมเพียบ  ป้าโอเคทันที  อิอิ   (อยากถ่ายอยู่แล้ว  ฮี่ ฮี่) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ป้าหนอนทำเฮนน่ามาด้วยเปล่าคะ แหะ แหะ อยากรู้ เห็นด้วยค่ะว่าคอวัวขาดเรียบกริบจริงๆ(บรื๊อออ สยอง) เท่าที่ดูหนุ่มเนปาลหน้าตาคมเข้มดีนะคะ แต่สาวๆดูจะสมบูรณ์ไปหน่อย อื๊บบบ เกาะขอบจอดูต่อค่ะ จากคุณ : travelovers - [ 6 ต.ค. 48 19:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คนเสื้อเขียวมุมซ้าย (Danta)  เป็นคนขอนะ     แถมไม่ใช่ภาพเดียว  กระหน่ำค่ะ  5-6  ภาพ  ชาวเนปาล ผู้ไม่เคยเจอคนไทยบ้ากล้อง  ต้องเป็นฝ่ายขอให้หยุด  อิอิ   ป้าเลยขอชักรูปเดี่ยวคุณยายของเธอไว้  แล้วแลกอีเมล์เพื่อส่งให้   ตอนส่งไป  เธอตอบกลับยาวเหยียดเล่นเอาป้าเปิดดิกมือหงิก   แต่ได้ความว่า  ขอบคุณมาก  แล้วก็ชมๆๆ  อีกเยอะแยะ   (พอมาอ่านเมล์อีกที  เธอบอกว่า  ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ขอป้า ...ผีสิงแหง) ภาพที่ได้สวยมาก  พี่น้องยินดีกันทุกคน  รวมทั้งย่าด้วย ฯลฯ ตามด้วย เธอจะมีเวลาเหลือก่อนไปเรียนอีกราวอาทิตย์  ยินดีเป็นไกด์ ให้ฟรีๆ  เอาไหม ??? คนเนปาลน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 69 * * * travelovers ไมได้ทำอ่ะค่ะ  ผิวป้ามันแพ้ง่าย  แต่ซื้อตราประทับมา เอามาปะกระดาษเล่น       พุทธนารทตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองกาฎมัณฑุ  มีเจดีย์ ที่ใหญ่ที่สุดในเนปาล  บริเวณวัดเป็นแหล่งชุมชนของชาวทิเบต ที่อพยพเข้ามาในปี ค.ศ. 1959  วัดนี้นอกจากเจดีย์ที่ใหญ่ที่สุด   และดวงตาเทพเจ้า (Wisdom Eyes) สี่ทิศคอยสอดส่องผู้คน ให้ทำดีอยู่เสมอแล้ว  รอบองค์เจดีย์  ยังมีรูปสลักของพระพุทธเจ้า ในปางต่างๆอีกด้วย         แต่เป็นวัชรยาน  เพราะมีตารา  มีไม่กี่รูป  ที่เป็นพระพุทธองค์ เดี่ยวๆ  และมักอยู่ในปางสมาธิ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ทางเดินรอบๆมีพระทิเบตรวมทั้งชนชั้นสามัญอื่นๆมายืนแกว่ง วงล้อสวดมนต์กันอยู่ทั่ว นอกจากวงล้อสวดมนต์แล้ว  ระหว่าง สวดมนต์ก็ท่องไปว่า  “โอมมุณีปัทเมหุม”   ซึ่งเป็นคำสันสกฤต โดยโอมมุณี (มณี) แปลว่าลูกแก้ว ปัทเม(ปัทมา)แปลว่าดอกบัว   และหุม (ตุม,ตน) แปลว่าตนเอง       บ้างก็นับประคำ  บ้างก็เดินเฉยๆ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:33:11 ]

ความคิดเห็นที่ 71 วัดนี้ตั้งอยู่ในหมู่บ้านของชาวทิเบตที่ได้อพยพมา ภายนอกวัด โดยเฉพาะตามบ้านเรือนต่าง ๆ จะประดับประดับประดาด้วยธงทิว สีต่าง ๆ เพื่อเป็นการบูชาธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ และอากาศ  ในผืนผ้า จะมีการลงอักขระ ซึ่งเชื่อกันว่าเมื่อลมพัด 1 ครั้ง เท่ากับเราได้ สวดมนต์ 1 จบ   และมนต์ที่สวดนั้นสุดยอดของ 84,000 พระธรรมขรรค์   ภายในวัดนอกจากมีพระมหาเจดีย์ประดิษฐานอยู่กลางวัดแล้ว ยังมีพระอารามที่ประดิษฐานพระอวโลติเกศวร   หรือเจ้าแม่กวนอิม ปางพันมือองค์ใหญ่อยู่ภายใน       อารามนี้องค์ดาไลลามะเคยเสด็จมาประทับเมื่อครั้งลี้ภัยมาจาก ทิเบต ก่อนที่จะไปประทับเป็นการถาวรที่เมืองดาลัมศาลาใน ประเทศอินเดีย  หากผู้ใดประสงค์จะสวดมนต์ 84,000 พระธรรมขรรค์ แบบทางลัด ก็ขอเชิญท่านร่วมหมุนกงล้อยักษ์ โดยท่านต้อง เดินตามเข็มนาฬิกาเป็นจำนวน 3 รอบ ภายในกงล้อได้มีการ บรรจุมนตรา 84,000 พระธรรมขรรค์ไว้ภายในเช่นกัน [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:35:10 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ถ้าดูที่ตัวสถูปตรงที่เป็นสีขาวจะเห็นว่ามีรอยครึ่งวงกลมสาดอยู่   รอยสาดนั่นเกิดจากการสักการะ  ด้วยน้ำผสมหญ้าฝรั่น  สาดรด จนเป็นสีทองเหลืองอ๋อย  เลยต้องมีการทาสีขาวบ่อยๆ  ทาไป สาดไป  ฝ่ายทาก็ทาฝ่ายสาดก็สาด  เพราะคนมาทำบุญทุกวัน   ถ้าต้องการทำบุญก็สามารถซื้อหญ้าฝรั่นจากทางวัดได้         เขาจะแช่น้ำไว้พอเหลืองได้ที่  เจ้าหน้าที่ก็จะนำไปสาด สักการะให้ มาดูคนที่เดินจงกรมรอบเจดีย์กันดีกว่า... ญาติของโนส  อุดม... (เหมือนป่าว) (ตอนป้ามานี่  คนหน้าตาเป็นญาติโนส อุดม  เยอะมาก  คุณโนสควรหาทางมาเที่ยวที่นี่  จะรู้สึกอบอุ่น) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หลวงพี่มาเดี่ยว... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ภิกษุณีมาหมู่... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 75 และนี่คือ...คู่ที่ประทับใจที่สุด         ถ้าดูจากภาพหมู่  คคห. ที่ 70  จะพบว่า  เดินอยู่ด้วยกัน   เป็นสองตายายจากทิเบต  แต่ตอนนี้ท่านอพยพไปอยู่ที่อื่นแล้ว   ไปด้วยกัน...       ป้ามองด้วยความเป็นสุข  ใจหวังว่า  สักวันหนึ่ง  ป้า...และยศจัง   คงได้ไปด้วยกันแบบนี้  ตลอดไป... (ต้องหาคนมาเลี้ยงหมาก่อนไป  แหะ แหะ) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 76 แต่มีซึ้งก็ต้องมีเซ็ง         เพราะรอบๆวัด  มีการตั้งวง น้ำเต้า ปู ปลา  กันหลายวง       อะไรวะ...ในวัดนะเนี่ย จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:42:58 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เดินไปเดินมาก็เจอพ่อนี่เข้า...         หนุ่มน้อยนาวารีสุดหล่อ  ชุดเท่มั่กๆ  ได้ใจยายแก่  แถมยืน มีมาด  พอยท์ขาซะ...       ภายใต้เสื้อผ้านำสมัย  แต่ติ๊กก้า  ที่หน้าผากเขา (ใหญ่ขึ้นตามวัน)   อีกข้าวงอกที่ทัดหูและกระเป๋าเสื้อ  บอกว่า “วัฒนธรรมผสานกันได้” จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ออกจากโบดะนารถเมื่อจวนเย็นจัด         ก็พบเจอเรื่อง “วรรณะ”  ในเนปาลเข้าจนได้...  ไหนใครว่า ไม่มีวรรณะในเนปาล...  ป้าค้นพบแล้ว  โฮ่ โฮ่         วรรณะส้วม !!! ส้วมชาวบ้าน  ลงไปสุดกู่ฮ่ะ  โทรมด้วย จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ส้วม “ตัวฤทธิ์” โดยเฉพาะ  อยู่ในตึกแถวหรู... (ขออภัย  ที่มิได้ไปพิสูจน์จนถึงที่สุด) จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ขากลับก็ย้อนมาทางเดิม        ผ่านตลาด  ผ่านโรงแรมชั้นดีอีกแห่งด้วย  หน้าโรงแรมมีร้านค้าเยอะแยะ   แต่วันนี้ปิด...         เลยถ่ายรูป “รูปปั้น”  หน้าร้านมาให้ดูกันเล่นๆ  ดูหน้าตาท่าทาง มันทะลึ่งดีแท้  ฮี่ ฮี่ พันทิปอย่ายึดอมยิ้มเค้านะ  :P จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:50:24 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ผ่านอีกวัด  จะเห็นรอยสาดน้ำหญ้าฝรั่นชัดแจ๋ว  เลยถ่ายรูปมาฝาก [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 82 การเดินกลับนี่ป้าชอบมากกกกกกกกก~  ได้ถ่ายดะ  ชอบอะไร   เจออะไร  ถ่ายแหลก  อิอิ       เนตรนารีเนปาล  น่ารัก...  เดินห้าวหาญดีจริงๆ  ชุดคล้ายๆไทย   แต่ผ้าพันคอคนละสี จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:53:20 ]

ความคิดเห็นที่ 83 แต่ไหนจะสู้ชุดคุณครูคนสวยเล่า  เขียวได้ใจมากๆ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 84 พระเจ้ามีอยู่ทุกที่  ข้างทางก็มี  ไม่เห็นมีไอ้บ้าตัวไหนไปเอาออก   แล้วตัดถนนให้กว้างขึ้นเลย  ขับรถหลบไปสิ... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 19:55:57 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เย็นมากแล้ว...         ป้ากลับใกล้ถึงทาเมล (เดินไปไกลมาก  อย่าบ้าอย่างป้า)   เริ่มสลัว...แต่ยายแก่หัวเห็ดยังคงเดินสบายๆ  ไม่รีบร้อน  อากาศเย็น แสนเป็นสุข  อีกสักครู่คงถึงที่พัก  สั่งข้าวไปกินบนห้อง  อาบน้ำ   แล้วหลับอย่างสบายเพราะออกกำลังกายมาตลอดวัน ขอจบภาพวันนี้  ด้วยพระราชวังแห่งเมืองเนปาลค่ะ... ... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 20:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 แหะ แหะ เข้ามาอีกรอบ (เกาะขอบจอดูยังกะเป็น reality show) อดไม่ได้ค่ะ อยากบอกว่ารูปสวยได้อารมณ์มากๆๆๆ โดยเฉพาะรูปช่วงที่ถ่ายติดประชากร ดูเป็นธรรมชาติมากเลยค่ะ เป็นปลื้มมมมค่ะป้าขา จากคุณ : travelovers - [ 6 ต.ค. 48 20:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 87 แถมภาพเด็กน้อยชาวเนปาล   จากกลางทาเมล  ลูกร้านขายของเก่า จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 20:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 88 กลับมาก็ปลูกข้าวบ้างซิคะ  จะได้ไม่ต้องซื้อ แฮะๆ อยากทำเฮนน่ามั่งจัง  แต่อยู่เมืองไทยคงได้แต่ติดแทคทูไปก่อน ว๊าว ... น้าจะให้ครูไทยได้เขียวอย่างนี้ในวันเนตรนารีมั่งจัง ชอบๆ สวยๆ จากคุณ : i_tua_yung - [ 6 ต.ค. 48 21:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 89 * * * travelovers ถ่ายมาเย๊ออออออออ~   มากค่ะ   ดูเค้าตั้งอกตั้งใจเดินกันจริงจัง  ป้าก็ถ่ายจริงจัง ^_^ * * * i_tua_yung เดี๋ยวจะมีวิธีปลูกข้าวแบบครีเอทมากกกกกกกกกกก~ ป้าไปดูแล้วชอบใจ  จนแทบปลดกลับที่พักเลยแหละ  อิอิ จากคุณ : ป้าหนอน - [ 6 ต.ค. 48 22:22:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 น้ำฝรั่นนี่สาดไงเหรอครับ ถึงออกมาได้รูปครึ่งวงกลมสวยงามแบบนั้น อ่า ป้าครับถ้าไปเที่ยวคนเดียวแล้วเหงา คราวหน้าอาสาไปเดินตามนะครับ ^__^ จากคุณ : Alvo (Alvo) - [ 6 ต.ค. 48 22:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เค้าไต่ขึ้นไปสาดอ่ะ  ไม่ได้สาดจากข้างล่าง ไต่เจดีย์ขึ้นไปเลย  แล้วสาดลงมา เหมือนว่า  สิ่งที่เคารพ  หรือพระธาตุ  จะอยู่ส่วนยอด เหมือนเจดีย์ในไทยน่ะ ไม่อยากบอกเลยว่า  ป้าชอบเที่ยวคนเดียวมากเลย  เพราะ บางวันก็อารมณ์ขี้เกียจ  อยากนอนก็มี  ถ้าใครไปด้วยบ่นตาย จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 00:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 92 โรงแรมที่ไปพักนี่รวมอาหารเช้าด้วยใช่ไหมคะป้า แล้วมันมีโรงแรมแบบ Youth Hostles ที่นั่นด้วยไหมคะ หรือว่าที่นี่ถูก ดีและสะอาดกว่าเพื่อนแล้วคะ จากคุณ : รสา รสา - [ วันเกิด PANTIP.COM 02:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ป้ารูปในคคห.71 ฟ้างามดีนะป้า อิอิ เนตรนารีไม่เหมือนนะ กระโปรงเนตนารีบ้านเราเป็น 3 จีบ อิอิ ของเค้าเหมือนกระโปรงยุวกาชาดมากกว่า เกาะขอบจอด้วยอีกคน ^_^ จากคุณ : สายลมโชยเอื่อย - [ วันเกิด PANTIP.COM 03:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 94 * * * รสา รสา มันไม่รวมนะ  คือโรงแรมแทบทุกที่  ของเนปาล ถ้าไม่หรู  ก็คือต้องกินเช้าเอง ที่นี่ป้าชอบเพราะมันไม่อยู่ในเมือง  สงบดี (ออกนอกทาเมลมานิดนึง)  เงียบ  และสะอาด จริงๆมีถูกกว่านี้นะ  150  รูปี  ยังมีเลย  แต่...ไม่ไหว  แหะ แหะ * * * สายลมโชยเอื่อย กระโปรงคนขวามือก็  3  จีบนะ   ป้าว่ามันเหมือน  เอาตามมีตามเกิด  ไม่เคร่งอ่ะ (คงไม่มีโรงเรียนที่ไหนเฮี๊ยบเท่าบ้านเราแล้ว) จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 04:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ชอบน้ำเต้าปูปลา ฮ่าๆๆๆ ป้าไม่เสี่ยงดวงซะหน่อยล่ะคะ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ วันเกิด PANTIP.COM 14:30:06 A:unknown X:202.129.0.33 TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ชอบภาพโยคีอ่ะ ไม่ค่อยได้เห็นภาพแบบนี้ ดูน่ากลัวนิด ๆ ถ้าไปคนเดียวคงรีบไปไกล ๆ ไม่กล้าเข้าไปถ่ายรูปแน่ ๆ โอ้ ชุดเนตรนารีเนปาลน่ารักอ่ะ นึกถึงภาพป้าเวลาใส่ชุดเนตรนารีเนปาล 5555 คงน่ารักดีเนอะ จากคุณ : บุษบามินตรา - [ วันเกิด PANTIP.COM 17:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 97 * * *  ซอมพอแดง เล่นไม่เป็นอ่ะ  แล้วในวัดด้วย...ไม่ไหว  Y_Y   แต่ไปไหนก็เห็นคนเล่นทั่วไป  พนันแบบเห็นๆ  ไม่ยัก กะมีตำรวจไล่จับแบบบ้านเรา * * * บุษบามินตรา ชั้นต้องใส่ "ส่าหรี" ดิ  จะเป็นคุณครูอ่ะ เดี๋ยวดึกๆ  มาต่อวันที่ 7 จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 19:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 98 งชื่อก่อน แล้วค่อยมาอ่าน จากคุณ : น้าสือสาว (โสมรัศมี) - [ วันเกิด PANTIP.COM 19:55:15 ]

ความคิดเห็นที่ 99 * * * น้าสือสาว (โสมรัศมี) เชิญเลยค่า มาต่อกันเลยนะ  จะพ้นวันแล้ว  อิอิ  เดี๋ยวเสียคน วันที่เจ็ด  24  ตุลา  วันอาทิตย์   ปาทันดาร์บาร์       วันนี้ตื่นเช้าหน่อย  จัดแจงเก็บกระเป๋า  เรียกสาวทำความสะอาด มาซักถาม  เธอชื่อ “สุนิตา” (โอว วิษณุก๊อด  นักร้องแกรมมี่ เชียวหนา)  จัดแจงส่งให้เธอ  20  รูปีพร้อมสั่งให้เก็บเสื้อ + กางเกง ที่ตากให้ด้วยเพราะยังไม่แห้ง  แล้วลงบันไดเอากุญแจห้องไปให้ อานิ  พร้อมพูดกวนๆ “เอาเลย  วันนี้จะย้ายก็ย้ายได้ตามสะดวก  ฉันไปปาทันกลับค่ำๆ”     อานิยิ้ม  รับกุญแจมาโดยดี  มีแซว “พอกลับมานะ  ห้องยูจะพร้อม ”     วันนี้ป้าต้องย้ายห้อง  เพราะมีนักท่องเที่ยวที่บุ๊คไว้ก่อนมา   เลยต้องอพยพไปอยู่ตึกเก่า  ตั้งแต่มาพัก  อพยพไปอพยพมา  2  หน   ไปเที่ยวไหนกลับมาทีไร  ไม่เคยได้ห้องเก่าซักที   ถ้าใครถามว่า  EC H   ห้องไหนดี  ป้าจะตอบได้  แบบไม่ติดขัดเชียว  หุหุ       วันนี้ไม่มีการแปะรูปเรื่อยเฉื่อย  เพราะภาพเยอะมาก เริ่มกัน ที่เมืองปาทันเลย  แต่จะเล่าเหตุการณ์ประจำวันไปตามปกติก่อน  สลับภาพในเมืองปาทัน Patan Durbar Square จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 22:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ปกติคือป้าตื่นแล้ว  อาบน้ำแต่งตัวลงไปกินข้าวเช้าในโรงแรม ทุกวัน  ไม่เอาที่อื่น  เพราะพอกินเสร็จ จะขึ้นไปเข้าห้องน้ำ  ทำโน่นนี่ อีกนิดหน่อย  หยิบของที่ลืม  เอาโทรศัพท์ออกจากที่ชาร์จ  ฯลฯ         พอลงนั่งก็เหมือนเคย  พวกที่โรงแรมนี่สนใจทุกอย่างในสิ่งที่ ป้ามีอย่างออกหน้าออกตา  โปสการ์ด  ไดอารี่  กล้อง  ปากกา   โทรศัพท์  ถูกขอดูอย่างสุภาพ  จนชักกลัวมันหลอกไปฆ่าชิงทรัพย์  แหะ แหะ     แต่เจ้ากมลกลับเดินมายิ้มๆ  เอาโค๊กเย็นเจี๊ยบในตู้มาให้   โดยมีป้าส่ายหัวดิกๆ “ฟรี..นะ  ฟรี  ผมเลี้ยงเจ๊” “ไม่กินโว้ย”     ป้าแอบโว้ยในใจ  ใส่ยานอนหลับมาป่าววะ  ไม่ใส่ตูโกรธนะ  ฮ่า ฮ่า   จริงๆมันจะเลี้ยงหาหอกอะไรก็ไม่ทราบ  เพราะปกติแล้วเช้าๆ   ออเดอร์ของป้าคือดู๊ดเฉีย  หรือชานม  กาใหญ่  พอเดินลงมา   ไม่เจ้ากมล  ก็เจ้าราม  จะร้องนำมาแต่ไกล “นมัสเต (สวัสดี)  ดิดิ๊  (พี่สาว) กัสโตช่ะ  (สบายดีไหม)" ป้าก็จะตอบว่า “นมัสเต  ไบ๋ (น้องชาย)  รัมโระช่ะ” (สบายดีโว้ยไม่เจ็บไม่ไข้ <-- ห้าคำหลังนี่ป้าเติมเอง   รัมโระแปลว่า  “แข็งแรง”)     ทักทายเสร็จ  มันก็จะทำเสียงล้อเลียนทันที  ทะลึ่งจริงๆ “ดู๊ดเฉียะๆ”     ป้าก็ตอบเป็นภาษาไทยมั่ง  อังกฤษมั่ง  บางทีปนกันหมด  เช่น... “เออสิวะ  เยส  โอเค  ทันเนบัด (ขอบคุณ)”           ซึ่งก็จะล้อเลียนกันไป  ล้อเลียนกันมา  ป้าต้มแขกมั่ง  แขกต้มป้ามั่ง   เช่นไอ้บ้ารามสอนว่า  “โมโตะ”  แปลว่าแข็งแรง  แต่จริงๆ  แปลว่า “อ้วน”   มันหลอกให้ป้า “โมโตะช่ะๆ”  อยู่ตั้งหลายวัน  กว่าอานิจะมาเฉลยให้ฟัง       บางทีป้าก็ต้มมัน  เช่นรำพึงกับตัวเองประมาณ  “Kuจะรู้มั๊ย...”   แต่พวกมัน(ดัน)ได้ยิน  และเห็นว่าบ่นบ่อย  เลยถามว่า Ku   แปลว่าอะไร  ป้าก็ตอบว่ามาจาก “คุรุ”     แปลว่าครู  ความรู้  อะไรไปโน่น  อิอิ   ปาทันในมุมกว้าง  เมื่อแรกไปถึง จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 22:56:56 ]

ความคิดเห็นที่ 101 อิ่มข้าวแล้ว  ไปเลย  ปาทันจ๋า...       ปาทันเป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนที่ราบสูงทางตอนใต้ของเมือง กาฏมัณฑุ   (ห่างจากกาฎมัณฑุ  4  ก.ม.  ป้าเคยคิดจะเดินไปอ่ะ   แต่คงหลงแน่)   สร้างในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ช่วงศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล ได้รับขนานนามว่าเมืองแห่งความงาม โดยเฉพาะ ชื่อเสียงทางศูนย์กลางงานศิลปะที่ใช้ฝีมือคนทำ  เช่นทองเหลือง   พรม ฯลฯ       ปาทันหรืออีกชื่อหนึ่งว่าลาลิตปูร์  แปลว่า "เมืองแห่งความสวยงาม" ละลิปูร์ (Lalipur) ซึ่งคำหลังเป็นภาษานาวารี   แปลว่าเมืองแห่งศิลปะ   ค่าเข้าชมเมือง  200  รูปี  ตั้งป้อมขายตั๋วที่หน้าดาร์บาร์  และแท็กซี่ มักจะจอดกันที่จุดนี้ล้วนๆ       พอก้าวเข้า  สิ่งที่ดึงดูดสายตาทุกคน  ต้องเป็น...ที่นี่       วิหารพระกฤษณะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 22:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ห้ามคนที่มิใช่ฮินดูขึ้น...ไม่งั้นป้าไต่ขึ้นไปแล้ว อีกมุม  งามจ๊าดนัก จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ในดาร์บาร์สแควร์ปาทัน  มีสิ่งงดงามมากมาย  เช่น...เสานี่       เป็นเสาต้นใหญ่   ข้างบนเป็นรูปปั้นกษัตริย์สมัยที่พวกมุสลิม บุกมาที่กาฎมัณฑุ   ตัวกษัตริย์ก็เลยต้องหนีออกนอกเมืองไป   ชาวบ้านที่เป็นห่วงต่างก็ไม่รู้ว่ากษัตริย์ของตัวเป็นตายร้ายดีอย่างไร   ก็เลยสร้างรูปปั้นนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นการเสี่ยงทาย  โดยมีงูแผ่พังพาน เบื้องหลังคล้ายว่าเพื่อปกป้องกษัตริย์   และยังมีนกตัวน้อยอยู่บน หัวงูอีกที   นัยว่าถ้านกยังอยู่ก็แสดงว่ากษัตริย์ยังมีชีวิตอยู่   (นกโลหะ  จะไปไหนได้วะ)       เสานี้มีอีกหลายที่  เช่นที่ดาร์บาร์  กาฎมัณฑุ  แต่ที่นี่จะสวยงาม   ได้มุมเหมาะสม จัดวางได้ดี  ไม่เขละขละแบบดาร์บาร์กาฎมัณฑุ จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 104 วิหารโดยรอบของดาร์บาร์สแควร์นครปาทัน         ป้าว่าที่นี่  มีการวางภูมิสถาปัตย์งดงามกว่าเพื่อน  คือหลายอย่าง เรียกสายตาให้มองแล้วเห็นได้เกือบหมด  ในการมองจากไม่กี่จุด ถ้าดูจากภาพแรก  จะเหมือนมหานครกว้างใหญ่  สวยงาม... จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 105 หินแกะทั้งหลาย  งดงาม  ละเอียด   เช่นพี่สิงห์  หน้าวิหารพระกฤษณะ  หน้าระรื่น จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 106 นรสิงห์  และหนุมานโดกา  ณ ปาทัน (ญาติกันกะที่ กาฎมัณฑุ)         ไหนๆก็เห็นนรสิงห์แล้ว  จะขอกล่าวตำนานหน่อย  เพราะ เคยอ่านของหลายคนแล้ว  ไม่ถึงใจ (เท่าใส่สีตีไข่เติมเอง  ฮ่า ฮ่า)       จะกล่าวถึงยักษ์ตนหนึ่ง  นามว่าหิรัณยกศิปุยักษ์ บำเพ็ญตบะ อย่างแก่กล้า จนพระพรหมประทานพร  ให้เทวดา มนุษย์และสัตว์ เดรัจฉาน เมื่อต่อสู้กับยักษ์หิรัณยกศิปุจะทำร้ายไม่ได้ด้วยอาวุธใดๆ อยู่ยงคงกระพันชาตรีทั้งกลางวันกลางคืน ทั้งในเรือนนอกเรือนก็ไม่ตาย       ยักษ์หิรัณยกศิปุมีบุตรชายชื่อ “ประหลาท” เป็นผู้มีความเลื่อมใส ศรัทราบูชาพระนารายณ์อย่างมั่นคง แม้ยักษ์บิดาจะห้ามปราม ลงโทษอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนแปลง  และพ้นภัยทั้งปวงด้วยอำนาจ เทพฤทธิ์ของพระนารายณ์เสมอ  ประหลาทจึงยิ่งเคารพพระนารายณ์ มากขึ้นไปอีก         และนั่นคือหัวอกคนเป็นพ่อ  อยากเป็นฮีโร่ของลูก  หาใช่อยู่ดีๆ ไปท้าตีท้าต่อยดั่งใครๆเล่าไม่  หากด้วยความริษยานั่นเอง   แต่ทะลึ่งริษยาผิดคน       แถมยังทะลึ่งไม่เลิก  จะโชว์พาวให้ลูกดู   เลยไล่ตี๊ตาต่าตี๊ เทวดาไปทั่ว  พระอินทร์ทรงรำคาญเลยทูลเชิญพระนารายณ์ให้มา ปราบยักษ์หิรัณยกศิปุ  แต่ด้วยพรของพระพรหมผู้ให้จักขัดมิได้   จึงเลี่ยงบาลี  ด้วยการแปลงกายเป็นนรสิงห์   คือผู้มีศีรษะเป็นสิงห์ มีร่างกายเป็นมนุษย์ ไม่เป็นทั้งมนุษย์และสัตว์ ปรากฏกายออกจาก เสาไม้  แล้วจึงตรัสถามยักษ์ชะตาใกล้ขาดว่า “เราเป็นมนุษย์  หรือเทวดา  หรือเดรัจฉาน”       ซึ่งยักษ์หิรัณยกศิปุตอบไม่ได้  เพราะไม่มีซับไฟลั่มชัดเจน ระหว่างกะลังอึกอักๆ  นรสิงห์ก็ขยุ้มตัวลากมาที่หน้าธรณีประตู   บัดนั้นเป็นเวลาโพล้เพล้พอดี  แล้วจึงตรัสถามอีกว่า “นี่คือในเรือนหรือนอกเรือน”       ยักษ์ปากหนักก็ตอบไม่ได้อีก  เพราะอยู่คาประตู  หัวห้อย อยู่ข้างนอก  ตัวอยู่ข้างใน   “นี่เป็นเวลากลางวันหรือกลางคืน”       แน่นอน  จะตอบได้ไง  มันโพล้เพล้  จะว่ามืดก็ไม่มืดสว่าง ก็ไม่สว่าง “และนี่เป็นบนดินหรือบนฟ้า”         ก็ตอบมิได้  ด้วยคาอยู่บนพระเพลา (ตัก) ลอยอยู่เหนือดิน   แต่มิได้อยู่บนฟ้า  (ซึ่งโง่มาก  ถ้าตอบว่าบนฟ้าอาจไม่ตาย   เพราะจะขัดคำพระพรหม)  กำลังอึกอักๆอยู่  เป็นพระนารายณ์ ก็ถามคำถามเด็ด  ด้วยการกางกรงเล็บให้ดู  แล้วถามว่า “นี่คืออาวุธหรือไม่”       เมื่อไม่ตอบ  หรือไม่รอให้ตอบ  นรสิงห์ก็ใช้กรงเล็บฉีกอก สังหารยักษ์สามสี่หาวตาย  นรสิงห์นับเป็นภาคอวตารองค์ที่ 4   ของพระนารายณ์  ซึ่งถ้าเล่าจบจะยาวราวๆ 20 กระทู้  อิอิ       แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว  ขออีกหน่อย  เพราะเห็นว่าเป็นความรู้ ไม่สากล  ควรนำมาให้อ่านกัน  ไปอ่านมาจากเวบเกี่ยวกับกาแฟ เวบหนึ่งกล่าวว่า  ร้านกาแฟร้านแรกที่ดำเนินกิจการโดยคนไทยคือร้าน   “Cafe de Norasingha”  หรือ คาเฟ่เดอ นรสิงห์ เป็นร้านของ รัชกาลที่ 6       และถือว่าเป็นร้านแรกในประเทศสยามที่ดำเนินกิจการ โดยคนไทยทั้งหมด   ปัจจุบัน ร้านคาเฟ่ เดอ นรสิงห์ ยังคงเปิดอยู่   ขอเชิญคอกาแฟได้ที่วังพญาไท  (แต่งกายสุภาพ)  กาแฟที่เสิร์ฟในร้าน   ก็เป็นกาแฟของไทยคือตุงฮูนั่นเอง  หอมไม่แพ้กาแฟฝรั่งขอบอก       นอกจากนั้น  บ้านหลังหนึ่ง  ในเขตดุสิต  กทม.  กว้างใหญ่ ถึง 27  ไร่  3  งาน 44  ตารางวา  มีชื่อเดิมว่า "บ้านนรสิงห์"   เจ้าของบ้านคือ  "พลเอก พลเรือเอก เจ้าพระยารามราฆพ" (ม.ล.เฟื้อ  พึ่งบุญ)       แม้ชื่อ “บ้านนรสิงห์”  ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่า เป็นชื่อ ที่ได้รับพระราชทาน หรือเจ้าของบ้านตั้งขึ้นเอง   หากเจ้าของบ้าน ได้รับพระราชทานจากรัชกาลที่ 6  พร้อมทั้งได้รับพระราชทาน พระราชทรัพย์มาจัดสร้างอาคารและสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ ลงในบริเวณ พื้นที่ดังกล่าว  แต่เดิมบ้านนรสิงห์ เคยมีรูปปั้นนรสิงห์ เต็มตัว ตั้งอยู่บริเวณสนามหญ้าหน้าตึกไทยคู่ฟ้า หากปัจจุบันรูปปั้นนรสิงห์ อันเป็นสัญลักษณ์ของบ้านไม่มีอยู่แล้ว ไม่ทราบว่าได้เคลื่อนย้าย ไปอยู่ ณ ที่ใด         บ้านนรสิงห์  ปัจจุบันเป็นทำเนียบรัฐบาลนั่นเอง...  จบข่าว... กว่าจะได้แปะภาพ  เล่าซะยาววววววว บอกแล้วมาปาทัน  จะน้ำลายแตกฟอง  แหะ แหะ จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เดินโต๋เต๋ชมโน่นนี่...อิ่มใจกับไม้แกะ ไม้แกะสลักที่นี้สวยหยดย้อย  แต่ไม่ใช่สุดยอดที่ป้าต้องการ จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:12:01 ]

ความคิดเห็นที่ 108 นี่คือจุดหมายของป้าวันนี้       ปาทันมิวเซียม  ค่าเข้าชมแพงถึง 250 รูปี (หลังจากฟาดไป 200 รูปีแล้วที่ด้านหน้าต่างหาก) แต่ไม่ครนา  อิอิ  ป้าบ้าพิพิธภัณฑ์ ยิ่งนัก  ถ้าไปที่ไหนกับยศจัง  เราสองคนจะเดินเคียงกันชมของในตู้   วิพากย์วิจารณ์ลักษณะศิลปะกรรม  อายุของวัตถุ  ปีที่น่าจะเป็น   สัญลักษณ์ประกอบของศิลปะวัตถุเหล่านี้อย่างออกรส       ไม่แค่นั้น  ความรู้เรื่องลัทธิไศวนิกาย  คงจะออกมาจากปาก สามีสุดที่รักอย่างพรั่งพรู  ราวกับเล็คเชอร์ให้เมียฟังยังไงยังงั้น จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 109 พอเข้ามาก็พบกับบรรยากาศอันงดงาม... จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:15:54 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ชั้นล่างเริ่มออเดิร์ฟที่เสมาหิน  ไม้แกะ  ธรณีประตูแกะงดงาม... ตะละชิ้นสวยจนน่าพิศวงว่า  เก็บมาได้ไง  ถึงคงทนนัก  เพราะอายุ ราวๆศตวรรษที่  15  ขึ้นไป       เริ่มชั้นสอง  จึงเป็นกลุ่มเทวรูปจากโลหะ       ภาพข้าวของข้างในงามย้อยหยด  แต่ละตู้ๆ  เก็บรักษา อย่างดี  ทั้งที่เป็นทองเหลือง  แต่ค่าของเนื้อทองคงสูง  เพราะ แต่ละชิ้นสุกอร่ามอยู่ในตู้ จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 111 อีกตู้หนึ่ง... จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ตาราหรือทาระ  เทพีแห่งปัญญา จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:22:38 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ตะเกียงรูปพระพิฆเนศวร    ศตวรรษที่ 17         อยากให้ยศจังมาด้วยกันจริงๆ...       แต่ถึงยศจังไม่มาด้วย  ความรู้เรื่องศิลปะแบบงูๆปลาๆของป้า มันก็ยัง  ทำให้สนุก   ถ้าเขามาด้วยคงถึงแก่นกว่านี้  เพราะของในนี้   มีตั้งแต่ศตวรรษที่  5  ขึ้นไป  อีกทั้งเป็นเครื่องทองเหลือง   ที่บางตัวเป็นยามะ  และเทพต่างๆ  ต้องดูเครื่องประดับและอาวุธประกอบ       ในพิพิธภัณฑ์ปาทัน  มีคำอธิบายประกอบละเอียด  ทั้ง ท่วงท่า  อาวุธ  เครื่องประดับ ฯลฯ  ว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 114 อย่าพลาดไปเยี่ยมชมเด็ดขาด         ข้าวของที่นี่งดงามหนักหนา  สมราคาค่าเข้า  และสมราคาคุย   ตัวพิพิธภัณฑ์จัดไว้โดยมีของไม่มาก  แต่ส่วนใหญ่สมบูรณ์พร้อม   ศิลปะและความสามารถของช่างผู้สรรประดิษฐ์ถูกรักษาไว้อย่าง คงคุณค่าเต็มเปี่ยม  บางชิ้นแม้จะอายุราวศตวรรษที่  6  ก็ยังเห็น เค้าโครง  (ผ่านมา  1900  ปีอ่ะนะ)       ดูของที่นี่แล้วน้ำลายไหลพราก  เวลาป้าไปพิพิธภัณฑ์ ที่ไหนในโลก  ประโยคที่มักจะคร่ำครวญกับตนเองเสมอๆ  คือ... “อยากเป็นโจรจังโว้ย” (คุ้นๆมั้ย)       ก็มันอยากเป็นจริงๆ  ข้าวของแต่ละชิ้นมูลค่าแพงลิบลิ่ว   ไม่มีปัญญาซื้อหา  อยากเก่งแบบ  อะแซน  ลูแปง  จะได้จิ๊กของ พวกนี้กลับมานอนชื่นชมที่บ้าน  โฮ่ โฮ่  แค่คิดอ่ะนะ  ยังไม่อยาก ติดคุกแขก  กลัวต้องกินดาลบัดทุกวัน         นี่คือชิ้นที่อยากให้ป้าเป็นโจรสุดๆ  “ปัทมปานี”       อกเป็นอก  เอวเป็นเอว  บิด  เยื้อง  ภูษาพลิ้วไหว...โอย   ชั้นจะเป็นโจ้รรรรรรรรรรรร~ จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ด้านบนสุด...         มีห้องยาวๆ  มีบันไดขึ้นได้สองทาง  มีเก้าอี้หิน ก่อข้างหน้าต่าง   ให้มองผู้คนลงไป  เนื่องจากอยู่สูง  มีวิวข้างล่างงดงามเป็นกลาง ลานดาร์บาร์  เหมาะแก่การนั่งชี้ชวนคุยถึงคนที่เดินผ่านไปมา   ป้าจึงตั้งชื่อให้ว่า “ห้องนาง(ส)หนมนั่งเม๊าธ์”       สังเกตวังเก่า  จะมีห้องแนวๆนี้  แทบทุกห้อง  คิดแล้วโรแมนติก ดีเหมือนกัน จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เที่ยงแล้ว...     กะว่าจะกินกลางวันที่นี่แหละ  ร้านอาหารข้างในน่านั่งชะมัด   ปาทันติดอันดับพิพิธภัณฑ์ที่มีการจัดแสดงดีที่สุดในโลก  และ ไม่ละเลยรายละเอียดส่วนปลีกย่อย เพราะส่วนบริการห้องน้ำ   และอาหารจัดได้เหมาะสม  เป็นที่นั่งในสวนเล็กๆจัดแต่งด้วย ศิลปะทำจากหินหลายอย่าง       แต่เพราะเหมาะสมไปกระมัง  โต๊ะเลยเต็ม  เลยต้องออกมา โต๋เต๋  แต่แขกก็ยังไม่มีทีท่าจะลุก (ร้านมันสวยอะ  น่านั่งอ้อยอิ่งมากๆ)   ป้าเลยอด...  ทั้งๆที่เหล่จะกินสปาเก็ตตี้กับสเต็คซะหน่อย  แต่ก็ ไม่หิวมากนัก  มันอิ่ม...อิ่มกับของข้างในจนตื้อ  จริงๆมีที่กินอีกที่   อยู่ตรงทางเข้า  เป็นร้านอาหารมองเห็นวิวดาร์บาร์  แต่ป้ายัง ไม่อยากออก  เดินขึ้นๆลงๆ  เหมือนคนบ้า เลยได้ถ่ายรูปนี้มา...เจ้าหน้าที่  กับหน้าต่างแสนสวย จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 117 มานั่งพักเหนื่อยด้านหน้า  มีร้านขายของที่ระลึก  แน่นอน...โปสการ์ด   มีหรือที่ป้าจะพลาด แต่โปสการ์ดส่วนใหญ่ที่ซื้อจากที่นี่  เอาไป เก็บหมด  เพราะสวย (และแพง)  ไม่ใช่ใบละ 10 -15 -20 รูปี อย่างข้างนอก  แต่ละใบขี้ๆก็ 25  หรือ  30  ไปโน่น  เพราะเป็นภาพ ของศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑ์เสียส่วนใหญ่  จะส่งให้แต่คนที่มีใจ ชอบๆด้านนี้เท่านั้น       เดินไปเดินมา  ก็ถูกใจโปสเตอร์ภาพรูปปั้นของหญิงธิเบต   ในเครื่องทรงเต็มยศ  กระดาษก็เนื้อดี  พิมพ์สีซีดๆกึ่งซีเปียถูกใจ อย่างบอกไม่ถูก  พอถามราคาแล้วใจละห้อย   600  กว่ารูปี   เกือบ  400  บาทแต่ความอยากได้มันมากกว่า  อิอิ  ตัดใจควักตังซื้อ   ประเดี๋ยวแม่จะประหยัด  เดินกลับทาเมล...ขี้ๆ  แค่สี่ห้ากิโล   ไม่ยั่นดอก  (ค่ารถกลับ  200  รูปี)       แต่วิษณุนารายณ์คงไม่มีพระประสงค์จะให้ป้าเดิน  โปสเตอร์ จึงหมด...แง  เลยซื้อโปสการ์ดไปสิบกว่าอัน  แต่เหลือค่ารถนั่ง กลับทาเมล  (โปสการ์ดที่นี่แพงโคตรๆจริงๆ  พอซื้อเสร็จค่อยสำนึกว่า   จ่ายไปเกือบเท่าๆกันทำไมไม่เอาโปสเตอร์อันอื่นหว่า..)       พอเสียตังเรียบร้อยก็ออกจากร้าน  กลับมานั่งด้านหน้า   นั่งชื่นชมโปสการ์ดที่ซื้ออย่างสุขสม  เจอสแปนิชสองคนผัวเมีย   ส่งภาษากันล้งเล้ง  เพราะค่าเข้าชมแพงไปนิดกระมัง  ทำให้สองคน ผัวเมียทำท่าไม่อยากจ่ายในที่สุด  ตาผัวก็แถมาทางป้าซึ่งนั่งยิ้ม เหมือนคนบ้าอยู่  แล้วถามสั้นๆ “ข้างในเป็นยังไง”       ป้ายิ้มหวานจ๋อย  ก็ยังอิ่มเอมกับของข้างในจนตื้อ  คว้าโยคุง (กล้อง) ขึ้นมา  เปิดภาพปัทมปานี  อันงดงามในตู้ให้ดู  หลังคลิกเลื่อนไป สามสี่ภาพ  ก็พูดสั้นๆว่า “Most   beautiful” (ถ้าแปลไทยต้องประมาณ...สวยโคตรเลยเอ็งเอ๋ย)       งานศิลปะของที่นี่งดงามจริงๆ  เพราะสองคนผัวเมียนั่น   เดินไปจ่ายห้าร้อยรูปีโดยดี... หญิงธิเบต  ที่ป้าอยากได้... จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ออกจากพิพิธภัณฑ์อย่างอิ่มเอิบ  มีความสุข  ข้าวของสวยงาม   แถมหาลูกค้าให้ที่นี่ได้อีกสองคน  โอ้ ทำความดีอีกแล้วตู   ป้าเริ่มออกเดินรอบๆ  หาวัดทอง       ที่เนปาลนี่น่าเบื่ออย่าง  ป้ายบอกทางที่เป็นภาษาอังกฤษ น้อยมาก  จะไปไหนมาไหนคลำทางกันแหลกราญ  แต่ดีอย่างที่ ผู้คนมักเป็นมิตร  ยินดีบอกทางให้เรา  และไม่ดีอย่างถ้าคนที่เราถาม เป็นไกด์ผี  เพราะเขาจะเสนอตัวเข้ามาเป็นไกด์ให้เราทันที   วันๆเดินหนีไกด์มากกว่าห้าคน  วิธีที่ดีที่สุดคือสู้กับพวกเขา ด้วยการอำ อิ อิ  (ไม่รู้ซะแล้ว  ว่าไผเป็นไผ) “ไอเป็นอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ศิลปะ  ถ้ายูคิดว่ามีอะไรจะบอก ไอได้  ก็บอกมา  จุดล่มสลายของวัชระยานในปลายศตวรรษ ที่สิบเก้า  ความแตกต่างของหินยาน  มหายาน  วัชระยาน  และ การผสานเข้ากันกับฮินดูในยุคกษัตริย์พระองค์ใด  ประเทศใด ”       ไกด์ผีอ้าปากหวอ เลยเจอตบอีกประโยค “หรือจะเป็นการผสมเข้ากันของพุทธวัชระยานกับฮินดูในศิลปะ ตอนเริ่ม  เอาซัก ช่วงก่อนศตวรรษที่สิบแปด   สามารถดูได้ จากที่ไหน  แยกยุคได้อย่างไร ก็ได้”       ได้ผล  ไกด์ผีเมืองแขกเผ่นหนีอาจารย์ไปหลายรายแล้ว   โขโบก วัดทอง...   หลังคาวัด  ทองอร่าม  แม้ไม่มีแดด  ฟ้าหลัว  ก็สุกปลั่ง จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เดินช้าๆไปตามแผนที่ของ LP  มีเจ้านี่ก็ดีไปอย่าง  เหมือนมี ไบเบิ้ลบอกทางสว่าง  เดินทะลุหลังปาทัน  เข้าไปเลาะซ้ายไป ไม่ไกลนัก  ก็เจอป้ายวัดทองให้มุดเข้าไป...  เก็บตังค่ะ  ไม่ฟรีนะ       แต่ไม่แพง  50  รูปีเท่านั้น  จ่ายๆไปเถิด       วัดทองเป็นวัดเล็กๆ  ที่เคยดูสารคดีเมื่อนานมาแล้ว  วัดนี้ จะมีสัตว์นานาชนิดถูกนำมาปล่อย  และที่นี่จะไม่มีคนมาทำร้าย พวกมัน  เช่นนก (เพียบ  ไอ้พิราบน้ำแดงเจ้าเดิมนั่นแหละ)   หนู (ไม่เจอซักตัว  ทั้งๆที่ตอนดูในสารคดี  มีหนูเพียบมากินน้ำนม) และเต่า  (เจอหนึ่งตัว  เป็นเต่าบก  ที่เรียกว่าเต่าเทียนสายพันธุ์เดียว กับของไทยเสียด้วย)  นอกจากนั้นเขาว่ามีลิง  แต่ไม่ยักกะเห็น       วัดทองนี้แม้จะเล็ก  แต่สถาปัตยกรรมก็ละเอียดดีทีเดียว   พวกประตูทองมีลวดลายสลักเสลางดงาม  แต่บังเอิญเวลาที่เข้าไป   เป็นเวลาสวดมนต์ของพระทิเบต  บริเวณนั้นห้ามถ่ายรูปชั่วคราว   (สงสัยจะกลัวกดติดภาพอะไรมาด้วย  เหอ เหอ)  จุดเด่นคือหลังคา ทำด้วยแผ่นทองเป็นเส้นยาวลงมาจดพื้นดิน ซึ่งสร้างตามความเชื่อว่า จะเป็นเส้นทางที่เดินไปสู่สวรรค์  ในทำนองเดียวกับ “ตุง” ของบ้านเรา ทางเหนือนั่นเอง  “ตุงแขก” นี้มีหลายวัด  แต่ที่วัดทองนี่จะยาวเป็นพิเศษ       ภาพบนที่เห็นเป็นยอดของวิหารอีกด้าน  ของจริง...นี่       ดูความยาว  แผ่นทองที่นี่ยาวจรดดิน จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:45:14 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เทียบกับที่อื่นๆ  วิหารพระกฤษณะบนวัดลิง  ธงแค่ปลายชายคา... จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 121 น้องเต่าวัดทอง  เต่าเหลืองแบบเดียวกับไทยเสียด้วย เห็นป่ะ (ที่บ้านป้ามีตัวนึง  ชื่อแสงเทียนน้อย) จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:48:26 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ความซน  ทำให้เดินลัดเลาะซอกซอนไปเรื่อยๆ  มีรูที่ไหนขอให้บอก   เลี้ยวแผล็บๆ  ไม่กลัวเมื่อย  หลังวัดทองมีชุมชนเล็กๆ  ที่นี่มีพระเจ้า ตามเคย  ถ้าใครมาเนปาล  ไม่เห็น “พระเจ้า” ป้ายินดีให้ถีบ...จริงๆ   (คนตาบอดไม่นับนะ) จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:50:04 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เดินดูโน่นนี่  ประสาคนอยากรู้อยากเห็น  จบท้ายด้วยการเดินช็อปปิ้ง   เพื่อนคนหนึ่งสั่งนักหนาว่า  ให้หา “พระพิฆเนศวร”  มาฝากองค์หนึ่ง   ด้วยเชื่อในสายตาการดูของเก่าของป้า       พอหมูสยามเดินเข้าร้าน  เจ้าของร้านก็เข้ามาต้อนรับ  แล้ว เสนอต่างๆนาๆทันที  หยิบนู่นนี่มาขาย  ก็ป้าเล่นเลือกร้านหะรูที่สุด   (ตาถึง)  ของชิ้นที่ดูแล้วต้องใจจากด้านหน้า  ราคาชวนขนลุก   (ตาถึงจริงๆชั้น)  ต้องเปลี่ยนไปหยิบชิ้นอื่นๆแทน         แต่ของเก่าบางชิ้น  ไม่ใช่กระดูก หรือเขี้ยว เขา  งา  อย่างที่ ราคามันเป็น  ปัจจุบันเรซินคุณภาพดี  และฝีมือคนทำที่ดี  สามารถ ทำได้ “เนียน” จนจับไม่ได้  แต่เทคนิคบางอันก็เป็นจุดตายของมัน เหมือนกัน  ดังนั้นป้าจึงทำท่ารีๆรอๆ  เมื่อได้รับ “เขาสัตว์” (มั้ง) แกะเป็นรูป  แล้วว่า “ยังกะ...เรซิน”       พี่แขกใจถึง  ควักไฟแช็คออกมาลนก้นงานแกะพรึบๆ   เป็นการโชว์ว่า “อันนี้...ม่ายช๊าย  เรซินนะ  ดูดิ  ไฟเผาไม่เป็นไรหนา...”       อะพิโถ  พี่บังเอามาแค่จุดลนไม่ถึง 3 วินาที  แล้วดับ  ป้าเลย ล้วงไฟแช็คขึ้นมามั่ง  เล่นกะแม่ดิ  ไฟแช็คชั้นไม่ใช่อันละห้าบาทนะ หุ หุ   ตัวจุดเป็นแมคนิโต  ถังกาซจิ๋ว  เสียงกาซแรงฟู่  บวกเปลวไฟสีน้ำเงิน เท่านั้น...  ทำเอาพี่บังมือหด “ไม่ลองดีกว่า”       แถมมีส่ายหัวด๊อกแด๊ก  หนอยแน่...  ถ้าเรื่องอื่นชั้นเป็นหมู ให้แกเถือ  แต่ของเก่านี่อย่างหลอกตูโว้ย  ไอเป็นอาจารย์ประวัติศาสตร์ศิลปะ ไม่รู้เรอะ...(แค่คิดในใจ  แต่ชักติดมุกนี้แล้ว  ฮี่ ฮี่) เชิงเทียนสตรีนาวารีที่วัดทอง ป้าเริ่มอยากเป็นโจรอีกแล้ว...แง         พยายามเดินหาซื้อ  แต่ไม่มี  รีภาพดูไปน้ำลายไหลไป  ในที่สุด ก็ทำตัวเป็นหมาจิ้งจอกยามเห็นองุ่น  ด้วยการบ่นว่า “ไม่สวย...เว๊ย  มือใหญ่ไป  ตบสามีขี้หูไหลพอดี ” จากคุณ : ป้าหนอน - [ วันเกิด PANTIP.COM 23:53:51 ]